Love of God VS Fear of God - You need to fear God and also know He loves you....

Witajcie, chcemy się czymś z wami podzielić,
to ważne abyście zobaczyli cały film.

Jak ludzie widzą Boga?
Tzn, jaki jest Bóg, któremu służysz?

Często ludzie mówią:
"Tak, tak, wierzę w Boga"

Ale chodzi o to,
w jakiego Boga wierzysz.

Czy masz bojaźń przed Bogiem?

Czy też służysz Bogu,
który jest tylko miłością?

Który jest tylko słodziutki, milutki,
ma tylko przebaczenie, miłosierdzie, łaskę, itp itd

Czy służymy Bogu, który jest pełnią -
tak, Bóg jest miłością, odkupieniem,

Bóg jest uzdrowieniem, przebacza,
jest miłosierny, łaskawy.

Ale Bóg jest również święty,
Bóg jest sprawiedliwy,

Bóg jest ogniem trawiącym.
I będąc dobrym sędzią,

musi sądzić w sprawiedliwości
i świętości.

Chodzi o obydwie strony,
to nie jest jedno albo drugie.

Wiecie, rozmawialiśmy sobie z Torbenem,
m.in. o tym, że niektórzy

głoszą tylko miłość Boga,
"Bóg jest miłością".

A inni ludzie głoszą "ogień i siarkę" -

"będziesz się smażył [w piekle]",
"nawróć się albo płoń!"

I obydwie strony, technicznie rzecz biorąc,
mają rację, są prawdą,

ale w rozdzieleniu od siebie są fałszywe.

I o to chodzi - w jakim miejscu jesteś ty,
czego do tej pory słuchałeś.

Powiedzmy teraz, że Garrett będzie głosił
do niektórych z was, a ja do innych.

Zatem, widzę kogoś w grzechu i mówię:
musisz pokutować, musisz zostawić swój grzech,

kłamiesz, kradniesz, oszukujesz, żyjesz
z chłopakiem/dziewczyną,

uprawiasz seks pozamałżeński.
Bóg cię kocha, ale musisz się upamiętać.

Jeśli nie porzucisz swojego grzechu
i będziesz w nim trwał, gniew Boży jest nad tobą

i Bóg nie jest twoim Ojcem,

bo 1 Jana mówi o tym, że jeśli trwasz
w grzechu, dobrowolnym grzechu,

to nie znasz Boga, On nie jest twoim Ojcem,
twoim ojcem jest diabeł,

a ty musisz się upamiętać.

Wszystko z tego jest prawdą.

Możemy również mówić nieco innym językiem
do niektórych z was i powiedzieć:

Hej, spokojnie, Bóg jest miłością, Bóg cię kocha,
On cię kocha tak mocno,

że posłał Swojego Syna Jezusa,
aby za ciebie umarł, On jest Dobrym Ojcem.

I to nie jest z uczynków, ale to łaska,
z łaski jesteśmy zbawieni, przez wiarę,

spokojnie, odpocznij.

Obydwie strony są prawdą.

Jednak jeśli się zatrzymamy,
sprowadza się to do tego,

KTO słucha.

I to jest wyzwanie w świecie,
w jakim żyjemy,

ponieważ ja nie wiem,
kto ogląda ten film.

Jeśli powiemy: "Bóg Cię kocha" -

To może być prawdą,
ale może być do tego też druga strona -

możesz nadal być w swoim grzechu,
pod gniewem Boga.

Wtedy musisz zostać uratowanym
od/spod gniewu Bożego

i to gniew Boga jest nad tobą,
nie Jego miłość.

Ale - być może [ten kto ogląda] jesteś
zbawiony, być może otrzymałeś Ducha Świętego,

i być może otrzymałeś tego Ducha,
który woła "Abba, Ojcze!".

Także obydwie strony są prawdą,
to zależy od tego w jakim miejscu jesteś

teraz w swoim życiu.

Byłeś w kościele ostatnio i widziałeś
jakiś napis, znak -

tak, był taki człowiek, który kupił ciężarówkę,
fajny facet, naprawdę go lubię.

Podzieliłem się ewangelią z nim
i z jego dziewczyną,

nie byli do końca gotowi aby pokutować,

ale zaprosił mnie do swojego kościoła,
w Lakeland.

Więc pojechałem. To był taki megakościół,
i pod koniec spotkania wyświetlili napis

na ekranie/telebimie [?]:
"Wszystkie twoje grzechy zostały przebaczone"

Dotknęło mnie to, naprawdę zraniło mnie
to w sercu, bo pomyślałem sobie:

A co z kimś, kto nigdy się nie upamiętał?
Co z kimś, kto nigdy nie wyznał swojego grzechu,

nie został ochrzczony w wodzie,
nigdy nie powiedział, że chce iść za Jezusem?

A ty mówisz komuś w jego grzechach,
np czarownicy, czarnoksiężnikowi,

komuś, kto zajmuje się New Age,
oddaje cześć bożkom, itp -

"Wszystkie twoje grzechy zostały przebaczone"

Albo co z tym samosprawiedliwym gościem,
który całe życie chodził do kościoła,

ale nadal żyje w grzechu, bo nigdy
prawdziwie się na nowo nie narodził.

Ten samosprawiedliwy człowiek,
który sobie siedzi, nadal trwa w swoim grzechu,

on przeczyta to samo i pomyśli:
"Wow, wszystkim nam przebaczono,

jest ok, wszyscy idziemy do nieba
jak umrzemy"

I myślę sobie, o tym rozmawialiśmy,
że ta amerykańska ewangelia,

ta tania ewangelia - "jesteśmy zbawieni
tylko przez wiarę", "powiedz tę modlitwę",

"wierzę w Jezusa" - i tylko tego potrzebujesz,
nie musisz pokutować, być ochrzczony w wodzie,

tylko kiedy to powiesz [modlitwę],
otrzymujesz Ducha i to wszystko.

I nie ma żadnych owoców twojego życia,
które mówią, że jesteś chrześcijaninem -

ten fragment z Marka 16:15-19:
"Idźcie na cały świat, głoście ewangelię,

ci którzy uwierzą i się ochrzczą będą zbawieni,
ci którzy nie uwierzą będą potępieni"

"A te znaki będą towarzyszyć tym,
którzy wierzą - w Moim imieniu będą:

wypędzać demony, mówić nowymi językami,
kłaść ręce na chorych, a ci odzyskają zdrowie"

Jeśli nie mamy tych znaków w naszym życiu -
sam siebie badam i mówię:

Czy na pewno jestem zbawiony?
Jezus mówi, że to są znaki towarzyszące tym,

którzy wierzą - a co kiedy
żadnej z tych rzeczy nie ma w moim życiu?

Idzie to w parze z 1 Jana 3, który mówi,
że każdy narodzony na nowo nie trwa w grzechu,

nie jest w stanie,
bo nasienie Boże jest w nim.

Można więc rozpoznać drzewo po owocach.

I jeśli ty, lub jest jakaś osoba,
która nie ma w życiu dobrych owoców,

owocu Ducha, ale ma za to owoc ciała -

nie jesteś w Chrystusie
i nie jest ci przebaczone,

bo można rozpoznać drzewo po owocach.

Ale jeśli wtedy widzisz napis w kościele:
"Wszystkim nam przebaczono",

to może być niebezpieczne, naprawdę
niebezpieczne.

Jeśli spojrzymy na Chrystusa,
zawsze patrzmy na Jezusa, tylko na Niego -

On mówił do ludzi w miejscu,
w jakim byli.

Kobieta złapana na cudzołóstwie,
która widziała swój grzech,

leżała na ziemi i wołała
o łaskę i miłosierdzie -

Jezus usiadł, pisał po piasku,
spojrzał na nią i powiedział:

"Nie potępiam cię, gdzie są ci, którzy
cię potępiali? Idź i nie grzesz więcej"

Dał jej przebaczenie, tego potrzebowała -
miłości, potrzebowała tej miłośći.

On nie powiedział: "Kocham Cię",
On to pokazał.

On to pokazał i powiedział:
"Nie potępiam cię, idź i nie grzesz więcej".

Czy mówił tak do faryzeuszy?
Do samosprawiedliwych ludzi,

którzy nadal byli w swoich grzechach -
"Nie potępiam was, nie potępiam was!

Hej! Nie potępiam was :)" - ?

Nie! Mówił: "Wy niegodziwcy, żmije,
węże, groby pobielane!"

Mówił do nich bardzo bezpośrednio.
Tego co mówił do faryzeuszy,

nigdy by nie powiedział do grzesznika,
który się upamiętał.

Tego co mówił do grzesznika,
nigdy by nie powiedział do faryzeuszy,

którzy byli samo-sprawiedliwi.

Słyszę jak ludzie czasem mówią:
"Jezus spędzał czas z grzesznikami przy stole"

- Bo potrzebowali przebaczenia - ale tego
już ci ludzie nie mówią,

zamiast tego mówią:
"Nawet Jezus bywał z grzesznikami,

bo żyją w grzechu."
I to przerabiają, aby później powiedzieć,

"Ja też jestem tylko grzesznikiem,
Jezus spędzał czas z grzesznikami"

Tyle, że Jezus był z grzesznikami
i mówił im o ich grzechu,

nie spędzał z nimi czasu,
aby brać udział w ich grzechu.

Był ich przyjacielem po to,
aby zademonstrować Królestwo

i zademonstrować miłość,
pokazać im miłość, lepszą drogę.

Jezus przyszedł, aby pokazać nam,
że istnieje lepsza droga,

aby żyć sprawiedliwie, w czystości,
przez Niego.

I że jeśli ludzie odwrócą się od swoich grzechów,
o czym mówił poborcy podatków w Mateusza,

kiedy ten Go pytał co miał zrobić -
"Nie pobieraj więcej podatków niż należy".

Tak więc On mówił bezpośrednio do ich grzechu,
w tym jak indywidualnie żyli,

a to jest czasem trudne przesłanie,
nie lubimy tego robić.

Jezus był znajomym grzeszników - tak.
Ale po tym gdy On z nimi był,

nie byli już dłużej grzesznikami.
Dlaczego? Bo ich życie się zmieniło.

Tak jak ta kobieta
złapana na cudzołóstwie -

powiedział jej też:
"Idź i nie grzesz więcej".

Jeśli ona by wtedy wróciła do swojego
starego grzechu i wróciła następnego dnia,

i następnego, i następnego,
Jezus już by inaczej z nią rozmawiał.

Dlaczego? Bo nadal byłaby w swoim grzechu
i tak naprawdę nie chciała się upamiętać.

Ale wtedy była w miejscu skruchy, upamiętania,
dlatego mógł powiedzieć -

"Nie potępiam cię,
idź i nie grzesz więcej".

Wyzwanie dnia dzisiejszego jest takie,
że kiedy nagrywam film taki jak ten,

nie wiemy kto je ogląda.

Możesz być grzesznikiem,
który kocha swój grzech.

Możesz być grzesznikiem, który przyszedł
do miejsca prawdziwego upamiętania.

Możesz też być samo-sprawiedliwą osobą,
tak jak uczeni w piśmie i faryzeusze.

"Jestem tylko grzesznikiem,
zawsze będę grzesznikiem"

Jeśli jesteś grzesznikiem,
który kocha swój grzech - pokutuj!

Powinieneś się upamiętać,
zostać zmienionym.

Pobudka! Odwróć się od swojego grzechu!

Jeśli jesteś grzesznikiem,
który już pokutował, upamiętał się

i wołasz do Boga - hallellujah!
Bóg chce ci przebaczyć.

"Chcę być użyty przez Ciebie,
użyj mnie Boże, weź mnie!"

Przyjdź, spotkaj się z nami,
daj się ochrzcić, otrzymaj Ducha Świętego -

który woła: "Abba, Ojcze!".

Wtedy już nie jesteś więcej grzesznikiem,
oddzielonym od Boga,

jesteś synem albo córką,
który(a) ma Ducha wołającego: "Abba Ojcze!"

Nie jesteś już dłużej pod gniewem,
jesteś pod miłością.

Jeśli jesteś samo-sprawiedliwą osobą -
pokutuj ze swojej samosprawiedliwości!

Jesteś tylko czysty na zewnątrz,
ale wewnątrz jesteś zgniły,

pełen martwych kości - upamiętaj się!

Tak więc, to naprawdę zależy od tego,
w jakim miejscu ktoś jest.

Kiedy siadamy z kimś,
aby podzielić się z nim Ewangelią,

słuchamy go, tego w jakim miejscu są,
wyczuwamy gdzie są.

Czasem musisz być bardzo bardzo konkretny.

A czasem musisz być bardzo bardzo łaskawy.

To zależy od tego gdzie ktoś jest.

A wyzwaniem dzisiaj jest to,
w świecie, w jakim żyjemy,

że niektórzy dorastają w nurcie nauczań
"ogień i siarka", "nawróć się lub płoń",

a niektórzy wychowują się
po drugiej stronie,

gdzie "Bóg jest miłością", wszystko jest
miłością i łaską, itp.

Obydwie strony - pojedynczo -
są niebezpieczne. I nieprawdziwe.

[- Bo są półprawdą.]
Obydwie RAZEM są prawdą.

Poznałem człowieka kilka tygodni temu,
był na 2 szkołach biblijnych.

Pierwsza była skupiona na bojaźni Bożej,
upamiętaniu, grzechu i świętości.

I to było bardzo dobre w ich życiu...

...na pewien czas.

Ale dlatego, że poznali tylko
jedną stronę medalu na tej szkole,

zaczęło być tego za dużo
i zamieniło się to w...

religijne, faryzeuszowe, potępiające podejście -
"my jesteśmy lepsi, a tamci to są tacy i tacy".

Byli bardzo święci w niedzielę,
ale ich serca już w tym nie było pod koniec.

Wtedy opuścili tę szkołę
i pojechali na inną,

na kórej głosili łaskę.
I to było dla nich bardzo, bardzo dobre.

Tego potrzebowali...

...ale -

Zostawili jeden nurt nauczań,
żeby przejść do innego,

i zostawili tamtą stronę.
Teraz była tylko łaska, łaska, łaska.

Na początku to było dobre,
ale po krótkim czasie

stało się zbyt ekstremalne -
oni stali się leniwi,

pozwolili na grzech w ich życiu,
zaczęli używać brzydkich słów.

Zaczęli się zmieniać i stawać
coraz bardziej podobni do świata.

Dlaczego? Bo już się nie bali Boga.

I widzieli owoc tylko u tych ludzi,
którzy byli w tym miejscu [w łasce].

Więc koniec końców stamtąd też odeszli
i połączyli te dwie rzeczy.

I tego potrzebujemy -
potrzebujemy bojaźni przed Bogiem,

"Bojaźń PANA jest początkiem mądrości".
Jeśli nie boisz się Boga, to Go nie znasz.

Ale, kiedy boisz się Boga,
widzisz swój grzech i pokutujesz,

i doświadczasz Ducha Świętego,
wtedy doświadczasz miłości Bożej,

rozlanej w twoim sercu.
Bóg jest wtedy twoim "Abba, Ojcem",

a ty nadal pracujesz nad swoim zbawieniem
z drżeniem i bojaźnią.

Nadal nad tym pracujesz, tyle że
z pozycji zrozumienia,

że JESTEŚ na nowo narodzony,
jesteś synem/córką Najwyższego,

i On cię kocha!
I ten, który dał Swojego Syna za ciebie

czy razem z Nim nie da ci wszystkiego,
czego potrzebujesz?

I ten, który zaczął w tobie dobre dzieło,
On je również dokończy.

Wtedy obydwie strony się łączą.

Jak możemy mówić:
"O, jasne, kocham Boga",

"Bóg mnie kocha",
bez posiadania bojaźni przed Bogiem?

Bo jest napisane, że bojaźń przed Bogiem
jest początkiem wszelkiej mądrości.

Także, jeśli nie masz bojaźni przed Bogiem,
nie masz nawet początku mądrości tego,

kim, jaki jest Bóg.

A wtedy twój fundament,
rozmawialiśmy trochę o tym -

na czym budujesz,
w czym, gdzie masz swój fundament?

Fundament, to na czym budujesz,
jest tym, co będzie w stanie sprostać presji.

A życie chrześcijańskie
nie jest łatwym życiem.

Później coraz więcej kamieni
jest dodawane i dodawane, więcej ciężaru.

Jeśli nie masz solidnego fundamentu
tego, jaki tak naprawdę jest Bóg,

twój budynek się zachwieje
i na końcu runie.

Dlatego to jest tak ważne dla nas,
abyśmy mieli właściwy fundament -

tak, początkiem mądrości
jest bojaźń PANA,

bać się Boga i mieć Boży
smutek - że zgrzeszyłeś przeciwko Niemu -

i odwrócenie się od tego grzechu -
Nie ma znaczenia, co uczyniłeś w przeszłości,

po prostu zostaw to, nie rób tego więcej,
upamiętaj się, wyznaj swój grzech,

daj się ochrzcić w wodzie - pozwól
temu staremu człowiekowi zostać zmytym -

naródź się na nowo
i otrzymaj Ducha Świętego,

i żyj dobrym życiem,
Bóg ci w tym pomoże.

Wyzwaniem dzisiaj jest to, że ludzie
często mówią tylko o jednej stronie medalu.

I są ludzie, nie spotkałem wielu takich,
ale jednak, którzy bardzo się skupiają

na świętości i pokucie, upamiętaniu -
jednak bez mocy transformacji,

bez miłości Bożej, bez Ducha Świętego,
wołającego "Abba, Ojcze".

I to jest niebezpieczne.

Ale również spotkałem inną grupę ludzi,
którzy głoszą miłość Boga,

"Bóg jest łaskawy", to, że On posłał
Swojego Syna aby umarł za nasze grzechy -

jednak bez prawdziwej bojaźni Bożej
i upamiętania,

oraz tego, że Bóg jest ogniem trawiącym.
I to jest również niebezpieczne.

Obydwie grupy, jeśli stoją osobno,
są niebezpieczne.

Dlaczego?
Bo nie przynoszą prawdziwej wolności.

Potrzebujesz całej pełni.
Potrzebujesz całości.

Bywają okresy w naszym życiu,
kiedy Bóg pracuje nad różnymi rzeczami.

W moim życiu na początku to była
bojaźń przed Bogiem - potrzebowałem tego.

Kiedy bojaźń Boża przyszła do
mojego życia, zmieniła je całkowicie.

Dlaczego? Bo zbyt błaho podchodziłem
do grzechu, myślałem:

"Jestem zbawiony, jestem w porządku".
Patrzyłem na innych wierzących dookoła -

i byłem ślepym prowadzącym ślepego,
prowadzonym też przez tych, którzy byli ślepi,

bo żyłem jak oni.
Ale my wszyscy żyliśmy na pół w grzechu,

wszyscy nie zapieraliśmy się siebie,
nie braliśmy swojego krzyża,

nie żyliśmy świętym życiem.

I wtedy bojaźń przed Bogiem przyszła
do mojego życia - i mnie całkowicie uwolniła.

Ale w pewnym momencie jedyną rzeczą,
jaką widziałem,

była bojaźń Boża, bojaźń Boża...
Bo to było nowe objawienie,

coś co mnie uwolniło,
widziałem tylko to

i prawie mnie to zaślepiło przed
miłością Bożą.

Ale wtedy, miałem czas,
kiedy szukałem Boga -

Duch Święty przyszedł
i Bóg stał się "Abba, Ojcem!",

On jest moim Ojcem!
On mnie kocha, szaleje za mną!

I teraz mam bojaźń przed Bogiem
oraz miłość Boga połączone razem -

i to sobie nie przeczy,
to działa razem.

Niektórzy myślą, że to jest sobie
przeciwne - nie ma jak być sobie przeciwne.

Jak np Mojżesz kiedy zszedł z
10 przykazaniami,

pierwszą rzeczą,
jaką powiedział było:

"Nie będziesz miał innych bogów,
nie uczynisz sobie bożków"

To ciekawe, bo my jako kościół dzisiaj,
zrobiliśmy dokładnie to - stworzyliśmy bożka.

Nie bożka w ten sposób, że nazywamy Boga
"Mohammed", "Budda" czy "Kriszna".

Nadal nazywamy Go "Bóg",
nadal mówimy "Jezus",

ale to jest jakby inny Jezus.

Właśnie to zrobili Izraelici -

zostali zbawieni z Egiptu przez Boga,
"Jahwe", a potem zrobili sobie złotego cielca.

Nie nazwali tego złotego cielca,
którego wielbili:

"Oto jest Baal, który nas wyrwał z ziemi Egiptu",
"To jest Kriszna, który nas zbawił z Egiptu".

Nie powiedzieli tego. Powiedzieli:
"Oto Jahwe, który nas wyrwał z Egiptu".

Nie zmienili imienia Boga,
po prostu zmienili obraz Boga.

Dziś wielu ludzi mówi:

"Wierzę w Jezusa, w prawdziwego Boga,
biblijnego Boga".

Używają imienia "Jezus","Bóg",
"Jahwe" - Boga biblii,

ale zmienili obraz tego,
kim On jest.

Teraz Jezus jest słodkim,
cukierkowym Jezusem,

a Bóg jest "miłością, miłością, miłością",
który nikogo nie sądzi

i nie ma powodu, aby się Go bać,
bo przecież On nikogo nie wtrąci do piekła.

To się nazywa stworzenie sobie bożka.

Widzimy to, widzimy to wszędzie.

A jednocześnie, kiedy Mojżesz zszedł na dół,
powiedział ludziom:

"Nie bójcie się,
Bóg objawił się wam po to,

abyście się Go bali,
żebyście nie zgrzeszyli."

Także Mojżesz zszedł z góry,
ludzie się bali,

kiedy widzieli grzmoty, błyskawice, itp -
i oddalili się od Boga,

i wtedy Mojżesz powiedział:
"Nie bójcie się, Bóg się pokazał,

abyście się Go bali,
abyście nie zgrzeszyli".

Istnieje różnica pomiędzy strachem
przed Bogiem i oddaleniem się od Niego,

a bojaźnią przed Nim - w szacunku
do Jego mocy - i zbliżeniem się do Niego,

aby nie grzeszyć.
I tego właśnie potrzebujemy -

potrzebujemy zmienić nasz sposób patrzenia
na Boga i musimy powrócić [do prawdy].

Jeśli Bóg w twoim życiu nie jest
ogniem trawiącym...

Stworzyłeś sobie bożka,
masz innego Boga.

On jest ogniem trawiącym
i jest tak wiele powodów, aby się Go bać.

Biblia mówi o bojaźni przed Bogiem
od pierwszej strony do ostatniej.

Jeśli Bóg nie jest miłością

i nie masz tej "Abba, Ojcze" relacji,

w której twój duch woła
"Abba, Ojcze"

i możesz rozmawiać z Bogiem
jak z twoim Ojcem, który cię kocha,

który jest święty,
jest twoim Tatą, Tatusiem.

Jeśli nie masz tej relacji,
masz innego Boga.

Masz innego Boga,
stworzyłeś sobie bożka.

Bóg jest obydwoma -

jest Święty, wzbudza szacunek,
jest ogniem trawiącym

i jest kochający, jest miłosierny,
jest życzliwy, uprzejmy.

I musisz poznać tego jedynego prawdziwego
Boga, który jest obydwoma [stronami].

Jeśli żyjesz w grzechu - pokutuj,
bo inaczej doświadczysz gniewu Bożego.

Musisz się upamiętać z tego,
przejść na środek drogi.

Powiedz coś na koniec.

Dokładnie tak jak Jezus powiedział -
a On jest naszym fundamentem -

że "pokuta na przebaczenie grzechów"
miała być głoszona.

Nie powiedział:
"Głoście: 'Kocham was'" -

nie widać tego nigdzie w Biblii,
sam o tym nie wiedziałem,

dopóki nie przyjechałem na szkołę
TLR, gdzie nauczyłem się,

jak tak naprawdę dzielić się Ewangelią,
bo nigdy się tego nie nauczyłem w kościele.

Byłem w setkach kościołów w Ameryce,
setkach - mam przeszłość baptystów,

bez-denominacji, prezbiteriańską,
luterańską - byłem w nich wszystkich.

I nigdy, nawet 1 osoba nie nauczyła mnie,
w jaki sposób dzielić się Ewangelią,

dopóki nie przysiadłem nad tym

i chyba nauczyłem się
jak się nią dzielić w kilka dni.

To była najlepsza rzecz
w przyjściu do tej służby,

bo teraz, lata później,
wiem jak dzielić się Ewangelią.

I nie ma znaczenia czy jestem z sąsiadem
- ochrzciłem mojego sąsiada ok 4 mies. temu.

Wyszedłem sobie po prostu na ogródek,
on mi zaczął mówić o swoich problemach,

jak jego życie się waliło - a wiecie,
czego potrzebował? Po prostu pokutować.

Więc mu powiedziałem: "Hej,
musisz pokutować, ochrzcić się w wodzie,

mam wiadro z tyłu, chcesz przyjść
się ochrzcić?" :D

On chciał, otrzymał Ducha Świętego,
to było mocne!

Musimy po prostu wyposażać [ludzi],
bo nadchodzi teraz czas,

sezon - zobaczyłem go będąc z TLR -
który zaczyna się dziać na całym świecie,

kiedy to, co się działo do tej pory w kościele,
w budynkach - kończy się, traci rację bytu.

Nadchodzi nowe poruszenie -
i jest to moc Boga,

która zostaje wylana na ludzi.

I nie ma znaczenia czy jesteś hydraulikiem,
elektrykiem, pastorem, sąsiadem,

kierowcą ciężarówki
czy kimkolwiek innym -

to ty będziesz się dzielił Ewangelią
i mówił o tym,

co Jezus uczynił w twoim życiu,
że pokutowałeś i się na nowo narodziłeś

i żyjesz dobrym życiem - moc Boga
jest wylewana w tym momencie na całej ziemi.

Jezus powiedział coś, mianowicie:
"Nie rzucajcie swoich pereł przed świnie"

Dlaczego? Jeśli rzucisz perłę przed świnię,
ona nie doceni jej wartości.

Świnie nie widzą wartości w perle,
więc ją po prostu podeptają,

zawrócą i ciebie zaatakują -
to powiedział Jezus.

Jeśli głosisz miłość Boga grzesznikom -
grzesznik nie doceni miłości Boga,

więc grzesznik to tylko wykorzysta,
aby cię atakować -

dokładnie to kościół robił do tej pory,
głosił:

"Oh, Bóg cię kocha, Bóg cię kocha",
widać napisy na kościołach:

"Bóg jest miłością,
On nikogo nie potępia",

widziałem te billboardy.
I co się wtedy dzieje?

Jeśli później głosimy ludziom Ewangelię,
mówimy: "Musisz pokutować" -

"Co masz na myśli? Jak to? Dlaczego
miałbym pokutować? Bóg jest miłością,

On mnie rozumie, On rozumie mój grzech,
wszyscy jesteśmy grzesznikami

i wszyscy jesteśmy zbawieni z łaski,
wszyscy jesteśmy grzesznikami".

I taka osoba teraz zaczyna cię atakować.
Dlaczego? Bo głosimy miłość grzesznikom,

zamiast głosić upamiętania grzesznikom.

"Zbawiony" od gniewu Bożego,
wejdź pod miłość Boga.

Głośmy całość!
Głośmy obydwie rzeczy!

Zacznijmy od grzeszników,
dajmy im zrozumieć,

że mogą doświadczyć miłości Boga,
jeśli pokutują, zawrócą i zostaną zbawieni

od gniewu Bożego - mogą wtedy doświadczyć
miłości Boga, "Abba, Ojcze" -

i wtedy następuje zmiania, transformacja.

Niech was Bóg błogosławi!