WEBVTT

00:00:00.760 --> 00:00:04.776
اکثر ما در طول زندگی سعی بر هرچه بهتر
انجام دادن کارهامون داریم

00:00:04.800 --> 00:00:07.376
هر وظیفهای که به عهده داریم،
خانواده، دانشگاه

00:00:07.400 --> 00:00:09.190
یا در هرکار دیگهای.

00:00:09.240 --> 00:00:11.830
من هم همین طورم،
بیشترین تلاش خودم رو میکنم

00:00:11.920 --> 00:00:14.816
اما یه روزی، متوجه شدم

00:00:14.840 --> 00:00:18.616
که در مواردی که بیشتر بهش اهمیت میدم، بهتر نشدم،

00:00:18.640 --> 00:00:21.816
اینکه بهعنوان همسر یا یک دوست

00:00:21.840 --> 00:00:24.056
یا یک حرفهای یا همکار

00:00:24.080 --> 00:00:26.096
من در اون زمینهها پیشرفتی نکرده بودم

00:00:26.120 --> 00:00:28.656
با وجود اینکه زمان و

00:00:28.680 --> 00:00:30.510
سختکوشی زیادی براشون گذاشته بودم.

00:00:31.200 --> 00:00:34.576
تا زمانی که از گفتگوها و جستجوهایی که داشتم پی بردم که

00:00:34.600 --> 00:00:37.256
این ایستایی و رکود، با وجود تلاش سخت،

00:00:37.280 --> 00:00:39.016
خیلی رایج و متداول از آب در اومد.

NOTE Paragraph

00:00:39.040 --> 00:00:42.046
از این بابت، دوست دارم برخی از بینشهای درونی رو که
چرا این رکود به وجود میآد

00:00:42.066 --> 00:00:44.204
و ما چیکار میتونیم در موردش انجام بدیم،
باهاتون به اشتراک بگذارم.

00:00:44.204 --> 00:00:46.656
چیزی که من یاد گرفتم این بوده که
اکثر مردم تاثیرگذار

00:00:46.680 --> 00:00:48.656
و تیمها در هر حوزهای

00:00:48.680 --> 00:00:50.910
کاری رو میکنن که ما همگی قادریم،
ازشون تقلید کنیم.

00:00:51.000 --> 00:00:55.056
اونها به طور حساب شدهای در کنکاش با زندگی
بین دو منطقه:

00:00:55.080 --> 00:00:57.900
منطقهی یادگیری و منطقه عملکرد
همواره در حال ایجاد تغییرند.

NOTE Paragraph

00:00:58.160 --> 00:01:00.816
منطقه یادگیری برای زمانیست که هدفمون پیشرفته.

00:01:00.840 --> 00:01:03.936
سپس فعالیتهایی رو برای پیشرفت طراحی میکنیم،

00:01:03.960 --> 00:01:06.416
بر روی مواردی که هنوز بر اونها فائق نیومدیم تمرکز میکنیم،

00:01:06.440 --> 00:01:08.896
به این معنی که ما انتظار خطا رو میدیم،

00:01:08.920 --> 00:01:11.060
میدونیم که از اونها درس خواهیم گرفت.

00:01:11.160 --> 00:01:14.896
این خیلی متفاوت از کاری ست که ما در
منطقهی عملکرد انجام میدیم،

00:01:14.920 --> 00:01:19.216
زمانی هست که هدف ما انجام کاری به
بهترین وجه ممکن، برای اجراست.

00:01:19.240 --> 00:01:21.856
بعد از اون ما بر روی کارهایی که خبره هستیم تمرکز میکنیم

00:01:21.880 --> 00:01:24.600
و سعی داریم که اشتباهات رو به حداقل برسونیم.

NOTE Paragraph

00:01:24.840 --> 00:01:27.256
هر دوی این مناطق باید بخشی از زندگی ما باشند،

00:01:27.280 --> 00:01:30.536
اما زمانی که قراره در هر کدوم از این مناطق باشیم
باید کاملا واضح و روشن باشه،

00:01:30.560 --> 00:01:32.856
اینکه هدف، مرکز توجه و انتظاراتمون چی هست،

00:01:32.880 --> 00:01:35.696
به ما در بهتر عمل کردن و پیشرفت بهتر
کمک میکنه.

NOTE Paragraph

00:01:35.720 --> 00:01:38.656
منطقهی عملکرد، اجرای آنی ما رو به حداکثر میرسونه،

00:01:38.680 --> 00:01:40.776
در حالی که منطقه یادگیری، رشد و پیشرفت

00:01:40.800 --> 00:01:43.046
و اجرای آیندهی ما رو به حداکثر میرسونه.

00:01:43.320 --> 00:01:45.376
علت اینکه بسیاری از ما خیلی پیشرفت نمیکنیم

00:01:45.400 --> 00:01:47.136
با وجود سخت کوشیهامون

00:01:47.160 --> 00:01:51.790
اینه که، ما به صرف کردن بیشتر زمانمون در
منطقهی عملکرد تمایل داریم.

00:01:51.880 --> 00:01:53.256
این پیشرفت ما رو به تاخیر میندازه،

00:01:53.280 --> 00:01:57.510
و از قضا، در طی زمان طولانی،
اجرای ما رو هم همینطور.

NOTE Paragraph

00:01:58.040 --> 00:02:00.390
پس منطقهی یادگیری به چی شبیه هست؟

00:02:00.760 --> 00:02:02.776
نگاهی به "دماستنیز" رهبر سیاسی بندازیم

00:02:02.800 --> 00:02:06.030
بهترین سخنور و وکیل در دوران یونان باستان.

00:02:06.240 --> 00:02:09.895
برای عالی بودن
او همهی زمانش رو برای

00:02:09.919 --> 00:02:12.336
فقط یک سخنران یا وکیل بودن صرف نکرد.

00:02:12.360 --> 00:02:14.536
که اینها منطقه عملکردش بودند.

00:02:14.560 --> 00:02:17.510
اما بهجاش، او فعالیتهای طرحریزی شدهای رو
برای بهبود انجام داد.

00:02:17.600 --> 00:02:18.976
البته، مطالعات بسیاری کرد.

00:02:19.000 --> 00:02:21.816
او قانون و فلسفه رو با راهنمایی مربیانی فراگرفت،

00:02:21.840 --> 00:02:26.376
اما متوجه شد که بهعنوان یک وکیل
باید مردم رو متقاعد کنه،

00:02:26.400 --> 00:02:28.776
پس به مهارت سخنرانی هم پرداخت

00:02:28.800 --> 00:02:30.250
و بازیگری،

00:02:30.640 --> 00:02:34.936
تا از شر یک عادت عجیب که بالابردن غیر ارادی
شونهاش بود خلاص بشه،

00:02:34.960 --> 00:02:37.376
سخنرانیهاش رو روبروی آینه تمرین میکرد،

00:02:37.400 --> 00:02:40.376
درحالی که یک شمشیر رو از سقف آویزان کرده بود

00:02:40.400 --> 00:02:42.136
که زمانی اگر شونهاش رو بالا ببره،

00:02:42.160 --> 00:02:43.376
صدمه ببینه،

NOTE Paragraph

00:02:43.400 --> 00:02:45.016
(خنده)

NOTE Paragraph

00:02:45.040 --> 00:02:47.176
تا بجای شل حرف زدن، واضحتر صحبت کنه،

00:02:47.200 --> 00:02:50.680
او سخنرانیاش رو با سنگهایی در دهانش
انجام میداد.

00:02:50.840 --> 00:02:52.216
همچنین یک اتاق زیرزمینی درست کرده بود

00:02:52.240 --> 00:02:54.376
جایی که او میتونست بدون وقفه

00:02:54.400 --> 00:02:55.816
و ایجاد مزاحمت برای اطرافیانش تمرین کنه.

00:02:55.840 --> 00:02:57.976
و از اونجایی که دادگاهها در اون زمان خیلی پر سرو صدا بودن،

00:02:58.000 --> 00:02:59.856
او دربرابر اقیانوس تمرین میکرد،

00:02:59.880 --> 00:03:03.160
تا تن صداش رو بالاتر از غرش امواج تقویت کنه.

NOTE Paragraph

00:03:03.400 --> 00:03:05.096
فعالیتهاش در منطقه یادگیری

00:03:05.120 --> 00:03:07.616
بسیار متفاوت با فعالیتهاش در دادگاه

00:03:07.640 --> 00:03:09.640
که منطقهی عملکردش محسوب میشد، بود.

00:03:09.760 --> 00:03:10.976
در منطقهی یادگیری

00:03:11.000 --> 00:03:13.776
اون کاری رو کرده بود که دکتر اندرس اریکسون بهش
میگه: «تمرین حساب شده»

00:03:13.800 --> 00:03:17.336
که شامل تجزیه تواناییها در مهارتهای جزء میشه،

00:03:17.360 --> 00:03:20.256
واضح بودن اینکه ما برای بهبود 
چه زیر مهارتی در حال کار هستیم،

00:03:20.280 --> 00:03:22.256
مثل پایین نگه داشتن شونههامون،

00:03:22.280 --> 00:03:25.136
تمرکز کاملی رو به یک سطح بالایی از چالش

00:03:25.160 --> 00:03:26.576
که خارج از محدوده آسایشمون هست، بدیم،

00:03:26.600 --> 00:03:28.936
کاملا فراتر از کاری که می تونیم درحال حاضر انجام بدیم،

00:03:28.960 --> 00:03:32.176
از بازخوردهای متناوب با تکرار و اصلاحات استفاده کنیم،

00:03:32.200 --> 00:03:35.176
و به طور ایدهآلی راهنمایی یک مربی ماهر
را بهکار بگیریم،

00:03:35.200 --> 00:03:37.256
چون فعالیتهایی که برای پیشرفت طراحی شدن

00:03:37.280 --> 00:03:38.536
در دامنهی خاصی قرار دارند،

00:03:38.560 --> 00:03:41.456
و معلمان و مربیان معتبر، اون فعالیتها رو میشناسند

00:03:41.480 --> 00:03:43.830
و همچنین توانایی انتقال بازخوردهای تخصصی
به ما را دارند.

00:03:43.960 --> 00:03:46.656
در منطقه یادگیری، این نوع تمرین

00:03:46.680 --> 00:03:48.576
به سمت پیشرفت قابل توجهی،

00:03:48.600 --> 00:03:51.720
نه تنها برای زمان اجرا هدایت میشه.

00:03:51.960 --> 00:03:55.136
به طور مثال، تحقیقات نشون میده که بعد از اولین دو سال

00:03:55.160 --> 00:03:56.416
کار روی یک حرفه،

00:03:56.440 --> 00:03:58.776
معمولا اجرا در یک سطح بدون تغییر میمونه.

00:03:58.800 --> 00:04:01.856
درستی این تحقیق در تدریس، پزشکی عمومی،

00:04:01.880 --> 00:04:03.576
پرستاری و رشتههای دیگر نشان داده شده،

00:04:03.600 --> 00:04:07.336
و این زمانیست که ما تصور میکنیم که 
به اندازه کافی (درکارمون) خوب

00:04:07.360 --> 00:04:08.576
و لایق هستیم.

00:04:08.600 --> 00:04:10.856
اینجاست که ما وقت گذاشتن برای 
محدودهی یادگیری رو متوقف میکنیم.

00:04:10.880 --> 00:04:13.056
و تمام زمان خودمون رو روی انجام کارمون،

00:04:13.080 --> 00:04:14.296
اجرا،

00:04:14.320 --> 00:04:17.100
که مشخص شد راه مناسبی برای توسعه نیست،
متمرکز میکنیم.

00:04:17.160 --> 00:04:20.096
اما افرادی که زمانی رو برای سپری کردن 
در منطقه یادگیری اختصاص میدهند

00:04:20.120 --> 00:04:22.256
همواره به بهبود و پیشرفت ادامه میدهند.

00:04:22.280 --> 00:04:24.696
بهترین فروشندگان حداقل یکبار در هفته

00:04:24.720 --> 00:04:27.336
فعالیتهایی رو در هدف توسعه انجام میدهند.

00:04:27.360 --> 00:04:29.136
اونها برای توسعه دانششون مطالعه میکنند،

00:04:29.160 --> 00:04:31.576
با همکاران و متخصصان حوزه خودشون مشورت میکنند،

00:04:31.600 --> 00:04:35.270
راهکارهای جدید، درخواست بازخورد و بازتاب را امتحان میکنند.

00:04:35.360 --> 00:04:36.976
بهترین بازیکنان شطرنج

00:04:37.000 --> 00:04:40.536
بیشترین زمان خودشون رو نه برای بازی شطرنج،

00:04:40.560 --> 00:04:42.496
که منطقه عملکرد آنها هست،

00:04:42.520 --> 00:04:46.810
که سعی بر پیشبینی حرکات اساتید بزرگ
و تحلیل اون حرکات دارند.

00:04:46.920 --> 00:04:51.016
هر کدوم از ما ساعتهای خیلی خیلی زیادی رو

00:04:51.040 --> 00:04:52.576
به تایپ با کامپیوتر مشغول هستیم

00:04:52.600 --> 00:04:54.176
بدون اینکه سرعتمون در تایپ بالاتر بره،

00:04:54.200 --> 00:04:57.616
اما اگر ما ۱۰ تا ۲۰ دقیقه هر روز وقت صرف کنیم

00:04:57.640 --> 00:05:00.816
با تمرکز کامل روی ۱۰ تا ۲۰ درصد

00:05:00.840 --> 00:05:02.416
سرعت بیشتر از سرعت تایپ کنونی خودمون،

00:05:02.440 --> 00:05:03.696
تایپمون سریعتر خواهد شد،

00:05:03.720 --> 00:05:06.736
مخصوصا اگر ما اشتباهی که 
در حین تایپ انجام میدهیم رو متوجه بشیم

00:05:06.760 --> 00:05:09.190
و روی اون کلمات تمرین کنیم.

00:05:09.400 --> 00:05:12.120
این تمرین حساب شده است.

NOTE Paragraph

00:05:12.280 --> 00:05:14.016
در کدوم قسمتهای زندگی مون،

00:05:14.040 --> 00:05:15.736
که احتمالا بیشتر بهشون اهمیت میدیم،

00:05:15.760 --> 00:05:18.296
تلاش زیادی انجام میدهیم ولی پیشرفت زیادی نمیکنیم؟

00:05:18.320 --> 00:05:22.350
به این علت که همیشه در محدوده اجرایی قرار داریم؟

00:05:22.560 --> 00:05:25.536
این به این معنی نیست که 
منطقهی عملکرد ارزشی نداره

00:05:25.560 --> 00:05:26.776
خیلی هم ارزش داره.

00:05:26.800 --> 00:05:29.486
وقتی من به عمل زانو نیاز داشتم،
به جراح نگفتم که:

00:05:29.486 --> 00:05:32.166
«اطرافش رو نگاه کن و روی چیزی که نمیدونی
تمرکز کن.»

NOTE Paragraph

00:05:32.166 --> 00:05:33.176
(خنده)

NOTE Paragraph

00:05:33.200 --> 00:05:35.660
«ما از اشتباهاتمون درس می گیریم!»

00:05:35.680 --> 00:05:38.896
من به دنبال جراحی گشتم که احساس کنم که
کارش رو خوب انجام خواهد داد،

00:05:38.896 --> 00:05:41.140
و ازش خواستم که تلاشاش رو بکنه،

00:05:41.160 --> 00:05:42.576
بودن در منطقهی عملکرد

00:05:42.600 --> 00:05:45.740
به ما اجازه انجام کارهایی رو در بهترین
حالتی که میتونیم، میده

00:05:45.800 --> 00:05:47.176
همچنین این میتونه محرک باشه،

00:05:47.200 --> 00:05:50.776
و اطلاعاتی رو در اختیار ما قرار میده که
در مرحلهی بعدی

00:05:50.800 --> 00:05:53.096
در زمانی که ما به حوزه یادگیری برمیگردیم،
باید بر روی چه مواردی تمرکز کنیم.

00:05:53.120 --> 00:05:54.816
پس راه رسیدن به عملکرد بالا این هست که

00:05:54.840 --> 00:05:58.536
محدودهی یادگیری و محدوده اجرا 
به طور متناوب و یک در میان تکرار بشه،

00:05:58.560 --> 00:06:01.096
و به صورت هدفمندی مهارتهامون رو در 
محدودهی یادگیری شکل بدیم،

00:06:01.120 --> 00:06:04.470
و سپس اونها رو در محدودهی اجرا بکار ببریم.

NOTE Paragraph

00:06:04.560 --> 00:06:06.576
زمانی که Beyonce در تور هست،

00:06:06.600 --> 00:06:09.776
در طول کنسرت، او در محدودهی اجرا قرار داره،

00:06:09.800 --> 00:06:12.296
اما هر شب وقتی او به اتاق هتلاش برمیگرده،

00:06:12.320 --> 00:06:14.536
او مستقیم به سراغ محدوده یادگیریاش میره.

00:06:14.560 --> 00:06:17.336
او ویدئوی کارش که اخیرا به اتمام رسیده
رو نگاه میکنه.

NOTE Paragraph

00:06:17.360 --> 00:06:19.196
فرصتهای بهبود و پیشرفت رو،

00:06:19.210 --> 00:06:22.136
برای خودش، رقصندههاش و دستاندرکاران دوربیناش
تشخیص می ده.

00:06:22.160 --> 00:06:23.416
و در صبح روز بعد

00:06:23.440 --> 00:06:26.496
هر کس صفحاتی از یادداشتهایی که نشون میده
چه چیزهایی باید تغییر کنه رو دریافت میکنه،

00:06:26.520 --> 00:06:30.496
که آنها در طول روز تا اجرای بعدی
روش کار میکنند.

00:06:30.520 --> 00:06:31.736
این یک فرایند چرخشی

00:06:31.760 --> 00:06:33.336
برای هر توانایی
که جای پیشرفت داره، هست

00:06:33.360 --> 00:06:36.976
اما ما نیاز داریم که بدونیم چه زمانی به دنبال یادگیری هستیم
و چه زمانی به دنبال اجرا،

00:06:37.000 --> 00:06:39.056
و چه موقع قرارهست تا زمانی رو برای هر دو
صرف کنیم،

00:06:39.080 --> 00:06:41.176
هر چه بیشترین زمان رو برای محدوده یادگیری
صرف کنیم،

00:06:41.200 --> 00:06:43.280
بیشترین پیشرفت رو خواهیم داشت.

NOTE Paragraph

00:06:43.360 --> 00:06:46.940
حالا ما چطور میتونیم زمان بیشتری رو در محدودهی
یادگیری صرف کنیم؟

00:06:47.040 --> 00:06:50.216
اول از همه، باید باور کنیم و بفهمیم

00:06:50.240 --> 00:06:51.576
که میتونیم پیشرفت کنیم،

00:06:51.600 --> 00:06:53.770
چیزی که بهش طرز فکر رشد یافته میگیم.

00:06:53.840 --> 00:06:57.096
دوم، باید بخواهیم در یک مهارت خاص پیشرفت کنیم.

00:06:57.120 --> 00:06:59.056
باید هدفی که بهش اهمیت میدیم وجود داشته باشه،

00:06:59.080 --> 00:07:01.350
به این خاطر که این زمان و انرژی میگیره.

00:07:01.360 --> 00:07:04.386
سوم اینکه، ما باید یک ایده برای چطور
پیشرفت کردن داشته باشیم،

00:07:04.386 --> 00:07:06.096
چه کاری در جهت پیشرفت 
میتونیم انجام بدیم،

00:07:06.120 --> 00:07:08.696
نه به طریقی که من به عنوان یک نوجوان عادت
به تمرین گیتار داشتم،

00:07:08.720 --> 00:07:10.816
اجرای آهنگها بارها و بارها،

00:07:10.840 --> 00:07:12.950
اما تمرین حساب شده، راه کار پیشرفت هست.

00:07:12.960 --> 00:07:17.130
و چهارم، باید درشرایط کم ریسک قرار بگیریم،

00:07:17.160 --> 00:07:19.376
به این خاطر که اگر خطاها قابل انتظار باشند،

00:07:19.400 --> 00:07:22.416
نتایج ارتکاب آنها نباید فاجعه،

00:07:22.440 --> 00:07:24.180
یا حتی خیلی قابل توجه باشند.

00:07:24.240 --> 00:07:27.936
یک بندباز، حقههای جدیدش رو بدون یک تور پهن شده 
در پایین پاش تمرین نمیکنه،

00:07:27.960 --> 00:07:30.576
و یک ورزشکار حرکت جدیدی رو در 
یک مسابقه قهرمانی

00:07:30.600 --> 00:07:33.044
برای بار اول شروع نمیکنه.

NOTE Paragraph

00:07:33.120 --> 00:07:34.776
یکی از دلایلی که ما در زندگیمون

00:07:34.800 --> 00:07:37.256
زمان زیادی رو به منطقهی عملکرد اختصاص میدیم

00:07:37.280 --> 00:07:42.200
اینه که محیطهای پیرامونمون در اغلب موارد،
بدون لزوم، با ریسکهای بالایی محصور شده.

00:07:42.200 --> 00:07:44.416
ما ریسکهای اجتماعیای رو برای یکدیگر ایجاد میکنیم،

00:07:44.440 --> 00:07:47.296
حتی در مدارس، که تمامی هدف یادگیری هست،

00:07:47.320 --> 00:07:49.456
و در مورد استاندارسازی امتحانات صحبت نمیکنم،

00:07:49.480 --> 00:07:51.696
منظورم این هست که هر دقیقه در هر روز،

00:07:51.720 --> 00:07:54.416
خیلی از دانشآموزان در مقاطع ابتدایی تا کالج

00:07:54.440 --> 00:07:57.856
این احساس رو دارن که اگر خطایی بکنند،
دیگران اونها رو پایینتر از خودشون میبینند.

00:07:57.880 --> 00:07:59.816
و شکی نیست که به اونها همیشه استرس وارد میشه

00:07:59.840 --> 00:08:02.720
و به دنبال ریسکهای ضروری برای 
یادگیری نمیروند.

00:08:02.760 --> 00:08:05.016
اما آنها یاد میگیرند که اشتباهات، ناخواسته و

00:08:05.040 --> 00:08:06.296
سهوی هستند،

00:08:06.320 --> 00:08:09.816
زمانی که معلمان و والدین مشتاق هستند تا 
فقط جوابهای صحیح بشنوند

00:08:09.840 --> 00:08:12.496
و اشتباهات رو بجای پذیرفتن و بررسی

00:08:12.520 --> 00:08:13.776
که در جهت یادگیری از اونهاست رو نادیده بگیرند،

00:08:13.800 --> 00:08:15.536
یا موقعی که ما به پاسخهای محدودی توجه داریم

00:08:15.560 --> 00:08:17.776
بهجای اینکه گرایشی به سمت گسترش بیشتر تفکرات ،

00:08:17.800 --> 00:08:19.136
در راستای اینکه همگی ما بتونیم ازش چیزهایی یاد بگیریم، پیدا کنیم.

00:08:19.160 --> 00:08:22.256
زمانی که همهی تکالیف یا کارهای دانشآموزی
با عدد یا حرفی ارزشگذاری شوند،

00:08:22.280 --> 00:08:24.016
و با یک نمرهی نهایی قابل قیاس شوند،

00:08:24.040 --> 00:08:27.616
بهجای اینکه از اونها برای تمرین، درک خطاها، 
بازخورد و اصلاح استفاده بشه،

00:08:27.640 --> 00:08:32.170
این پیغام رو میرسونیم که مدارس
یک منطقه عملکرد هستند.

NOTE Paragraph

00:08:32.240 --> 00:08:34.296
مشابه همین در محل کارهای ما
مصداق پیدا میکنه.

00:08:34.320 --> 00:08:38.336
در شرکتهایی که من باهاشون ارتباط دارم،
اغلب، فرهنگ اجرایی بینقصی رو میبینم

00:08:38.360 --> 00:08:40.936
که رهبران، گرایش به انجام کار بهتر را پرورش میدهند،

00:08:40.960 --> 00:08:43.496
اما این کارمندان رو به موندن در دانشی که دارند،

00:08:43.520 --> 00:08:44.776
بهجای تجربهی چیزهای جدید، رهبری میکنه،

00:08:44.800 --> 00:08:47.136
لذا شرکت ها در زمینهی نوآوری و توسعه

00:08:47.160 --> 00:08:49.910
عقب میافتند و به مشکل برمیخورند،

NOTE Paragraph

00:08:49.960 --> 00:08:52.256
ما قادریم با شروع گفتگوهایی با یکدیگر

00:08:52.280 --> 00:08:54.336
فضاهای بیشتری رو برای توسعه بسازیم

00:08:54.360 --> 00:08:57.200
گفتگو در مورد اینکه چه موقع میخواهیم
در هر کدوم از دو محدوده قرار بگیریم.

00:08:57.240 --> 00:08:59.936
در چه چیزهایی نیاز به بهتر شدن داریم
و چگونه؟

00:08:59.960 --> 00:09:03.640
و چه زمانی ما قصد اجرا و به حداقل رسوندن
مشکلات را داریم؟

00:09:03.680 --> 00:09:06.696
این راهی هست که ما تعریف موفقیت رو 
به طور روشنی تعیین میکنیم،

00:09:06.720 --> 00:09:09.970
چه زمانی، و چطور از همدیگر به بهترین نحو
پشتیبانی کنیم.

NOTE Paragraph

00:09:10.000 --> 00:09:13.096
اما چی میشه اگه خودمون رو در شرایط
پر ریسک حادی ببینیم

00:09:13.120 --> 00:09:16.690
و حس کنیم که هنوز نمیتونیم
این مکالمات رو شروع کنیم؟

00:09:16.720 --> 00:09:19.816
در این حالت سه عملکرد که هر کدوم از ما به
طور انفرادی میتونیم انجام بدیم، وجود داره

00:09:19.840 --> 00:09:24.640
اول از همه، میتونیم جزیرههایی در دریای پرریسک بنا کنیم.

00:09:24.650 --> 00:09:27.376
این فضایی بهوجود میاره که اشتباهات نتایج کمتری رو در بردارند.

00:09:27.400 --> 00:09:30.856
برای مثال، ما میتونیم یک مربی یا
همکار قابل اعتماد پیدا کنیم

00:09:30.880 --> 00:09:34.056
کسی که بتونیم نظرات و مکالمات حساسای 
رو باهاشون رد و بدل کنیم

00:09:34.080 --> 00:09:35.456
یا حتی کسی که بتونه نقش مقابل ما رو بازی کنه.

00:09:35.480 --> 00:09:39.096
یا میتونیم در طول پروسهی پروژهها، برای 
برگزاری جلسات بازخوردگرا درخواست بدیم.

00:09:39.120 --> 00:09:43.256
یا زمانی رو برای مطالعه، تماشای ویدیو و یا
شرکت در کلاسهای آنلاین، کنار بگذاریم.

00:09:43.280 --> 00:09:45.320
اونها فقط مثالهایی هستند.

00:09:45.360 --> 00:09:49.536
دوم، میتونیم اونطور که انتظار میره اجرا و عمل کنیم،

00:09:49.560 --> 00:09:52.136
اما درصورتی که بر روی اجرای بهتر در
مرحله بعدی منعکس بشه،

00:09:52.160 --> 00:09:53.416
شبیه کاری که Beyonce انجام میده،

00:09:53.440 --> 00:09:55.576
و میتونیم نحوهی کار افراد خبره رو مشاهده و
تقلید کنیم.

00:09:55.600 --> 00:09:59.850
مشاهده، انعکاس و اصلاح، محدوده یادگیری محسوب میشوند.

00:09:59.880 --> 00:10:02.740
و در نهایت، میتونیم هدایت کنیم

00:10:02.760 --> 00:10:06.336
و ریسکها رو برای دیگران، با به اشتراک گذاشتن
آنچه ما برای بهتر شدن کار ازشون میخواهیم، پایین بیاریم،

00:10:06.360 --> 00:10:08.856
با پرسیدن سوالهایی از چیزهایی که در موردش نمیدونیم،

00:10:08.880 --> 00:10:11.376
با درخواست گرفتن بازخورد و 
با به اشتراکگذاری خطاهامون

00:10:11.400 --> 00:10:13.016
و اینکه چه درسی از اونها گرفتهایم،

00:10:13.040 --> 00:10:15.750
پس دیگران میتونن برای انجام رفتار مشابه
احساس امنیت پیدا کنند.

NOTE Paragraph

00:10:15.760 --> 00:10:20.880
اعتماد به نفس حقیقی، مدلسازی مداوم در 
راستای یادگیری هست.

00:10:20.880 --> 00:10:25.336
چه اتفاقی میافته اگر، به جای اینکه زندگیمون رو صرف
انجام دادن، انجام دادن، انجام دادن

00:10:25.360 --> 00:10:27.456
اجرا کردن، اجرا کردن، اجرا کردن کنیم،

00:10:27.480 --> 00:10:30.620
بیشتر وقتمون رو صرف کاوش کنیم،

00:10:30.640 --> 00:10:32.056
بپرسیم،

00:10:32.080 --> 00:10:33.376
گوش بدیم،

00:10:33.400 --> 00:10:36.496
تجربه کنیم، منعکس کنیم،

00:10:36.520 --> 00:10:40.290
تلاش کنیم و بشیم اونی که میخوایم؟

00:10:40.320 --> 00:10:43.136
چی میشد، که هر کدوم از ما همیشه
کارهایی برای انجام دادن داشتیم

00:10:43.160 --> 00:10:45.730
که باعث پیشرفتمون میشد؟

00:10:45.760 --> 00:10:48.176
چی میشد اگر، بیشتر جزیرهها

00:10:48.200 --> 00:10:49.770
و آبهایی با ریسک پایین بسازیم؟

00:10:49.840 --> 00:10:52.296
و چی میشد اگر با

00:10:52.320 --> 00:10:54.696
خودمون و با همکارانمون واضح و روشن 
عمل میکردیم،

00:10:54.720 --> 00:10:58.256
در این مورد که چه موقع به دنبال یادگیری
و چه موقع به دنبال اجرا هستیم،

00:10:58.280 --> 00:11:01.336
بنابراین تلاشهای ما میتونست نتیجه بخشتر بشه،

00:11:01.360 --> 00:11:04.016
و پیشرفتمون هرگز به پایان نمیرسید

00:11:04.040 --> 00:11:06.750
و بهترینهامون حتی بهتر میشد؟

NOTE Paragraph

00:11:07.000 --> 00:11:08.200
ممنونم.