[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเป็นนักเล่าเรื่องค่ะ
Dialogue: 0,0:00:02.00,0:00:05.00,Default,,0000,0000,0000,,และดิฉันอยากจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้พวกคุณฟังสักสองสามเรื่อง
Dialogue: 0,0:00:05.00,0:00:10.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับสิ่งที่ดิฉันชอบที่จะเรียกว่า "อันตรายจากเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว"
Dialogue: 0,0:00:10.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเติบโตขึ้นในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยในประเทศไนจีเรียฝั่งตะวันออก
Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แม่ของดิฉันบอกว่าดิฉันเริ่มอ่านหนังสือตั้งแต่อายุสองขวบ
Dialogue: 0,0:00:17.00,0:00:22.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันจะคิดว่า ตอนอายุสี่ขวบน่าจะใกล้ความจริงกว่า
Dialogue: 0,0:00:22.00,0:00:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ดิฉันเป็นนักอ่านตั้งแต่วัยเยาว์ และสิ่งที่ดิฉันอ่าน
Dialogue: 0,0:00:24.00,0:00:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นหนังสือเด็กของอังกฤษและอเมริกา
Dialogue: 0,0:00:27.00,0:00:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันยังเป็นนักเขียนตั้งแต่วัยเยาว์ด้วย
Dialogue: 0,0:00:30.00,0:00:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อดิฉันเริ่มต้นเขียนหนังสือ ตอนอายุประมาณเจ็ดขวบ
Dialogue: 0,0:00:34.00,0:00:36.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าต่างๆจากดินสอประกอบกับภาพวาดดินสอสี
Dialogue: 0,0:00:36.00,0:00:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่แม่ผู้น่าสงสารของดิฉันมีหน้าที่อ่าน
Dialogue: 0,0:00:39.00,0:00:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเขียนเรื่องราวประเภทเดียวกับสิ่งที่ดิฉันได้อ่านเปี๊ยบ
Dialogue: 0,0:00:43.00,0:00:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกตัวละครของดิฉันเป็นคนขาวและมีนัยน์ตาสีฟ้า
Dialogue: 0,0:00:48.00,0:00:50.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาเล่นกันท่ามกลางหิมะ
Dialogue: 0,0:00:50.00,0:00:52.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขากินแอปเปิ้ล
Dialogue: 0,0:00:52.00,0:00:54.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาชอบพูดเรื่องดินฟ้าอากาศ
Dialogue: 0,0:00:54.00,0:00:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ช่างงดงามเสียนี่กะไร
Dialogue: 0,0:00:56.00,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่วันนี้แดดออก
Dialogue: 0,0:00:58.00,0:01:00.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:00.00,0:01:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ความจริงคือ ดิฉันอาศัยอยู่ในประเทศไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:01:03.00,0:01:07.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่เคยออกนอกไนจีเรียเลย
Dialogue: 0,0:01:07.00,0:01:10.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราไม่มีหิมะ พวกเรากินมะม่วง
Dialogue: 0,0:01:10.00,0:01:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราไม่คุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศ
Dialogue: 0,0:01:12.00,0:01:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันไม่จำเป็นต้องพูดถึง
Dialogue: 0,0:01:14.00,0:01:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวละครของดิฉันยังดื่มเบียร์ขิงอีกด้วย
Dialogue: 0,0:01:17.00,0:01:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะบรรดาตัวละครที่ดิฉันเคยอ่านเจอในหนังสืออังกฤษ
Dialogue: 0,0:01:19.00,0:01:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ดื่มเบียร์ขิง
Dialogue: 0,0:01:21.00,0:01:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ช่างปะไรที่ดิฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเบียร์ขิงคืออะไร
Dialogue: 0,0:01:24.00,0:01:25.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:25.00,0:01:28.00,Default,,0000,0000,0000,,และหลายปีหลังจากนั้น ดิฉันมีความปรารถนาอย่างมาก
Dialogue: 0,0:01:28.00,0:01:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะลิ้มลองเบียร์ขิง
Dialogue: 0,0:01:30.00,0:01:32.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั่นมันคนละเรื่องกัน
Dialogue: 0,0:01:32.00,0:01:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ในความคิดของดิฉัน เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า
Dialogue: 0,0:01:34.00,0:01:37.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราเปราะบางและถูกชักจูงได้ง่ายแค่ไหน
Dialogue: 0,0:01:37.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ในโฉมหน้าของเรื่องเล่า
Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:41.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่เป็นเด็ก
Dialogue: 0,0:01:41.00,0:01:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะสิ่งที่ดิฉันเคยอ่านทั้งหมดเป็นหนังสือ
Dialogue: 0,0:01:43.00,0:01:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีตัวละครเป็นชาวต่างชาติ
Dialogue: 0,0:01:45.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันจึงเชื่อมั่นว่าหนังสือ
Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:50.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยธรรมชาติของพวกมัน จะต้องมีชาวต่างชาติในนั้น
Dialogue: 0,0:01:50.00,0:01:52.00,Default,,0000,0000,0000,,และต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่
Dialogue: 0,0:01:52.00,0:01:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นตัวตนของดิฉัน
Dialogue: 0,0:01:55.00,0:01:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ สิ่งต่างๆเปลี่ยนแปลงไปเมื่อดิฉันค้นพบหนังสือแอฟริกัน
Dialogue: 0,0:01:59.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีจำนวนไม่มากนักที่หาได้ และมัน
Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:03.00,Default,,0000,0000,0000,,หาไม่ค่อยง่ายเหมือนกับหนังสือต่างประเทศ
Dialogue: 0,0:02:03.00,0:02:07.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ด้วยเพราะนักเขียนอย่างเช่น ชินัว อเชเบ และ คาเมรา ไลย์
Dialogue: 0,0:02:07.00,0:02:09.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงความเข้าใจของดิฉัน
Dialogue: 0,0:02:09.00,0:02:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีต่อวรรณกรรม
Dialogue: 0,0:02:11.00,0:02:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันตระหนักว่าคนอย่างดิฉัน
Dialogue: 0,0:02:13.00,0:02:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กผู้หญิงที่มีผิวสีช็อคโกแลต
Dialogue: 0,0:02:15.00,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ที่มีผมหยิกจนไม่สามารถรวบผมหางม้าได้
Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:20.00,Default,,0000,0000,0000,,สามารถมีตัวตนอยู่ในวรรณกรรมได้เช่นกัน
Dialogue: 0,0:02:20.00,0:02:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเริ่มเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่ดิฉันรู้จัก
Dialogue: 0,0:02:24.00,0:02:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นดิฉันรักหนังสืออังกฤษและอเมริกันที่ดิฉันอ่าน
Dialogue: 0,0:02:28.00,0:02:32.00,Default,,0000,0000,0000,,มันปลุกเร้าจินตนาการของดิฉัน มันเปิดโลกใหม่ให้กับดิฉัน
Dialogue: 0,0:02:32.00,0:02:34.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผลกระทบทางอ้อม
Dialogue: 0,0:02:34.00,0:02:36.00,Default,,0000,0000,0000,,คือการที่ดิฉันไม่รู้ว่าผู้คนอย่างดิฉัน
Dialogue: 0,0:02:36.00,0:02:38.00,Default,,0000,0000,0000,,สามารถมีตัวตนอยู่ในวรรณกรรมได้
Dialogue: 0,0:02:38.00,0:02:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น สิ่งที่ดิฉันได้จากการค้นพบนักเขียนแอฟริกันคือ
Dialogue: 0,0:02:42.00,0:02:45.00,Default,,0000,0000,0000,,มันช่วยดิฉันไว้จากการมีเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:02:45.00,0:02:47.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับสิ่งที่หนังสือเป็น
Dialogue: 0,0:02:47.00,0:02:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันมาจากครอบครัวชนชั้นกลางธรรมดาชาวไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:02:50.00,0:02:52.00,Default,,0000,0000,0000,,พ่อของดิฉันเป็นอาจารย์
Dialogue: 0,0:02:52.00,0:02:55.00,Default,,0000,0000,0000,,แม่ของดิฉันเป็นพนักงานธุรการ
Dialogue: 0,0:02:55.00,0:02:58.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเรามีคนรับใช้ซึ่งอาศัยอยู่ด้วย
Dialogue: 0,0:02:58.00,0:03:03.00,Default,,0000,0000,0000,,คล้ายเป็นบรรทัดฐาน ผู้ซึ่งมักจะมาจากหมู่บ้านชนบทที่ใกล้เคียง
Dialogue: 0,0:03:03.00,0:03:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ในปีที่ดิฉันย่างเข้าแปดขวบ เราได้เด็กผู้ชายรับใช้ในบ้านคนใหม่หนึ่งคน
Dialogue: 0,0:03:07.00,0:03:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อของเขาคือฟิเด
Dialogue: 0,0:03:09.00,0:03:12.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งเดียวที่แม่ของดิฉันบอกเราเกี่ยวกับเขา
Dialogue: 0,0:03:12.00,0:03:15.00,Default,,0000,0000,0000,,คือครอบครัวของเขานั้นยากจนมาก
Dialogue: 0,0:03:15.00,0:03:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แม่ของดิฉันส่งมันเทศและข้าว
Dialogue: 0,0:03:17.00,0:03:20.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเสื้อผ้าเก่าๆของเราให้กับครอบครัวของเขา
Dialogue: 0,0:03:20.00,0:03:22.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อดิฉันทานข้าวเย็นไม่หมด แม่ของดิฉันก็จะบอกว่า
Dialogue: 0,0:03:22.00,0:03:27.00,Default,,0000,0000,0000,,"กินอาหารให้หมด ไม่รู้หรือว่า ชาวบ้านอย่างครอบครัวฟิเดไม่มีอะไรจะกิน"
Dialogue: 0,0:03:27.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ดิฉันจึงรู้สึกสงสารครอบครัวฟิเดอย่างเหลือล้น
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,มีอยู่วันเสาร์หนึ่ง พวกเราไปเยี่ยมหมู่บ้านของเขา
Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:38.00,Default,,0000,0000,0000,,และแม่ของเขาโชว์ตะกร้าลวดลายสวยงามให้พวกเราดู
Dialogue: 0,0:03:38.00,0:03:41.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำจากเส้นใยของต้นปาล์มย้อมสี ซึ่งพี่ชายของเขาเป็นผู้ทำ
Dialogue: 0,0:03:41.00,0:03:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันรู้สึกประหลาดใจ
Dialogue: 0,0:03:43.00,0:03:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไม่เคยนึกเลยว่าคนในครอบครัวของเขา
Dialogue: 0,0:03:46.00,0:03:49.00,Default,,0000,0000,0000,,จะสามารถทำอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอัน
Dialogue: 0,0:03:49.00,0:03:52.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ดิฉันเคยได้ยินทั้งหมดเกี่ยวกับพวกเขาคือความยากจนของพวกเขา
Dialogue: 0,0:03:52.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งนั่นทำให้มันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับดิฉันที่จะเห็นพวกเขา
Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะอื่นใดนอกจากคนจน
Dialogue: 0,0:03:57.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ความยากจนเป็นเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวเกี่ยวกับพวกเขาที่ดิฉันมี
Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:03.00,Default,,0000,0000,0000,,หลายปีต่อมา ดิฉันนึกถึงเรื่องนี้เมื่อฉันออกจากไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:04:03.00,0:04:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา
Dialogue: 0,0:04:06.00,0:04:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันอายุสิบเก้าในตอนนั้น
Dialogue: 0,0:04:08.00,0:04:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อนร่วมห้องชาวอเมริกันตกใจในตัวของดิฉันมาก
Dialogue: 0,0:04:12.00,0:04:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอถามว่าดิฉันเรียนภาษาอังกฤษจากที่ไหนจึงพูดภาษาอังกฤษได้ดีมาก
Dialogue: 0,0:04:15.00,0:04:17.00,Default,,0000,0000,0000,,และรู้สึกสับสนเมื่อดิฉันตอบว่า ประเทศไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการ
Dialogue: 0,0:04:22.00,0:04:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอขอฟังเพลงที่เธอเรียกว่า "เพลงชนเผ่า" ของดิฉัน
Dialogue: 0,0:04:26.00,0:04:28.00,Default,,0000,0000,0000,,และปรากฎว่าต้องผิดหวัง
Dialogue: 0,0:04:28.00,0:04:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อดิฉันยื่นเทปของมารายห์ แครีให้
Dialogue: 0,0:04:30.00,0:04:33.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:33.00,0:04:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอทึกทักเอาเองว่าดิฉัน
Dialogue: 0,0:04:35.00,0:04:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ใช้เตาไม่เป็น
Dialogue: 0,0:04:38.00,0:04:40.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ดิฉันคิดว่าน่าสนใจก็คือ เธอรู้สึกสงสารดิฉัน
Dialogue: 0,0:04:40.00,0:04:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่ก่อนจะเจอดิฉันเสียอีก
Dialogue: 0,0:04:42.00,0:04:46.00,Default,,0000,0000,0000,,มุมมองที่เธอมีต่อดิฉันโดยปริยาย ในฐานะที่ดิฉันเป็นคนเแอฟริกัน
Dialogue: 0,0:04:46.00,0:04:50.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นความสงสารที่เต็มไปด้วยความต้องการที่จะอุปการะ และความปรารถนาดี
Dialogue: 0,0:04:50.00,0:04:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อนร่วมห้องของดิฉันมีเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวเกี่ยวกับแอฟริกา
Dialogue: 0,0:04:53.00,0:04:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวเกี่ยวกับความหายนะ
Dialogue: 0,0:04:56.00,0:04:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวนี้ มันไม่มีความเป็นไปได้
Dialogue: 0,0:04:58.00,0:05:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ชาวแอฟริกันจะคล้ายคลึงกับเธอ ในทางใดก็ตาม
Dialogue: 0,0:05:02.00,0:05:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีความเป็นไปได้ของความรู้สึกที่ซับซ้อนไปกว่าความสงสาร
Dialogue: 0,0:05:05.00,0:05:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีความเป็นไปได้ของความสัมพันธ์ในฐานะมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน
Dialogue: 0,0:05:09.00,0:05:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่ดิฉันจะมาสหรัฐอเมริกา ดิฉันไม่ได้
Dialogue: 0,0:05:11.00,0:05:14.00,Default,,0000,0000,0000,,มานั่งเรียกตัวเองว่าเป็นชาวแอฟริกัน
Dialogue: 0,0:05:14.00,0:05:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในอเมริกา เมื่อไหร่ก็ตามที่มีคนพูดเรื่องแอฟริกา คนจะหันมามองดิฉัน
Dialogue: 0,0:05:17.00,0:05:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าดิฉันจะไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับประเทศอย่างนามิเบีย
Dialogue: 0,0:05:21.00,0:05:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในที่สุดดิฉันก็ได้ยอมรับอัตลักษณ์ใหม่นี้
Dialogue: 0,0:05:23.00,0:05:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และในหลายๆทาง ดิฉันคิดถึงตัวดิฉันในปัจจุบันว่าเป็นชาวแอฟริกัน
Dialogue: 0,0:05:26.00,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าดิฉันยังจะรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อ
Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:30.00,Default,,0000,0000,0000,,แอฟริกาถูกอ้างถึงในฐานะประเทศหนึ่ง
Dialogue: 0,0:05:30.00,0:05:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างล่าสุดคือเที่ยวบินที่ โดยรวมๆแล้วเป็นเที่ยวบินที่วิเศษ
Dialogue: 0,0:05:34.00,0:05:36.00,Default,,0000,0000,0000,,จาก ลากอส เมื่อสองวันที่ผ่านมาที่
Dialogue: 0,0:05:36.00,0:05:38.00,Default,,0000,0000,0000,,มีการประกาศบนเครื่องของสายการบินเวอร์จิ้น
Dialogue: 0,0:05:38.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับงานการกุศลใน "อินเดีย แอฟริกา และประเทศอื่นๆ"
Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:44.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:05:44.00,0:05:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น หลังจากที่ดิฉันใช้เวลาหลายปีในสหรัฐอเมริกา ในฐานะชาวแอฟริกัน
Dialogue: 0,0:05:48.00,0:05:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเริ่มเข้าใจปฏิกิริยาของเพื่อนร่วมห้องที่มีต่อดิฉัน
Dialogue: 0,0:05:52.00,0:05:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากว่าดิฉันไม่ได้เติบโตขึ้นในไนจีเรีย และถ้าทั้งหมดที่ดิฉันรู้เกี่ยวกับแอฟริกา
Dialogue: 0,0:05:55.00,0:05:57.00,Default,,0000,0000,0000,,มากจากภาพซึ่งเป็นที่นิยมทั้งหลาย
Dialogue: 0,0:05:57.00,0:06:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันคงคิดว่าแอฟริกาคือสถานที่ของ
Dialogue: 0,0:06:00.00,0:06:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ภูมิประเทศอันสวยงาม สัตว์ที่สวยงาม
Dialogue: 0,0:06:04.00,0:06:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และผู้คนที่เข้าใจยาก
Dialogue: 0,0:06:06.00,0:06:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งต่อสู้ในสงครามอันไร้เหตุผล และเสียชีวิตจากความยากจนและโรคเอดส์
Dialogue: 0,0:06:09.00,0:06:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งไม่สามารถที่จะแสดงออกเพื่อตัวพวกเขาเอง
Dialogue: 0,0:06:12.00,0:06:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และคอยรอรับความช่วยเหลือ
Dialogue: 0,0:06:14.00,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,จากคนต่างชาติใจดีผิวขาว
Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันคงมองชาวแอฟริกันในลักษณะเดียวกับที่ดิฉัน
Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนเป็นเด็ก มองครอบครัวของฟีเด
Dialogue: 0,0:06:23.00,0:06:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันคิดว่า เรื่องเล่าเรื่องเดียวเกี่ยวกับแอฟริกา ในที่สุดแล้ว มาจากวรรณกรรมตะวันตก
Dialogue: 0,0:06:27.00,0:06:29.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือคำพูดจาก
Dialogue: 0,0:06:29.00,0:06:32.00,Default,,0000,0000,0000,,งานเขียนของพ่อค้าชาวลอนดอนชื่อ จอห์น ล็อค
Dialogue: 0,0:06:32.00,0:06:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ล่องเรือไปยังแอฟริกาตะวันตกในปี ค.ศ. 1561
Dialogue: 0,0:06:35.00,0:06:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และได้เก็บบันทึกเรื่องราวที่น่าสนใจจากการเดินทางของเขา
Dialogue: 0,0:06:40.00,0:06:42.00,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากที่ได้เรียกชาวแอฟริกันผิวดำ
Dialogue: 0,0:06:42.00,0:06:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเป็น "สัตว์ป่าที่ไม่มีบ้าน"
Dialogue: 0,0:06:44.00,0:06:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเขียนว่า "พวกเขาเป็นพวกคนไม่มีหัว
Dialogue: 0,0:06:48.00,0:06:53.00,Default,,0000,0000,0000,,มีปากและตาอยู่ที่หน้าอก"
Dialogue: 0,0:06:53.00,0:06:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันหัวเราะทุกครั้งที่อ่านเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:06:55.00,0:06:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราต้องยกย่องจินตนาการของจอห์น ล็อค
Dialogue: 0,0:06:59.00,0:07:01.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับงานเขียนของเขาก็คือว่า
Dialogue: 0,0:07:01.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,มันแสดงถึงจุดเริ่มต้น
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ของประเพณีการเล่าเรื่องเกี่ยวกับชาวแอฟริกันในโลกตะวันตก
Dialogue: 0,0:07:06.00,0:07:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ประเพณีของกลุ่มประเทศในอนุภูมิภาคซาฮาราในแอฟริกา ในฐานะสถานที่แห่งแง่ลบ
Dialogue: 0,0:07:09.00,0:07:11.00,Default,,0000,0000,0000,,แห่งความแตกต่าง แห่งความมืดมน
Dialogue: 0,0:07:11.00,0:07:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ของผู้คนผู้ซึ่ง ในคำบรรยายของนักกวีชั้นยอด
Dialogue: 0,0:07:15.00,0:07:17.00,Default,,0000,0000,0000,,รัดยาร์ด คิปลิง
Dialogue: 0,0:07:17.00,0:07:20.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็น "ครึ่งปิศาจ ครึ่งเด็ก"
Dialogue: 0,0:07:20.00,0:07:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และดังนั้น ดิฉันจึงเริ่มตระหนักว่า ตลอดชีวิตของ
Dialogue: 0,0:07:23.00,0:07:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อนร่วมห้องชาวอเมริกันของดิฉัน
Dialogue: 0,0:07:25.00,0:07:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอต้องได้เห็นและได้ยินเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวนี้
Dialogue: 0,0:07:27.00,0:07:29.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่หลายฉบับทีเดียว
Dialogue: 0,0:07:29.00,0:07:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกับอาจารย์ท่านหนึ่ง
Dialogue: 0,0:07:31.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งครั้งหนึ่งเคยบอกดิฉันว่า นิยายของดิฉันนั้นไม่เป็น "แอฟริกันที่แท้จริง"
Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันพร้อมที่จะโต้เถียงว่าตัวนวนิยายนั้น
Dialogue: 0,0:07:38.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,มีปัญหาหลายอย่าง
Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่ามันไม่ประสบความสำเร็จในหลายจุด
Dialogue: 0,0:07:44.00,0:07:46.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันก็นึกไม่ถึงว่า
Dialogue: 0,0:07:46.00,0:07:49.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ได้บรรลุสิ่งที่เรียกว่า แอฟริกันที่แท้จริง ได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:07:49.00,0:07:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
Dialogue: 0,0:07:51.00,0:07:54.00,Default,,0000,0000,0000,,อะไรคือ แอฟริกันที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:07:54.00,0:07:56.00,Default,,0000,0000,0000,,อาจารย์บอกดิฉันว่า ตัวละครของดิฉัน
Dialogue: 0,0:07:56.00,0:07:58.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับเขามากเกินไป
Dialogue: 0,0:07:58.00,0:08:00.00,Default,,0000,0000,0000,,คือเป็นผู้ชายชนชั้นกลางที่มีการศึกษา
Dialogue: 0,0:08:00.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวละครของดิฉันขับรถยนต์
Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:05.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาไม่หิวโหย
Dialogue: 0,0:08:05.00,0:08:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ใช่แอฟริกันที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:08:09.00,0:08:12.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันต้องขอเพิ่มเติมอย่างรวดเร็วว่า ดิฉันก็มีความผิดไม่น้อยไปกว่าคนอื่น
Dialogue: 0,0:08:12.00,0:08:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ในคำถามของเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:08:15.00,0:08:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อไม่กี่ปีก่อน ดิฉันเดินทางไปประเทศเม็กซิโกจากสหรัฐ
Dialogue: 0,0:08:19.00,0:08:21.00,Default,,0000,0000,0000,,บรรยากาศการเมืองในอเมริกาตอนนั้นตึงเครียด
Dialogue: 0,0:08:21.00,0:08:25.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันกำลังมีการถกเถียงกันเกี่ยวกับเรื่องการอพยพย้ายถิ่นฐาน
Dialogue: 0,0:08:25.00,0:08:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และ สิ่งที่มักเกิดขึ้นบ่อยครั้งในอเมริกา
Dialogue: 0,0:08:27.00,0:08:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ การอพยพกลายเป็นสิ่งที่มีมีความหมายเดียวกับคำว่า ชาวเม็กซิกัน
Dialogue: 0,0:08:30.00,0:08:32.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีเรื่องเล่าไม่รู้จบเกี่ยวกับชาวเม็กซิกัน
Dialogue: 0,0:08:32.00,0:08:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะผู้คนที่
Dialogue: 0,0:08:34.00,0:08:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ปอกลอกระบบรักษาพยาบาล
Dialogue: 0,0:08:36.00,0:08:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ลักลอบข้ามพรมแดน
Dialogue: 0,0:08:38.00,0:08:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ถูกจับที่ชายแดน เป็นต้น
Dialogue: 0,0:08:42.00,0:08:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันยังจำวันแรกที่ดิฉันเดินเที่ยวในกวาดาลาฮาราได้
Dialogue: 0,0:08:46.00,0:08:48.00,Default,,0000,0000,0000,,มองผู้คนเดินทางไปทำงาน
Dialogue: 0,0:08:48.00,0:08:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ม้วนแป้งตอร์ติญ่าในตลาด
Dialogue: 0,0:08:50.00,0:08:53.00,Default,,0000,0000,0000,,สูบบุหรี่ หัวเราะ
Dialogue: 0,0:08:53.00,0:08:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันจำได้ถึงความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
Dialogue: 0,0:08:56.00,0:08:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และต่อมา ดิฉันก็รู้สึกท่วมท้นไปด้วยความละอาย
Dialogue: 0,0:08:59.00,0:09:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันรู้ตัวว่าดิฉันมัวแต่จดจ่อ
Dialogue: 0,0:09:02.00,0:09:04.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่กับการรายงานข่าวเรื่องชาวเม็กซิกันในสื่อ
Dialogue: 0,0:09:04.00,0:09:06.00,Default,,0000,0000,0000,,จนกระทั่งคนเหล่านี้ได้กลายมาเป็นสิ่งๆเดียวในความคิดของดิฉัน
Dialogue: 0,0:09:06.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นก็คือ ผู้อพยพอนาถา
Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไปเชื่อเรื่องเล่าเรื่องเดียวเกี่ยวกับชาวเม็กซิกัน
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่สามารถละอายใจต่อตัวเองได้มากไปกว่านี้
Dialogue: 0,0:09:14.00,0:09:16.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือวิธีสร้างเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:09:16.00,0:09:19.00,Default,,0000,0000,0000,,นำเสนอว่าประชาชนกลุ่มหนึ่งเป็นแค่สิ่งๆเดียว
Dialogue: 0,0:09:19.00,0:09:21.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งๆเดียวเท่านั้น
Dialogue: 0,0:09:21.00,0:09:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ซ้ำไปซ้ำมา
Dialogue: 0,0:09:23.00,0:09:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือสิ่งที่พวกเขากลายมาเป็น
Dialogue: 0,0:09:26.00,0:09:28.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:09:28.00,0:09:31.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่พูดถึงเรื่องอำนาจ
Dialogue: 0,0:09:31.00,0:09:33.00,Default,,0000,0000,0000,,มีคำพูดหนึ่งในภาษาอิกโบ
Dialogue: 0,0:09:33.00,0:09:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งดิฉันนึกถึงทุกครั้งที่ดิฉันนึกถึงเรื่อง
Dialogue: 0,0:09:35.00,0:09:38.00,Default,,0000,0000,0000,,พลังของโครงสร้างของโลก คำนั้นคือ "นคาลี"
Dialogue: 0,0:09:38.00,0:09:40.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นคำนามซึ่งแปลอย่างหลวมๆว่า
Dialogue: 0,0:09:40.00,0:09:43.00,Default,,0000,0000,0000,,"แข็งแกร่งเหนืออีกสิ่งหนึ่ง"
Dialogue: 0,0:09:43.00,0:09:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกับโลกศรษฐกิจและการเมืองของเรา
Dialogue: 0,0:09:46.00,0:09:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าต่างๆนั้นถูกนิยาม
Dialogue: 0,0:09:48.00,0:09:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยหลักการของ นคาลี
Dialogue: 0,0:09:51.00,0:09:53.00,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกเล่าอย่างไร ใครเป็นคนเล่า
Dialogue: 0,0:09:53.00,0:09:56.00,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกเล่าเมื่อไหร่ จำนวนเรื่องที่ถูกถ่ายทอด
Dialogue: 0,0:09:56.00,0:10:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ล้วนขึ้นอยู่กับอำนาจ
Dialogue: 0,0:10:00.00,0:10:03.00,Default,,0000,0000,0000,,อำนาจไม่ใช่เพียงแค่ความสามารถที่จะบอกเล่าเรื่องราวของบุคคลอื่นเท่านั้น
Dialogue: 0,0:10:03.00,0:10:07.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ยังเป็นความสามารถที่จะทำให้เรื่องราวนั้นๆเป็นบทสรุปของบุคคลนั้น
Dialogue: 0,0:10:07.00,0:10:09.00,Default,,0000,0000,0000,,กวีชาวปาเลสไตน์ ชื่อ มุรีด บาร์กุธี เขียนไว้ว่า
Dialogue: 0,0:10:09.00,0:10:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณต้องการที่จะถอดถอนประชาชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
Dialogue: 0,0:10:12.00,0:10:15.00,Default,,0000,0000,0000,,วิธีที่ง่ายที่สุดคือ บอกเล่าเรื่องราวของพวกเขา
Dialogue: 0,0:10:15.00,0:10:18.00,Default,,0000,0000,0000,,และเริ่มด้วย "อย่างที่สอง"
Dialogue: 0,0:10:18.00,0:10:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มต้นเรื่องด้วยลูกศรของชนเผ่าอเมริกัน
Dialogue: 0,0:10:22.00,0:10:25.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ใช่การมาของชาวอังกฤษ
Dialogue: 0,0:10:25.00,0:10:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะได้เรื่องราวที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:10:28.00,0:10:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มต้นเรื่องด้วย
Dialogue: 0,0:10:30.00,0:10:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ความล้มเหลวของรัฐแอฟริกา
Dialogue: 0,0:10:32.00,0:10:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ใช่ด้วยรัฐแอฟริกาในจินตนาการอาณานิคม
Dialogue: 0,0:10:36.00,0:10:40.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณก็จะได้เรื่องราวที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:10:40.00,0:10:42.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อไม่นานมานี้ ดิฉันเพิ่งไปบรรยายที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งซึ่ง
Dialogue: 0,0:10:42.00,0:10:44.00,Default,,0000,0000,0000,,มีนักเรียนคนนึงบอกดิฉันว่า
Dialogue: 0,0:10:44.00,0:10:46.00,Default,,0000,0000,0000,,มันน่าเสียดายเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:10:46.00,0:10:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผู้ชายขาวไนจีเรียเป็นพวกที่ทำร้ายร่างกายผู้อื่น
Dialogue: 0,0:10:49.00,0:10:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นด้วยกับตัวละครพ่อในนิยายของดิฉัน
Dialogue: 0,0:10:52.00,0:10:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันบอกเขาว่า ดิฉันเพิ่งจะอ่านนิยายเรื่องหนึ่ง
Dialogue: 0,0:10:54.00,0:10:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อ "อเมริกันไซโค" (คนบ้าชาวอเมริกัน)
Dialogue: 0,0:10:56.00,0:10:58.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:10:58.00,0:11:00.00,Default,,0000,0000,0000,,และก็น่าเสียดายเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:11:00.00,0:11:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เด็กวัยรุ่นอเมริกันเป็นฆาตกรต่อเนื่อง
Dialogue: 0,0:11:03.00,0:11:07.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:11:07.00,0:11:13.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:11:13.00,0:11:16.00,Default,,0000,0000,0000,,แน่นอน ดิฉันพูดตอบโต้ไปด้วยอารมณ์รำคาญนิดๆ
Dialogue: 0,0:11:16.00,0:11:18.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:11:18.00,0:11:20.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันก็ไม่เคยคิดที่จะมองว่า
Dialogue: 0,0:11:20.00,0:11:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เพียงแค่เพราะดิฉันได้อ่านนิยายเรื่องหนึ่ง
Dialogue: 0,0:11:22.00,0:11:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีตัวละครเป็นฆาตรกรต่อเนื่อง
Dialogue: 0,0:11:24.00,0:11:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้ว ตัวละครนั้นจะเป็นตัวแทน
Dialogue: 0,0:11:26.00,0:11:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ของชาวอเมริกันทั้งหมด
Dialogue: 0,0:11:28.00,0:11:31.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ใช่เพราะว่าดิฉันเป็นคนที่ดีกว่าเด็กนักเรียนคนนั้น
Dialogue: 0,0:11:31.00,0:11:34.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เป็นเพราะอำนาจทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจของอเมริกา
Dialogue: 0,0:11:34.00,0:11:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้ดิฉันมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับอเมริกาหลายเรื่อง
Dialogue: 0,0:11:36.00,0:11:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันได้อ่านงานของ ไทเลอร์ และ อัพไดค์ และ สไตน์เบ็ค และ เกทสกิล
Dialogue: 0,0:11:40.00,0:11:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไม่ได้มีเรื่องเล่าเรื่องเดียวเกี่ยวกับอเมริกา
Dialogue: 0,0:11:43.00,0:11:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อหลายปีก่อน เมื่อดิฉันได้เรียนรู้ว่า นักเขียนได้ถูกคาดหวัังว่า
Dialogue: 0,0:11:46.00,0:11:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ต้องมีวัยเด็กที่ไม่มีความสุข
Dialogue: 0,0:11:50.00,0:11:52.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงจะประสบความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:11:52.00,0:11:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันเริ่มที่จะคิดถึงวิธีที่ดิฉันจะสามารถสร้าง
Dialogue: 0,0:11:54.00,0:11:56.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เลวร้ายที่พ่อแม่ของดิฉันได้ทำกับดิฉัน
Dialogue: 0,0:11:56.00,0:11:58.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:11:58.00,0:12:02.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในความเป็นจริงแล้ว ดิฉันมีชีวิตวัยเด็กที่มีความสุขมาก
Dialogue: 0,0:12:02.00,0:12:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความรัก ในครอบครัวที่สนิทสนมอบอุ่น
Dialogue: 0,0:12:05.00,0:12:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันก็มีคุณปู่และคุณตาที่ตายในค่ายผู้ลี้ภัยเช่นกัน
Dialogue: 0,0:12:09.00,0:12:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ลูกพี่ลูกน้องของดิฉันที่ชื่อ พอลลี เสียชีวิต เพราะว่าเขาไม่สามารถได้รับการรักษาพยาบาลที่เพียงพอ
Dialogue: 0,0:12:13.00,0:12:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อนสนิทที่สุดของดิฉันคนหนึ่งชื่อ โอโคโลมา เสียชีวิตในเหตุการณ์เครื่องบินตก
Dialogue: 0,0:12:16.00,0:12:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะรถดับเพลิงของพวกเราไม่มีน้ำ
Dialogue: 0,0:12:19.00,0:12:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันโตขึ้นภายใต้รัฐบาลทหารที่กดขี่
Dialogue: 0,0:12:22.00,0:12:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ลดคุณค่าของการศึกษา
Dialogue: 0,0:12:24.00,0:12:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งบางครั้งทำให้พ่อแม่ของดิฉันไม่ได้รับเงินเดือน
Dialogue: 0,0:12:27.00,0:12:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ตอนที่ดิฉันเป็นเด็ก ดิฉันจึงได้เห็นแยมหายไปจากโต๊ะทานอาหารเช้า
Dialogue: 0,0:12:31.00,0:12:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมาเนยเทียมมาร์จารีนก็หายไป
Dialogue: 0,0:12:33.00,0:12:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมาขนมปังก็แพงเกินกว่าที่จะซื้อได้
Dialogue: 0,0:12:36.00,0:12:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมานมก็มาถูกปันส่วน
Dialogue: 0,0:12:39.00,0:12:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และที่ยิ่งไปกว่านั้น ความกลัวทางการเมืองที่ถูกทำให้เป็นเรื่องปกติ
Dialogue: 0,0:12:42.00,0:12:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็รุกรานเข้ามาชีวิตของพวกเรา
Dialogue: 0,0:12:46.00,0:12:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องราวต่างๆเหล่านี้สร้างให้ดิฉันเป็นคนที่ดิฉันเป็นอยู่
Dialogue: 0,0:12:48.00,0:12:52.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่การยืนหยัดอยู่กับแต่เฉพาะเรื่องราวเชิงลบเหล่านี้
Dialogue: 0,0:12:52.00,0:12:55.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นการลดทอนให้ประสบการณ์ของดิฉันมันแบนราบ
Dialogue: 0,0:12:55.00,0:12:57.00,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นการมองข้ามเรื่องราวอื่นๆอีกหลายๆเรื่อง
Dialogue: 0,0:12:57.00,0:12:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งหล่อหลอมตัวตนของดิฉัน
Dialogue: 0,0:12:59.00,0:13:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียวสร้างแบบฉบับของกลุ่มคน
Dialogue: 0,0:13:02.00,0:13:05.00,Default,,0000,0000,0000,,และปัญหาของแบบฉบับนั้น
Dialogue: 0,0:13:05.00,0:13:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่ว่ามันไม่จริง
Dialogue: 0,0:13:07.00,0:13:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คือมันไม่สมบูรณ์
Dialogue: 0,0:13:09.00,0:13:13.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้เรื่องเล่าหนึ่งเรื่องกลายมาเป็นเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:13:13.00,0:13:15.00,Default,,0000,0000,0000,,แน่นอน แอฟริกาคือทวีปที่เต็มไปด้วยความหายนะ
Dialogue: 0,0:13:15.00,0:13:19.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีความหายนะที่ใหญ่หลวง เช่น การข่มขืนอันน่าสะพรึงกลัวในคองโก
Dialogue: 0,0:13:19.00,0:13:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และความหายนะที่น่าสลดหดหู่ เช่น ความจริงที่ว่า
Dialogue: 0,0:13:21.00,0:13:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ประชาชนห้าพันคนสมัครงานเพื่อแย่งชิงตำแหน่งๆเดียวในไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:13:26.00,0:13:29.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันมีเรื่องราวอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับความหายนะ
Dialogue: 0,0:13:29.00,0:13:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันสำคัญมาก สำคัญพอๆกัน ที่จะพูดถึงเรื่องราวเหล่านี้
Dialogue: 0,0:13:33.00,0:13:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันรู้สึกอยู่เสมอว่ามันเป็นไปไม่ได้
Dialogue: 0,0:13:35.00,0:13:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะมีส่วนร่วมกับสถานที่หนึ่งหรือบุคคลหนึ่งอย่างแท้จริง
Dialogue: 0,0:13:38.00,0:13:42.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยปราศจากการเข้าไปมีส่วนร่วมกับเรื่องราวทั้งหมดของสถานที่นั้น หรือบุคคลนั้น
Dialogue: 0,0:13:42.00,0:13:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ผลที่ตามมาจากเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:13:45.00,0:13:48.00,Default,,0000,0000,0000,,คือสิ่งนี้ : มันปล้นศักดิ์ศรีของผู้คน
Dialogue: 0,0:13:48.00,0:13:52.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้การยอมรับบความเท่าเทียมของมนุษยชาติเป็นเรื่องยาก
Dialogue: 0,0:13:52.00,0:13:55.00,Default,,0000,0000,0000,,มันตอกย้ำว่าพวกเราแตกต่างกันอย่างไร
Dialogue: 0,0:13:55.00,0:13:57.00,Default,,0000,0000,0000,,มากกว่าจะย้ำว่าเราคล้ายคลึงกันอย่างไร
Dialogue: 0,0:13:57.00,0:13:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ถ้าหากก่อนการเดินทางไปเม็กซิโกของดิฉัน
Dialogue: 0,0:13:59.00,0:14:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันติดตามการอภิปรายเรื่องการอพยพจากทั้งสองฝ่าย
Dialogue: 0,0:14:03.00,0:14:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งฝ่ายอเมริกันและแม็กซิกันล่ะ?
Dialogue: 0,0:14:05.00,0:14:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากแม่ของดิฉันบอกพวกเราว่าครอบครัวของฟิเดนั้นยากจน
Dialogue: 0,0:14:09.00,0:14:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และขยันขันแข็งล่ะ?
Dialogue: 0,0:14:11.00,0:14:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเรามีเครื่อข่ายโทรทัศน์ของแอฟริกา
Dialogue: 0,0:14:13.00,0:14:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งถ่ายทอดเรื่องราวหลากหลายของชาวแอฟริกันไปทั่วโลกล่ะ?
Dialogue: 0,0:14:17.00,0:14:19.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ ชินัว อเชเบ นักเขียนชาวไนจีเรีย เรียกว่า
Dialogue: 0,0:14:19.00,0:14:22.00,Default,,0000,0000,0000,,"ความสมดุลของเรื่องราวต่างๆ"
Dialogue: 0,0:14:22.00,0:14:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันรู้เรื่องผู้จัดพิมพ์ชาวไนจีเรียของดิฉัน
Dialogue: 0,0:14:25.00,0:14:27.00,Default,,0000,0000,0000,,มุขตา บาคาเร
Dialogue: 0,0:14:27.00,0:14:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ชายที่ไม่ธรรมดา ผู้ซึ่งทิ้งงานของเขาในธนาคาร
Dialogue: 0,0:14:29.00,0:14:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเดินตามความฝันของเขาและก่อตั้งสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง
Dialogue: 0,0:14:32.00,0:14:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ความคิดเห็นที่เป็นที่ยอมรับ คือ ชาวไนจีเรียนไม่อ่านวรรณกรรม
Dialogue: 0,0:14:36.00,0:14:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาไม่เห็นด้วย เขารู้สึก
Dialogue: 0,0:14:38.00,0:14:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าคนที่สามารถอ่านได้ จะอ่าน
Dialogue: 0,0:14:40.00,0:14:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณทำให้วรรณกรรมมีแพร่หลายอยู่ทั่วไปในราคาย่อมเยา
Dialogue: 0,0:14:44.00,0:14:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นานหลังจากเขาตีพิมพ์นิยายเล่มแรกของดิฉัน
Dialogue: 0,0:14:47.00,0:14:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไปสถานีโทรทัศน์ในลากอส เพื่อให้สัมภาษณ์
Dialogue: 0,0:14:50.00,0:14:53.00,Default,,0000,0000,0000,,และผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานเป็นพนักงานส่งเอกสารเดินมาหาดิฉันพร้อมกล่าวว่า
Dialogue: 0,0:14:53.00,0:14:56.00,Default,,0000,0000,0000,,"ฉันชอบนิยายของคุณมาก ฉันไม่ชอบตอนจบ
Dialogue: 0,0:14:56.00,0:14:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น คุณต้องเขียนตอนต่อไป และเรื่องมันจะเป็นอย่างนี้..."
Dialogue: 0,0:14:59.00,0:15:02.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:15:02.00,0:15:05.00,Default,,0000,0000,0000,,และเธอยังเดินหน้าบอกดิฉันต่อไปถึงสิ่งที่ควรเขียนในตอนที่สองของหนังสือ
Dialogue: 0,0:15:05.00,0:15:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันไม่เพียงแต่เอ็นดูเธอ แต่ดิฉันซาบซึ้งมาก
Dialogue: 0,0:15:08.00,0:15:11.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เป็นส่วนหนึ่งของมวลชนชาวไนจีเรียธรรมดา
Dialogue: 0,0:15:11.00,0:15:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งไม่น่าจะเป็นผู้อ่าน
Dialogue: 0,0:15:14.00,0:15:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอไม่เพียงแค่อ่านหนังสือเล่มนั้น แต่เธอยังแสดงความเป็นเจ้้าของของหนังสือเล่มนั้น
Dialogue: 0,0:15:16.00,0:15:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และรู้สึกว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะบอกดิฉัน
Dialogue: 0,0:15:19.00,0:15:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าควรเขียนอะไรในตอนต่อไป
Dialogue: 0,0:15:21.00,0:15:25.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันรู้เรื่องเพื่อนของดิฉัน ฟูมิ ออนดา
Dialogue: 0,0:15:25.00,0:15:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้หญิงที่ปราศจากความหวั่นเกรง ผู้ซึ่งจัดรายการทีวีใน ลากอส
Dialogue: 0,0:15:28.00,0:15:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และมีความมุ่งมั่นที่จะบอกเรื่องราวต่างๆที่พวกเราอยากลืม
Dialogue: 0,0:15:31.00,0:15:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันได้รู้เรื่องเกี่ยวกับการผ่าตัดหัวใจ
Dialogue: 0,0:15:35.00,0:15:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ในโรงพยาบาลที่ลากอส เมื่ออาทิตย์ที่แล้วล่ะ?
Dialogue: 0,0:15:38.00,0:15:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันได้รู้เรื่องดนตรีไนจีเรียนร่วมสมัย
Dialogue: 0,0:15:42.00,0:15:45.00,Default,,0000,0000,0000,,รู้เรื่องผู้คนที่มีความสามารถในการร้องเพลงในภาษาอังกฤษและภาษาผสม
Dialogue: 0,0:15:45.00,0:15:47.00,Default,,0000,0000,0000,,และภาษาอิกโบ และโยรูบา และอิโจ
Dialogue: 0,0:15:47.00,0:15:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ผสมผสานอิทธิพลทั้งจาก เจซี (Jay-Z) ถึง เฟลา
Dialogue: 0,0:15:51.00,0:15:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปจนถึง บ๊อบ มาร์ลี และบรรพบุรุษของพวกเขา
Dialogue: 0,0:15:54.00,0:15:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันได้รู้เรื่องนักกฎหมายหญิง
Dialogue: 0,0:15:56.00,0:15:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งเร็วๆนี้ไปที่ศาลที่ไนจีเรีย
Dialogue: 0,0:15:58.00,0:16:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อท้าทายกฎหมายที่น่าขัน
Dialogue: 0,0:16:00.00,0:16:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งกำหนดว่าผู้หญิงต้องได้รับความยินยอมจากสามี
Dialogue: 0,0:16:03.00,0:16:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่จะต่ออายุหนังสือเดินทางของพวกเธอ
Dialogue: 0,0:16:06.00,0:16:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันได้รู้เกี่ยวกับนอลลีวู้ด
Dialogue: 0,0:16:09.00,0:16:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเต็มไปด้วยคนช่างประดิษฐ์คิดค้น ผู้ซึ่งผลิตหนัง ท่ามกลางอุปสรรคทางเทคนิคมากมาย
Dialogue: 0,0:16:13.00,0:16:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ภาพยนต์ที่เป็นที่นิยมซะจนกระทั่ง
Dialogue: 0,0:16:15.00,0:16:17.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้พวกเขาเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดจริงๆ
Dialogue: 0,0:16:17.00,0:16:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ของขาวไนจีเรียที่เสพสิ่งที่พวกเขาสร้าง
Dialogue: 0,0:16:20.00,0:16:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากเพื่อนร่วมห้องของดิฉันได้รู้เรื่องของคนถักเปียที่แสนทะเยอทะยานของดิฉัน
Dialogue: 0,0:16:23.00,0:16:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งเพิ่งจะเริ่มต้นธุรกิจขายอุปกรณ์ต่อผมของเธอเอง
Dialogue: 0,0:16:27.00,0:16:29.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเกี่ยวกับชาวไนจีเรียนับล้าน
Dialogue: 0,0:16:29.00,0:16:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งเริ่มต้นธุรกิจและบางทีล้มเหลว
Dialogue: 0,0:16:31.00,0:16:35.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ยังคงทำต่อเพื่อหล่อเลี้ยงความฝัน
Dialogue: 0,0:16:35.00,0:16:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆครั้งที่ดิฉันอยู่ที่ประเทศดิฉัน ดิฉันต้องเผชิญกับ
Dialogue: 0,0:16:37.00,0:16:40.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่สร้้างความระคายเคืองสำหรับชาวไนจีเรียทั่วๆไป
Dialogue: 0,0:16:40.00,0:16:43.00,Default,,0000,0000,0000,,โครงสร้างพื้นฐานที่ล้มเหลวของพวกเรา รัฐบาลที่ล้มเหลวของพวกเรา
Dialogue: 0,0:16:43.00,0:16:46.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดิฉันก็ได้เผชิิญกับความแข็งแกร่งอันน่าทึ่งของประชาชนผู้ซึ่ง
Dialogue: 0,0:16:46.00,0:16:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เจริญงอกงาม ทั้งๆที่รัฐบาลเป็นแบบนี้
Dialogue: 0,0:16:49.00,0:16:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่เพราะรัฐบาลเป็นแบบนี้
Dialogue: 0,0:16:51.00,0:16:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันสอนเวิร์คชอปการเขียนในลากอสทุกๆฤดูร้อน
Dialogue: 0,0:16:54.00,0:16:57.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันน่าตื่นตาตื่นใจสำหรับดิฉัน เวลาที่ได้เห็นจำนวนคนสมัคร
Dialogue: 0,0:16:57.00,0:17:00.00,Default,,0000,0000,0000,,จำนวนคนที่กระตือรือร้นอยากจะเขียน
Dialogue: 0,0:17:00.00,0:17:02.00,Default,,0000,0000,0000,,อยากจะเล่าเรื่องราวต่างๆ
Dialogue: 0,0:17:02.00,0:17:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้จัดพิมพ์หนังสือชาวไนจีเรียนของดิฉันและตัวดิฉันได้ก่อตั้งองค์กรที่ไม่หวังผลกำไร
Dialogue: 0,0:17:05.00,0:17:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อ ฟาราฟินา ทรัสท์
Dialogue: 0,0:17:07.00,0:17:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และเรามีความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่จะสร้างห้องสมุด
Dialogue: 0,0:17:10.00,0:17:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และปรับปรุงห้องสมุดหลายแห่งที่มีอยู่แล้ว
Dialogue: 0,0:17:12.00,0:17:15.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้หนังสือแก่โรงเรียนรัฐ
Dialogue: 0,0:17:15.00,0:17:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งไม่มีอะไรเลยในห้องสมุดของพวกเขา
Dialogue: 0,0:17:17.00,0:17:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็มีความฝันที่จะจัดเวิร์คชอปมากมาย
Dialogue: 0,0:17:19.00,0:17:21.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับการอ่านและการเขียน
Dialogue: 0,0:17:21.00,0:17:24.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับคนทุกๆคนที่มีความกระหาย ที่จะเล่าเรื่องราวอันมากมายของพวกเรา
Dialogue: 0,0:17:24.00,0:17:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าสำคัญ
Dialogue: 0,0:17:26.00,0:17:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าจำนวนหลายๆเรื่องสำคัญ
Dialogue: 0,0:17:28.00,0:17:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าถูกใช้เพื่อขับไล่และใส่ร้าย
Dialogue: 0,0:17:32.00,0:17:36.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรื่องเล่ายังสามารถถูกนำมาสร้างพลัง และสร้างความเป็นมนุษย์
Dialogue: 0,0:17:36.00,0:17:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องเล่าสามารถทำลายศักดิ์ศรีของมนุษย์
Dialogue: 0,0:17:39.00,0:17:44.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรื่องเล่าก็สามารถซ่อมแซมศักดิ์ศรีที่แตกหักนั้นได้เช่นกัน
Dialogue: 0,0:17:44.00,0:17:46.00,Default,,0000,0000,0000,,นักเขียนชาวอเมริกัน อลิซ วอล์คเกอร์ ได้เขียนสิ่งนี้ไว้
Dialogue: 0,0:17:46.00,0:17:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับญาติชาวใต้ของเธอ
Dialogue: 0,0:17:48.00,0:17:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งย้ายมาทางเหนือ
Dialogue: 0,0:17:50.00,0:17:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอแนะนำหนังสือเล่มหนึ่งแก่พวกเขา
Dialogue: 0,0:17:52.00,0:17:55.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นหนังสือเกี่ยวกับชีวิตชาวใต้ที่พวกเขาจากมา
Dialogue: 0,0:17:55.00,0:17:59.00,Default,,0000,0000,0000,,"พวกเขานั่งล้อมวง อ่านหนังสือด้วยตัวพวกเขาเอง
Dialogue: 0,0:17:59.00,0:18:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ฟังฉันอ่านหนังสือ และสวรรค์แบบหนึ่งก็ได้หวนคืนมา"
Dialogue: 0,0:18:05.00,0:18:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ดิฉันอยากจะทิ้งท้ายด้วยความคิดนี้
Dialogue: 0,0:18:08.00,0:18:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราปฎิเสธเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:18:11.00,0:18:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราตระหนักว่ามันไม่มีเรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว
Dialogue: 0,0:18:14.00,0:18:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับสถานที่ใดๆ
Dialogue: 0,0:18:16.00,0:18:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะได้สวรรค์อย่างหนึ่งคืนมา
Dialogue: 0,0:18:18.00,0:18:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณค่ะ
Dialogue: 0,0:18:20.00,0:18:28.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)