[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:06.38,0:00:08.62,Default,,0000,0000,0000,,[เสียงอุปกรณ์ถูกลับ]
Dialogue: 0,0:00:14.86,0:00:18.70,Default,,0000,0000,0000,,["แจ็ก วิตเท็น: ชีวิตศิลปิน"]
Dialogue: 0,0:00:22.82,0:00:29.88,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้ผมพบว่าผมวาดภาพในแบบที่ไม่ต้องใช้มือ
Dialogue: 0,0:00:31.56,0:00:36.96,Default,,0000,0000,0000,,เจ้านี่เป็นจานสีรุ่นดัดแปลง
Dialogue: 0,0:00:52.38,0:00:53.44,Default,,0000,0000,0000,,โอเค
Dialogue: 0,0:00:56.32,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,เกือบจะพร้อมแล้ว
Dialogue: 0,0:01:04.32,0:01:06.54,Default,,0000,0000,0000,,มีเรื่องราวในงานแต่ละชิ้น...
Dialogue: 0,0:01:08.04,0:01:09.88,Default,,0000,0000,0000,,หลอมรวมอยู่ข้างใน...
Dialogue: 0,0:01:11.56,0:01:15.04,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันมีอะไรมากมายเกี่ยวข้อง\Nกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเทคโนโลยีสมัยใหม่
Dialogue: 0,0:01:15.04,0:01:17.84,Default,,0000,0000,0000,,เช่นหน่วยความจำของข้อมูล ในชิ้นส่วนเล็กๆ
Dialogue: 0,0:01:17.84,0:01:19.16,Default,,0000,0000,0000,,อะไรแบบนั้น
Dialogue: 0,0:01:22.58,0:01:24.52,Default,,0000,0000,0000,,ผมสร้างทุกอย่างที่ผมอยากสร้างได้
Dialogue: 0,0:01:26.96,0:01:28.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ใช่นักวาดภาพอธิบายเรื่องราว
Dialogue: 0,0:01:30.32,0:01:35.82,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่สื่อแนวคิด\Nหรือวาดภาพที่จะสื่อถึงแนวคิด
Dialogue: 0,0:01:35.82,0:01:37.22,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ทำแบบนั้น
Dialogue: 0,0:01:38.02,0:01:41.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเรื่องของภาพวาดที่มีความเป็นวัตถุ
Dialogue: 0,0:01:54.92,0:01:57.14,Default,,0000,0000,0000,,ผมโตมาในเมืองเบสเซเมอร์ แอละแบมา
Dialogue: 0,0:01:57.82,0:02:01.94,Default,,0000,0000,0000,,มีการแบ่งแยกทุกอย่าง ทั้งการคมนาคม รถเมล์
Dialogue: 0,0:02:01.94,0:02:04.10,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่ผมเรียกว่าระบอบเหยียดผิวในอเมริกา
Dialogue: 0,0:02:06.46,0:02:09.58,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำงานศิลป์มาตลอด วาดภาพมาตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:02:10.20,0:02:11.76,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่ได้รับการสนับสนุน
Dialogue: 0,0:02:13.06,0:02:19.18,Default,,0000,0000,0000,,โดยทฤษฎีก็คือ จะวาดเป็นงานอดิเรกก็ดี\Nแต่มันทำเงินไม่ได้
Dialogue: 0,0:02:24.28,0:02:27.52,Default,,0000,0000,0000,,ผมยังโชคดีที่เรียนมาได้เกรดไม่แย่
Dialogue: 0,0:02:28.32,0:02:29.72,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปทัสเคจี
Dialogue: 0,0:02:29.72,0:02:34.77,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความคิดที่ว่าจะเป็นแพทย์\Nและนักบิน ในกองทัพอากาศสหรัฐฯ
Dialogue: 0,0:02:34.77,0:02:39.38,Default,,0000,0000,0000,,แต่มีความคิดฝังหัวผมอยู่ตลอด\Nว่าผมเป็นศิลปิน
Dialogue: 0,0:02:39.38,0:02:41.86,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่ผมอยากจะทำ ผมอยากทำงานศิลป์
Dialogue: 0,0:02:46.20,0:02:49.02,Default,,0000,0000,0000,,ทัสเคจีไม่มีศิลปะให้เรียน
Dialogue: 0,0:02:49.02,0:02:53.02,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลยออกจากทัสเคจี\Nไปเรียนศิลปะที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์น
Dialogue: 0,0:02:54.46,0:02:57.96,Default,,0000,0000,0000,,มันก็เป็นไปได้ดีอยู่ช่วงหนึ่ง
Dialogue: 0,0:02:57.97,0:03:02.46,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมไปมีส่วนร่วมในการประท้วงทางการเมือง
Dialogue: 0,0:03:02.46,0:03:06.45,Default,,0000,0000,0000,,เราจัดเดินขบวนสิทธิพลเมืองครั้งใหญ่
Dialogue: 0,0:03:06.45,0:03:10.46,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มจากตัวเมืองบาตองรูจ\Nไปจนถึงอาคารสำนักงานรัฐ
Dialogue: 0,0:03:11.26,0:03:16.06,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ผมได้จากการเดินขบวนครั้งนั้น\Nทำให้ผมก้าวออกจากชีวิตทางใต้
Dialogue: 0,0:03:16.06,0:03:19.38,Default,,0000,0000,0000,,หลังการเดินขบวนครั้งนั้น\Nซึ่งมันจบด้วยความรุนแรงและโหดร้าย
Dialogue: 0,0:03:20.16,0:03:22.54,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องการเมืองนั้นเปลี่ยนตัวตนผมอย่างภาวร
Dialogue: 0,0:03:30.02,0:03:34.56,Default,,0000,0000,0000,,ฤดูใบไม้ร่วงปี 1960\Nผมนั่งเกรย์ฮาวด์บัสไปนิวออร์ลีนส์
Dialogue: 0,0:03:34.56,0:03:36.89,Default,,0000,0000,0000,,ไปสอบเข้าวิทยาลัยคูเปอร์ยูเนียน
Dialogue: 0,0:03:36.89,0:03:38.22,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็เข้าได้
Dialogue: 0,0:03:39.04,0:03:40.58,Default,,0000,0000,0000,,ผมเรียนวาดภาพศิลป์
Dialogue: 0,0:03:40.58,0:03:43.78,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นเรื่องดี แถมไม่มีค่าใช้จ่าย
Dialogue: 0,0:03:43.78,0:03:47.64,Default,,0000,0000,0000,,พอผมมาที่นิวยอร์ก คนแรกๆ ที่ผมเจอคือ
Dialogue: 0,0:03:47.64,0:03:48.94,Default,,0000,0000,0000,,โรมารี แบร์เดน
Dialogue: 0,0:03:49.84,0:03:51.14,Default,,0000,0000,0000,,นอร์แมน ลิวอิส
Dialogue: 0,0:03:52.36,0:03:53.80,Default,,0000,0000,0000,,และเจคอบ ลอว์เรนซ์
Dialogue: 0,0:03:54.72,0:03:58.82,Default,,0000,0000,0000,,และในนิวยอร์กซิตี้ปี 1960\Nวงการศิลปะกำลังเปิดกว้าง
Dialogue: 0,0:03:58.82,0:04:00.84,Default,,0000,0000,0000,,ขนาด บิล เดอ โกนิง ยังมาคุยกับคุณ!
Dialogue: 0,0:04:01.88,0:04:06.22,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีบทสนทนา ที่ผมเรียกว่า\Nด้านทั้งสองของเส้นกั้น
Dialogue: 0,0:04:06.22,0:04:10.08,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่สร้างความต่างระหว่างขาวกับดำ\Nหรืออะไรก็ตาม
Dialogue: 0,0:04:10.08,0:04:11.06,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ทำแบบนั้น
Dialogue: 0,0:04:11.06,0:04:14.20,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากว่ามีข้อมูล และสัญชาตญาณผมมันบอก
Dialogue: 0,0:04:14.20,0:04:15.62,Default,,0000,0000,0000,,"ไอ้หนู นายต้องไปเจอคนคนนั้น"
Dialogue: 0,0:04:15.62,0:04:18.86,Default,,0000,0000,0000,,"ต้องไปดูว่าเขาทำอะไร"\N"นายต้องเข้าใจสิ่งเหล่านี้"...
Dialogue: 0,0:04:18.86,0:04:19.98,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็จะไป
Dialogue: 0,0:04:20.96,0:04:25.28,Default,,0000,0000,0000,,ศิลปินวัยรุ่นควรต้องมีอะไรมากระตุ้น
Dialogue: 0,0:04:27.28,0:04:30.30,Default,,0000,0000,0000,,แรงจูงใจแรกของผมก็คือ อาร์ชิลี กอร์กี
Dialogue: 0,0:04:31.66,0:04:34.36,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด
Dialogue: 0,0:04:34.80,0:04:36.38,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นแรงจูงใจแรกของผม
Dialogue: 0,0:04:36.98,0:04:38.74,Default,,0000,0000,0000,,ศิลปะเหนือจริงในยุคแรกๆ
Dialogue: 0,0:04:39.46,0:04:41.34,Default,,0000,0000,0000,,ลัทธิสำแดงพลังอารมณ์แนวนามธรรม
Dialogue: 0,0:04:41.84,0:04:46.76,Default,,0000,0000,0000,,จนกระทั่งปลายยุค 60\Nที่ผมสร้างความต่างอย่างสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:04:46.76,0:04:52.40,Default,,0000,0000,0000,,ไปทางศิลปะเชิงแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับ\Nภาพวาดที่มีความเป็นวัตถุ
Dialogue: 0,0:04:53.70,0:04:56.62,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลิกใช้สีสันต่างๆ
Dialogue: 0,0:04:57.34,0:04:59.58,Default,,0000,0000,0000,,เปลี่ยนไปใช้สีอะคริลิก
Dialogue: 0,0:04:59.58,0:05:01.02,Default,,0000,0000,0000,,เปลี่ยนโครงสร้างสตูดิโอ
Dialogue: 0,0:05:01.02,0:05:04.30,Default,,0000,0000,0000,,ปรับโครงสร้างความคิดเรื่องการวาดภาพ
Dialogue: 0,0:05:05.46,0:05:06.84,Default,,0000,0000,0000,,ผมสร้างอุปกรณ์
Dialogue: 0,0:05:06.84,0:05:08.70,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมเรียกว่า "ตัวพัฒนา"
Dialogue: 0,0:05:10.36,0:05:12.14,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยอุปกรณ์นั้น
Dialogue: 0,0:05:12.14,0:05:18.72,Default,,0000,0000,0000,,ผมสามารถลากสีอะคริลิกปริมาณมาก บนผ้าใบได้
Dialogue: 0,0:05:19.40,0:05:22.70,Default,,0000,0000,0000,,ผมเรียกการวาดแบบนี้ว่า "Slab"\Nเอส-แอล-เอ-บี
Dialogue: 0,0:05:23.34,0:05:24.98,Default,,0000,0000,0000,,มันกลายเป็นแผ่นหนาๆ
Dialogue: 0,0:05:26.28,0:05:30.25,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากสร้างภาพเป็นโครงร่างเดียว
Dialogue: 0,0:05:30.25,0:05:33.39,Default,,0000,0000,0000,,แสดงออกเพียงอย่างเดียว สามวินาที
Dialogue: 0,0:05:33.39,0:05:35.46,Default,,0000,0000,0000,,ผมถึงได้สร้างอุปกรณ์ใหญ่ๆ นั้น
Dialogue: 0,0:05:37.46,0:05:41.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมใช้เวลาสิบปีบนกระดานวาดภาพอันนั้น
Dialogue: 0,0:05:43.38,0:05:46.22,Default,,0000,0000,0000,,ก้มๆ เงยๆ อยู่สิบปี
Dialogue: 0,0:05:46.22,0:05:47.76,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เอาแล้ว
Dialogue: 0,0:05:48.66,0:05:53.58,Default,,0000,0000,0000,,ถึงเวลาที่ร่างกายมันไม่รับการทารุณแบบนั้น
Dialogue: 0,0:05:53.58,0:05:54.86,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นการทารุณกรรม
Dialogue: 0,0:05:55.34,0:05:58.80,Default,,0000,0000,0000,,"Slab" เป็นสิ่งที่ทำให้ผมได้รู้จักเทสซาแร
Dialogue: 0,0:06:01.48,0:06:06.08,Default,,0000,0000,0000,,เป็นชิ้นอะคริลิกที่ถูกตัด\Nออกจากแผ่นอะคริลิกแผ่นหนา
Dialogue: 0,0:06:06.88,0:06:12.34,Default,,0000,0000,0000,,แน่นอน สิ่งที่ผมสนใจคือ\Nจะทำให้มันหักเหแสงยังไง
Dialogue: 0,0:06:13.42,0:06:18.11,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยพื้นผิวพวกนี้\Nขึ้นอยู่กับว่าผมวางมันแบบไหน
Dialogue: 0,0:06:18.11,0:06:19.78,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็หักเหแสงได้
Dialogue: 0,0:06:19.78,0:06:21.32,Default,,0000,0000,0000,,เห็นไหมว่ามันเปลี่ยนแปลงยังไง
Dialogue: 0,0:06:32.60,0:06:34.88,Default,,0000,0000,0000,,ภาพวาดนั้นเกิดจากความเจ็บปวดแสนสาหัส
Dialogue: 0,0:06:35.70,0:06:40.08,Default,,0000,0000,0000,,ผมเริ่มวาดภาพนั้น จากนั้นก็ป่วยหนัก
Dialogue: 0,0:06:42.94,0:06:45.14,Default,,0000,0000,0000,,ผมต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่เดือนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:06:47.42,0:06:49.30,Default,,0000,0000,0000,,มันทำผมล้มทั้งยืน
Dialogue: 0,0:06:50.16,0:06:53.62,Default,,0000,0000,0000,,และภาพนั้นเหมือนเป็นการโต้กลับของผม
Dialogue: 0,0:06:53.62,0:06:54.84,Default,,0000,0000,0000,,[หัวเราะ]
Dialogue: 0,0:06:55.52,0:06:58.60,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่มีวันให้เรื่องนี้มาทำให้ถอดใจ\Nเข้าใจไหม
Dialogue: 0,0:07:02.10,0:07:03.86,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นหนึ่งในงาน "Black Monolith"
Dialogue: 0,0:07:05.20,0:07:10.96,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อว่า\N"Six Kinky Strings: For Chuck Berry"
Dialogue: 0,0:07:12.32,0:07:14.99,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อนั้นมาจากความที่ว่า
Dialogue: 0,0:07:14.99,0:07:18.64,Default,,0000,0000,0000,,ชัค เบอร์รี ชอบทำอะไรประหลาดๆ\Nใครก็ตามที่รู้จักบุคลิกของเขาจะเข้าใจ
Dialogue: 0,0:07:24.60,0:07:28.94,Default,,0000,0000,0000,,ส่วน "Black Monolith"\Nเป็นชุดของภาพวาดที่ผมทำมาหลายปี
Dialogue: 0,0:07:30.16,0:07:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มที่ต้นยุค 80
Dialogue: 0,0:07:34.84,0:07:38.98,Default,,0000,0000,0000,,มีคนผิวดำคนหนึ่ง ที่ทำอะไรเพื่อสังคมมากมาย
Dialogue: 0,0:07:41.04,0:07:45.28,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลยสร้างงานของผม\Nเพื่อเป็นการระลึกถึงคนเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:07:47.69,0:07:52.58,Default,,0000,0000,0000,,และผมพบว่าในแต่ละงาน\Nผมต้องใส่ความเป็นแต่ละคนเข้าไป
Dialogue: 0,0:07:52.58,0:07:54.50,Default,,0000,0000,0000,,คนคนนั้นกลายเป็นสัญลักษณ์
Dialogue: 0,0:07:56.50,0:07:58.86,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งผมนำมาสร้างเป็นภาพวาด
Dialogue: 0,0:08:16.42,0:08:19.70,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากเป็นที่จดจำในฐานะคนธรรมดา
Dialogue: 0,0:08:19.70,0:08:23.18,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีชีวิตอยู่กับตัวเองซะส่วนใหญ่
Dialogue: 0,0:08:23.18,0:08:24.40,Default,,0000,0000,0000,,[หัวเราะ]
Dialogue: 0,0:08:30.10,0:08:32.94,Default,,0000,0000,0000,,เป็นคนทำงานที่อุทิศตน แต่ยิ่งไปกว่านั้น...
Dialogue: 0,0:08:32.94,0:08:37.60,Default,,0000,0000,0000,,ครั้งนึง เคาท์ เบซี ก็โดนถามแบบนั้น
Dialogue: 0,0:08:37.60,0:08:41.04,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกว่า "เขาอยาก\Nเป็นเหมือนเด็กชายคนหนึ่ง"
Dialogue: 0,0:08:41.62,0:08:45.42,Default,,0000,0000,0000,,มันมีความถ่อมตัวอยู่ในนั้น\Nซึ่งผมนับถือมาตลอด
Dialogue: 0,0:08:45.42,0:08:48.50,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีอะไรใหญ่โต ก็แค่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:08:49.38,0:08:50.76,Default,,0000,0000,0000,,ผมชอบนะ
Dialogue: 0,0:08:52.88,0:08:58.06,Default,,0000,0000,0000,,["Quantum Wall, VIII (แด่ อาร์ชิลี กอร์กี,\Nรักแรกของผมกับภาพวาด)"]
Dialogue: 0,0:08:58.78,0:09:05.00,Default,,0000,0000,0000,,[ด้วยความระลึกถึง\Nแจ็ก วิตเท็น (1939–2018)]