ប្រាំឆ្នាំមុន! ខ្ញុំបានជួបនូវបទពិសោធបន្តិចមួយនៃអ្វីដែលខ្ញុំមានដូចជា Alice នៅក្នុងឋានមនោរម្យ។

Penn stateបានសួរខ្ញុំអោយធ្វើជាគ្រូបង្រៀនខាងទំនាក់ទំនងដើម្បីបង្រៀនថ្នាក់ទំនាក់ទំនងសម្រាប់សិស្សវិស្វកម្ម។

ហើយខ្ញុំបានភ័យខ្លាច។ (សើច)

ពិតជាភ័យខ្លាច!

ភ័យខ្លាច និស្សិតទាំងនេះជាមួយនឹងខួរក្បាល ដ៏ធំរបស់ពួកគេ និងសៀវភៅដ៏ធំរបស់ពួកគេ ហើយនិងពាក្យដែលមិនស្គាល់ដ៏ធំរបស់ពួកគេ។

ប៉ុន្តែខណៈដែលការសន្ទនាទាំងនេះបានបង្ហាញឡើង,

បានជួបប្រទះនូវអ្វីដែល Alice ត្រូវតែមាននៅពេលដែលនាងបានចូលក្នុងរូងទន្សាយនោះ

ហើយបានឃើញទ្វារទៅកាន់ពិភពថ្មីទាំងមូលមួយ។

នោះគ្រាន់តែជារបៀបដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ ខណៈពេលដែលខ្ញុំមានការសន្ទនាជាមួយសិស្សទាំងនោះ។

ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងនូវគំនិតដែលថាពួកគេមានហើយស្រាប់

ហើយខ្ញុំក៏ចងមានបទពិសោធផ្សេងទៀតសម្រាប់ឋានមនោរម្យនោះផងដែរ។

ហើយខ្ញុំជឿជាក់ថាគន្លឹះដើម្បីទៅបើកទ្វារនោះគឺជាការមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងល្អ។

យើងត្រូវការ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងយ៉ាងល្អពីអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនិងវិស្វកររបស់យើងក្នុងគោលបំណងដើម្បីផ្លាស់ប្តូរពិភពលោក។

អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តហើយនិងវិស្វកររបស់យើងគឺជាអ្នកដែលត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមធំធេងបំផុតរបស់យើង

ដែលបានមកពីថាមពល ទៅនឹងបរិស្ថាន ទៅនឹងការថែទាំសុខភាពនៅក្នុងចំណោមរឿងដទៃទៀត

ហើយប្រសិនបើយើងមិនបានដឹងអំពីវាហើយនិងយល់ពីវា បន្ទាប់មកយើងមិនបានធ្វើវា

ខ្ញុំជឿថាវាគឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងក្នុងនាមដែលជាមិនមែនអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តដែលធ្វើឱ្យមានអន្តរកម្មទាំងនេះ

ប៉ុន្តែការសន្ទនាដ៏អស្ចារ្យនេះមិនអាចកើតឡើងទេ ប្រសិនបើអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនិងវិស្វកររបស់យើងមិនបានអញ្ជើញយើងទៅមើលឋានមនោរម្យរបស់ពួកគេនោះ

ដូច្នេះអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនិងវិស្វករ-សូម

យកភាពល្ងង់ទាំងនេះទៅពួកយើង។

ចង់ចែករំលែកគន្លឹះមួយចំនួនទៅលើរបៀបដែលអ្នកអាចធ្វើទៅបាន

ដើម្បីឱ្យប្រាកដថាយើងអាចមើលឃើញថាអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តរបស់យើងគឺពិតជាស៊ិចស៊ី

ហើយវិស្វកម្មរបស់អ្នកគឺពិតជាត្រូវការចូលរួម។

សំនួរដែលត្រូវឆ្លើយសម្រាប់ពួកយើងដំបូងនោះគឺ ដូច្នេះតើជាអ្វី?

ប្រាប់យើងពីមូលហេតុដែលវិទ្យាសាស្រ្តរបស់អ្នកពាក់ព័ន្ធទៅនឹងពួកយើង។

កុំគ្រាន់តែប្រាប់ខ្ញុំថាអ្នកសិក្សាអំពី កោសិកានៃឆ្អឹងនោះ

តែត្រូវប្រាប់ថាអ្នកសិក្សាអំពីកោសិកានៃឆ្អឹង ដែលវាគឺជារចនាសម្ព័នដូចសំណាញ់ នៃគ្រោងឆ្អឹងរបស់យើង

ពីព្រោះវាសំខាន់ណាស់ដើម្បីយល់ដឹងពីការព្យាបាលជំងឺពុកឆ្អឹង។

ហើយនៅពេលដែលអ្នកអធិប្បាយអំពីវិទ្យាសាស្ដ្ររបស់អ្នក

ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននៃពាក្យមិនច្បាស់លាស់របស់អ្នក។

ពាក្យមិនច្បាស់លាស់ជាឧបសគ្គក្នុងការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីគំនិតរបស់អ្នក។

ប្រាកដណាស់ថាអ្នកអាចនិយាយបានថា "ទំហំ និង សាច់ឈាម”

ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាមិនគ្រាន់តែនិយាយថា " លំហ និង ពេលវេលា " ដែលវាជាដំណើរការជាច្រើនអាចអោយពួកយើងចូលរួមបាន?

ហើយអ្វីដែលធ្វើឱ្យគំនិតរបស់អ្នកអាចដំណើរការទៅបានគឺមិនដូចទៅនិងការលើវាចុះទេ។

ផ្ទុយទៅវិញដូចដែល អែងស្តាញ បាននិយាយថា

"ការធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលវា ធម្មតា ហើយ អាចធ្វើទៅបាន ប៉ុន្តែវាមិនមាន សភាពធម្មតាទេ"

អ្នកច្បាស់លាសថាវិទ្យាសាស្រ្តរបស់អ្នក

មិនធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់គំនិតរបស់អ្នក។

រឿងមួយចំនួនដើម្បីពិចារណាគឺត្រូវមានឧទាហរណ៍ មានរឿង

និង មានភាពស្រដៀងគ្នា។ ទាំងនេះគឺជាវិធីដើម្បីអោយពួកយើងចូលរួមនិងមានការរំភើបអំពីមាតិការបស់អ្នក។

ហើយនៅពេលដែលអ្នកបង្ហាញការងាររបស់អ្នក

អ្នកត្រូវទម្លាក់ចំណុចគ្រាប់កាំភ្លើងនោះចុះ។

តើអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថាហេតុអ្វីបានជាពួកគេហៅវាថាជាចំណុចគ្រាប់កាំភ្លើង? (សើច)

តើគ្រាប់កាំភ្លើធ្វើអ្វី?

គ្រាប់កាំភ្លើគឺសម្រាប់សម្លាប់ហើយពួកគេនឹងសម្លាប់ការធ្វើបទបង្ហាញរបស់អ្នក។

ស្លាយដូចនេះមិនត្រឹមតែធ្វើអោយធុញនោះទេ

ប៉ុន្តែវាពឹងផ្អែកទៅលើតបន់នៃភាសាជាច្រើននៅក្នុងខួក្បលរបស់យើង

មូលហេតុនេះហើយដែលធ្វើអោយយើងក្លាយទៅជាលើសលប់។

ផ្ទុយទៅវិញនៅក្នុងឧទាហរណ៍ក្នុងស្លាយបទបង្ហាញដោយ Genevieve Brown នេះគឺមានប្រសិទ្ធិភាពជាច្រើន។

វាបានបង្ហាញថារចនាសម្ព័ន្ធដ៏ពិសេសនៃកោសិកាឆ្អឹង

ដែលវាមានកម្លាំងដូចជាការបំផុសគំនិតនៃការរចនាប៉មអេហ្វែលតែមួយគត់ ។

ល្បិចទាំងនេះគឺដើម្បីប្រើតែជាមួយរបស់មួយ ហើយការអានប្រយោគ

ដែលធ្វើអោយអ្នកស្ដាប់អាចវាយវាចូលទៅក្នុងបាន ប្រសិនជាពួកគេអាចទទួលបានបន្តិចបន្ទួចពីការបាត់បង់

ហើយបន្ទាប់មកវាបានផ្តល់អោយមើលឃើញ ដែលជាការជំរុញដល់អារម្មណ៍ផ្សេងទៀតរបស់យើង

ហើយនិងបង្កើតអារម្មណ៍មួយដ៏ជ្រៅនៃការយល់ដឹងពីអ្វីដែលអ្នកកំពងរៀបរាប់។

ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាទាំងនេះគឺគ្រាន់តែជាគន្លិះមួយចំនួន

ដែលអាចជួយសម្រាលខ្លះដល់ពួកយើង

ដើម្បីទៅបើកទ្វារនោះហើយនិងមើលឃើញថាឋានមនោរម្យនោះគឺជាវិទ្យាសាស្រ្តនិងវិស្វកម្ម។

ដោយសារតែខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើការជាមួយជាមួយអ្នកវិស្វកម្ម

វាបានបង្រៀនខ្ញុំអោយខ្លាយទៅជាមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្និតជាមួយភាពល្ងង់ខាងក្នុងរបស់ខ្ញុំ។

ចង់សង្ខេបជាមួយសមីការនេះ។ (សើច)

យកវិទ្យាសាស្រ្តរបស់អ្នក

ដកជាមួយនិងចំនុចគ្រាប់កាំភ្លើងហើយនឹងពាក្យមិនច្បាស់លាស់របស់អ្នក

ចែកជាមួយការពាក់ព័ន្ធរបស់ មានន័យថាការចែករំលែកអ្វីដែលជាការពាក់ព័ន្ធទៅអ្នកស្ដាប់

រួចគុណវាដោយចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នកដែលអ្នកមានសម្រាប់ការងារដែលមិនគួរឱ្យជឿរបស់អ្នកដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើវា

ហើយទាំងនេះត្រូវស្មើនិងអន្តរកម្មដែលមិនគួរឱ្យជឿ ដែលពោពេញទៅដោយការយល់ដឹង។

ដូច្នេះហើយអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តហើយនិងវិស្វករ

នៅពេលដែលអ្នកបានដោះស្រាយសមីការនេះ

តាមគ្រប់មធ្យោបាយហើយ សូមយកភាពល្ងង់នោះទៅខ្ញុំ។ (សើច) អគុណ!