Həyat, azadlığ və xoşbəxtliyin təqibi.
Biz həyatlarımızı xoşbəxtliyi "eşihdəki dünyada" təqib edərək yaşayırıq
bir əşya kimi.
Biz öz arzularımıza və susamağımıza qulı olmuşuq.
Xoşbəxtlik təqib edilə bilən nəsə deyildir
və ya ucuz paltar kimi alınan.
Bu Maya-dır
illüziya,
formanın sonsuz oyunu.
Buddist ənənəsində,
Samsara və ya sonsuz əzab dövrı
həzzin meyli ilə əbədiləşdirilir
və əzaba olan nifrət.
Froyd "məmnunluq həzz prinsipi", kimi buna müraciət edibdir.
Bizim etdiyimiz hər şey məmnunluğu (həzzi) yaratmaq üçün bir cəhddir
tələb etdiyimiz nəyisə əldə etmək
və ya istəyilməyənləri uzaq tutmaq.
Hətta paramecium kimi sadə bir orqanizm bunu edir.
Bu stimula cavab adlandırılır.
Paramecium-dan fərqli olaraq, insanlar daha çox seçimə malikdir.
Biz fikirləşmək üçün azadıq (ödənişsizik) və o əsıl problemdir.
Bu nə biz istəyirik haqqında fikirləşməkdir ki bizim nəzarətimizdən çıxıbdır.
Müasir cəmiyyətin dilemması budur ki biz dünyanı başa düşmək istəyirik,
mənəvi baximdan yox,
ancaq hiss etdimiz miqdari və keyfiyyəti ölçərək
elmi vasitədən və fikirdən istifadə etməklə.
Düşüncə yalnız daha çox fikirləşməyə və suallara yol açar
Biz dünyanı yaradan ən daxili qüvvələri tanımaq istəyirik
və onun dolandırılar.
Ancaq biz onu özümüzdən ayrı bir mahiyyətdən kimi düşünürük,
yox bir canlı varlıq kimi, bizim öz təbiətimizə məxsus.
Məşhur psixiatr Karl Jung deyir