1
00:00:00,120 --> 00:00:02,836
7, 6, 5, 4, 3, 2, 1

2
00:00:03,212 --> 00:00:08,425
อินเทอร์เน็ต:
แพ็คเก็ต, เราต์ติง, และความน่าเชื่อถือ

3
00:00:08,675 --> 00:00:12,137
สวัสดีค่ะ ฉันลินน์ รูท
วิศวกรซอฟต์แวร์ที่สปอติฟายค่ะ

4
00:00:12,763 --> 00:00:16,808
ขอยอมรับก่อนเลยว่าฉันมักมองข้าม
เรื่องความน่าเชื่อถือของอินเทอร์เน็ต

5
00:00:18,018 --> 00:00:20,938
แค่ปริมาณข้อมูล
ในอินเทอร์เน็ตก็น่าทึ่งแล้ว

6
00:00:21,188 --> 00:00:25,442
แต่ทุกชิ้นส่วนของข้อมูล
ถูกส่งอย่างน่าเชื่อถือได้อย่างไร

7
00:00:26,860 --> 00:00:28,278
สมมติว่าต้องการเล่นเพลง
จากสปอติฟาย

8
00:00:28,946 --> 00:00:32,199
ดูเหมือนว่าคอมพิวเตอร์แค่เชื่อมต่อโดยตรง
กับเซิร์ฟเวอร์ของสปอติฟาย

9
00:00:32,407 --> 00:00:35,202
แล้วสปอติฟายก็
จะส่งเพลงนั้นให้คุณเลยตรง ๆ

10
00:00:35,577 --> 00:00:37,538
แต่ที่จริงอินเทอร์เน็ตไม่ได้ทำงานแบบนั้น

11
00:00:38,914 --> 00:00:41,833
หากอินเทอร์เน็ตเป็นการเชื่อมต่อโดยตรง

12
00:00:42,209 --> 00:00:45,420
คงให้ผู้ใช้งานหลายล้านคนเข้าร่วมไม่ได้

13
00:00:45,754 --> 00:00:47,256
แล้วยิ่งไม่มีการรับประกันว่า

14
00:00:47,548 --> 00:00:49,675
สายไฟทุกสายในคอมพิวเตอร์ทำงานตลอดเวลา

15
00:00:49,925 --> 00:00:54,138
ที่จริง ข้อมูลไม่ได้เดินทางตรง ๆ
ในอินเทอร์เน็ตเลยค่ะ

16
00:00:55,389 --> 00:01:00,352
หลายปีก่อนช่วงต้นยุค 1970
ผมกับบ็อบ คาห์นคู่หูผม

17
00:01:00,644 --> 00:01:04,023
เริ่มออกแบบสิ่งที่ปัจจุบัน
เรียกกันว่าอินเทอร์เน็ต

18
00:01:04,815 --> 00:01:07,902
บ็อบกับผมได้มีความรับผิดชอบและโอกาส

19
00:01:08,194 --> 00:01:12,656
ในการออกแบบโพรโตคอลอินเทอร์เน็ต
และสถาปัตยกรรมของมัน

20
00:01:13,115 --> 00:01:17,786
เราก็พยายามมีส่วนร่วมในการเติบโต
และวิวัฒนาการของอินเทอร์เน็ต

21
00:01:18,325 --> 00:01:20,789
มาตลอด จวบจนปัจจุบันครับ

22
00:01:22,082 --> 00:01:26,545
วิธีที่ข้อมูลถูกถ่ายโอนจากคอมพิวเตอร์
เครื่องหนึ่งไปอีกเครื่องหนึ่งนั้นน่าสนใจ

23
00:01:26,795 --> 00:01:31,174
เพราะไม่จำเป็นต้องตามทางที่แน่นอน
อาจเปลี่ยนเส้นทางได้

24
00:01:31,383 --> 00:01:33,844
ระหว่างที่คอมพิวเตอร์สนทนากัน

25
00:01:34,469 --> 00:01:37,514
ข้อมูลในอินเทอร์เน็ต
ที่ส่งระหว่างคอมพิวเตอร์

26
00:01:37,764 --> 00:01:40,100
เราเรียกมันว่าแพ็คเก็ตของมูล

27
00:01:40,809 --> 00:01:43,520
แพ็คเก็ตนี้เดินทางจากที่หนึ่ง
ไปอีกที่หนึ่ง

28
00:01:43,729 --> 00:01:47,232
คล้ายกับการที่เราโดยสารรถยนต์

29
00:01:47,691 --> 00:01:52,404
ถ้ารถติด ถนนไม่ดี เราอาจเลือกเปลี่ยนทาง

30
00:01:52,613 --> 00:01:56,658
หรือถูกบีบให้ไปอีกเส้นทาง 
เพื่อถึงจุดหมายเดิมแต่ละครั้งที่เดินทาง

31
00:01:58,577 --> 00:02:02,039
เวลาเดินทาง เราก็พกของขึ้นรถด้วย

32
00:02:02,539 --> 00:02:05,709
ข้อมูลดิจิทัลหลายอย่าง
จึงเดินทางมาพร้อมแพ็คเก็ต IP

33
00:02:05,959 --> 00:02:07,336
แต่มันก็มีขีดจำกัด

34
00:02:08,445 --> 00:02:13,550
สมมติว่าถ้าต้องเคลื่อนย้ายกระสวยอวกาศ
จากจุดที่สร้างไปยังจุดที่จะปล่อยยานล่ะ

35
00:02:13,884 --> 00:02:15,510
กระสวยขึ้นรถบรรทุกคันเดียวไม่ได้

36
00:02:15,719 --> 00:02:19,473
จึงต้องแยกชิ้นส่วนก่อน
แล้วขนส่งขึ้นรถบรรทุกไป

37
00:02:19,765 --> 00:02:23,518
แต่ละส่วน ไปคนละเส้นทางได้
และอาจถึงที่หมายไม่พร้อมกัน

38
00:02:23,894 --> 00:02:27,481
แต่เมื่อทุกส่วนไปถึงแล้ว
ก็นำมาประกอบกันได้

39
00:02:27,689 --> 00:02:30,734
เป็นกระสวยอวกาศ พร้อมทะยาน

40
00:02:31,693 --> 00:02:34,363
กับอินเทอร์เน็ต รายละเอียดก็คล้ายกัน

41
00:02:34,738 --> 00:02:39,326
ถ้าจะส่งภาพขนาดใหญ่ให้เพื่อน
หรืออัปโหลดในเว็บไซต์

42
00:02:39,618 --> 00:02:43,664
ภาพนั้นอาจมีสิบล้านบิท 
ประกอบด้วยเลข 1 เลข 0

43
00:02:44,039 --> 00:02:45,916
ส่งไปในแพ็คเก็ตเดียวไม่ได้

44
00:02:46,375 --> 00:02:50,420
มันเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์ 
เครื่องที่ส่งภาพสามารถแยก

45
00:02:50,671 --> 00:02:53,590
เป็นหลายร้อยหลายพันส่วนเล็ก ๆ 
ที่เรียกว่าแพ็คเก็ต

46
00:02:54,966 --> 00:02:57,969
แต่แพ็คเก็ตเหล่านี้
ต่างจากรถตรงที่ไม่มีคนขับ

47
00:02:58,261 --> 00:02:59,638
และมันไม่ได้เลือกเส้นทางเอง

48
00:02:59,888 --> 00:03:03,433
แต่ละแพ็คเก็ตมีที่อยู่อินเทอร์เน็ต
ว่ามาจากไหน และจะไปที่ไหน

49
00:03:03,975 --> 00:03:08,063
คอมพิวเตอร์พิเศษในอินเทอร์เน็ต
เรียกว่าเราเตอร์ ทำหน้าที่จัดการการจราจร

50
00:03:08,230 --> 00:03:11,316
เพื่อให้แพ็คเก็ต
เคลื่อนที่ผ่านเครือข่ายอย่างราบรื่น

51
00:03:12,150 --> 00:03:16,321
หากทางไหนหนาแน่นไป
แพ็คเก็ตก็อาจแยกกันไปใช้ทางอื่น

52
00:03:16,988 --> 00:03:20,325
และอาจถึงจุดหมายปลายทาง
ในเวลาที่ต่างกันเล็กน้อย

53
00:03:20,575 --> 00:03:22,202
หรือไม่ถูกต้องตามลำดับ

54
00:03:23,428 --> 00:03:26,640
มาคุยกันว่ามันทำงานยังไง
ในฐานะส่วนหนึ่งของอินเทอร์เน็ตโพรโตคอล

55
00:03:26,890 --> 00:03:29,918
ทุกเราเตอร์ต้องติดตามหลายเส้นทาง
ที่ใช้ส่งแพ็คเก็ต

56
00:03:30,210 --> 00:03:33,171
มันเลือกใช้เส้นทางที่คุ้มที่สุด
สำหรับข้อมูลแต่ละส่วน

57
00:03:33,422 --> 00:03:36,091
โดยดูจากที่อยู่ปลายทางของแพ็คเก็ต

58
00:03:36,341 --> 00:03:42,097
ที่ว่าคุ้ม ไม่ใช่เรื่องราคา 
แต่คือเวลาและปัจจัยอื่น เช่นการเมือง

59
00:03:42,305 --> 00:03:44,099
และความสัมพันธ์ระหว่างบริษัท

60
00:03:44,766 --> 00:03:48,478
หลายครั้งที่เส้นทางส่งข้อมูล
ไม่ใช่เส้นที่ตรงที่สุด

61
00:03:49,062 --> 00:03:52,482
การมีทางเลือกเยอะ ๆ 
ทำให้เครือข่ายผิดพลาดได้ยาก

62
00:03:52,858 --> 00:03:57,154
หมายความว่าเครือข่ายอาจส่งแพ็คเก็ตต่อได้
แม้จะเกิดข้อผิดพลาดอย่างแรง

63
00:03:57,779 --> 00:04:01,533
นั่นคือหลักการสำคัญพื้นฐาน
ของอินเทอร์เน็ต - ความน่าเชื่อถือค่ะ

64
00:04:04,327 --> 00:04:07,789
แต่ถ้าเราขอข้อมูลแต่ส่งมาไม่ครบล่ะ

65
00:04:08,039 --> 00:04:09,374
เช่น ถ้าอยากฟังเพลงสักเพลง

66
00:04:10,000 --> 00:04:14,821
จะมั่นใจได้ยังไงว่าข้อมูลทั้งหมด
จะถูกส่งมียังเครื่องเล่นเพลงอย่างสมบูรณ์

67
00:04:15,405 --> 00:04:19,301
นี่ค่ะ ทีซีพี เพื่อนรักคนใหม่
คือโพรโตคอลการควบคุมการส่งสัญญาณ

68
00:04:19,593 --> 00:04:23,597
TCP จัดการการรับส่งข้อมูลเป็นแพ็คเก็ต

69
00:04:23,930 --> 00:04:26,516
เหมือนบริการรับประกันพัสดุค่ะ

70
00:04:27,017 --> 00:04:31,480
เวลาคุณขอเพลงมาเปิดในเครื่อง
สปอติฟายจะส่งเพลงแยกมาหลายแพ็คเก็ต

71
00:04:33,064 --> 00:04:35,734
พอแพ็คเก็ตมาถึง TCP ก็จะเช็คให้

72
00:04:35,942 --> 00:04:39,029
และแจ้งกลับว่าได้รับแพ็คเก็ตครบแล้วนะ

73
00:04:39,780 --> 00:04:43,408
ถ้าแพ็คเก็ตไปถึงครบ TCP จะเซ็นรับพัสดุ 
แล้วก็จบ

74
00:04:50,582 --> 00:04:53,543
ถ้าแพ็คเก็ตไม่ครบ มันจะไม่เซ็น

75
00:04:54,252 --> 00:04:58,715
ถ้าเซ็น เพลงจะคุณภาพต่ำ
หรือขาดหายไปได้ค่ะ

76
00:04:59,174 --> 00:05:02,469
หากแพ็คเก็ตหล่นหายหรือไม่ครบ
สปอติฟายจะส่งให้ใหม่

77
00:05:03,094 --> 00:05:07,599
พอ TCP ยืนยันว่าแพ็คเก็ตเพลงนั้น
ถึงครบแล้ว

78
00:05:07,724 --> 00:05:09,351
เพลงของคุณก็จะเริ่มเล่น

79
00:05:11,645 --> 00:05:15,190
TCP และระบบเราเตอร์ดีตรงที่ปรับขนาดได้

80
00:05:15,440 --> 00:05:18,568
สามารถทำงานกับอุปกรณ์ 8 เครื่อง
หรือ 8 พันล้านเครื่องก็ได้

81
00:05:18,860 --> 00:05:21,905
หลักการที่ทนต่อความผิดพลาด
และความซ้ำซ้อนนี้

82
00:05:22,405 --> 00:05:25,742
ยิ่งเพิ่มเราเตอร์เยอะ
อินเทอร์เน็ตยิ่งน่าเชื่อถือ

83
00:05:25,784 --> 00:05:28,161
แถมเรายังให้อินเทอร์เน็ต
เติบโตและปรับขนาดได้

84
00:05:28,411 --> 00:05:30,747
โดยไม่รบกวนคนที่กำลังใช้งาน

85
00:05:32,249 --> 00:05:34,626
อินเทอร์เน็ตประกอบด้วยหลายแสนเครือข่าย

86
00:05:34,835 --> 00:05:38,672
และอุปกรณ์หลายพันล้านเครื่อง
ที่เชื่อมต่อกันทางกายภาพ

87
00:05:39,172 --> 00:05:42,467
ระบบที่ต่างกัน 
ที่ก่อเป็นอินเทอร์เน็ตนี้เชื่อมถึงกัน

88
00:05:42,491 --> 00:05:45,303
สื่อสารกัน และทำงานร่วมกัน

89
00:05:45,554 --> 00:05:50,600
ด้วยมาตรฐานที่ตกลงกันไว้ว่า
จะส่งข้อมูลกันในอินเทอร์เน็ตอย่างไร

90
00:05:51,185 --> 00:05:53,937
อุปกรณ์คอมพิวเตอร์
หรือเราเตอร์ในอินเทอร์เน็ต

91
00:05:54,271 --> 00:05:56,815
ช่วยให้แพ็คเก็ตถึงจุดหมายปลายทาง

92
00:05:57,107 --> 00:06:00,235
ที่จะประกอบกันตามลำดับ หากจำเป็น

93
00:06:01,903 --> 00:06:04,281
สิ่งนี้เกิดขึ้นวันละหลายพันล้านครั้ง

94
00:06:04,531 --> 00:06:08,368
ไม่ว่าคุณและคนอื่นจะส่งอีเมล
เข้าชมเว็บเพจ

95
00:06:08,702 --> 00:06:11,496
วีดีโอแช็ต ใช้แอปมือถือ

96
00:06:11,788 --> 00:06:14,791
หรือเมื่อเซนเซอร์
และอุปกรณ์ในอินเทอร์เน็ตสื่อสารกันครับ