"Morskie opowieści"

Tajemnicze życie planktonu

Co ja tu robię?

To dziwniejsze, niż myślisz.

Przybyłem z krainy włóczęgów.

Mało kto ją zna.

Świat planktonu.

Było nas milion jajeczek, 
ale nieliczni przetrwali.

Jako larwa dołączyłem do innych wędrowców.

"Plankton" znaczy po grecku "wędrowanie".

Plankton ma wiele rozmiarów,

od maleńkich alg i bakterii,

aż po zwierzęta dłuższe niż wieloryb.

Dzieliłem żłobek z innymi embrionami i młodymi,

od małży i krabów po jeżowce i ukwiały.

Dryfujące zwierzęta to zooplankton.

Najwięcej tu widłonogów i kryla.

Nigdzie nie znajdziesz 
tak różnorodnego miejsca.

Łyżeczka wody morskiej może kryć 
ponad milion stworzeń.

Nasze życie bywa jednak ciężkie.

Miliardy rodzą się tutaj,

ale nieliczni osiągają dorosłość.

Chociaż nie większa niż główka od szpilki,

ta larwa kraba 
to koszmar dla strzałki morskiej.

Walki mięsożerców to jeden sposób 
na zdobycie pożywienia.

Prawdziwa potęga tego miejsca 
bierze się z fitoplanktonu.

Te jednokomórkowce przetwarzają światło 
i CO2 w jadalne złoto.

Fitoplankton to podstawa 
największego łańcucha pokarmowego.

W nocy wiele podobnych do mnie zwierząt

wypływa z głębin, by wziąć udział 
w napędzanej słońcem uczcie.

Byłem częścią największej 
codziennej migracji na świecie.

Za dnia wracałem do ciemności 
i moich dziwacznych towarzyszy.

Kanibali, takich jak ten małż,

który zjada krewniaka,

lub żebropławów, 
trzepoczących tęczowymi rzęsami.

♫

Niektóre łapią ofiary lepkimi mackami,

inne wolą nadgryzać kuzynów.

Rurkopławy wabią ofiary trującą przynętą.

Mój ulubieniec to skorupiak 
zwany beczułnikiem.

Jego przerażający wygląd 
dał początek filmowi "Obcy".

Może łapać małe fragmenty kolcami,

ale woli większe ofiary, jak salpy.

Samica z dwoma zestawami oczu
przemierza głębiny.

To jedna z najdziwniejszych czynności 
w królestwie zwierząt.

Z części ciał ofiar ostrożnie buduje 
beczkowate schronienie.

Karmi młode, aż nauczą się 
dryfować i przeżyć same.

To doskonała przekąska 
dla niedużych ryb, jak ja.

Tu łańcuch pokarmowy 
jest tak poplątany i złożony,

że nawet naukowcy nie wiedzą, 
kto kogo zjada.

Ale ja wiem.

Teraz przynajmniej wiesz coś o mnie.

Jestem czymś więcej niż smacznym posiłkiem.

♫