1
00:00:00,554 --> 00:00:02,785
To wspaniale być tutaj,

2
00:00:02,785 --> 00:00:04,871
by mówić o mojej podróży,

3
00:00:04,871 --> 00:00:06,605
by mówić o wózku inwalidzkim

4
00:00:06,605 --> 00:00:09,245
i o wolności, jaką mi przyniósł.

5
00:00:09,245 --> 00:00:11,882
Zaczęłam używać wózka 
16 lat temu,

6
00:00:11,882 --> 00:00:14,016
kiedy przedłużająca się choroba

7
00:00:14,016 --> 00:00:17,602
zmieniła mój sposób dostępu do świata.

8
00:00:17,602 --> 00:00:19,979
Kiedy zaczęłam 
używać wózka inwalidzkiego,

9
00:00:19,979 --> 00:00:22,564
była to przeogromna nowa wolność.

10
00:00:22,564 --> 00:00:25,650
Wcześniej życie wymykało mi się, 
było pełne ograniczeń,

11
00:00:25,650 --> 00:00:28,220
a wózek był jak nowa, wielka zabawka.

12
00:00:28,220 --> 00:00:32,250
Mogłam śmigać wokoło 
i znów czuć wiatr na twarzy.

13
00:00:32,250 --> 00:00:35,758
Samo przebywanie na ulicy 
było ekscytujące.

14
00:00:35,758 --> 00:00:40,160
Ale mimo tej nowo odnalezionej 
radości i wolności,

15
00:00:40,160 --> 00:00:43,712
reakcje ludzi na mnie 
uległy całkowitej zmianie.

16
00:00:43,712 --> 00:00:46,192
Jakby przestali mnie dostrzegać,

17
00:00:46,192 --> 00:00:50,191
jakby okrył mnie 
płaszcz niewidzialności.

18
00:00:50,191 --> 00:00:53,412
Widzieli mnie w świetle 
własnych uprzedzeń

19
00:00:53,412 --> 00:00:57,640
co do życia na wózku inwalidzkim.

20
00:00:57,640 --> 00:01:02,552
Kiedy pytałam, co kojarzy się 
z wózkiem inwalidzkim,

21
00:01:02,552 --> 00:01:06,106
używali takich słów jak 
"ograniczenie", "lęk",

22
00:01:06,106 --> 00:01:09,131
"litość" i "bariera".

23
00:01:09,131 --> 00:01:13,900
Podświadomie brałam 
te odpowiedzi do siebie,

24
00:01:13,900 --> 00:01:17,437
co zmieniło mnie głęboko w środku.

25
00:01:17,437 --> 00:01:21,627
Częściowo wyalienowałam samą siebie.

26
00:01:21,627 --> 00:01:25,212
Widziałam siebie 
nie z mojej własnej perspektywy,

27
00:01:25,212 --> 00:01:29,374
ale żywo i nieprzerwanie z perspektywy

28
00:01:29,374 --> 00:01:32,271
reakcji innych ludzi na mnie.

29
00:01:32,271 --> 00:01:37,396
Poczułam, że muszę 
stworzyć własną historię

30
00:01:37,396 --> 00:01:39,635
o tym doświadczeniu,

31
00:01:39,635 --> 00:01:42,411
nowe narracje, 
aby odzyskać własną tożsamość.

32
00:01:42,411 --> 00:01:45,515
[Własna opowieść zrównuje treść życia
z "oficjalną" narracją - Davis 2009]

33
00:01:45,515 --> 00:01:47,593
Rozpoczęłam pracę

34
00:01:47,593 --> 00:01:50,409
nastawioną na przekazywanie 
radości i wolności,

35
00:01:50,409 --> 00:01:55,527
jakie czułam przemierzając świat

36
00:01:55,527 --> 00:02:00,141
napędzanym elektrycznie wózkiem.

37
00:02:00,141 --> 00:02:06,726
Pracowicie zmieniałam przyswojone reakcje,

38
00:02:06,726 --> 00:02:10,521
zmieniałam uprzedzenia, 
które ukształtowały mi tożsamość

39
00:02:10,521 --> 00:02:13,702
na początku używania wózka inwalidzkiego,

40
00:02:13,702 --> 00:02:17,466
przez kreowanie nieoczekiwanych obrazów.

41
00:02:17,466 --> 00:02:23,687
Wózek stał się przedmiotem 
do malowania i zabawy.

42
00:02:23,687 --> 00:02:25,728
Kiedy zaczęłam dosłownie

43
00:02:25,728 --> 00:02:29,294
zostawiać ślady radości i wolności,

44
00:02:29,294 --> 00:02:31,242
z podnieceniem widziałam

45
00:02:31,242 --> 00:02:35,744
zainteresowanie i zdumione reakcje.

46
00:02:35,744 --> 00:02:38,633
Otwierały się nowe perspektywy

47
00:02:38,633 --> 00:02:41,528
i w tym leżała zmiana paradygmatu.

48
00:02:41,528 --> 00:02:43,602
Pokazało to, że sztuka

49
00:02:43,602 --> 00:02:45,945
może zmienić tożsamość

50
00:02:45,945 --> 00:02:50,729
i zmienić prekoncepcje
dzięki rewizji tego, co znane.

51
00:02:50,729 --> 00:02:54,642
Zaczęłam nurkować w 2005 r.

52
00:02:54,642 --> 00:02:58,168
Akwalung rozszerzał 
zakres mojej aktywności

53
00:02:58,168 --> 00:03:00,827
tak samo, jak wózek inwalidzki,

54
00:03:00,827 --> 00:03:03,419
ale skojarzenia związane 
z aparatem do nurkowania

55
00:03:03,419 --> 00:03:06,019
przywodzą na myśl 
podekscytowanie i przygodę,

56
00:03:06,019 --> 00:03:09,843
całkowicie odmiennie od reakcji na wózek.

57
00:03:09,843 --> 00:03:12,987
Pomyślałam: "Co by się stało,

58
00:03:12,987 --> 00:03:17,299
gdyby zestawić je razem? (Śmiech) (Brawa)

59
00:03:17,299 --> 00:03:21,491
Podwodny wózek inwalidzki

60
00:03:21,491 --> 00:03:24,198
zabierał mnie w niezwykłą podróż

61
00:03:24,198 --> 00:03:26,467
przez ostatnie siedem lat.

62
00:03:26,467 --> 00:03:29,955
Aby dać wam odczuć, jak to jest,

63
00:03:29,955 --> 00:03:32,841
podzielę się rezultatem

64
00:03:32,841 --> 00:03:34,937
tworzenia tego spektaklu,

65
00:03:34,937 --> 00:03:38,738
i pokażę wspaniałą podróż,
na jaką mnie zabrał.

66
00:03:38,738 --> 00:03:47,578
(Muzyka)

67
00:07:08,435 --> 00:07:15,236
(Brawa)

68
00:07:15,236 --> 00:07:18,215
To najbardziej zdumiewające doświadczenie,

69
00:07:18,215 --> 00:07:21,856
wykraczające poza 
wszelkie inne doświadczenia.

70
00:07:21,856 --> 00:07:24,953
Mogę poruszać się swobodnie

71
00:07:24,953 --> 00:07:27,592
w 360 stopniach przestrzeni,

72
00:07:27,592 --> 00:07:31,352
z ekstatyczną radością i wolnością.

73
00:07:31,352 --> 00:07:33,969
Nieoczekiwanie również inni ludzie

74
00:07:33,969 --> 00:07:38,159
chyba to widzą i odczuwają.

75
00:07:38,159 --> 00:07:40,537
Oczy im błyszczą.

76
00:07:40,537 --> 00:07:43,791
Mówią: "Ja też tak chcę",

77
00:07:43,791 --> 00:07:47,473
albo "Jeżeli ty możesz to robić, 
to ja mogę wszystko".

78
00:07:47,473 --> 00:07:51,095
To dlatego, że w chwili

79
00:07:51,095 --> 00:07:53,648
postrzegania przedmiotu

80
00:07:53,648 --> 00:07:55,559
ludzie nie mają dla niego 
ramy odniesienia.

81
00:07:55,559 --> 00:07:58,359
Ten widok przekracza ramy odniesienia

82
00:07:58,359 --> 00:08:00,104
co do wózka inwalidzkiego,

83
00:08:00,104 --> 00:08:03,136
więc muszą myśleć 
w zupełnie nowy sposób.

84
00:08:03,136 --> 00:08:07,480
Ten moment całkowicie nowej myśli

85
00:08:07,480 --> 00:08:09,978
być może kreuje wolność,

86
00:08:09,978 --> 00:08:14,004
która przenika 
do innych aspektów życia.

87
00:08:14,004 --> 00:08:17,196
Dla mnie to oznacza, że dostrzegają

88
00:08:17,196 --> 00:08:19,546
wartość zróżnicowania,

89
00:08:19,546 --> 00:08:21,466
radość jaką przynosi.

90
00:08:21,466 --> 00:08:25,286
Zamiast skupiać uwagę 
na stracie albo ograniczeniu,

91
00:08:25,286 --> 00:08:29,690
widzimy i odkrywamy moc i radość

92
00:08:29,690 --> 00:08:34,097
postrzegania świata z nowych, 
ekscytujących perspektyw.

93
00:08:34,097 --> 00:08:35,796
Dla mnie wózek staje się

94
00:08:35,796 --> 00:08:38,141
pojazdem transformacji.

95
00:08:38,141 --> 00:08:41,921
Nazywam ten podwodny wózek "Portalem",

96
00:08:41,921 --> 00:08:44,125
bo dosłownie przewiózł mnie

97
00:08:44,125 --> 00:08:46,003
w nowy sposób życia,

98
00:08:46,003 --> 00:08:49,737
w nowe wymiary 
i na nowy poziom świadomości.

99
00:08:49,737 --> 00:08:51,282
Co więcej,

100
00:08:51,282 --> 00:08:53,754
nikt dotąd nie widział ani nie słyszał

101
00:08:53,754 --> 00:08:56,249
o podwodnym wózku inwalidzkim.

102
00:08:56,249 --> 00:08:59,092
Stworzenie tego spektaklu stworzyło też

103
00:08:59,092 --> 00:09:01,929
nowe sposoby widzenia, bycia i świadomości.

104
00:09:01,929 --> 00:09:04,877
Teraz i wy macie tę koncepcję.

105
00:09:04,877 --> 00:09:08,676
Wszyscy jesteście częścią tej sztuki.

106
00:09:08,676 --> 00:09:16,198
(Brawa)