0:00:01.091,0:00:04.062
Wracamy do programu[br]z tablicą moich znajomych.

0:00:04.163,0:00:06.269
Coś mnie tu irytuje.

0:00:06.853,0:00:11.145
Dodając znajomego, muszę też[br]dodać nowe polecenie „text”.

0:00:11.245,0:00:15.123
Powiedzmy, że dodaję Winstona.[br]Nie pokazuje się automatycznie.

0:00:15.223,0:00:19.545
Musiałabym napisać:[br]'text(myFriends[3]',

0:00:19.645,0:00:23.103
zmienić pozycję „y”[br]i dopiero zobaczymy Winstona.

0:00:23.203,0:00:24.798
Za dużo pracy!

0:00:24.898,0:00:28.019
Chcę, żeby za każdym razem,[br]gdy kogoś dodaję,

0:00:28.514,0:00:31.695
polecenie „text” pisało się samo.

0:00:31.795,0:00:34.256
Pamiętacie pętle?

0:00:34.356,0:00:38.316
To świetny sposób, żeby wiele razy[br]powtarzać fragment programu.

0:00:38.416,0:00:42.469
Np. gdybyśmy chcieli mieć[br]szereg drzew lub grupę baloników.

0:00:43.146,0:00:45.929
Okazuje się,[br]że pętle to też dobry sposób,

0:00:46.029,0:00:49.504
by powtarzać fragment programu[br]przy każdym elemencie tablicy.

0:00:49.604,0:00:53.684
Będziecie używać pętli[br]przy każdym użyciu tablicy.

0:00:53.784,0:00:55.956
Dobrze współpracują.

0:00:57.322,0:00:59.934
Za pomocą pętli pokażę[br]imiona znajomych,

0:01:00.034,0:01:03.460
zamiast pisać te wszystkie[br]polecenia „text”.

0:01:03.560,0:01:07.059
Zacznijmy od trzech pytań[br]związanych z pętlą.

0:01:07.561,0:01:09.358
1.: „Co chcę powtarzać?”.

0:01:09.458,0:01:13.158
Zobaczmy. Co się powtarza?[br]Polecenie „text”.

0:01:13.258,0:01:16.679
Co chcę zawsze zmieniać?[br]Spójrzmy, co się zmienia.

0:01:16.779,0:01:20.387
Pozycja „y” i indeks, tak?

0:01:20.921,0:01:25.402
Numer znajomego[br]oraz pozycja „y”.

0:01:25.913,0:01:30.790
A jak długo mamy to powtarzać?[br]Aż skończą się znajomi.

0:01:33.228,0:01:37.129
Wiemy, czego chcemy,[br]możemy więc zrobić pętlę.

0:01:37.229,0:01:40.695
Najpierw licznik, [br]by wiedzieć, gdzie jesteśmy.

0:01:40.795,0:01:43.282
Powiemy: 'var friendNum = 0;'

0:01:44.187,0:01:45.720
Zaczniemy od zera,

0:01:45.820,0:01:49.482
bo pamiętajcie, to jest pierwszy[br]element tablicy, nie 1.

0:01:50.209,0:01:53.592
Teraz pętla warunkowa.[br]Napiszemy: 'while(friendNum...

0:01:53.692,0:01:57.028
< my friends.length)'.

0:01:57.725,0:01:59.981
Porównamy licznik

0:02:00.081,0:02:02.740
z łączną liczbą rzeczy w tablicy.

0:02:03.847,0:02:06.873
Wewnątrz pętli użyjemy[br]polecenia „text”.

0:02:06.973,0:02:09.315
Piszemy: 'text(myFriends['.

0:02:09.414,0:02:11.912
Zamiast liczby wstawimy 'friendNum',

0:02:12.012,0:02:14.204
bo oznacza bieżącą liczbę.

0:02:14.304,0:02:17.415
Na razie wprowadzimy jedną pozycję.

0:02:18.172,0:02:21.562
I mamy komunikat o błędzie[br]„pętla nieskończona”,

0:02:21.662,0:02:25.672
bo nie zmieniliśmy nic[br]we „friendNum”.

0:02:25.772,0:02:30.024
Zawsze zwiększamy „friendNum”.[br]Inaczej pętla się nie skończy,

0:02:30.124,0:02:32.369
bo ten warunek[br]zawsze jest prawdziwy.

0:02:32.469,0:02:34.615
Coś się zdarzyło.

0:02:34.715,0:02:37.895
Porzucę stary program,[br]prześledzimy to.

0:02:37.995,0:02:42.771
Wyświetliły się wszystkie imiona,[br]ale jedne na drugich.

0:02:43.392,0:02:45.163
Trzeba zmienić pozycję „y”.

0:02:45.263,0:02:49.970
Powiedzmy: 'friendNum*30'.

0:02:50.070,0:02:52.127
Dobrze, ale Sophia zniknęła.

0:02:52.227,0:02:54.942
Jeśli się dowie,[br]nie będzie zadowolona.

0:02:55.042,0:02:59.350
Dodajmy do tego 30.[br]Teraz wszystkie się rozsuną.

0:02:59.450,0:03:04.016
Pięknie! Dzięki pętli[br]pokazuje się tablica.

0:03:04.116,0:03:08.940
Jeśli dodamy więcej ludzi,[br]np. faceta „O, nie!” lub Sala...

0:03:09.040,0:03:11.800
Dodam go do tablicy[br]i będzie moim znajomym.

0:03:11.900,0:03:13.654
Świetnie! To mój kumpel!

0:03:13.754,0:03:18.100
Jak widać, program automatycznie[br]pokazuje nowych znajomych,

0:03:18.200,0:03:20.875
bo zawsze przechodzi[br]przez całą tablicę.

0:03:20.975,0:03:24.242
Możemy skasować stary program.[br]Już go nie potrzebujemy.

0:03:24.342,0:03:28.412
Przejrzyjmy ten program[br]i zobaczmy, co robi.

0:03:28.512,0:03:31.394
Zaczynamy od „friendNum”[br]równego zero.

0:03:31.494,0:03:34.960
Sprawdzamy, czy „friendNum”[br]jest mniejsze niż bieżąca długość.

0:03:35.060,0:03:37.756
Zero jest mniejsze od sześciu.[br]To prawda.

0:03:37.856,0:03:41.658
Wejdźmy tutaj i napiszmy:[br]„text my friends friendNum”.

0:03:41.758,0:03:44.327
To będzie zero. Pierwszy punkt.

0:03:44.427,0:03:47.274
A potem 30 plus zero razy 30.

0:03:47.374,0:03:51.549
Program pokazuje Sophię[br]w pozycji 10-30.

0:03:51.649,0:03:56.057
Właśnie tak. Później:[br]- „friendNum++”. I robi się 1.

0:03:56.157,0:03:59.790
Program pyta: „Czy 1 to mniej[br]niż myFriends.length?”. Tak.

0:03:59.890,0:04:01.951
I działa dalej, i dalej...

0:04:02.051,0:04:04.134
W końcu dochodzimy do Sala.

0:04:04.234,0:04:07.594
Jest szóstym elementem tablicy,

0:04:07.694,0:04:11.263
ale ma nr 5, bo zaczynamy od zera.

0:04:11.363,0:04:13.701
Czy 5 jest mniejsze od 6? Tak.

0:04:13.801,0:04:15.791
Program pokazuje „myFriends5”.

0:04:15.891,0:04:18.603
Dalej jest 6. Pytamy:

0:04:18.704,0:04:21.819
„Czy 6 jest mniejsze od 6?”.[br]Nie: jest równe.

0:04:21.918,0:04:25.613
To fałsz. Program nie pokaże[br]szóstego elementu.

0:04:25.713,0:04:29.614
I dobrze, bo żaden nie ma[br]takiego numeru.

0:04:29.714,0:04:33.136
Jest szósty element,[br]ale numeru szóstego nie ma.

0:04:33.236,0:04:38.801
To zero i jedynka mogą wam mącić[br]w głowach, ale przywykniecie.

0:04:39.939,0:04:41.890
To jest nasza pętla.

0:04:41.990,0:04:46.394
Możecie też używać pętli FOR,[br]jeśli takie wolicie.

0:04:46.494,0:04:52.449
Wtedy powiemy tylko:[br]„for' i 'var friendNum = 0;”

0:04:52.549,0:04:57.842
i podamy warunek:[br]„friendNum < myFriends.length”

0:04:57.942,0:05:00.837
oraz zmianę: 'friendNum++'

0:05:01.621,0:05:06.247
Wewnątrz pętli FOR[br]umieścimy ten fragment programu.

0:05:06.697,0:05:09.196
Zmienię „x”, żebyście zobaczyli,

0:05:09.296,0:05:12.633
że program robi to samo.

0:05:12.733,0:05:17.015
Używajcie do tablic pętli,

0:05:17.115,0:05:19.460
bo to wam da wielką moc!