Omgeving Laten we eens naar oude Siggy kijken, Sigmund Freud, oke, die zeker zijn tijd heeft gehad. Hij zegt dat gedrag wordt beïnvloed door ouders, dromen, grappen, en geslacht niet noodzakelijk in die volgorde. Oke, maar wat zegt dat? Dit is het 'omgeving' kamp weer, toch? Vele wetenschappelijke onderzoeken hebben een duidelijk feit aangetoond, dat het gedrag van een mens wordt gecreëerd door de omgeving. Als genen aanleg voor een bepaald gedrag hebben, maar de omgeving ondersteunt het niet, dan zal dat gedrag zich niet openbaren, dus in dit geval zijn genen niet belangrijk. We leven in een opmerkelijke tijd het tijdperk van genomics Je genoom is de volledige reeks van je DNA Jouw reeks en de mijne zijn een beetje verschillend. Daarom zien we er anders uit. Ik heb bruine ogen jij hebt misschien blauw of grijs maar het is niet alleen oppervlakkig De krantenkoppen vertellen ons dat genen ons enge ziektes kunnen geven, misschien zelfs onze persoonlijkheid vormen, of ons psychische stoornissen geven. Onze genen lijken ontzagwekkende macht over ons lot te hebben En toch, zou ik graag denken dat ik ben meer dan mijn genen. Evenals, elke connectoom veranderd met de tijd. Wat kan er veranderen? Nou, neuronen, net zoals bomen, kunnen nieuwe zijtakken vormen, en ze kunnen oude verliezen. Synapsen kunnen worden gemaakt, en ze kunnen worden uitgewist Synapsen kunnen groter worden, en ze kunnen kleiner worden. Tweede vraag: Wat veroorzaakt deze veranderingen? Nou, het is waar in zekere mate, worden ze geprogrammeerd door je genen. Maar dat is niet het hele verhaal, want er zijn signalen: elektrische signalen, die langs de takken van de neuronen reizen, en chemische signalen, die sprongen maken van tak naar tak. Deze signalen worden neurale activiteit genoemd. En er is veel bewijs dat neurale activiteit onze gedachten codeert, gevoelens en percepties, onze mentale ervaringen. En er is veel bewijs dat neurale activiteit je verbindingen kunnen laten veranderen. En als je die twee feiten samenbrengt, betekent het dat je ervaringen je connectoom kunnen veranderen. En dat is de reden waarom elk connectoom uniek is, zelfs die van genetisch identieke tweelingen. De connectoom is waar de natuur de opvoeding ontmoet. En het zou waar kunnen zijn dat alleen het denken je connectoom kan veranderen een idee dat je misschien kracht geeft. Hebben jullie allemaal die vraag gehoord over, de kwestie dat geslacht maatschappelijk gecreëerd wordt, versus dat het biologisch en hormonaal is? Natuurlijk, kies ik een beetje meer voor de biologische kant, maar.. Ik geloof nu, na het bestuderen van biologie voor vele jaren, en echt geloof, dat het natuur versus opvoeding debat, op een heleboel manieren, ... dood is op dit moment, om de volgende reden Het brein is zeer, zeer vormbaar We zijn allemaal geboren met mannelijke of vrouwelijke aanleg en dan zijn er hormonen die dat circuit voor gedrag versterken, dat is wat een hormoon behoort te doen. De taak van een hormoon is om ons aanleg voor bepaalde gedragingen te geven. Echter, de manier waarop we opgevoed worden, bijvoorbeeld, kleine jongens Studies hebben aangetoond dat kleine jongens die verteld werden dat ze niets aan mochten raken, zullen het vaak grijpen, terwijl je een meisje mondeling kan vragen het niet aan te raken. Kleine jongens worden wereldwijd vaker gestraft voor overtredingen. Kleine jongens wordt verteld om niet te huilen ...dat ze een 'kerel' moeten zijn toch? Zelfs op jonge leeftijd, zijn vaders soms heel erg bang als hun kleine jongen ... enig vrouwelijk gedrag vertoont. Bijvoorbeeld, ik herinner me een vlucht waar een man naast me zat. Hij zei.. zijn 18-jarige zoon, toen hij zijn zusje een cadeautje zag openen eerder die week Het was een handtas, ze had een handtas gekregen. Ze was vier jaar oud. En hij zei: 'Oh, mag ik ook een handtas?' En hij voelde zich, alsof iemand hem in z'n maag had geschopt, en hij schreeuwde naar zijn achttien jaar oude zoon, 'Nee, jongens dragen geen handtas!' En hij vertelde mij dit voorval.. en hij schaamde zich zo achteraf omdat hij zich realiseerde dat zijn kleine jongen niets uitte .. over vrouwelijk zijn of niet Dus, deze dingen: de manier waarop we kleine jongens opvoeden, en kleine meisjes opvoeden, Onze hersencircuits zijn zo kneedbaar. Bijvoorbeeld .. we kunnen niet vanaf onze geboorte pianospelen toch? je moet oefenen, oefenen , oefenen. kunt hersencircuits omscholen, om verschillende dingen te kunnen doen. En .. ons hele leven worden we getraind, geslacht getraind, om meer het één of het ander te zijn. Mannen: gezichtsuitdrukkingen bijvoorbeeld, wanneer ze gemeten worden en elektroden op hun krijgen, en ze laten een grizzly foto zien waarvan je normaliter ineenkrimpt en emotioneel wordt, hun gezichtsuitdrukkingen, versus die van vrouwen, toonden eigenlijk meer emotie in de tijd voordat het bewust wordt. (Dan) direct daarna het 2e niveau als het bewust wordt, beginnen ze hun gezichtsspieren aan te passen naar fronsen of glimlachen bij vrouwen, versterken de gezichtsspieren echter, en die van mannen verzwakken. Wetenschappers geloven, dat de hypothese is, dat de mannen getraind zijn om een emotie te onderdrukken. Dus, bedankt voor de vraag, het is .. een bewegend doel voor het grootste deel van ons leven. En de manieren waarop we opgevoed zijn, en wat we mogen doen, wat jongens wel (en niet) mogen doen, heeft veel te maken met hoe ze opgroeien tot mannen. Denk na over de manier waarop je handelt, je gezichtsuitdrukking, de waarden die je geaccepteerd hebt, de manier waarop je praat, alles, en vergeet niet dat ze het gevolg zijn van je omgeving. Het menselijk brein heeft geen mechanisme om te herkennen wat relevant is of niet. Ik schilder mezelf, want ik wil een meisje veroveren. Die kerel is echt knap. Als we bloed drinken, maakt het ons sterk. [Stam ontmoet voor het eerst een blanke man] Er bestaat niet zoiets als: slecht, crimineel, lui, briljante mensen, dieven, of racisten. Alleen mensen met aanleg voor dergelijk gedrag maar als de omgeving het niet activeerd zal het gedrag zich nooit openbaren. Vergeet niet: het menselijke brein heeft geen mechanisme om te herkennen wat relevant is of niet. Het meest extreme geval wordt vertegenwoordigd door wilde kinderen. Een wild kind is een menselijk kind dat afgesloten heeft geleefd van menselijk contact vanaf een zeer jonge leeftijd, en geen (of weinig) ervaring heeft met menselijke zorg, liefdevol of sociaal gedrag, en cruciaal, met menselijke taal. Wilde kinderen missen de sociale basisvaardigheden die normaal gesproken geleerd worden in het proces van inculturatie. Zo kunnen ze wellicht niet leren van een toilet gebruik te maken, moeite hebben om rechtop te lopen en tonen een gebrek aan interesse in menselijke activiteit om hen heen. Oxana Malaya begon haar leven bij de honden afgewezen door haar moeder en vader, wist ze te zes jaar te overleven, levend in het wild, voordat ze verzorgd werd. Er zijn maar een paar gevallen van wilde kinderen, die volledig hebben kunnen herstellen van de verwaarlozing die ze hebben geleden. Oxana is nu 22, maar haar toekomst hangt nog steeds aan een draadje. Hebben wetenschappers genoeg geleerd van eerdere gevallen om te herstellen? Zes jaar lang heeft Oxana Malaya haar leven doorgebracht in een kennel, bij honden. Volledig verlaten door haar moeder en vader, toen ze werd ontdekt gedroeg ze zich meer als een dier dan als een menselijk kind. Gedurende twee eeuwen zijn wilde kinderen het onderwerp geweest van fascinerende studies. Opgegroeid zonder liefde of sociale interactie, wilde kinderen stellen de vraag: Wat maakt ons mens? Oxana werd geboren in november 1983. Toen het meisje geboren werd , woog ze 5 pond, 11 ons, en had geen afwijkingen. Genie had 13 jaar doorgebracht, afgesloten, in een bijna lege kamer, zonder enig sociaal contact Hoewel ze niet aan een psychische aandoening leed, gedroeg ze zich vanwege die omgeving als een mentaal ziek persoon. Ze kon geen sociale verbanden te leggen, ze kon niet praten, zelfs haar lopen was vreemd. Na een tijdje, door de vastberadenheid van anderen om haar te herstellen, begon Genie zich te uiten door middel van gebarentaal en met mensen te socialiseren. Ze namen ook de verantwoordelijkheid voor Genie's therapie, probeerden haar te helpen worstelen met de gruwel van haar jeugd. Oke baby, open je mond! In dit primitieve rollenspel, speelt Marilyn Genie's moeder. Schiet op! Schiet op, er is geen tijd. Vader gaat boos zijn. Marilyn probeert herinneringen uit Genie's verleden te ontlokken. Ik vraag me af wat je denkt. Genie is het extreme bewijs van de invloed van omgeving. Ondanks alles wat ze had meegemaakt, waren Genie 's problemen nog niet voorbij. In haar eerste pleeggezin , werd Genie zwaar gestraft voor braken. Die ervaring was zo traumatiserend, dat Genie terug moest naar het kinderziekenhuis, waar de Rigler's hulp aanboden. Je kon er niets aan doen. Dus nu houdt je je mond dicht zodat je niet zult overgeven. Genie was bang om haar mond open te doen. Ze viel terug naar de enige wat ze gewend was te doen als ze aangevallen werd, helemaal stil.. Als je een mens niet blootstelt aan moord, verkrachting, pedofilie, zoöfilie, necrofilie, wapens, racisme, dan zal hij niet weten wat ze zijn. Het is net alsof je je een kleur probeert voor te stellen die je nog nooit hebt gezien.