"İkinci Geliş", William Butler Yeats.
Gitgide büyüyen girdapta dönüp duran
Şahin şahinciyi duyamaz olmuş;
Her şey parçalanıyor; merkez tutamıyor;
Dünya üzerine sadece anarşi salınıyor,
Kanla kararmış gelgit gevşiyor
ve her yerde
Masumiyet seremonisi boğuluyor;
En iyiler inançtan yoksun,
en kötüler ise
Tutkulu bir yoğunlukla dolu.
Elbette ilhamın eli kulağında;
Elbette İkinci Gelişin eli kulağında.
İkinci Geliş!
Kelimeler güç bela çıkıyor
Engin bir Dünya Ruhu imgesi
Görüşümü bulandırıyor: çölün
kumlarının içinde bir yerde
Aslan vücutlu
ve insan kafalı bir biçim,
Güneş kadar boş ve acımasız bir bakışla,
Ağır bacaklarını kımıldatıyor,
üzerine
Öfkeli çöl kuşlarının gölgeleri düşerken.
Karanlık düşüyor tekrar;
ama artık biliyorum
Yirmi asırlık o sert uyku
Sallanan beşikle kabusa dönüşüyor,
ve ne kadar hoyrat olursa olsun canavar,
sonunda vakti gelir de
Beytüllahim'e doğru
sürünmez mi yeniden doğmaya?