WEBVTT

00:00:00.120 --> 00:00:02.836
7, 6, 5, 4, 3, 2, 1

00:00:03.212 --> 00:00:08.425
อินเทอร์เน็ต:
แพ็คเก็ต, เราต์ติง, และความน่าเชื่อถือ

00:00:08.675 --> 00:00:12.137
สวัสดีค่ะ ฉันลินน์ รูท
วิศวกรซอฟต์แวร์ที่สปอติฟายค่ะ

00:00:12.763 --> 00:00:16.808
ขอยอมรับก่อนเลยว่าฉันมักมองข้าม
เรื่องความน่าเชื่อถือของอินเทอร์เน็ต

00:00:18.018 --> 00:00:20.938
แค่ปริมาณข้อมูล
ในอินเทอร์เน็ตก็น่าทึ่งแล้ว

00:00:21.188 --> 00:00:25.442
แต่ทุกชิ้นส่วนของข้อมูล
ถูกส่งอย่างน่าเชื่อถือได้อย่างไร

00:00:26.860 --> 00:00:28.278
สมมติว่าต้องการเล่นเพลง
จากสปอติฟาย

00:00:28.946 --> 00:00:32.199
ดูเหมือนว่าคอมพิวเตอร์แค่เชื่อมต่อโดยตรง
กับเซิร์ฟเวอร์ของสปอติฟาย

00:00:32.407 --> 00:00:35.202
แล้วสปอติฟายก็
จะส่งเพลงนั้นให้คุณเลยตรง ๆ

00:00:35.577 --> 00:00:37.538
แต่ที่จริงอินเทอร์เน็ตไม่ได้ทำงานแบบนั้น

00:00:38.914 --> 00:00:41.833
หากอินเทอร์เน็ตเป็นการเชื่อมต่อโดยตรง

00:00:42.209 --> 00:00:45.420
คงให้ผู้ใช้งานหลายล้านคนเข้าร่วมไม่ได้

00:00:45.754 --> 00:00:47.256
แล้วยิ่งไม่มีการรับประกันว่า

00:00:47.548 --> 00:00:49.675
สายไฟทุกสายในคอมพิวเตอร์ทำงานตลอดเวลา

00:00:49.925 --> 00:00:54.138
ที่จริง ข้อมูลไม่ได้เดินทางตรง ๆ
ในอินเทอร์เน็ตเลยค่ะ

00:00:55.389 --> 00:01:00.352
หลายปีก่อนช่วงต้นยุค 1970
ผมกับบ็อบ คาห์นคู่หูผม

00:01:00.644 --> 00:01:04.023
เริ่มออกแบบสิ่งที่ปัจจุบัน
เรียกกันว่าอินเทอร์เน็ต

00:01:04.815 --> 00:01:07.902
บ็อบกับผมได้มีความรับผิดชอบและโอกาส

00:01:08.194 --> 00:01:12.656
ในการออกแบบโพรโตคอลอินเทอร์เน็ต
และสถาปัตยกรรมของมัน

00:01:13.115 --> 00:01:17.786
เราก็พยายามมีส่วนร่วมในการเติบโต
และวิวัฒนาการของอินเทอร์เน็ต

00:01:18.325 --> 00:01:20.789
มาตลอด จวบจนปัจจุบันครับ

00:01:22.082 --> 00:01:26.545
วิธีที่ข้อมูลถูกถ่ายโอนจากคอมพิวเตอร์
เครื่องหนึ่งไปอีกเครื่องหนึ่งนั้นน่าสนใจ

00:01:26.795 --> 00:01:31.174
เพราะไม่จำเป็นต้องตามทางที่แน่นอน
อาจเปลี่ยนเส้นทางได้

00:01:31.383 --> 00:01:33.844
ระหว่างที่คอมพิวเตอร์สนทนากัน

00:01:34.469 --> 00:01:37.514
ข้อมูลในอินเทอร์เน็ต
ที่ส่งระหว่างคอมพิวเตอร์

00:01:37.764 --> 00:01:40.100
เราเรียกมันว่าแพ็คเก็ตของมูล

00:01:40.809 --> 00:01:43.520
แพ็คเก็ตนี้เดินทางจากที่หนึ่ง
ไปอีกที่หนึ่ง

00:01:43.729 --> 00:01:47.232
คล้ายกับการที่เราโดยสารรถยนต์

00:01:47.691 --> 00:01:52.404
ถ้ารถติด ถนนไม่ดี เราอาจเลือกเปลี่ยนทาง

00:01:52.613 --> 00:01:56.658
หรือถูกบีบให้ไปอีกเส้นทาง 
เพื่อถึงจุดหมายเดิมแต่ละครั้งที่เดินทาง

00:01:58.577 --> 00:02:02.039
เวลาเดินทาง เราก็พกของขึ้นรถด้วย

00:02:02.539 --> 00:02:05.709
ข้อมูลดิจิทัลหลายอย่าง
จึงเดินทางมาพร้อมแพ็คเก็ต IP

00:02:05.959 --> 00:02:07.336
แต่มันก็มีขีดจำกัด

00:02:08.445 --> 00:02:13.550
สมมติว่าถ้าต้องเคลื่อนย้ายกระสวยอวกาศ
จากจุดที่สร้างไปยังจุดที่จะปล่อยยานล่ะ

00:02:13.884 --> 00:02:15.510
กระสวยขึ้นรถบรรทุกคันเดียวไม่ได้

00:02:15.719 --> 00:02:19.473
จึงต้องแยกชิ้นส่วนก่อน
แล้วขนส่งขึ้นรถบรรทุกไป

00:02:19.765 --> 00:02:23.518
แต่ละส่วน ไปคนละเส้นทางได้
และอาจถึงที่หมายไม่พร้อมกัน

00:02:23.894 --> 00:02:27.481
แต่เมื่อทุกส่วนไปถึงแล้ว
ก็นำมาประกอบกันได้

00:02:27.689 --> 00:02:30.734
เป็นกระสวยอวกาศ พร้อมทะยาน

00:02:31.693 --> 00:02:34.363
กับอินเทอร์เน็ต รายละเอียดก็คล้ายกัน

00:02:34.738 --> 00:02:39.326
ถ้าจะส่งภาพขนาดใหญ่ให้เพื่อน
หรืออัปโหลดในเว็บไซต์

00:02:39.618 --> 00:02:43.664
ภาพนั้นอาจมีสิบล้านบิท 
ประกอบด้วยเลข 1 เลข 0

00:02:44.039 --> 00:02:45.916
ส่งไปในแพ็คเก็ตเดียวไม่ได้

00:02:46.375 --> 00:02:50.420
มันเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์ 
เครื่องที่ส่งภาพสามารถแยก

00:02:50.671 --> 00:02:53.590
เป็นหลายร้อยหลายพันส่วนเล็ก ๆ 
ที่เรียกว่าแพ็คเก็ต

00:02:54.966 --> 00:02:57.969
แต่แพ็คเก็ตเหล่านี้
ต่างจากรถตรงที่ไม่มีคนขับ

00:02:58.261 --> 00:02:59.638
และมันไม่ได้เลือกเส้นทางเอง

00:02:59.888 --> 00:03:03.433
แต่ละแพ็คเก็ตมีที่อยู่อินเทอร์เน็ต
ว่ามาจากไหน และจะไปที่ไหน

00:03:03.975 --> 00:03:08.063
คอมพิวเตอร์พิเศษในอินเทอร์เน็ต
เรียกว่าเราเตอร์ ทำหน้าที่จัดการการจราจร

00:03:08.230 --> 00:03:11.316
เพื่อให้แพ็คเก็ต
เคลื่อนที่ผ่านเครือข่ายอย่างราบรื่น

00:03:12.150 --> 00:03:16.321
หากทางไหนหนาแน่นไป
แพ็คเก็ตก็อาจแยกกันไปใช้ทางอื่น

00:03:16.988 --> 00:03:20.325
และอาจถึงจุดหมายปลายทาง
ในเวลาที่ต่างกันเล็กน้อย

00:03:20.575 --> 00:03:22.202
หรือไม่ถูกต้องตามลำดับ

00:03:23.428 --> 00:03:26.640
มาคุยกันว่ามันทำงานยังไง
ในฐานะส่วนหนึ่งของอินเทอร์เน็ตโพรโตคอล

00:03:26.890 --> 00:03:29.918
ทุกเราเตอร์ต้องติดตามหลายเส้นทาง
ที่ใช้ส่งแพ็คเก็ต

00:03:30.210 --> 00:03:33.171
มันเลือกใช้เส้นทางที่คุ้มที่สุด
สำหรับข้อมูลแต่ละส่วน

00:03:33.422 --> 00:03:36.091
โดยดูจากที่อยู่ปลายทางของแพ็คเก็ต

00:03:36.341 --> 00:03:42.097
ที่ว่าคุ้ม ไม่ใช่เรื่องราคา 
แต่คือเวลาและปัจจัยอื่น เช่นการเมือง

00:03:42.305 --> 00:03:44.099
และความสัมพันธ์ระหว่างบริษัท

00:03:44.766 --> 00:03:48.478
หลายครั้งที่เส้นทางส่งข้อมูล
ไม่ใช่เส้นที่ตรงที่สุด

00:03:49.062 --> 00:03:52.482
การมีทางเลือกเยอะ ๆ 
ทำให้เครือข่ายผิดพลาดได้ยาก

00:03:52.858 --> 00:03:57.154
หมายความว่าเครือข่ายอาจส่งแพ็คเก็ตต่อได้
แม้จะเกิดข้อผิดพลาดอย่างแรง

00:03:57.779 --> 00:04:01.533
นั่นคือหลักการสำคัญพื้นฐาน
ของอินเทอร์เน็ต - ความน่าเชื่อถือค่ะ

00:04:04.327 --> 00:04:07.789
แต่ถ้าเราขอข้อมูลแต่ส่งมาไม่ครบล่ะ

00:04:08.039 --> 00:04:09.374
เช่น ถ้าอยากฟังเพลงสักเพลง

00:04:10.000 --> 00:04:14.821
จะมั่นใจได้ยังไงว่าข้อมูลทั้งหมด
จะถูกส่งมียังเครื่องเล่นเพลงอย่างสมบูรณ์

00:04:15.405 --> 00:04:19.301
นี่ค่ะ ทีซีพี เพื่อนรักคนใหม่
คือโพรโตคอลการควบคุมการส่งสัญญาณ

00:04:19.593 --> 00:04:23.597
TCP จัดการการรับส่งข้อมูลเป็นแพ็คเก็ต

00:04:23.930 --> 00:04:26.516
เหมือนบริการรับประกันพัสดุค่ะ

00:04:27.017 --> 00:04:31.480
เวลาคุณขอเพลงมาเปิดในเครื่อง
สปอติฟายจะส่งเพลงแยกมาหลายแพ็คเก็ต

00:04:33.064 --> 00:04:35.734
พอแพ็คเก็ตมาถึง TCP ก็จะเช็คให้

00:04:35.942 --> 00:04:39.029
และแจ้งกลับว่าได้รับแพ็คเก็ตครบแล้วนะ

00:04:39.780 --> 00:04:43.408
ถ้าแพ็คเก็ตไปถึงครบ TCP จะเซ็นรับพัสดุ 
แล้วก็จบ

00:04:50.582 --> 00:04:53.543
ถ้าแพ็คเก็ตไม่ครบ มันจะไม่เซ็น

00:04:54.252 --> 00:04:58.715
ถ้าเซ็น เพลงจะคุณภาพต่ำ
หรือขาดหายไปได้ค่ะ

00:04:59.174 --> 00:05:02.469
หากแพ็คเก็ตหล่นหายหรือไม่ครบ
สปอติฟายจะส่งให้ใหม่

00:05:03.094 --> 00:05:07.599
พอ TCP ยืนยันว่าแพ็คเก็ตเพลงนั้น
ถึงครบแล้ว

00:05:07.724 --> 00:05:09.351
เพลงของคุณก็จะเริ่มเล่น

00:05:11.645 --> 00:05:15.190
TCP และระบบเราเตอร์ดีตรงที่ปรับขนาดได้

00:05:15.440 --> 00:05:18.568
สามารถทำงานกับอุปกรณ์ 8 เครื่อง
หรือ 8 พันล้านเครื่องก็ได้

00:05:18.860 --> 00:05:21.905
หลักการที่ทนต่อความผิดพลาด
และความซ้ำซ้อนนี้

00:05:22.405 --> 00:05:25.742
ยิ่งเพิ่มเราเตอร์เยอะ
อินเทอร์เน็ตยิ่งน่าเชื่อถือ

00:05:25.784 --> 00:05:28.161
แถมเรายังให้อินเทอร์เน็ต
เติบโตและปรับขนาดได้

00:05:28.411 --> 00:05:30.747
โดยไม่รบกวนคนที่กำลังใช้งาน

00:05:32.249 --> 00:05:34.626
อินเทอร์เน็ตประกอบด้วยหลายแสนเครือข่าย

00:05:34.835 --> 00:05:38.672
และอุปกรณ์หลายพันล้านเครื่อง
ที่เชื่อมต่อกันทางกายภาพ

00:05:39.172 --> 00:05:42.467
ระบบที่ต่างกัน 
ที่ก่อเป็นอินเทอร์เน็ตนี้เชื่อมถึงกัน

00:05:42.491 --> 00:05:45.303
สื่อสารกัน และทำงานร่วมกัน

00:05:45.554 --> 00:05:50.600
ด้วยมาตรฐานที่ตกลงกันไว้ว่า
จะส่งข้อมูลกันในอินเทอร์เน็ตอย่างไร

00:05:51.185 --> 00:05:53.937
อุปกรณ์คอมพิวเตอร์
หรือเราเตอร์ในอินเทอร์เน็ต

00:05:54.271 --> 00:05:56.815
ช่วยให้แพ็คเก็ตถึงจุดหมายปลายทาง

00:05:57.107 --> 00:06:00.235
ที่จะประกอบกันตามลำดับ หากจำเป็น

00:06:01.903 --> 00:06:04.281
สิ่งนี้เกิดขึ้นวันละหลายพันล้านครั้ง

00:06:04.531 --> 00:06:08.368
ไม่ว่าคุณและคนอื่นจะส่งอีเมล
เข้าชมเว็บเพจ

00:06:08.702 --> 00:06:11.496
วีดีโอแช็ต ใช้แอปมือถือ

00:06:11.788 --> 00:06:14.791
หรือเมื่อเซนเซอร์
และอุปกรณ์ในอินเทอร์เน็ตสื่อสารกันครับ