1
00:00:01,262 --> 00:00:03,412
8 มิถุนายน 2553

2
00:00:04,444 --> 00:00:08,180
รัสเซล วิลสัน การคัดเลือกรอบที่สี่
เข้าทีมเบสบอลโคโลราโดร็อคกี้

3
00:00:08,204 --> 00:00:09,364
ผมรู้สึกมีพลัง

4
00:00:09,388 --> 00:00:11,243
เป็นหนึ่งในช่วงที่ดีที่สุดในชีวิต

5
00:00:11,267 --> 00:00:14,450
ความฝันของเด็กทุกคนคือ
ได้รับคัดเลือกเข้าทีมเบสบอลเมเจอร์ลีก

6
00:00:14,474 --> 00:00:15,878
8 มิถุนายน 2553

7
00:00:16,639 --> 00:00:18,134
9 มิถุนายน 2553

8
00:00:19,149 --> 00:00:21,243
(เสียงเลียนแบบเส้นชีวิตที่ราบเรียบ)

9
00:00:21,855 --> 00:00:23,122
เส้นชีวิตกลายเป็นเส้นตรง

10
00:00:23,696 --> 00:00:24,963
คุณพ่อเสียชีวิต

11
00:00:26,967 --> 00:00:28,347
จากจุดที่สูงที่สุด

12
00:00:28,371 --> 00:00:29,803
สู่จุดที่ต่ำที่สุด

13
00:00:30,303 --> 00:00:31,570
เป็นแบบนั้น

14
00:00:31,594 --> 00:00:33,602
คุณพ่อนอนสิ้นลมหายใจ

15
00:00:33,626 --> 00:00:35,665
น้ำตาไหลอาบแก้มของผม

16
00:00:35,689 --> 00:00:37,344
คุณรู้ไหมว่าผมทำอะไร

17
00:00:37,368 --> 00:00:40,728
ภาพต่าง ๆ ผุดขึ้นมาในหัวของผม
ภาพความทรงจำ ภาพเก่า ๆ ช่วงเวลาต่าง ๆ

18
00:00:40,752 --> 00:00:42,274
ช่วงเช้าตรู่ การตื่นนอน

19
00:00:42,298 --> 00:00:43,793
ไปที่สนามแล้วเริ่มขว้างลูก

20
00:00:43,817 --> 00:00:48,164
วิ่งออกไปตามเส้นวิ่ง
ไปถึงน้องชายและพ่อของผม

21
00:00:48,188 --> 00:00:50,548
แล้วก็การนั่งรถไปแข่ง
เบสบอล เอเอยู ในตอนเช้า

22
00:00:50,572 --> 00:00:53,129
แล้วก็พ่อของผมในฐานะโค้ชเบสที่สาม

23
00:00:53,532 --> 00:00:57,228
แล้วพุ่งไปที่จุดสูงสุดของแชมป์
ซึ่งก็คือการชนะถ้วยซุปเปอร์โบวล์

24
00:00:57,252 --> 00:00:58,752
ถือถ้วยลอมบาร์ดี

25
00:00:58,776 --> 00:01:01,037
อารมณ์ต่าง ๆ
ความตื่นเต้นทั้งหมด

26
00:01:01,061 --> 00:01:03,092
เศษกระดาษสีน้ำเงินและสีเขียว
เต็มไปหมด

27
00:01:03,116 --> 00:01:05,227
และการรู้ว่าคุณเพิ่งได้แชมป์ซุปเปอร์โบวล์

28
00:01:05,251 --> 00:01:07,660
ไปจนถึงปีต่อมา ที่เกิดความกดดันในเกม

29
00:01:07,684 --> 00:01:09,620
ลูกบอลที่เส้นหนึ่งหลา

30
00:01:09,644 --> 00:01:13,070
มันคือโอกาสที่จะชนะ
แต่ดันไม่เป็นอย่างนั้น

31
00:01:13,094 --> 00:01:15,607
ในขณะที่คนหลายล้านคน

32
00:01:15,631 --> 00:01:17,514
ทั่วโลกกำลังดูเกมอยู่

33
00:01:17,538 --> 00:01:19,108
และการต้องให้สัมภาษณ์กับสื่อ

34
00:01:19,132 --> 00:01:21,982
สิ่งที่ผมพูดหลังจากนั้นคืออะไร
ผมทำอย่างไร ผมคิดอย่างไร

35
00:01:22,739 --> 00:01:24,549
การแต่งงานตอนอายุน้อย

36
00:01:24,573 --> 00:01:27,026
และเพิ่งจบมัธยมและหลาย ๆ อย่าง

37
00:01:27,050 --> 00:01:29,688
จนกระทั่งไม่นานหลังจากชีวิตแต่งงานล้มเหลว

38
00:01:29,712 --> 00:01:31,165
และก็คิดได้ คุณรู้อะไรมั้ย

39
00:01:31,189 --> 00:01:33,116
นั่นคือชีวิต

40
00:01:33,140 --> 00:01:35,156
นั่นคือชีวิต 
นั่นคือชีวิตที่เกิดกับพวกเราทุคน

41
00:01:35,180 --> 00:01:36,954
การสูญเสียคนในครอบครัว 
การหย่าร้าง

42
00:01:36,978 --> 00:01:39,823
ความกลัว ความเจ็บปวด ความซึมเศร้า
ความกังวล ความตื่นตระหนก

43
00:01:39,847 --> 00:01:41,871
เวลาที่คุณคิดถึง
ทัศนคติเชิงบวกมาก ๆ

44
00:01:41,895 --> 00:01:43,292
ใช่ครับ ผมเป็นคนมอง
โลกแง่ดีโดยธรรมชาติ

45
00:01:43,316 --> 00:01:46,697
แต่คุณรู้อะไรมั้ย ทัศนคติเชิงบวก
ไม่ใช่ทางออกเสมอไป

46
00:01:46,721 --> 00:01:50,128
เพราะเมื่อคุณตามอยู่ 16 แต้ม
ในเกมเนชัลแนลฟุตบอลลีก

47
00:01:50,152 --> 00:01:50,883
คนก็จะพูดว่า

48
00:01:50,883 --> 00:01:53,985
"รัส เราไม่สามารถชนะเกมนี้ได้แล้วเพื่อน

49
00:01:54,009 --> 00:01:55,845
สถานการณ์ไม่ดีเลยตอนนี้"

50
00:01:55,869 --> 00:01:57,287
หรือเมื่อตอนที่คุณเป็นมะเร็ง

51
00:01:57,311 --> 00:01:59,429
หรือเมื่อคุณมีเรื่องที่ต้องจัดการ

52
00:01:59,453 --> 00:02:00,895
หรือเรื่องเงินและเรื่องนั่นนี่

53
00:02:00,919 --> 00:02:02,078
เราจะจัดการกับมันอย่างไร

54
00:02:02,112 --> 00:02:04,122
มันยากที่จะมองบวกท่ามกลาง
สถานการณ์แบบนั้น

55
00:02:04,122 --> 00:02:05,486
และสิ่งที่ผมเรียนรู้ก็คือ

56
00:02:05,486 --> 00:02:08,174
ทัศนคติเชิงลบทำงานตลอดเวลาร้อยเปอร์เซ็นต์

57
00:02:08,174 --> 00:02:10,247
ทัศคติเชิงลบจะไม่ช่วยให้ผมไปไหน

58
00:02:10,247 --> 00:02:13,138
ผมเริ่มพูดกับตัวเอง "การเริ่มต้น
คือความเมตตาจากพระองค์ในทุกเช้า"

59
00:02:13,138 --> 00:02:14,823
การเริ่มต้นใหม่ การเริ่มใหม่

60
00:02:14,847 --> 00:02:18,418
ท่ามกลางความยากลำบาก ความเจ็บปวด
ความกังวล และความยากจะผ่านตรงนี้ไป

61
00:02:18,442 --> 00:02:19,997
และ "ผมจะทำอย่างไรดี"

62
00:02:20,021 --> 00:02:21,768
ผมเริ่มคิดถึงรถ

63
00:02:21,792 --> 00:02:24,532
คุณรู้มั้ย เวลาที่คุณขับรถ
คุณจะมีเกียร์

64
00:02:24,556 --> 00:02:26,147
และคุณอยากจะเปลี่ยนเป็นเกียร์ว่าง

65
00:02:26,171 --> 00:02:28,316
คุณจะต้องเปลี่ยนจากเกียร์หนึ่งไปสอง
เรื่อย ๆ จนถึงเกียร์ห้าใช่มั้ย

66
00:02:28,316 --> 00:02:30,552
คุณจะต้องรู้ว่าจะเปลี่ยน
เป็นเกียร์ว่างอย่างไร

67
00:02:30,552 --> 00:02:34,160
และผมจะต้องเปลี่ยนเป็นเกียร์ว่าง
ให้เร็วที่สุดก่อนที่ผมจะชน

68
00:02:34,645 --> 00:02:36,273
นั่งอยู่ตรงนั้นหลังเกมซุปเปอร์โบวล์

69
00:02:36,273 --> 00:02:38,244
ผมต้องตัดสินใจว่า

70
00:02:38,268 --> 00:02:40,914
จะให้มันกำหนดเส้นทางอาชีพผมมั้ย
จะให้มันกำหนดชีวิตของผมมั้ย

71
00:02:40,914 --> 00:02:41,575
แน่นอนว่าไม่

72
00:02:41,575 --> 00:02:44,557
สิ่งที่ผมค้นพบคือ
วิธีคิดเป็นทักษะ

73
00:02:44,561 --> 00:02:46,450
มันสอนได้และเรียนรู้กันได้

74
00:02:46,474 --> 00:02:48,752
ผมเริ่มฝึกจิตใจของผมเมื่อสิบปีก่อน

75
00:02:48,776 --> 00:02:51,051
กับชายที่ชื่อเทรเวอร์ มาววาด
โค้ชสภาพจิตใจของผม

76
00:02:51,051 --> 00:02:52,490
เขาอยู่กับผมมาสิบปี

77
00:02:52,490 --> 00:02:54,546
และเราเป็นเพื่อนสนิท
เป็นคู่หูกันมา

78
00:02:54,546 --> 00:02:56,077
ในฐานะนักกีฬา เราฝึกฝนร่างกาย

79
00:02:56,077 --> 00:02:59,393
เราฝึกตัวเองเพื่อให้วิ่งเร็ว
ขว้างไกล และกระโดดสูงขึ้น

80
00:02:59,393 --> 00:03:00,643
และทำสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้

81
00:03:00,643 --> 00:03:02,269
แต่ทำไมเราถึงไม่ฝึกจิตใจของเรา

82
00:03:02,269 --> 00:03:03,668
คุณอยากให้ชีวิตของคุณเป็นอย่างไร

83
00:03:03,668 --> 00:03:05,849
เขียนมันออกมา พูดถึงมัน

84
00:03:05,849 --> 00:03:08,139
อะไรคือสิ่งที่เราพูด
มันฟังดูเป็นอย่างไร

85
00:03:08,139 --> 00:03:12,499
จดจำเหตุการณ์สำคัญนี้ไว้รัสเซล
ตอนที่คุณอยู่ในช่วงที่ดีที่สุด

86
00:03:12,523 --> 00:03:14,050
มันเป็นอย่างไร

87
00:03:14,074 --> 00:03:16,680
อยู่ตรงนั้น อยู่กับมัน เป็นอย่างนั้น

88
00:03:16,704 --> 00:03:18,098
คนที่ยิงลูกโทษที่เก่งที่สุด

89
00:03:18,122 --> 00:03:19,680
ไม่กังวลว่าพวกเขาจะชูตพลาด

90
00:03:19,680 --> 00:03:20,805
พวกเขาคิดถึงการชูตครั้งนี้

91
00:03:20,805 --> 00:03:23,650
การตีลูกลงหลุมนี้ การโยนนี้
การครองบอลเข้าประตูนี้

92
00:03:24,814 --> 00:03:27,070
ต่อมาผมเจอเด็กคนนี้ มิลตัน ไรท์
อายุ 19 ปี

93
00:03:27,094 --> 00:03:28,847
เขาพบมะเร็งสามครั้ง

94
00:03:28,871 --> 00:03:30,803
วันที่ผมไปเจอเขา
เขาหัวเสีย

95
00:03:30,803 --> 00:03:32,555
"รัส ผมพอแล้ว
ผมไม่อยากทำแบบนี้ต่อไป

96
00:03:32,555 --> 00:03:33,640
มันถึงเวลาที่ผมต้องไป"

97
00:03:33,640 --> 00:03:36,164
ผมเริ่มเล่าเรื่องพ่อของผมให้เขาฟัง

98
00:03:36,164 --> 00:03:37,999
และสิ่งที่พ่อชอบพูด "ลูกชาย ทำไมลูกไม่"

99
00:03:37,999 --> 00:03:40,850
ทำไมลูกไม่เรียนจบเร็วกว่านี้
แล้วไปเล่นฟุตบอลหรือเบสบอลอาชีพ

100
00:03:40,850 --> 00:03:42,651
ทำไมลูกไม่ ทำไมลูกไม่"

101
00:03:42,651 --> 00:03:44,634
ผมพูดว่า 
"มิลตัน ทำไมนายไม่"

102
00:03:44,658 --> 00:03:46,871
ถ้านายลองรักษาด้วยการบำบัดแบบ
T-cell

103
00:03:46,895 --> 00:03:49,474
และถ้าลองแล้วและมันไม่ได้ผล

104
00:03:49,498 --> 00:03:50,672
คุณก็จะลืมมัน"

105
00:03:50,696 --> 00:03:52,705
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้ามิลตัน
และเขาพูดว่า

106
00:03:52,729 --> 00:03:53,934
"คุณพูดถูกเลย

107
00:03:53,958 --> 00:03:55,825
จริงที่ผมเป็นมะเร็งรัส

108
00:03:56,530 --> 00:03:58,340
แต่ผมจะปล่อยให้มันฆ่าผมก็ได้

109
00:03:58,364 --> 00:03:59,808
ไม่ใช่แค่ทางกาย

110
00:03:59,832 --> 00:04:03,293
แต่ทางอารมณ์และจิตใจด้วย

111
00:04:03,317 --> 00:04:06,531
ผมมีทางเลือกตอนนี้
ท่ามกลางปัญหานี้

112
00:04:06,555 --> 00:04:07,842
ท่ามกลางพายุ

113
00:04:07,866 --> 00:04:09,873
ที่จะเอาชนะมัน"

114
00:04:11,317 --> 00:04:14,652
คำถามหนึ่งที่ผมถูกถาม
เกี่ยวกับการคิดเป็นกลางก็คือ

115
00:04:14,676 --> 00:04:17,476
"มันหมายถึงการไม่มีความรู้สึกเลยใช่มั้ย"

116
00:04:17,840 --> 00:04:19,668
และผมก็พูดเสมอว่าไม่ใช่เลย

117
00:04:19,692 --> 00:04:20,883
เรามีความรู้สึก

118
00:04:20,907 --> 00:04:22,384
เราเจอเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิต

119
00:04:22,408 --> 00:04:23,800
เรามีเรื่องที่ต้องจัดการ

120
00:04:23,824 --> 00:04:28,045
แต่สิ่งที่คุณต้องทำคือ
ต้องสามารถจดจ่ออยู่กับช่วงเวลานั้น

121
00:04:28,069 --> 00:04:31,069
และต้องไม่รู้สึกมากจนเกินไป

122
00:04:31,093 --> 00:04:34,204
มันโอเคที่จะมีความรู้สึก
แต่ไม่ใช่เอาอารมณ์เป็นใหญ่

123
00:04:34,998 --> 00:04:36,149
เมื่อผู้คนมองมาที่ผม

124
00:04:36,173 --> 00:04:38,658
พวกเขาเห็นนักกีฬา NFL
ที่รายได้สูงที่สุด

125
00:04:38,682 --> 00:04:40,599
พวกเขาเห็นว่าผมมีลูกสาวและเคียรา

126
00:04:40,623 --> 00:04:42,586
ผมมีครอบครัว มีนั่นนี่

127
00:04:42,610 --> 00:04:44,799
แต่ผมก็มีเหตุการณ์ในชีวิตหลายอย่าง

128
00:04:44,823 --> 00:04:45,974
ทุกคนมีเหมือนกัน

129
00:04:45,998 --> 00:04:48,157
เราทุกคนเจอความโศกเศร้าและการสูญเสีย

130
00:04:48,181 --> 00:04:50,371
ความซึมเศร้า ความกังวล
และความกลัว

131
00:04:50,395 --> 00:04:51,806
ผมไม่ได้แค่ได้ไปอยู่จุดนั้น

132
00:04:52,196 --> 00:04:53,609
ความจริงคืออะไร

133
00:04:53,633 --> 00:04:55,887
และผมจะผ่านตรงนี้ได้ดีขึ้นอย่างไร

134
00:04:55,911 --> 00:04:59,063
นั่นมันเหมือนกับการที่
วิธีคิดของผมมันเปลี่ยน

135
00:04:59,087 --> 00:05:02,536
มันไม่ใช่แค่ความสำเร็จหรือ
ความล้มเหลวทั้งหมด

136
00:05:02,560 --> 00:05:04,561
มันเป็นกระบวนการ เหมือนกับ

137
00:05:04,585 --> 00:05:09,053
อะไรคือก้าวต่อไป
ผมต้องทำอย่างไรครั้งนี้ตอนนี้

138
00:05:09,077 --> 00:05:11,049
เรามีทางเลือกที่จะให้ชีวิตเป็นอย่างไร

139
00:05:11,073 --> 00:05:13,618
สำหรับผม ตอนที่ผมยังเด็ก
และไม่มีอะไรเท่าไหร่นัก

140
00:05:13,642 --> 00:05:14,792
ผมเลือก

141
00:05:14,816 --> 00:05:16,866
ผมเลือกที่จะเชื่อ

142
00:05:16,890 --> 00:05:18,760
ว่าสิ่งที่ยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้น

143
00:05:18,784 --> 00:05:20,791
ว่าผมจะมีวิธีคิดที่ถูกต้อง

144
00:05:20,815 --> 00:05:23,021
ว่าผมจะมีภาษาที่ถูกต้อง

145
00:05:23,045 --> 00:05:24,767
และมีเรื่องที่ถูกต้องให้คิดถึง

146
00:05:24,791 --> 00:05:26,426
สิ่งเหล่านี้ได้ช่วยเตรียมผม
สำหรับปัจจุบัน

147
00:05:26,450 --> 00:05:27,600
เพราะผมเป็นเพียงมนุษย์

148
00:05:27,624 --> 00:05:30,085
ผมมีเพียงความสามารถ
ที่จะขว้างลูกออกไปให้ไกล

149
00:05:30,109 --> 00:05:32,466
วิ่งออกไป และโยนลูกสนุก ๆ เท่ ๆ

150
00:05:32,490 --> 00:05:34,509
และทำให้ใครหลายคนยิ้ม

151
00:05:34,533 --> 00:05:36,727
แต่ความเป็นจริงก็คือ
ผมยังรู้สึกกดดัน

152
00:05:36,751 --> 00:05:38,729
ยังมีความกังวลและความกลัว

153
00:05:38,753 --> 00:05:40,807
ผมยังต้องเจอเรื่องต่าง ๆ

154
00:05:40,831 --> 00:05:42,363
ยังมีความสูญเสีย

155
00:05:42,387 --> 00:05:44,267
ทัศนคติเชิงบวกอาจเป็นอันตราย

156
00:05:44,291 --> 00:05:46,557
สิ่งที่ได้ผลตลอดเวลาคือทัศนคติเชิงลบ

157
00:05:46,581 --> 00:05:48,454
ผมไม่เคยอยากอยู่มีทัศนคติเชิงลบ

158
00:05:48,478 --> 00:05:50,223
ดังนั้นผมจึงอยู่ในโลกที่เป็นกลาง

159
00:05:50,247 --> 00:05:52,477
ผมใส่เกียร์ว่าง

160
00:05:52,501 --> 00:05:54,540
นั่นคือชีวิตที่ผมอยู่

161
00:05:54,564 --> 00:05:57,001
อยู่ตรงนั้นตั้งแต่นั้นมา