WEBVTT 00:00:00.061 --> 00:00:01.429 Louisiana channel 00:00:01.429 --> 00:00:02.628 (Η ποίηση έχει πολλά να διδάξει τα μυθιστορήματα του Jonathan Safran Foer) 00:00:02.628 --> 00:00:06.502 Συχνά γίνεται λόγος για τον θάνατο της λογοτεχνίας. 00:00:06.502 --> 00:00:09.021 Νομίζω ότι η συζήτηση άρχισε λίγο μετά 00:00:09.021 --> 00:00:11.880 την εμφάνιση του πρώτου λογοτεχνικού έργου της ιστορίας 00:00:11.880 --> 00:00:14.414 αλλά η συζήτηση λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις 00:00:14.414 --> 00:00:19.136 και έχει περαιτέρω τροφοδοτηθεί από τη μείωση του αναγνωστικού κοινού, 00:00:19.136 --> 00:00:23.213 από ένα αίσθημα απάθειας, 00:00:23.213 --> 00:00:31.920 άγχους ή ακόμα και δυσπιστίας απέναντι στη λογοτεχνία. 00:00:33.273 --> 00:00:36.135 Σε αυτά προστίθεται και η τάση προς την οθόνη, όλα πλέον εμφανίζονται 00:00:36.135 --> 00:00:39.476 σε μία οθόνη, και τι επιπτώσεις έχει αυτό για τα βιβλία 00:00:39.476 --> 00:00:41.797 τα οποία δεν ενισχύονται ιδιαίτερα από την οθόνη. 00:00:41.797 --> 00:00:44.321 Δεν είναι ότι δεν μπορούμε να διαβάσουμε μια χαρά ένα βιβλίο στην οθόνη 00:00:44.321 --> 00:00:45.459 αλλά δεν μπορούμε να το διαβάσουμε σε μια οθόνη 00:00:45.475 --> 00:00:49.801 στην οποία συνυπάρχουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το ημερολόγιο μας και η δυνατότητα συνομιλίας. 00:00:49.801 --> 00:00:52.665 Τα βιβλία δεν μπορούν να ανταγωνιστούν αυτού του είδους τα μέσα. 00:00:52.665 --> 00:00:56.384 Οπότε αναρωτιόμαστε αν οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να διαβάζουν βιβλία. 00:00:56.384 --> 00:01:01.774 Θεωρώ ότι ακόμα υπάρχουν και θα συνεχίσουν για πάντα να υπάρχουν πράγματα 00:01:01.774 --> 00:01:06.506 που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να κάνει και να επικοινωνήσει. 00:01:06.506 --> 00:01:09.773 Δεν θεωρώ ότι η λογοτεχνία είναι απαραιτήτως καλύτερη, 00:01:09.773 --> 00:01:12.354 ό,τι και αν αυτό σημαίνει, από τον κινηματογράφο, τον χορό ή τη μουσική. 00:01:13.154 --> 00:01:17.029 Στην πραγματικότητα συχνά ελκύομαι περισσότερο 00:01:17.029 --> 00:01:19.061 από τον κινηματογράφο και τον χορό παρά από τη λογοτεχνία 00:01:19.061 --> 00:01:21.056 αλλά ξέρω ότι υπάρχουν στιγμές στη ζωή μου 00:01:21.056 --> 00:01:25.084 που νιώθω ανάγκη για τη λογοτεχνία και μόνο για τη λογοτεχνία. 00:01:25.084 --> 00:01:28.619 Για παράδειγμα, η μητέρα του πιο παλιού μου φίλου 00:01:28.634 --> 00:01:30.013 πέθανε πριν από μια εβδομάδα περίπου. 00:01:30.013 --> 00:01:32.940 Είχα πάει να την επισκεφθώ στην Ουάσινγκτον, μένω στη Νέα Υόρκη, 00:01:33.355 --> 00:01:38.583 και είχα αρκετό άγχος για το τι θα πω και για το πως θα καλύψω 00:01:38.583 --> 00:01:42.145 ορισμένες πολύ αμήχανες ή ακόμα και οδυνηρές σιωπές. 00:01:42.898 --> 00:01:48.079 Οπότε πήρα μαζί μου ποιήματα, περίπου 20 ποιήματα. 00:01:48.079 --> 00:01:50.410 Και της τα διάβασα και μιλήσαμε για αυτά. 00:01:51.025 --> 00:01:54.097 Και εκείνη τη στιγμή όταν μαζί, 00:01:54.097 --> 00:01:58.068 περισσότερο εκείνη βεβαίως, αλλά μαζί, βρισκόμασταν αντιμέτωποι 00:01:58.068 --> 00:02:03.954 με αυτήν, την μεγαλύτερη στιγμή της ζωής που είναι ο θάνατος 00:02:05.507 --> 00:02:07.254 βρήκαμε στήριγμα στην ποίηση. 00:02:07.500 --> 00:02:12.489 Και πιστεύω ότι τα ποιήματα, οι ιστορίες και τα μυθιστορήματα αποδεικνύονται πολύ χρήσιμα 00:02:13.473 --> 00:02:18.760 ακριβώς όταν χρειαζόμαστε περισσότερο τα λόγια στις πιο τρομερές, 00:02:18.760 --> 00:02:22.757 επιτακτικές ή υπαρξιακές στιγμές της ζωής. 00:02:24.311 --> 00:02:28.981 Χρειαζόμαστε πολλές ώρες ή πολλές ημέρες για να διαβάσουμε ένα μυθιστόρημα. 00:02:28.981 --> 00:02:34.611 Ακόμα και για ένα διήγημα χρειαζόμαστε μισή ώρα. 00:02:34.611 --> 00:02:39.174 Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν ήξερα πόση ενέργεια θα είχε 00:02:39.174 --> 00:02:40.835 οπότε ήθελα κάτι μικρό. 00:02:40.835 --> 00:02:43.904 Αλλά ακόμα και έτσι, η αλήθεια είναι 00:02:43.904 --> 00:02:47.213 ότι η ποίηση είναι η πιο συμπυκνωμένη μορφή λογοτεχνίας 00:02:47.213 --> 00:02:48.951 και σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελεί την πιο αγνή μορφή της. 00:02:50.690 --> 00:02:55.530 Δεν θεωρώ τα μυθιστορήματα κατώτερα από την ποίηση 00:02:55.530 --> 00:02:59.743 αλλά πιστεύω ότι η ποίηση έχει πολλά να διδάξει το μυθιστόρημα 00:02:59.743 --> 00:03:03.928 όσον αφορά τις δυνατότητες, την αμεσότητα, 00:03:03.928 --> 00:03:06.547 το πόσο πυκνός, 00:03:06.547 --> 00:03:09.380 συνειρμικός και αντηχητικός μπορεί να είναι ο λόγος. 00:03:09.380 --> 00:03:11.527 Έχω την εντύπωση ότι μερικές φορές τα μυθιστορήματα κάνουν το λάθος 00:03:11.527 --> 00:03:15.320 να μοιάζουν υπερβολικά με την περιγραφή τους. 00:03:15.643 --> 00:03:18.494 Για παράδειγμα, ρωτάει κάποιος "Για τι μιλάει αυτό το βιβλίο;" 00:03:20.262 --> 00:03:23.089 Το όνειρό μου είναι να γράψω ένα μυθιστόρημα για το οποίο κάποιος θα απαντούσε: 00:03:23.779 --> 00:03:26.281 "Θα μπορούσα να σου πω αλλά έτσι θα έχανες πραγματικά την ουσία 00:03:26.281 --> 00:03:27.319 πρέπει να το διαβάσεις." 00:03:27.319 --> 00:03:28.741 Για μένα αυτό είναι το καλό μυθιστόρημα. 00:03:28.741 --> 00:03:31.815 Ένα μυθιστόρημα που είναι η περίληψη του εαυτού του 00:03:31.815 --> 00:03:34.263 ή απλώς μια πιο εκτεταμένη έκδοση της περίληψης του, 00:03:35.063 --> 00:03:37.653 μοιάζει πολύ με την τηλεόραση. 00:03:39.006 --> 00:03:43.415 Θεωρώ ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο για το μυθιστόρημα να μιμηθεί την ποίηση 00:03:43.415 --> 00:03:48.902 όσον αφορά το άφατο, το μυστηριώδες 00:03:48.902 --> 00:03:52.487 ή το άπιαστο, αλλά σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. 00:03:53.290 --> 00:03:57.491 Όλη μου τη ζωή ελκυόμουν περισσότερο από τις εικαστικές τέχνες παρά από τη λογοτεχνία. 00:03:57.491 --> 00:04:02.054 Και ακόμα και σήμερα, όταν νιώθω 00:04:03.536 --> 00:04:05.837 ότι δεν θυμάμαι γιατί ήθελα να γίνω συγγραφέας, 00:04:06.344 --> 00:04:10.512 δεν ανατρέχω σε βιβλία αλλά στη ζωγραφική ή τη γλυπτική. 00:04:10.767 --> 00:04:14.471 Κατά τη γνώμη μου, η διάκριση έχει γίνει υπερβολικά αυστηρή 00:04:14.471 --> 00:04:22.198 η διαφορά μεταξύ του μουσικού, του συγγραφέα, του εικαστικού, του χορευτή. 00:04:22.874 --> 00:04:27.095 Τους έχουμε κατηγοριοποιήσει, διαχωρίσει 00:04:27.556 --> 00:04:29.758 έτσι ώστε να υπάρχει ελάχιστη επικάλυψη. 00:04:29.758 --> 00:04:32.857 Στην ουσία όμως όλοι τους είναι άνθρωποι που επιθυμούν να δημιουργήσουν πράγματα 00:04:32.857 --> 00:04:36.287 που, κάποιος θα έλεγε, δεν έχουν καμία χρησιμότητα. 00:04:37.017 --> 00:04:39.055 Ξέρετε, όλα στη ζωή έχουν κάποια χρησιμότητα. 00:04:39.055 --> 00:04:41.668 Αυτός που έφτιαξε την κάμερα με την οποία τραβάμε αυτό το βίντεο 00:04:41.668 --> 00:04:44.878 την έφτιαξε ώστε να μπορεί να μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό. 00:04:44.878 --> 00:04:48.247 Και η τηλεόραση ή ο υπολογιστής από όπου βλέπουμε το βίντεο 00:04:48.247 --> 00:04:50.853 δημιουργήθηκαν λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες λειτουργίες. 00:04:51.499 --> 00:04:54.506 Μια γέφυρα φτιάχνεται ώστε οι άνθρωποι να περνούν από τη μία όχθη στην άλλη. 00:04:54.506 --> 00:04:57.584 Αλλά τα μυθιστορήματα, οι πίνακες, τα τραγούδια... 00:04:58.353 --> 00:04:59.806 Μπορεί να έχουν αντίκτυπο, 00:04:59.806 --> 00:05:02.180 μπορεί να έχουν πολιτικό περιεχόμενο, να ψυχαγωγούν 00:05:03.087 --> 00:05:05.324 να αποτελούν αντικείμενο εμπορίου NOTE Paragraph 00:05:06.617 --> 00:05:07.911 αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν δημιουργηθεί για κανέναν από τους παραπάνω σκοπούς. 00:05:07.911 --> 00:05:09.580 Σκοπός της ύπαρξής τους είναι η ύπαρξή τους καθ'εαυτή. 00:05:10.149 --> 00:05:14.253 Και θεωρώ ότι οποιοσδήποτε δημιουργεί κάτι απλώς για να δημιουργήσει, 00:05:14.683 --> 00:05:16.151 είτε προσπαθεί να το δημοσιεύσει 00:05:16.152 --> 00:05:19.407 είτε παίζει με κλαράκια στο χώμα 00:05:19.407 --> 00:05:20.522 απλώς και μόνο επειδή του αρέσει, 00:05:21.691 --> 00:05:23.067 είναι καλλιτέχνης. 00:05:23.067 --> 00:05:28.225 Επειδή ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο πρέπει να έχεις μια δουλειά 00:05:28.225 --> 00:05:32.721 και θεωρείται ότι πρέπει να εξελίσσεσαι μέσα από τη δουλειά σου 00:05:34.105 --> 00:05:36.609 και επειδή θέλουμε να μπορούμε να απαντήσουμε όταν μας ρωτούν 00:05:36.609 --> 00:05:37.893 "Με τι ασχολείσαι;" 00:05:37.893 --> 00:05:39.239 Για παράδειγμα, γνωρίζεις κάποιον σε ένα πάρτι και 00:05:39.239 --> 00:05:40.646 σε ρωτά "Με τι ασχολείσαι;" 00:05:41.199 --> 00:05:43.398 Είναι άβολο να μην έχεις κάτι να απαντήσεις. 00:05:43.398 --> 00:05:48.123 Η αλήθεια όμως είναι ότι οι διάφορες μορφές τέχνης 00:05:48.123 --> 00:05:51.338 έχουν πολλές περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. 00:05:52.310 --> 00:05:53.760 Όταν δεν γράφω βιβλία 00:05:54.221 --> 00:05:57.435 δεν είμαι παρά κάποιος που κυκλοφορεί στον κόσμο 00:05:57.435 --> 00:06:00.230 και παρατηρεί όμορφα πράγματα προσπαθώντας να τα συγκρατήσει στη μνήμη αν και συχνά δεν τα καταφέρνει, 00:06:00.230 --> 00:06:03.478 ακούει αστεία προσπαθώντας να τα συγκρατήσει αν και συχνά δεν τα καταφέρνει, 00:06:03.478 --> 00:06:08.590 και έχει ιδέες που στη συνέχεια εξαφανίζονται. 00:06:08.590 --> 00:06:12.368 Αλλά όταν γράφω, μπορώ να τα αποθηκεύω όλα αυτά 00:06:12.937 --> 00:06:16.486 έτσι ώστε να χρησιμοποιήσω, να τα αναδιατάξω. 00:06:16.486 --> 00:06:18.732 Τίποτα δεν προέρχεται από το τίποτα. 00:06:20.263 --> 00:06:23.618 Υπάρχει η εντύπωση ότι τα βιβλία, η τέχνη 00:06:24.310 --> 00:06:28.004 ή η καλλιτεχνική δημιουργία είναι μια πολύ ρομαντικότερη διαδικασία από ότι είναι στην πραγματικότητα, 00:06:28.004 --> 00:06:33.386 λες και σε χτυπά η έμπνευση και ξαφνικά εμφανίζεται κάτι 00:06:33.386 --> 00:06:35.922 αλλά δεν είναι έτσι, η εμπειρία μου έχει δείξει κάτι εντελώς διαφορετικό. 00:06:35.922 --> 00:06:38.845 Έχει περισσότερο να κάνει με το να είσαι προσεκτικός στα ερεθίσματα που δέχεσαι 00:06:38.845 --> 00:06:43.443 και με το να αρχίσεις να μαθαίνεις τι σου αρέσει και τι βρίσκεις χρήσιμο 00:06:44.565 --> 00:06:46.983 και μετά να συλλέγεις αυτά τα πράγματα αντί για το ο,τιδήποτε 00:06:46.983 --> 00:06:49.955 και αφού τα συλλέξεις να δεις 00:06:49.955 --> 00:06:52.804 πως θα μπορούσες να τα αναδιατάξεις με τον καλύτερο τρόπο για σένα. 00:06:53.511 --> 00:06:55.026 Δεν υπάρχει καμιά αντικειμενικότητα σε αυτή τη διαδικασία. 00:06:55.026 --> 00:06:57.862 Δεν σημαίνει ότι θα αρέσει απαραιτήτως σε κάποιον άλλο 00:06:58.292 --> 00:07:04.487 αλλά είναι σαν να δημιουργείς ένα κολάζ 00:07:04.487 --> 00:07:11.734 χρησιμοποιώντας όλον τον κόσμο σαν να ήταν ένα ντουλάπι γεμάτο πράγματα που πρέπει να τακτοποιήσεις. 00:07:12.795 --> 00:07:15.702 Βεβαίως στην τέχνη τα σημαντικότερα πράγματα 00:07:15.702 --> 00:07:17.155 συμβαίνουν σε σε υποσυνείδητο επίπεδο. 00:07:17.570 --> 00:07:20.624 Όταν αρχίζω να γράφω δεν σκέφτομαι έτσι. 00:07:21.562 --> 00:07:25.707 Στην πραγματικότητα, και δεν το λέω ως αστείο ή ως αυτοσαρκασμό, 00:07:25.707 --> 00:07:27.807 δεν σκέφτομαι και πολλά πράγματα. 00:07:27.807 --> 00:07:33.264 Απλώς είμαι πολύ ανοικτός, τι είναι αυτό που θέλω να κάνω 00:07:33.264 --> 00:07:36.134 τι είναι αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή; τι μου εξάπτει την περιέργεια; 00:07:37.856 --> 00:07:42.268 Ποτέ όμως δεν σκέφτομαι ποια θα ήταν η δυνητική χρησιμότητά του. 00:07:42.268 --> 00:07:44.429 Όπως προείπα, στην τέχνη υπάρχει μία ποιότητα 00:07:44.429 --> 00:07:46.826 η οποία είναι άχρηστη με τον πιο απόλυτο τρόπο. 00:07:46.826 --> 00:07:49.325 Και το εννοώ σαν τη μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που θα μπορούσα να κάνω. 00:07:49.325 --> 00:07:53.367 Ακόμα και αν άρχιζα να σκέφτομαι τι θα μπορούσα να πετύχω 00:07:53.367 --> 00:07:58.572 για μένα σε ψυχολογικό επίπεδο ή να αναζητήσω ένα νόημα ή την κάθαρση 00:07:58.572 --> 00:07:59.963 θα ήταν σαν να προσπαθούσα απλώς να βρω ένα άλλο είδος χρησιμότητας, 00:07:59.963 --> 00:08:02.047 με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που 00:08:02.047 --> 00:08:05.046 χρησιμότητα είναι να φτιάχνεις κάτι για να το πουλήσεις για χρήματα. 00:08:05.784 --> 00:08:07.791 Δεν εννοώ ότι οι δύο αυτές περιπτώσεις 00:08:07.791 --> 00:08:08.937 δεν μπορούν να συμβάλουν θετικά στη ζωή κάποιου 00:08:08.937 --> 00:08:12.875 απλώς δεν θεωρώ ότι συμβάλουν στη δημιουργία ενός καλού έργου τέχνης. 00:08:12.875 --> 00:08:14.174 Δεν αποτελούν καλό σημείο εκκίνησης. 00:08:16.266 --> 00:08:17.658 Ο Don DeLillo είχε πει κάποτε: 00:08:17.658 --> 00:08:20.887 "Κανείς δεν γράφει το πρώτο του βιβλίο. Είναι κάτι που απλώς συμβαίνει." 00:08:20.887 --> 00:08:22.986 Κάποια στιγμή κοιτάζεις τον εκτυπωτή 00:08:22.986 --> 00:08:24.301 και βλέπεις τις σελίδες να βγαίνουν. 00:08:24.301 --> 00:08:26.769 Και σκέφτεσαι: "Θεέ μου, εγώ το το έκανα αυτό;" 00:08:27.796 --> 00:08:28.780 Το πιστεύω αυτό. 00:08:29.087 --> 00:08:31.550 Μπορεί να είναι λίγο διαφορετικά αν αρχίσεις σε μεγαλύτερη ηλικία 00:08:32.211 --> 00:08:38.939 και έχεις μια ιδέα που κυοφορείς για πολύ καιρό. 00:08:38.939 --> 00:08:40.962 Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι όταν γράφουν το πρώτο τους βιβλίο, 00:08:40.962 --> 00:08:44.702 σε κάποια φάση, αντιλαμβάνονται ότι ότι κρατούν ένα βιβλίο στα χέρια τους. 00:08:44.702 --> 00:08:47.773 Το δεύτερο βιβλίο είναι διαφορετικό γιατί τότε 00:08:47.773 --> 00:08:49.580 πρέπει να ανταποκριθείς σε κάτι 00:08:49.580 --> 00:08:51.218 έχεις να αντιμετωπίσεις τις προσδοκίες σου. 00:08:51.218 --> 00:08:53.579 Και αν το πρώτο σου βιβλίο έχει εκδοθεί, τότε πρέπει να ανταποκριθείς και στις προσδοκίες του κόσμου. 00:08:53.579 --> 00:08:57.603 Οπότε, το δεύτερο βιβλίο είναι λίγο δυσκολότερο από το πρώτο. 00:08:57.603 --> 00:09:01.332 Εγώ είχα αρχίσει το δεύτερο βιβλίο πριν εκδοθεί το πρώτο. 00:09:01.332 --> 00:09:05.498 Οπότε κατά κάποιον τρόπο μπόρεσα να ξεφύγω από μερικές παγίδες. 00:09:05.498 --> 00:09:07.638 Ωστόσο, μετά τη συγγραφή δύο μυθιστορημάτων 00:09:07.638 --> 00:09:10.639 έγραψα ένα μη λογοτεχνικό βιβλίο για την κατανάλωση κρέατος, 00:09:10.639 --> 00:09:12.123 την εκτροφή ζώων. 00:09:12.123 --> 00:09:15.400 Η απόφασή μου να κινηθώ προς μια διαφορετική κατεύθυνση δεν ήταν σύμπωση 00:09:15.400 --> 00:09:20.985 καθώς άρχιζα να νιώθω το βάρος της δυναμικής. 00:09:21.508 --> 00:09:24.764 Δεν ήθελα να προχωρήσω σε ένα τρίτο βήμα απλώς επειδή είχα κάνει δύο προηγούμενα. 00:09:24.764 --> 00:09:28.526 Δεν ήθελα να πάρω μια απόφαση για το αύριο 00:09:28.526 --> 00:09:30.518 εξαιτίας όσων είχα κάνει χθες. 00:09:31.087 --> 00:09:33.533 Οπότε, ίσως υπερβολικά, αντιστάθηκα 00:09:35.655 --> 00:09:38.999 και αποφάσισα να υποχωρήσω και να επιχειρήσω κάτι άλλο. 00:09:39.521 --> 00:09:44.308 Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να μιλήσουμε για επιλογές στην τέχνη. 00:09:45.938 --> 00:09:47.976 Και είναι λάθος να πιστεύουμε ότι 00:09:47.976 --> 00:09:51.638 ο τρόπος με τον οποίο μιλούμε για αυτές αναδρομικά ως κριτικοί, 00:09:53.437 --> 00:09:55.198 ακόμα και αν είναι πολύ χρήσιμος και ενδιαφέρον, 00:09:55.198 --> 00:09:58.195 δεν ταυτίζεται με τη γλώσσα της δημιουργίας. 00:09:59.748 --> 00:10:01.417 Κάποιος, δεν θυμάμαι ποιος, είχε πει κάποτε 00:10:01.417 --> 00:10:03.393 -νομίζω ήταν ο Oscar Wilde αλλά δεν θυμάμαι- 00:10:03.962 --> 00:10:06.156 είχε πει: "Υπάρχουν δύο ειδών πράγματα στον κόσμο, 00:10:06.156 --> 00:10:08.117 αυτά που μας γοητεύουν και αυτά που δεν μας γοητεύουν." 00:10:08.840 --> 00:10:14.883 Κάτι μπορεί να είναι γοητευτικό με τον πιο απλό τρόπο 00:10:14.883 --> 00:10:17.064 και για κάποιον λόγο να μας λέει κάτι, 00:10:17.064 --> 00:10:19.295 να μας αρέσει, να είναι για μας. 00:10:20.202 --> 00:10:22.636 Αν κάτι δεν είναι γοητευτικό, μας φαίνεται πεζό. Δεν σημαίνει ότι το μισούμε 00:10:22.636 --> 00:10:24.731 απλώς δεν ασκεί μεγάλη επίδραση πάνω μας. 00:10:25.423 --> 00:10:29.661 Φυσικά ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αντίληψη σχετικά με το τι είναι γοητευτικό. 00:10:30.568 --> 00:10:32.717 Και κατά κάποιον τρόπο 00:10:32.717 --> 00:10:36.714 το γράψιμο συνοψίζεται στο να απαντούμε ξανά και ξανά σε αυτήν την ερώτηση 00:10:36.714 --> 00:10:38.275 πρόκειται για κάτι που μας γοητεύει ή όχι; 00:10:38.951 --> 00:10:41.494 Κάτι γοητευτικό ενδέχεται να είναι και πολύ επώδυνο. 00:10:41.494 --> 00:10:44.037 Δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι χαρούμενο και όμορφο. 00:10:44.037 --> 00:10:49.669 Μπορεί να είναι πολύ άσχημο, μπορεί να είναι αστείο, 00:10:49.669 --> 00:10:52.534 μπορεί να είναι σοβαρό, τραγικό ή κωμικό. 00:10:53.257 --> 00:10:56.258 Τελικά, γοητευτικό είναι, κατά κάποιον τρόπο, 00:10:56.258 --> 00:11:00.943 αυτό που εμείς θεωρούμε αυθεντικό και εξαιρετικό. 00:11:00.943 --> 00:11:03.729 Για παράδειγμα, συχνά ο κόσμος με ρωτά γιατί ασχολούμαι τόσο συχνά με το θέμα της οικογένειας. 00:11:03.729 --> 00:11:06.068 Η ερώτηση μου φαίνεται πολύ περίεργη. 00:11:06.068 --> 00:11:07.198 Δεν ξέρω καν πως να απαντήσω 00:11:07.198 --> 00:11:09.082 γιατί η απάντηση μου φαίνεται τόσο προφανής. 00:11:09.882 --> 00:11:13.974 Κανείς δεν ρωτά την J.K Rowling γιατί γράφει συνέχεια για μάγους. 00:11:14.466 --> 00:11:15.658 Για μένα αυτό είναι περίεργο. 00:11:15.658 --> 00:11:19.733 Η επιλογή της είναι περίεργη και θα έχρηζε κάποιας εξήγησης 00:11:19.733 --> 00:11:22.582 γιατί κανείς δεν έχει γνωρίσει μάγους, κανείς δεν έχει επαφή με μάγους, 00:11:22.582 --> 00:11:25.855 κανείς δεν χάνει τον ύπνο του γιατί σκέφτεται τη σχέση του με τους μάγους. 00:11:25.855 --> 00:11:27.616 Όλοι όμως έχουν οικογένεια. 00:11:27.616 --> 00:11:29.423 Ακόμα και οι άνθρωποι των οποίων οι οικογένειες είναι απούσες. 00:11:30.130 --> 00:11:32.408 Αυτοί μάλιστα ίσως περισσότερο από όλους. 00:11:33.131 --> 00:11:34.892 Αυτά είναι τα βασικά θέματα της ζωής 00:11:34.892 --> 00:11:38.589 και έχουν αποτελέσει τα βασικά θέματα της λογοτεχνίας από τη Γέννεση. 00:11:41.188 --> 00:11:43.629 Υποθέτω, λοιπόν, ότι θα συνεχίσω να γράφω για την οικογένεια. 00:11:44.121 --> 00:11:46.344 Η οικογένεια είναι ένα θέμα ιδιαίτερα σημαντικό για μένα 00:11:48.020 --> 00:11:51.846 μπορεί να πάρει τη μορφή της σχέσης μεταξύ πατέρα και γαμπρού 00:11:51.846 --> 00:11:54.989 ή μπορεί να πάρει τη μορφή κωμωδίας για τη σχέση ενός παντρεμένου ζευγαριού 00:11:55.604 --> 00:11:56.656 αυτό δεν το ξέρω. 00:11:57.041 --> 00:11:59.572 (Louisiana Channel) 00:12:00.156 --> 00:12:04.198 (Με την υποστήριξη του Nordea Fonden) 00:12:04.198 --> 00:12:07.298 (louisiana.dk-channel)