Ekim 2018'de, Juan Carlos Rivera artık Honduras Copan'daki evinde yaşayacak maddi güce sahip değildi. Dallas Morning News'te de bildirildiği gibi bir çete, berber dükkanından elde ettiği kazancın yüzde 10'unu alıyordu. Karısı, kreş öğretmenliği işine giderken saldırıya uğramıştı. Küçük kızlarının güvenliği konusunda endişeliydiler. Ne yapabilirlerdi? Kaçmak mı? Başka bir ülkeden sığınma istemek mi? Onlar bunu yapmak istemediler. Sadece kendi ülkelerinde güvenle yaşamak istiyorlardı. Ancak seçenekleri sınırlıydı. Bu yüzden o ay, Juan Carlos, ailesini daha güvenli bir yere yerleştirip Orta Amerika'dan bir aile üyesi tarafından ABD'de kendisine uygun olduğu söylenen bir iş imkanı için uzun ve tehlikeli bir yolculukta bir grup göçmene katıldı. Şimdiye kadar hepimiz ABD-Meksika sınırında onları neyin beklediğini biliyoruz. Daha ağır ve sert cezalar oradan geçenlere uygulanıyordu. Yasa dışı geçtiği için cezai kovuşturma. İnsanlık dışı gözaltı. En korkuncu ise ailelerin ayrılması. Size sadece bu muamelenin yanlış olduğunu değil, aynı zamanda gereksiz olduğunu söylemek için buradayım. Düzeni korumanın tek yolunun insanlık dışı yollar olduğuna dair bu inanç yanlıştır. Aslında, doğru olan tam tersini yapmak. Sınırda, sadece insancıl bir sistem düzen yaratacaktır. ABD'ye güvenli, düzenli, yasal seyahat mümkün olduğunda çok az kişi güvenli olmayan, düzensiz veya yasa dışı yolları seçer. Yasal göçün sınır krizini çözebileceğine ilişkin fikrin biraz hayali gelebileceğini anlıyorum. Ama işte iyi haber: Bunu daha önce yapmıştık. Yıllardır Washington DC'deki Cato Enstitüsü'nde ve diğer düşünce kuruluşlarında göç üzerinde çalışıyorum ve cumhuriyetçi bir kongre üyesi için kıdemli politika danışmanı olarak iki partili göç reformunu müzakere ediyorum. Amerika'nın Meksika sınırında insancıl bir düzen sistemini nasıl uyguladığını ilk elden gördüm. Buna konuk işçi programı deniyor. İşte daha da iyi haberler. Bu başarıyı, Orta Amerika için çoğaltabiliriz. Tabii ki bazı insanlar hala sınırda sığınma talebinde bulunacaklar. Fakat bunun Juan Carlos gibi göçmenler için ne kadar başarılı olabileceğini anlamak için yakın zamana kadar sınır devriyesi tarafından tutuklanan neredeyse her göçmenin Meksikalı olduğunu anlayın. 1986'da, her sınır devriyesi görevlisi 510 Meksikalı tutukladı. Neredeyse günde birden fazla kez. 2019 yılına gelindiğinde bu sayı sadece sekiz oldu. Kırk üç günde bir. Bu yüzde 98'lik bir azalma. Peki bütün Meksikalılar nereye gitti? En önemli değişiklik, ABD'nin Meksikalılara yüz binlerce konuk işçi vizesi vermeye başlamasıdır, böylece yasal olarak gelebilirler. José Vásquez Cabrera, bu vize genişlemesinden yararlanan ilk Meksikalı konuk işçiler arasındaydı. The New York Times'a, vizesinden önce korkunç yasa dışı sınır geçişleri yaptığını, ölümcül sıcağa ve manzaranın ihanetine yakın olduğunu söyledi. Bir seferinde bir yılan, grubundan bir kişiyi öldürdü. Çöllerde susuzluktan ölen veya Rio Grande sularında boğulan binlerce Meksikalı da ayrıca başaramayanlardandı. Milyonlarcasıysa yakalanıp tutuklandı. Konuk işçi vizesi bu insanlık dışı kaosu neredeyse bitirdi. Vasquez Cabrera'nın söylediği gibi ''Artık ailemi desteklemek için hayatımı riske atmak zorunda değilim. Buradayken saklanmak zorunda da değilim.'' Konuk işçi vizesi gerçekten de yasa dışı geçişleri, verilen vizelerden aza indirgedi. Başka bir konuk işçi olan Jose Bacilio Nisan ayında Washington Post'a bunun sebebini açıkladı. Dedi ki, bu sene vize alamamış olsa bile yasa dışı yollarla geçerek bütün gelecek şanslarını riske atamazmış. Bu kısmen bize 1996'dan 2019'a kadar Meksika'dan konuk işçi olarak kabul edilen her kişiye karşı Meksika'dan yasa dışı yollarla geçerken tutuklananlarda iki kişilik azalma oldu. Şu doğru ki Meksikalı konuk işçiler gerçekten zorlu bazı işler yapıyorlar. Meyve toplamak, yengeç temizlemek, otuz sekiz derece sıcakta bahçe işleri. Bazı eleştirmenler aslında konuk işçi vizesinin insancıl olmadığını ve işçilerin köle gibi görüldüğünü savunuyor. Fakat Vasquez Cabrera'ya göre konuk işçi vizesi özgürlüğe kavuşturuyor. Köleleştirmiyor. O, neredeyse bütün konuk işçiler gibi defalarca yasa dışı yol yerine yasal olanı tercih etti. Konuk işçi vizelerinin Meksikalılar arasında yayılması ABD göç politikalarındaki en belirgin insani değişikliklerin arasında. Bu insani değişim, kaosa bir düzen dayattı. Peki, bu Juan Carlos gibi Orta Amerikalıları nerede tutuyor? 2019 yılında Orta Amerikalıların yalnızca yüzde üçü konuk işçi vizesi alabildi, sınır tutuklamalarının payı yüzde 74'e yükseldi. 2019'da ABD'nin Orta Amerikalılara verdiği her bir konuk işçi vizesine karşın yetmiş sekiz kişi sınırları yasa dışı olarak geçti. Böylece evraklarını evlerinden alamıyorlarsa birçoğu şansını Meksika'dan gelip sınırdan iltica etmede deniyor ya da yasa dışı olarak geçiyor. Juan Carlos gibi çalışmak için gelseler bile. ABD daha iyisini yapabilir. Özellikle Orta Amerikalılara olmak üzere yeni konuk işçi vizeleri oluşturmaya ihtiyaç var. Bu, ABD işletmelerine Orta Amerikalıları arayıp onları işçi almaları için teşvik edebilir. ABD'ye uçuş biletlerini alıp onları yasa dışı, tehlikeli göçten koruyabilirler. Orta Amerikalılar, sınırlarda iltica aramadan veya yasa dışı geçiş olmadan bunalmış bir sistemi serbest bırakarak evlerinden gelişen hayatlar inşa edebilirler. Bazıları şunu diyebilir; işçilerin ileri-geri gitmesi şiddetin bu denli yüksek olduğu Orta Amerika'da asla işe yaramayacak. Meksika cinayet oranları geçen on yılda üçe katlanmış ve Orta Amerika'nın çoğundan daha yüksek seviyeye gelmişken bile bu Meksika'da işe yaradı. Juan Carlos için işe yarardı, tehditlere rağmen sadece geçici olarak ABD'de yaşayarak yeterli para kazanarak ailesini güvence altına almak istedi. Hatta o, konuk işçi programının onun gibi Honduraslılara yardım etmek için olabilecek en iyi şey olduğunu öne sürüyor. Honduraslı, 29 yaşında bekar ve üç çocuk annesi Cintia buna katılıyor gibi görünüyor. Wall Street Journal'a annesi ve çocuklarını desteklemek için iş bulmaya geldiğini söyledi. Meksika'daki Northern Border Üniversitesi'nin Meksika üzerinden seyahat eden Orta Amerikalılarla yaptığı anketler Juan ve Cintia'nın model olduklarını gösterdi. Hepsi olmasa bile çoğu iş bulmak için geliyor. Riveralar gibi olsa bile evlerinde bile bazı tehditlerle yüz yüze kalıyorlar. Asgari maaşlı bir iş, Juan ve Cintia gibi Honduraslılara ne kadar yardım edebilir? Onlar gibi Honduraslılar ABD'de bir ayda kazandıklarını Honduras'ta bir sene çalışarak kazanıyorlar. ABD'de birkaç yıl çalışmak Orta Amerikalı birini, güvenliğini daha kolay sağlayabileceği orta-üst sınıflı birine dönüştürebilir. Orta Amerikalıların eksikliği, çalışma arzusu değil. ABD ekonomisine, Amerika'daki hayatlara katkı yapma isteği değil. Orta Amerikalıların eksiği, sığınma için yasal alternatifler. Bunu yasal olarak yapabilmek için. Tabii ki yeni bir konuk işçi programı bu karmaşık olguyu yüzde yüz çözmez. İltica arayışındaki birçok kişi ABD sınırlarında hala güvenlik arayışındalar. Fakat akınlar azaldığında daha insani yollar üzerinde kolayca çalışabiliriz. Fakat en nihayetinde başka hiçbir politika, insanları çalışmaları için yasal olarak getiren hem insani hem de düzenli bir göçmen sistemi olduğunu kanıtlamadı. Teşekkür ederim. (Alkış)