-
บั๊กที่มองไม่เห็น
-
เขียนโดย กีกี้ พรอตส์แมน
-
ภาพโดย ไมค์ เมเซอร์และกีกี้ พรอตส์แมน
-
นี่คือจัสมิน
-
เธอเปิดบริษัทล่าบั๊ก
ที่ใหญ่ที่สุดในโค้ดวิลล์
-
บริษัทนี้ดังเรื่องปกป้องชุมชนให้ปลอดภัย
-
เมื่อเช้า เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น!
-
มีคนเปิดประตูห้องบั๊กทิ้งไว้
ทำให้มีบั๊กมากมายหลุดเข้าเมือง
-
ก่อนมีงานแสดงพรสวรรค์พอดี
-
"ฉันจ้างนายมาเพื่อการนี้แหละ"
-
จัสมินกล่าวกับเจดี
-
"ถ้าเราเก็บบั๊กได้ไม่หมดก่อนบ่ายสาม
ดปรแกรมนี้ล่มแน่นอน!"
-
"ไม่น่ามีปัญหานะ" เจดีกล่าว พลางมองรอบ ๆ
-
"เห็นตรงนี้นิดนึง แล้วก็ตรงนู้นนิดนึง"
-
"อ๋อ นี่ก็แค่บั๊กที่เท่ามองเห็น"
จัสมินกล่าว
-
"บั๊กพวกนี้ควบคุมง่าย"
-
"บั๊กที่มองไม่เห็นต่างหาก
ที่สร้างปัญหามากที่สุด"
-
"บั๊กที่มองไม่เห็นนั้นหายากกว่า"
-
"มันจะแอบในส่วนที่เราไม่คิดว่ามันจะแอบ
และทำให้ทุกอย่างแย่ลง"
-
"จนทุกอย่างพังหมดเลย"
-
"โอ้ ไม่นะ" เจดีตะโกน
-
"เราจะจับครบทุกตัวทันเวลา
แล้วให้งานรันต่อได้ยังไง"
-
"ไม่ต้องห่วง
เดี๋ยวฉันสอนวิธีหาบั๊กที่มองไม่เห็นให้"
-
"ก่อนอื่น ต้องเช็คก่อนว่า
มันไม่อยู่ตรงไหน"
-
"ลองเดินดูตามถนน"
-
"ก้าวแรก ปกติดีไหม"
-
"ก้าวที่สอง ปกติดีไหม"
-
"แล้วก้าวที่สามล่ะ"
-
"ไล่ดูตามทางทีละก้าว
จนกว่าจะเจอสิ่งที่ไม่ปกติ"
-
"เจ้าบั๊กมันซ่อนตรงนั้นแหละ"
-
"พอรู้ว่ามันอยู่แถวไหน ก็หาตัวมันให้เจอ"
-
"ก็ตั้งชื่อให้มันแล้วพูดชื่อมันดัง ๆ"
-
"พอพูดเท่านั้น ก็จะบังเกิดเวทมนตร์"
-
"เจอเจ้าบั๊กแล้ว!"
-
ทีนี้ก็แก้ปัญหาที่บั๊กก่อไว้"
-
"เร็วเข้า จัสมิน! เกือบบ่ายสามแล้ว""
-
"ยังไม่เจอแมลงตัวใหญ่เลย" จัสมินกล่าว
-
"แต่โหลของฉันเต็มแล้ว"
-
"นายต้องหาเองแล้วหละ"
-
"เจดีเดินตามทางอย่างกังวล"
-
"ก่อนอื่นต้องเช็คก่อน
ว่ามันไม่อยู่ตรงไหน" เขากระซิบบอกตัวเอง
-
"ก้าวแรก ปกติดีไหม"
-
"ปกติ"
-
"ก้าวที่สองปกติดีไหม"
-
"ปกติ"
-
"แลวก้าวที่สามล่ะ"
-
"ไม่!"
-
"พอรู้ว่ามันอยู่แถวไหน ก็หาตัวมันให้เจอ"
-
"ก็ตั้งชื่อให้มัน
-
แล้วพูดชื่อมันดัง ๆ"
-
"บั๊กทำให้ไฟไม่ทำงาน
ฉันจะเรียกมันว่า สปาร์คกี้"
-
"ได้ผล!
-
ฉันเจอบั๊กแล้ว!"
-
ทีนี้ก็กำจัดบั๊กและแก้ปัญหาที่มันก่อ
-
ทันเวลางานแสดงพรสวรรค์พอดี
-
เจดีทำให้จัสมินภูมิใจมาก ๆ
-
ตอนนี้ทั้งเมืองได้รู้ถึงความผิดปกติ
-
ให้พวกกำจัดบั๊กทำงานดีกว่า!
-
จบ!
