Νομίζω πως οι σκάλες είναι από τα πιο «συναισθηματικά» εύπλαστα υλικά για να δουλέψει ένας αρχιτέκτονας. [Μικρά πράγματα. Μεγάλες ιδέες.] [Ο Ντέιβιντ Ρόκγουελ μιλά για τις Σκάλες] Μια σκάλα είναι, κατά βάση, ένας τρόπος για να πας από ένα σημείο σ' ένα άλλο όταν υπάρχει υψομετρική διαφορά. Οι σκάλες έχουν τη δική τους γλώσσα. Το πάτημα είναι εκεί όπου πατάμε. Το ρίχτι είναι το κάθετο τμήμα ανάμεσα σε δύο πατήματα. Πολλές σκάλες έχουν στρογγυλεμένες άκρες που δημιουργούν ένα είδος ακμής. Και το τμήμα που συνδέει όλα αυτά ονομάζεται πλαϊνό. Αυτά τα μέρη, σε διάφορες μορφές, συνθέτουν μια σκάλα. Υποθέτω πως η ιδέα της σκάλας γεννήθηκε όταν κάποιος είπε: «Θέλω ν' ανέβω από αυτόν τον χαμηλό βράχο σ' εκείνον τον ψηλό». Χρησιμοποιήθηκαν τα διαθέσιμα μέσα: κορμοί δέντρων, σκάλες, και μονοπάτια που δημιουργήθηκαν με τη συνεχή χρήση. Κάποιες από τις πρώτες κλίμακες, όπως οι πυραμίδες στο Τσιτσέν Ιτζά ή οι σκάλες στο όρος Τάι στην Κίνα, ήταν το μέσο για να φτάσει κάποιος σε μια κορυφή προς αναζήτηση ενός χώρου λατρείας ή προστασίας. Η εξέλιξη της μηχανικής έφερε πιο πρακτικές λύσεις. Οι σκάλες φτιάχνονται πια από υλικά διαφόρων ειδών. Υπάρχουν σκάλες ευθείες ή ελικοειδείς. Εσωτερικές ή εξωτερικές. Μας βοηθούν σε μια έκτακτη ανάγκη. Αποτελούν, επίσης, μια μορφή τέχνης. Καθώς κινούμαστε πάνω σε μια σκάλα, η μορφή της καθορίζει τον βηματισμό μας, την αίσθηση που δημιουργεί, την ασφάλεια και τη σχέση και αλληλεπίδρασή μας με τον περιβάλλοντα χώρο. Φαντασθείτε ότι κατεβαίνετε μια μνημειώδη σκάλα σαν αυτή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Από εκείνα τα σκαλοπάτια αντικρίζετε τον δρόμο και όλους τους ανθρώπους γύρω σας, και το βήμα σας είναι αργό και σταθερό γιατί το πάτημα είναι φαρδύ. Είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία από το να κατεβαίνεις τη στενή σκάλα μιας παλιάς παμπ, όπου «πέφτεις» μέσα στον χώρο. Εκεί το ρίχτι είναι ψηλό και έτσι η κίνηση είναι πιο γρήγορη. Οι σκάλες προσδίδουν απίστευτη θεατρικότητα. Θυμηθείτε πως σηματοδοτούν μια μεγαλειώδη είσοδο και πρωταγωνιστούν στη σκηνή. Μπορούν, ακόμη, να είναι ηρωικές. Η σκάλα που επέζησε της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου έχει ονομαστεί «Σκάλα των Επιζόντων» καθώς οδήγησε εκατοντάδες ανθρώπους σε ασφαλή έξοδο. Αλλά και μικρές σκάλες έχουν μεγάλη επιρροή. Τα σκαλιά είναι ένα μέρος όπου μαζεύονται οι γείτονες, ακούνε μουσική και χαζεύουν την κίνηση στο δρόμο. Είναι εκπληκτικό που στους ανθρώπους αρέσει να κάθονται σε σκαλιά. Νομίζω πως εκπληρώνουν μια βαθειά ανθρώπινη ανάγκη να «καταλαμβάνουμε» χώρο πέρα από το επίπεδο του εδάφους. Έτσι, όταν κάθεσαι εκεί πάνω, βρίσκεσαι σε έναν τόπο μαγικό.