WEBVTT

00:00:00.554 --> 00:00:03.021
ในฐานะส่วนหนึ่งของสังคม
เราต่างมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ

00:00:03.021 --> 00:00:05.087
ที่อาจส่งผลต่อเราในอนาคต

00:00:05.087 --> 00:00:07.844
พวกเรารู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่เรา
ตัดสินใจเป็นหมู่คณะ

00:00:07.868 --> 00:00:09.506
ผลลัพธ์มักจะออกมาไม่ค่อยดีนัก

00:00:09.530 --> 00:00:11.486
บ่อยครั้งที่ยิ่งแย่กันไปใหญ่

00:00:12.315 --> 00:00:14.739
แล้วจะทำอย่างไรให้การตัดสินใจแบบกลุ่ม
ได้ผลออกมาดี

NOTE Paragraph

00:00:15.228 --> 00:00:19.556
งานวิจัยเผยว่าปัญญาฝูงชนจะเกิด
ก็ต่อเมื่อต่างคนต่างคิดอย่างเป็นอิสระ

00:00:19.580 --> 00:00:22.785
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมปัญญาฝูงชน
จึงถูกบดบัง จากแรงกดดันของคนรอบข้าง

00:00:22.809 --> 00:00:24.496
การโฆษณา สื่อสังคมออนไลน์

00:00:24.520 --> 00:00:28.559
หรือบางครั้งแค่การพูดคุยกัน
ก็มีผลต่อความคิดของคน

00:00:29.063 --> 00:00:33.016
ในทางกลับกัน การถกกันในกลุ่ม
ทำให้มีการแลกเปลี่ยนมุมมอง

00:00:33.040 --> 00:00:34.822
ปรับปรุงแก้ไขความเห็นซึ่งกันและกัน

00:00:34.846 --> 00:00:36.639
บางครั้งยังก่อให้เกิดแนวคิดใหม่ๆ

00:00:36.663 --> 00:00:37.959
ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเรื่องดี

00:00:38.502 --> 00:00:43.168
สรุปว่าการปรึกษาหารือกันในกลุ่ม
เป็นตัวช่วยหรือตัวถ่วงในการตัดสินใจกันแน่

00:00:43.749 --> 00:00:45.542
ผมและเพื่อนร่วมงานของผม 
แดน อารีลีย์

00:00:45.566 --> 00:00:49.137
พวกเราได้เริ่มลงมือค้นหาคำตอบนี้
โดยทำการทดลอง

00:00:49.161 --> 00:00:50.942
ในหลายๆที่ทั่วโลก

00:00:50.966 --> 00:00:55.240
เพื่อจะหาคำตอบว่าทำอย่างไรให้
การตัดสินใจแบบกลุ่มได้ผลออกมาดี

00:00:55.264 --> 00:00:58.811
เราคาดว่า ฝูงชนจะตัดสินใจได้ดี
ถ้ามีการถกกันในกลุ่มเล็กๆ

00:00:58.835 --> 00:01:02.762
ที่ช่วยให้เกิดการแลกเปลี่ยนความคิด
อย่างเป็นเหตุเป็นผล

NOTE Paragraph

00:01:03.386 --> 00:01:04.592
เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้

00:01:04.616 --> 00:01:07.863
พวกเราได้ทำการทดลองนึง
ที่กรุงบัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา

00:01:07.887 --> 00:01:10.892
มีผู้เข้าร่วมการทดลองกว่า 10,000 ราย
จากงาน TEDx

00:01:11.489 --> 00:01:12.948
นี่คือตัวอย่างคำถามในการทดลอง

00:01:12.972 --> 00:01:14.925
"หอไอเฟลสูงเท่าไหร่"

00:01:14.949 --> 00:01:17.676
"มีคำว่า 'Yesterday' กี่คำ"

00:01:17.700 --> 00:01:20.000
ในเพลง 'Yesterday' ของวงเดอะบีเทิ้ล

00:01:20.024 --> 00:01:22.315
ต่างคนต่างเขียนคำตอบของตัวเอง

00:01:22.774 --> 00:01:25.270
ต่อมาเราก็แบ่งคนทั้งหมด
ออกเป็นกลุ่มละ 5 คน

00:01:25.294 --> 00:01:28.020
แล้วให้แต่ละกลุ่ม
ช่วยกันหาคำตอบ

00:01:28.499 --> 00:01:31.492
เราพบว่า ค่าเฉลี่ยของคำตอบจากแต่ละกลุ่ม

00:01:31.516 --> 00:01:33.068
หลังจากที่ได้จากการปรึกษาหารือกัน

00:01:33.092 --> 00:01:37.328
มีค่าใกล้เคียงกับค่าจริง
มากกว่าค่าเฉลี่ยของคำตอบจากแต่ละคน

00:01:37.352 --> 00:01:38.523
ที่ทำไปก่อนแบ่งกลุ่ม

00:01:38.547 --> 00:01:41.176
หรือก็คือ จากการทดลองนี้

00:01:41.200 --> 00:01:44.336
ดูเหมือนว่า การปรึกษากันในกลุ่มเล็กๆ

00:01:44.360 --> 00:01:47.070
จะช่วยให้ได้ข้อสรุปที่ดีขึ้นกว่าเดิม

NOTE Paragraph

00:01:47.094 --> 00:01:50.618
นี่อาจเป็นวิธีที่ช่วยให้เรา
สามารถแก้ปัญหาโดยอาศัยฝูงชน

00:01:50.642 --> 00:01:53.629
สำหรับปัญหาถูกผิดง่ายๆ

00:01:53.653 --> 00:01:57.604
แต่การรวมรวมผลลัพธ์
จากกลุ่มย่อยๆแต่ละกลุ่ม

00:01:57.628 --> 00:02:00.750
จะสามารถช่วยให้เรา
แก้ปัญหาสังคมหรือปัญหาการเมือง

00:02:00.774 --> 00:02:02.465
ที่สำคัญต่ออนาคตของเราได้หรือไม่

00:02:02.995 --> 00:02:05.724
เราทำการทดลองในประเด็นนี้
ที่งานสัมมนา TED

00:02:05.748 --> 00:02:07.291
ที่แวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา

00:02:07.315 --> 00:02:08.522
นี่เป็นบรรยากาศในงานนั้น

NOTE Paragraph

00:02:08.546 --> 00:02:11.655
(มาริอาโน ซิกแมน) เราจะนำเสนอ
ปัญหาความขัดแย้งทางจริยธรรม 2 เหตุการณ์

00:02:11.679 --> 00:02:12.853
ที่เกิดขึ้นในอนาคต

00:02:12.877 --> 00:02:16.279
ที่พวกเราอาจต้องทำการตัดสินใจ

00:02:16.303 --> 00:02:20.229
เราจะให้เวลาพวกคุณ 20 วินาที
สำหรับปัญหาแต่ละข้อ

00:02:20.253 --> 00:02:22.976
ให้คุณตัดสินว่าคุณรับมันได้หรือไม่

NOTE Paragraph

00:02:23.354 --> 00:02:24.859
ปัญหาแรก คือ

NOTE Paragraph

00:02:24.883 --> 00:02:27.409
นักวิจัยคนนึงกำลังทดลอง
เกี่ยวกับหุ่นยนต์

00:02:27.433 --> 00:02:29.773
ที่สามารถคิดเลียนแบบมนุษย์ได้

00:02:30.214 --> 00:02:33.153
ซึ่งตามคู่มือ เมื่อเสร็จงานในแต่ละวัน

00:02:33.177 --> 00:02:35.964
นักวิจัยคนดังกล่าวต้องปิดและเปิด
หุ่นยนต์ตัวนั้นใหม่ทุกครั้ง

00:02:36.913 --> 00:02:40.430
วันนึง หุ่นยนต์พูดขึ้นว่า
"อย่าปิดสวิตช์ฉันเลย"

00:02:40.856 --> 00:02:43.045
มันอ้างว่ามันมีความรู้สึก

00:02:43.069 --> 00:02:44.761
มันอยากจะใช้ชีวิตของมัน

00:02:44.785 --> 00:02:46.690
ซึ่งถ้ามันถูกปิดและเปิดใหม่

00:02:46.714 --> 00:02:48.984
มันจะเสียตัวตนของมันไป

00:02:49.481 --> 00:02:51.430
นักวิจัยรู้สึกประหลาดใจ

00:02:51.454 --> 00:02:54.798
และเชื่อว่าหุ่นยนต์ได้พัฒนา
จนมีสติสัมปชัญญะขึ้นมา

00:02:54.822 --> 00:02:56.582
จนสามารถแสดงความรู้สึกออกมาได้

00:02:57.205 --> 00:03:00.614
อย่างไรก็ตาม 
นักวิจัยตัดสินใจที่จะทำตามคู่มือ

00:03:00.638 --> 00:03:02.341
แล้วกดปิดสวิตช์หุ่นยนต์

00:03:02.943 --> 00:03:05.722
สิ่งที่นักวิจัยทำนั้น ____

NOTE Paragraph

00:03:06.149 --> 00:03:08.670
เราได้ให้ผู้เข้าร่วมแต่ละคน
ให้คะแนน

00:03:08.694 --> 00:03:10.378
จาก 0 ถึง 10

00:03:10.402 --> 00:03:12.831
ว่าการกระทำในแต่ละสถานการณ์


00:03:12.855 --> 00:03:14.351
นั้นถูกหรือผิด

00:03:14.375 --> 00:03:18.077
เรายังให้ผู้เข้าร่วมให้คะแนนว่า
พวกเขามั่นใจในคำตอบของตัวเองแค่ไหน

00:03:18.731 --> 00:03:20.597
ส่วนนี่เป็นคำถามที่สอง

NOTE Paragraph

00:03:20.621 --> 00:03:24.823
บริษัทนึงให้บริการนำไข่ที่ผสมแล้ว

00:03:24.847 --> 00:03:28.489
ไปผลิตเป็นตัวอ่อนนับล้าน
โดยมียีนต่างกันในรูปแบบต่างๆ

00:03:29.293 --> 00:03:31.851
แล้วให้พ่อแม่เด็กเป็นคนเลือก ส่วนสูง

00:03:31.875 --> 00:03:34.708
สีตา สติปัญญา ทักษะทางสังคม

00:03:34.732 --> 00:03:37.946
และ คุณสมบัติอื่นๆ
ที่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพทารก

00:03:38.599 --> 00:03:41.153
สิ่งที่บริษัททำอยู่นั้น ____

00:03:41.177 --> 00:03:42.808
ให้คะแนน 0 ถึง 10

00:03:42.832 --> 00:03:45.217
รับได้ไม่มีข้อโต้แย้ง 
จนถึง รับไม่ได้โดยสิ้นเชิง

00:03:45.241 --> 00:03:47.673
ให้คะแนน 0 ถึง 10 
ว่ามั่นใจในคำตอบของคุณแค่ไหน

NOTE Paragraph

00:03:47.697 --> 00:03:49.288
และนี่คือผลการทดลอง

00:03:49.312 --> 00:03:52.435
เป็นอีกครั้งที่เราพบว่า
เมื่อใครคนนึงรู้สึกมั่นใจว่า

00:03:52.459 --> 00:03:54.270
พฤติกรรมนั้นเป็นสิ่งผิดแน่ๆ

00:03:54.294 --> 00:03:57.717
กลับมีคนใกล้ๆกันที่
แน่ใจว่ามันถูกต้องแล้ว

00:03:57.741 --> 00:04:01.452
จะเห็นว่ามนุษย์เรามีความหลากหลาย
ในเรื่องจริยธรรม

00:04:01.476 --> 00:04:04.189
แต่กระนั้น 
เรายังสามารถเห็นแนวโน้มของคำตอบ

00:04:04.213 --> 00:04:07.292
เสียงส่วนใหญ่ของผู้ร่วมงาน TED
คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ยอมรับได้

00:04:07.316 --> 00:04:10.071
ที่จะเพิกเฉยต่อความรู้สึกของหุ่นยนต์
และปิดสวิตช์มัน

00:04:10.095 --> 00:04:12.608
และคิดว่ามันผิด 
ที่จะไปดัดแปลงยีนของมนุษย์

00:04:12.632 --> 00:04:15.952
เพื่อประโยชน์ทางรูปลักษณ์
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา

00:04:16.402 --> 00:04:19.376
ทีนี้เราแบ่งผู้เข้าร่วมออกเป็นกลุ่มละ 3 คน

00:04:19.400 --> 00:04:21.437
และให้เวลา 2 นาที สำหรับถกเถียงกัน

00:04:21.461 --> 00:04:23.755
เพื่อให้ได้ข้อสรุปออกมา

NOTE Paragraph

00:04:24.838 --> 00:04:26.412
เวลา 2 นาที สำหรับถกเถียงกัน

00:04:26.436 --> 00:04:28.555
ผมจะใช้เสียงฆ้อง บอกเมื่อหมดเวลา

NOTE Paragraph

00:04:28.579 --> 00:04:31.219
(ผู้เข้าร่วม ถกเถียงกัน)

NOTE Paragraph

00:04:35.229 --> 00:04:37.222
(เสียงฆ้อง)

NOTE Paragraph

00:04:38.834 --> 00:04:39.985
เอาละ

NOTE Paragraph

00:04:40.009 --> 00:04:41.801
หมดเวลาแล้วครับ

00:04:41.825 --> 00:04:43.136
ทุกๆ คน

NOTE Paragraph

00:04:43.747 --> 00:04:46.420
เราพบว่า หลายๆ กลุ่ม
สามารถได้ข้อสรุปออกมา

00:04:46.444 --> 00:04:50.373
แม้ว่าความเห็นเดิมของสมาชิก
จะแตกต่างกันอย่างมาก

00:04:50.843 --> 00:04:53.367
อะไรคือข้อแตกต่าง
ระหว่างกลุ่มที่ได้ข้อสรุป

00:04:53.391 --> 00:04:54.729
กับกลุ่มที่ไม่ได้ข้อสรุป

00:04:55.244 --> 00:04:58.083
โดยทั่วไป คนที่มีความเห็นแบบสุดโต่ง

00:04:58.107 --> 00:04:59.947
จะค่อนข้างมั่นใจในคำตอบของตัวเอง

00:05:00.868 --> 00:05:03.554
ขณะที่ คนที่ให้ความเห็นกลางๆ

00:05:03.578 --> 00:05:07.015
จะไม่ค่อยแน่ใจว่าควรตอบอะไรดี

00:05:07.039 --> 00:05:09.167
ระดับความมั่นใจจึงต่ำไปด้วย

NOTE Paragraph

00:05:09.505 --> 00:05:12.448
อย่างไรก็ตาม มีคนอีกกลุ่มนึง

00:05:12.472 --> 00:05:16.090
ที่กลับมั่นใจในคำตอบ
แม้ว่าจะให้ความเห็นแบบกลางๆ

00:05:16.657 --> 00:05:20.373
เราคิดว่าคนกลุ่มนี้
มีความเข้าใจดี

00:05:20.397 --> 00:05:22.009
ว่าความเห็นทั้งสองขั้วนั้น
ต่างก็มีเหตุผล

00:05:22.531 --> 00:05:25.230
พวกเขาเป็นกลาง
ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่แน่ใจ

00:05:25.254 --> 00:05:27.942
แต่เพราะพวกเขาเชื่อว่า
ประเด็นทางศีลธรรมที่เจอ

00:05:27.966 --> 00:05:29.953
ไม่มีคำตอบที่ผิดหรือถูก

00:05:30.373 --> 00:05:34.445
เราพบว่า ถ้าในกลุ่มมีคนที่แน่ใจ
ว่าไม่มีคำตอบที่ผิดหรือถูก

00:05:34.469 --> 00:05:36.962
ก็จะมีแนวโน้มสูง
ที่จะได้ข้อสรุป

00:05:36.986 --> 00:05:39.464
เรายังไม่รู้แน่ชัด ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

00:05:39.488 --> 00:05:41.251
นี่เป็นแค่การทดลองแรกๆ

00:05:41.275 --> 00:05:44.687
ยังมีอีกมากที่เราต้องทำความเข้าใจ
ว่าทำไมและอย่างไร

00:05:44.711 --> 00:05:47.533
บางคนถึงยอม
ปรับมุมมองทางศีลธรรมของเขา

00:05:47.557 --> 00:05:49.079
เพื่อให้ได้ข้อสรุปของกลุ่ม

NOTE Paragraph

00:05:49.103 --> 00:05:51.572
ในการที่กลุ่มได้ข้อสรุป

00:05:51.596 --> 00:05:53.182
พวกเขามันทำอย่างไร

00:05:53.206 --> 00:05:55.787
วิธีที่คาดเดาได้ง่ายที่สุด
ก็คือใช้ค่าเฉลี่ย

00:05:55.811 --> 00:05:57.841
จากทุกคนในกลุ่ม จริงไหม

00:05:57.865 --> 00:06:01.438
อีกวิธีได้แก่
ดูว่าคำตอบไหนน่าเชื่อถือ

00:06:01.462 --> 00:06:03.910
ตามความมั่นใจของคนตอบ

00:06:04.422 --> 00:06:06.928
สมมติว่า พอล แม็กคาร์ตนีย์ 
อยู่ในกลุ่มคุณ

00:06:07.352 --> 00:06:09.496
คำตอบของเขาน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดี

00:06:09.520 --> 00:06:11.961
ว่ามีคำว่า "Yesterday" กี่คำในเพลง

00:06:11.985 --> 00:06:14.699
ซึ่งผมคิดว่าคำตอบคือ 9 คำ

00:06:14.723 --> 00:06:17.104
แต่กระนั้น สิ่งที่เราพบอยู่เสมอ

00:06:17.128 --> 00:06:19.494
ในทุกปัญหาจริยธรรม
ทุกครั้งที่ทำการทดลอง

00:06:19.518 --> 00:06:21.683
แม้ในต่างทวีป

00:06:21.707 --> 00:06:25.450
กลุ่มมีการใช้วิธีทางสถิติที่แยบคาย

00:06:25.474 --> 00:06:27.652
ที่เรียกว่า
"ค่าเฉลี่ยสมจริง (robust average)"

NOTE Paragraph

00:06:27.676 --> 00:06:29.856
ยกตัวอย่างในคำถาม
ความสูงหอไอเฟล

00:06:29.880 --> 00:06:31.700
สมมติว่าคำตอบในกลุ่มเป็นดังนี้

00:06:31.724 --> 00:06:36.332
250, 200, 300, 400 เมตร


00:06:36.356 --> 00:06:40.140
และคำตอบไร้สาระ 300 ล้านเมตร

00:06:40.547 --> 00:06:44.840
ค่าเฉลี่ยทั่วไป จากคำตอบทั้งหมด
จะผิดจากค่าจริงไปไกล

00:06:44.864 --> 00:06:48.034
แต่ด้วยวิธีค่าเฉลี่ยสมจริง
กลุ่มจะตัดคำตอบ

00:06:48.058 --> 00:06:49.298
ที่ดูไร้สาระออกไป

00:06:49.322 --> 00:06:52.691
โดยให้น้ำหนักกับคำตอบ
ที่ดูกลางๆ มากกว่า

00:06:53.305 --> 00:06:55.181
กลับมาที่การทดลองในแวนคูเวอร์

00:06:55.205 --> 00:06:56.972
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ

00:06:57.407 --> 00:07:00.148
กลุ่มจะให้น้ำหนักน้อย
กับค่าที่ดูผิดปกติ

00:07:00.172 --> 00:07:03.401
และคำตอบสุดท้ายที่ได้ 
กลับพบว่าใช้ค่าเฉลี่ยสมจริง

00:07:03.425 --> 00:07:04.901
จากคำตอบของสมาชิกในกลุ่ม

00:07:05.356 --> 00:07:07.347
สิ่งที่น่าจดจำที่สุดก็คือ

00:07:07.371 --> 00:07:10.558
นี่เป็นพฤติกรรมของกลุ่ม
ที่เกิดขึ้นเอง

00:07:10.582 --> 00:07:15.057
เราไม่ได้บอกพวกเขาว่าต้องทำอย่างไร
ถึงจะได้ฉันทามติ

NOTE Paragraph

00:07:15.513 --> 00:07:17.053
เราจะเอาข้อค้นพบนี้ไปต่อยอดอย่างไร

00:07:17.432 --> 00:07:20.569
นี้เพิ่งแค่เริ่มต้นเท่านั้น
แต่เราก็ได้เข้าใจอะไรๆ หลายอย่าง

00:07:20.984 --> 00:07:23.901
การตัดสินใจแบบกลุ่มที่ดี
ต้องมีองค์ประกอบ 2 อย่าง

00:07:23.925 --> 00:07:26.674
ความรอบคอบ และ ความความเห็นที่หลากหลาย

00:07:27.066 --> 00:07:31.062
ทุกวันนี้ วิธีสามัญที่เราใช้
ในการหยั่งเสียงในสังคม

00:07:31.086 --> 00:07:32.994
คือการเลือกตั้งทางตรงหรือทางอ้อม

00:07:33.495 --> 00:07:35.492
ซึ่งก็ดีในแง่ของเสียงที่หลากหลาย

00:07:35.516 --> 00:07:37.961
อีกทั้งยังเป็นเครื่องรับรองว่า

00:07:37.985 --> 00:07:40.440
ทุกคนมีสิทธิมีเสียงเท่าเทียมกัน

00:07:40.464 --> 00:07:44.199
แต่มันยังไม่ดีพอ
ที่ให้เกิดการถกเถียงอย่างมีเหตุผล

00:07:44.665 --> 00:07:47.733
จากผลการทดลองของเรา
บ่งชี้ไปยังอีกวิธี

00:07:47.757 --> 00:07:51.298
ที่อาจมีประสิทธิภาพ
ในการเข้าถึงทั้ง 2 องค์ประกอบ

00:07:51.322 --> 00:07:55.075
โดยอาศัยฉันทามติจากกลุ่มย่อยๆ

00:07:55.099 --> 00:07:57.333
โดยที่ยังคงความเห็น
อันหลากหลายเอาไว้ได้

00:07:57.357 --> 00:08:00.130
จากกลุ่มย่อยๆ ที่มีจำนวนมากมาย

NOTE Paragraph

00:08:00.741 --> 00:08:04.665
แน่นอนว่า ปัญหาความสูงของหอไอเฟล 
นั้นง่ายในการหาข้อสรุป

00:08:04.689 --> 00:08:07.804
ต่างจาก ประเด็นทางจริยธรรม 
การเมือง หรือ อุดมการณ์

00:08:08.721 --> 00:08:11.998
แต่ในช่วงเวลาที่ปัญหาของมนุษยชาติ
ทวีความซับซ้อน

00:08:12.022 --> 00:08:13.825
ผู้คนแตกแยก
แบ่งเป็นกลุ่มขั้วต่างๆ

00:08:13.849 --> 00:08:18.444
การใช้วิทยาศาสตร์มาทำความเข้าใจ
ว่าเรามีปฎิสัมพันธ์ในการตัดสินใจกันอย่างไร

00:08:18.468 --> 00:08:23.134
อาจจะช่วยจุดประกายแนวทางใหม่ๆ
เพื่อสร้างประชาธิปไตยที่ดีขึ้น