ก่อนอื่นฉันอยากเตือนคุณในแบบที่ยายฉันทำ ด้วยเสียงสัญลักษณ์ โอ้ย ห้าครั้ง "โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย" (เสียงหัวเราะ) โอเค ตอนนี้คุณพร้อมหรือยัง เอาล่ะ ฉันเป็นมะเร็งปอดระยะที่สี่ โอ้ ฉันรู้ "แย่จริง" แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นหรอก ฉันโอเค และยอมรับมัน ฉันมีข้อดีที่ ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถ ยอมรับเรื่องอย่างร่าเริงได้ ฉันไม่มีลูกเล็ก ลูกสาวฉันโตแล้ว สดใส มีความสุข และเป็นคนดีเยี่ยม ฉันไม่มีความกังวลเรื่องการเงิน มะเร็งของฉันไม่ได้ออกอาการรุนแรง เป็นแบบผู้นำประชาธิปไตยหน่อย ๆ (เสียงหัวเราะ) ดูไม่มีทีท่าว่าจะเอาชนะฉันได้เลย มันแค่นั่งอยู่ที่นั่น รอให้โกลด์แมนด์ แซ็คให้เงิน (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) โอ้ สิ่งที่ดีที่สุดคือ ฉันประสบความสำเร็จในเรื่องหลัก ๆ และก็พอใจมาก ใช่ ฉันไม่ได้นึกถึงจนมีคนทัก โดยการทวีตเมื่อปีที่แล้ว และนี่คือสิ่งที่คนเหล่านั้นบอก "คุณรับผิดชอบ ต่อการลดความแข็งกร้าวของชายอเมริกัน" (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) ฉันคงรับเครดิตเรื่องนั้นทั้งหมดไม่ได้ แต่ (เสียงหัวเราะ) แต่ถ้าคุณไม่ได้โชคดีแบบฉันล่ะ คำแนะนำเดียวที่ฉันสามารถให้คุณคือ การทำสิ่งที่ฉันได้ทำ ทำความรู้จักกับความเป็นจริง เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะมีความสัมพันธ์เลวร้าย กับความจริงไปมากกว่าฉัน จากจุดเริ่มต้น ฉันไม่ได้สนความจริงสักนิด ถ้าใช้แอพฯ ทินเดอร์ (Tinder) กับความจริง ฉันคงจะปัดซ้าย แล้วทุกอย่างจะได้จบ ๆ ไป (เสียงหัวเราะ) ในความเป็นจริง ฉัน - เราไม่ได้มีค่านิยมเดียวกัน เป้าหมายเดียวกัน - (เสียงหัวเราะ) โดยสัตย์จริง ฉันไม่มีเป้าหมาย ฉันมีจินตนาการมากมาย พวกมันเหมือนเป้าหมาย แต่ไม่ต้องทำงานหนัก (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) ฉันไม่ได้นิยมการทำงานอย่างหนักนัก แต่คุณรู้ไหม ความเป็นจริง - มันผลักดัน ผลักและดัน ดัน ดัน ผ่านการทำงานของสมอง หนึ่งใน"เย้" เฮือกสุดท้าย การทำงานของสมอง ไม่สามารถต้อนฉันได้หรอก (เสียงหัวเราะ) แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น ทำให้ฉันรู้ว่า เรื่องจริงอาจไม่ใช่ความเป็นจริง ดังนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ฉันอยากให้เจ้าความจริงปล่อยฉันไปเสีย แต่ปล่อยในบ้านที่ดีหน่อยนะ บ้านที่มีเตาอบยี่ห้อวูฟ และตู้เย็นแบบซับ ซีโล่ คลาสเรียนโยคะส่วนตัว สรุปฉันลงเอยที่ดิสนีย์ วันหนึ่ง ฉันอยู่ที่ออฟฟิศใหม่ของฉัน บนถนน ทู ดูปี้ ไดรฟ์ (Two Dopey Drive) (เสียงหัวเราะ) ซึ่งดูความเป็นจริงที่ฉันควรภาคภูมิใจ (เสียงหัวเราะ) แล้วฉันก็จ้องมองของขวัญที่คนเหล่านั้น ให้ตอนฉันมาถึง ไม่ใช่แจกันแก้วลาคีท (Lalique) หรือแกรนด์เปียโนที่ฉันได้ยินมา แต่เป็นมิกกี้เมาส์สูงสามฟุต (เสียงหัวเราะ) กับแคตตาล็อก ในกรณีที่ฉันอยากสั่งซื้อเพิ่ม ซึ่งไม่ได้ตรงกับความเป็นฉันเลย (เสียงหัวเราะ) และเมื่อฉันดูในแค็ตตาล็อก เพื่อเช็คว่ามิกกี้เมาส์สูงสามฟุตนี้แพง แค่ไหน นี่เขาอธิบาย "ขนาดเท่าตัวจริง" (เสียงหัวเราะ) และนั่นเป็นเวลาที่ฉันได้รู้ว่า เรื่องจริงไม่ใช่ "ความเป็นจริง" ความเป็นจริงเป็นสิ่งหลอกลวง ฉันจึงหันเหมาที่ควอนตัม ฟิสิกส์ และทฤษฎีแสนวุ่นวาย เพื่อพยายามหาเรื่องที่แท้จริง และฉันเพิ่งเสร็จจากหนัง ใช่ ในที่สุดก็เสร็จ เกี่ยวกับเรื่องเหล่านั้น ฉันขอไม่เล่าเรื่องนี้นะคะ อย่างไรก็ตาม จนฉันได้ถ่ายหนัง เมื่อฉันขาหัก และอาการไม่ดีขึ้น พวกเขาเลยตต้องผ่าตัด หนึ่งปีให้หลัง ใช่ ใช้เวลาหนี่งปี สองปีบนรถเข็น และนั่นเป็นตอนที่ฉันสัมผัส กับความเป็นจริงแบบจัง ๆ ขีดจำกัดมากมาย ขีดจำกััดที่ฉันปฎิเสธมัน มาทั้งชีวิต ทั้งผละออก และเพิกเฉย มันคือของจริง และฉันก็ต้องรับมือกับมัน มันต้องใช้จินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์และทักษะทั้งหมดของฉัน กลายเป็นว่าฉันเก่งในเรื่องจริงนี่ ฉันไม่ได้เพียงพยายามเข้าใจ ฉันตกหลุมรัก และฉันควรจะรู้ว่า สร้างความประหวั่นพอ ๆ กับ การความสัมพันธ์ทางความคิดร่วมสมัย ฉันจะบอกว่า ถ้าใครอยู่ในตลาดของเบตาแม็กซ์ (Betamax) (เสียงหัวเราะ) ฉันควรรู้ว่า ช่วงเวลาที่ฉันตกหลุมรักกับความจริง คนอื่น ๆ ของประเทศเลือก จะไปในทิศทางตรงกันข้าม (เสียงหัวเราะ) แต่ฉันไม่ได้มาเพื่อพูดเรื่องทรัมป์ (Trump) ลัทธิขวาจัดหรือปธิเสธเรื่องสภาพภูมิอากาศ หรือแม้กระทั่งผู้ผลิต ที่ฉันควรเรียกว่ากล่อง ยกเว้นที่นี่ ที่กล่าวว่า "นี่ไม่ใช่กล่อง" (เสียงหัวเราะ) พวกเขากำลังหลอกฉัน (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) แต่สิ่งที่ฉันต้องการพูด คือความท้าทายของฉันในเรื่องความจริง ที่ฉันถือวิสาสะ และต้องการพูดเกริ่นว่า ฉันรักวิทยาศาสตร์จริง ๆ ฉันมีสิ่งนี้ ไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์เอง แต่เป็นความสามารถลึกลับ ที่เข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ได้ ยกเว้นวิทยาศาสตร์แท้ ๆ (เสียงหัวเราะ) ที่เป็นคณิตศาสตร์ แต่แนวคิดแปลกประหลาดที่สุด กลับตอบโจทย์สำหรับฉัน ทฤษฎีเส้นเชือก ความคิดที่ว่า ความจริงทั้งหมดฟุ้ง ออกมาจากการสั่นสะเทือนของสิ่งเล็ก ๆ ที่ฉันเรียกมันว่า สีเส้นซอยักษณ์ (Big Twang) (เสียงหัวเราะ) ทวิภาคของคลื่น–อนุภาค ความคิดที่ว่า สิ่งหนึ่งที่สามารถพิสูจน์สองสิ่ง คุณรู้ไหมคะ ว่า โฟตอนสามารถแสดงออกมา เป็นคลื่นและเป็นอนุภาคได้ สอดคล้องกับความคิดเบื้องลึกที่สุดของฉัน ว่าคนมีดีและไม่ดี ความคิดมีถูกต้องและผิด ฟรอยด์ (Freud) พูดถูก เรื่องการอิจฉาชายที่มีองคชาต และก็ผิดเกี่ยวกับคนที่มีมัน (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) ขอบคุณ (เสียงปรบมือ) มีรูปแบบเปลี่ยนไปเล็กน้อย ซึ่งความจริงดูเหมือนสองสิ่ง แต่กลับกลายเป็นปฏิสัมพันธ์ของทั้งสองสิ่ง เช่นพื้นที่ - เวลา มวล - พลังงาน ชีวิตและความตาย ดังนั้น ฉันไม่เข้าใจ - ฉันแค่ไม่เข้าใจ ความคิดของคนที่จะออกไป "พิชิตความตาย" และ "เอาชนะความตาย" คุณทำแบบนั้นได้อย่างไร คุณเอาชนะความตายโดยไม่ฆ่าชีวิตได้อย่างไร ไม่สมเหตุสมผลสำหรับฉันเลย แล้วฉันต้องพูดว่า ฉันเนรคุณอย่างไม่น่าเชื่อ ฉันหมายความว่า คุณได้รับของขวัญพิเศษนี้ ชีวิต แต่คล้ายกับคุณขอซานต้าว่าอยากได้ รถโรลสรอยส์สีเงินคันงาม ได้รับเครื่องปั่นแห้งผักสลัด มาแทน คุณรู้ เนื้อ มาพร้อมกับวันหมดอายุ ความตายเป็นตัวหักหาญการยอมรับ ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจ สำหรับฉัน มันดูไม่เคารพเลย ไม่เคารพธรรมชาติ ความคิดที่ว่า เราจะคุมธรรมชาติ เราจะเป็นนายของธรรมชาติ ธรรมชาติอ่อนแอเกินกว่าสติปัญญาของเรา ไม่ ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันว่าถ้าคุณได้อ่านเรื่องควอนตัมฟิสิกส์ อย่างที่ฉันได้ลอง ฉันอ่านอีเมลจากคนที่ได้อ่านวิชานี้ แต่ (เสียงหัวเราะ) คุณต้องเข้าใจ ว่าเราไม่ได้อยู่ในจักรวาลของนิวตันอีกต่อไป เราอาศัยอยู่ในจักรวาลเปลือกกล้วย และเราไม่สามารถรู้ทุกอย่างได้ หรือควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง หรือทำนายได้ทุกอย่าง ธรรมชาติเหมือนกับรถที่ขับด้วยตนเอง สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือ เหมือนหญิงชราในเรื่องตลก ฉันไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินไหม หญิงชราคนหนึ่งกำลังขับรถ กับลูกสาววัยกลางคนที่นั่งอยู่ ตรงที่นั่งผู้โดยสาร คุณแม่ขับไปทางขวา ฝ่าสัญญาณไฟสีแดง ลูกสาวไม่ต้องการพูดอะไรที่ดูเหมือน "แม่แก่เกินไปที่จะขับรถ" เธอก็เลยไม่ได้พูดอะไร จากนั้น แม่ก็ขับฝ่าสัญญาณไฟสีแดงอันที่สอง ลูกสาวระวังคำพูดมากที่สุด เท่าที่จะทำได้ เธอพูดว่า "แม่รู้ไหม แม่เพิ่งผ่านฝ่าสัญญาณไฟสีแดงสองอัน" แม่พูดว่า "โอ้ แม่กำลังขับรถรึ" (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) ดังนั้น และตอนนี้ฉันจะก้าวมาทางจิต ซึ่งเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน เพราะฉันเป็นนักแสดงสตันส์ในด้านจิต ป้ายทะเบียนรถฉันเขียนคำว่า "ฉันคิด ฉันจึงมี (Cogito ergo zoom)" ฉันหวังว่า คุณเห็นด้วยกับฉัน แต่ปัญหาที่แท้จริงของฉันกับความคิด เรื่องเอาชนะความตาย คือถ้าคุณต่อต้านความตาย ซึ่งในความคิดฉัน มันคือการต่อต้านชีวิต และแปลว่า การต่อต้านธรรมชาติ แล้วยังแปลว่า ฉันต่อต้านผู้หญิงด้วย เพราะผู้หญิงขนาดนามว่า คือธรรมชาติมาช้านานแล้ว และแหล่งที่มาของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้มาจาก Hannah Arendt ปราชญ์ชาวเยอรมันผู้เขียนหนังสือ "เงื่อนไขของคน" (The Human Condition) ในนั้น เธอเล่าอย่างคลาสสิก ว่างานเกี่ยวข้องกับผู้ชาย งานคือสิ่งที่ออกมาจากหัว คือสิ่งที่เราคิดค้น คือสิ่งที่เราสร้าง เป็นวิธีที่พวกเราสร้างเครื่องหมายไปทั่วโลก ในขณะที่แรงงานคือร่างกาย เกี่ยวข้องกับคนที่ทำงาน หรือใช้แรงงาน ดังนั้น สำหรับฉัน ความคิดที่ปฏิเสธว่า เราเชื่อมจังหวะตรงกับจังหวะทางชีวภาพ จังหวะวัฏจักรของจักรวาล ไม่ได้สร้างสภาพแวดล้อม ที่เอื้ออำนวยให้ผู้หญิง หรือให้คนที่เกี่ยวกับงานแรงงาน ซึ่งหมายถึง คนที่เราเชื่อมโยงเป็นลูกหลานของพวกทาส หรือคนที่ทำงานด้วยตนเอง และนี่คือลักษณะที่เห็นได้จาก มุมมองจักรวาลแบบกล้วยปอกเปลือก จากความคิดของฉัน ที่เรียกว่า "จักรวาลของเอมิลี่" ประการแรก ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งต่อชีวิต แต่ฉันไม่อยากเป็นอมตะ ฉันไม่สนว่าจะมีชื่อฉัน หลังจากฉันจากโลกไปแล้ว จริง ๆ แล้ว ฉันไม่ต้องการมีชื่อเสียงเลย เพราะจากข้อสังเกตของฉัน ไม่ว่าจะดีและฉลาดแค่ไหน หรือมีพรสวรรค์มากแค่ไหน 50 ปีหลังจากคุณตาย สิ่งเหล่านั้นกลับมาหาคุณอยู่ดี (เสียงหัวเราะ) และฉันมีหลักฐานจริงในเรื่องนี้ พาดหัวหนังสือพิมพ์ลอส แองเจิลลิส ไทมส์ (Los Angeles Times) "แอน แฟรงค์ (Anne Frank): ไม่น่ารักเลย" (เสียงหัวเราะ) นอกจากนี้ ฉันยังรักการซิงค์ กับจังหวะของวัฏจักรของจักรวาล นั่นคือสิ่งพิเศษเกี่ยวกับชีวิต เป็นวงจรของการเกิด การเสื่อมสภาพ การฟื้นฟู "ฉัน" เป็นแค่กลุ่มของอนุภาค ที่จัดอยู่ในรูปแบบนี้ แล้วจะสลายตัวและ ทั้งหมดจะกลายส่วนประกอบของธรรมชาติ เพื่อเปลี่ยนและเรียงอยู่ในรูปแบบอื่น สำหรับฉันแล้ว มันน่าตื่นเต้น และทำให้ฉันรู้สึกยิ่งขอบคุณ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ คุณรู้ไหม ฉันมองความตายจากมุมมอง ของนักชีววิทยาเยอรมัน อันเดรอาส เวบเบอร์ (Andreas Weber) ที่มองว่า เป็นของขวัญส่วนหนึ่งทางเศรษฐกิจ คุณได้ของขวัญยิ่งใหญ่นี้ ซึ่งคือชีวิต คุณเสริมสร้างชีวิตให้ดีที่สุด แล้วคุณจะให้กลับมา และคุณรู้มั้ย อานตี้ มาม (Auntie Mame) กล่าวว่า "ชีวิตคืองานเลี้ยง" เอ้อ ฉันกินส่วนของฉัน ฉันมีความกระหายมากมาย ฉันบริโภคชีวิต แต่ในความตาย ฉันจะถูกบริโภค ฉันจะกลับสู่พื้นดินแบบที่ฉันเป็น และที่นั่น ฉันเชิญจุลชีพ และเศษซาก และตัวย่อยสลาย มากัดกินจนเติมเต็ม - ฉันคิดว่าพวกนั้นคงชอบรสศพฉัน (เสียงหัวเราะ) จริง ๆ นะ ดังนั้น สิ่งดีที่สุดในทัศนคติของฉัน ฉันคิดว่า คือความแท้จริง คุณสามารถดูได้ คุณสามารถสังเกตได้ มันเกิดขึ้นจริง ก็อาจไม่ได้เพิ่มคุณค่าของขวัญชิ้นนี้ ฉันไม่รู้หรอก แต่ชีวิตของฉันถูกเติมค่าคนอื่น ๆ โดย TED ซึ่งแนะนำฉันสู่เครือข่ายของผู้คน ผู้เสริมคุณค่าให้ชีวิตของฉัน รวมทั้งทริเชีย แม็กกิลส์ (Tricia McGillis) นักออกแบบเว็บไซต์ของฉัน ที่ทำงานกับลูกสาวที่ยอดเยี่ยมของฉัน เพื่อสร้างและทำให้เว็บไซต์กลายเป็น ที่ที่ฉันทำก็แค่เขียนบล็อก ฉันไม่จำเป็นต้องใช้สมองแบบผู้บริหาร ฮา ฮ่า ฮ่า ฉันชนะ! (เสียงหัวเราะ) และฉันรู้สึกขอบคุณคุณมาก ฉันไม่ต้องการที่จะพูดว่า "ผู้ฟัง" เพราะฉันไม่เห็นว่าพวกเราต่างกันตรงไหน ฉันคิดดูอีกที ในแง่ควอนตัมฟิสิกส์ และคุณก็รู้ว่า นักควอนตัมฟิสิกส์ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อคลื่นกลายเป็นอนุภาค มีทฤษฎีที่แตกต่างกัน การสลายของฟังก์ชันคลื่น ความไม่เชื่อมโยงกัน แต่ทุกสิ่งต่างมีจุดร่วมกันคือ ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นผ่านการปฏิสัมพันธ์ (เสียงทำลาย) คุณก็เช่นกัน และผู้ฟังทุกคนของฉัน ในอดีตและปัจจุบัน. ขอบคุณมากที่ทำให้ชีวิตของฉันเป็นของจริง (เสียงปรบมือ) ขอขอบคุณ (เสียงปรบมือ) ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ) ขอบคุณ (เสียงปรบมือ) ขอขอบคุณค่ะ