Այսօր ես այստեղ եմ, որպեսզի
ձեզ առաջարկեմ մտածել իմ ոլորտի՝

արհեստական բանականության (ԱԲ) շուրջ:

Իմ կարծիքով արհեստական բանականությունը

մարդկանց զինում է
մեխանիկական կարողություններով:

Եվ ինչքան հզորանան մեքենաները

այնքան էլ
մենք կհզորանանք:

Ես դա անվանում եմ ՚հումանիստական ԱԲ՚--

արհեստական բանականություն` ստեղծված է
բավարարելու մարդու պահանջմունքները

համագործակցելով և
կատարելագործելով մարդկանց:

Այժմ ես ուրախ եմ տեսնել,

որ խելացի օգնականի գաղափարը

նորմալ է ընկալվում:

Սա ընկալելի փոխաբերություն
է մարդկանց և ԱԲ-ի միջև:

Եվ դրանցից մեկը, որ ես օգնեցի
սարքել կոչվում է Սիրի:

Սիրիին գիտեք:

Սիրին իր է, ով գիտի Ձեր մտադրությունը

և օգնում է այն անել Ձեր փոխարեն,

օգնում է Ձեզ ավարտել նպատակը:

Միգուցե չգիտեք,
որ մենք Սիրիին սարքել ենք,

ինչպես հումանիստական ԱԲ,

որպեսզի զարգացնենք
մարդկանց խոսակցական կապը,

որը նրանց հնարավորություն է տալիս
օգտագործել բջջային ծրագրավորում

չնայած նրանց ով լինելուն
կամ ունակություններին:

Հիմա մեծամասնության համար

այս տեխնոլոգիայի ունեցած ազդեցությունը

ստիպում է ամեն ինչ
դարձնել քիչ ավելի մատչելի:

Բայց Դանիելի համար,

այս համակարգում գտնվող ԱԲ-ի
ազդեցությունը կյանքի փոփոխություն է:

Դանիելը հաղորդասեր է,

կույր և պարալիզված
չորս վերջույթներով

մենք հաշվի ենք առնել, որ նա կդժվարանա 
օգտագործել այդ սարքերը:

Երբ վերջին անգամ նրանց
տանն էի, նրա եղբայրը ասեց.

-Մի վարկյան, Դանիելը պատրաստ չէ:

Նա հոռախոսով կնոջ հետ է խոսում
ում հետ առցանց է

ծանոթացել:
- Ցնցող է: Ինպե՞ս,- հարցրեցի ես:

- Դանիելը Սիրին օգտագործելով
ղեկավարում է իր հասարակական կյանքը,

էլ. նամակները, տեքստերը և հեռախոսը

առանց խնամակալներից
կախվածության մեջ լինելու:

Հետաքրքիր է չէ՞:

Հեգնանքը այստեղ հիանալի է:

Ահա այն մարդը, ում
հարաբերությունը ԱԲ-ի հետ

օգնում են նրան կառուցել
հարաբերություններ իրական մարդկանց հետ:

Ահա թե ինչ է հումանիստական ԱԲ-ը:

Մեկ այլ կյանքը վերափոխող օրինակ կարեղ է

քաղցկեղի
ախտորոշումը լինել:

Երբ բժիշկը քաղցկեղ է ենթադրում,

վերցվում է նմուշը և ուղարկվում պաթոլոգին,

ով այն զննում է մանրադիտակի տակ:

Պաթոլոգները ամեն օր նայում 
են հարյուրավոր շերտեր

և միլլիոնավոր բջիջներ:

Իսկ այս խնդիրը լուծելու համար

որոշ գիտնականներ դասակարգիչ-ԱԲ են հնարել:

Հիմա, դասակարգիչը ասում է.
- Սա քաղցկե՞ղ է, թե ոչ:

Նայեք նկարին:

Դասակարգիչը բավականին ճշգրիտ է,

բայց ոչ այնքան ճշգրիտ, ինչքան մարդը

ով մեծամասսամբ ճիշտ է:

Բայց, երբ նրանք համատեղում են
մեքենայի և մարդու կարողությունները,

ապա արդյունքը բարձրանում է մինչև 99.5%:

ԱԲ-ով համալրումը 
բացառում է այն 85% սխալները,

որոնք կարվեին, եթե պաթոլոգը աշխատեր մենակ:

Իսկ դա շատ է քաղցկեղի համար,
որպեսզի մնար չբուժված:

Հետաքրքիր բացահայտումն այն է,

որ մարդը ավելի լավ է ժխտում 
կեղծ դրական արդյունքները,

իսկ մեքենան ավելի լավ է ճանաչում
դժվար նշմարելի դեպքերը:

Բայց հարցը ամենևին նրանում չէ,
թե ով է ավելի ճշգրիտ

այս պատկեր-դասակարգում գործընթացում:

Դրանք ամեն օր փոփոխվում են:

Հարցն այն է,

որ միավորելով մարդու և
մեքենայի ունակությունները

արդյունքում ստեղծվել է համագործակցություն,
որը բնորոշ է ամենակարող մարդուն:

Եվ դա հումանիստական ԱԲ-նն է:

Հիմա այս ամենը եկեք դիտարկենք

տուրբո-լիցքավորման օրինակով:

Սա նախագիծն է:

Եկեք պատկերացնենք, որ Դուք ինժեներ եք:

Ուզում եք անօդաչու 
սարքի նոր ձև նախագծել:

Դուք հանում եք ձեր սիրելի 
CAD ծրագրային ապահովումը

և մուտքագրում եք ձևը ու նյութերը,
իսկ հետո փորձարկում ստացվածը:

Դա տալիս է մեկ կառուցվածք:

Եթե այդ նույն գործիքները տրվի ԱԲ-ին,

ապա նա կարող է առաջարկել
հազարավոր կառուցվածքային լուծումներ:

Autodesk-ի այս տեսանյութը հրաշալի է:

Ու սա իրական է:

Այսինքն, սա փոխակերպում է մեր
կառուցվածքային լուծումները:

Հիմա, ինժեները ասում է,

ինչի պետք է կառուցվածքը ձգտի,

իսկ մեքենան ասում է.

- Ահա հավանական
տարբերակները:

Այժմ ինժեների գործն է

ընտրել այն տարբերակը, որը շատ
լավ կլուծի իր առջև դրված խնդիրները,

ով մարդ լինելով բոլորից լավ դա գիտի՝
օգտագործելով մարդկային

դատողությունը և փորձը:

Այսպիսով հաղթող տարբերակը

նմանվում է նրան, ինչը բնությունը կստեղծեր

առանց միլլիոնավոր տարիների էվոլյուցիայի

և ոչ անհրաժեշտ նստվացքի:

Հիմա եկեք տեսնենք, թե այս 
հումանիտար ԱԲ ուր մեզ կտանի,

եթե նրան հետևենք մտահայեցողականից այնկողմ:

Ի՞նչ աճ բոլորս կցանկանայինք ունենալ;

Բարի, ի՞նչ կասեք 
ճանաչողության ընդլայման մասին:

Եկեք չհարցնենք, թե ի՞նչքան

խելացի կարող ենք մեքենաներին դարձնել:

Փոխարենը հարցնենք,

թե ինչքանով մեքենաները
մեզ խելացի կդարձնեն:

Օրինակի համար հիշողությունը:

Հիշողությունը մարդու
բանականության հիմքն է:

Բայց հայտնի է,որ մարդու
հիշողությունը թերի է:

Մենք շատ լավ ենք պատմություն պատմելու մեջ,

բայց ոչ ճշգրիտ դետալներով պատմելու մեջ:

Ժամանակի ընթացքում
հիշողությունը նաև վատանում է:

Նկատի ունեմ, որտե՞ղ գնացին 60-ները,
կարո՞ղ եմ ես էլ այդ տեղը գնալ:

(Ծիծաղ)

Բայց ի՞նչ կլիներ, եթե մենք համակարդչի
նման արտակարգ հիշողություն ունենայինք

ի՞նչի կնմանվեր կյանքը:

Ի՞նչ կլիներ, եթե հիշեիր քո
հանդիպած յուրաքանչյուր մարդուն,

նրանց անունների արտասանությունը,

նրանց ընտանիքի տվյալները,
սիրելի սպորտաձևերը,

ձեր ունեցած վերջին խոսակցությունը:

Եթե ունենայիր քո ամբողջ
կյանքի այդ հիշողությունը

դու կկարողանայիր ԱԲ-ի օգնությամբ
մարդկանց հետ ունեցած բոլոր

միջանձնյա հարաբերությունները

վերլուծելով մտածել հետագա
հարաբերություններ կառուցելու շուրջ:

Ի՞նչ կլիներ, եթե ԱԲ-ը կարդար այն,
ինչը երբևէ կարդացել ես,

կամ լսել յուրաքանչյուր երգ,
որը լսել ես նախկինում:

Ամենափոքր հուշումից, դա կարող
է օգնել քեզ հետ բերել այն,

ինչ դու նախկինում տեսել կամ լսել ես:

Պատկերացրու, թե դա ինչ ունակություններ
կտար նոր կապեր ստեղծելու համար

և նոր մտքեր ձևավորելու մեջ:

Իսկ ի՞նչ կասեք մեր օրգանիզմի մասին:

Ի՞նչ կլիներ, եթե մենք հիշեինք ամեն 
ուտելիքի թողած հետևանքների մասին

ամեն դեղահաբի, որ ընդունում ենք

ու ամեն խնջույքի մասին, որ գնում ենք:

Մենք մեր տվյալների հիման վրա մեր սեփական

գիտությամբ կզբաղվեինք, թե
ինչն է մեզ հաճելի և առողջարար:

Հիմա պատկերացրեք, թե դա ինչպես կհեղափոխեր

ալերգիայի և քրոնիկ
հիվանդությունների դեմ տարվող պայքարը:

Հավատում եմ, որ ԱԲ-ը անձնական հիշողության
ընդլայնումը իրականություն կդարձնի:

Չեմ կարող ասել, թե երբ և ինչ 
ձևի գործոններից է դա կախված,

բայց իմ կարծիքով դա անխուսափելի է,

քանի որ այն գործոնները, որոնք 
ԱԲ-ը այսօր դարձնում են հաջողակ--

ճանաչելիության տվյալների հասանելիությունը

և դրանց վերլուծությունը մեքենաների կողմից-

կարող է կիրառվել, որպես 
մեր կյանքի տվյալների բազա:

Եվ այդ տվյալների բազան այսօր 
այստեղ հասանելի է բոլորիս,

քանի որ մենք թվային 
միջնորդավորված կյանք ենք վարում,

շարժական, թե առցանց:

Իմ կարծիքով անձնական 
հիշողությունը մասնավոր է:

Մենք ենք ընտրում, թե ինչն 
է հիշելի, ինչը մնայուն:

Դա բացարձակ անհրաժեշտություն է,
որ պահպանվի շատ գաղտնի:

Հիմա մեզանից շատերի համար

ընդլայնված անձնական
հիշողության ազդեցությունը

ավելի կատարելագործված 
մտավոր ձեռքբերում կլինի,

հնարավոր է, հուսամ՝ հասարակական շնորհ:

Բայց միլլիոնավորների համար, ովքեր 
տառապում են Ալցհայմերով կամ դեմենցիայով

ընդլայնված հիշողությունը տարբերություն

կարող է լինել իզոլացված 
կյանքի և արժանապատիվ

ու կապակցված կյանքի միջև:

Հիմա մենք արհեստական բանականության
վերածննդի մեջտեղում ենք գտնվում:

Անցած մի քանի տարիների ընթացքում

մենք սկսում ենք տեսնել ԱԲ-ն լուծումներ,

որոնց դեմ պայքարել ենք տասնամյակներով՝

խոսքի և գրի ըմբռնում,

պատկերի ըմբռնում.

Մենք ընտրություն ունենք, թե ինչպես
օգտագործենք այս հզոր տեխնոլոգիան:

ՄԵնք կարող ենք ընտրել ԱԲ-ն ավտոմատացնելու 
և ինքներս մեզ հետ մրցակցոլու համար,

կամ կարող ենք օգտագործել ԱԲ-ն զարգանալու 
և ինքներս մեզ հետ համագործակցելու համար,

մեր ճանաչողական
սահմանափակումները հաղթահարելու

և օգնել անելու այն, ինչ 
մենք ուզում ենք անել՝

միայն ավելի լավը:

ԵՎ, քանի որ նոր ուղիներ ենք բացահայտում
մեքենաներին բանականություն տալու հարցում,

մենք կարող ենք տարածել
այդ բանականությունը

աշխարհի բոլոր ԱԲ-ն ասիստենտներին

և այդպիսով յուրաքանչյուր մարդու՝
անկախ հանգամանքներից:

Ահա թե ինչու

ամեն անգամ, երբ մեքենաները 
ավելի են հզորանում

այդքան էլ հզորանում ենք մենք:

Սա այն ԱԲ-նն է, որը արժանի է տարածման:

Շնորհակալություն:

(Ծափահարություններ)