1
00:00:01,436 --> 00:00:03,296
در فیلم " بینستارهای"

2
00:00:03,320 --> 00:00:06,647
تصویر نزدیکی از یک سیاهچاله
کلانجرم داریم.

3
00:00:06,671 --> 00:00:08,814
قرار گرفته در پشت گازهای درخشان،

4
00:00:08,838 --> 00:00:10,956
کشش گرانشی حجیم سیاه چاله

5
00:00:10,980 --> 00:00:12,415
نور را به شکل حلقه خم میکند.

6
00:00:12,439 --> 00:00:14,548
گر چه این یک عکس واقعی نیست،

7
00:00:14,572 --> 00:00:16,358
و صرفا یک اثر گرافیکی کامپیوتری است--

8
00:00:16,382 --> 00:00:19,772
تفسیری هنرمندانه از آنچه که باید شبیه
یک سیاه چاله باشد.

9
00:00:20,401 --> 00:00:21,567
صد سال پیش ،

10
00:00:21,591 --> 00:00:25,192
آلبرت انیشتین اولین بار تئوری نسبیت عام
خود را منتشر کرد.

11
00:00:25,216 --> 00:00:26,655
در سالهای بعد از آن،

12
00:00:26,679 --> 00:00:29,652
دانشمندان در اثبات آن شواهد زیادی 
بدست آوردند.

13
00:00:29,676 --> 00:00:32,760
اما چیزی که از این تئوری 
پیشگویی شد، سیاه چالهها،

14
00:00:32,784 --> 00:00:35,134
هنوز به صورت مستقیم مشاهده نشده است.

15
00:00:35,158 --> 00:00:38,364
با این وجود ما ایدهای داریم که سیاه چاله
باید به چه شکل باشد،

16
00:00:38,388 --> 00:00:41,167
ما قبلا هیچوقت از هیچ یک از آنها عکس
نگرفتیم.

17
00:00:41,191 --> 00:00:45,470
هرچند، شاید شگفت زده شوید اگر بشنوید
که این امر خیلی زود ممکن است تغییر کند.

18
00:00:45,494 --> 00:00:49,658
ما ممکن است اولین عکس خودمان از سیاه چاله
را در دو سال آینده ببینیم.

19
00:00:49,682 --> 00:00:53,640
گرفتن این اولین عکس توسط 
یک تیم بین المللی دانشمندان،

20
00:00:53,664 --> 00:00:55,231
یک تلسکوپ با سایز زمین و

21
00:00:55,255 --> 00:00:58,087
الگوریتمی که عکس نهایی را
کنارهم قرار میدهد، انجام خواهد شد.

22
00:00:58,111 --> 00:01:01,639
با وجود این که من امروز قادر نیستم یک عکس
واقعی از سیاه چاله نشان دهم،

23
00:01:01,663 --> 00:01:04,574
مایلم یک دید سریع و اجمالی به شما
از کوششی ارائه کنم

24
00:01:04,598 --> 00:01:06,211
که در رسیدن به آن عکس اولیه است.

25
00:01:07,477 --> 00:01:08,914
اسم من کتی بومان است،

26
00:01:08,938 --> 00:01:11,504
و من دانشجوی دکترای در ام ای تی هستم.

27
00:01:11,528 --> 00:01:13,555
در آزمایشگاه علوم کامپیوتری تحقیق می کنم

28
00:01:13,579 --> 00:01:16,877
که روی ساخت کامپیوترهایی که 
تصاویر و ویدیوها را می بیند، کار می کند.

29
00:01:16,901 --> 00:01:19,063
با وجود این که ستاره شناس نیستم،

30
00:01:19,087 --> 00:01:20,372
امروز مایلم به شما نشان دهم

31
00:01:20,396 --> 00:01:23,299
که چطور قادرم در این پروژه هیجان انگیز 
همکاری کنم.

32
00:01:23,323 --> 00:01:26,154
اگر شما امشب از روشنایی نور شهر خارج شوید،

33
00:01:26,178 --> 00:01:28,614
ممکن است این قدر خوش شانس باشید
که تصویرعالی

34
00:01:28,638 --> 00:01:30,131
از کهکشان راه شیری را ببینید.

35
00:01:30,155 --> 00:01:32,617
و اگر شما بتوانید میلیونها ستاره را

36
00:01:32,641 --> 00:01:36,396
که ۲۶،۰۰۰ سال نوری دورتر از قلب 
راه شیری مارپیچی هستند، بزرگ کنید

37
00:01:36,420 --> 00:01:39,941
در نهایت به گروهی از ستاره ها درست 
در مرکز می رسیم.

38
00:01:39,965 --> 00:01:43,171
با کنار زدن همه غبارهای کهکشانی توسط
تلسکوپ مادون قرمز،

39
00:01:43,195 --> 00:01:47,062
ستاره شناسان این ستاره ها را ۱۶ سال 
تماشا میکردند.

40
00:01:47,086 --> 00:01:50,675
اما آنچه که آنها نمیبینند
خیلی تماشایی است.

41
00:01:50,699 --> 00:01:53,765
این ستاره ها به نظر یک شی غیر قابل رویت
را دور می زنند.

42
00:01:53,789 --> 00:01:56,112
با پیگیری مسیر این ستاره ها،

43
00:01:56,136 --> 00:01:57,430
اخترشناسان نتیجه گرفته اند

44
00:01:57,454 --> 00:02:00,583
که تنها چیز کوچکی و سنگینی
که منجر به این حرکت می شود

45
00:02:00,607 --> 00:02:02,575
یک سیاه چاله کلان جرم است

46
00:02:02,599 --> 00:02:06,777
و یک شی که هرچیزی که جرات نزدیک شدن 
به آن داشته باشد را میمکد

47
00:02:06,801 --> 00:02:08,295
حتی نور.

48
00:02:08,319 --> 00:02:11,380
اما چه اتفاقی می افتد اگر ما
بیشتر آن را نزدیک کنیم؟

49
00:02:11,404 --> 00:02:16,137
ممکن است که چیزی را ببینیم، که به تعریف، 
دیدنش غیر ممکن باشد ؟

50
00:02:16,719 --> 00:02:19,963
اگر ما در
طول موجهای رادیویی متمرکز شویم

51
00:02:19,987 --> 00:02:21,669
انتظار داریم حلقه نوری را ببینیم

52
00:02:21,693 --> 00:02:24,104
که به دلیل گرانش عدسی مانند پلاسمای داغ

53
00:02:24,128 --> 00:02:25,957
در اطراف سیاه چاله فشرده می شود.

54
00:02:25,981 --> 00:02:27,141
به عبارت دیگر،

55
00:02:27,165 --> 00:02:30,336
سیاه چاله به طرح یک سایه در پشت 
این مواد نوری قرار می گیرد،

56
00:02:30,360 --> 00:02:32,202
که خارج یک کره تاریک حک شده.

57
00:02:32,226 --> 00:02:35,565
این حلقه روشن منطقه رویداد سیاه چاله
را آشکار می کند.

58
00:02:35,589 --> 00:02:37,989
جایی که کشش گرانشی چنان شدید می شود

59
00:02:38,013 --> 00:02:39,639
که حتی نور هم نمیتواند فرار کند.

60
00:02:39,663 --> 00:02:42,522
معادلات انیشتین سایز و شکل این حلقه را
پیش بینی می کند.

61
00:02:42,546 --> 00:02:45,754
بنابراین گرفتن عکس از آن نه تنها
فوق العاده است

62
00:02:45,778 --> 00:02:48,396
بلکه همچنین کمک می کند تا
به آن معادلات در شرایط شدید

63
00:02:48,420 --> 00:02:50,886
اطراف سیاه چاله اعتبار ببخشد.

64
00:02:50,910 --> 00:02:53,468
اما، این سیاه چاله ها خیلی از ما دور هستند،

65
00:02:53,492 --> 00:02:56,590
طوری که از زمین، این حلقه خیلی کوچک 
ظاهر می شود --

66
00:02:56,614 --> 00:03:00,204
آن سایز کوچک برای ما مثل یک پرتقال
می ماند در صفحه ماه.

67
00:03:00,758 --> 00:03:03,582
این مسله، گرفتن عکس از آن را به شدت 
سخت می کند.

68
00:03:04,645 --> 00:03:05,947
چرا این گونه است ؟

69
00:03:06,512 --> 00:03:09,700
خوب، اینها همه از یک معادله ساده 
شروع می شود.

70
00:03:09,724 --> 00:03:12,140
براساس پدیده ای که آن را تداخل می نامند،

71
00:03:12,164 --> 00:03:13,519
محدودیت های اساسی برای

72
00:03:13,543 --> 00:03:16,213
کوچکترین شی که ما میتوانیم ببینیم،
وجود دارد.

73
00:03:16,789 --> 00:03:20,461
این معادله می گوید که برای دیدن
اشیاء کوچک و کوچکتر

74
00:03:20,485 --> 00:03:23,072
ما احتیاج داریم که تلسکوپهای 
بزرگ و بزرگتر بسازیم.

75
00:03:23,096 --> 00:03:26,165
اما حتی با تلسکوپهای قوی اپتیکی
روی زمین هم،

76
00:03:26,189 --> 00:03:28,608
نمیتوانیم شفافیت لازم و 
تقریبی

77
00:03:28,632 --> 00:03:30,830
عکس از سطح ماه را بدست آوریم.

78
00:03:30,854 --> 00:03:34,471
در واقع، اینجا به شما یکی از با کیفیترین 
عکسهایی که روی زمین

79
00:03:34,495 --> 00:03:35,892
از ماه گرفتیم را نشان میدهم.

80
00:03:35,916 --> 00:03:38,473
شامل تقریبا ۱۳،۰۰۰ پیکسل است.

81
00:03:38,497 --> 00:03:42,547
و هر کدام از پیکسلها شامل 
۱/۵ میلیون پرتقال هستند.

82
00:03:43,396 --> 00:03:45,368
پس تلسکوپی که نیاز داریم
چقدر بزرگ باشد

83
00:03:45,392 --> 00:03:48,157
تا بتوانیم یک پرتقال را روی سطح ماه ببینیم

84
00:03:48,181 --> 00:03:50,395
و با تعمیم، سیاه چاله مان را ببینیم؟

85
00:03:50,419 --> 00:03:52,759
خوب به نظر می رسد، با خرد کردن عددها،

86
00:03:52,783 --> 00:03:55,393
شما راحت میتوانید حساب کنید که
به تلسکوپی نیازمندیم که

87
00:03:55,417 --> 00:03:56,810
در سایز کل زمین باشد.

88
00:03:56,834 --> 00:03:57,858
(خنده)

89
00:03:57,882 --> 00:04:00,001
اگرمیتوانستیم تلسکوپی
با این مقیاس بسازیم،

90
00:04:00,025 --> 00:04:02,950
میتوانستیم از آن حلقه نور مشخص 
شروع کنیم

91
00:04:02,974 --> 00:04:05,157
که نشانه ای از منطقه وقوع سیاه چاله است.

92
00:04:05,181 --> 00:04:08,099
با این حال این تصویر شامل همه جزِئیاتی 
نیست که در

93
00:04:08,123 --> 00:04:09,629
تفسیر گرافیکی کامپیوتر
می بینیم،

94
00:04:09,653 --> 00:04:11,952
به ما اجازه می دهد که اولین 
دیدگاه اجمالی

95
00:04:11,976 --> 00:04:14,463
از محیط اطراف سیاه چاله را پیدا کنیم.

96
00:04:14,487 --> 00:04:16,100
هرچند، همان طور که تصور می کنید،

97
00:04:16,124 --> 00:04:19,748
ساختن یک تک دیش تلسکوپ با
بزرگی زمین غیرممکن است.

98
00:04:19,772 --> 00:04:21,659
اما یک نقل قول معروفی از میک چاگجر هست،

99
00:04:21,683 --> 00:04:23,474
《شما نمیتوانیم به هرآنچه میخواهد
برسید

100
00:04:23,498 --> 00:04:25,685
اما اگر برای چیزی تلاش کنید،
شما ممکن است به

101
00:04:25,709 --> 00:04:26,924
آنچه احتیاج دارید برسید》

102
00:04:26,948 --> 00:04:29,412
و با متصل کردن تلسکوپها در همه دنیا،

103
00:04:29,436 --> 00:04:32,974
یک همکاری بین لمللی، که به آن 
افق رویداد تلسکوپی می گویند

104
00:04:32,998 --> 00:04:36,107
یک تلسکوپ کامپیوتری در سایز
زمین می سازد،

105
00:04:36,131 --> 00:04:37,668
که قادراست به باسازی ساختارها

106
00:04:37,692 --> 00:04:39,891
در مقیاس پدیده افق یک سیاه چاله است.

107
00:04:39,915 --> 00:04:43,302
این شبکه تلسکوپی برنامه ریزی می شود
تا اولین تصویر را از

108
00:04:43,326 --> 00:04:45,141
یک سیاه چاله در سال آینده بگیرد.

109
00:04:45,165 --> 00:04:48,503
هرکدام از تلسکوپها در شبکه جهانی
با هم همکاری دارند.

110
00:04:48,527 --> 00:04:51,239
هماهنگ شده از طریق زمانبندی 
ساعتهای اتمی دقیق،


111
00:04:51,263 --> 00:04:53,920
تیم های محققان در هر طرف نور را،


112
00:04:53,944 --> 00:04:56,906
با جمع آوری هزاران ترابایت از 
دادههای اطلاعاتی منجمد می کنند.

113
00:04:56,930 --> 00:05:01,947
این داده ها به آزمایشگاه اینجا 
در ماساچوست فرستاده می شود.

114
00:05:01,971 --> 00:05:03,765
بنابراین، چطور این اتفاق کار 
می کند؟

115
00:05:03,789 --> 00:05:07,192
یادمان باشد اگر ما بخواهیم که آن
سیاه چاله در مرکز کهکشانمان را ببینم

116
00:05:07,216 --> 00:05:10,198
نیازمندیم که یک تلسکوپ غیرممکن 
در سایز زمین بسازیم؟

117
00:05:10,222 --> 00:05:12,454
فقط برای یک ثانیه، بیایید وانمود کنیم که
ما

118
00:05:12,478 --> 00:05:14,320
میتوانیم یک تسکوپ در سایز زمین بسازیم.

119
00:05:14,344 --> 00:05:16,799
این شبیه آن است که زمین را تبدیل کنیم

120
00:05:16,823 --> 00:05:18,570
به یک توپ چرخنده دیسکو قول پیکر.

121
00:05:18,594 --> 00:05:20,794
هر کدام از آینه های منفرد نور را
جمع می کند

122
00:05:20,818 --> 00:05:23,415
تا ما بتوانیم با هم ترکیب کنیم و
یک تصویر بسازیم.

123
00:05:23,439 --> 00:05:26,100
اما، حالا بگذارید بگویم، ما بیشتر
این آینه ها را برداشتیم

124
00:05:26,124 --> 00:05:28,096
بنابراین فقط تعداد کمی باقی ماند.

125
00:05:28,120 --> 00:05:30,997
هنوز تلاش می کنیم که این اطلاعات
را با هم ترکیب کنیم

126
00:05:31,021 --> 00:05:33,014
اما حالا تعداد زیادی سوراخ وجود دارد.

127
00:05:33,038 --> 00:05:37,411
این آینه های باقی مانده موقعیت هایی را
نشان می دهند که آنجا تلسکوپ داریم.

128
00:05:37,435 --> 00:05:41,514
این تنها بخش خیلی کوچکی از اندازه گیریها 
در گرفتن تصویر است.

129
00:05:41,538 --> 00:05:45,376
اما با وجود این که ما فقط نور تعداد کمی
از تلسکوپهای موضعی را جمع کردیم،

130
00:05:45,400 --> 00:05:48,823
در چرخشهای زمین، اندازه گیریهای
دیگری راهم می بینم.

131
00:05:48,847 --> 00:05:52,666
به عبارتی، همان طور که توپ دیسکو می چرخد
آن آینه ها مکانشان را عوض می کنند.

132
00:05:52,690 --> 00:05:55,589
و ما قسمت های متفاوت تصویر
را مشاهده می کنیم.

133
00:05:55,613 --> 00:05:59,631
این الگوریتم تصویری که توسعه می دهیم
شکافهای توپ دیسکو را

134
00:05:59,655 --> 00:06:02,688
برای ساختن تصویر یک سیاه چاله اصولی
پر می کند.

135
00:06:02,712 --> 00:06:05,348
اگر تسکوپهایی در
همه جای دنیا قرار داشتیم--

136
00:06:05,372 --> 00:06:07,313
به عبارت دیگر درسرتاسر توپ دیسکو--

137
00:06:07,337 --> 00:06:08,621
کار ناچیزی تلقی میشد.

138
00:06:08,645 --> 00:06:11,967
اما، ما فقط چند نمونه را می بینیم و
به آن دلیل

139
00:06:11,991 --> 00:06:14,379
تعداد بینهایتی از تصاویر ممکن وجود دارد

140
00:06:14,403 --> 00:06:17,367
که به طور کامل شامل اندازه گیری
تلسکوپ ما خواهد شد،

141
00:06:17,391 --> 00:06:20,407
اما، همه تصاویر به طور یکسان 
ساخته نمی شوند

142
00:06:20,849 --> 00:06:25,307
بعضی از آن تصاویر بیشتر به آنچه
ما فکر می کنیم شبیه هستند.

143
00:06:25,331 --> 00:06:28,553
خوب، نقش من در گرفتن اولین 
تصویر از سیاه چاله

144
00:06:28,577 --> 00:06:31,509
طراحی الگوریتمی است که یک تصویر قابل قبول
پیدا کند،

145
00:06:31,533 --> 00:06:33,755
که همچنان با اندازه گیریهای تلسکوپ 
تطبیق شود.

146
00:06:34,727 --> 00:06:38,669
درست مثل یک هنرمند طراح که از تعریفهای 
محدود استفاده می کند

147
00:06:38,693 --> 00:06:42,207
تا همه با هم تصویری را حاصل کنند
که از دانش ساختار چهره بهره می گیرد،

148
00:06:42,231 --> 00:06:45,546
الگوریتمهای تصویرسازی که بسط میدهم
از داده محدود تلسکوپها استفاده می کند

149
00:06:45,570 --> 00:06:49,892
تا برای تصویری حاصل شود که شبیه
اجسام دنیای ما باشد.

150
00:06:49,916 --> 00:06:53,567
با استفاده از این الگوریتمها قادریم که
عکسهایی را از

151
00:06:53,591 --> 00:06:55,771
داده های پراکنده و نویزی بهم متصل کنیم.

152
00:06:55,795 --> 00:07:00,324
خوب، اینجا من نمونه بازسازی شده
از داده های شبیه سازی شده را نشان می دهم،

153
00:07:00,348 --> 00:07:02,281
مربوط به وقتی که ما توجه
تلسکوپهایمان

154
00:07:02,305 --> 00:07:04,890
را به سیاه چاله مرکز کهکشانمان 
فرا می خوانیم.

155
00:07:04,914 --> 00:07:09,369
با وجود اینکه، این فقط یک شبیه سازی است
باسازی آن به ما این امید را میدهد

156
00:07:09,393 --> 00:07:12,846
که به زودی قادریم اولین تصویرمان
از یک سیاه چاله را بگیریم

157
00:07:12,870 --> 00:07:15,465
و از روی آن سایز حلقه آن را مشخص کنیم.

158
00:07:16,118 --> 00:07:19,317
با اینکه من علاقه مندم که درباره همه
جزییات این الگوریتم صحبت کنم،

159
00:07:19,341 --> 00:07:21,515
ولی از خوش اقبالی شما، وقت آن ندارم.

160
00:07:21,539 --> 00:07:23,540
اما هنوز دوست دارم که
یک ایده خلاصه بدهم که

161
00:07:23,564 --> 00:07:25,866
چگونه آنچه که دنیای ما
به آن شبیه است را تعریف می کنیم،

162
00:07:25,890 --> 00:07:30,356
و چطور از آن استفاده می کنیم تا 
نتیجه ها را بازسازی و معتبر کنیم.

163
00:07:30,380 --> 00:07:32,876
از آنجا که تعداد بی شماری از تصاویر
ممکن وجود دارد

164
00:07:32,900 --> 00:07:35,265
که کاملا اندازه گیری های تلسکوپ ما 
را شرح می دهد،

165
00:07:35,289 --> 00:07:37,894
باید با روشی را از
بین آنها انتخاب کنیم.

166
00:07:37,918 --> 00:07:39,756
با رتبه بندی تصاویر این کار را میکنیم،

167
00:07:39,780 --> 00:07:42,614
بر این اساس که چقدر آنها شبیه یک تصویر 
سیاه چاله هستند،

168
00:07:42,638 --> 00:07:45,120
و سپس می شود یکی که بیشتر شبیه است
را انتخاب نمود.

169
00:07:45,144 --> 00:07:47,339
خوب، دقیقا منظور من چیست؟

170
00:07:47,862 --> 00:07:49,840
بگوییم که در تلاش بودیم
که مدلی بسازیم

171
00:07:49,864 --> 00:07:53,047
که به ما بگوید چقدر شبیه تصویری است که
در فیس بوک ظاهر می شود.

172
00:07:53,071 --> 00:07:54,772
ما احتمالا مدلی می خواهیم که بگوید

173
00:07:54,796 --> 00:07:58,353
کاملا ناممکن است که کسی این
تصویر پر از نویز سمت چپی را پست کند،

174
00:07:58,377 --> 00:08:00,796
و کاملا ممکن است که کسی عکس
سلفی مانند آن

175
00:08:00,820 --> 00:08:02,154
سمت راستی را پست کند.

176
00:08:02,178 --> 00:08:03,817
عکس وسط کدر است،

177
00:08:03,841 --> 00:08:06,480
خوب، حتی با اینکه مانند عکسهای فیسبوکی
است که در مقایسه

178
00:08:06,504 --> 00:08:07,864
با عکس برفکی می بینیم،

179
00:08:07,888 --> 00:08:10,848
احتمالا کمتر مانند عکسهای
سلفی است که دیدیم.

180
00:08:10,872 --> 00:08:13,162
اما وقتی الگوریتم روی عکسهای
سیاه چاله انجام شود

181
00:08:13,186 --> 00:08:16,688
درگیر یک مسئله جدی میشویم
ما هیچ وقت قبلا سیاه چاله را ندیده ایم.

182
00:08:16,712 --> 00:08:19,003
در این صورت، تصویر سیاهچاله به 
چه چیزی شبیه است.

183
00:08:19,027 --> 00:08:21,965
و ما درباره ساختار سیاه چاله چه چیزی را
باید در نظر بگیریم؟

184
00:08:21,989 --> 00:08:24,621
می توانیم از تصاویر که شبیه ساز کردیم
استفاده کنیم.

185
00:08:24,645 --> 00:08:27,175
مانند تصویر سیاه چاله
در فیلم "بین ستاره ای"،

186
00:08:27,199 --> 00:08:30,137
اما اگر چنین کنیم،
ممکن است منجر به بعضی از مشکلات جدی شود.

187
00:08:30,161 --> 00:08:33,541
چه اتفاقی می افتد اگر تئوری انیشتن
درست نباشد؟

188
00:08:33,565 --> 00:08:37,526
ما هنوز می خواهیم یک تصویر دقیق از آنچه
رخ میدهد را بازسازی کنیم.

189
00:08:37,550 --> 00:08:40,921
اگر ما با الگوریتمهای خود معادلات انیشتن
را بشدت رد کنیم،

190
00:08:40,945 --> 00:08:43,700
تنها منجر به مشاهده آنچه انتظار داریم
خواهد شد.

191
00:08:43,724 --> 00:08:46,000
به عبارتی، ما میخواهیم این
گزینه را باز رها کنیم

192
00:08:46,024 --> 00:08:48,947
برای اینکه یک فیل غول پیکر در مرکز
کهکشان ما وجود دارد.

193
00:08:48,971 --> 00:08:50,028
(خنده)

194
00:08:50,052 --> 00:08:53,041
انواع مختلف تصاویر 
ویژگیهای خیلی متفاوتی دارند.

195
00:08:53,065 --> 00:08:56,613
ما میتوانیم خیلی ساده تفاوت بین تصاویر
شبیه سازی سیاه چاله ها و

196
00:08:56,637 --> 00:08:58,913
تصاویری که هر روز روی زمین میگیریم
را بگوییم.

197
00:08:58,937 --> 00:09:02,041
به روشی نیازمندیم که به الگوریتمهای
ما بگوید

198
00:09:02,065 --> 00:09:05,314
بدون تحمیل زیاد ویژگی یک نوع عکس
تصاویر به چه میمانند.

199
00:09:05,865 --> 00:09:07,758
یک روش برای رسیدن به این ایده

200
00:09:07,782 --> 00:09:10,844
تحمیل ویژگیهای انواع تصاویر مختلف است

201
00:09:10,868 --> 00:09:14,998
و دیدن این که چطور نوع تصویری که ما در
نظر می گیریم روی بازسازی ما اثر می گذارد.

202
00:09:15,712 --> 00:09:19,203
اگر همه انواع تصاویر یک تصویر 
واحد را بسازند،

203
00:09:19,227 --> 00:09:21,284
ما می توانیم اعتماد به نفس پیدا کنیم که

204
00:09:21,308 --> 00:09:25,481
آن فرضهای تصویری که گرفتیم
این تصویر را خیلی عوض نکرده است.

205
00:09:25,505 --> 00:09:28,495
این کمی شبیه دادن یک توصیف مشابه

206
00:09:28,519 --> 00:09:31,515
به سه هنرمند مختلف طراح از سه نقطه دنیاست.

207
00:09:31,539 --> 00:09:34,399
اگر هر سه یک چهره شبیه هم ساختند

208
00:09:34,423 --> 00:09:36,216
می توانیم اعتماد به نفس پیدا کنیم

209
00:09:36,240 --> 00:09:39,856
که آنها تعصبهای مهم شخصی خود را روی طراحی
اعمال نکرده اند.

210
00:09:39,880 --> 00:09:43,195
یک روش که می توانیم ویژگیهای تصویری 
متفاوت اعمال کنیم

211
00:09:43,219 --> 00:09:45,660
استفاده از تصاویر موجود است.

212
00:09:46,214 --> 00:09:48,374
بنابراین مجموعه بزرگی از 
تصاویر میسازیم

213
00:09:48,398 --> 00:09:51,116
و آن را به تکه های کوچک تجزیه می کنیم.

214
00:09:51,140 --> 00:09:55,425
سپس می توانیم با این تکه های تصویری
کمی شبیه پازل کار کنیم.

215
00:09:55,449 --> 00:09:59,727
و ما قطعه قطعه این پازل را
می بینیم که

216
00:09:59,751 --> 00:10:02,203
که در ابتدا تلسکوپها اندازه گیری کرده اند.

217
00:10:03,040 --> 00:10:06,783
انواع مختلف تصاویر مجموعه قطعه های پازل
متمایزی را دارد.

218
00:10:06,807 --> 00:10:09,613
بنابراین چه می شود وقتی ما داده های
یکسانی را استفاده کنیم

219
00:10:09,637 --> 00:10:13,767
اما مجموعه قطعه های پازل متفاوتی را 
استفاده می کنیم؟

220
00:10:13,791 --> 00:10:18,557
اجازه بدهید اول از مجموعه پازل تصویر
شبیه سازی سیاه چاله شروع کنیم.

221
00:10:18,581 --> 00:10:20,172
خوب، منطقی به نظر می آید.

222
00:10:20,196 --> 00:10:22,890
این شبیه آن چیزی است که از
سیاه چاله انتظار داریم.

223
00:10:22,914 --> 00:10:24,107
اما قابل درک است چون

224
00:10:24,131 --> 00:10:27,445
چون با قطعات کوچک
تصاویر شبیه سازی سیاه چاله تعذیه اش کردیم؟

225
00:10:27,469 --> 00:10:29,349
بیاید سری قطعات پازل دیگری


226
00:10:29,373 --> 00:10:31,882
از اختر شناسی و اشیاع غیر سیاه چاله
را امتحان کنیم.

227
00:10:32,914 --> 00:10:35,040
خوب، تصویر یکسان دیگری بدست میآوریم.

228
00:10:35,064 --> 00:10:37,300
بعد از آن، 
بقیه قطعات از تصاویر روزانه

229
00:10:37,324 --> 00:10:40,109
مانند تصاویری که شما با دوربین
شخصی خودتان می گیرید، چطور؟

230
00:10:41,312 --> 00:10:43,427
عالیست، ما تصاویر یکسانی را می بینیم.

231
00:10:43,451 --> 00:10:46,817
وقتی ما یک تصویر یکسان را از 
همه مجموعه های قطعات پازل حاصل می کنیم

232
00:10:46,841 --> 00:10:48,887
می توانیم شروع به داشتن اعتماد بیشتری کنیم

233
00:10:48,911 --> 00:10:50,877
که فرض تصویری که گرفتیم

234
00:10:50,901 --> 00:10:53,822
بر اساس تصویر نهایی نیست که بدست میاید.

235
00:10:53,846 --> 00:10:57,099
کار دیگری که می توانیم کنیم گرفتن
مجموعه قطعات پازل یکسان است

236
00:10:57,123 --> 00:10:59,612
چنانچه از تصاویر روزانه بشود بدست آورد،

237
00:10:59,636 --> 00:11:03,236
و از آنها استفاده کنیم تا انواع مختلفی از 
منشا تصاویر را بازسازی کنیم.

238
00:11:03,260 --> 00:11:04,531
خوب در شبیه سازی های ما،

239
00:11:04,555 --> 00:11:08,330
ما سیاه چاله را شبیه اشیاء 
غیر سیاه چاله ای اختری نمایش دادیم.

240
00:11:08,354 --> 00:11:12,203
همین طور تصاویر روزانه شبیه فیل 
مرکز کهکشان ما است.

241
00:11:12,227 --> 00:11:15,395
وقتی نتایج الگوریتم ما در
پایین خیلی شبیه به

242
00:11:15,419 --> 00:11:17,515
تصاویر واقعی شبیه سازی شده در بالا شد

243
00:11:17,539 --> 00:11:20,885
میتوانیم شروع به داشتن اعتماد بیشتر
به الگوریتهایمان کنیم.

244
00:11:20,909 --> 00:11:22,776
و من واقعا میخواهم اینجا تاکید کنم که

245
00:11:22,800 --> 00:11:24,734
همه این تصاویری که خلق شدند

246
00:11:24,758 --> 00:11:27,694
با کنار هم قرار دادن قطعات ریز
عکسهای روزانه، شبیه عکسهایی

247
00:11:27,718 --> 00:11:29,933
که شما با دوربین تان 
می گیرید حاصل می شود.

248
00:11:29,957 --> 00:11:33,233
خوب عکسی از سیاه چاله که
هرگز قبلا ندیده ایم

249
00:11:33,257 --> 00:11:37,200
را می شود با کنارهم قراردادن
تصاویری که همه وقت از مردم،

250
00:11:37,224 --> 00:11:39,969
ساختمانها، درختان،
گربه ها و سگها می بینیم خلق کرد.

251
00:11:39,993 --> 00:11:42,638
ایده های تصویرسازی مانند این
برای ما ممکن می کند که

252
00:11:42,662 --> 00:11:45,281
اولین عکس مان را از یک سیاه چاله بگیریم،

253
00:11:45,305 --> 00:11:47,752
و امیدواریم که تئوریها معروف
را ثابت کنیم.

254
00:11:47,776 --> 00:11:50,197
تئوریهایی که دانشمندان اساساٌ
به آنها تکیه می کنند.

255
00:11:50,221 --> 00:11:52,829
اما البته گرفتن ایده های تصویری
شبیه این کار

256
00:11:52,853 --> 00:11:56,175
هرگز بدون تیم پژوهشگران ممکن نخواهد بود

257
00:11:56,199 --> 00:11:58,086
که من امتیاز کار کردن با آنها را دارم.

258
00:11:58,110 --> 00:11:59,273
هنوز من را متعجب می کند

259
00:11:59,297 --> 00:12:02,648
که با اینکه من این پروژه را بدون هیچ
زمینه قبلی از اخترشناسی شروع کردم،

260
00:12:02,672 --> 00:12:05,291
آنچه که از طریق این همکاری
بی همتا حاصل کردیم

261
00:12:05,315 --> 00:12:08,074
میتواند اولین تصویر از سیاه چاله 
را نتیجه دهد.

262
00:12:08,098 --> 00:12:10,796
اما پروژه های بزرگ شبیه 
"تلسکوپ افق رویداد"

263
00:12:10,820 --> 00:12:13,634
به دلیل همه تخصصهای 
بین رشته ای که افراد متفاوت

264
00:12:13,658 --> 00:12:15,448
روی میز می گذارند،
موفق می شود .

265
00:12:15,472 --> 00:12:17,178
ما یک ظرف ترکیب شده از اختر شناسان

266
00:12:17,202 --> 00:12:19,434
فیزیکدانها، ریاضیدانها و مهندسان هستیم.

267
00:12:19,458 --> 00:12:22,012
این گونه است که چیزی را

268
00:12:22,036 --> 00:12:24,889
که فکر می کنند غیر ممکن است 
حاصل شود را سریع ممکن می سازد.

269
00:12:24,913 --> 00:12:27,169
من میخواهم همه شما را تشویق کنم که 
بیرون بروید

270
00:12:27,193 --> 00:12:29,289
و به جلو راندن مرزهای علوم کمک کنید

271
00:12:29,313 --> 00:12:33,214
حتی وقتی که در ابتدا مثل یک راز 
برای شما می ماند

272
00:12:33,238 --> 00:12:34,412
سپاسگزارم.

273
00:12:34,436 --> 00:12:36,833
(تشویق)