0:00:06.380,0:00:08.620
[เสียงอุปกรณ์ถูกลับ]

0:00:14.860,0:00:18.700
["แจ็ก วิตเท็น: ชีวิตศิลปิน"]

0:00:22.820,0:00:29.880
ตอนนี้ผมพบว่าผมวาดภาพในแบบที่ไม่ต้องใช้มือ

0:00:31.560,0:00:36.960
เจ้านี่เป็นจานสีรุ่นดัดแปลง

0:00:52.380,0:00:53.440
โอเค

0:00:56.320,0:00:58.000
เกือบจะพร้อมแล้ว

0:01:04.320,0:01:06.540
มีเรื่องราวในงานแต่ละชิ้น...

0:01:08.040,0:01:09.880
หลอมรวมอยู่ข้างใน...

0:01:11.560,0:01:15.040
เพราะมันมีอะไรมากมายเกี่ยวข้อง[br]กับสิ่งที่เกิดขึ้นในเทคโนโลยีสมัยใหม่

0:01:15.040,0:01:17.840
เช่นหน่วยความจำของข้อมูล ในชิ้นส่วนเล็กๆ

0:01:17.840,0:01:19.160
อะไรแบบนั้น

0:01:22.580,0:01:24.520
ผมสร้างทุกอย่างที่ผมอยากสร้างได้

0:01:26.960,0:01:28.360
ผมไม่ใช่นักวาดภาพอธิบายเรื่องราว

0:01:30.320,0:01:35.820
ผมไม่สื่อแนวคิด[br]หรือวาดภาพที่จะสื่อถึงแนวคิด

0:01:35.820,0:01:37.220
ผมไม่ทำแบบนั้น

0:01:38.020,0:01:41.000
มันเป็นเรื่องของภาพวาดที่มีความเป็นวัตถุ

0:01:54.920,0:01:57.140
ผมโตมาในเมืองเบสเซเมอร์ แอละแบมา

0:01:57.820,0:02:01.939
มีการแบ่งแยกทุกอย่าง ทั้งการคมนาคม รถเมล์

0:02:01.940,0:02:04.100
อย่างที่ผมเรียกว่าระบอบเหยียดผิวในอเมริกา

0:02:06.460,0:02:09.580
ผมทำงานศิลป์มาตลอด วาดภาพมาตั้งแต่ยังเด็ก

0:02:10.200,0:02:11.760
แต่ไม่ได้รับการสนับสนุน

0:02:13.060,0:02:19.180
โดยทฤษฎีก็คือ จะวาดเป็นงานอดิเรกก็ดี[br]แต่มันทำเงินไม่ได้

0:02:24.280,0:02:27.520
ผมยังโชคดีที่เรียนมาได้เกรดไม่แย่

0:02:28.320,0:02:29.720
ผมไปทัสเคจี

0:02:29.720,0:02:34.770
ด้วยความคิดที่ว่าจะเป็นแพทย์[br]และนักบิน ในกองทัพอากาศสหรัฐฯ

0:02:34.770,0:02:39.379
แต่มีความคิดฝังหัวผมอยู่ตลอด[br]ว่าผมเป็นศิลปิน

0:02:39.380,0:02:41.860
เป็นสิ่งที่ผมอยากจะทำ ผมอยากทำงานศิลป์

0:02:46.200,0:02:49.020
ทัสเคจีไม่มีศิลปะให้เรียน

0:02:49.020,0:02:53.020
ผมเลยออกจากทัสเคจี[br]ไปเรียนศิลปะที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์น

0:02:54.460,0:02:57.960
มันก็เป็นไปได้ดีอยู่ช่วงหนึ่ง

0:02:57.970,0:03:02.459
แต่ผมไปมีส่วนร่วมในการประท้วงทางการเมือง

0:03:02.459,0:03:06.450
เราจัดเดินขบวนสิทธิพลเมืองครั้งใหญ่

0:03:06.450,0:03:10.460
เริ่มจากตัวเมืองบาตองรูจ[br]ไปจนถึงอาคารสำนักงานรัฐ

0:03:11.260,0:03:16.060
สิ่งที่ผมได้จากการเดินขบวนครั้งนั้น[br]ทำให้ผมก้าวออกจากชีวิตทางใต้

0:03:16.060,0:03:19.380
หลังการเดินขบวนครั้งนั้น[br]ซึ่งมันจบด้วยความรุนแรงและโหดร้าย

0:03:20.160,0:03:22.540
เรื่องการเมืองนั้นเปลี่ยนตัวตนผมอย่างภาวร

0:03:30.020,0:03:34.560
ฤดูใบไม้ร่วงปี 1960[br]ผมนั่งเกรย์ฮาวด์บัสไปนิวออร์ลีนส์

0:03:34.560,0:03:36.890
ไปสอบเข้าวิทยาลัยคูเปอร์ยูเนียน

0:03:36.890,0:03:38.220
แล้วก็เข้าได้

0:03:39.040,0:03:40.580
ผมเรียนวาดภาพศิลป์

0:03:40.580,0:03:43.780
ซึ่งเป็นเรื่องดี แถมไม่มีค่าใช้จ่าย

0:03:43.780,0:03:47.640
พอผมมาที่นิวยอร์ก คนแรกๆ ที่ผมเจอคือ

0:03:47.640,0:03:48.940
โรมารี แบร์เดน

0:03:49.840,0:03:51.140
นอร์แมน ลิวอิส

0:03:52.360,0:03:53.800
และเจคอบ ลอว์เรนซ์

0:03:54.720,0:03:58.820
และในนิวยอร์กซิตี้ปี 1960[br]วงการศิลปะกำลังเปิดกว้าง

0:03:58.820,0:04:00.840
ขนาด บิล เดอ โกนิง ยังมาคุยกับคุณ!

0:04:01.880,0:04:06.219
ผมมีบทสนทนา ที่ผมเรียกว่า[br]ด้านทั้งสองของเส้นกั้น

0:04:06.220,0:04:10.080
ผมไม่สร้างความต่างระหว่างขาวกับดำ[br]หรืออะไรก็ตาม

0:04:10.080,0:04:11.060
ผมไม่ทำแบบนั้น

0:04:11.060,0:04:14.200
ถ้าหากว่ามีข้อมูล และสัญชาตญาณผมมันบอก

0:04:14.200,0:04:15.620
"ไอ้หนู นายต้องไปเจอคนคนนั้น"

0:04:15.620,0:04:18.860
"ต้องไปดูว่าเขาทำอะไร"[br]"นายต้องเข้าใจสิ่งเหล่านี้"...

0:04:18.860,0:04:19.980
ผมก็จะไป

0:04:20.960,0:04:25.280
ศิลปินวัยรุ่นควรต้องมีอะไรมากระตุ้น

0:04:27.280,0:04:30.300
แรงจูงใจแรกของผมก็คือ อาร์ชิลี กอร์กี

0:04:31.660,0:04:34.360
ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด

0:04:34.800,0:04:36.380
นั่นเป็นแรงจูงใจแรกของผม

0:04:36.980,0:04:38.740
ศิลปะเหนือจริงในยุคแรกๆ

0:04:39.460,0:04:41.340
ลัทธิสำแดงพลังอารมณ์แนวนามธรรม

0:04:41.840,0:04:46.760
จนกระทั่งปลายยุค 60[br]ที่ผมสร้างความต่างอย่างสิ้นเชิง

0:04:46.760,0:04:52.400
ไปทางศิลปะเชิงแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับ[br]ภาพวาดที่มีความเป็นวัตถุ

0:04:53.700,0:04:56.620
ผมเลิกใช้สีสันต่างๆ

0:04:57.340,0:04:59.580
เปลี่ยนไปใช้สีอะคริลิก

0:04:59.580,0:05:01.020
เปลี่ยนโครงสร้างสตูดิโอ

0:05:01.020,0:05:04.300
ปรับโครงสร้างความคิดเรื่องการวาดภาพ

0:05:05.460,0:05:06.840
ผมสร้างอุปกรณ์

0:05:06.840,0:05:08.700
ที่ผมเรียกว่า "ตัวพัฒนา"

0:05:10.360,0:05:12.140
ด้วยอุปกรณ์นั้น

0:05:12.140,0:05:18.720
ผมสามารถลากสีอะคริลิกปริมาณมาก บนผ้าใบได้

0:05:19.400,0:05:22.700
ผมเรียกการวาดแบบนี้ว่า "Slab"[br]เอส-แอล-เอ-บี

0:05:23.340,0:05:24.980
มันกลายเป็นแผ่นหนาๆ

0:05:26.280,0:05:30.250
ผมอยากสร้างภาพเป็นโครงร่างเดียว

0:05:30.250,0:05:33.389
แสดงออกเพียงอย่างเดียว สามวินาที

0:05:33.389,0:05:35.460
ผมถึงได้สร้างอุปกรณ์ใหญ่ๆ นั้น

0:05:37.460,0:05:41.360
ผมใช้เวลาสิบปีบนกระดานวาดภาพอันนั้น

0:05:43.380,0:05:46.220
ก้มๆ เงยๆ อยู่สิบปี

0:05:46.220,0:05:47.760
ไม่เอาแล้ว

0:05:48.660,0:05:53.580
ถึงเวลาที่ร่างกายมันไม่รับการทารุณแบบนั้น

0:05:53.580,0:05:54.860
มันเป็นการทารุณกรรม

0:05:55.340,0:05:58.800
"Slab" เป็นสิ่งที่ทำให้ผมได้รู้จักเทสซาแร

0:06:01.480,0:06:06.080
เป็นชิ้นอะคริลิกที่ถูกตัด[br]ออกจากแผ่นอะคริลิกแผ่นหนา

0:06:06.880,0:06:12.340
แน่นอน สิ่งที่ผมสนใจคือ[br]จะทำให้มันหักเหแสงยังไง

0:06:13.420,0:06:18.110
ด้วยพื้นผิวพวกนี้[br]ขึ้นอยู่กับว่าผมวางมันแบบไหน

0:06:18.110,0:06:19.780
ผมก็หักเหแสงได้

0:06:19.780,0:06:21.320
เห็นไหมว่ามันเปลี่ยนแปลงยังไง

0:06:32.600,0:06:34.880
ภาพวาดนั้นเกิดจากความเจ็บปวดแสนสาหัส

0:06:35.700,0:06:40.080
ผมเริ่มวาดภาพนั้น จากนั้นก็ป่วยหนัก

0:06:42.940,0:06:45.140
ผมต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่เดือนหนึ่ง

0:06:47.420,0:06:49.300
มันทำผมล้มทั้งยืน

0:06:50.160,0:06:53.620
และภาพนั้นเหมือนเป็นการโต้กลับของผม

0:06:53.620,0:06:54.840
[หัวเราะ]

0:06:55.520,0:06:58.600
ผมไม่มีวันให้เรื่องนี้มาทำให้ถอดใจ[br]เข้าใจไหม

0:07:02.100,0:07:03.860
มันเป็นหนึ่งในงาน "Black Monolith"

0:07:05.200,0:07:10.960
ชื่อว่า[br]"Six Kinky Strings: For Chuck Berry"

0:07:12.320,0:07:14.990
ชื่อนั้นมาจากความที่ว่า

0:07:14.990,0:07:18.640
ชัค เบอร์รี ชอบทำอะไรประหลาดๆ[br]ใครก็ตามที่รู้จักบุคลิกของเขาจะเข้าใจ

0:07:24.600,0:07:28.940
ส่วน "Black Monolith"[br]เป็นชุดของภาพวาดที่ผมทำมาหลายปี

0:07:30.160,0:07:33.000
เริ่มที่ต้นยุค 80

0:07:34.840,0:07:38.980
มีคนผิวดำคนหนึ่ง ที่ทำอะไรเพื่อสังคมมากมาย

0:07:41.040,0:07:45.280
ผมเลยสร้างงานของผม[br]เพื่อเป็นการระลึกถึงคนเหล่านั้น

0:07:47.689,0:07:52.580
และผมพบว่าในแต่ละงาน[br]ผมต้องใส่ความเป็นแต่ละคนเข้าไป

0:07:52.580,0:07:54.500
คนคนนั้นกลายเป็นสัญลักษณ์

0:07:56.500,0:07:58.860
ซึ่งผมนำมาสร้างเป็นภาพวาด

0:08:16.420,0:08:19.699
ผมอยากเป็นที่จดจำในฐานะคนธรรมดา

0:08:19.700,0:08:23.180
ที่มีชีวิตอยู่กับตัวเองซะส่วนใหญ่

0:08:23.180,0:08:24.400
[หัวเราะ]

0:08:30.100,0:08:32.940
เป็นคนทำงานที่อุทิศตน แต่ยิ่งไปกว่านั้น...

0:08:32.940,0:08:37.600
ครั้งนึง เคาท์ เบซี ก็โดนถามแบบนั้น

0:08:37.600,0:08:41.040
เขาบอกว่า "เขาอยาก[br]เป็นเหมือนเด็กชายคนหนึ่ง"

0:08:41.620,0:08:45.420
มันมีความถ่อมตัวอยู่ในนั้น[br]ซึ่งผมนับถือมาตลอด

0:08:45.420,0:08:48.500
ไม่มีอะไรใหญ่โต ก็แค่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง

0:08:49.380,0:08:50.760
ผมชอบนะ

0:08:52.880,0:08:58.060
["Quantum Wall, VIII (แด่ อาร์ชิลี กอร์กี,[br]รักแรกของผมกับภาพวาด)"]

0:08:58.780,0:09:05.000
[ด้วยความระลึกถึง[br]แจ็ก วิตเท็น (1939–2018)]