1 00:00:00,554 --> 00:00:02,785 มันมหัศจรรย์มากที่ได้มาอยู่ตรงนี้ 2 00:00:02,785 --> 00:00:04,871 มาพูดถึงการเดินทางของฉัน 3 00:00:04,871 --> 00:00:06,605 มาพูดถึงเรื่องเก้าอี้รถเข็น 4 00:00:06,605 --> 00:00:09,245 และอิสรภาพที่มันนำมาให้ 5 00:00:09,245 --> 00:00:11,882 ฉันเริ่มใช้เก้าอี้รถเข็นเมื่อ 16 ปีที่แล้ว 6 00:00:11,882 --> 00:00:14,016 เมื่ออาการเจ็บป่วยยาวนาน 7 00:00:14,016 --> 00:00:17,602 เปลี่ยนวิถีที่ฉันเข้าถึงโลก 8 00:00:17,602 --> 00:00:19,979 เมื่อฉันเริ่มที่จะใช้เก้าอี้รถเข็น 9 00:00:19,979 --> 00:00:22,564 มันเป็นอิสรภาพใหม่ที่ยิ่งใหญ่มาก 10 00:00:22,564 --> 00:00:25,650 ฉันได้เห็นชีวิตของตัวเองหล่นหายไป และถูกจำกัด 11 00:00:25,650 --> 00:00:28,220 มันเหมือนกับการมีของเล่นใหม่ชิ้นใหญ่ 12 00:00:28,220 --> 00:00:32,250 ฉันสามารถฉวัดเฉวียนไปมา และรู้สึกถึงลมที่ปะทะหน้าอีกครั้ง 13 00:00:32,250 --> 00:00:35,758 แค่ได้ออกไปที่ถนนก็ทำให้รู้สึกเบิกบานใจ 14 00:00:35,758 --> 00:00:40,160 แต่ถึงแม้ว่าฉันจะได้ค้นพบความสนุกและอิสรภาพใหม่นี้ 15 00:00:40,160 --> 00:00:43,712 ปฏิกิริยาของผู้คนต่อตัวฉันก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง 16 00:00:43,712 --> 00:00:46,192 มันเหมือนกับว่าพวกเขามองไม่เห็นฉันอีกต่อไป 17 00:00:46,192 --> 00:00:50,191 มันคล้ายกับว่ามีผ้าคลุมล่องหนคลุมอยู่ 18 00:00:50,191 --> 00:00:53,412 ดูเหมือนพวกเขาจะมองเห็นฉันในมุมมองของเขาเอง 19 00:00:53,412 --> 00:00:57,640 เกี่ยวกับความรู้สึกที่คิดว่าจะเกิดขึ้นในการนั่งเก้าอี้รถเข็น 20 00:00:57,640 --> 00:01:02,552 เมื่อฉันถามพวกเขาเกี่ยวกับความคิดเห็นเกี่ยวกับเก้าอี้รถเข็น 21 00:01:02,552 --> 00:01:06,106 พวกเขาจะใช้คำว่า "ขีดจำกัด", "ความกลัว" 22 00:01:06,106 --> 00:01:09,131 "น่าสงสาร" และ "ข้อจำกัด" 23 00:01:09,131 --> 00:01:13,900 ฉันเชื่อว่าฉันนำการตอบสนองนี้เข้าไปสู่ภายใน 24 00:01:13,900 --> 00:01:17,437 และมันได้เปลี่ยนสิ่งที่ฉันเคยเป็นจากส่วนลึก 25 00:01:17,437 --> 00:01:21,627 ส่วนหนึ่งของฉันแปลกแยกออกจากตัวเอง 26 00:01:21,627 --> 00:01:25,212 ฉันไม่ได้มองตัวฉัน จากมุมมองของฉันเอง 27 00:01:25,212 --> 00:01:29,374 แต่มองอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง และต่อเนื่องจากมุม 28 00:01:29,374 --> 00:01:32,271 ของคนอื่นที่ตอบสนองกลับมา 29 00:01:32,271 --> 00:01:37,396 ผลที่ได้ก็คือ ฉันรู้ว่าฉันต้องสร้างเรื่องราวของตนเอง 30 00:01:37,396 --> 00:01:39,635 เกี่ยวกับประสบการณ์นี้ขึ้นมาใหม่ 31 00:01:39,635 --> 00:01:42,411 บทบรรยายใหม่เอี่ยม เพื่อที่จะฟื้นฟูสภาพตัวตนของฉัน 32 00:01:42,411 --> 00:01:45,515 "ค้นหาอิสรภาพ ด้วยการสร้างเรื่องราวของตนเองขึ้นมาจากสิ่งที่เราเรียนรู้ เพื่อจะทำตัวอักษรในชีวิตให้จริงจัง เหมือนกับเวลาที่เราทำการบรรยายอย่างเป็นทางการ" - เดวิส 2009, TEDx Women 33 00:01:45,515 --> 00:01:47,593 ฉันเริ่มทำงาน 34 00:01:47,593 --> 00:01:50,409 ซึ่งจะสื่อสารบางสิ่ง 35 00:01:50,409 --> 00:01:55,527 ที่เกี่ยวกับความสนุกและอิสระที่ฉันรู้สึกเมื่อใช้เก้าอี้รถเข็น 36 00:01:55,527 --> 00:02:00,141 เก้าอี้ทรงพลัง ที่จะใช้ท่องไปในโลกกว้าง 37 00:02:00,141 --> 00:02:06,726 ฉันกำลังเปลี่ยนแปลงการตอบสนองภายใน 38 00:02:06,726 --> 00:02:10,521 เพื่อเปลี่ยนอคติซึ่งกำหนดรูปร่าง 39 00:02:10,521 --> 00:02:13,702 ของตัวตนของฉันเมื่อเริ่มใช้เก้าอี้รถเข็น 40 00:02:13,702 --> 00:02:17,466 ด้วยการสร้างภาพลักษณ์ที่ไม่คาดฝัน 41 00:02:17,466 --> 00:02:23,687 เก้าอี้รถเข็นกลายเป็นเครื่องมือที่ใช้วาดและเล่น 42 00:02:23,687 --> 00:02:25,728 เมื่อฉันเริ่มต้น 43 00:02:25,728 --> 00:02:29,294 ทิ้งร่องรอยของความสนุกสนานและอิสรภาพของฉัน 44 00:02:29,294 --> 00:02:31,242 มันน่าตื่นเต้นที่ได้เห็น 45 00:02:31,242 --> 00:02:35,744 การตอบสนองที่น่าสนใจและตื่นใจจากผู้คน 46 00:02:35,744 --> 00:02:38,633 มันราวกับการเปิดมุมมองใหม่ 47 00:02:38,633 --> 00:02:41,528 และตั้งแต่นั้นก็เป็นการเริ่มยกระดับกระบวนทัศน์ 48 00:02:41,528 --> 00:02:43,602 มันแสดงให้เห็นว่าการฝึกศิลปะ 49 00:02:43,602 --> 00:02:45,945 สามารถปรับปรุงตัวตนของเราได้ 50 00:02:45,945 --> 00:02:50,729 และเปลี่ยนอคติด้วยการปรับความคุ้นเคย 51 00:02:50,729 --> 00:02:54,642 ดังนั้นเมื่อฉันเริ่มดำน้ำในปี 2005 52 00:02:54,642 --> 00:02:58,168 ฉันจึงได้รู้ว่าเครื่องมือดำน้ำ ได้ขยายขอบเขตในการทำกิจกรรม 53 00:02:58,168 --> 00:03:00,827 ในแบบเดียวกันกับที่เก้าอี้รถเข็นทำได้ 54 00:03:00,827 --> 00:03:03,419 แต่ความคิดเชื่อมโยงเกี่ยวกับการติดเครื่องมือดำน้ำ 55 00:03:03,419 --> 00:03:06,019 คือสิ่งหนึ่งที่เป็นความตื่นเต้นและการผจญภัย 56 00:03:06,019 --> 00:03:09,843 ที่แตกต่างจากการตอบสนองของคนอื่นกับเก้าอี้รถเข็นอย่างสิ้นเชิง 57 00:03:09,843 --> 00:03:12,987 ฉันเลยคิดว่า "สงสัยจังว่าอะไรจะเกิดขึ้น 58 00:03:12,987 --> 00:03:17,299 ถ้าเราเอาสองอย่างมารวมกัน?" (เสียงหัวเราะ)(เสียงปรบมือ) 59 00:03:17,299 --> 00:03:21,491 และผลก็คือเก้าอี้รถเข็นใต้น้ำ 60 00:03:21,491 --> 00:03:24,198 ได้นำฉันไปยังการเดินทางที่วิเศษสุด 61 00:03:24,198 --> 00:03:26,467 ในช่วงเวลาเจ็ดปีที่ผ่านมา 62 00:03:26,467 --> 00:03:29,955 เพื่อที่จะให้คุณได้เห็นว่ามันเป็นอย่างไร 63 00:03:29,955 --> 00:03:32,841 ฉันอยากจะให้คุณได้ชมผลงานหนึ่ง 64 00:03:32,841 --> 00:03:34,937 จากการสร้างสรรค์ภาพอันน่าตื่นเต้น 65 00:03:34,937 --> 00:03:38,738 และแสดงให้คุณได้เห็นการเดินทางที่น่าตื่นใจ ซึ่งมันได้นำพาฉันไป 66 00:03:38,738 --> 00:03:47,578 (เสียงดนตรี) 67 00:07:08,435 --> 00:07:15,236 (เสียงปรบมือ) 68 00:07:15,236 --> 00:07:18,215 มันคือประสบการณ์ที่มหัศจรรย์ที่สุด 69 00:07:18,215 --> 00:07:21,856 ยิ่งกว่าประสบการณ์อื่นใดที่ฉันเคยสัมผัสมาในชีวิต 70 00:07:21,856 --> 00:07:24,953 ฉันมีอิสระในการเคลื่อนไหว 71 00:07:24,953 --> 00:07:27,592 ในพื้นที่รอบตัว 360 องศา 72 00:07:27,592 --> 00:07:31,352 และได้รับประสบการณ์สุดยอดของความสนุกและอิสรภาพ 73 00:07:31,352 --> 00:07:33,969 และสิ่งไม่คาดคิดที่เหลือเชื่อ 74 00:07:33,969 --> 00:07:38,159 คือคนอื่นๆก็ดูเหมือนจะได้เห็นและรู้สึกถึงสิ่งนั้นไปด้วย 75 00:07:38,159 --> 00:07:40,537 นัยตาของพวกเขาลุกโชน 76 00:07:40,537 --> 00:07:43,791 และพวกเขาเอ่ยบางคำเช่น "อยากได้งั้นบ้างจัง" 77 00:07:43,791 --> 00:07:47,473 หรือ "ถ้าคุณทำแบบนั้นได้ ผมก็คงทำได้ทุกอย่างเลยหล่ะ" 78 00:07:47,473 --> 00:07:51,095 และฉันคิดว่า มันเป็นเพราะในวินาทีนั้น 79 00:07:51,095 --> 00:07:53,648 ของพวกเขาที่ได้เห็นสิ่งที่ 80 00:07:53,648 --> 00:07:55,559 พวกเขาไม่มีกรอบในการอ้างอิงถึง 81 00:07:55,559 --> 00:07:58,359 หรืออยู่เหนือกว่ากรอบในการอ้างอิง 82 00:07:58,359 --> 00:08:00,104 ที่พวกเขามีกับเก้าอี้รถเข็น 83 00:08:00,104 --> 00:08:03,136 พวกเขาจึงต้องคิดในมุมมองใหม่ 84 00:08:03,136 --> 00:08:07,480 และฉันคิดว่าในช่วงที่ความคิดใหม่นั้นผุดขึ้นมา 85 00:08:07,480 --> 00:08:09,978 อาจจะทำให้เกิดอิสรภาพ 86 00:08:09,978 --> 00:08:14,004 ที่จะแพร่กระจายไปยังชีวิตของคนอื่นๆ 87 00:08:14,004 --> 00:08:17,196 สำหรับฉัน นึ่หมายถึงพวกเขาได้เห็น 88 00:08:17,196 --> 00:08:19,546 คุณค่าของความแตกต่าง 89 00:08:19,546 --> 00:08:21,466 ที่ความสนุกสนานที่มันนำมาให้ 90 00:08:21,466 --> 00:08:25,286 เมื่อแทนที่จะพุ่งเป้าไปยังความสูญเสียหรือข้อจำกัด 91 00:08:25,286 --> 00:08:29,690 เราเห็นและค้นพบพลังของความสนุก 92 00:08:29,690 --> 00:08:34,097 ในการมองโลกจากมุมมองใหม่อันน่าตื่นเต้น 93 00:08:34,097 --> 00:08:35,796 สำหรับฉัน เก้าอี้รถเข็นกลายเป็น 94 00:08:35,796 --> 00:08:38,141 พาหนะในการขับเคลื่อน 95 00:08:38,141 --> 00:08:41,921 ที่จริง ตอนนี้ฉันเรียกเก้าอี้รถเข็นใต้น้ำว่า "ประตู" 96 00:08:41,921 --> 00:08:44,125 เพราะว่ามันได้เปิดให้ฉันไปสู่ 97 00:08:44,125 --> 00:08:46,003 การใช้ชีวิตแบบใหม่ 98 00:08:46,003 --> 00:08:49,737 ไปสู่มิติใหม่ และไปสู่ระดับใหม่ของการตระหนักรู้ 99 00:08:49,737 --> 00:08:51,282 และอีกอย่างก็คือ 100 00:08:51,282 --> 00:08:53,754 เพราะไม่มีใครเคยเห็นหรือได้ยิน 101 00:08:53,754 --> 00:08:56,249 เก้าอี้รถเข็นใต้น้ำมาก่อน 102 00:08:56,249 --> 00:08:59,092 การสร้างสรรค์เรื่องราวใหม่จึงเป็นการสร้างสรรค์ 103 00:08:59,092 --> 00:09:01,929 วิธีการใหม่ในการมอง การใช้ชีวิต และ การรับรู้ 104 00:09:01,929 --> 00:09:04,877 ตอนนี้คุณมีภาพนี้ในใจแล้ว 105 00:09:04,877 --> 00:09:08,676 คุณทุกคนจึงเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะชิ้นนี้ด้วย 106 00:09:08,676 --> 00:09:16,198 (เสียงปรบมือ)