"İkinci Geliş", William Butler Yeats.

Gitgide büyüyen girdapta dönüp duran

Şahin şahinciyi duyamaz olmuş;

Her şey parçalanıyor; merkez tutamıyor;

Dünya üzerine sadece anarşi salınıyor,

Kanla kararmış gelgit gevşiyor
ve her yerde

Masumiyet seremonisi boğuluyor;

En iyiler inançtan yoksun,
en kötüler ise

Tutkulu bir yoğunlukla dolu.

Elbette ilhamın eli kulağında;

Elbette İkinci Gelişin eli kulağında.

İkinci Geliş!
Kelimeler güç bela çıkıyor

Engin bir Dünya Ruhu imgesi

Görüşümü bulandırıyor: çölün
kumlarının içinde bir yerde

Aslan vücutlu
ve insan kafalı bir biçim,

Güneş kadar boş ve acımasız bir bakışla,

Ağır bacaklarını kımıldatıyor,
üzerine

Öfkeli çöl kuşlarının gölgeleri düşerken.

Karanlık düşüyor tekrar;
ama artık biliyorum

Yirmi asırlık o sert uyku

Sallanan beşikle kabusa dönüşüyor,

ve ne kadar hoyrat olursa olsun canavar,
sonunda vakti gelir de

Beytüllahim'e doğru
sürünmez mi yeniden doğmaya?