Elimde gerçekten çok yaşlı bir şey tutuyorum. Herhangi bir insan yapıtından bile daha eski, Dünya'daki yaşamdan bile, kıtalardan ve onların arasındaki okyanuslardan da daha eski. Bu şey yaklaşık olarak 4 milyar yıl önce güneş sisteminin ilk günlerinde gezegenlerin oluşumu devam ederken oluşmuş. Bu paslı, nikel ve demir topağı özel gözükmeyebilir, ama kesilip açıldığında... bunun dünya metallerinden farkı olduğunu görebilirsiniz. Bu desen, sadece erimiş metallerin aşırı derecede yavaş, yani her milyon yılda bir birkaç derece soğuduğu uzayda şekil alabilecek metalik kristalleri ortaya çıkarır. Bu, daha büyük bir nesnenin bir parçasıydı, ki bu nesne gezegenlerin oluşumundan sonra kalan milyonlarcasından biriydi. Biz bunları asteroitler olarak adlandırıyoruz. Asteroidler bizim en eski ve sayıca en fazla olan kozmik komşumuzdur. Grafik, güneşin etrafında dönen Dünya'ya yakın asteroitleri sarı olarak ve Dünya'nın yörüngesine yakın olarak geçenleri mavi olarak göstermektedir. Dünya'nın, Güneş'in ve astreoitlerin boyutları büyük oranda abartılmıştır bu nedenle çok net bir biçimde görebilmektesiniz. Tüm dünyadaki bilim adamı takımları bu nesneleri araştırıyor, her gün yeni birini keşfediyor, sürekli Dünya'ya yakın boşluğu haritalandırıyor. Bu çalışmaların çoğu NASA tarafından fonlanıyor. Bu asteroitlerin araştırılmasını büyük bir kamu çalışması olarak düşünüyorum, fakat karayolu inşa etmek yerine, uzayın haritasını çiziyoruz, kuşaklar boyu sürecek arşiv inşa ediyoruz. Bunlar geçen yıl keşfedilen 1.556 Dünya'ya yakın asteroid. Ve bunlar da Dünya'ya yakın olan tüm asteroitler, son olarak 13.733 taneler. Her biri resimlendi, katologlandı ve güneşin etrafındaki yörüngeleri belirlendi. Asteroitten asteroide farklılık göstermesine rağmen birçok asteroidin yörüngesi düzinelerce yıl için tahmin edilebilir. Ve bazı asteroidlerin yörüngesi inanılmaz bir hassaslıkla tahmin edilebilir. Örneğin, Jet Propulsion Laboratuvarındaki bilim adamları Tautatis asteroitinin dört yıl sonra 30 km. doğrulukla nerede olacağını tahmin etmişlerdi. Bu 4 yıl içinde Tautatis 8.5 milyar kilometre yol aldı. Bunun doğruluk oranı da 0.000000004. (Gülüşmeler) Şimdi, benim bu güzel asteroid parçasına sahip olmamın sebebi tüm diğer komşular gibi bazen asteroitler beklenmedik bir şekilde ziyarette bulunabilirler. (Gülüşmeler) Üç yıl önce bugün, küçük bir asteroit Rusya'nın Çelyabinks şehrinin üzerinde patladı. Bu nesne yaklaşık olarak 19 m. büyüklüğünde, veya yaklaşık olarak bir market büyüklüğündeydi. Bu büyüklükte bir nesne yaklaşık olarak her 50 yılda bir Dünya'ya çarpar. 65 milyon yıl önce, çok daha büyük bir nesne Dünya'ya çarptı ve büyük bir yok oluşa sebebiyet verdi. Bitki ve hayvan türlerinin %75'i yok oldu, üzülerek söylüyorum buna dinozorlar dahil. Bu nesne yaklaşık olarak 10 km. büyüklüğündeydi ve 10 km. kabaca 747 jetinin seyrettiği yüksekliktir. Gelecek sefer uçakta olduğunuzda cam kenarı alın, dışarı bakın ve Dünya'ya dayanacak kayanın ne kadar büyük olduğunu hayal edin. Bu, kanat uçlarınızı sıyıracaktır. O kadar geniş ki uçağın uçarak geçmesi tam bir dakika sürüyor. İşte bu Dünya'ya çarpan asteroitin büyüklüğü. Asteroitlerin bizim gezegenimiz için gerçek bir tehdit olarak değerlendirilmesi sadece benim yaşamım süresinde oldu. Ve bundan sonra, bu nesneleri keşfetmek ve katologlandırmak için odaklaşmış çabalarımız devam edecektir. Bu çabaların bir parçası olduğum için şanslıyım. NASA'nın NEOWİSE teleskobunu kullanan bilim adamlarının bir parçasıyım. Şimdi, NEOWİSE asteroid bulmak için dizayn edilmedi. Bu Dünya'nın yörüngesinde dönmek ve en soğuk yıldızları ve en aydınlık galaksileri araştırmak maksadıyla Güneş sisteminin çok çok ötesine bakmak için dizayn edildi. Ve 7 aylık tasarlanan ömrü için bu görevi çok iyi yaptı. Fakat günümüzde, 6 yıl sonra, bu hala devam ediyor. Biz bu teleskopu asteroidleri keşfetmek ve çalışmak için yeniden tasarladık. Ve harika küçük bir uzay robotu olmasına rağmen bu günlerde bir çeşit ikinci el araba gibi. Sensorlerini soğutmaya yarayan Cryogen çoktan bitti, bu nedenle kliması bozuldu diye şaka yapıyoruz. Kilometre sayacında 920 milyon mil yazıyor, fakat halen iyi çalışıyor ve her 11 saniyede gökyüzünün güvenilir fotoğraflarını çekiyor. Konuşmaya başladığımdan bu yana 23 fotoğraf çekti. NEOWISE'ın değerli olmasının bir sebebi de termal infrared ile gökyüzünü görmesidir. Bunun anlamı, asteroidlerin yansıttığı güneş ışığı yerine NEOWISE asteroidlerin yaydığı ısıyı görür. Bu hayati bir kabiliyettir, çünkü bazı asteroidler kömür kadar karanlıktır ve diğer teleskoplar ile tespit edilmesi çok zor veya imkansızdır. Fakat tüm asteroidler, aydınlık veya karanlık, NEOWISE için parlak bir şekilde parıldarlar. Astronomlar, asteroidleri keşfetmek ve incelemek için kullanıma hazır her türlü tekniği kullanıyorlar. 2010 yılında, tarihi bir dönüm noktasına ulaşıldı. Bu takım, birlikte, 1 km.'den büyük ve Dünya'da büyük yıkıma sebep olabilecek asteroidlerin %90'nını keşfetti. Fakat görev hala tamamlanmadı. 140 m. ve daha büyük nesneler orta büyüklükteki bir ülkeyi yok edebilir. Şu ana kadar bunların sadece %25'ini bulabildik. Dünya'ya yakın asteroitler için gök yüzünü araştırmaya devam etmeliyiz. Hesaplamayı anlayabilecek veya teleskop yapabilecek tek tür biziz. Bu nesneleri nasıl bulabileceğimizi biliyoruz. Bu bizim sorumluluğumuz. Eğer önemli bir erken uyarı ile tehlikeli bir asteroid bulursak itekleyerek onu yolundan saptırabiliriz. Depremden, kasıragadan veya volkanik patlamalardan farklı olarak asteroid etkileri tam olarak tahmin edilebilir ve engellenebilir. Şimdi yapmamız gereken şey, Dünya'ya yakın uzay boşluğunun haritasını çıkartmak Gök yüzünü araştırmaya devam etmek zorundayız. Teşekkür Ederim. (Alkışlar)