Ekim 2018'de,
Juan Carlos Rivera artık
Honduras Copan'daki evinde yaşayacak
maddi güce sahip değildi.
Dallas Morning News'te de
bildirildiği gibi
bir çete, berber dükkanından elde ettiği
kazancın yüzde 10'unu alıyordu.
Karısı, kreş öğretmenliği
işine giderken saldırıya uğramıştı.
Küçük kızlarının güvenliği
konusunda endişeliydiler.
Ne yapabilirlerdi?
Kaçmak mı?
Başka bir ülkeden sığınma istemek mi?
Onlar bunu yapmak istemediler.
Sadece kendi ülkelerinde
güvenle yaşamak istiyorlardı.
Ancak seçenekleri sınırlıydı.
Bu yüzden o ay,
Juan Carlos, ailesini daha güvenli
bir yere yerleştirip
Orta Amerika'dan bir aile üyesi tarafından
ABD'de kendisine uygun olduğu söylenen
bir iş imkanı için uzun ve tehlikeli
bir yolculukta bir grup göçmene katıldı.
Şimdiye kadar hepimiz
ABD-Meksika sınırında
onları neyin beklediğini biliyoruz.
Daha ağır ve sert cezalar
oradan geçenlere uygulanıyordu.
Yasa dışı geçtiği için cezai kovuşturma.
İnsanlık dışı gözaltı.
En korkuncu ise ailelerin ayrılması.
Size sadece bu muamelenin
yanlış olduğunu değil,
aynı zamanda gereksiz olduğunu
söylemek için buradayım.
Düzeni korumanın tek yolunun
insanlık dışı yollar olduğuna dair
bu inanç yanlıştır.
Aslında, doğru olan tam tersini yapmak.
Sınırda, sadece insancıl bir sistem
düzen yaratacaktır.
ABD'ye güvenli, düzenli,
yasal seyahat mümkün olduğunda
çok az kişi güvenli olmayan, düzensiz
veya yasa dışı yolları seçer.
Yasal göçün sınır krizini
çözebileceğine ilişkin fikrin
biraz hayali gelebileceğini anlıyorum.
Ama işte iyi haber:
Bunu daha önce yapmıştık.
Yıllardır Washington DC'deki
Cato Enstitüsü'nde
ve diğer düşünce kuruluşlarında
göç üzerinde çalışıyorum
ve cumhuriyetçi bir kongre üyesi için
kıdemli politika danışmanı olarak
iki partili göç reformunu
müzakere ediyorum.
Amerika'nın Meksika sınırında
insancıl bir düzen sistemini
nasıl uyguladığını ilk elden gördüm.
Buna konuk işçi programı deniyor.
İşte daha da iyi haberler.
Bu başarıyı, Orta Amerika için
çoğaltabiliriz.
Tabii ki bazı insanlar
hala sınırda sığınma
talebinde bulunacaklar.
Fakat bunun Juan Carlos gibi
göçmenler için
ne kadar başarılı olabileceğini
anlamak için
yakın zamana kadar
sınır devriyesi tarafından tutuklanan
neredeyse her göçmenin
Meksikalı olduğunu anlayın.
1986'da,
her sınır devriyesi görevlisi
510 Meksikalı tutukladı.
Neredeyse günde birden fazla kez.
2019 yılına gelindiğinde
bu sayı sadece sekiz oldu.
Kırk üç günde bir.
Bu yüzde 98'lik bir azalma.
Peki bütün Meksikalılar nereye gitti?
En önemli değişiklik,
ABD'nin Meksikalılara yüz binlerce
konuk işçi vizesi vermeye başlamasıdır,
böylece yasal olarak gelebilirler.
José Vásquez Cabrera,
bu vize genişlemesinden yararlanan
ilk Meksikalı konuk işçiler arasındaydı.
The New York Times'a, vizesinden önce
korkunç yasa dışı
sınır geçişleri yaptığını,
ölümcül sıcağa ve manzaranın ihanetine
yakın olduğunu söyledi.
Bir seferinde bir yılan,
grubundan bir kişiyi öldürdü.
Çöllerde susuzluktan ölen
veya Rio Grande sularında boğulan
binlerce Meksikalı da
ayrıca başaramayanlardandı.
Milyonlarcasıysa yakalanıp tutuklandı.
Konuk işçi vizesi bu insanlık dışı
kaosu neredeyse bitirdi.
Vasquez Cabrera'nın söylediği gibi
''Artık ailemi desteklemek için
hayatımı riske atmak zorunda değilim.
Buradayken saklanmak zorunda da değilim.''
Konuk işçi vizesi gerçekten de
yasa dışı geçişleri,
verilen vizelerden aza indirgedi.
Başka bir konuk işçi olan Jose Bacilio
Nisan ayında Washington Post'a
bunun sebebini açıkladı.
Dedi ki, bu sene vize alamamış olsa bile
yasa dışı yollarla geçerek
bütün gelecek şanslarını riske atamazmış.
Bu kısmen bize
1996'dan 2019'a kadar
Meksika'dan konuk işçi olarak
kabul edilen her kişiye karşı
Meksika'dan yasa dışı yollarla geçerken
tutuklananlarda iki kişilik azalma oldu.
Şu doğru ki
Meksikalı konuk işçiler
gerçekten zorlu bazı işler yapıyorlar.
Meyve toplamak, yengeç temizlemek,
otuz sekiz derece sıcakta bahçe işleri.
Bazı eleştirmenler aslında
konuk işçi vizesinin
insancıl olmadığını
ve işçilerin köle gibi
görüldüğünü savunuyor.
Fakat Vasquez Cabrera'ya göre
konuk işçi vizesi özgürlüğe kavuşturuyor.
Köleleştirmiyor.
O, neredeyse bütün
konuk işçiler gibi
defalarca yasa dışı yol yerine
yasal olanı tercih etti.
Konuk işçi vizelerinin Meksikalılar
arasında yayılması
ABD göç politikalarındaki en belirgin
insani değişikliklerin arasında.
Bu insani değişim,
kaosa bir düzen dayattı.
Peki, bu Juan Carlos gibi
Orta Amerikalıları nerede tutuyor?
2019 yılında Orta Amerikalıların yalnızca
yüzde üçü konuk işçi vizesi alabildi,
sınır tutuklamalarının payı
yüzde 74'e yükseldi.
2019'da ABD'nin Orta Amerikalılara
verdiği her bir konuk işçi vizesine karşın
yetmiş sekiz kişi sınırları
yasa dışı olarak geçti.
Böylece evraklarını
evlerinden alamıyorlarsa
birçoğu şansını Meksika'dan gelip
sınırdan iltica etmede deniyor
ya da yasa dışı olarak geçiyor.
Juan Carlos gibi çalışmak için
gelseler bile.
ABD daha iyisini yapabilir.
Özellikle Orta Amerikalılara olmak üzere
yeni konuk işçi vizeleri
oluşturmaya ihtiyaç var.
Bu, ABD işletmelerine
Orta Amerikalıları arayıp
onları işçi almaları için teşvik edebilir.
ABD'ye uçuş biletlerini alıp
onları yasa dışı, tehlikeli göçten
koruyabilirler.
Orta Amerikalılar,
sınırlarda iltica aramadan
veya yasa dışı geçiş olmadan
bunalmış bir sistemi serbest bırakarak
evlerinden gelişen hayatlar
inşa edebilirler.
Bazıları şunu diyebilir;
işçilerin ileri-geri gitmesi
şiddetin bu denli yüksek olduğu
Orta Amerika'da asla işe yaramayacak.
Meksika cinayet oranları geçen
on yılda üçe katlanmış
ve Orta Amerika'nın çoğundan
daha yüksek seviyeye gelmişken bile
bu Meksika'da işe yaradı.
Juan Carlos için işe yarardı,
tehditlere rağmen
sadece geçici olarak ABD'de yaşayarak
yeterli para kazanarak
ailesini güvence altına almak istedi.
Hatta o, konuk işçi programının
onun gibi Honduraslılara
yardım etmek için olabilecek
en iyi şey olduğunu öne sürüyor.
Honduraslı, 29 yaşında bekar
ve üç çocuk annesi Cintia
buna katılıyor gibi görünüyor.
Wall Street Journal'a annesi
ve çocuklarını desteklemek için
iş bulmaya geldiğini söyledi.
Meksika'daki
Northern Border Üniversitesi'nin
Meksika üzerinden seyahat eden
Orta Amerikalılarla yaptığı anketler
Juan ve Cintia'nın
model olduklarını gösterdi.
Hepsi olmasa bile çoğu
iş bulmak için geliyor.
Riveralar gibi olsa bile
evlerinde bile bazı tehditlerle
yüz yüze kalıyorlar.
Asgari maaşlı bir iş, Juan ve Cintia gibi
Honduraslılara ne kadar yardım edebilir?
Onlar gibi Honduraslılar
ABD'de bir ayda kazandıklarını
Honduras'ta bir sene
çalışarak kazanıyorlar.
ABD'de birkaç yıl çalışmak
Orta Amerikalı birini, güvenliğini
daha kolay sağlayabileceği
orta-üst sınıflı birine dönüştürebilir.
Orta Amerikalıların eksikliği,
çalışma arzusu değil.
ABD ekonomisine, Amerika'daki hayatlara
katkı yapma isteği değil.
Orta Amerikalıların eksiği,
sığınma için yasal alternatifler.
Bunu yasal olarak yapabilmek için.
Tabii ki yeni bir konuk işçi programı
bu karmaşık olguyu yüzde yüz çözmez.
İltica arayışındaki birçok kişi
ABD sınırlarında
hala güvenlik arayışındalar.
Fakat akınlar azaldığında
daha insani yollar üzerinde
kolayca çalışabiliriz.
Fakat en nihayetinde
başka hiçbir politika,
insanları çalışmaları için
yasal olarak getiren
hem insani hem de düzenli
bir göçmen sistemi olduğunu kanıtlamadı.
Teşekkür ederim.
(Alkış)