1 00:00:00,000 --> 00:00:02,000 พวกเราอายุยืนมากขึ้น 2 00:00:02,000 --> 00:00:04,000 และสังคมก็เริ่มที่จะเต็มไปด้วยคนหัวสีเทาๆ 3 00:00:04,000 --> 00:00:06,000 คุณได้ยินมันอยู่ตลอดน่ะแหละ 4 00:00:06,000 --> 00:00:08,000 คุณอ่านเจอมันในหนังสือพิมพ์ 5 00:00:08,000 --> 00:00:10,000 จากโทรทัศน์ 6 00:00:10,000 --> 00:00:12,000 บางครั้งฉันก็เป็นห่วงนะ 7 00:00:12,000 --> 00:00:14,000 ว่าเราได้ยินมันบ่อยมาก 8 00:00:14,000 --> 00:00:17,000 ซะจนเรายินดี 9 00:00:17,000 --> 00:00:19,000 แล้วก็สบายใจ 10 00:00:19,000 --> 00:00:21,000 กับการมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นนี้ 11 00:00:21,000 --> 00:00:24,000 แต่อย่าเข้าใจผิดไปนะ 12 00:00:24,000 --> 00:00:26,000 การมีชีวิตยืนยาวขึ้น สามารถ 13 00:00:26,000 --> 00:00:28,000 และฉันเชื่อว่า มันจะ 14 00:00:28,000 --> 00:00:30,000 ข่วยพัฒนาคุณภาพชีวิต 15 00:00:30,000 --> 00:00:32,000 ของทุกๆ ช่วงชีวิตได้ 16 00:00:32,000 --> 00:00:34,000 เอาล่ะและเพื่อให้เราได้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น 17 00:00:34,000 --> 00:00:37,000 ขอฉันพูดถึงเรื่องอื่นซักแป๊บนึง 18 00:00:37,000 --> 00:00:40,000 จำนวนปีที่ถูกเพิ่ม 19 00:00:40,000 --> 00:00:42,000 ในค่าเฉลี่ยอายุขัยของเรา 20 00:00:42,000 --> 00:00:44,000 ในศตวรรษที่ 20 นี้ 21 00:00:44,000 --> 00:00:47,000 ยังมากกว่าจำนวนที่ถูกเพิ่ม 22 00:00:47,000 --> 00:00:51,000 ตลอดช่วงพันปีก่อนหน้า 23 00:00:51,000 --> 00:00:54,000 ของมนุษย์รวมกันซะอีก 24 00:00:54,000 --> 00:00:56,000 ในช่วงเวลาแค่พริบตาเดียว 25 00:00:56,000 --> 00:00:59,000 เราเกือบได้เบิ้ลช่วงเวลา 26 00:00:59,000 --> 00:01:01,000 ที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้เป็น 2 เท่า 27 00:01:01,000 --> 00:01:04,000 เพราะฉะนั้นถ้ายังไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ซักเท่าไหร่ 28 00:01:04,000 --> 00:01:06,000 อย่าโทษตัวเองไปเลย 29 00:01:06,000 --> 00:01:08,000 เพราะมันใหม่มาก 30 00:01:08,000 --> 00:01:10,000 และเพราะว่าอัตราการเกิดของเราต่ำลง 31 00:01:10,000 --> 00:01:12,000 ในช่วงเวลาเดียวกันกับ 32 00:01:12,000 --> 00:01:16,000 ที่อายุขัยของเราสูงขึ้น 33 00:01:16,000 --> 00:01:18,000 รูปพีรามิด 34 00:01:18,000 --> 00:01:21,000 ที่แสดงถึงการกระจายตัวของกลุ่มอายุต่างๆ ในประชากร 35 00:01:21,000 --> 00:01:24,000 ที่มีพวกเด็กๆ อยู่ที่ฐาน 36 00:01:24,000 --> 00:01:27,000 ไล่ขึ้นไปจนถึงยอดแหลมๆ ที่แทนด้วยผู้สูงอายุ 37 00:01:27,000 --> 00:01:29,000 ที่อยู่ไปได้จนแก่เฒ่านั้น 38 00:01:29,000 --> 00:01:31,000 กำลังที่จะถูกเปลี่ยนแปลง 39 00:01:31,000 --> 00:01:34,000 ไปเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า 40 00:01:34,000 --> 00:01:36,000 และตอนนี้ ถ้าคุณประเภทที่ 41 00:01:36,000 --> 00:01:40,000 จะขนลุกกับสถิติของประชากร 42 00:01:40,000 --> 00:01:42,000 เรื่องนี้มันจะทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้นได้แน่ 43 00:01:42,000 --> 00:01:44,000 เพราะนั่นมันหมายความว่า 44 00:01:44,000 --> 00:01:47,000 นี่มันเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ 45 00:01:47,000 --> 00:01:49,000 ทารกส่วนใหญ่ที่เกิด 46 00:01:49,000 --> 00:01:51,000 ในประเทศที่พัฒนาแล้ว 47 00:01:51,000 --> 00:01:54,000 จะมีโอกาส 48 00:01:54,000 --> 00:01:56,000 ที่จะได้แก่เฒ่า 49 00:01:56,000 --> 00:01:59,000 สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรน่ะเหรอ? 50 00:01:59,000 --> 00:02:01,000 เราเองก็ไม่ได้มียีนส์ที่แข็งแรงกว่าบรรพบุรุษของเรา 51 00:02:01,000 --> 00:02:03,000 เมื่อ 10,000 ปีก่อน 52 00:02:03,000 --> 00:02:05,000 อายุขัยที่เพิ่มขึ้นนี้ 53 00:02:05,000 --> 00:02:08,000 เป็นผลจากความน่าทึ่งทางวัฒนธรรม 54 00:02:08,000 --> 00:02:10,000 การหลอมรวมกัน 55 00:02:10,000 --> 00:02:12,000 ของวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี 56 00:02:12,000 --> 00:02:15,000 และการเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมในวงกว้าง 57 00:02:15,000 --> 00:02:18,000 ที่ช่วยดูแลสุขภาพและการเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้ 58 00:02:18,000 --> 00:02:20,000 ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม 59 00:02:20,000 --> 00:02:22,000 บรรพบุรุษของเรา 60 00:02:22,000 --> 00:02:25,000 จากที่ส่วนใหญ่จะเสียชีวิตในวัยเยาว์ 61 00:02:25,000 --> 00:02:28,000 ตอนนี้พวกเราสามารถที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นอย่างเต็มเปี่ยมได้ 62 00:02:29,000 --> 00:02:32,000 เอาล่ะ ปัญหาบางอย่างมันก็มาพร้อมกับการสูงวัยขึ้น 63 00:02:32,000 --> 00:02:35,000 โรคเอย, ความยากจนเอย, การสูญเสียสถานะทางสังคมเอย 64 00:02:35,000 --> 00:02:37,000 และมันก็ยากมากที่จะอยู่แค่กับความสำเร็จในอดีต 65 00:02:37,000 --> 00:02:39,000 แต่ยิ่งเราได้ศึกษาเกี่ยวกับการสูงวัยมากขึ้นเท่าไหร่ 66 00:02:39,000 --> 00:02:41,000 มันก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น 67 00:02:41,000 --> 00:02:43,000 ว่าเส้นทางดิ่งลงเหวนี้ 68 00:02:43,000 --> 00:02:46,000 ก็ไม่ได้ถูกต้องไปซะหมด 69 00:02:46,000 --> 00:02:50,000 การแก่ตัวลงได้นำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากมายมาให้เรา 70 00:02:50,000 --> 00:02:53,000 ความรู้ ความชำนาญ 71 00:02:53,000 --> 00:02:59,000 และการเติบโตขึ้นทางอารมณ์ 72 00:02:59,000 --> 00:03:01,000 ถูกต้อง 73 00:03:01,000 --> 00:03:04,000 ผู้สูงอายุนั้นมีความสุข 74 00:03:04,000 --> 00:03:06,000 พวกเค้ามีความสุขมากกว่าพวกวัยกลางคน 75 00:03:06,000 --> 00:03:08,000 และพวกเด็กๆ มากนัก 76 00:03:08,000 --> 00:03:10,000 การศึกษานับไม่ถ้วน 77 00:03:10,000 --> 00:03:12,000 ได้ข้อสรุปเดียวกัน 78 00:03:12,000 --> 00:03:15,000 กรมควบคุมโรคติดต่อ (CDC) ได้ทำการทดสอบอย่างหนึ่ง 79 00:03:15,000 --> 00:03:18,000 พวกเขาถามผู้ถูกสำรวจ 80 00:03:18,000 --> 00:03:20,000 ว่าพวกเค้าได้รับความเครียดทางจิตใจหรือไม่ 81 00:03:20,000 --> 00:03:22,000 ในอาทิตย์ที่ผ่านมา 82 00:03:22,000 --> 00:03:25,000 เราพบว่ากลุ่มคนอายุมากที่ตอบว่ามี มีจำนวนน้อยกว่า 83 00:03:25,000 --> 00:03:27,000 กลุ่มตัวอย่างวัยกลางคน 84 00:03:27,000 --> 00:03:29,000 และเด็ก 85 00:03:29,000 --> 00:03:31,000 การสำรวจโดยแกลลอป (Gallop) 86 00:03:31,000 --> 00:03:33,000 ได้ทำการทดสอบผู้ถูกสำรวจ 87 00:03:33,000 --> 00:03:35,000 ว่าพวกเค้าได้รับความเครียด ความกังวลใจ และความโกรธ 88 00:03:35,000 --> 00:03:37,000 มากเพียงใดเมื่อวาน 89 00:03:37,000 --> 00:03:41,000 และพวกเขาพบว่าความเครียด ความกังวล และความโกรธ 90 00:03:41,000 --> 00:03:44,000 ต่างลดลงเมื่อมีอายุมากขึ้น 91 00:03:45,000 --> 00:03:48,000 นักสังคมศาสตร์เรียกสิ่งนี้ว่า "ความผิดแผกของการสูงวัย" (Paradox of aging) 92 00:03:48,000 --> 00:03:51,000 เพราะยังไงก็ตาม การแก่ตัวลงนี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย 93 00:03:51,000 --> 00:03:53,000 พวกเราได้ลองตั้งคำถามหลายๆ อย่าง 94 00:03:53,000 --> 00:03:57,000 เพื่อดูว่าเราสามารถจะได้ข้อสรุปที่แตกต่างออกไปได้หรือไม่ 95 00:03:57,000 --> 00:03:59,000 พวกเราคิดว่าบางที 96 00:03:59,000 --> 00:04:02,000 ผู้สูงวัยในยุคนี้ 97 00:04:02,000 --> 00:04:04,000 อาจเป็น 98 00:04:04,000 --> 00:04:06,000 ยุคของผู้สูงวัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดการณ์ 99 00:04:06,000 --> 00:04:08,000 และมันทำให้คนในกลุ่มที่อายุน้อยกว่า 100 00:04:08,000 --> 00:04:11,000 อาจไม่ได้ประสบกับความรู้สึกเหล่านี้ 101 00:04:11,000 --> 00:04:13,000 เมื่อพวกเขาแก่ตัวลง 102 00:04:13,000 --> 00:04:15,000 เราตั้งคำถามว่าบางที 103 00:04:15,000 --> 00:04:18,000 ผู้สูงอายุอาจพยายามพูดในเชิงบวก 104 00:04:18,000 --> 00:04:20,000 ทั้งๆ ที่ความจริงอาจกำลังประสบกับความเครียดอยู่ก็ได้ 105 00:04:20,000 --> 00:04:22,000 (เสียงหัวเราะ) 106 00:04:22,000 --> 00:04:25,000 แต่ยิ่งเราหาข้อเท็จจริงมาโต้แย้งมากเท่าไหร่ 107 00:04:25,000 --> 00:04:27,000 เรากลับยิ่งได้หลักฐานที่มาสนับสนุน 108 00:04:27,000 --> 00:04:29,000 มันมากเท่านั้น 109 00:04:29,000 --> 00:04:31,000 หลายปีกว่า ฉันและเพื่อนร่วมงานได้ทำการศึกษา 110 00:04:31,000 --> 00:04:34,000 ที่เราติดตามคนกลุ่มหนึ่งเป็นระยะเวลา 10 ปี 111 00:04:34,000 --> 00:04:38,000 โดยมีกลุ่มตัวอย่างตั้งต้นตั้งแต่ 18 ถึง 94 ปี 112 00:04:38,000 --> 00:04:41,000 และเราศึกษาว่าความรู้สึกของพวกเค้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร 113 00:04:41,000 --> 00:04:43,000 เมื่อพวกเค้าแก่ตัวขึ้น 114 00:04:43,000 --> 00:04:46,000 ผู้ถูกสำรวจจะได้รับเครื่องเพจเจอร์ 115 00:04:46,000 --> 00:04:48,000 ครั้งละ 1 อาทิตย์ 116 00:04:48,000 --> 00:04:51,000 และเราจะสุ่มการติดต่อกับพวกเค้าทั้งตอนกลางวัน และกลางคืน 117 00:04:51,000 --> 00:04:53,000 และทุกๆ ครั้งที่เราติดต่อไป 118 00:04:53,000 --> 00:04:55,000 พวกเค้าจะถูกถามคำถามหลายๆ ข้อ 119 00:04:55,000 --> 00:04:58,000 เช่นในระดับ 1 ถึง 7 คุณคิดว่าตอนนี้คุณมีความสุขมากแค่ไหน 120 00:04:58,000 --> 00:05:00,000 หรือตอนนี้คุณรู้สึกเศร้ามากเพียงใด 121 00:05:00,000 --> 00:05:02,000 หรือตอนนี้คุณรู้สึกหงุดหงิดมากเท่าใด 122 00:05:02,000 --> 00:05:04,000 พวกเราจะได้รู้ว่า 123 00:05:04,000 --> 00:05:06,000 ตอนนี้พวกเค้ากำลังมีความรู้สึกอย่างไรบ้าง 124 00:05:06,000 --> 00:05:08,000 ในการใช้ชีวิตประจำวัน 125 00:05:08,000 --> 00:05:10,000 และเราทำการศึกษานี้ 126 00:05:10,000 --> 00:05:12,000 ในระดับบุคคล 127 00:05:12,000 --> 00:05:16,000 และเราพบว่าไม่ได้มีแค่ยุคใดยุคหนึ่ง 128 00:05:16,000 --> 00:05:18,000 ที่ทำได้ดีกว่ายุคอื่นๆ 129 00:05:18,000 --> 00:05:21,000 แต่เป็นคนเดิมๆ 130 00:05:21,000 --> 00:05:23,000 ที่รายงานถึงความรู้สึกทางบวก 131 00:05:23,000 --> 00:05:25,000 ที่เพิ่มขึ้น 132 00:05:25,000 --> 00:05:28,000 ตอนนี้คุณจะเห็นเส้นโค้งพุ่งลงเล็กน้อย 133 00:05:28,000 --> 00:05:30,000 เมื่อมีอายุมากขึ้น 134 00:05:30,000 --> 00:05:32,000 และเจ้าเส้นโค้งลงนี่ 135 00:05:32,000 --> 00:05:34,000 มันจะไม่กลับมา 136 00:05:34,000 --> 00:05:36,000 อยู่ในระดับ 137 00:05:36,000 --> 00:05:38,000 เดียวกับในช่วงต้นของวัยกลางคน 138 00:05:38,000 --> 00:05:42,000 เอาล่ะ มันดูง่ายเกินไป 139 00:05:42,000 --> 00:05:46,000 ที่จะบอกว่าผู้สูงอายุนั้นมีความสุข 140 00:05:46,000 --> 00:05:49,000 ในการศึกษาของเรา พวกเค้ามีความคิดทางบวกมากขึ้น 141 00:05:49,000 --> 00:05:51,000 แต่พวกเค้าก็มีสิทธิ์มากกว่า 142 00:05:51,000 --> 00:05:54,000 ที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกที่ปนเปกัน 143 00:05:54,000 --> 00:05:56,000 บางทีก็รู้สึกเศร้า ไปพร้อมๆ กับมีที่ความสุข 144 00:05:56,000 --> 00:05:58,000 แบบน้ำตามคลอเบ้า 145 00:05:58,000 --> 00:06:01,000 เวลาที่คุณยิ้มให้เพื่อนอะไรอย่างนั้นแหละ 146 00:06:01,000 --> 00:06:03,000 และการศึกษาอื่นพบว่า 147 00:06:03,000 --> 00:06:05,000 ผู้สูงอายุดูจะมีวิธีรับมือกับความเศร้า 148 00:06:05,000 --> 00:06:07,000 ได้ดีกว่า 149 00:06:07,000 --> 00:06:10,000 พวกเขายอมรับในความเศร้าได้มากกว่าคนที่อายุยังน้อย 150 00:06:10,000 --> 00:06:13,000 และเราคาดว่ามันน่าจะช่วยอธิบาย 151 00:06:13,000 --> 00:06:16,000 ว่าทำไมผู้สูงอายุถึงเก่ง 152 00:06:16,000 --> 00:06:21,000 ในการแก้ปัญหาเกี่ยวข้องกับความรู้สึกที่รุนแรงได้มากกว่าคนอายุน้อย 153 00:06:21,000 --> 00:06:24,000 ผู้สูงอายุสามารถมองความอยุติธรรม 154 00:06:24,000 --> 00:06:26,000 ด้วยความเห็นอกเห็นใจ 155 00:06:26,000 --> 00:06:29,000 ไม่ใช่ด้วยความโศกเศร้า 156 00:06:29,000 --> 00:06:31,000 และสามารถมองเห็นทุกอย่างเท่าเทียมกัน 157 00:06:31,000 --> 00:06:33,000 ผู้สูงอายุสามารถตั้งสมาธิ 158 00:06:33,000 --> 00:06:35,000 เช่นความสนใจ และความจำ 159 00:06:35,000 --> 00:06:38,000 ไปยังข้อมูลด้านบวกได้มากกว่าด้านลบ 160 00:06:38,000 --> 00:06:41,000 ถ้าเราให้คนในช่วงวัยต่างๆ กันดูรูป 161 00:06:41,000 --> 00:06:44,000 อย่างภาพที่คุณเห็นในจอตอนนี้ 162 00:06:44,000 --> 00:06:46,000 และเราถามพวกเขาในภายหลัง 163 00:06:46,000 --> 00:06:49,000 ว่าพวกเขาจำอะไรได้บ้างจากภาพเหล่านั้น 164 00:06:49,000 --> 00:06:52,000 ผู้สูงอายุ 165 00:06:52,000 --> 00:06:54,000 จะจำภาพในทางบวกได้มากกว่า 166 00:06:54,000 --> 00:06:56,000 ภาพในทางลบ เมื่อเทียบกับคนอายุน้อย 167 00:06:56,000 --> 00:06:58,000 เราให้คนในช่วงวัยต่างกัน 168 00:06:58,000 --> 00:07:00,000 ดูภาพในการทดลองของเรา 169 00:07:00,000 --> 00:07:02,000 บ้างก็หน้าบึ้ง บ้างก็ยิ้ม 170 00:07:02,000 --> 00:07:05,000 ผู้สูงอายุจะหันมองภาพหน้ายิ้ม 171 00:07:05,000 --> 00:07:08,000 และหันหนีจากภาพหน้าบึ้งตึง หรือหน้าโกรธ 172 00:07:08,000 --> 00:07:10,000 ในชีวิตประจำวัน 173 00:07:10,000 --> 00:07:12,000 นี่มันสามารถแปลงเป็นความรู้สึกสนุก 174 00:07:12,000 --> 00:07:14,000 และความพึงพอใจที่มากกว่า 175 00:07:16,000 --> 00:07:18,000 แต่ในฐานะของนักสังคมศาสตร์ เราได้ถามต่อไป 176 00:07:18,000 --> 00:07:20,000 เกี่ยวกับการทางเลือกอื่นๆ 177 00:07:20,000 --> 00:07:22,000 เราพุดว่าบางทีผู้สูงอายุ 178 00:07:22,000 --> 00:07:24,000 รายงานถึงความรู้สึกในด้านบวกมากกว่า 179 00:07:24,000 --> 00:07:27,000 เพราะพวกเขามีความผิดปกติทางการรับรู้ทางสมอง 180 00:07:27,000 --> 00:07:30,000 (เสียงหัวเราะ) 181 00:07:30,000 --> 00:07:32,000 มันเป็นไปได้หรือเปล่า 182 00:07:32,000 --> 00:07:35,000 ว่าความรู้สึกทางบวกจะทำงานได้ง่ายกว่าในสมอง 183 00:07:35,000 --> 00:07:38,000 คุณก็เลยรับความรู้สึกทางบวกมากกว่า 184 00:07:38,000 --> 00:07:40,000 บางทีจุดศูนย์รวมประสาทในสมองของเรา 185 00:07:40,000 --> 00:07:42,000 ได้ถดถอยขนาดที่ว่า 186 00:07:42,000 --> 00:07:45,000 เราไม่สามารถที่จะประมวลผลความรู้สึกทางลบได้อีกแล้ว 187 00:07:45,000 --> 00:07:47,000 แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ 188 00:07:47,000 --> 00:07:50,000 ผู้สูงอายุที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมที่สุด 189 00:07:50,000 --> 00:07:54,000 กลับเป็นคนที่เห็นความรู้สึกด้านบวกได้ดีที่สุดด้วย 190 00:07:54,000 --> 00:07:57,000 และภายใต้เงื่อนไขที่จำเป็น 191 00:07:57,000 --> 00:07:59,000 ผู้สูงอายุก็สามารถที่จะรับข้อมูลทางด้านลบ 192 00:07:59,000 --> 00:08:02,000 ได้ดีพอๆ กับที่รับข้อมูลด้านบวก 193 00:08:02,000 --> 00:08:05,000 แล้วมันเป็นไปได้อย่างไร 194 00:08:05,000 --> 00:08:07,000 ในการวิจัยของเรา 195 00:08:07,000 --> 00:08:09,000 เราพบว่าความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ 196 00:08:09,000 --> 00:08:11,000 ได้ถูกกักเก็บอยู่ใน 197 00:08:11,000 --> 00:08:14,000 ความสามารถในการรับรู้เวลาของมนุษย์ 198 00:08:14,000 --> 00:08:16,000 ไม่ใช่เพียงแค่เวลาจากนาฬิกาหรือปฏิทิน 199 00:08:16,000 --> 00:08:19,000 แต่เป็นช่วงเวลาของการมีชีวิตอยู่ 200 00:08:19,000 --> 00:08:21,000 และถ้ามันมี ความผิดแผกของการสูงวัย 201 00:08:21,000 --> 00:08:24,000 มันคือการได้รู้ว่าเราไม่สามารถอยู่ได้ตลอดกาล 202 00:08:24,000 --> 00:08:26,000 มันเปลี่ยนมุมมองต่อชีวิตของเรา 203 00:08:26,000 --> 00:08:29,000 ไปในทางบวก 204 00:08:29,000 --> 00:08:32,000 เมื่อช่วงเวลาของชีวิตยังคงยืดยาวและดูเหมือนจะไม่มีวันจบ 205 00:08:32,000 --> 00:08:34,000 อย่างที่เป็นในช่วงวัยเยาว์ 206 00:08:34,000 --> 00:08:37,000 ผู้คนจะพยายามเตรียมพร้อม 207 00:08:37,000 --> 00:08:40,000 และพยายามรับรู้ข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ 208 00:08:40,000 --> 00:08:42,000 ทั้งการลองเสี่ยง ทั้งการสำรวจ 209 00:08:42,000 --> 00:08:45,000 เราอาจใช้เวลาไปกับคนที่เราไม่ชอบ 210 00:08:45,000 --> 00:08:48,000 เพราะบางทีมันก็ดูน่าสนใจ 211 00:08:48,000 --> 00:08:50,000 เราอาจได้เรียนรู้บางอย่างที่ไม่คาดคิด 212 00:08:50,000 --> 00:08:52,000 (เสียงหัวเราะ) 213 00:08:52,000 --> 00:08:54,000 เราไปนัดบอด 214 00:08:54,000 --> 00:08:56,000 (เสียงหัวเราะ) 215 00:08:56,000 --> 00:08:58,000 เรารู้ว่า 216 00:08:58,000 --> 00:09:01,000 ถ้ามันไม่ได้ผล เราก็ยังมีพรุ่งนี้อยู่ 217 00:09:01,000 --> 00:09:03,000 คนอายุเกิน 50 218 00:09:03,000 --> 00:09:06,000 ไม่ชอบการนัดบอด 219 00:09:06,000 --> 00:09:11,000 (เสียงหัวเราะ) 220 00:09:11,000 --> 00:09:13,000 เมื่อเราแก่ตัวลง 221 00:09:13,000 --> 00:09:15,000 ช่วงเวลาของเราก็ยิ่งสั้นลง 222 00:09:15,000 --> 00:09:18,000 เป้าหมายของเราก็เปลี่ยนไป 223 00:09:18,000 --> 00:09:21,000 เมื่อได้รู้ว่าเราไม่มีเวลาไปตลอดกาล 224 00:09:21,000 --> 00:09:23,000 เราเห็นความสำคัญของสิ่งต่างๆ ชัดเจนขึ้น 225 00:09:23,000 --> 00:09:26,000 เราให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆ น้อยลง 226 00:09:26,000 --> 00:09:28,000 เราเทิดทูนชีวิต 227 00:09:28,000 --> 00:09:30,000 เราเห็นคุณค่าของชีวิต 228 00:09:30,000 --> 00:09:33,000 และเปิดกว้างต่อการให้อภัยมากขึ้น 229 00:09:33,000 --> 00:09:36,000 เราใช้เวลากับส่วนที่สำคัญต่อความรู้สึกมากขึ้น 230 00:09:36,000 --> 00:09:39,000 ชีวิตก็เลยดียิ่งขึ้น 231 00:09:39,000 --> 00:09:42,000 เรามีความสุขมากขึ้นในทุกๆ วัน 232 00:09:42,000 --> 00:09:44,000 แต่มุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปนั้น 233 00:09:44,000 --> 00:09:47,000 ยังทำให้เรามีความอดทนต่อความอยุติธรรม 234 00:09:47,000 --> 00:09:49,000 ลดลงด้วย 235 00:09:49,000 --> 00:09:51,000 ภายในปี 2015 236 00:09:51,000 --> 00:09:54,000 สหรัฐฯ จะมีคนที่อายุ 237 00:09:54,000 --> 00:09:56,000 มากกว่า 60 ปี 238 00:09:56,000 --> 00:09:59,000 จำนวนมากกว่าเด็กต่ำกว่า 15 239 00:09:59,000 --> 00:10:01,000 อะไรจะเกิดขึ้นกับสังคม 240 00:10:01,000 --> 00:10:04,000 ที่เต็มไปด้วยผู้สูงอายุ 241 00:10:04,000 --> 00:10:07,000 ตัวเลขไม่สามารถบอก 242 00:10:07,000 --> 00:10:09,000 ผลลัพธ์ได้ 243 00:10:09,000 --> 00:10:12,000 วัฒนธรรมต่างหากทำได้ 244 00:10:12,000 --> 00:10:15,000 ถ้าเราลงทุนกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 245 00:10:15,000 --> 00:10:17,000 และหาทางแก้ไขของปัญหาที่แท้จริง 246 00:10:17,000 --> 00:10:20,000 ที่ผู้สูงอายุเผชิญ 247 00:10:20,000 --> 00:10:22,000 และเราใช้ประโยชน์ 248 00:10:22,000 --> 00:10:24,000 จากส่วนที่แข็งแกร่งของ 249 00:10:24,000 --> 00:10:26,000 ของผู้สูงอายุ 250 00:10:26,000 --> 00:10:28,000 การเพิ่มอายุขัย 251 00:10:28,000 --> 00:10:31,000 สามารถเพิ่มคุณภาพชีวิต 252 00:10:31,000 --> 00:10:33,000 ในทุกๆ ช่วงวัยได้ 253 00:10:33,000 --> 00:10:36,000 สังคมที่เต็มไปด้วย 254 00:10:36,000 --> 00:10:38,000 คนที่มีพรสวรรค์ และประชาชนทั่วๆ ไปนับล้านๆ 255 00:10:38,000 --> 00:10:41,000 ที่แข็งแรงและมีการศึกษา 256 00:10:41,000 --> 00:10:43,000 กว่าทุกๆ ยุคสมัยก่อนหน้า 257 00:10:43,000 --> 00:10:45,000 ใช้ความรู้เป็นอาวุธ 258 00:10:45,000 --> 00:10:47,000 เพื่อแก้ปัญหาที่แท้จริงในชีวิต 259 00:10:47,000 --> 00:10:49,000 และมีแรงบันดาลใจ 260 00:10:49,000 --> 00:10:51,000 ในการแก้ไขปัญหาใหญ่ๆ 261 00:10:51,000 --> 00:10:54,000 สังคมก็จะดีขึ้นได้ 262 00:10:54,000 --> 00:10:58,000 กว่าที่เราเคยรู้จัก 263 00:10:58,000 --> 00:11:01,000 พ่อของฉัน อายุ 92 264 00:11:01,000 --> 00:11:03,000 ชอบพูดว่า 265 00:11:03,000 --> 00:11:05,000 "เรามาหยุดพูดว่า 266 00:11:05,000 --> 00:11:07,000 เราจะช่วยผู้สูงอายุได้อย่างไร 267 00:11:07,000 --> 00:11:09,000 และมาเริ่มพูดว่า 268 00:11:09,000 --> 00:11:13,000 จะให้พวกเขามาช่วยเราอย่างไร" 269 00:11:13,000 --> 00:11:15,000 ขอบคุณค่ะ 270 00:11:15,000 --> 00:11:17,000 (เสียงปรบมือ)