WEBVTT 00:00:13.078 --> 00:00:24.063 ជីវិត, ចិត្តមានសិរី និងខំស្វែង​រក​សុភមង្គល។ 00:00:24.063 --> 00:00:27.008 យើងរស់នៅដោយខិតខំប្រើជីវិតរបស់យើងស្វែងរកសុភមង្គល "គ្មានអ្វីក្រៅពីនេះទេ" 00:00:27.008 --> 00:00:30.003 ប្រសិនបើជីវិតមានត្រឹមតែទំនិញនោះ។ 00:00:30.003 --> 00:00:39.041 យើងបានក្លាយជាទាសករនៃសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានិងភាពស្រេកឃ្លានរបស់យើងខ្លួនឯង។ 00:00:39.041 --> 00:00:41.004 សេចក្ដីសុខ មិនមែនជាអ្វីដែលអាចត្រូវបានគេខិតខំ 00:00:41.004 --> 00:00:44.059 ឬទិញបានត្រឹមជាសំលៀកបំពាក់ដ៏ថោកនោះទេ។ 00:00:44.059 --> 00:00:45.077 ការធ្វើដូចនេះគឺជាម៉ាយា (Maya) 00:00:45.077 --> 00:00:46.629 គឺជាការបំភ័ន្ត 00:00:46.629 --> 00:00:51.006 គឺជាទំរង់វិលវល់ដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ 00:00:51.006 --> 00:00:53.017 នៅក្នុងប្រពៃណីអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា 00:00:53.017 --> 00:00:56.429 សាមសារា (Samsara) ឬវដ្តសង្សារនៃការរងទុក្ខវេទនាវិលវល់ដ៏គ្មានទីបញ្ចប់ 00:00:56.429 --> 00:00:58.819 ដែលបន្តដោយភាពស្រេកឃ្លាននូវក្តីសប្បាយ 00:00:58.819 --> 00:01:03.012 ហើយការជៀងវាងពីភាពឈឺចាប់។ 00:01:03.012 --> 00:01:07.409 លោកហ្វូដ (Freud) បានសំដៅទៅ «គោលការណ៍នៃសេចក្តីសប្បាយ»។ 00:01:07.409 --> 00:01:10.229 ជាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងធ្វើការប៉ុនប៉ង ដើម្បីបង្កើតក្តីសប្បាយ 00:01:10.229 --> 00:01:12.229 ដើម្បីទទួលបាននូវអ្វីដែលយើងចង់បាន 00:01:12.229 --> 00:01:19.067 ឬដើម្បីរុញឱ្យឆ្ងាយនូវអ្វីៗដែលយើងមិនចង់បាន។ 00:01:19.067 --> 00:01:23.063 សូម្បីតែសភាវៈមានជីវិតដ៏សាមញ្ញដូចជាសត្វប៉ារ៉ាមេស៊ីម ក៏ធ្វើបែបនេះដែរ។ 00:01:23.063 --> 00:01:25.089 ទង្វើនេះត្រូវបានគេយកមកឆ្លើយតបដើម្បីជាគ្រឿងលើកទឹកចិត្ត។ 00:01:25.089 --> 00:01:30.085 ប៉ុន្តែមនុស្សមានជម្រើសច្រើន មិនដូចសត្វប៉ារ៉ាមេស៊ីមនេះទេ។ 00:01:30.085 --> 00:01:34.409 យើងមានសេរីភាពក្នុងការគិត ហើយការគិតក៏ជាបេះដូងនៃ បញ្ហាដែរ។ 00:01:34.409 --> 00:01:41.579 បញ្ហាគឺជាការគិតអំពីអ្វីដែលយើងចង់បាន ដោយបំភ្លេចនូវអ្វីដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។ 00:02:03.599 --> 00:02:14.007 ទុក្ខលំបាកនៅក្នុងសង្គមសម័យទំនើបសព្វថ្ងៃនេះ គឺយើងខំស្វែងយល់ពីពិភពលោក 00:02:14.007 --> 00:02:17.043 មិនស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃវិញាណខាងក្នុង(នគរកាយ) ដូចសម័យបូរាណនោះទេ 00:02:17.043 --> 00:02:20.006 ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងទទួលជាបរិមាណនិងជាគុណភាព 00:02:20.006 --> 00:02:25.249 ពីពិភពខាងក្រៅដោយប្រើការគិតនិងមធ្យោបាយនានាតាមបែបវិទ្យាសាស្រ្ត។ 00:02:25.259 --> 00:02:30.319 ការគិតបែបនេះបាននាំទៅរកការគិតកាន់តែច្រើន និងមានចំណោទកាន់តែច្រើនថែមទៀតតែប៉ុណ្ណោះ។ 00:02:30.319 --> 00:02:33.065 យើងខំស្វែងយល់អនុភាពដ៏លើសលុបពីខាងក្នុងដែលបង្កើតពិភពលោកនេះ 00:02:33.065 --> 00:02:35.067 និងដឹកនាំទីលានរបស់វា។ 00:02:35.067 --> 00:02:39.011 ប៉ុន្តែយើងផ្ដើមដោយឲ្យសារៈសំខាន់ទៅអ្វីដែលនៅក្រៅខ្លួនយើងទៅវិញ 00:02:39.011 --> 00:02:44.569 មិនមែនជាអ្វីដែលរួមរស់នៅជាមួយយើង ជាធម្មជាតិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។ 00:02:44.569 --> 00:02:47.089 គ្រូវពេទ្យជំនាញខាងវិកលចរិតដ៏ល្បីម្នាក់ លោក ខាលចុង (Carl Jung) បាននិយាយថា 00:02:47.089 --> 00:02:56.001 «ម្ខាងស្វែងរកក្តីសុបិន្តពីខាងក្រៅ ម្ខាងទៀតខំស្វែងរកការភ្ញាក់ដឹងពីក្នុងខ្លួន» ។ 00:02:56.001 --> 00:03:00.044 មិនខុសទេដើម្បីប្រាថ្នាដើម្បីដាស់វិញាណ, ដើម្បីសេចក្ដីសុខ។ 00:03:00.044 --> 00:03:04.019 អ្វីដែលខុសនោះចំពោះការស្វែងរកសេចក្ដីសុខពីខាងក្រៅ 00:03:04.019 --> 00:03:11.542 ខណៈដែលសេចក្ដីសុខអាចរកបានតែនៅខាងក្នុងខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។ 00:03:25.402 --> 00:03:30.952 ភាគ៤៖ ហួសពីការគិត 00:03:34.262 --> 00:03:39.073 នៅថ្ងៃទី 4 ខែសីហាឆ្នាំ 2010 នៅក្នុងសន្និសីទបច្ចេកវិទ្យានៅ លេកតាហូ(Lake Tahoe) នៃរដ្ឋកាលីហ្វញ៉ា 00:03:39.073 --> 00:03:45.819 លោក អេរីច ស្មីត(Eric Schmidt)ជានាយកប្រតិបត្តិរបស់ ក្រុមហ៊ុនហ្គូហ្គោល (Google)បាននិយាយពីស្ថិតិដ៏ស្រឡាំងកាំង។ 00:03:45.819 --> 00:03:48.045 សព្វថ្ងៃនេះ រៀងរាល់ពីរថ្ងៃម្តង យើងបានបង្កើតពត៌មានដ៏ច្រើនអនេក 00:03:48.045 --> 00:03:51.028 ដែលយើងបានសាបព្រោះអរិយធម៌នេះ រហូតដល់ឆ្នាំ 2003, 00:03:51.028 --> 00:03:54.599 នេះបើយោងតាម លោក ស្មីត ។ 00:03:54.599 --> 00:04:01.106 នោះហើយជាអ្វីមួយប្រហែល 5 អ៊ិចស្រាបៃ (exabytes) នៃទិន្នន័យ។ 00:04:01.106 --> 00:04:05.059 មិនដែរសោះ ដែលប្រវត្តិសាស្រ្តមនុស្សបានគិតច្រើនបែបនេះ 00:04:05.059 --> 00:04:08.075 ហើយក៏មិនមានដែរ ដែលភាពចលាចលជាច្រើនបានកើតឡើង នៅលើភពផែនដីនេះ។ 00:04:08.075 --> 00:04:15.029 វាអាចថា តើគ្រប់ពេលដែលយើងគិតរក ដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាមួយ 00:04:15.029 --> 00:04:18.459 យើងបានបង្កើតបញ្ហាចំនួនពីរបន្ថែមទៀត ម៉ែនឬ? 00:04:18.459 --> 00:04:20.489 តើមានអ្វីល្អទៅចំពោះការគិតទាំងអស់នេះទៅ 00:04:20.489 --> 00:04:23.015 ប្រសិនបើការគិតមិនបាននាំមកនូវសេចក្តីសុខដ៏ប្រពៃនោះទេ? 00:04:23.015 --> 00:04:26.093 តើយើងកាន់តែមានសេចត្តីសុខ ម៉ែនឬ? 00:04:26.093 --> 00:04:26.099 កាន់តែមានភាពស្ងប់សុខ ម៉ែនឬ? 00:04:26.099 --> 00:04:30.028 កាន់មានក្តីសប្បាយជាងពីលទ្ធផលនៃការគិតទាំងអស់នេះ ម៉ែនឬ? 00:04:30.028 --> 00:04:33.018 ឬក៏ធ្វើឲ្យយើងកាន់តែឯកកោ 00:04:33.018 --> 00:04:34.094 ដោយកាត់ផ្តាច់យើងចេញពីបទពិសោធជីវិតកាន់តែស៊ីជម្រៅ 00:04:34.094 --> 00:04:39.699 និងបទពិសោធជីវិតកាន់តែមានខ្លឹមសារ? 00:04:39.699 --> 00:04:45.031 ការគិត ការប្រតិកម្ម និងការធ្វើសកម្មភាព 00:04:45.031 --> 00:04:47.005 ត្រូវតែនាំមកនូវតុល្យភាក្នុងមនុស្សល្អ។ 00:04:47.005 --> 00:04:55.204 សរុបមក មនុស្សជាអ្នកអនុវត្តអំពើល្អ មិនមែនជាអ្នកធ្វើការដើម្បីតែក្រពះនោះទេ។ 00:05:04.034 --> 00:05:09.055 យើងចង់ផ្លាស់ប្តូរ ហើយយើងចង់មានស្ថិរភាពក្នុងពេលតែមួយ។ 00:05:09.055 --> 00:05:13.015 បេះដូងរបស់យើងបានកាត់ផ្តាច់ពីចលនាដូចរាងលេខ១ នៃជីវិត 00:05:13.015 --> 00:05:15.005 បានកាត់ផ្តាច់ពីច្បាប់នៃការផ្លាស់ប្តូរ 00:05:15.005 --> 00:05:18.039 ដូចជាចិត្ដរបស់យើងដែល គិតជំរុញឱ្យពួកយើងឆ្ពោះទៅរកស្ថិរភាព 00:05:18.039 --> 00:05:23.008 ទៅរកសន្តិសុខ និងធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពនូវគ្រប់ញណ។ 00:05:23.008 --> 00:05:28.012 ទង្វើនេះគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍តក់ស្លុត ដែលយើងឃើញការសម្លាប់រង្គាល 00:05:28.012 --> 00:05:34.009 ការរញ្ជួយដី និងសង្គ្រាម។ 00:05:34.009 --> 00:05:37.093 យើងតែងតែព្យាយាមដើម្បីឃុំគ្រងចិត្តរបស់យើង ដោយចាក់បញ្ជូលចិត្តនូវពត៌មាន។ 00:05:37.093 --> 00:05:41.004 ដូចជាការជ្រៀតជ្រែកកម្មវិធីទូរទស្សន៍តាមគ្រប់ឧបករណ៍ដែលអាចទទួលបាន។ 00:05:41.004 --> 00:05:43.006 លេងហ្គេម និងល្បែងផ្គុំរូប។ 00:05:43.006 --> 00:05:44.037 ផ្ញើសារអត្ថបទ។ 00:05:44.037 --> 00:05:47.085 ហើយដែលអាចធ្វើបានគ្រប់រឿងតូចតាច។ 00:05:47.085 --> 00:05:49.569 យើងបានអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនយើងក្លាយទៅជារញ៉េរញ៉ៃ ជាមួយ 00:05:49.569 --> 00:05:53.027 ការជ្រៀតជ្រែកគ្មានទីបញ្ចប់នូវរូបភាពថ្មីៗ ពត៌មានថ្មីៗ 00:05:53.027 --> 00:06:00.669 អនុញ្ញាតឱ្យមាគ៌ាថ្មីនេះ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានចិត្តប្រាថ្នានិងចាក់ឬសគ្រប់ឥន្ទ្រិយ។ 00:06:00.669 --> 00:06:04.139 ខណៈពេលដែលការឆ្លុះបញ្ចាំងខាងក្នុងដោយភាពស្ងប់ចិត្ដរបស់យើងបានប្រាប់យើង 00:06:04.139 --> 00:06:08.036 ដ៏ច្រើនពីជីវិតដែលរស់នៅជាមួយបច្ចុប្បន្នភាពពិតរបស់យើងថា 00:06:08.036 --> 00:06:11.086 យើងកំពង់រស់ក្នុងពិភពជីវិតស្រេកឃ្លាន។ 00:06:11.086 --> 00:06:19.486 ក្តីប៉ងប្រាថ្នាមិនឈប់ឈរ និងមិនចេះស្កប់ស្កល់។ 00:06:23.526 --> 00:06:25.729 យើងបានសាបព្រោះខ្យល់គួចនៃទិន្នន័យ 00:06:25.729 --> 00:06:30.039 ឲ្យហោះហើរនៅជុំវិញភពផែនដី ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការគិតកាន់តែច្រើន 00:06:30.039 --> 00:06:33.027 ដើម្បីជួយសម្រួលការបង្កើតគំនិតថ្មីៗ ដើម្បីដោះស្រាយពិភពលោក, 00:06:33.027 --> 00:06:38.047 ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើងដោយសារតែចិត្តបានបង្កើតបញ្ហាទាំងនោះ។ 00:06:38.047 --> 00:06:45.091 ការគិតបានបង្កើតភាពរញ៉េរញ៉ៃដ៏ធំ ដូចយើងស្ថិតនៅក្នុងពេលនេះអញ្ចឹង។ 00:06:45.091 --> 00:06:50.539 យើងបានទទួលប្រាក់ឈ្នួលដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងជំងឺ ប្រឆាំងងសត្រូវ និងប្រឆាំងបញ្ហានានា។ 00:06:50.539 --> 00:06:55.039 បរមតិបានពោលថា អ្វីៗដែលអ្នកខិតខំរាំងរា មិនឲ្យកើតមាន។ 00:06:55.039 --> 00:06:59.016 បើអ្នករាំងរាអ្វីមួយកាន់តែខ្លាំង ដូចអ្នកនឹងបង្កើតវាកាន់តែខ្លាំង។ 00:06:59.016 --> 00:07:02.011 ដូចការធ្វើលំហាត់ប្រាណសាច់ដុំដែរ អ្នកកំពុងពង្រឹងសាច់ដុំយ៉ាងប្រាកដ 00:07:02.011 --> 00:07:05.509 រាល់អ្វីៗ ដែលអ្នកចង់កំចាត់ចោលចេញខ្លួនអ្នក ។ 00:07:05.509 --> 00:07:09.075 បើអញ្ចឹងម៉ែន តើមានអ្វីដែលអាចជំនួសឲ្យការគិតបាន? 00:07:09.075 --> 00:07:17.159 តើអ្វីទៅ ជាយន្តការផ្សេងពីនេះដែលមនុស្សអាចប្រើ ដើម្បីចាកចេញពីផែនដីនេះ? 00:07:32.239 --> 00:07:35.087 ខណៈពេលដែលវប្បធម៌លោកខាងលិចនៅក្នុងសតវត្សចុងក្រោយនេះ បានផ្តោតលើការរុករក 00:07:35.087 --> 00:07:39.669 រូបវ័ន្តដោយប្រើការគិតនិងការវិភាគ 00:07:39.669 --> 00:07:42.049 ប៉ុន្តែ វប្បធម៌បុរាណខ្មែរបានបង្កើតបច្ចេកវិទ្យាស្ទង់តុល្យភាពដ៏ឆ្លាតសម្រាប់ការរុករកពិភពខាងក្នុងខ្លួនមនុស្ស។ 00:07:42.049 --> 00:07:48.599 បច្ចេកវិទ្យាតុល្យភាពដ៏ឆ្លាតនេះសម្រាប់ការរុករកពិភពខាងក្នុងខ្លួនមនុស្ស។ 00:07:48.599 --> 00:07:51.289 វប្បធម៌សព្វថ្ងៃធ្វើឲ្យកាត់ផ្តាច់ការទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយពិភពលោកខាងក្នុងរបស់យើង 00:07:51.289 --> 00:07:55.099 ដែលបានបង្កើតឱ្យមានអតុល្យភាពនៅលើភពផែនដីរបស់យើង។ 00:07:55.099 --> 00:07:59.669 ភតិកៈបុរាណ "ដឹងថាខ្លួន" ត្រូវបានជំនួស 00:07:59.669 --> 00:08:04.379 ដោយក្តីប៉ងប្រាថ្នាដើម្បីពិសោធន៍ពីទម្រង់នៃពិភពលោកខាងក្រៅ។ 00:08:04.379 --> 00:08:07.979 ឆ្លើយទៅនឹងសំណួរ " ខ្ញុំជានណា?" គឺមិនងាយស្រួល 00:08:07.979 --> 00:08:15.491 ដូចការរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលមាននៅលើនាមប័ណ្ណរបស់អ្នកឡើយ។ 00:08:15.491 --> 00:08:19.043 ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាតែងប្រដៅថា អ្នកគ្មានន័យទេ បើអ្នកបាត់វិញាញណ។ 00:08:19.043 --> 00:08:22.522 អ្នកមិនមែនគ្រាន់តែជាអ្នកប្រមូលផ្ដុំនៃគំនិត ឬយោបល់ទេ 00:08:22.522 --> 00:08:35.075 ព្រោះនៅពីក្រោយគំនិតគឺមានម្នាក់ដែលកំពុងចាំចាប់កំហុសពីគំនិតនេះ 00:08:35.075 --> 00:08:40.007 ពាក្យថា "ដឹងខ្លួន" គឺជា Zen គាន់ធ្វើជាប្រស្នាមិនអាចឆ្លើយបាន។ 00:08:40.007 --> 00:08:45.045 នៅទីបំផុត ចិត្តនេះនឹងក្លាយទៅណឺយណាយក្នុងការព្យាយាមដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ។ 00:08:45.045 --> 00:08:49.085 ដូចឆ្កែដេញខាំកន្ទុយរបស់វាអញ្ចឹង វាគឺគ្រាន់តែជាអត្តសញ្ញាណរបស់អត្មា(អញគ្រាន់បើ) 00:08:49.085 --> 00:08:56.082 ដែលចង់ស្វែងរកចម្លើយ ក៏ដូចគោលបំណងមួយ។ 00:08:56.082 --> 00:09:00.096 ការពិតរបស់អ្នកគឺមិនត្រូវការចម្លើយទេ 00:09:00.096 --> 00:09:08.026 ដោយសារតែចំណោទទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយចិត្តរបស់អត្មា(អញ)នេះឯង។ 00:09:08.026 --> 00:09:16.042 អ្នកមិនមែនជាចិត្តរបស់អ្នកទេ។ 00:09:16.042 --> 00:09:25.007 សេចក្ដីពិតមិនស្ថិតលើចម្លើយច្រើនទេ, ប៉ុន្តែស្ថិតលើសំណួរកាន់តែតិច។ 00:09:25.007 --> 00:09:26.073 ដូចលោក យ៉ូសែប ខេមប៊េល បាននិយាយថា៖ 00:09:26.073 --> 00:09:30.022 «ខ្ញុំមិនជឿថាមនុស្សកំពុងស្វែងរកអត្ថន័យនៃជីវិត, 00:09:30.022 --> 00:09:37.600 ច្រើនដូចជាពួកគេកំពុងស្វែងរកបទពិសោធន៍ដើម្បីក្រពះទេ» 00:09:52.650 --> 00:09:57.019 នៅពេលមនុស្សម្នាក់សួរព្រះពុទ្ធថា "អ្នកជាអ្វី?" ព្រះបរមគ្រូគ្រាន់តែបានពុទ្ធដិកាថា៖ 00:09:57.019 --> 00:09:59.038 «អាត្មាជាអ្នកភ្ញាក់ដឹងខ្លួន»។ 00:09:59.038 --> 00:10:06.526 តើមានន័យយ៉ាងណា ចំពោះការភ្ញាក់ដឹងខ្លួន? 00:10:07.366 --> 00:10:10.061 ព្រះពុទ្ធមិនបានមានពុទ្ធដិកាជាក់លាក់ទេ, ដោយសារតែផ្កានៃ 00:10:10.061 --> 00:10:13.036 ជីវិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ខុសៗគ្នា។ 00:10:13.036 --> 00:10:20.569 ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានពុទ្ធដិកាប្រាប់រឿងតែមួយដូចគ្នា គឺជាទីរំលត់ទុក្ខ។ 00:10:20.909 --> 00:10:24.009 គ្រប់ប្រពៃណីសាសនាធំៗ សុទ្ធតែឲ្យឈ្មោះ 00:10:24.009 --> 00:10:26.058 សម្រាប់សភាវៈនៃការភ្ញាក់ដឹងខ្លួន។ 00:10:26.058 --> 00:10:27.081 គឺជាឋានសួគ៌ 00:10:27.081 --> 00:10:29.005 ជាព្រះនិពាន្ធ (Nirvana) 00:10:29.005 --> 00:10:31.052 ឬ ម៉កស្សា (Moksha)។ 00:10:31.052 --> 00:10:37.054 ជាចិត្តស្ងប់គឺជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកត្រូវទទួលស្គាល់ធម្មជាតិពិត។ 00:10:37.054 --> 00:10:40.078 គ្រប់រឿងនឹងកើតឡើងនៅខណៈដែលចិត្តរបស់អ្នកស្ងប់ស្ងាត់។ 00:10:40.078 --> 00:10:44.001 ភាពអត់ធន់(នឹងស្ងៀម)នោះ ធ្វើឲ្យថាមពលខាងក្នុងក្រោកឡើង(ភ្ញាក់ដឹងខ្លួន) 00:10:44.001 --> 00:10:48.041 ហើយថាមពលធ្វើការដោយមិនបាច់ការខិតខំពីភាគីអ្នកឡើយ។ 00:10:48.041 --> 00:10:56.002 ដូចអ្នកកាន់សាសនាតៅ បាននិយាយថា: «ជីនាំមកនូវវិញាណ»។ 00:10:56.002 --> 00:10:58.085 ពេលមនុស្សនៅនឹងស្ងៀមនឹងចាប់ផ្តើមឮសំលេងអារម្មណ៍ញ្ញាណ 00:10:58.085 --> 00:11:00.081 នៃគ្រប់រុក្ខជាតិនិងសព្វសត្វ។ 00:11:00.081 --> 00:11:05.056 នេះបានខ្សឹបប្រាប់នៅក្នុងក្តីសុបិន្ត, 00:11:05.056 --> 00:11:07.053 ហើយវាផ្តល់មេរៀនពីយន្តការពិបាកកត់សម្គាល់តាមដែល 00:11:07.053 --> 00:11:11.065 ក្តីសុបិន្តទាំងនោះប្រែក្លាយរូបជាសម្ភារៈ។ 00:11:11.065 --> 00:11:16.076 តាមសាសនាតៅ តេជីង ជាប្រភេទនៃការរស់នៅនេះត្រូវបានគេហៅថា "វ៉េ វ៉ូ វ៉េ" 00:11:16.076 --> 00:11:22.067 "ព្យាយាម, មិនម៉ែនខំធ្វើទេ"។ 00:11:22.067 --> 00:11:25.025 ព្រះពុទ្ធបានមានពុទ្ធដិការពី "ផ្លូវកណ្តាល" ជាផ្លូវត្រូវ 00:11:25.025 --> 00:11:28.017 ដែលនាំទៅដល់ពន្លឺរត្រាស់ដឹង។ 00:11:28.017 --> 00:11:31.046 លោក អារីស្តូត បានពោលថា មធ្យោបាយមាស ដែលជាផ្លូវកណ្តាល 00:11:31.046 --> 00:11:35.058 នៅចន្លោះនៃភាពហួសហេតុពី ដែលជាផ្លូវនៃភាពស្រស់ស្អាត។ 00:11:35.058 --> 00:11:38.071 មិនម៉ែនការខិតខំហួសហេតុពេកទេ ប៉ុន្តែក៏មិនតិចពេកដែរ។ 00:11:38.071 --> 00:11:45.823 ធាតុយិន (Yin) និងយ៉ាង (Yang) ជាតុល្យភាពល្អឥតខ្ចោះ។ 00:11:57.033 --> 00:12:00.039 សញ្ញាណរបស់ជនជាតិម៉ាយ៉ា, ឬបំភាន់ 00:12:00.039 --> 00:12:03.004 គឺថាយើងមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ស្ថិតក្នុងបរិយាកាសខ្លួនឯង 00:12:03.004 --> 00:12:08.027 ប៉ុន្តែការជំទាស់របស់បរិយាកាសបានបង្កើតឡើងដោយការគិត។ 00:12:08.027 --> 00:12:11.001 ជាការពិតណាស់ការគិតរបស់អ្នកអនុញ្ញាតឱ្យអ្នក មានពិសោធន៍នៅលើពិភពរំញ័រ 00:12:11.001 --> 00:12:15.082 នៅក្នុងវិធីដ៏ជាក់លាក់នោះទេ ប៉ុន្តែភាពស្រឡះខាងក្នុងរបស់យើង 00:12:15.082 --> 00:12:21.056 មិនត្រូវការកើតឡើងពីខាងក្រៅទេ។ 00:12:21.056 --> 00:12:26.618 ជំនឿឯករាជ្យពីពិភពខាងក្រៅនៃប្រធានបទដែលយល់ដឹង 00:12:26.638 --> 00:12:30.038 តាមមូលដ្ឋានវិទ្យាសាស្រ្ត។ 00:12:30.038 --> 00:12:34.002 ប៉ុន្តែឥន្ទ្រិយទាំង៥(ញ្ញាណ)របស់យើងគ្រាន់តែផ្តល់ឱ្យយើងនូវព៌តមានដោយប្រយោល។ 00:12:34.002 --> 00:12:37.005 ការគត់សម្គាល់របស់យើងអំពីពិភពនៃរាងកាយបានបង្កើកចិត្តនេះ 00:12:37.005 --> 00:12:44.017 តែងតែត្រូវបានត្រងតាមរយៈការយល់ដឹងនេះ ដូច្នេះហើយតែងតែមិនពេញលេញ។ 00:12:44.017 --> 00:12:49.002 នេះជាដែនរំញ័រមួយដែលជាមូលដ្ឋានអស់ទាំងឥន្ទ្រិយ។ 00:12:49.002 --> 00:12:53.001 មនុស្សដែលស្ថិតក្នុងលក្ខខ័ណ្ឌដែលហៅថា "ស៊ីននេស៊ា(synesthesia)" ដែលពេលខ្លះធ្លាប់មានពិសោធន៍ពី 00:12:53.001 --> 00:12:57.026 ដែនរំញ័រនេះស្ថិតក្នុងវិធីផ្សេងៗគ្នា។ 00:12:57.026 --> 00:13:01.005 ស៊ីននេស៊ា អាចមើលឃើញសំលេង ជាពណ៍ឬជារូបរាង ឬជាទំនាក់ទំនង 00:13:01.005 --> 00:13:05.045 គុណសម្បត្ដិនៃឥន្ទ្រិយមួយជាមួយនឹងឥន្ទ្រិយដ៏ទៃទៀត។ 00:13:05.045 --> 00:13:13.002 ស៊ីននេស៊ា(synesthesia) សំដៅទៅលើការសំយោគ ឬទំនាក់ទំនងទៅវិញទៅមកនៃគ្រប់វិញ្ញាណ។ 00:13:13.002 --> 00:13:15.098 ចក្រា (Chakras) និងវិញ្ញាណគឺដូចជាអ័ក្ស 00:13:15.098 --> 00:13:19.096 ដែលត្រងរំញ័របន្តតៗគ្នា 00:13:19.096 --> 00:13:22.071 វត្ថុទាំងអស់នៅក្នុងចក្រវាលមានរំញ័រ 00:13:22.071 --> 00:13:27.079 ប៉ុន្តែទៅតាមអត្រានិងប្រេកង់ផ្សេងគ្នា។ 00:13:27.079 --> 00:13:31.034 ភ្នែករបស់ហ៊ូរ៉ាស (Horus) នេះត្រូវបានបង្កើតឡើងពីនិមិត្តសញ្ញាទីប្រាំមួយ 00:13:31.034 --> 00:13:34.045 ដែលនិមិត្តសញ្ញានិមួយៗ តំណាងឱ្យឥន្ទ្រិយផ្សេងៗគ្នា។ 00:13:34.045 --> 00:13:36.089 ដូចប្រព័ន្ធវេទបុរាណ 00:13:36.089 --> 00:13:44.041 ការគិតត្រូវបានចាត់ទុកថាជាឥន្ទ្រិយមួយដែរ 00:13:44.041 --> 00:13:45.094 ការគិតត្រូវបានទទួលក្នុងពេលដំណាលគ្នា 00:13:45.094 --> 00:13:48.091 ដូចជាវេទនារម្មណ៍ដែលធ្លាប់មានបទពិសោធន៍លើរាងកាយ។ 00:13:48.091 --> 00:13:54.037 វេទនារម្មណ៍បានកើតឡើងពីប្រភពរំញ័រដូចគ្នា។ 00:13:54.037 --> 00:13:56.039 ការគិតគឺគ្រាន់តែជាឧបករណ៍មួយ។ 00:13:56.039 --> 00:13:57.077 ឧបករណ៍មួយក្នុងចំណោមឥន្ទ្រិយទាំងប្រាំមួយ ។ 00:13:57.077 --> 00:14:01.071 ប៉ុន្តែយើងបានលើកវាឡើងទៅជាស្ថានភាពដ៏ខ្ពស់មួយ 00:14:01.071 --> 00:14:07.001 ដោយយើងកំណត់ខ្លួនយើងជាមួយនឹងគំនិតនានា។ 00:14:07.001 --> 00:14:10.054 ការពិត យើងមិនបានទទួលស្គាល់ការគិត ជាផ្នែកមួយនៃឥន្ទ្រិយទាំងប្រាំមួយ 00:14:10.054 --> 00:14:12.067 ដ៏សំខាន់ខ្លាំងបំផុត។ 00:14:12.067 --> 00:14:17.088 យើងត្រូវបានត្រាំនៅក្នុងការគិតដោយការព្យាយាម ពន្យល់ការគិតថា ជាឥន្ទ្រិយ(វិញ្ញាណ)មួយ 00:14:17.088 --> 00:14:20.073 ដូចយើងកំពង់ប្រាប់ត្រីឲ្យហែលទឹកអញ្ចឹង។ 00:14:20.073 --> 00:14:31.087 ទឹក, អ្វីជាទៅទឹក? 00:14:31.087 --> 00:14:34.067 ក្នុងគម្ពីឧបនិស្ស័យ (Upanishads) បាននិយាយថា៖ 00:14:34.067 --> 00:14:40.089 គ្មានអ្វីដែលភ្នែកមិនអាចមើលឃើញនោះទេ ប៉ុន្តែថា តើកន្លែងណាដែលភ្នែកអាចមើលឃើញ។ 00:14:40.089 --> 00:14:47.006 ដឹងថាព្រះព្រហ្មអស់កល្បហើយ គ្មាន អ្វីដែលមនុស្សនៅទីនេះបូជាទៀតទេ។ 00:14:47.006 --> 00:14:54.005 គ្មានអ្វីដែលត្រចៀកមិនអាចស្ដាប់ឮនោះទេ ប៉ុន្តែថា តើកន្លែងណាដែលត្រចៀកអាចស្ដាប់ឮ។ 00:14:54.005 --> 00:15:02.653 ដឹងថាព្រះព្រហ្មអស់កល្បហើយ គ្មាន អ្វីដែលមនុស្សនៅទីនេះបូជាទៀតទេ។ 00:15:02.753 --> 00:15:09.029 គ្មានការបញ្ចេញមតិណាដែលមិនអាចបំភ្លឺបាននោះទេ ប៉ុន្តែថា តើការបញ្ចេញមតិមួយណាដែលអាចបំភ្លឺបាន។ 00:15:09.029 --> 00:15:16.427 ដឹងថា ព្រះព្រហ្មអស់កល្បហើយ គ្មាន អ្វីដែលមនុស្សនៅទីនេះបូជាទៀតទេ។ 00:15:22.007 --> 00:15:28.089 គ្មានចិត្តណាដែលមិនអាចគិតបាននោះទេ ប៉ុន្តែថាតើកន្លែងណាដែលចិត្តអាចគិត។ 00:15:28.089 --> 00:15:34.729 ដឹងថា ព្រះព្រហ្ម អស់កល្បហើយ គ្មាន អ្វីដែលមនុស្សនៅទីនេះបូជាទៀតទេ។ 00:16:04.049 --> 00:16:07.023 ក្នុងទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះមានភាពជឿនលឿនដ៏អស្ចារ្យបានកើតឡើង 00:16:07.023 --> 00:16:10.067 នៅក្នុងវិស័យនៃការស្រាវជ្រាវខួរក្បាល។ 00:16:10.067 --> 00:16:13.055 ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញ ណឺរ៉ូនផ្លាសស្ទិច (neuroplasticity) ជាបច្ចេកទេសមួយ 00:16:13.055 --> 00:16:17.049 ដែលពាំនាំនូវគំនិតដែលកសាងនូវ រូបវន្តនៃផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធខួរក្បាលឡើងវិញ 00:16:17.049 --> 00:16:21.003 បើយោងទៅតាមចលនានៃការគិតឆ្លងកាត់ខួរក្បាល។ 00:16:21.003 --> 00:16:24.004 ដូចដែលជនជាតិកាណាដាលោកដូណាល់ ហេប (Donald Hebb) អ្នកចិត្តសាស្ត្របានដាក់ 00:16:24.004 --> 00:16:31.659 "កោសិកាប្រសាទដែលរំញោចរួមគ្នា, តភ្ជាប់គ្នា" ។ 00:16:34.099 --> 00:16:41.000 កោសិកាប្រសាទតភ្ជាប់គ្នាច្រើនបំផុតនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ ស្ថិតក្នុងសភាវៈនៃការតាំងចិត្តទៀងទាត់។ 00:16:41.000 --> 00:16:43.036 មធ្យោបាយនេះគឺអាចធ្វើទៅបានដើម្បីត្រួសត្រាយផ្លូវ 00:16:43.036 --> 00:16:45.064 ដើម្បីពាល់នូវបទពិសោធន៍ពីសេចក្តីពិតតាមបំណងរបស់អ្នក។ 00:16:45.064 --> 00:16:50.018 ម៉ែនទែនទៅ ប្រសិនបើគំគិតរបស់អ្នក គិតអំពីភាពភ័យខ្លាច, ភាពបារម្ភ, ការធុញថប់ 00:16:50.018 --> 00:16:56.039 និងភាពអវិជ្ជមាន ជាបន្តបន្ទាប់មកអ្នកកំពុងកសាងគំនិតទាំងនោះឲ្យលូតលាស់កាន់តែច្រើន។ 00:16:56.039 --> 00:16:58.079 ប្រសិនបើអ្នកបានដឹកនាំការគិតរបស់អ្នកទៅជាមនុស្សដែលមាន ក្ដីស្រឡាញ់ 00:16:58.079 --> 00:17:01.008 សេចក្ដីមេត្ដា ក្តីដឹងគុណ និងក្ដីរីករាយ 00:17:01.008 --> 00:17:05.063 ដោយសារអ្នកបានកសាងប្រព័ន្ធបទពិសោធន៍ទាំងនោះដដែរៗ។ 00:17:05.063 --> 00:17:10.049 ប៉ុន្ដែ តើធ្វើដូចម្តេច ប្រសិនបើយើងត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធដោយអំពើហិង្សានិងវេទនារម្មណ៍? 00:17:10.049 --> 00:17:15.076 តើនេះមិនម៉ែនមកពីសេចក្តីភាន់ច្រលំ ឬការគិតពោពេញដោយក្តីប្រាថ្នា ទេឬ? 00:17:15.076 --> 00:17:18.023 ណឺរ៉ូនផ្លាសស្ទិច គឺមិនដូច្នោះទេ គឺជាសញ្ញាណនៃយុគ្គសម័យថ្មី 00:17:18.023 --> 00:17:21.839 ដែលអ្នកបានបង្កើតការពិតរបស់អ្នកតាមការគិតបែបវិជ្ជមាន។ 00:17:21.839 --> 00:17:25.006 វាគឺជាការពិតជារឿងដដែលដែលថាព្រះពុទ្ធបានបង្រៀន 00:17:25.006 --> 00:17:28.068 កាលពី 2500ឆ្នាំ កន្លងទៅ។ 00:17:28.068 --> 00:17:33.086 សមាធិវិបស្សនា ឬសមាធិបញ្ញាគួរ 00:17:33.086 --> 00:17:39.033 គួត្រូវបានពិពត៌នាថាជា ណឺរ៉ូនផ្លាសស្ទិច ដែលតម្រង់ផ្លូវដោយខ្លួនឯង។ 00:17:39.033 --> 00:17:45.082 អ្នកទទួលយកការពិតរបស់អ្នកយ៉ាងពិតប្រាកដតាមដែលវាមាន គឺជាធម្មជាតិពិត។ 00:17:45.082 --> 00:17:50.087 ប៉ុន្តែអ្នកក៏ធ្លាប់ជួបបទពិសោធន៍នេះនៅកម្រិតនៃវេទនារម្មណ៍ដ៏ហួសនិស្ស័យ 00:17:50.087 --> 00:17:54.064 នៅកម្រិតរំញ័រ ឬទៅតាមថាមពលដែលគ្មានការវិនិច្ច័យ ឬ 00:17:54.064 --> 00:17:56.083 នៅកំរិតនៃការទទួលឥទ្ធិពលពីការគិតដ៏ហូសហេតុ។ 00:17:56.083 --> 00:18:00.052 ឆ្លងកាត់ការតាំងចិត្តទៀងទាត់នៅកម្រិតទីជម្រៅនៃវិញាណ, 00:18:00.052 --> 00:18:07.245 ការបង្កើតគ្រោងសាងនៃប្រព័ន្ធប្រសាទចំពោះទស្សនៈដ៏ខុសគ្នាទាំងស្រុង ពីការពិតដែលបានបង្កើតឡើង។ 00:18:18.005 --> 00:18:21.025 យើងបានទទួលការពិតតាមក្រោយ។ 00:18:21.025 --> 00:18:27.079 យើងបានអនុញ្ញាតឱ្យគំនិតពីពិភពខាងក្រៅ តាក់តែងលើប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទរបស់យើងម្តងហើយម្តងទៀត, 00:18:27.079 --> 00:18:34.077 ប៉ុន្ដែភាពជ្រះថ្លាផ្នែកខាងក្នុងរបស់យើងមិនត្រូវការ ការតាក់តែងពីខាងក្រៅនោះទេ។ 00:18:34.077 --> 00:18:37.087 កាលៈទេសៈមិនមែនជាបញ្ហាទេ។ 00:18:37.556 --> 00:18:41.966 មានតែសភាវៈនៃវិញាណរបស់ខ្ញុំ ទើបជាបញ្ហា។ 00:18:42.016 --> 00:18:45.011 ការធ្វើសមាធិក្នុងភាសាសំស្រ្កឹតមានន័យថា ជាមធ្យោបាយ ដើម្បីរួចរំដោះពីការវាស់វែង។ 00:18:45.061 --> 00:18:47.271 រួចរំដោះពីគ្រប់ការប្រៀបធៀប។ 00:18:47.341 --> 00:18:49.827 រួចរំដោះពីគ្រប់ការក្លាយខ្លូនទៅជា។ 00:18:49.867 --> 00:18:52.455 អ្នកមិនត្រូវព្យាយាម ដើម្បីក្លាយទៅជាអ្វីផ្សេងទៀតទេ។ 00:18:52.475 --> 00:18:57.522 តែអ្នកត្រូវយល់ព្រមជាមួយអ្វីដែលអ្នកមាន។ 00:18:57.682 --> 00:19:00.964 វិធីដើម្បីយកឈ្នះលើវេទនាក្នុងអាណាចក្រនៃនគរកាយ ដែលលើកឡើងខាងលើ 00:19:00.994 --> 00:19:03.523 គឺត្រូវទទួលយកវេទនានោះទាំងស្រុង។ 00:19:03.533 --> 00:19:05.442 ត្រូវនិយាយថាព្រមជាមួយវេទនារម្មណ៍នោះ។ 00:19:05.462 --> 00:19:08.021 ដូច្នេះវាបានក្លាយទៅជាចំណែកមួយនៅក្នុងអ្នក, 00:19:08.021 --> 00:19:15.481 ជាជាងការដែលអ្នកការក្លាយជាអ្វីមួយនៅក្នុងវេទនានោះ។ 00:19:20.861 --> 00:19:24.308 តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីឲ្យនរណាម្នាក់រស់នៅតាមរបៀបមួយ ដែលវិញាណ 00:19:24.308 --> 00:19:27.508 មិនប៉ះទង្គិចជាមួយនឹងមាតិការបស់វាយូរតទៅទៀត? 00:19:27.508 --> 00:19:32.495 តើមនុស្សម្នាក់សម្អាតបេះដូងដែលមានមហិច្ឆតាបន្តិចបន្តួចយ៉ាងដូចម្ដេច? 00:19:32.495 --> 00:19:34.991 ជាវិធីត្រូវតែធ្វើបដិវត្តន៍ទាំងមូលជាមួយនឹងវិញាណ។ 00:19:35.121 --> 00:19:41.379 ជាការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងធំមួយនៅក្នុងការតំរង់ទិសពីពិភពខាងក្រៅទៅរកពិភពខាងក្នុង។ 00:19:41.379 --> 00:19:45.898 វាមិនគ្រាន់តែជាបដិវត្តន៍បាននាំមកនូវដោយឆន្ទៈ ឬដោយការប្រឹងប្រែងតែម្យ៉ាងទេ។ 00:19:45.898 --> 00:19:48.895 ប៉ុន្តែដោយការយកឈ្នះចិត្តខ្លួនឯងផងដែរ។ 00:19:48.945 --> 00:19:56.172 ដោយទទួលយកការពិតដូចដែលវាមាន។ 00:20:00.722 --> 00:20:05.385 រូបភាពនៃការបើកបេះដូងរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដោយបង្កប់នូវគំនិតដ៏មានអនុភាព 00:20:05.385 --> 00:20:08.342 ដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវតែបើកចិត្តទទួលយកការឈឺចាប់ទាំងអស់។ 00:20:08.342 --> 00:20:11.778 អ្នកត្រូវតែទទួលយកនូវអ្វីៗគ្រាប់យ៉ាង ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់នៅតែបើកចំហ 00:20:11.778 --> 00:20:14.552 ដើម្បីទទួលយកប្រភពនៃការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ។ 00:20:14.552 --> 00:20:17.519 នេះមិនមានន័យថា អ្នកត្រូវក្លាយជាគ្រីស្ទសាសនិកទេ 00:20:17.519 --> 00:20:19.255 មិនមានន័យថា អ្នកស្វែងរកការឈឺចាប់ទេ 00:20:19.255 --> 00:20:23.596 ប៉ុន្ដែនៅពេលដែលការឈឺចាប់បានមកដល់ក៏ជៀសមិនរួច 00:20:23.596 --> 00:20:27.273 អ្នកគ្រាន់តែទទួលយកការពិតដូចដែលវាមាន 00:20:27.273 --> 00:20:32.094 ជំនួសឱ្យការស្រេកឃ្លានរកការពិតពីប្រភពផ្សេងទៀត។ 00:20:32.184 --> 00:20:34.562 ជនជាតិកោះហាវ៉ៃ បានជឿជាយូរមកហើយថា 00:20:34.562 --> 00:20:37.888 តាមរយៈបេះដូងដែលបង្រៀនយើងឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិត។ 00:20:37.888 --> 00:20:44.345 បេះដូងមានអង្គបញ្ញាផ្ទាល់ខ្លួនខុសផ្លែកពីខួរក្បាល។ 00:20:44.345 --> 00:20:47.755 ជនជាតិអេស៊ីប ជឿថាបេះដូង, មិនម៉ែនខួរក្បាលទេ 00:20:47.755 --> 00:20:50.409 ជាប្រភពនៃបញ្ញាញាណរបស់មនុស្ស។ 00:20:50.409 --> 00:20:52.538 បេះដូងនេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាចំណុចកណ្តាល 00:20:52.538 --> 00:20:54.753 នៃព្រលឹងនិងបុគ្គលិកលក្ខណៈ។ 00:20:54.753 --> 00:20:57.803 តាមរយៈបេះដូងដែលគេនិយាយដល់ទេវភាពរបស់ព្រះ(អាទិទេព), 00:20:57.803 --> 00:21:04.815 ព្រះ ដែលផ្តល់ឲ្យជនជាតិអេស៊ីបបុរាណនូវចំនេះដឹង នាំផ្លូវទៅរកការពិតរបស់ពួកគេ។ 00:21:05.555 --> 00:21:08.944 papyrus នេះបានបង្ហាញថា: «ទម្ងន់របស់បេះដូង»។ 00:21:08.944 --> 00:21:11.581 ទេវភាពត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាឧបករណ៍ដ៏ល្អ ដើម្បីបើកទ្វាបេះដូង 00:21:11.581 --> 00:21:13.381 ឲ្យមានពន្លឺបន្ទាប់ពីស្លាប់។ 00:21:13.381 --> 00:21:19.971 ជាមធ្យបាលដែលធ្វើឲ្យអ្នកនៅតែមានជីវិតប្រសើឡើង។ 00:21:21.181 --> 00:21:25.797 ឈុតឆាករបស់សកល ឬ មនុស្សទេវតាដែលមនុស្សពាល់ត្រូវ 00:21:25.797 --> 00:21:28.521 នៅក្នុងដំណើរការដាស់មណ្ឌលបេះដូងឲ្យភ្ញាក់ឡើង 00:21:28.541 --> 00:21:35.559 គឺជាបទពិសោធន៍នៃថាមពលរបស់នណាម្នាក់ ដូចថាមពលរបស់ចក្រវាឡដែរ។ 00:21:44.319 --> 00:21:47.707 នៅពេលដែលអ្នកអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនឯងមានអារម្មណ៍ចំពោះក្ដីស្រឡាញ់នេះ, 00:21:47.707 --> 00:21:49.466 ដើម្បីមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ 00:21:49.466 --> 00:21:53.367 ពេលដែលអ្នកតភ្ជាប់ពិភពខាងក្នុងរបស់អ្នកជាមួយពិភពលោកខាងក្រៅ 00:21:53.367 --> 00:21:56.486 បន្ទាប់មក អ្វីៗទាំងអស់រួមគ្នាតែមួយ។ 00:21:56.486 --> 00:22:01.008 តើមនុស្សម្នាក់មានបទពិសោធន៍ផ្នែកតន្ត្រីដោយរបៀបណា? 00:22:01.008 --> 00:22:06.898 0តើបើកបេះដូងដោយរបៀបណា? 00:22:06.898 --> 00:22:09.486 លោក ស្រីរាមាណា មហាស៊ី និយាយថា 00:22:09.486 --> 00:22:12.215 "ព្រះសណ្ឋិតនៅក្នុងខ្លួនអ្នក, ជាអ្នក, 00:22:12.275 --> 00:22:14.486 ហើយអ្នកមិនបាច់ធ្វើអ្វីទាំងអស់ 00:22:14.486 --> 00:22:17.487 ត្រូវតែទទួលស្គាល់អ្នក ឬទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង។ 00:22:17.487 --> 00:22:20.868 គឺសភាវពិតរបស់អ្នក និងសភាវនៃធម្មជាតិរបស់អ្នកមានរួចទៅហើយ។ 00:22:20.868 --> 00:22:23.026 គ្រាន់តែទម្លាក់ការស្វែងរកទាំងអស់, 00:22:23.026 --> 00:22:25.553 ដោយបង្វែរចេតនាឆ្ពោះទៅក្នុងខ្លួនអ្នក 00:22:25.553 --> 00:22:28.299 និងសង្រួមចិត្តរបស់អ្នកឲ្យមានតែមួយ, 00:22:28.299 --> 00:22:31.620 ឲ្យសាយភាយក្នុងបេះដូងពេញរាង្គកាយរបស់អ្នក។ 00:22:31.620 --> 00:22:35.009 ដ្បិត នេះជាបទពិសោធរស់នៅជាមួយបច្ចុប្បន្នផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក, 00:22:35.009 --> 00:22:42.232 ដោយការសួរខ្លួនឯងគឺជាវិធីដោយផ្ទាល់និងបន្ទាន់មួយ "។ 00:22:48.072 --> 00:22:52.313 នៅពេលដែលអ្នកធ្វើសមាធិ និងសង្កេតមើលវេទនារម្មណ៍នៅខាងក្នុងកាយអ្នក 00:22:52.313 --> 00:22:58.006 មើលភាវរស់ខាងក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក, ការពិត, អ្នកកំពង់សង្កេតមើលសភាវៈប្រែប្រួល។ 00:22:58.006 --> 00:23:01.531 សង្កេតកម្លាំងប្រែប្រួលនេះកើតឡើង ហើយក៏រសាត់បាត់ទៅវិញ 00:23:01.531 --> 00:23:04.497 ដូចថាមពលផ្លាស់ប្តូរទម្រង់ដែរ។ 00:23:04.497 --> 00:23:08.408 តាមកំរិតមនុស្សដែលបានវិវត្ត ឬក្លាយជាបានពន្លឺត្រាស់ដឹង, 00:23:08.408 --> 00:23:11.398 គឺទៅតាមកម្រិតមនុស្សដែលបានកើនឡើងនូវសមត្ថភាព 00:23:11.398 --> 00:23:13.466 ដើម្បីសម្របខ្លួនទៅតាមខណៈនិមួយៗ 00:23:13.466 --> 00:23:16.466 ឬ ដែលបានផ្លាស់សភាពប្រែប្រួល ជានិច្ចរបស់មនុស្សតាមលំហូរនៃ 00:23:16.466 --> 00:23:19.702 កាលៈទេសៈ, លំហូរនៃការឈឺចាប់និងភាពរីករាយ 00:23:19.702 --> 00:23:26.617 ឲ្យទៅជាសេចក្តីសុខ។ 00:23:29.077 --> 00:23:33.515 លោក លីអូ ថូស្តយ (Leo Tolstoy) ជាអ្នកនិពន្ធនៃ "សង្គ្រាមនិងសន្តិភាព" បាននិយាយ 00:23:33.515 --> 00:23:36.064 "មនុស្សគ្រប់គ្នាគិតតែចង់ផ្លាស់ប្តូរពិភពលោក, 00:23:36.064 --> 00:23:43.715 ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់គិតចង់ផ្លាស់ប្តូរខ្លូនឯងទេ។ " 00:23:45.775 --> 00:23:48.706 លោកដាវីនបាននិយាយថា បុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់ 00:23:48.706 --> 00:23:52.746 រស់រានរបស់សព្វសត្វ មិនមែនជាភាពរឹងម៉ាំទេ ឬមិនមែនជាប្រាជ្ញាទេ, 00:23:52.746 --> 00:23:59.568 ប៉ុន្តែជាការសម្របខ្លួនដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ។ 00:24:07.698 --> 00:24:11.862 មនុស្សម្នាក់ត្រូវក្លាយទៅជាអ្នកពូកែសម្របខ្លួន។ 00:24:11.912 --> 00:24:15.386 ដូចការបង្រៀនខាងពុទ្ធសាសនាអំពី "អនិច្ចំ" 00:24:15.386 --> 00:24:20.141 មានន័យថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងកើតឡើងហើយរសាត់បាត់ទៅវិញ, អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងផ្លាស់ប្តូរ។ 00:24:20.141 --> 00:24:21.369 ជានិច្ចការផ្លាស់ប្តូរ។ 00:24:21.389 --> 00:24:29.031 ទុក្ខវេទនាកើតមានឡើងដោយសារតែយើងបានប្រកាន់មាំទៅ នឹងទម្រង់ជាក់លាក់ណាមួយ។ 00:24:31.431 --> 00:24:34.334 នៅពេលដែលអ្នកតភ្ជាប់ផ្នែកផ្សេងៗ ដោយការធ្វើជាសាក្សីខ្លួនឯង, 00:24:34.374 --> 00:24:40.716 ជាមួយការស្វែងយល់អំពីអនិច្ចំ, នោះសុខៈនឹងកើតឡើងក្នុងបេះដូង។ 00:25:24.016 --> 00:25:26.908 តាមប្រវត្តិសាស្រ្ត, ពួកអ្នកត្រង់, អ្នកប្រាជ្ញ និងអ្នកធ្វើសមាធិបែបយួហ្កា 00:25:26.908 --> 00:25:30.957 ពិព៌ណនាជាឯកច្ឆន្ទអំពីកិច្ចពិសិដ្ឋមួយដែលកើតឡើងក្នុងបេះដូង។ 00:25:30.957 --> 00:25:34.130 មិនថាការនិពន្ធរបស់ លោកចន អំពីឈើឆ្កាង 00:25:34.130 --> 00:25:37.016 កំណាព្យរបស់រ៉ូមមី Rumi 00:25:37.016 --> 00:25:39.888 ឬការបង្រៀនបែប Tantric របស់ឥណ្ឌា, 00:25:39.888 --> 00:25:41.964 គ្រប់នៃការបង្រៀនខុសៗគ្នាទាំងនេះ ព្យាយាមដើម្បីបើក 00:25:41.964 --> 00:25:47.045 ទិចនិកអាថ៌កំបាំងរបស់បេះដូង។ 00:25:47.045 --> 00:25:50.538 ក្នុងចិត្តវិញ្ញាណជាការរួបរួមគ្នានៃព្រះសេវៈ និង Shakti ។ 00:25:50.538 --> 00:25:54.472 ការជ្រៀតចូលនៃធាតុឈ្មោលទៅក្នុងដូចរង្វង់លេខ១នៃជីវិត 00:25:54.472 --> 00:25:58.668 និងការលង់ក្នុងធាតុញីដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ។ 00:25:58.668 --> 00:26:00.473 ការធ្វើសាក្សី 00:26:00.473 --> 00:26:06.625 និងការទទួលយកដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌនូវគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលមាន។ 00:26:06.625 --> 00:26:08.933 ក្នុងគោលបំណងដើម្បីបើកបេះដូងរបស់អ្នក, 00:26:08.933 --> 00:26:11.464 អ្នកត្រូវតែបើកខ្លួនឯងដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ។ 00:26:11.464 --> 00:26:14.244 ហាក់ដូច ជាត្រូវរស់នៅក្នុងពិភពលោកវត្ថុរ៉ឹង(សម្ភារៈ) 00:26:14.244 --> 00:26:15.577 ត្រូវតែរាំជាមួយវា, 00:26:15.577 --> 00:26:17.164 ត្រូវតែចិត្តស្និទ្ធជាមួយវា, 00:26:17.164 --> 00:26:18.835 រស់នៅជាមួយវាឱ្យពេញទំហ៊ឹង, 00:26:18.835 --> 00:26:20.933 ស្រឡាញ់ឱ្យពេញទំហ៊ឹង, 00:26:20.933 --> 00:26:23.919 ប៉ុន្តែត្រូវដឹងថា គ្រប់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែមិនទៀង 00:26:23.919 --> 00:26:29.439 ហើយនៅទីបំផុត គ្រប់ទម្រង់ទាំងអស់ត្រូវរំលាយ និងផ្លាស់ប្តូររូបរាង្គ។ 00:26:29.439 --> 00:26:33.339 សេចក្តីសុខគឺជាថាមពលដែលឆ្លើយតបទៅភាពអត់ធន់(ភាពនឹងស្ងៀម)។ 00:26:33.339 --> 00:26:37.006 ភាពអត់ធន់បានមកពីការធ្វើឲ្យវិញាណរួចរំដោះពី នៃគ្រប់មាតិកាទាំងអស់។ 00:26:37.126 --> 00:26:40.514 មាតិកានៃថាមពលសេចក្តីសុខនេះកើតឡើងពីភាពអត់ធន់ មានតែវិញាណទេ។ 00:26:40.514 --> 00:26:42.678 គឺជាវិញាណថ្មីមួយរបស់បេះដូង។ 00:26:42.678 --> 00:26:49.768 វិញាណថ្មី គឺជាអ្វីដែលត្រូវបានតភ្ជាប់ គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់រួមតែមួយ។