WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:03.000 Zacznijmy od obejrzenia kilku wspaniałych zdjęć. 00:00:05.000 --> 00:00:08.000 To jest ikona National Geographic. 00:00:08.000 --> 00:00:11.000 afgańska uchodźczyni uchwycona przez Steve'a McCurry. 00:00:11.000 --> 00:00:14.000 Jednak Harvard Lampoon zamierza wystąpić 00:00:14.000 --> 00:00:16.000 z parodią National Geographic 00:00:16.000 --> 00:00:20.000 i drżę na samą myśl co oni zamierzają zrobić z tym zdjęciem. 00:00:20.000 --> 00:00:22.000 O, gniewe Photoshopa. NOTE Paragraph 00:00:24.000 --> 00:00:27.000 To jest samolot lądujący w San Francisco, zrobione przez Bruce'a Dale. 00:00:27.000 --> 00:00:30.000 Zamontował aparat na ogonie. 00:00:34.000 --> 00:00:37.000 Poetyczne zdjęcie zrobione przez Sama Abell na potrzeby opowieści o Tołstoju. 00:00:40.000 --> 00:00:42.000 Pigmeje w Demokratycznej Republice Konga autorstwa Randy Olson. 00:00:42.000 --> 00:00:44.000 Uwielbiam to zdjęcie, ponieważ przypomina mi 00:00:44.000 --> 00:00:47.000 brązową rzeźbę Degasa przedstawiającą małą tancerkę. 00:00:50.000 --> 00:00:55.000 Niedziewiedź polarny pływający w okolicach Arktyki autorstwa Paula Nicklin. 00:00:55.000 --> 00:00:58.000 Niedziewiedzie polarne potrzebuje lodu, aby móc się przemieszczać - 00:00:58.000 --> 00:01:00.000 nie są dobrymi pływakami. 00:01:00.000 --> 00:01:02.000 A wiemy co się dzieje teraz z lodem. 00:01:04.000 --> 00:01:08.000 To są wielbłądy idące przez Rift Valley w Afryce, 00:01:08.000 --> 00:01:10.000 sfotografowane przez Chrisa Johns. 00:01:11.000 --> 00:01:17.000 Ujęcie pionowo z góry, więc to są cienie wielbłądów. 00:01:19.000 --> 00:01:21.000 To jest farmer w Teksasie autorstwa Albert Allard, 00:01:21.000 --> 00:01:24.000 wspaniały portrecista. 00:01:25.000 --> 00:01:27.000 I Jane Goodall, tworząca swoją własną specjalną więź, 00:01:27.000 --> 00:01:29.000 sfotografowane przez Nicka Nichols. 00:01:32.000 --> 00:01:36.000 To jest piana-party w Hiszpanii sfotografowane przez Davida Alana Harvey. 00:01:36.000 --> 00:01:38.000 A David powiedział, że działy się tam dziwne rzeczy 00:01:38.000 --> 00:01:40.000 na parkiecie. 00:01:40.000 --> 00:01:43.000 Ale to przynajmniej higieniczne. 00:01:43.000 --> 00:01:47.000 (Śmiech) 00:01:47.000 --> 00:01:51.000 To są lwy morskie w Australii podczas swojego tańca, 00:01:51.000 --> 00:01:53.000 autorstwa Davida Doubilet. 00:01:54.000 --> 00:01:58.000 A to jest kometa uchwycona przez Dr Euan Mason. 00:02:00.000 --> 00:02:04.000 I ostatecznie, dziób Titanica, bez gwiazd filmowych, 00:02:04.000 --> 00:02:06.000 sfotografowane przez Emory Kristof. 00:02:11.000 --> 00:02:13.000 Fotografia niesie moc, która utrzymuje się 00:02:13.000 --> 00:02:17.000 pod nieustępliwym wirem dzisiejszego przesiąknietego świata mediów, 00:02:17.000 --> 00:02:19.000 bo zdjęcia naśladują sposób 00:02:19.000 --> 00:02:21.000 w jaki nasz umysł zapisuje ważne momenty. NOTE Paragraph 00:02:21.000 --> 00:02:23.000 Oto przykład. 00:02:23.000 --> 00:02:25.000 Cztery lata temu byłem na plaży z moim synem 00:02:25.000 --> 00:02:28.000 i on uczył się pływać 00:02:28.000 --> 00:02:31.000 w tej relatywnie miękkiej pianie morskiej na plażach Delaware. 00:02:32.000 --> 00:02:35.000 Ale odwróciłem się na chwilę a on został złapany przez falę 00:02:35.000 --> 00:02:36.000 i zaczął być wciągany w kierunku falochronu. 00:02:38.000 --> 00:02:41.000 Stoję tutaj teraz i widzę, 00:02:41.000 --> 00:02:44.000 jak idę za nim w wodę, 00:02:44.000 --> 00:02:47.000 te chwile zwalniają i zatrzymują się, tworząc tę układankę. 00:02:47.000 --> 00:02:51.000 Widzę skały tutaj. 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 Jest fala, która zamierza rozbić się na nim. 00:02:53.000 --> 00:02:56.000 Widzę jego wyciągnięte ręce 00:02:56.000 --> 00:02:58.000 i widzę jego przerażoną twarz 00:02:58.000 --> 00:03:01.000 patrzącą na mnie, mówiącą: "Pomóż mi, tato." 00:03:02.000 --> 00:03:04.000 Złapałem go, fala rozbiła sie nad nami. 00:03:04.000 --> 00:03:06.000 Wróciliśmy na brzeg, syn miał się dobrze. 00:03:06.000 --> 00:03:08.000 Byliśmy odrobinę zszokowani. 00:03:08.000 --> 00:03:12.000 A to tzw. "fotograficzne wspomnienie", 00:03:12.000 --> 00:03:14.000 powstaje, kiedy wszystkie elementy łączą się, aby zdefiniować 00:03:14.000 --> 00:03:19.000 nie tylko zdarzenie, ale mój emocjonalny związek z nim. 00:03:19.000 --> 00:03:21.000 I to jest to, co fotograf wykorzystuje, 00:03:21.000 --> 00:03:24.000 kiedy tworzy swój własny związek z widzem. NOTE Paragraph 00:03:24.000 --> 00:03:26.000 Teraz muszę wam powiedzieć, 00:03:26.000 --> 00:03:28.000 że rozmawiałem z Kylem o tym w zeszłym tygodniu. 00:03:28.000 --> 00:03:30.000 że zamierzam opowiedzieć tą historię. 00:03:30.000 --> 00:03:32.000 A on odparł: "O, tak, też to pamiętam! 00:03:32.000 --> 00:03:34.000 Pamiętam Ciebie 00:03:34.000 --> 00:03:36.000 jak stałeś na brzegu i krzyczałeś na mnie." 00:03:36.000 --> 00:03:38.000 (Śmiech) 00:03:38.000 --> 00:03:40.000 Myślałem, że jestem bohaterem. 00:03:40.000 --> 00:03:41.000 (Śmiech) NOTE Paragraph 00:03:41.000 --> 00:03:44.000 Więc.... 00:03:44.000 --> 00:03:46.000 to pokazuje przekrój nadzwyczajnych obrazów 00:03:46.000 --> 00:03:50.000 zrobionych przez kilku najlepszych światowych fotoreporterów 00:03:50.000 --> 00:03:53.000 pracujących w szczycie formy. 00:03:53.000 --> 00:03:55.000 Poza jednym. 00:03:55.000 --> 00:03:58.000 To zdjęcie zrobił Dr. Euan Mason 00:03:58.000 --> 00:04:00.000 w Nowej Zelandii w zeszłym roku. 00:04:00.000 --> 00:04:03.000 Zostało ono wysłane i opublikowane w National Geographic. 00:04:03.000 --> 00:04:05.000 W zeszłym roku dodaliśmy dział "Twoje ujęcie" do naszej strony. 00:04:05.000 --> 00:04:09.000 gdzie każdy może przesłać zdjęcia do publikacji. 00:04:09.000 --> 00:04:12.000 I to okazało się ogromnym sukcesem, 00:04:12.000 --> 00:04:15.000 wykorzystywanym przez społeczność entuzjastów fotografii. 00:04:15.000 --> 00:04:17.000 Jakość tych amatorskich zdjęć 00:04:17.000 --> 00:04:19.000 może być czasami zdumiewająca. 00:04:19.000 --> 00:04:21.000 I widząc to, upewniam się 00:04:21.000 --> 00:04:24.000 że każdy z nas ma co najmniej jedną lub dwie 00:04:24.000 --> 00:04:26.000 wspaniałe fotografie w sobie. NOTE Paragraph 00:04:26.000 --> 00:04:29.000 Ale żeby być wielkim fotoreporterem, 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 musicie mieć więcej niż jedno lub dwa 00:04:31.000 --> 00:04:33.000 wspaniałe zdjęcia w sobie. 00:04:33.000 --> 00:04:35.000 Musicie być zdolni do tworzenia ich nieustanie. 00:04:35.000 --> 00:04:38.000 I co nawet ważniejsze, 00:04:38.000 --> 00:04:41.000 musicie wiedzieć jak tworzyć wizualną narrację. 00:04:41.000 --> 00:04:44.000 Musicie widzieć jak opowiedzieć historię. 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 Dlatego zamierzam podzielić się z wami pewnymi sprawozdaniami, 00:04:46.000 --> 00:04:49.000 które wg mnie demonstrują moc fotografii do opowiadania historii. NOTE Paragraph 00:04:51.000 --> 00:04:54.000 Fotograf Nick Nicholas przelał na papier 00:04:54.000 --> 00:04:57.000 bardzo małe i relatywnie nieznane sanktuarium dzikiej natury 00:04:57.000 --> 00:04:59.000 w Czadzie, zwanej Zakouma. 00:05:00.000 --> 00:05:02.000 Pierwotnym zamysłem była podróż tam 00:05:02.000 --> 00:05:04.000 i przywiezienie z powrotem klasycznej historii różnych gatunków 00:05:04.000 --> 00:05:06.000 z egzotycznego miejsca. 00:05:06.000 --> 00:05:08.000 I to jest co Nick zrobił do pewnego stopnia. 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 To jest serwal (dziki kot). 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 W rzeczywistości on sam sobie robi zdjęcia 00:05:12.000 --> 00:05:14.000 z tak zwanej kamery pułapki. 00:05:14.000 --> 00:05:16.000 Promień podczerwieni wychodzi z aparatu 00:05:16.000 --> 00:05:18.000 a on wchodząc w ten promień, robi sobie zdjęcie. 00:05:18.000 --> 00:05:22.000 To są pawiany przy wodopoju. 00:05:23.000 --> 00:05:25.000 Nick - aparat, ponownie, automatyczna aparat -- 00:05:25.000 --> 00:05:27.000 zrobił tysiące zdjęć. 00:05:27.000 --> 00:05:29.000 I tak Nick skończył z wielką liczbą zdjęć 00:05:29.000 --> 00:05:31.000 tylnych części pawianów. 00:05:31.000 --> 00:05:32.000 (Śmiech) 00:05:32.000 --> 00:05:35.000 Lew podczas nocnej przekąski -- 00:05:35.000 --> 00:05:37.000 zauważcie, że ma złamany ząb. 00:05:40.000 --> 00:05:43.000 I krokodyl wychodzi na brzeg w kierunku swojego legowiska. 00:05:43.000 --> 00:05:45.000 Kocham tę odrobinę wody 00:05:45.000 --> 00:05:47.000 który ścieka z jego ogona. NOTE Paragraph 00:05:49.000 --> 00:05:52.000 Ale centralnymi gatunkami Zakoumy są słonie. 00:05:52.000 --> 00:05:56.000 To jest jedno z największych nietkniętych stad w tej części Afryki. 00:05:56.000 --> 00:05:58.000 Tutaj jest zdjęcie zrobione w świetle księżyca, 00:05:58.000 --> 00:06:01.000 coś gdzie cyfrowa fotografia zrobiła dużą różnicę. 00:06:01.000 --> 00:06:03.000 To przez te słonie ta historia stała się znana. 00:06:03.000 --> 00:06:07.000 Nick razem z badaczem Dr Michealem Fay 00:06:07.000 --> 00:06:09.000 uchwycił główną samicę w stadzie. 00:06:09.000 --> 00:06:11.000 Nazwali ją Annie. 00:06:11.000 --> 00:06:13.000 i zaczęli śledzić jej posunięcia. 00:06:13.000 --> 00:06:15.000 Stado było bezpieczne w granicach parku. 00:06:15.000 --> 00:06:17.000 dzięki specjalnej groupie strażników. 00:06:17.000 --> 00:06:21.000 Ale kiedy zaczęły się coroczne deszcze, 00:06:21.000 --> 00:06:24.000 stado mogło zacząć migrować, aby wyżywić się poza parkiem. NOTE Paragraph 00:06:24.000 --> 00:06:26.000 I wtedy wpadli w kłopoty. 00:06:27.000 --> 00:06:29.000 Poza bezpiecznym parkiem byli kłusownicy, 00:06:29.000 --> 00:06:33.000 którzy zabijają je tylko dla zysku z ich kłów. 00:06:34.000 --> 00:06:36.000 Główna samica, którą śledzili radiowo, 00:06:36.000 --> 00:06:39.000 po tygodniach wędrówki tam i z powrotem w i poza parkiem 00:06:39.000 --> 00:06:41.000 zdecydowała się zatrzymać poza parkiem. 00:06:41.000 --> 00:06:46.000 Annie została zabita razem z 20 członkami stada 00:06:49.000 --> 00:06:51.000 A oni tylko przyszli po kość słoniową. 00:06:55.000 --> 00:06:57.000 To jest jeden ze strażników. 00:06:57.000 --> 00:07:00.000 Złapali jednego kłusownika i odzyskali tą kość słoniową. 00:07:00.000 --> 00:07:02.000 Nie mogli jej tam zostawić. 00:07:02.000 --> 00:07:04.000 ponieważ była ciągle cenna. 00:07:04.000 --> 00:07:06.000 Tak więc Nick przyniósł historię, 00:07:06.000 --> 00:07:10.000 która wykroczyła daleko poza tradycyjne metody 00:07:10.000 --> 00:07:12.000 prostego przesłania: "Czyż nie jest to zdumiewający świat?" 00:07:12.000 --> 00:07:16.000 I zamiast tworzyć historię, która poruszy głęboko widownie. 00:07:16.000 --> 00:07:18.000 Zamiast po prostu wiedzy o tym parku, 00:07:18.000 --> 00:07:20.000 on stworzył zrozumienie i empatię 00:07:20.000 --> 00:07:22.000 dla słoni, strażników i wielu problemów 00:07:22.000 --> 00:07:25.000 dotyczących konfliktów między naturą a człowiekiem. NOTE Paragraph 00:07:26.000 --> 00:07:28.000 Przejdźmy teraz do Indii. 00:07:28.000 --> 00:07:31.000 Czasami możecie opowiedzieć rozległą historię, zawężając ją. 00:07:31.000 --> 00:07:34.000 Patrzyliśmy na ten sam problem, z którym Richard Wurman 00:07:34.000 --> 00:07:37.000 miał do czynienia w jego projekcie New World Population Project. 00:07:37.000 --> 00:07:39.000 Pierwszy raz w historii, 00:07:39.000 --> 00:07:43.000 więcej ludzi mieszka w miejskich niż wiejskich środowiskach. 00:07:43.000 --> 00:07:45.000 I większość wzrostu odbywa się nie w miastach, 00:07:45.000 --> 00:07:47.000 ale w slumsach dookoła nich. 00:07:48.000 --> 00:07:51.000 Joans Bendiksen, bardzo energiczny fotograf, 00:07:51.000 --> 00:07:53.000 przyszedł do mnie i powiedział: 00:07:53.000 --> 00:07:56.000 "Musimy to udokumentować i to jest moja propozycja: 00:07:56.000 --> 00:07:59.000 Przejedźmy się po świecie i obfotografujmy wszystkie slumsy na całym świecie." 00:07:59.000 --> 00:08:02.000 A ja odparłem: "Ale wiesz, że to może być trochę zbyt ambitne dla naszego budżetu." 00:08:02.000 --> 00:08:04.000 I zamiast tego, 00:08:04.000 --> 00:08:07.000 zamiast pojechać i robić co mogłoby skutkować 00:08:07.000 --> 00:08:09.000 czymś, co uważalibyśmy za rodzaj historii badawczej, 00:08:09.000 --> 00:08:12.000 gdzie wchodzicie i widzicie wszystko po trochu. 00:08:12.000 --> 00:08:15.000 wysłaliśmy Jonasa do Dharavi, 00:08:15.000 --> 00:08:17.000 które jest częścią Mumbaju w Indiach, 00:08:17.000 --> 00:08:19.000 i pozwoliliśmy mu zostać tam i naprawdę wgryźć się 00:08:19.000 --> 00:08:25.000 w serce i duszę tej naprawdę dużej części miasta. 00:08:26.000 --> 00:08:28.000 To co zrobił Jonas, to nie tylko przechadzka i powierzchowny przegląd 00:08:28.000 --> 00:08:31.000 okropnych warunków, które znajdują się w takich miejscach. 00:08:31.000 --> 00:08:34.000 Zobaczył, że to była żywa, oddychająca, energiczna część 00:08:34.000 --> 00:08:36.000 tego jak ta cała urbanistyczna powierzchnia funkcjonuje. 00:08:37.000 --> 00:08:39.000 Poprzez skupienie się na jednym miejscu 00:08:39.000 --> 00:08:42.000 Jonas dotarł do duszy i wytrawłego ludzkiego ducha 00:08:42.000 --> 00:08:44.000 które są podstawą tej społeczności. 00:08:46.000 --> 00:08:48.000 I zrobił to w piękny sposób. NOTE Paragraph 00:08:51.000 --> 00:08:54.000 Czasami jednak jedyną drogą do opowiedzenia historii jest znaczący obraz. 00:08:54.000 --> 00:08:57.000 Dołączyliśmy do podwodnego fotografa Briana Skerrego 00:08:57.000 --> 00:08:59.000 i fotoreportera Randy Olsona, 00:08:59.000 --> 00:09:02.000 aby udokumentować uszczuplanie światowych zasobów ryb. 00:09:02.000 --> 00:09:05.000 Nie byliśmy jedynymi, którzy podjęli ten temat, 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 ale te zdjęcia Briana i Randiego 00:09:08.000 --> 00:09:10.000 są pośród najlepszych, które ukazują człowieka 00:09:10.000 --> 00:09:12.000 i naturalną dewastację z powodu wyłowienia wszystkich ryb. 00:09:12.000 --> 00:09:14.000 Tutaj, na zdjęciu Braina, 00:09:14.000 --> 00:09:17.000 pozornie ukrzyżowany rekin złapany 00:09:17.000 --> 00:09:19.000 w sieć poza Baja. 00:09:19.000 --> 00:09:22.000 Widziałem dobre zdjęcia młodych ryb, 00:09:22.000 --> 00:09:24.000 zwierzęta przypadkowo wyrzucane 00:09:24.000 --> 00:09:26.000 podczas łowienia wybranych gatunków. 00:09:26.000 --> 00:09:28.000 Ale tutaj, Brian uchwycił unikalny widok 00:09:28.000 --> 00:09:31.000 przez ustawienie się pod łodzią 00:09:31.000 --> 00:09:35.000 kiedy wyrzucano resztki za burtę. 00:09:37.000 --> 00:09:39.000 I Brain ryzykował potem jeszcze bardziej 00:09:39.000 --> 00:09:41.000 aby zrobić unikalne zdjęcie 00:09:41.000 --> 00:09:43.000 sieci rybackiej skrąbiącej dno oceanu. NOTE Paragraph 00:09:46.000 --> 00:09:48.000 Wróćmy na ląd, Randy Olson sfotografował 00:09:48.000 --> 00:09:50.000 prowizoryczny targ rybny w Afryce, 00:09:50.000 --> 00:09:53.000 gdzie sprzedaje się pozostałosi po filetach rybnych. 00:09:53.000 --> 00:09:56.000 główne części zostały już wysłane do Europy. 00:09:56.000 --> 00:09:59.000 A tutaj w Chinach, Randy uchwycił targ meduz. 00:10:00.000 --> 00:10:02.000 główne źródła pożywienia są uszczuplone 00:10:02.000 --> 00:10:04.000 zbiór idzie głębiej w oceany 00:10:04.000 --> 00:10:06.000 i przynosi więcej źródeł białek. 00:10:06.000 --> 00:10:09.000 To jest nazywane łowienie w dół łańcucha pokarmowego. NOTE Paragraph 00:10:09.000 --> 00:10:11.000 Ale są także przebłyski nadziei, 00:10:11.000 --> 00:10:14.000 i myślę, że zrobimy dużą historię z tego. 00:10:14.000 --> 00:10:16.000 tak naprawdę to nie chcemy iść 00:10:16.000 --> 00:10:18.000 i po prostu patrzeć na te wszystkie problemy. 00:10:18.000 --> 00:10:19.000 Chcemy także szukać rozwiązań. 00:10:19.000 --> 00:10:23.000 Brian sfotografował rezerwat morski w Nowej Zelandii 00:10:23.000 --> 00:10:25.000 gdzie komercyjne łowienie zostało zakazane, 00:10:25.000 --> 00:10:29.000 rezultatem czego jest odnowienie gatunków nadmiernie poławianych, 00:10:29.000 --> 00:10:32.000 a z nimi możliwe rozwiązanie dla zrównoważonego rybołówstwa. NOTE Paragraph 00:10:32.000 --> 00:10:35.000 Zdjęcie może także zmuszać nas, aby konfrontować 00:10:35.000 --> 00:10:38.000 problemy, które są potencjalnie alarmujące i kontrowersyjne. 00:10:38.000 --> 00:10:42.000 James Nachtwey, który został uhonorowany na zeszłorocznym TED, 00:10:42.000 --> 00:10:44.000 przyglądał się zakresowi systemu medycznego 00:10:44.000 --> 00:10:47.000 który jest używany do zajęcia się rannymi Amerykanami powracającymi z Iraku. 00:10:47.000 --> 00:10:50.000 To jest jak metro, gdzie ranny żołnierz wsiada na jednym końcu 00:10:50.000 --> 00:10:53.000 i wysiada, w domu, na drugim. 00:10:53.000 --> 00:10:55.000 Jim zaczął na polu walki. 00:10:55.000 --> 00:10:59.000 Tutaj, technik medyczny zmierza do rannego żołnierza 00:10:59.000 --> 00:11:01.000 w helikopterze na tyłach szpitala polowego. 00:11:02.000 --> 00:11:04.000 Tutaj jest szpital polowy. 00:11:04.000 --> 00:11:07.000 Żołnierz po prawej ma imię swojej córki 00:11:07.000 --> 00:11:10.000 wytatułowane na klatce piersiowej jako przypomnienie domu 00:11:10.000 --> 00:11:14.000 Stąd ci poważniej ranni są transportowani 00:11:14.000 --> 00:11:16.000 do Niemiec, gdzie spotykają się z rodzinami 00:11:16.000 --> 00:11:18.000 po raz pierwszy. 00:11:21.000 --> 00:11:25.000 A potem z powrotem do Stanów by odzyskać zdrowie w szpitalu dla weteranów 00:11:25.000 --> 00:11:27.000 takim jak ten w Walter Reed. 00:11:27.000 --> 00:11:29.000 I ostatecznie, często wyposażeni w nowoczesne protezy 00:11:29.000 --> 00:11:31.000 opuszczają ten medyczny system i próbują 00:11:31.000 --> 00:11:33.000 odzyskać swoje przedwojenne życia. 00:11:33.000 --> 00:11:36.000 Jim wziął to, co mogłbyś prostą medyczną, naukową historią 00:11:36.000 --> 00:11:40.000 i nadał temu ludzki wymiar, który dotyka mocno naszych czytelinków. NOTE Paragraph 00:11:42.000 --> 00:11:44.000 Teraz, te historie są wspaniałymi przykładami 00:11:44.000 --> 00:11:46.000 tego jak fotografia może być wykorzystana 00:11:46.000 --> 00:11:49.000 do zajmowania się naszymi najważniejszymi kwestiami. 00:11:49.000 --> 00:11:51.000 Ale są też czasy, kiedy fotografowie 00:11:51.000 --> 00:11:53.000 po prostu spotykają rzeczy, które są czystą przyjemnością, 00:11:53.000 --> 00:11:55.000 kiedy się do nich zbliżą. 00:11:55.000 --> 00:11:57.000 Fotograf Paul Nicklin odwiedził Antarktydę 00:11:57.000 --> 00:11:59.000 żeby zrobić historię o lampartach morskich. 00:11:59.000 --> 00:12:02.000 Były rzadko fotografowane, częściowo przez to, że są uważane 00:12:02.000 --> 00:12:04.000 za jedne z najniebezpieczniejszych drapieżników w ocenie. 00:12:05.000 --> 00:12:07.000 Faktycznie, rok wcześniej jeden badacz został 00:12:07.000 --> 00:12:09.000 złapany przez jednego i wciągnięty w głębiny, i zabity. 00:12:09.000 --> 00:12:11.000 Więc możecie sobie wyobrazić Paula, który miał pewne opory 00:12:11.000 --> 00:12:13.000 przed wskoczeniem do wody. 00:12:14.000 --> 00:12:17.000 Teraz, to co lamparty morskie robią przeważnie, to jedzenie pingwinów. 00:12:17.000 --> 00:12:19.000 Znacie "Marsz Pingwinów", 00:12:19.000 --> 00:12:21.000 to jest natomiast przeżuwanie pingwinów 00:12:21.000 --> 00:12:23.000 (Śmiech) 00:12:24.000 --> 00:12:27.000 Tutaj pingwin podchodzi do krawędzi 00:12:27.000 --> 00:12:29.000 i sprawdza, czy wybrzeże jest czyste. 00:12:29.000 --> 00:12:32.000 I wtedy wszystkie jakby wybiegają i wychodzą NOTE Paragraph 00:12:35.000 --> 00:12:37.000 Ale wtedy Paul wskoczył do wody 00:12:37.000 --> 00:12:40.000 i powiedział, że nigdy się tak naprawdę tego nie obawiał. 00:12:40.000 --> 00:12:42.000 Cóź, ta samica podpłynęła do niego. 00:12:42.000 --> 00:12:45.000 Ona jest prawdopodobnie -- to wstyd, że nie możecie tego zobaczyć na tym zdjęciu -- 00:12:45.000 --> 00:12:47.000 ale ona ma 12 stóp długości. 00:12:47.000 --> 00:12:49.000 Więc jest całkiem doniosłych rozmiarów. 00:12:50.000 --> 00:12:51.000 I Paul powiedział, że nigdy tak naprawdę się nie bał. 00:12:51.000 --> 00:12:54.000 bo ona była bardziej zainteresowana nim niż przestraszona. 00:12:54.000 --> 00:12:56.000 To poruszanie ustami po prawej 00:12:56.000 --> 00:12:59.000 było naprawdę jej sposobem na powiedzienie mu: "Hej, popatrz jaka jestem duża!" 00:12:59.000 --> 00:13:02.000 Albo "Jakie masz wielkie zęby". 00:13:02.000 --> 00:13:03.000 (Śmiech) 00:13:03.000 --> 00:13:05.000 Wtedy Paul pomyślał, że się po prostu nad nim zlitowała. 00:13:05.000 --> 00:13:09.000 Dla niej, oto pojawiło się duże, śmieszne stworzenie w wodzie, 00:13:09.000 --> 00:13:11.000 które z jakiejś przyczyny nie wyglądało na zainteresowane 00:13:11.000 --> 00:13:13.000 łapaniem pingwinów. 00:13:13.000 --> 00:13:17.000 Więc ona zaczęła znosić mu pingwiny, 00:13:17.000 --> 00:13:20.000 żywe, i kłaść je przed nim. 00:13:20.000 --> 00:13:23.000 Wyrzucała je, a one odpływały. 00:13:23.000 --> 00:13:25.000 Patrzyła na niego: "Co ty wyprawiasz?" 00:13:25.000 --> 00:13:28.000 Wracała, łapała je i przynosiła z powrotem 00:13:28.000 --> 00:13:30.000 i rzucała przed nim. 00:13:30.000 --> 00:13:33.000 I robiła to przez kilka dni z rzędu 00:13:33.000 --> 00:13:35.000 dopóki nie była tym tak sfrustrowana, 00:13:35.000 --> 00:13:38.000 że zaczęła rzucać je bezpośrednio na jego głowę. 00:13:38.000 --> 00:13:40.000 (Śmiech) 00:13:40.000 --> 00:13:43.000 Co dało fantastyczne zdjęcie. 00:13:43.000 --> 00:13:46.000 (Śmiech) 00:13:46.000 --> 00:13:49.000 Ostatecznie jednak, Paul myśli, że po prostu odkryła 00:13:49.000 --> 00:13:51.000 że on nie ma zamiaru przetrwać. 00:13:51.000 --> 00:13:54.000 To jest rodzaj jej wzdychania, no wiecie, 00:13:54.000 --> 00:13:56.000 prychała by okazać swoje oburzenie. 00:13:56.000 --> 00:13:58.000 (Śmiech) 00:13:58.000 --> 00:14:01.000 I przestała się nim interesować, i wróciła do tego co robi najlepiej. NOTE Paragraph 00:14:01.000 --> 00:14:03.000 Paul dodał do fotografii relatywnie 00:14:03.000 --> 00:14:05.000 tajemnicze i nieznane stworzenie, 00:14:05.000 --> 00:14:07.000 i wrócił nie tylko z kolekcją zdjęć, 00:14:07.000 --> 00:14:10.000 ale z niesamowitym doświadczeniem i świetną historią. 00:14:11.000 --> 00:14:13.000 To są te rodzaje historii, 00:14:13.000 --> 00:14:16.000 które wychodzą poza pośpiech albo po prostu powierzchowność 00:14:16.000 --> 00:14:18.000 i pokazują moc fotoreportażu. 00:14:19.000 --> 00:14:24.000 Wierzę, że fotografia może stworzyć prawdziwe połączenie między ludźmi 00:14:24.000 --> 00:14:27.000 i może być zatrudniona jak pozytywny pośrednik 00:14:27.000 --> 00:14:29.000 dla zrozumienia wyzwań i możliwości 00:14:29.000 --> 00:14:31.000 stających w obliczu dzisiejszego świata. 00:14:31.000 --> 00:14:32.000 Dziękuję. 00:14:32.000 --> 00:14:36.000 (Oklaski)