WEBVTT

00:00:01.080 --> 00:00:03.840
فضا، مرز نهایی.

NOTE Paragraph

00:00:05.880 --> 00:00:09.336
اولین بار وقتی فقط شش سالم بود
این کلمات را شنیدم.

00:00:09.360 --> 00:00:11.616
و کاملا تحت تاثیر قرار گرفتم.

00:00:11.640 --> 00:00:14.016
می خواستم که جهان های جدید و عجیب
را کاوش کنم.

00:00:14.040 --> 00:00:15.536
میخواستم دنبال زندگی جدید بگردم

00:00:15.560 --> 00:00:18.760
میخواستم همه چیزهایی که جهان برای
عرضه دارد، را ببینم.

00:00:19.840 --> 00:00:23.536
و آن رویاها، ان کلمات،
من را به یک سفر بردند.

00:00:23.560 --> 00:00:25.016
یک سفر اکتشافی،

00:00:25.040 --> 00:00:27.216
از طریق مدرسه، از طریق دانشگاه،

00:00:27.240 --> 00:00:30.680
که دکتری بگیرم و در نهایت
یک اختر شناس حرفه ای شوم.

00:00:31.920 --> 00:00:34.936
حالا، من دو مورد شگفت انگیز را یاد گرفتم،

00:00:34.960 --> 00:00:36.496
یک مورد کمی مایه تاسف است،

00:00:36.520 --> 00:00:38.576
وقتی که برای مقطع دکتری تحصیل می کردم.

00:00:38.600 --> 00:00:41.016
یاد گرفتم که واقعیت این است که

00:00:41.040 --> 00:00:44.200
به همین زودی قرار نیست
یک سفینه را هدایت کنم.

00:00:45.440 --> 00:00:50.056
اما این را هم آموختم که
جهان عجیب، شگفت آور و وسیع است.

00:00:50.080 --> 00:00:52.880
در واقع بسیار وسیع تر از آنکه
با یک سفینه جستجو بشود.

00:00:53.720 --> 00:00:57.080
و بنابرین توجهم را با استفاده از
تلسکوپ ها به سمت اختر شناسی برگرداندم.

NOTE Paragraph

00:00:57.840 --> 00:01:00.616
اکنون، یک تصویر از آسمان شب را 
به شما نشان میدهم.

00:01:00.640 --> 00:01:02.560
ممکن است این را در
هرجایی از دنیا ببینید.

00:01:03.040 --> 00:01:07.000
همه این ستاره ها بخشی از کهکشان ما،
راه شیری هستند.

00:01:07.560 --> 00:01:10.256
حال، اگر شما قرار بود 
به بخشی تاریکتر از آسمان بروید،

00:01:10.280 --> 00:01:12.816
یک محل تاریک و مطلوب، شاید در یک صحرا،

00:01:12.840 --> 00:01:15.256
ممکن است که مرکز کهکشان راه شیری را ببینید

00:01:15.280 --> 00:01:18.240
که در مقابل شما گسترده شده اند، 
صدها میلیارد ستاره.

00:01:18.840 --> 00:01:20.416
و این یک تصویر بسیار زیبا است.

00:01:20.440 --> 00:01:21.776
رنگارنگ است.

00:01:21.800 --> 00:01:25.416
و همچنان، این فقط یک گوشه محلی 
از جهان ما است.

00:01:25.440 --> 00:01:28.736
می توانید یک جور غبار تیره
در اطراف آن ببینید.

00:01:28.760 --> 00:01:30.736
اکنون، آن غبار محلی است.

00:01:30.760 --> 00:01:33.416
دارد جلوی نور ستارگان را می گیرد.

00:01:33.440 --> 00:01:35.016
اما میتوانیم یک کارخوب
انجام دهیم.

00:01:35.040 --> 00:01:38.496
تنها با چشمان خودمان، ما می توانیم گوشه 
جهان کوچک خود را جستجو کنیم.

00:01:38.520 --> 00:01:39.856
ممکن است که بهتر انجام دهیم،

00:01:39.880 --> 00:01:43.640
شما می توانید از تلسکوپ های شگفت آور
مانند تلسکوپ فضایی هابل استفاده کنید.

00:01:44.200 --> 00:01:46.376
حال، اختر شناسان این تصویر
را جمع آوری کرده اند.

00:01:46.400 --> 00:01:48.296
اسمش زمینه ژرف هابل است.

00:01:48.320 --> 00:01:52.656
و آنها صدها ساعت را فقط صرف مشاهده
قسمت کوچکی از آسمان کرده اند.

00:01:52.680 --> 00:01:55.080
قسمتی که از ناخن شست در طول دست
بزرگتر نیست.

00:01:55.520 --> 00:01:56.776
و در این تصویر

00:01:56.800 --> 00:01:58.456
شما میتوانید هزارها کهکشان
راببینید

00:01:58.480 --> 00:02:01.936
و این را می دانیم که میلیونها و میلیاردها
کهکشان باید وجود داشته باشد

00:02:01.960 --> 00:02:03.336
در سرتاسر جهان،

00:02:03.360 --> 00:02:06.016
که برخی شبیه کهکشان ما هستند
و برخی خیلی متفاوت.

00:02:06.040 --> 00:02:08.696
پس شما فکر میکنید، خوب،
من میتوانم این سفر را ادامه دهم.

00:02:08.720 --> 00:02:11.416
راحت است. فقط میتوانم
یک تلسکوپ بسیارتوانمند به کار ببرم.

00:02:11.440 --> 00:02:13.240
و تنها به آسمان نگاه کنم، 
مشکلی نیست.

00:02:13.960 --> 00:02:17.976
این در واقع از قلم انداختن است 
اگر ما فقط این کار را انجام بدهیم.

00:02:18.000 --> 00:02:20.736
حال، دلیل همه آنچه تاکنون درباره اش
صحبت کرده ام، همین است

00:02:20.760 --> 00:02:24.656
فقط استفاده از طیف مرئی است، تنها آن
چیزی است که چشمان شما می توانند ببینند،

00:02:24.680 --> 00:02:26.096
و این یک تکه کوچک است،

00:02:26.120 --> 00:02:29.480
یک تکه کوچک، بسیار کوچک از آنچه که 
جهان برای عرضه به ما دارد.

00:02:30.160 --> 00:02:34.896
حالا، دو مشکل مهم در به کارگیری
نور مرئی وجود دارد.

00:02:34.920 --> 00:02:37.656
نه تنها ما بقیه پروسه های دیگر را 
از دست می دهیم

00:02:37.680 --> 00:02:40.856
که آنها در انواع نورهای دیگر گسیل می شوند،

00:02:40.880 --> 00:02:42.296
بلکه، دو مشکل دیگر هم هست

NOTE Paragraph

00:02:42.320 --> 00:02:45.696
اولین آنها غبارهای است که قبل تر 
به آنها اشاره کردم.

00:02:45.720 --> 00:02:48.656
غبارها جلوی رسیدن نور مرئی به ما
را می گیرد.

00:02:48.680 --> 00:02:53.376
بنابران وقتی عمیق به دنیا نگاه کنیم،
ما نور کمی می بینیم

00:02:53.400 --> 00:02:54.960
غبار رسیدن آن به مارامتوقف میکند

00:02:55.520 --> 00:02:58.936
اما یک مشکل عجیب در استفاده از نور مرئی
هست

00:02:58.960 --> 00:03:00.920
برای امتحان و اکتشاف جهان.

NOTE Paragraph

00:03:01.640 --> 00:03:03.896
حالا یک دقیقه زنگ تفریح داشته باشید.

00:03:03.920 --> 00:03:06.600
فرض کنیم شما در یک گوشه از 
خیابانی شلوغ ایستاده اید.

00:03:07.080 --> 00:03:08.576
ماشین ها در حال رفت و آمد

00:03:08.600 --> 00:03:10.000
یک آمبولانس نزدیک می شود.

00:03:10.840 --> 00:03:12.216
آن یک آژیر بلند حسابی دارد.

NOTE Paragraph

00:03:12.240 --> 00:03:15.976
(تقلید کردن از عبور یک آزیر)

NOTE Paragraph

00:03:16.000 --> 00:03:18.336
صدای آژیر در استقرار عوض می شود

00:03:18.360 --> 00:03:20.440
همانطور که به سمت شما می آید یا 
دور می شود

00:03:20.960 --> 00:03:24.840
راننده آمبولانس چیزی را عوض نمیکند
آژیر فقط شما را بهم می زند.

00:03:26.040 --> 00:03:28.616
این محصولی از ادراک شما بود.

00:03:28.640 --> 00:03:31.376
موج های صوتی،
همان طور که آمبولانس نزدیک می شود

00:03:31.400 --> 00:03:32.616
بهم فشرده می شوند،

00:03:32.640 --> 00:03:34.576
و در استقرار بلند می شود.

00:03:34.600 --> 00:03:37.376
هنگامی که آمبولانس می رسد،
موج های صدا کشیده می شودند

00:03:37.400 --> 00:03:39.456
و صدا در استقرار کمتر می شود.

00:03:39.480 --> 00:03:41.480
همین اتفاق برای نوی می افتد.

00:03:42.040 --> 00:03:44.416
اشیاعی که به سمت ما در جرکت هستند،

00:03:44.440 --> 00:03:47.616
امواج نوریشان بهم فشرده می شود و
آبی دیده می شوند

00:03:47.640 --> 00:03:49.856
و اشیایی که از ما در حال دور شدند

00:03:49.880 --> 00:03:52.536
امواج نوریشان کشیده می شود، و
قرمزتر مشاهده می شوند

00:03:52.560 --> 00:03:55.440
بنابراین این اثر را جابجایی آبی و 
جابه جایی قرمز می نامیم.

NOTE Paragraph

00:03:56.440 --> 00:03:59.376
حالا، دنیای ما در حال انبساط است،

00:03:59.400 --> 00:04:03.576
بنابراین همه چیز در حال دورشدن 
از همدیگر است

00:04:03.600 --> 00:04:06.280
و این بدین معناست که همه 
چیز قرمز به ظاهر می شود.

00:04:07.040 --> 00:04:10.776
و به اندازه کافی عجیب است، هنگامی که
به جهان خیلی عمیق تر نگاه می کنید

00:04:10.800 --> 00:04:15.096
خیلی از اشیاء دور سریعتر و بیشتر
در حال دور شدن هستند

00:04:15.120 --> 00:04:16.839
بنابراین بیشتر قرمز ظاهر می شوند

00:04:17.560 --> 00:04:20.495
بنابراین اگر من به میدان ژرف هابل برگردم

00:04:20.519 --> 00:04:23.216
و ما به نگرستن دقیق و ژرف به دنیا
ادامه دهیم

00:04:23.240 --> 00:04:24.776
فقط با استفاده از هابل،

00:04:24.800 --> 00:04:27.496
هنگامی که به یک فاصله مشخص رسیدیم،

00:04:27.520 --> 00:04:29.120
همه چیز قرمز می شود،

00:04:29.920 --> 00:04:31.896
و آن چیزی از مشکل را ارائه می دهد.

00:04:31.920 --> 00:04:33.976
در نهایت، ما در حال دور شدن از هم هستیم

00:04:34.000 --> 00:04:36.976
همه چیز به سمت مادون قرمز
انتقال داده می شود

00:04:37.000 --> 00:04:39.000
و ما اصلا هیچ چیز را نمی توانیم بینیم.

NOTE Paragraph

00:04:39.680 --> 00:04:41.376
بنابراین باید از اطراف
این دور باشند،

00:04:41.400 --> 00:04:43.216
درغیر این صورت، من در سفرم
محدود میشوم.

00:04:43.240 --> 00:04:45.136
من می خواستم همه دنیا را کاوش کنم،

00:04:45.160 --> 00:04:49.080
نه فقظ جایی که میتوانم ببینم، می دانید،
قبل از اینکه جابه جایی قرمز آن را پس بزند

00:04:50.160 --> 00:04:51.416
این یک فن است.

00:04:51.440 --> 00:04:52.816
به آن اخترشناسی رادیویی می گویند.

00:04:52.840 --> 00:04:55.176
اختر شناسان از آن برای دهه ها استفاده می کردند.

00:04:55.200 --> 00:04:56.496
یک فن فوق العاده است.

00:04:56.520 --> 00:05:00.006
من به شما تلسکوپ رادیوی پارکس،
که به عنوان دیش شناخته شده است.

00:05:00.040 --> 00:05:01.816
شما ممکن است که فیلمش را دیده باشید.

00:05:01.840 --> 00:05:03.416
و اموج رادیویی خیلی تابان هستند.

00:05:03.440 --> 00:05:05.976
آن به ما اجازه می دهد که با دقت بیشتری
نظاره کنیم

00:05:06.000 --> 00:05:08.696
و با غبار متوقف نمی شوند،

00:05:08.720 --> 00:05:10.976
بنابراین همه چیز را در دنیا 
می توانید ببینید.

00:05:11.000 --> 00:05:12.856
و جابه جایی قرمز مشکل کوچکی است

00:05:12.880 --> 00:05:16.080
چون ما گیرنده های می سازیم که باندهای
بزرگی را دریافت می کند.

NOTE Paragraph

00:05:16.600 --> 00:05:20.536
چه چیزی پارکز می بیند وقتی آن را در 
مرکز راه شیری قرار می دهیم

00:05:20.560 --> 00:05:22.520
باید چیز خارق العاده ای ببینیم
درسته؟

00:05:23.160 --> 00:05:26.056
خوب، ما چیز جذابی می بینیم.

00:05:26.080 --> 00:05:27.736
همه آن غبارها رفته اند.

00:05:27.760 --> 00:05:31.200
همان طور که اشاره کردم، موج رادیو از بین
غبار عبور می کند، پس مشکلی نیست.

00:05:31.840 --> 00:05:33.736
اما جشم انداز آن خیلی متفاوت است.

00:05:33.760 --> 00:05:37.576
ما می توانیم مرکز راه شیری را مشتعل ببینم،

00:05:37.600 --> 00:05:39.280
و این نور ستارگان نیست.

00:05:39.960 --> 00:05:43.096
این نوری است که به آن تابش سینکروترونی 
می گوییم،

00:05:43.120 --> 00:05:47.720
که از الکترون ها حاصل می شود، که حرکت
مارپیچی حول میدانهای مغناطیسی کیهانی دارند

00:05:48.280 --> 00:05:51.376
پس صفحه با این نور مشتعل می شود.

00:05:51.400 --> 00:05:54.696
و ما همچنین ریشه هایی عجیبی می بینیم که
ازش خارج می شود،

00:05:54.720 --> 00:05:57.216
و اشیایی که در خط نوری ظاهر نمی شوند

00:05:57.240 --> 00:05:59.560
با هرچیزی که ما با چشم هایمان 
نمیتوانیم ببینیم.

00:06:00.520 --> 00:06:02.656
اما خیلی مشکل است که این تصویر
را تفسیر کرد،

00:06:02.680 --> 00:06:05.456
چون همان طور که میبینید وضوح کمی دارد.

00:06:05.480 --> 00:06:07.656
مواج رادیویی طول موج بلندی دارند،

00:06:07.680 --> 00:06:09.976
و همین منجر می شود وضوح
ضعیف تری داشته باشند

00:06:10.000 --> 00:06:12.056
همچنین این تصویر سفید و سیاه است،

00:06:12.080 --> 00:06:15.840
بنابراین واقعا نمیدانیم
هر چیزی اینجا چه رنگی است.

NOTE Paragraph

00:06:16.640 --> 00:06:18.016
سریع به امروز پیش می آییم.

00:06:18.040 --> 00:06:19.496
ما میتوانیم تلسکوپ هایی بسازیم

00:06:19.520 --> 00:06:22.136
که می توانند بر این مشکلات غلبه کنند.

00:06:22.160 --> 00:06:25.496
حالا، من به شما اینجا تصویری نشان می دهم
از مشاهده گر رادیویی موچیسون

00:06:25.520 --> 00:06:28.296
یک مکان عالی برای ساختن تلسکوپ های 
رادیویی.

00:06:28.320 --> 00:06:30.616
آنجا پهن و خشک است،

00:06:30.640 --> 00:06:33.616
و مهمتر از همه رادیو خاموش است:

00:06:33.640 --> 00:06:36.736
نه موبایل، نه وای- فای، نه هیچ چیز دیگری،

00:06:36.760 --> 00:06:39.256
فقط خیلی خیلی رادیو خاموش،

00:06:39.280 --> 00:06:42.000
بنابراین یک مکان کامل برای ساخت 
تلسکوپ های رادیویی.

00:06:42.880 --> 00:06:45.736
حالا تلسکوپ هایی که من در این چند سال
روی آن کار می کنم

00:06:45.760 --> 00:06:47.696
آرایه میدان عریض موچیسون می نامند،

00:06:47.720 --> 00:06:50.736
و من می خوام به شما یک زمان کوچکی 
از ساخت آن را نشان دهم.

00:06:50.760 --> 00:06:54.016
این یک گروه از دانشجویان فارغ التحصیل و
مشغول به تحصیل است،

00:06:54.040 --> 00:06:55.296
که در پرس واقع شده.

00:06:55.320 --> 00:06:57.056
ما آنها را ارتش دانشجوی می نامیدیم،

00:06:57.080 --> 00:06:59.896
و آنها داوطلب می شدند برای ساخت
رادیو تلسکوپ

00:06:59.920 --> 00:07:01.560
هیچ اعتبار درسی برای این نبود.

00:07:02.320 --> 00:07:05.216
و آنها این وقطبی های رادیویی را
درکنار هم گذاشتند.

00:07:05.240 --> 00:07:10.200
آنها فقط فرکانس های کمی را دریافت می کنند،
کمی شبیه رادیویی اف-ام و یا تلویزیون شما.

00:07:11.000 --> 00:07:14.096
و انیجا آنها را در طول بیابان 
می گسترانیم

00:07:14.120 --> 00:07:16.536
تلسکوپ نهایی ۱۰ متر مربع را پوشش می دهد

00:07:16.560 --> 00:07:18.696
در بیابانی در غرب استرالیا.

00:07:18.720 --> 00:07:21.696
و چیز جالب این ست که،
هیچ قسمت متحرکی وجود ندارد.

00:07:21.720 --> 00:07:23.976
ما فقط این آنتن های کوچک را کسترش میدهیم

00:07:24.000 --> 00:07:25.856
الزاما روی شبکه .

00:07:25.880 --> 00:07:27.296
منصفانه ارزن است.

00:07:27.320 --> 00:07:29.296
کابل ها سیگنال ها را

00:07:29.320 --> 00:07:31.376
از آنتن ها منتقل می کنند

00:07:31.400 --> 00:07:33.936
و آنها را به واحد های پردازش مرکزی
می آورند.

00:07:33.960 --> 00:07:35.736
و این سایز این تلسکوپ هاست،

00:07:35.760 --> 00:07:38.416
در حقیقت، ما آن را در سرتاسر بیابان
بزرگی ساختیم

00:07:38.440 --> 00:07:41.240
و این به ما وضوح بهتری نسبت به پارکس داد.

NOTE Paragraph

00:07:41.880 --> 00:07:45.416
حالا، در نهایت همه این کابل ها آنها 
را به یک واحدی می آورد

00:07:45.440 --> 00:07:48.976
که آنها را به ابرکامپیوتر پرس 
می فرستد، و

00:07:49.000 --> 00:07:50.286
آن جایست که من از آن می آیم

NOTE Paragraph

00:07:51.320 --> 00:07:52.536
-آه---

NOTE Paragraph

00:07:52.560 --> 00:07:53.776
داده های رادیویی.

00:07:53.800 --> 00:07:55.616
من ۵ سال اخیر را وقت گذاشتم

00:07:55.640 --> 00:07:58.496
روی کار بسیار سخت و بسیار جذاب داده ها

00:07:58.520 --> 00:08:00.496
که هیچ کدامشان شبیه قبل نبودند.

00:08:00.520 --> 00:08:02.656
من زمان زیادی برای تنظیم کردن
آن ها گذاشتم،

00:08:02.680 --> 00:08:06.576
اجرای میلیون ها ساعت سی پی یو روی 
ابرکامپیوتر ها

00:08:06.600 --> 00:08:08.800
و تلاش زیادی برای فهمیدن آن داده ها.

00:08:09.360 --> 00:08:11.296
و با این تلسکوپ،

00:08:11.320 --> 00:08:12.576
و این داده ها،

00:08:12.600 --> 00:08:16.536
ما یک پیمایش روی تمام آسمان جنوب 
انجام دادیم،

00:08:16.560 --> 00:08:21.656
پیمایش روی کهکشان ها و ابرکهکشان ها
همه آسمان ام دبیلو ای.

00:08:21.680 --> 00:08:23.560
یا آنطور که من مینامم "گلیم "(پرتورانی)

00:08:24.440 --> 00:08:25.896
و من خیلی از آن هیجان زده ام.

00:08:25.920 --> 00:08:29.301
مطالعات نزدیک به انتشار است و هنوز
نشان داده نشده،

00:08:29.325 --> 00:08:31.256
پس شما اولین کسانی هستید که

00:08:31.280 --> 00:08:34.080
این مطالعه مجمل تمام آسمان جنوب را 
می بینید.

00:08:34.799 --> 00:08:38.120
پس، من مشتاقم که شما را با بعضی از تصاویر
این پیمایش سهیم کنم.

NOTE Paragraph

00:08:38.880 --> 00:08:40.775
حال، تصور کنید که به
مارچسون رفته اید،

00:08:40.799 --> 00:08:42.895
شما زیر ستاره ها چادر زده اید

00:08:42.919 --> 00:08:44.536
و شما به سمت جنوب نگاه می کنید.

00:08:44.560 --> 00:08:46.227
شما قطب جنوب آسمانی را می بینید،

00:08:46.251 --> 00:08:47.456
کهکشان بالا می آید.

00:08:47.480 --> 00:08:50.096
اگر من نور رادیویی را محو کنم،

00:08:50.120 --> 00:08:52.776
این آن چیزی ست که ما با پیمایش مان 
می بینیم

00:08:52.800 --> 00:08:55.856
شما صفحه کهکشانی را می بینید
که دیگر با غبارها تیره نشده است.

00:08:55.880 --> 00:08:58.296
این تشعشع تابش سینکروترونی است،

00:08:58.320 --> 00:09:00.816
و هزاران نقطه در آسمان است.

00:09:00.840 --> 00:09:04.136
ابر مگلانیک بزرگ ما،
نزدیک ترین کهکشان همسایه ما،

00:09:04.160 --> 00:09:07.376
نارنجی هستند به جای آبی -سفید .

NOTE Paragraph

00:09:07.400 --> 00:09:10.776
بنابراین چیزهای زیادی درون آن وجود دارد.
اجازه بدید نزدیک تر نگاه کنیم.

00:09:10.800 --> 00:09:13.216
اگر ما نگاه کنیم به سمت مرکز کهکشان،

00:09:13.240 --> 00:09:16.456
جایی که ما در ابتدا با تصویر پارکس دیدیم،
که زودتر به شما نشان دادم،

00:09:16.480 --> 00:09:18.856
وضوح کم، سیاه و سفید،

00:09:18.880 --> 00:09:20.960
و ما به منظر "گلیم" کم رنگ می کنیم،

00:09:22.200 --> 00:09:26.056
شما می توانید ببینید که وضوح با ضریب یکصد
افزایش پیدا می کند.

00:09:26.080 --> 00:09:28.936
حالا ما یک منظر رنگی در آسمان داریم.

00:09:28.960 --> 00:09:30.296
یک منظر فن رنگی.

00:09:30.320 --> 00:09:33.296
حالا این یک منظر رنگی غلط نیست.

00:09:33.320 --> 00:09:35.720
آنها رنگ های رادیوی رنگی هستند.

00:09:36.600 --> 00:09:39.416
کاری که من انجام دادم رنگ کردن 
فرکانس های کم به قرمز است

00:09:39.440 --> 00:09:41.056
و فرکانسهای بالا را آبی .

00:09:41.080 --> 00:09:42.656
و وسطی ها را به سبز.

00:09:42.680 --> 00:09:44.896
و این به ما منظر رنگین کمان را می دهد.

00:09:44.920 --> 00:09:47.176
و این فقط رنگ های قلابی نیستند.

00:09:47.200 --> 00:09:50.136
رنگ ها در این تصویر به ما درباره 
پدیده های فیزیکی می گوید که

00:09:50.160 --> 00:09:51.400
در جهان در حال وقوع است.

00:09:51.974 --> 00:09:54.736
برای مثال، اگر شما در طول صفحه
کهکشان نگاه کنید

00:09:54.760 --> 00:09:56.216
آن با سینکروترون مشتعل می شود

00:09:56.240 --> 00:09:58.616
چیزی که بیشتر نارنجی مایل به قرمز است،

00:09:58.640 --> 00:10:01.760
اما اگر ما خیلی دقیق نگاه کنیم
ما نقاط آبی را می بینیم.

00:10:02.320 --> 00:10:03.896
حالا، اگر بزرگ کنیم،

00:10:03.920 --> 00:10:06.456
این نقاط آبی پلاسما های یونیزه شده هستند

00:10:06.480 --> 00:10:08.120
اطراف ستاره های خیلی درخشان،

00:10:08.680 --> 00:10:11.456
و اتفاقی که می افتد این است که آنها
نور قرمز را دفع می کنند

00:10:11.480 --> 00:10:13.120
بنابراین آنها آبی ظاهر می شوند.

00:10:13.880 --> 00:10:16.816
و می تواند به ما از مناطقی 
بگوید که ستاره ها را درون


00:10:16.840 --> 00:10:18.096
کهکشان ما شکل می دهد.

00:10:18.120 --> 00:10:19.736
و ما فقط آنها را سریع می بینیم.

00:10:19.760 --> 00:10:22.816
ما به کهکشان نگاه می کنیم و رنگها
می گویند که آنها آنجا هستند

NOTE Paragraph

00:10:22.840 --> 00:10:24.416
میتوانید حبابهای ریز صابون
ببینید،

00:10:24.440 --> 00:10:27.856
تصاویر دایره ای کوچک حول صفحه کهکشانی،

00:10:27.880 --> 00:10:29.880
و آنها بقایای ابر اخترها هستند.

00:10:30.600 --> 00:10:32.296
وقتی که یک ستاره منفجر می شود،

00:10:32.320 --> 00:10:34.776
پوست خارجی آن دور انداخته می شود

00:10:34.800 --> 00:10:38.096
و امتداد فضا حرکت را طی می کند، مواد
را جمع می کند

00:10:38.120 --> 00:10:40.080
و یک پوسته کوچک شکل می دهد.

00:10:40.800 --> 00:10:44.176
این یک راز همیشگی طولانی برای اخترشناسان 
بوده است

00:10:44.200 --> 00:10:46.280
جایی که همه بقایای ابراختر هستند.

00:10:46.960 --> 00:10:51.296
ما می دانیم که باید مقدار زیادی الکترون با
انرژی بالا در صفحه باشد

00:10:51.320 --> 00:10:53.976
تا تابش سینکروترونی که می بینیم را
تولید کند.

00:10:54.000 --> 00:10:56.576
و ما فکر میکنیم که آن توسط بقایای
ابراخترها تولید میشود

00:10:56.600 --> 00:10:58.376
اما به نظر می رسد کافی نیست.

00:10:58.400 --> 00:11:02.296
خوشبختانه "گلیم" در پیدا کردن
بقایای ابراختر هاخیلی خیلی خوب است،

00:11:02.320 --> 00:11:04.800
بنابراین ما امیدواریم یک مقاله جدید 
زود بیرون بدهیم

NOTE Paragraph

00:11:05.800 --> 00:11:07.056
حالا، این خوب است.

00:11:07.080 --> 00:11:09.416
ما دنیای کوچک مان را کاوش کردیم،

00:11:09.440 --> 00:11:11.816
ولی من میخواستم عمیق تر شوم،
میخواستم جلوتر بروم.

00:11:11.840 --> 00:11:13.920
می خواستم فراتر از راه شیری بروم.

00:11:14.520 --> 00:11:18.296
خوب، این اتفاق افتاد، ما می توانیم
اشیاع خیلی جذابی را در بالا ببینیم

00:11:18.320 --> 00:11:20.536
و این یک کهکشان رادیویی موضعی است،

00:11:20.560 --> 00:11:21.800
قنطورس A.

00:11:22.240 --> 00:11:23.496
اگر ما آن را بزرگ کنیم،

00:11:23.520 --> 00:11:26.920
می توانیم ببینم که دو پر بزرگ از آن به
سمت فضا خارج می شود.

00:11:27.600 --> 00:11:30.496
و اگر شما درست به مرکز آن نگاه کنید
بین دو پر،

00:11:30.520 --> 00:11:32.896
شما یک کهکشانی شبیه کهکشان خودمان
می بینید.

00:11:32.920 --> 00:11:35.376
اون حلقوی است و یک خط غبار دارد.

00:11:35.400 --> 00:11:37.016
آن یک کهکشان معمولی است.

00:11:37.040 --> 00:11:40.656
اما این فوران ها فقط در امواج رادیویی 
قابل رویت است

00:11:40.680 --> 00:11:43.856
اگر ما با امواج مرئی نگاه کنیم،
ما حتی نمی دانیم که آنها کجا هستند،

00:11:43.880 --> 00:11:46.920
و آنها هزاران بار بزرگ تر
از کهکشان میزبان هستند

NOTE Paragraph

00:11:47.480 --> 00:11:49.880
چه جوریه ؟
چه جیزی این فوران ها را می سازد؟

00:11:51.160 --> 00:11:54.696
در مرکز هر کهکشان، که ما می شناسیم

00:11:54.720 --> 00:11:56.976
یک چاله سیاه ابرحجیم قرار دارد.

00:11:57.000 --> 00:12:00.416
سیاه چاله ها قابل رویت نیستند،
برای همین به این اسم می نامند.

00:12:00.440 --> 00:12:03.456
همه چیزی که شما می توانید ببینید خمش نور
حول آنها است.

00:12:03.480 --> 00:12:07.776
و گهگاه وقتی یک ستاره و یا یک ابر از گاز
به داخل مدار آنها می رود،

00:12:07.800 --> 00:12:10.536
آن با نیروی کشنده از هم شکافته می شود،

00:12:10.560 --> 00:12:13.040
آنچه که ما یک دیسک بهم پیوسته می نامیم 
را شکل میدهد

00:12:13.640 --> 00:12:16.856
دیسک بهم پیوسته به طور درخشانی در 
اشعه ایکس تابش می کند،

00:12:16.880 --> 00:12:21.296
و میدانهای مغناطیسی قوی دارد که می تواند
مواد را در فضا پرتاب کتد

00:12:21.320 --> 00:12:23.040
در سرعتی نزدیک به سرعت نور،

00:12:23.520 --> 00:12:26.680
بنابراین این فوران ها در امواج 
رادیویی قابل رویت هستند

00:12:27.240 --> 00:12:29.400
و این چیزیست که ما در پیمایش مان پی بردیم

NOTE Paragraph

00:12:30.040 --> 00:12:34.056
خوب، خیلی خوب، پس ما یک کهکشان رادیویی 
را دیده ایم. این عالی ست.

00:12:34.080 --> 00:12:36.256
اما، اگر شما فقط به بالای آن تصویر 
نگاه کنید،

00:12:36.280 --> 00:12:38.016
شما یک کهکشان رادیویی دیگر می بینید.

00:12:38.040 --> 00:12:41.280
کمی کوچکتر، و این فقط به این دلیل است که
از ما دور تر است.

00:12:41.800 --> 00:12:44.456
بسیار خوب، دو کهکشان رادیویی.

00:12:44.480 --> 00:12:46.056
ما میتوانیم این را ببینیم.
خوب است

00:12:46.080 --> 00:12:47.816
خوب، در مورد بقیه نقاط چطور؟

00:12:47.840 --> 00:12:49.400
احتمالا آنها فقط ستاره هستند.

00:12:49.880 --> 00:12:51.096
نه آنها نیستند.

00:12:51.120 --> 00:12:52.720
آنها کهکشان های رادیویی هستند.

00:12:53.320 --> 00:12:56.216
هر یک از نقاط این تصویر

00:12:56.240 --> 00:12:57.976
یک کهکشان دور است.

00:12:58.000 --> 00:13:00.856
میلیونها تا میلیاردها سال نوری دورتر

00:13:00.880 --> 00:13:03.496
به همراه سیاه چاله های ابرفشرده در مرکز آن

00:13:03.520 --> 00:13:07.096
که مواد را به سمت فضا با سرعت نور 
هل می دهد.

00:13:07.120 --> 00:13:08.880
این دیوانه کننده است.

00:13:09.680 --> 00:13:13.416
و این پیمایش حتی بزرگ تز از
آنچه من اینجا نشان دادم است.

00:13:13.440 --> 00:13:15.976
اگر ما این تمرکز خارج شویم و همه پیمایش
را نگاه کنیم.

00:13:16.000 --> 00:13:20.096
شما می توانید ببینید که من ۳۰۰،۰۰۰ از این
کهکشان های رادیویی را پیدا کردم.

00:13:20.120 --> 00:13:23.016
بنابراین این کاملا یک سیر حماسی است.

00:13:23.040 --> 00:13:25.696
ما همه این کهکشان ها را کشف کردیم

00:13:25.720 --> 00:13:29.280
درست پس از اولین سیاه چاله های ابرحجیم.

00:13:29.960 --> 00:13:32.740
من خیلی به این افتخار می کنم،
و این هفته دیگر منتشر میشود.

NOTE Paragraph

00:13:33.280 --> 00:13:36.096
حالا، این همه موضوع نیست.

00:13:36.120 --> 00:13:40.456
من دورترین کهکشان را با این پیمایش 
کشف کردم،

00:13:40.480 --> 00:13:43.440
اما چیزی های بیشتری در این تصویر است.

00:13:44.320 --> 00:13:47.616
حالا، من شما را برمی گردانم درست به سمت
زمان آغاز.

00:13:47.640 --> 00:13:51.296
وقتی که دنیا شکل گرفت.
آن زمان انفجار بزرگ است.

00:13:51.320 --> 00:13:55.376
آنچه که جهان را به دریایی از هیدرژن
تبدیل کرد،

00:13:55.400 --> 00:13:56.896
هیدرژن خنثی.

00:13:56.920 --> 00:13:59.696
و وقتی که اولین ستاره ها و کهکشان ها 
شکل گرفتند،

00:13:59.720 --> 00:14:01.816
آنها آن هیدرژن را یونیزه کردند.

00:14:01.840 --> 00:14:05.280
بنابراین دنیا از خنثی به یونیزه شده
تبدیل شد.

00:14:06.160 --> 00:14:09.336
که در اطراف ما یک سیگنال نشاند.

00:14:09.360 --> 00:14:11.096
هرجایی ما را در بر گرفته

00:14:11.120 --> 00:14:12.536
شبیه نیرو.

00:14:12.560 --> 00:14:16.280
چون در زمان خیلی دور اتفاق افتاده،

00:14:17.000 --> 00:14:18.800
سیگنال با جابه جایی قرمز بود،

00:14:19.560 --> 00:14:22.856
پس حالا آن سیگنال در فرکانس های
خیلی کوچک هستند.

00:14:22.880 --> 00:14:25.336
در همان فرکانس های پیمایش من،

00:14:25.360 --> 00:14:26.736
اما خیلی ریز.

00:14:26.760 --> 00:14:30.640
یک بیلیونم سایز هر چیزی در پیمایش من.

00:14:31.320 --> 00:14:36.216
پس تلسکوپ ما ممکن است به اندازه کافی برای
گرفتن آن سیگنال ها حساس نباشد.

00:14:36.240 --> 00:14:38.736
اما، یک تلسکوپ رادیویی جدید وجود دارد.

00:14:38.760 --> 00:14:40.416
پس من نمیتوانم اخترسفینه
داشته باشم

00:14:40.440 --> 00:14:41.696
اما من امیدوارانه دارم

00:14:41.720 --> 00:14:44.576
یک از بزرگترین رادیو تلسکوپ های دنیا

00:14:44.600 --> 00:14:48.216
ما در حال ساختن یک آرایه کیلومتر مربع از
یک رادیو تلسکوپ جدید هستیم،

00:14:48.240 --> 00:14:50.976
و این هزارن بار بزرگ تر از MWA خواهد بود

00:14:51.000 --> 00:14:54.216
و هزاران بار حساس تر،
و حتی وضوح بهتری نیز دارد

00:14:54.240 --> 00:14:56.456
بنابراین ما باید ده ها میلیون کهکشان
پیدا کنیم

00:14:56.480 --> 00:14:58.816
و شاید، سیگنال عمیق تری،

00:14:58.840 --> 00:15:03.016
من اولین لحظه های ستاره ها و شروع 
کهکشان ها را خواهم دید،

00:15:03.040 --> 00:15:05.400
ابتدای زمان خودش.

NOTE Paragraph

00:15:05.920 --> 00:15:07.136
سپاسگزارم.

NOTE Paragraph

00:15:07.160 --> 00:15:09.920
(تشویق)