1
00:00:01,212 --> 00:00:03,342
ผมไม่รู้ว่าทุกคนที่นี่

2
00:00:03,342 --> 00:00:06,079
พอคุ้นกับภาพถ่ายของผมบ้างรึเปล่า

3
00:00:06,079 --> 00:00:10,162
ผมจะขอเอาบางรูปให้ดูกัน

4
00:00:10,162 --> 00:00:13,112
ก่อนที่ผมจะพูด

5
00:00:45,884 --> 00:00:49,836
ผมจะต้องเล่าประวัติของผมให้ฟังสักนิดเสียก่อน

6
00:00:49,836 --> 00:00:51,783
เพราะมันจะเกี่ยวกัน

7
00:00:51,783 --> 00:00:54,764
กับเรื่องที่ผมมาพูดในวันนี้

8
00:00:54,764 --> 00:00:57,900
ผมเกิดปี 1944 ในบราซิล

9
00:00:57,900 --> 00:01:01,655
ตอนที่บราซิลยังไม่มีระบบเศรษฐกิจแบบตลาด

10
00:01:01,655 --> 00:01:03,538
ผมเกิดมาในฟาร์ม

11
00:01:03,538 --> 00:01:08,040
ฟาร์มที่เกินครึ่ง เป็นป่าฝนเขตร้อน

12
00:01:08,040 --> 00:01:09,660
เป็นที่ที่วิเศษ

13
00:01:09,660 --> 00:01:13,972
ผมโตมากับนก และสัตว์ที่น่าเหลือเชื่อหลายๆ อย่าง

14
00:01:13,972 --> 00:01:18,213
ผมเคยว่ายน้ำในแม่น้ำสายเล็กๆ กับจระเข้

15
00:01:18,213 --> 00:01:21,122
บนฟาร์มนี้ เราอยู่กันประมาณ 35 ครอบครัว

16
00:01:21,122 --> 00:01:25,404
ทุกอย่างที่เราผลิตได้ เราเอามากินมาใช้

17
00:01:25,404 --> 00:01:27,511
มีส่วนน้อยมากที่ถูกนำไปขาย

18
00:01:27,511 --> 00:01:30,221
มีอย่างเดียวเท่านั้นที่ถูกเอาไปขาย แค่ปีละครั้ง

19
00:01:30,221 --> 00:01:31,941
คือฝูงปศุสัตว์ที่เราเลี้ยง

20
00:01:31,941 --> 00:01:34,710
เราต้องเดินทางประมาณ 45 วัน

21
00:01:34,710 --> 00:01:36,886
เพื่อไปให้ถึงโรงฆ่าสัตว์

22
00:01:36,886 --> 00:01:39,180
เราพาฝูงปศุสัตว์ไปเป็นพันๆตัว

23
00:01:39,180 --> 00:01:41,712
และขากลับ ใช้เวลาประมาณ 20 วัน

24
00:01:41,712 --> 00:01:44,109
เพื่อจะกลับมาถึงฟาร์มของเรา

25
00:01:44,109 --> 00:01:46,486
พอผมอายุ 15

26
00:01:46,486 --> 00:01:49,991
ผมก็จำต้องจากที่นั่นไป

27
00:01:49,991 --> 00:01:53,454
ไปอยู่ในเมือง ที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมมาก

28
00:01:53,454 --> 00:01:56,885
ผมได้เรียนต่อมัธยมปลายที่นั่น

29
00:01:56,885 --> 00:01:59,653
ทำให้ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง

30
00:01:59,653 --> 00:02:02,278
บราซิลได้เริ่มที่จะพัฒนาเมือง พัฒนาอุตสาหกรรม

31
00:02:02,278 --> 00:02:06,693
ผมเรียนรู้เรื่องการเมือง 
และเอียงมาเป็นพวกสุดโต่งนิดหน่อย

32
00:02:06,693 --> 00:02:09,535
ผมเป็นสมาชิกพรรคฝ่ายซ้าย

33
00:02:09,535 --> 00:02:12,641
และเป็นนักเคลื่อนไหว

34
00:02:12,641 --> 00:02:15,733
ผมเข้าเรียนมหาลัยฯ เพื่อเป็นนักเศรษศาสตร์

35
00:02:15,733 --> 00:02:18,413
เรียนต่อปริญญาโทสาขาเศรษฐศาสตร์

36
00:02:18,413 --> 00:02:21,422
และสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

37
00:02:21,422 --> 00:02:23,081
ก็เกิดขึ้นกับผมในช่วงเวลานั้น

38
00:02:23,081 --> 00:02:25,770
ผมได้พบรู้จักกับสาวน้อยมหัศจรรย์

39
00:02:25,770 --> 00:02:29,908
ที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผมตลอดชีวิต

40
00:02:29,908 --> 00:02:33,676
และมีส่วนร่วมสร้างงานทุกชิ้นที่ผมทำนับจนถึงวันนี้

41
00:02:33,676 --> 00:02:36,940
ภรรยาของผม -- ไลลา วานิค ซาลกาโด 
(Lélia Wanick Salgado).

42
00:02:36,940 --> 00:02:38,844
บราซิลผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง

43
00:02:38,844 --> 00:02:41,756
เราต้องต่อสู้อย่างแข็มแข็งกับอำนาจเผด็จการ

44
00:02:41,756 --> 00:02:43,542
ตอนนั้น เราจำต้องเลือกระหว่าง

45
00:02:43,542 --> 00:02:47,126
การติดอาวุธแล้วเข้าหลบซ่อนตัว

46
00:02:47,126 --> 00:02:49,581
หรือลี้ภัยออกจากบราซิล ซึ่งตอนนั้นพวกเรายังเด็กมาก

47
00:02:49,581 --> 00:02:54,782
องค์กรของเราคิดว่า
เราควรออกจากประเทศนี้ น่าจะเหมาะกว่า

48
00:02:54,782 --> 00:02:55,746
เราจึงหนีไปฝรั่งเศส

49
00:02:55,746 --> 00:02:57,765
ผมเรียนปริญญาเอกเศรษฐศาสตร์ที่นั่น

50
00:02:57,765 --> 00:02:59,761
ไลลา กลายเป็นสถาปนิก

51
00:02:59,761 --> 00:03:02,844
หลังจากนั้นผมทำงานให้ธนาคารเพื่อการลงทุนแห่งหนึ่ง

52
00:03:02,844 --> 00:03:05,806
เราเดินทางกันเยอะมาก ทำโครงการพัฒนาแหล่งเงินทุน

53
00:03:05,806 --> 00:03:08,661
และโครงการทางเศรษฐศาสตร์ในแอฟริกา
ของธนาคารโลก

54
00:03:08,661 --> 00:03:12,129
แล้ววันนึงการถ่ายภาพก็เข้ามาบุกรุกพื้นที่ในชีวิตผม

55
00:03:12,129 --> 00:03:13,367
ผมผันตัวเองมาเป็นช่างภาพ

56
00:03:13,367 --> 00:03:15,983
ละทิ้งทุกสิ่งเพื่อมาเป็นช่างภาพ

57
00:03:15,983 --> 00:03:18,808
ผมเริ่มต้นจากการบันทึกภาพ

58
00:03:18,808 --> 00:03:21,804
สิ่งต่างๆ ที่สำคัญสำหรับผม

59
00:03:21,804 --> 00:03:23,990
มีคนหลายคนบอกว่าผมเป็นช่างภาพนักข่าว

60
00:03:23,990 --> 00:03:26,566
เป็นช่างภาพมานุษยวิทยา

61
00:03:26,566 --> 00:03:29,327
หรือเป็นช่างภาพนักเคลื่อนไหวทางการเมือง

62
00:03:29,327 --> 00:03:32,327
แต่ผมทำมากกว่านั้นมาก

63
00:03:32,327 --> 00:03:35,009
ผมทำให้การถ่ายภาพเป็นชีวิตของผม

64
00:03:35,009 --> 00:03:37,613
ผมฝังทั้งชีวิตของผมไปในการถ่ายภาพ

65
00:03:37,613 --> 00:03:39,648
ทำโปรเจคที่ใช้เวลานานมากๆ

66
00:03:39,648 --> 00:03:42,158
ผมจะฉายภาพให้ดูกันอีกเล็กน้อย

67
00:03:42,158 --> 00:03:48,055
ภาพพวกนี้คล้ายกับภาพชุดก่อน

68
00:03:48,055 --> 00:03:50,217
ผมถ่ายมาจาก ตอนที่ผมไปกับโครงการช่วยสังคม

69
00:03:50,217 --> 00:03:53,423
และได้ตีพิมพ์หนังสือหลายเล่มไปกับภาพพวกนี้

70
00:03:53,423 --> 00:03:57,178
ผมจะให้ดูกันแค่ไม่กี่ภาพนะครับ

71
00:04:42,949 --> 00:04:46,724
ตอนทศวรรษ 90 ช่วงปี 1994-2000

72
00:04:46,724 --> 00:04:49,965
ผมถ่ายภาพเรื่องราวเรื่องหนึ่งชื่อว่า Migration (การย้ายถิ่น)

73
00:04:49,965 --> 00:04:51,842
เรื่องราวนี้ได้กลายมาเป็นหนังสือ 
และรายการโทรทัศน์ในภายหลัง

74
00:04:51,842 --> 00:04:54,600
ในช่วงที่ผมเก็บภาพถ่ายพวกนี้

75
00:04:54,600 --> 00:05:00,337
ชีวิตของผมลำบากมาก ตอนนั้นผมอยู่ในรวันดา

76
00:05:00,337 --> 00:05:04,648
ผมได้พบเจอความโหดร้ายอำมหิต

77
00:05:04,648 --> 00:05:07,813
ผมเห็นการตายของคน นับพันคนต่อวัน

78
00:05:07,813 --> 00:05:10,754
ผมสูญสิ้นศรัทธาในมวลมนุษยชาติ

79
00:05:10,754 --> 00:05:14,945
ผมไม่เชื่อว่าเราจะอยู่บนโลกใบนี้ไปได้อีกนานสักเท่าไร

80
00:05:14,945 --> 00:05:20,492
ผมเริ่มติดเชื้อแบคทีเรียสตาฟิโลค็อกคัส
(Staphylococcus)

81
00:05:20,492 --> 00:05:23,476
ตัวผมเริ่มเป็นฝีไปทุกแห่ง

82
00:05:23,476 --> 00:05:27,888
เวลาผมมีอะไรกับภรรยา ผมไม่หลั่งน้ำเชื้อ

83
00:05:27,888 --> 00:05:30,715
แต่กลับหลั่งเลือดออกมาแทน

84
00:05:30,715 --> 00:05:33,596
ผมไปหาเพื่อนที่เป็นหมออยู่ที่ปารีส

85
00:05:33,596 --> 00:05:36,362
บอกเขาว่าผมป่วยหนัก

86
00:05:36,362 --> 00:05:39,216
เขาตรวจผมอยู่แล้วพูดกับผมว่า "เซบาสเตียน...

87
00:05:39,216 --> 00:05:42,353
คุณไม่ได้ป่วยอะไรหรอก ต่อมลูกหมากคุณแข็งแรงดีทุกอย่าง

88
00:05:42,353 --> 00:05:46,441
แต่คุณพบเห็นความตายมากเกินไป
จนคุณเนี่ยแหละ ที่กำลังจะตายไปเอง

89
00:05:46,441 --> 00:05:49,360
คุณต้องหยุด หยุดเดี๋ยวนี้

90
00:05:49,360 --> 00:05:54,201
คุณต้องหยุด เพราะไม่อย่างนั้น คุณจะตาย"

91
00:05:54,201 --> 00:05:57,847
และผมก็ตัดสินใจยุติทุกอย่างลง

92
00:05:57,847 --> 00:06:00,140
ผมรู้สึกหัวเสียมากกับการถ่ายภาพ

93
00:06:00,140 --> 00:06:02,161
และยังพาลไปหัวเสียกับทุกๆ อย่างในโลก

94
00:06:02,161 --> 00:06:06,001
ผมตัดสินใจกลับไปยังที่ที่ผมจากมา กลับบ้านเกิดของผม

95
00:06:06,001 --> 00:06:07,605
ซึ่งกลายเป็นเรื่องบังเอิญอย่างมาก

96
00:06:07,605 --> 00:06:11,016
ตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่ของผมแก่ตัวมากแล้ว

97
00:06:11,016 --> 00:06:14,577
ผมเป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัว พี่สาวน้องสาวเจ็ดคน

98
00:06:14,577 --> 00:06:16,445
เขาร่วมหัวกันตัดสินใจ

99
00:06:16,445 --> 00:06:19,145
จะโอนสิทธืถือครองที่ดินมาให้ไลลากับผม

100
00:06:19,145 --> 00:06:24,761
ตอนที่ผมได้ผืนดินนั้นมา 
มันแห้งเหี่ยวใกล้ตาย ไม่ได้ต่างไปจากผม

101
00:06:24,761 --> 00:06:28,065
ตอนผมเด็กๆ ที่นี่ยังเป็นป่าอยู่เกินกว่าครึ่ง

102
00:06:28,065 --> 00:06:29,587
แต่ตอนเรารับที่ดินมา

103
00:06:29,587 --> 00:06:33,362
ป่าผืนเดิมนั้นเหลืออยู่เพียงครึ่งเปอร์เซ็นต์

104
00:06:33,362 --> 00:06:35,007
เหมือนๆ กับที่ดินอื่นๆ ในเขตเดียวกัน

105
00:06:35,007 --> 00:06:37,936
เพื่อการพัฒนาในบราซิล

106
00:06:37,936 --> 00:06:40,723
เราได้บุกรุกทำลายป่าจำนวนมาก

107
00:06:40,723 --> 00:06:42,706
เหมือนกับที่พวกคุณทำอยู่ที่อเมริกานี่

108
00:06:42,706 --> 00:06:44,994
หรือแม้แต่อินเดีย และทุกเมืองบนโลกใบนี้

109
00:06:44,994 --> 00:06:46,672
เพื่อที่จะ "สร้าง" การพัฒนา

110
00:06:46,672 --> 00:06:48,755
เรากลับทำในสิ่งที่ขัดแย้งกันอย่างใหญ่หลวง

111
00:06:48,755 --> 00:06:52,490
คือ เรากลับ "ทำลาย" ทุกสิ่งรอบตัวลง

112
00:06:52,490 --> 00:06:56,155
ปศุสัตว์นับพันตัวที่เคยมีในฟาร์ม

113
00:06:56,155 --> 00:06:58,322
เหลือเพียงไม่กี่ร้อย

114
00:06:58,322 --> 00:07:00,727
เราจนปัญญาที่จะรับมือกับสิ่งเหล่านี้

115
00:07:00,727 --> 00:07:04,627
แล้วไลลาก็เสนอไอเดียที่เหลือเชื่อออกมา ไอเดียที่บ้ามากๆ

116
00:07:04,627 --> 00:07:09,274
เธอบอกว่า "ทำไมเราไม่ปลูกป่าฝนที่เคยมี กลับคืนไปล่ะ?

117
00:07:09,274 --> 00:07:10,780
คุณบอกว่าคุณเกิดมาในแดนสวรรค์สวยงาม

118
00:07:10,780 --> 00:07:13,706
เรามาสร้างสวรรค์นั้นให้กลับมาเป็นอย่างเดิมเถอะ"

119
00:07:13,706 --> 00:07:16,538
ผมจึงไปหาเพื่อสนิทคนหนึ่ง

120
00:07:16,538 --> 00:07:18,071
ที่รู้เรื่องการกำหนดโครงสร้างป่า

121
00:07:18,071 --> 00:07:19,969
มาเตรียมโครงการให้เรา

122
00:07:19,969 --> 00:07:22,150
แล้วเราก็เริ่มต้น เราเริ่มต้นปลูกต้นไม้

123
00:07:22,150 --> 00:07:26,407
ในปีแรกต้นไม้ที่ปลูกตายไปจำนวนมาก ปีที่สองก็น้อยลง

124
00:07:26,407 --> 00:07:31,468
และโดยช้าๆ ที่ดินที่เคยแห้งเหี่ยวก็มีชีวิตชีวากลับมา

125
00:07:31,468 --> 00:07:34,831
เราปลูกต้นไม้นับหมื่นต้น

126
00:07:34,831 --> 00:07:38,271
เลือกเฉพาะที่เป็นพันธุ์พื้นถิ่น

127
00:07:38,271 --> 00:07:41,812
เราพยายามสร้างระบบนิเวศ 
ที่เหมือนกับอันที่เราทำลายไป

128
00:07:41,812 --> 00:07:46,120
และวิถีชีวิตก็เริ่มกลับมาอย่างน่าเหลือเชื่อ

129
00:07:46,120 --> 00:07:48,919
เป็นเรื่องสำคัญทีี่เราจะเปลี่ยนสภาพผืนดินของเรา

130
00:07:48,919 --> 00:07:50,361
ให้กลายเป็นอุทยานแห่งชาติ

131
00:07:50,361 --> 00:07:53,019
เราสร้างการเปลี่ยนแปลง เราคืนผืนดินให้กับธรรมชาติ

132
00:07:53,019 --> 00:07:54,394
ให้มันกลายเป็นอุทยานแห่งชาติ

133
00:07:54,394 --> 00:07:58,144
เราตั้งสถาบันชื่อว่า "สถาบันแห่งผืนดิน" (Instituto Terra)

134
00:07:58,144 --> 00:08:03,123
เราตั้งโครงการใหญ่เพื่อรวบรวมเงินช่วยสิ่งแวดล้อม

135
00:08:03,123 --> 00:08:06,908
ทั้งที่นี่ในลอสแองเจิลลิส หรือที่ Bay Area ในซานฟรานซิโก

136
00:08:06,908 --> 00:08:09,059
การบริจาคนี้ยังช่วยลดหย่อนภาษีได้ในอเมริกา

137
00:08:09,059 --> 00:08:12,387
เรารวบรวมเงินได้ จากสเปน อิตาลี และจำนวณมากในบราซิล

138
00:08:12,387 --> 00:08:14,595
เราร่วมมือกับรัฐบาล และหลายๆ บริษัทในบราซิล

139
00:08:14,595 --> 00:08:16,843
ที่ให้การสนับสนุนโครงการนี้เป็นอย่างดี

140
00:08:16,843 --> 00:08:21,027
ผมเองเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้น จนเกิดแรงกระตุ้นครั้งใหญ่...

141
00:08:21,027 --> 00:08:24,443
ที่จะกลับมาถ่ายภาพ กลับมาเป็นช่างภาพอีกครั้งหนึ่ง

142
00:08:24,443 --> 00:08:27,738
แต่คราวนี้ผมไม่ต้องการจะถ่ายสิ่งเดิมๆ

143
00:08:27,738 --> 00:08:32,321
สัตว์สปีชีส์เดิมๆ ชนิดเดียว
ที่ผมเคยถ่ายมาตลอด คือ "พวกเรา"

144
00:08:32,321 --> 00:08:34,689
ผมอยากถ่ายภาพสัตว์ชนิดอื่นๆ

145
00:08:34,689 --> 00:08:36,681
ถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ต่างๆ

146
00:08:36,681 --> 00:08:40,127
ถ่ายภาพ "พวกเรา" ที่มีชีวิตอย่างในช่วงเริ่มต้น..

147
00:08:40,127 --> 00:08:42,657
ตอนที่เราอยู่อย่างเสมอภาคกับธรรมชาติ

148
00:08:42,657 --> 00:08:47,210
แล้วผมก็เริ่มต้นตั้งแต่ปี 2004

149
00:08:47,210 --> 00:08:50,410
จนมาเสร็จสิ้นลงในปี 2011

150
00:08:50,410 --> 00:08:53,103
เราบันทึกภาพอันน่ามหัศจรรย์มาได้ หลายต่อหลายภาพ

151
00:08:53,103 --> 00:08:56,673
และในขั้นสุดท้าย ไลลาออกแบบหนังสือทั้งหมดให้ผม

152
00:08:56,673 --> 00:08:59,737
เธอยังสร้าง และออกแบบรายการโทรทัศน์ทั้งหมดอีกด้วย

153
00:08:59,737 --> 00:09:02,044
และเราคาดหวังว่าภาพพวกนี้

154
00:09:02,044 --> 00:09:08,456
จะจุดประกายการถกเถียง ว่าอะไรคือสิ่งบริสุทธิ์ 
ที่อยู่บนโลกใบนี้มาแต่เดิม

155
00:09:08,456 --> 00:09:10,979
และอะไรที่เราควรเก็บรักษาให้คงไว้

156
00:09:10,979 --> 00:09:14,277
ถ้าเรายังอยากมีชีวิตอย่างสมดุลอยู่บ้าง

157
00:09:14,277 --> 00:09:16,788
และผมก็อยากเห็น ตัวพวกเราเอง

158
00:09:16,788 --> 00:09:22,655
ใช่ครับ เวลาเราใช้เครื่องมือยุคหิน

159
00:09:22,655 --> 00:09:24,812
มันทำให้เรามีตัวตนขึ้นมา อาทิตย์ที่แล้ว..

160
00:09:24,812 --> 00:09:27,708
ผมเพิ่งไปที่มูลนิธิชนเผ่าบราซิล

161
00:09:27,708 --> 00:09:31,014
เฉพาะในลุ่มน้ำอเมซอน เรามีชนเผาถึง 110 กลุ่ม

162
00:09:31,014 --> 00:09:33,945
ที่ยังไม่เป็นที่รู้จัก

163
00:09:33,945 --> 00:09:36,478
ที่เป็นสาเหตุที่เราควรรักษาผืนป่าไว้

164
00:09:36,478 --> 00:09:41,313
และด้วยรูปภาพพวกนี้ ผมหวังว่า...

165
00:09:41,313 --> 00:09:43,542
เราจะสามารถสร้างระบบความรู้ใหม่่ๆ

166
00:09:43,542 --> 00:09:47,288
สร้างความเข้าใจใหม่ๆในโลกใบนี้

167
00:09:47,288 --> 00:09:49,214
ผมอยากให้คุณดูภาพ...

168
00:09:49,214 --> 00:09:52,483
ที่ผมถ่ายมาเพื่อการนี้ครับ...

169
00:11:47,543 --> 00:11:49,975
ครับ นี่เป็น... --- (เสียงปรบมือ) ---

170
00:11:49,975 --> 00:11:54,538
ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกคนมาก

171
00:11:57,142 --> 00:12:00,228
นี่เป็นสิ่งที่เราควรต่อสู้

172
00:12:00,228 --> 00:12:02,119
เพื่อปกป้องรักษาให้คงไว้

173
00:12:02,119 --> 00:12:06,230
แต่ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่เราควรร่วมมือกันแก้ไข

174
00:12:06,230 --> 00:12:10,247
เพื่อสร้างสังคมของเรา สังคมในยุคสมัยใหม่

175
00:12:10,247 --> 00:12:12,886
แม้เราจะอยู่ในจุดที่ไม่สามารถย้อนกลับไปได้

176
00:12:12,886 --> 00:12:15,094
แต่เราสามารถสร้างความต่างได้

177
00:12:15,094 --> 00:12:17,390
เพื่อจะสร้างสิ่งต่างๆ ที่เห็นอยู่รอบตัวเรานี้ 
เราได้ทำลายอะไรต่อมิอะไรไปมาก

178
00:12:17,390 --> 00:12:19,600
ป่าของเราในบราซิล ผืนป่าดึกดำบรรพ์

179
00:12:19,600 --> 00:12:22,486
ที่มีขนาดเท่ารัฐแคลิฟอร์เนีย

180
00:12:22,486 --> 00:12:25,160
ตอนนี้ถูกทำลายไปกว่า 93%

181
00:12:25,160 --> 00:12:28,154
ที่ชายฝั่งตะวันตกของอเมริกานี้ 
คุณก็ทำลายผืนป่าของคุณเหมือนกัน

182
00:12:28,154 --> 00:12:31,391
เช่นเดียวกันกับแถบๆ นี้ 
ป่าสนไม้แดงถูกทำลายไปหมดแล้ว

183
00:12:31,391 --> 00:12:33,258
หายไปหมดแล้ว หายไปอย่างรวดเร็ว

184
00:12:33,258 --> 00:12:35,927
ผมบินจากแอตแลนต้า มาที่นี่เมื่อสองวันก่อน

185
00:12:35,927 --> 00:12:37,771
ตอนผมอยู่บนเครื่องบิน ผมมองเห็นทะเลทราย...

186
00:12:37,771 --> 00:12:40,631
ที่เราสร้างขึ้นมาด้วยมือของเราเอง

187
00:12:40,631 --> 00:12:43,290
ต้นไม้ที่อินเดียหายไปหมดแล้ว ต้นไม้ที่สเปนก็หายไป

188
00:12:43,290 --> 00:12:46,799
เราควรอย่างยิ่งที่จะสร้างป่าเหล่านี้ขึ้นมาใหม่

189
00:12:46,799 --> 00:12:50,447
เพราะป่าเหล่านี้คือแก่นแท้ของชีวิตเรา

190
00:12:50,447 --> 00:12:54,689
เราหายใจเพื่อมีชีวิตอยู่ และโรงงานแห่งเดียว...

191
00:12:54,689 --> 00:12:58,265
ที่สามารถเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซต์
ให้เป็นออกซิเจน ให้เราหายใจได้

192
00:12:58,265 --> 00:13:00,009
คือผืนป่า

193
00:13:00,009 --> 00:13:04,363
เครื่องจักรกลเดียว ที่สามารถดักจับคาร์บอนไดออกไซต์

194
00:13:04,363 --> 00:13:07,214
ที่เราผลิตออกมาอยู่ตลอดเวลา

195
00:13:07,214 --> 00:13:11,379
ที่ถึงแม้ว่าจะพยายามลดการผลิตลงแค่ไหน 
เราก็เลี่ยงไม่ได้ที่ปล่อยมันออกมาอยู่ดี

196
00:13:11,379 --> 00:13:12,878
สิ่งที่ดักจับได้ ก็คือต้นไม้

197
00:13:12,878 --> 00:13:17,244
เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน ผมถามกับตัวเอง

198
00:13:17,244 --> 00:13:18,933
เพราะเห็นข่าวหนึ่งในหนังสือพิมพ์

199
00:13:18,933 --> 00:13:21,825
ปลานับล้านตายไปในนอรเวย์

200
00:13:21,825 --> 00:13:24,841
เพราะน้ำขาดออกซิเจน

201
00:13:24,841 --> 00:13:27,073
คำถามก็คือ ถ้าอยู่มาวันนึง

202
00:13:27,073 --> 00:13:31,060
เราจะมีออกซิเจนพอสำหรับสัตว์ทุกสปีชีส์

203
00:13:31,060 --> 00:13:34,498
รวมถึงเราด้วย มันคงเป็นไปได้ยากมากๆ

204
00:13:34,498 --> 00:13:38,802
สำหรับระบบน้ำ ต้นไม้เป็นสิ่งสำคัญมาก

205
00:13:38,802 --> 00:13:42,474
ผมจะลองยกตัวอย่างง่ายๆ ให้นะครับ

206
00:13:42,474 --> 00:13:46,400
พวกคุณสาธุชนทั้งหลาย ที่ยังแฮปปี้ดี เพราะมีผมบนหัว

207
00:13:46,400 --> 00:13:49,565
เวลาคุณอาบน้ำ น่าจะใช้เวลา...

208
00:13:49,565 --> 00:13:53,089
สักสองสามชั่วโมง กว่าผมคุณจะแห้ง

209
00:13:53,089 --> 00:13:55,410
นั่นคือถ้าคุณไม่ใช้เครื่องเป่าผมนะ

210
00:13:55,410 --> 00:14:00,191
แต่สำหรับผมเหรอ นาทีเดียวก็แห้งสนิทแล้ว 
ต้นไม้ก็เช่นเดียวกัน

211
00:14:00,191 --> 00:14:02,893
ต้นไม้ก็เหมือนเป็นผมให้โลก

212
00:14:02,893 --> 00:14:06,682
ถ้าเกิดฝนตกในที่ที่ไม่มีต้นไม้

213
00:14:06,682 --> 00:14:10,110
น้ำจะไหลลงธารน้ำภายในไม่กี่นาที

214
00:14:10,110 --> 00:14:12,693
ชะเอาดินลงไปทำลายแหล่งน้ำ

215
00:14:12,693 --> 00:14:14,600
ทำลายแม่น้ำ

216
00:14:14,600 --> 00:14:16,010
ไม่เหลือความชื้้นอยู่เลย

217
00:14:16,010 --> 00:14:20,301
แต่ถ้าคุณมีต้นไม้ ระบบรากจะช่วยชะลอน้ำ

218
00:14:20,301 --> 00:14:23,029
ขอบเขตกิ่งก้านสาขาและพุ่มใบ

219
00:14:23,029 --> 00:14:25,091
สร้างพื้นที่ชุ่มชื้น

220
00:14:25,091 --> 00:14:29,811
และอีกหลายต่อหายเดือน
กว่าที่น้ำเหล่านั้นจะไหลลงสู่ลำน้ำ

221
00:14:29,811 --> 00:14:33,011
รักษาแหล่งน้ำของเรา แม่น้ำของเรา

222
00:14:33,011 --> 00:14:35,015
นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด

223
00:14:35,015 --> 00:14:39,478
เพราะน้ำคือสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการดำรงชีวิตอยู่

224
00:14:39,478 --> 00:14:41,666
ผมอยากให้คุณดูภาพพวกนี้ก่อนจะจบการบรรยาย

225
00:14:41,666 --> 00:14:44,366
ภาพไม่กี่ภาพพวกนี้ สำหรับผมแล้ว

226
00:14:44,366 --> 00:14:47,305
เป็นตัวบอกทิศทางที่สำคัญ

227
00:14:47,305 --> 00:14:49,455
เมื่อครู่ ที่ผมเล่าไป

228
00:14:49,455 --> 00:14:51,558
ถึงตอนที่ผมได้รับที่ดินจากพ่อกับแม่

229
00:14:51,558 --> 00:14:54,358
ที่ดินที่เคยเป็นสรวงสวรรค์สำหรับผม

230
00:14:54,358 --> 00:14:59,868
ณ ตอนนั้นผืนดินถูกทำลายไปอย่างมาก 
หน้าดินถูกซะจนแห้งผาก

231
00:14:59,868 --> 00:15:02,424
ยังเห็นได้ด้วยว่า ตอนนั้น...

232
00:15:02,424 --> 00:15:06,439
เราได้เริ่มสร้างศูนย์การเรียนรู้

233
00:15:06,439 --> 00:15:11,403
ที่กลายมาเป็นศูนย์การเรียนรู้ทางสิ่งแวดล้อม
ที่สำคัญแห่งหนึ่งในบราซิล

234
00:15:11,403 --> 00:15:15,741
จุดเล็กๆ ดำๆ ที่เห็นอยู่ในภาพ

235
00:15:15,741 --> 00:15:19,318
เป็นจุดที่ผมได้เริ่มต้นเอาต้นไม้ไปปลูกไว้

236
00:15:19,318 --> 00:15:20,893
เป็นจำนวนหลายพันต้น

237
00:15:20,893 --> 00:15:24,101
ทีนี้ นี่เป็นภาพที่ถ่ายจากจุดเดียวกัน

238
00:15:24,101 --> 00:15:26,178
เมื่อสองเดือนก่อน

239
00:15:27,807 --> 00:15:35,154
(เสียงปรบมือ)

240
00:15:36,857 --> 00:15:38,615
ผมได้บอกคุณตั้งแต่เริ่มต้นว่า มันเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง

241
00:15:38,615 --> 00:15:43,415
ที่จะต้องปลูกต้นไม้ 2.5 ล้านต้น

242
00:15:43,415 --> 00:15:45,854
ที่แตกต่างกัน 200 สายพันธุ์

243
00:15:45,854 --> 00:15:49,094
เพื่อที่จะสร้างระบบนิเวศขึ้นมาใหม่

244
00:15:49,094 --> 00:15:51,629
และผมจะให้คุณดูภาพสุดท้าย

245
00:15:51,629 --> 00:15:54,798
เราปลูกต้นไม้ไปแล้ว 2 ล้านต้น

246
00:15:54,798 --> 00:15:56,447
และต้นไม้ 2 ล้านต้นเหล่านี้

247
00:15:56,447 --> 00:16:00,901
ได้ดูซับคาร์บอนไดออกไซด์ไว้กว่า 100,000 ตัน

248
00:16:00,901 --> 00:16:05,445
ทุกคนครับ นี่เป็นเรื่องง่ายมาก 
เราพิสูจน์ให้เห็นแล้ว จริงไหม

249
00:16:05,445 --> 00:16:07,757
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นกับผมโดยบังเอิญ

250
00:16:07,757 --> 00:16:11,157
เรากลับไปบ้าน เราสร้างระบบนิเวศขึ้นมา

251
00:16:11,157 --> 00:16:13,824
ผมเชื่อว่าทุกคนในที่นี้

252
00:16:13,824 --> 00:16:17,360
มีความเป็นห่วงโลกใบนี้เหมือนอย่างที่ผมมี

253
00:16:17,360 --> 00:16:19,796
และโครงการต้นแบบที่เราทำในบราซิล

254
00:16:19,796 --> 00:16:21,141
ก็สามารถสร้างขึ้นได้ที่นี่

255
00:16:21,141 --> 00:16:24,164
สามารถสร้างขึ้นได้ทุกที่บนโลก 
ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ?

256
00:16:24,164 --> 00:16:27,112
ผมเชื่อว่าพวกเราทำได้ หากเราร่วมมือกัน

257
00:16:27,112 --> 00:16:28,741
ขอบคุณมากครับ

258
00:16:28,741 --> 00:16:33,388
(เสียงปรบมือ)