Ariel Garten: 'Ken uzelf', met een hersenscanner

Stel je een videogame voor dat je met je gedachte kan besturen. Dat het je patronen van stress, ontspanning en aandacht inzichtelijk maakt. Op TEDxToronto laat Ariel Garten zien hoe het inzichtelijk maken van hersenactiviteit een nieuwe betekenis geeft aan het oude gezegde 'ken uzelf'.

Het gezegde, ‘Ken uzelf’

bestaat al sinds de oude Grieken.

Sommigen dichten deze gouden regel toe aan Plato,

anderen aan Pythagoras

Eigenlijk maakt het niet uit wie dit het eerst zei,

want het is, ook nu nog, verstandig advies:

‘Ken uzelf’.

Het is kort en bondig,

zover zelfs dat het bijna nietszeggend is,

maar het klinkt bekend en waar:

‘Ken uzelf’.

Ik begrijp deze tijdloze uitspraak

als een uitspraak over de problemen, specifieker nog:

de verwarring rond bewustzijn

Ik was altijd al gefascineerd om het zelf te kennen.

Door die fascinatie verdiepte ik mij in kunst,

studeerde neurowetenschappen en

werd later psychotherapeut.

Momenteel combineer ik al mijn passies

als directeur van InteraXon,

een bedrijf gespecialiseerd in gedachtegestuurd computergebruik.

Mijn doel, simpel gezegd,

is om mensen te helpen meer in harmonie te komen

met zichzelf.

Deze korte uitspraak inspireert mij:

‘Ken uzelf’.

Als je erover nadenkt:

het is een bepalende karaktertrek van onze soort,

toch?

Het is zelfbewustzijn

dat de Homo sapiens onderscheidt

van oudere voorlopers van de mensheid.

Tegenwoordig zijn we vaak te druk

met onze iPhones en iPods

om even stil te staan en onszelf te leren kennen.

Onder de stortvloed van razendsnelle sms-gesprekken,

e-mails, niet aflatende uitwisseling van informatie,

wachtwoorden, apps, herinneringen, tweets en tags,

verliezen we uit het oog waar deze ophef eigenlijk om begon:

onszelf.

Het grootste deel van onze tijd zijn we gericht

op alle manieren waarop we ons kunnen presenteren aan de wereld.

We vinden nauwelijks tijd voor bezinning

diep vanbinnen in onszelf.

We hebben ons hiermee volgestopt.

Daarna moeten we ons weer

ver, ver van alles terugtrekken en achterlaten.

Dus gaan we weg

naar de top van een berg.

We veronderstellen dat we op die rots

de nodige rust zullen vinden

om de alledaagse chaos te ontwarren en

onszelf terug te vinden.

Bovenop die berg

waar we onze gemoedsrust hervinden,

wat bereiken we daar eigenlijk?

Het is alleen maar een geslaagde ontsnapping.

Het woord zegt het al: ‘terugtrekken’

Dat gebruiken ze in het leger als ze de slag hebben verloren.

Het betekent: we moeten hier wegwezen.

Is het zo dat we de druk van onze wereld ervaren:

dat we om weer bij onszelf te komen,

de benen moeten nemen?

Het probleem met vluchten uit je dagelijks leven

is dat je weer terug moet.

Dus als je er over nadenkt,

zijn we een toerist

die daarginds onszelf bezoekt.

Uiteindelijk komt er een eind aan de vakantie.

Mijn vraag aan jou is dus:

zijn er manieren om onszelf te ontdekken

zonder eerst te vluchten?

Kunnen we onze relatie met de

vertechnologiseerde wereld herdefiniëren

om het verhoogde gevoel van zelfbewustzijn te verkrijgen

waar we naar op zoek zijn?

Kunnen we in het nu van ons bekabeld netwerk leven

en tegelijk de instructie volgen:

‘Ken uzelf’?

Ik zeg: "Ja."

Ik ben hier vandaag om een manier met jullie te delen

hoe we technologie kunnen gebruiken

om ons innerlijk te leren kennen

als nooit tevoren --

humaniserende technologie

en de eeuwenoude zoektocht om

ons innerlijk vollediger te kennen.

Het heet gedachtegestuurd computergebruik.

Het is je mogelijk opgevallen

dat ik een elektrode op mijn voorhoofd draag.

Dit is een hersengolfsensor

die de elektrische activiteit in mijn hersenen meet

terwijl ik hier sta.

De hersengolven worden geanalyseerd en getoond als grafiek.

Ik zal je laten zien hoe dat eruitziet.

De blauwe lijn is mijn hersengolfactiviteit.

Een direct signaal van mijn hersenen, opgenomen

en gevisualiseerd in realtime.

De groene en rode lijnen geven de frequentie van dit signaal weer,

met de lagere frequenties hier

en de hogere frequenties daarboven.

Je kijkt in mijn hoofd terwijl ik praat.

Deze grafieken zijn fascinerend, ze golven ...

maar uit menselijk perspectief

zijn ze niet heel bruikbaar.

Daarom steken we een hoop tijd in het nadenken

over een manier om deze informatie bruikbaar te maken

voor mensen die het gebruiken.

Wat als ik deze informatie kan gebruiken

om uit te vinden hoe ontspannen ik ben?

Wat als ik deze informatie neem

en het in organische vorm projecteer?

De vorm rechts geeft weer

wat er zich in mijn hoofd afspeelt.

Hoe meer ontspannen ik ben,

hoe meer energie er doorheen valt.

Misschien wil ik ook weten

hoe geconcentreerd ik ben,

dus kan ik mijn concentratieniveau op de printplaat aan de andere kant zien.

Als mijn hersenen beter gefocust zijn,

stroomt er meer energie door de printplaat.

Normaal zou ik niet weten hoe gefocust of ontspannen ik ben

op geen enkele tastbare manier.

We weten dat de gevoelens over hoe we ons voelen

volkomen onbetrouwbaar zijn.

Stress kan ons besluipen zonder dat we het doorhebben

totdat we iemand aanvliegen die het niet verdiende,

en beseffen dat luisteren naar ons innerlijk

iets eerder had gemogen.

Dit nieuwe bewustzijn

ontsluit veel mogelijkheden

voor toepassingen die helpen onszelf en ons leven te verbeteren.

We proberen technologie te ontwikkelen die de inzichten gebruikt

om werk efficiënter, pauzes meer ontspannen

en relaties hechter en bevredigender dan ooit te maken.

Ik wil een aantal van deze visies met je delen

maar eerst wil ik tonen hoe we hiertoe gekomen zijn.

Tussendoor ben je vrij om in mijn hoofd te kijken

(Gelach)

Mijn team bij InteraXon en ik zijn al bijna

een decennium bezig met ontwikkelen van gedachtegestuurde toepassingen.

In de eerste fase van ontwikkeling

waren we heel enthousiast over alles wat we met gedachten konden besturen.

We maakten dat dingen bewogen, oplichtten en werkten

door te denken.

We overbrugden de ruimte

tussen gedachte en apparaat.

We brachten een uitgebreid scala aan prototypes en producten tot leven

die je met je gedachten kon controleren,

zoals gedachtegestuurde huishoudelijke artikelen,

autocircuits en videospelletjes

en een zwevende stoel.

We creëerden technologie en applicaties

die de verbeeldingskracht van mensen aansprak,

dat was heel boeiend.

We werden gevraagd iets heel groots te doen

voor de Olympische spelen:

een gigantische installatie voor de

Olympische Winterspelen in Vancouver in 2010.

Gebruikers in Vancouver

controleerden de verlichting van de CN Tower,

de Canadese Parlementsgebouwen en Niagara Falls

vanaf de andere kant van het land

met behulp van hun gedachten.

Gedurende de 17 dagen van de Spelen konden 7000 bezoekers van over de hele wereld

individueel en in realtime de verlichting bepalen

van de CN Tower, het parlement en Niagara,

met hun gedachten vanaf de andere kant van het land,

3000 km verderop.

Dus het besturen van dingen met je gedachten

is best wel stoer.

We zijn altijd geïnteresseerd in de gelaagdheid van de menselijke interactie.

Zo begonnen we aan het uitvinden van

gedachtegestuurde toepassingen

in een complexer kader dan enkel controle.

Dat was responsiviteit.

We realiseerden ons dat dit systeem

technologie toeliet om iets te weten over jou

en in verbinding met jou zou kunnen staan.

We creëerden een reactiekamer

waar licht, muziek en de zonwering zich aanpasten aan je gemoedstoestand.

We volgden de kleine veranderingen in je hersenactiviteit.

Als je je ontspande aan het einde van een moeilijke dag,

op de bank in ons kantoor,

werd de muziek rustiger.

Als je las, werd de lamp bij het bureau feller.

Als je in slaap viel, dan wist het systeem dat

en verduisterde de ruimte op datzelfde moment.

We realiseerden ons dat als technologie dingen over je weet

en je op basis daarvan kan helpen,

er een toepassing is die nog waardevoller is.

Dat je iets over jezelf kon weten.

We kunnen kanten van onszelf ontdekken

die vroeger onzichtbaar waren

en dingen zien die vroeger verstopt waren.

Ik zal je tonen waar ik over praat.

Hier is een toepassing

die ik gecreëerd heb voor de iPad.

Het doel van het originele Zen Boundspel

is om een touw rond een houten vorm te wikkelen.

Je gebruikt het met een headset.

De headset is draadloos verbonden met een iPad of een smartphone.

In de headset

zijn sensoren op je voorhoofd en boven je oor geïntegreerd.

In de originele Zen Boundspel,

speel je door je vinger over het scherm te bewegen.

In het spel dat wij maakten,

controleer je het houten blok op het scherm

met je gedachten.

Door je te concentreren op het houten blok

gaat het draaien.

Hoe beter je focust, hoe harder het gaat draaien.

Dit is echt.

Dit is niet nep.

Wat mij voornamelijk interesseert,

zijn de statistieken en feedback aan het einde

over hoe je gepresteerd hebt.

Je krijgt grafieken en tabellen

die je vertellen hoe je hersenen presteerden --

niet enkel hoeveel touw je gebruikte en wat je hoogste score is,

maar wat er gebeurde

in je hersenen.

Dat is waardevolle feedback

die we kunnen gebruiken om te begrijpen wat er

in ons omgaat.

Ik noem dit

‘intra-actief’.

Normaal denken we aan technologie

als interactief.

Deze technologie

is intra-actief.

Het begrijpt wat er in je leeft

en creëert een soort van responsieve relatie

tussen jou en je technologie

zodat je deze informatie kan gebruiken

om te groeien.

Je kan de informatie gebruiken

om jezelf te begrijpen in een responsieve cirkel.

Bij InteraXon

is intra-actieve technologie

één van onze bepalende bedrijfsmissies.

Het is hoe we de wereld vanbinnen begrijpen

en deze naar buiten reflecteren

in deze strakke lus.

Als voorbeeld, gedachtegestuurd computergebruik

kan kinderen met ADD leren

hun focus te verbeteren.

Kinderen met ADD hebben weinig beta-hersengolven beschikbaar voor concentratie,

ze hebben veel meer theta-golven voor ontspanning.

Zo kan je toepassingen ontwikkelen die focussen en concentratie beloont.

Kinderen spelen een videogame met hun hersengolven

en verbeteren hun ADD-symptomen terwijl ze spelen.

Dat zou mogelijk even effectief zijn als Ritalin [Rilatine].

Misschien zelfs even belangrijk,

gedachtegestuurd computergebruik kan kinderen met ADD

inzicht geven in hun eigen wisselende mentale staat,

zodat ze zichzelf en

hun leerbehoeften beter leren begrijpen.

Deze kinderen zullen zich met hun nieuw verworven kennis verder ontwikkelen.

Ze zullen een einde maken aan de vele sociale stigma’s

waar mensen die als anders zijn gediagnosticeerd

mee geconfronteerd worden.

We kunnen in ons hoofd kijken

en werken met wat vroeger voor ons verborgen bleef,

wat ons ooit verwonderde en scheidde.

Hersengolftechnologie kan ons begrijpen, onze emoties aanvoelen

en de beste oplossingen bieden voor onze behoeften.

Stel je dit verzamelde bewustzijn van het individu voor,

berekend en geprojecteerd over een heel leven.

Beeld je in wat je kan ontdekken

met dit soort van tweede inzicht.

Alsof je in je persoonlijke Google duikt.

Over Google:

tegenwoordig kan je afbeeldingen zoeken en labelen,

gebaseerd op wat je dacht en voelde terwijl je ze bekeek.

Je kan foto's van jonge dieren als vrolijk labelen,

of wat je dan ook bij jonge beestjes voelt,

Je kan de hele databank doorzoeken

met gevoel als navigator,

in plaats van de sleutelwoorden die ernaar verwijzen.

Of je zou Facebookfoto’s kunnen labelen

met de gevoelens die jij associeert

met die herinneringen

en dan direct voorrang geven

aan de foto's die je kunnen interesseren,

gewoon zo.

Humaniserende technologie

is nemen wat nu al normaal is in de mens-machine ervaring

en bouwen aan technologie die daarop naadloos aansluit.

Als het zich aanpast aan ons menselijk gedrag,

kan het ons toestaan om beter te begrijpen wat we doen

en, veel belangrijker, waarom,

het hele plaatje invullen

dat bestaat uit al die kleine details

die maken wie we zijn.

Met gehumaniseerde technologie

kunnen we de kwaliteit van onze slaapperiodes volgen.

Als onze productiviteit inzakt,

kunnen we teruggrijpen naar de gegevens

en zien hoe we een effectievere balans kunnen

creëren tussen werk en privé.

Weet je waar je moe van wordt?

of wat je energie geeft?

Waarvan wordt je depressief

en wat zorgt ervoor dat je weer uit die sleur komt?

Stel dat je toegang had tot informatie

die je toeliet om, op een schaal van compleet geluk,

die mensen te vinden die je het gelukkigst hebben gemaakt,

of welke activiteiten je blij maakten.

Zou je meer tijd maken voor die mensen? Zou je prioriteiten stellen?

Zou je een scheiding aanvragen?

Gedachtegestuurd computergebruik kan je helpen

bouwen aan een kleurrijke gelaagd beeld van ons leven.

Dit geeft ons een overzicht van onze psychologische gebeurtenissen

en we kunnen een verhaal creëren van ons gedrag door de tijd.

We kunnen beginnen met de onderliggende verhalen te zien

die onze drijfveren tonen

en ons vertellen wat er gebeurt.

We kunnen ervan leren

hoe we het plot kunnen veranderen, de uitkomst

en het karakter

van onze persoonlijke verhalen.

Tweeduizend jaar geleden,

hadden de Grieken een aantal krachtige inzichten.

Zij wisten dat een belangrijk puzzelstukje op zijn plaats valt

als je gaat leven vanuit dit kleine gezegde,

als je in contact komt met jezelf.

Ze begrepen de kracht van het menselijke verhaal

en de waarde die we hechten aan mensen

als wezens die veranderen, ontwikkelen en groeien.

Ze begrepen iets meer fundamenteels:

de pure blijdschap van het ontdekken,

de vreugde en betovering die we van de wereld ontvangen

en daarbinnen onszelf te zijn.

De rijkdom die we vergaren

door te zien, voelen en te weten wie we zijn.

Mijn moeder is een kunstenares.

Ik zag haar als kind dingen met een penseelstreek tot leven brengen.

Het ene moment was het een wit vlak, vol mogelijkheden,

Het volgende moment kwam het tot leven

met haar kleurrijke ideeën en expressies.

Terwijl ik achter de schildersezel

zat te kijken hoe zij doek na doek transformeerde,

leerde ik dat je je eigen wereld kan creëren.

Ik leerde dat onze belevingswereld --

onze ideeën, gevoelens en verbeelding --

niet begrenst zijn door onze hersenen en lichaam.

Als je het kan denken, als je het kan ontdekken,

dan kan je het tot leven brengen.

Een computer via gedachten besturen is voor mij

zo eenvoudig en krachtig als een penseel --

nog een gereedschap voor de ontsluiting en het opfleuren van

de verborgen wereld in onszelf.

Ik kijk uit naar de dag

dat ik naast je kan zitten achter de schildersezel,

kijkend naar de wereld die we kunnen creëren

met onze nieuwe gereedschappen

en de ontdekkingen die we kunnen doen

over onszelf.

Dank je wel.

(Applaus)