Ik heet Jon Gray. Ze noemen mij 'De vaatwasser'. Ik was medeoprichter van Ghetto Gastro. Dit initiatief is uit de Bronx en bevindt zich op het gebied van voedsel, ontwerp en kunst. Wij maken voorstellingen die het beeld veranderen dat mensen van de Bronx hebben, de plaats die ik thuis noem. Weet je wat grappig is? Een paar dagen geleden kwam ik in Vancouver aan vanuit Parijs. We hielden op de 'Place Vendôme' de Bronx Brasserie. Oui oui, chérie. (Gelach) Het is grappig: in Parijs hebben ze het gezegde 'le Bronx', wat betekent dat er een probleem is. Dat is de 'Place Vendôme'. We sloten de zaak. (Gelach) Deze uitdrukking raakte in zwang toen de Bronx in brand stond. Films zoals 'The Warriors' en 'Fort Apache' geven een goede impressie. Sommigen denken van niet, maar ik geloof dat de Bronx ontworpen was om te falen. De energiemakelaar was een grappenmaker. Stadsplanner Robert Moses baande zich geen weg door de Rode Zee maar baande zich door de Bronx met een zesbaans-snelweg en maakte mijn gemeenschap buitenstaanders. Mijn overgrootouders hadden een huis in Featherbed Lane. Ondanks wat de naam doet vermoeden, kregen ze geen goede nachtrust vanwege het voortdurende opblazen en drillen dat nodig was om de snelweg door de Bronx te bouwen een straat verderop. Ik beschouw deze beleidsbepalingen als 'misdaad door ontwerp'. (Applaus) Maar we zijn veerkrachtige stadsmensen en uit de systematische onderdrukking ontstond de hip-hopcultuur die als een phoenix uit het as verrees. Hip-hop is nu een miljardenindustrie, maar deze economische ontwikkeling helpt de Bronx niet, noch gemeenschappen die erop lijken. Laten we teruggaan naar 1986. Ik werd geboren temidden van de AIDS-crisis, de cocaïne-epidemie en de 'War on Drugs.' Het enige dat neersijpelde uit 'Reagan-economie' was 'ghetto-economie': pijn, gevangenis en armoede. Ik werd opgevoed door brilliante, prachtige, succesvolle zwarte vrouwen. Mijn vader daarentegen was niet aanwezig, en ik kon niet de allure van de straat weerstaan. Zoals Biggie zei: "Óf je verkoopt crack, óf je kunt geweldige jump shots doen." Raak niet in de war, mijn jumper [trui] was nat. (Gelach) Mijn spullen waren nat. (Applaus) Maar toen ik 15 werd, begon ik wiet te verkopen, ik maakte high school niet af. De New York Board of Education bande me van alle scholen. Maar ik slaagde wel in cocaïne verkopen toen ik 18 was. Ik deed het goed. Dat was totdat ik gepakt werd toen ik 20 was. Ik riskeerde 10 jaar cel. Ik betaalde de borg en schreef me in bij het 'Fashion Institute'. Ik paste de vaardigheden van de straat toe om mijn eigen modemerk te starten. Mijn advocaat zag mijn ambitie, dus hij vroeg de rechter om voorwaardelijke straf. Voor één keer in mijn leven een straf die goed uitpakte. (Gelach) Na twee jaar en vele rechtszittingen werd mijn zaak geseponeerd. Mijn beide broers hebben in de gevangenis gezeten. Dus het gevangenissysteem ontkomen leek mij niet realistisch. Op dit moment riskeert mijn broer 20 jaar gevangenis. Mijn moeder deed grote moeite om me uit eten te nemen, naar museums te nemen en naar het buitenland te reizen. Om me bloot te stellen aan zoveel mogelijk cultuur. Ik herinner mezelf als kind. Mijn gewoonte was om eten te bestellen voor iedereen aan tafel. Het brood breken heeft me altijd geholpen het ijs te breken en vrienden te maken. Ik en mijn beste vriend Les groeiden op in dezelfde wijk in de Bronx, twee straatjongens. Hij was een kok. We hadden het altijd over het idee om een restaurant te openen, om onze wijk te helpen. Les had net de voedselwedstrijd 'Chopped' gewonnen. Onze vriend Malcolm begon juist een pastakeuken in Noma. Ja, 's werelds beste Noma in Kopenhagen, je kent het wel. Mijn vriend P had zojuist training afgerond in Ítalië. Milano om precies te zijn. We besloten dat de wereld wat Bronx-smaken nodig had, dus we verzamelden wat mensen en vormden Ghetto Gastro. (Applaus) Ik weet dat sommigen moeite hebben met de naam, maar voor ons betekent 'getto' thuis. Op dezelfde manier dat iemand uit Mumbai of Nairobi het woord 'sloppenwijk' gebruikt, om ons soort mensen te bereiken en het systeem aan te klagen dat onze verwaarlozing heeft gecreëerd. (Applaus) Dus wat is Ghetto Gastro? Uiteindelijk is het een beweging en een filosofie. We zien ons werk als gastrodiplomatiek, om voedsel en finesse te gebruiken om grenzen te verleggen en culturen te verbinden, Vorig jaar in Tokyo maakten we een Caraïbische hamburger, we maakten gedroogd wagyu rundvlees, 'shio kombu'. We mixten de klassieke Bronx elementen met Japanse elementen. En voor het Kwanzaa feest moesten we hulde brengen aan onze Puerto Ricanen. We maakten een 'Coquito' van kokosnoot, houtskool en cognac. Dímelo! (Gelach) Dit hier is onze 'Black Power Wavel' met wat bladgoudsiroop. Glijdt niet uit over die druppel! (Gelach) Hier zie je de '36 Brix Veganistische Velato' Aardbeienvelden, je weet het wel. Samengeperste watermeloen, basilicumzaadjes, en een paar aardbeien daar. Nu terug naar de 'Bronx Brasserie', We wilden de mensen confronteren met dat caviaar en maïsbrood. (Gelach) (Applaus) We oefenen ook 'du-rag diplomatiek'. (Gelach) Want we doen ons niet anders voor als we ons ding doen. Vanwege ons uiterlijk worden we vaak aangezien voor rappers of athleten. Dat gebeurde vorig jaar hier bij TED. Deze vent rende naar me toe en vroeg me wanneer ik ging optreden. Wat denk je van nu? (Applaus) Dus je ziet het, we hebben de Bronx naar de wereld gebracht. Maar nu gaan we de wereld naar de Bronx brengen. We hebben net een plek geopend, een ideekeuken, waar we producten ontwerpen en maken, content maken. (Muziek) [Pak de dag] We houden ook gezamenlijke evenementen. Het idee is om financiëel kapitaal te maken en creatief kapitaal in onze buurt. We werken ook samen met de wereldberoemde chef Massimo Bottura, die een refettorio doet in de Bronx. Een refettorio is een op ontwerp gebaseerde gemeenschapskeuken. Zie die vibe. (Applaus) Er was recent nog rouw om de moord op rapper en ondernemer Nipsey Hussle. Dat komt omdat hij besloot in zijn eigen gevaarlijke buurt te blijven in plaats van zijn wijk te verlaten. Na zijn dood denken sommigen dat zijn beslissing dom was, maar ik neem elke dag diezelfde beslissing: om in de Bronx te leven, in de Bronx te creëren en te investeren in de Bronx. (Applaus) Bij Ghetto Gastro vluchten we niet voor het woord 'getto', en we vertrekken niet uit het getto. Want uiteindelijk is Ghetto Gastro's doel te laten zien wat wij al weten: de wijk is goed. (Applaus) Bedankt. (Applaus)