WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:02.809 قاشق‌ها. NOTE Paragraph 00:00:04.944 --> 00:00:06.326 جعبه‌های مقوایی. NOTE Paragraph 00:00:07.302 --> 00:00:09.722 قطار اسباب بازی کودکان. NOTE Paragraph 00:00:10.522 --> 00:00:11.854 لوازم تزئین کریسمس. NOTE Paragraph 00:00:12.442 --> 00:00:13.832 خانه‌های بادی. NOTE Paragraph 00:00:14.292 --> 00:00:15.577 پتوها. NOTE Paragraph 00:00:15.601 --> 00:00:16.751 سبدها. NOTE Paragraph 00:00:17.228 --> 00:00:18.474 فرش‌ها. NOTE Paragraph 00:00:18.498 --> 00:00:19.649 میزهای تاشو. NOTE Paragraph 00:00:19.673 --> 00:00:21.077 تلفن‌های هوشمند. NOTE Paragraph 00:00:21.101 --> 00:00:22.381 پیانوها. NOTE Paragraph 00:00:23.284 --> 00:00:24.598 لباس‌های خواب. NOTE Paragraph 00:00:24.622 --> 00:00:25.772 عکس‌ها. NOTE Paragraph 00:00:26.415 --> 00:00:28.447 وجه مشترک همه اینها، 00:00:28.471 --> 00:00:31.904 جز اینکه عکس‌هایی هستند که همه را در سه ماه اخیر گرفته‌ام، 00:00:31.928 --> 00:00:33.770 و خوب حق کپی رایت دارم، چیست؟ NOTE Paragraph 00:00:33.794 --> 00:00:35.299 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:00:35.323 --> 00:00:36.855 اینها همه اختراعات هستند 00:00:36.879 --> 00:00:40.529 که با استفاده از زبان به وجود آمده‌ا‌ند. 00:00:40.553 --> 00:00:43.249 هیچ کدام از این‌‌ها بدون وجود زبان وجود نداشتند.‌ 00:00:43.273 --> 00:00:45.253 تصور کنید بخواهید یکی از آنها را تولید کنید 00:00:45.257 --> 00:00:48.003 یا مانند ساخت یک ساختمان مثل این، 00:00:48.027 --> 00:00:50.383 بدون اینکه بتوانید از زبان استفاده کنید 00:00:50.407 --> 00:00:54.949 یا از اطلاعاتی که با لستفاده از زبان به دست آمده بهره ببرید. 00:00:54.973 --> 00:00:59.021 در واقع زبان مهمترین چیز 00:00:59.045 --> 00:01:00.219 در تمام دنیاست. 00:01:00.243 --> 00:01:03.284 که تمام تمدن‌ها بر اساس آن شکل گرفته‌ا‌ند. 00:01:03.308 --> 00:01:05.760 و کسانی که زندگیشان را وقف مطالعه زبان می‌کنند--- 00:01:05.784 --> 00:01:10.776 هم صرف چگونگی پیدایش زبان و اینکه چطور زبان‌های بشری متفاوتند، 00:01:10.800 --> 00:01:13.334 و چرا با سیستم‌های ارتباطی حیوانات متفاوت است می‌کنند 00:01:13.334 --> 00:01:14.484 زبان‌شناس هستند. 00:01:15.141 --> 00:01:20.120 شاخه‌ی زبانشناسی تقریبا رشته نوپایی است. 00:01:21.099 --> 00:01:23.496 و از مسائل مهمی پرده برداشته است. 00:01:23.520 --> 00:01:26.052 برای مثال مانند آن سیستم‌های ارتباطی بشری 00:01:26.076 --> 00:01:28.837 تفاوت فاحشی با سیستم ارتباطی حیوانات دارند، 00:01:28.861 --> 00:01:31.522 که همه زبان‌ها بطور یکسان رسا هستند، 00:01:31.546 --> 00:01:33.585 حتی اگر به شیوه‌های مختلف عمل کنند. NOTE Paragraph 00:01:33.998 --> 00:01:37.272 اگرچه، برخلاف این، 00:01:37.296 --> 00:01:41.918 مردم زیادی دوست دارند که راجع به زبان جنجال به پا کنند 00:01:41.942 --> 00:01:45.561 طوری که انگار آگاهی‌شان در سطح یک زبان شناس است، 00:01:45.585 --> 00:01:47.617 تنها به خاطر اینکه به یک زبان مسلط هستند. 00:01:47.641 --> 00:01:50.813 و انگار اگر یک زبان را صحبت کنی، این حق را پیدا می‌کنی که 00:01:50.837 --> 00:01:52.930 راجع به نحوه عملکرد آن نظر بدهی. 00:01:52.954 --> 00:01:54.946 انگار هنگام صحبت با یک جراح قلب بگویید: 00:01:54.970 --> 00:01:56.474 «گوش کن رفیق. 00:01:56.498 --> 00:01:58.466 من این قلب را حدود ۴۰ سال است که دارم. 00:01:58.490 --> 00:02:01.440 فکر کنم چیزایی راجع به عمل دریچه‌ی آئورت بدانم. 00:02:01.464 --> 00:02:03.679 فکر کنم نظرم به اندازه‌ی نظر تو موثق باشد.» 00:02:03.703 --> 00:02:05.498 این دو مثال دقیقا مشابه هستند. NOTE Paragraph 00:02:05.522 --> 00:02:09.949 این نقل قول نیل دگراس تایسون در فیلم «ورود» است، 00:02:09.973 --> 00:02:12.124 او باید یک رمزنگار می‌آورد -- 00:02:12.148 --> 00:02:15.966 کسی که بتواند پیغامی که به زبان آن مسلط است را رمزگشایی کند -- 00:02:15.990 --> 00:02:17.268 تا یک زبان شناس، 00:02:17.292 --> 00:02:18.926 تا با موجودات فضایی ارتباط بگیرد، 00:02:18.950 --> 00:02:21.061 چون حضور یک زبان‌شناس -- 00:02:21.085 --> 00:02:23.299 چرا در صحبت کسی که حتی زبانش را نمی‌دانیم 00:02:23.323 --> 00:02:25.229 حضور زبان شناس می‌تواند مفید باشد؟ 00:02:25.253 --> 00:02:27.990 این را هم بگویم که این فیلم نمی‌تواند قسر در برود. 00:02:28.014 --> 00:02:30.077 منظورم این است که --- گوش کن فیلم. ای رفیق: 00:02:30.101 --> 00:02:33.141 این موجودات با کشتی‌های بزرگ فضایی به سیاره‌ی ما می‌آیند، 00:02:33.165 --> 00:02:36.951 تا فقط بتوانند با ما ارتباط برقرار کنند، 00:02:36.975 --> 00:02:39.250 بعد شما فقط یک زبان شناس استخدام می‌کنید؟ NOTE Paragraph 00:02:39.274 --> 00:02:40.284 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:02:40.308 --> 00:02:42.652 ببینم نکند دولت آمریکا بودجه‌اش محدود است؟ NOTE Paragraph 00:02:43.029 --> 00:02:44.617 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:02:44.641 --> 00:02:47.545 خیلی چیز‌ها ممکن است اشتباه فهمیده شوند، 00:02:47.569 --> 00:02:51.045 هم در مورد زبان و هم در مورد مطالعه رسمی زبان 00:02:51.069 --> 00:02:52.380 و علم زبانشناسی. 00:02:53.568 --> 00:02:57.996 به نظر من یک مساله دلیل اصلی تمامی این سو تفاهم‌هاست 00:02:58.020 --> 00:03:02.559 که می‌تواند در مقاله‌ای دلپذیر در مجله «فوربز» خلاصه شود 00:03:02.583 --> 00:03:06.278 که در مورد این است که دانش آموزان نباید زبان خارجی یاد بگیرند. 00:03:06.302 --> 00:03:08.435 من تمام نقل قول‌ها را از این مقاله می‌آورم، 00:03:08.459 --> 00:03:10.517 و ببینم شما قادر خواهید بود که بفهمید 00:03:10.541 --> 00:03:14.171 چه چیزی در پس زمینه این عقاید و نظرات قرار دارد. 00:03:14.929 --> 00:03:19.012 «آمریکایی‌ها به ندرت ادبیات کلاسیک یا حتی ترجمه‌ی آنرا می‌خوانند.» 00:03:19.036 --> 00:03:21.737 به عبارت دیگر چرا زحمت یادگیری زبان دیگری را به خود بدهند 00:03:21.761 --> 00:03:25.203 وقتی قرار نیست ادبیات کلاسیک را به زبان اصلی بخوانند؟ 00:03:25.227 --> 00:03:26.411 نکته آن چیست؟ 00:03:26.435 --> 00:03:29.213 «خواندن زبا‌‌‌ن‌های خارجی در مدرسه اتلاف وقت است، 00:03:29.237 --> 00:03:32.897 وقتی می‌توانی کارهای دیگری به جای آن انجام دهی.» 00:03:33.887 --> 00:03:37.799 «اروپا چندین گروه زبانی را در یک فضای کوچک دور هم جمع کرده است.» 00:03:37.823 --> 00:03:41.332 بنابراین برای آمریکایی‌ها، چه لزومی دارد که زبان دیگری یاد بگیرند؟ 00:03:41.356 --> 00:03:44.712 از این کار چیز زیادی عایدشان نمی‌شود. 00:03:44.736 --> 00:03:45.895 این کار موردعلاقه من است 00:03:45.919 --> 00:03:48.062 «یک دانش آموز دربیرمنگام ممکن است ۱,۸۰۰کیلومتر 00:03:48.086 --> 00:03:50.572 سفر کند تا به مرز مکزیک برسد، 00:03:50.596 --> 00:03:54.604 اما بازهم در آنجا عده‌ای هستند که با او انگلیسی صحبت کنند تا کارش را راه بیندازد.» 00:03:54.628 --> 00:03:57.327 به عبارت دیگر، اگر می‌توانید دست تکان بدهید، 00:03:57.351 --> 00:03:59.171 می‌توانید خودتان را به مقصد برسانید 00:03:59.195 --> 00:04:02.251 و هیچ نیازی به یادگیری یک زبان دیگر ندارید. NOTE Paragraph 00:04:02.275 --> 00:04:07.307 چیزی که باعث این نگرش می‌شود این استعاره ذهنی است، 00:04:07.331 --> 00:04:08.894 که زبان یک ابزار است. 00:04:08.918 --> 00:04:11.878 و یک چیز کاملا راجع به این استعاره صدق می‌کند. 00:04:11.902 --> 00:04:13.149 زبان یک جور ابزار است 00:04:13.173 --> 00:04:16.777 از این جهت که با دانستن یک زبان محلی کار بیشتری از دستمان برمی‌آید. 00:04:16.801 --> 00:04:19.801 اما مفهوم آن این است که زبان تنها یک ابزار است، 00:04:19.825 --> 00:04:21.817 و این برداشت کاملا غلط است. 00:04:21.841 --> 00:04:25.142 اگر زبان تنها یک وسیله بود وسیله‌ی به درد نخوری می‌شد. 00:04:25.166 --> 00:04:28.776 و سال‌ها پیش باید آن را کنار می‌گذاشتیم و می‌رفتیم سراغ یک وسیله بهتر. 00:04:28.800 --> 00:04:30.332 به یک جمله فکر کنید. 00:04:30.356 --> 00:04:33.995 مثلا این یک جمله است که قطعا آن را گفته‌ام، «دیروز کین را دیدم.» 00:04:34.019 --> 00:04:35.268 دوستی به نام کین دارم. 00:04:35.292 --> 00:04:38.076 و وقتی من این جمله را می‌گویم «دیروز کین را دیدم.» 00:04:38.100 --> 00:04:39.826 به نظرتان هرچیزی که در 00:04:39.850 --> 00:04:43.072 با گفتن این جمله در ذهن من نقش می‌بندد در ذهن شما هم همان 00:04:43.096 --> 00:04:44.278 تداعی می‌شود؟ 00:04:44.302 --> 00:04:46.839 به سختی، زیرا که چیزهای زیادی در جریان است. NOTE Paragraph 00:04:46.863 --> 00:04:48.251 مثل وقتی که می‌گویم «دیروز» 00:04:48.275 --> 00:04:51.584 ممکن است به هوای دیروز فکر کنم در جایی که بودم. 00:04:51.608 --> 00:04:52.758 و اگر به خاطر داشته باشم 00:04:52.782 --> 00:04:56.226 یک بسته را یادم رفته بود که ارسال کنم و کردم. 00:04:56.250 --> 00:04:59.566 این جز سخنرانی بود اما واقعا یادم رفته است که آنرا بفرستم. 00:04:59.590 --> 00:05:02.440 که به این معناست که دوشنبه باید بفرستم. 00:05:02.464 --> 00:05:04.657 چون قرار است که دوشنبه به خانه برگردم. 00:05:04.681 --> 00:05:06.501 و البته که وقتی به دوشنبه فکر می‌کنم، 00:05:06.525 --> 00:05:09.471 یاد آهنگ «دوشنبه‌های آبی» گروه بنگل می‌افتم. آهنگ خوبی است. 00:05:09.495 --> 00:05:12.752 و وقتی واژه «اره» را بکار می‌برم به این عبارت فکر می‌کنم: 00:05:12.776 --> 00:05:15.863 «می‌بینم! مرد کور همانطور که چکش و اره‌اش را برمی‌داشت گفت.» 00:05:15.887 --> 00:05:17.038 همیشه این کار را می‌کنم. 00:05:17.062 --> 00:05:20.133 وقتی واژه‌ی «اره» را می‌شنوم، همیشه به آن فکر می‌کنم، 00:05:20.157 --> 00:05:22.254 چون پدر بزرگم همیشه آنرا تکرار می‌کرد، 00:05:22.278 --> 00:05:24.149 یاد پدر بزرگم می‌افتم. 00:05:24.173 --> 00:05:26.814 باز برگشتیم به آهنگ «دوشنبه‌های آبی»، بنا به دلایلی. 00:05:26.838 --> 00:05:30.100 در مورد کن وقتی می‌گویم «دیروزکن را دیدم،» 00:05:30.124 --> 00:05:33.227 به شرایطی که کن را دیدم فکر می‌کنم. 00:05:33.251 --> 00:05:36.030 این اتفاق همان روز افتاد. اینجا او با گربه من است. 00:05:36.054 --> 00:05:37.879 والبته وقتی به کن فکر می‌کنم، 00:05:37.903 --> 00:05:40.371 به این فکر می‌کنم که می‌خواهد به لانگ بیچ سفر کند، 00:05:40.395 --> 00:05:43.032 و بعد به یاد می‌آورم که دوست خوبم جان و مادرم 00:05:43.056 --> 00:05:44.830 از دانشگاه لانگ بیچ فارغ التحصیل شدند، 00:05:44.854 --> 00:05:47.698 دختر عمویم کیتی قرار است به لانگ بیچ برود. 00:05:47.722 --> 00:05:49.156 و دوباره «جنون دوشنبه‌». NOTE Paragraph 00:05:49.180 --> 00:05:51.962 این فقط بخشی از چیزی است که موقع صحبت کردن 00:05:51.986 --> 00:05:54.278 در ذهن شما اتفاق می‌افتد. 00:05:54.302 --> 00:05:56.897 و این تنها بخش کوچکی از تمام هرج و مرجی است که 00:05:56.921 --> 00:05:59.815 در ذهن ما رخ می‌دهد. 00:05:59.839 --> 00:06:01.141 چیزی که همه ما داریم. NOTE Paragraph 00:06:01.165 --> 00:06:02.329 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:06:02.353 --> 00:06:04.958 جای تعجب ندارد که چرا انقدر سیستم ما ضعیف عمل می‌کند؟ 00:06:04.982 --> 00:06:07.460 خوب تصور کنید، اگر می‌خواستم مقایسه‌ای بکنم، 00:06:07.484 --> 00:06:10.626 تصور کنید اگر می‌خواستید بدانید خوردن یک کیک چه حسی دارد، 00:06:10.650 --> 00:06:13.006 اما به جای خوردن کیک، 00:06:13.030 --> 00:06:16.252 مواد تشکیل دهنده‌ی آن را می‌خوردید 00:06:16.276 --> 00:06:17.807 جدا جدا، 00:06:17.831 --> 00:06:19.343 همراه با دستور عمل 00:06:19.367 --> 00:06:22.752 اینکه این مواد می‌توانند با هم ترکیب شوند تا کیک درست شود. 00:06:22.776 --> 00:06:24.680 باید دستور عمل را هم می‌خوردید. NOTE Paragraph 00:06:24.704 --> 00:06:25.768 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:06:25.792 --> 00:06:27.851 اگر قرار بود این شکلی یک کیک را امتحان کنیم، 00:06:27.875 --> 00:06:29.386 هیچگاه کیک نمی‌خوردیم. 00:06:30.485 --> 00:06:34.045 اما هنوز، زبان تنها راه -- تنها راهی -- است که 00:06:34.069 --> 00:06:38.263 می‌توان پی برد در مغز ما چه می‌گذرد. 00:06:38.287 --> 00:06:40.141 این در ضمیر ماست، 00:06:40.165 --> 00:06:41.609 چیزی که باعث می‌شود انسان باشیم 00:06:41.633 --> 00:06:44.871 چیزی که مارا از حیوانات متمایز می‌کند، 00:06:44.895 --> 00:06:46.728 همه این داخل هستند، 00:06:46.752 --> 00:06:50.696 و ما باید آن را به زبان خود شرح بدهیم. 00:06:50.720 --> 00:06:53.835 زبان بهترین راه برای این است که نشان دهیم در ذهن ما چه می‌گذرد. 00:06:53.859 --> 00:06:56.110 تصور کنید اگر از شما سوالی پیچیده مثل این بپرسم: 00:06:56.134 --> 00:06:58.467 «ذات افکار و احساس انسانی چگونه است؟» 00:06:58.491 --> 00:06:59.581 کاری که می‌کنید 00:06:59.605 --> 00:07:02.768 این است که تا آنجا که می‌توانید زبان‌های مختلف را 00:07:02.792 --> 00:07:04.387 مطالعه می‌کنید. 00:07:04.411 --> 00:07:06.426 یک نفر قادر به انجام آن نخواهد بود. 00:07:06.450 --> 00:07:07.812 برای مثال 00:07:07.836 --> 00:07:10.685 این عکسی است که از رومن کوچولو گرفته‌ام، 00:07:10.709 --> 00:07:13.688 که با یک دوربین ۱۲ مگاپیکسل گرفته شده است. 00:07:13.712 --> 00:07:17.144 حالا این همان عکس است که با دوربین پیکسل پایینتر گرفته شده است. 00:07:17.168 --> 00:07:21.051 مشخصا هیچ کدام از این‌ها یک گربه‌ی واقعی نیست. 00:07:21.075 --> 00:07:24.709 اما یکی از دیگری حس بهتر به شما می‌دهد. NOTE Paragraph 00:07:26.649 --> 00:07:28.633 زبان یک ابزار نیست. 00:07:28.657 --> 00:07:29.816 زبان میراث ماست، 00:07:29.840 --> 00:07:32.282 راهی برای نشان دادن انسان بودن است. 00:07:32.306 --> 00:07:36.697 البته، منظورم از «میراث» تمام انسان‌ها در تمام دنیاست. 00:07:36.721 --> 00:07:41.786 و از دست دادن حتی یک زبان از شفافیت آن تصویر کم می‌کند. NOTE Paragraph 00:07:41.810 --> 00:07:45.855 بنابرین به عنوان یک شغل در ۱۰ سال اخیر 00:07:45.879 --> 00:07:49.164 و همینطور برای تفریح و سرگرمی، 00:07:49.188 --> 00:07:50.899 من زبان‌هایی ابداع کرده‌ام. 00:07:50.923 --> 00:07:52.783 که «conlangs» نامیده می‌شوند، 00:07:52.807 --> 00:07:54.942 صورت کوتاه واژه «زبان‌های ساختگی» است. 00:07:54.966 --> 00:07:57.045 حالا که این حقایق را مطرح می‌کنم که داریم 00:07:57.069 --> 00:07:59.047 بعضی زیان‌های سیاره‌مان را از دست می‌دهیم 00:07:59.071 --> 00:08:00.890 و من زبان‌های جدیدی ابداع می‌کنم، 00:08:00.914 --> 00:08:03.696 ممکن است فکر کنید که رابطه عمیق‌تری 00:08:03.720 --> 00:08:04.886 بین این دو باشد. 00:08:04.910 --> 00:08:07.826 درواقع، خیلی‌ها هم هستند که این‌ها را و به هم ربط می‌دهند. 00:08:07.850 --> 00:08:09.877 این مرد خیلی دلخور شد وقتی فهمید 00:08:09.901 --> 00:08:12.715 زبان فیلم «آواتار» جیمزکامرون من درآوردی است. 00:08:12.739 --> 00:08:14.446 او می‌گوید، 00:08:14.470 --> 00:08:16.692 «در سه سالی که طول کشید تا جیمز کامرون 00:08:16.716 --> 00:08:18.969 فیلم آواتار را به صحنه ببرد، یک زبان ازبین رفت.» 00:08:18.993 --> 00:08:20.921 احتمالا چیزی بیشتر از یک زبان. 00:08:20.945 --> 00:08:24.389 «Na'vi نمی‌تواند جای خالی آنرا را پر کند! افسوس» 00:08:24.413 --> 00:08:26.725 جمله‌ی عمیق و رقت‌باری است -- 00:08:26.749 --> 00:08:29.366 اگر اصلا به آن فکر نکنید. NOTE Paragraph 00:08:29.390 --> 00:08:30.545 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:08:30.569 --> 00:08:32.612 من وقتی اینجا در کالیفرنیا بودم، 00:08:32.636 --> 00:08:34.015 دو رشته را به پایان رساندم. 00:08:34.039 --> 00:08:36.840 یکی زبانشناسی بود و اما دیگری انگلیسی بود. 00:08:36.864 --> 00:08:39.452 صد البته که رشته‌ی انگلیسی، مطالعات انگلیسی، 00:08:39.476 --> 00:08:42.438 آنطورکه ما فکرمی‌کنیم مطالعه زبان انگلیسی نیست. 00:08:42.462 --> 00:08:43.857 بلکه مطالعه‌ی ادبیات است. 00:08:43.881 --> 00:08:45.678 ادبیات یک رشته‌ی بی‌نظیر است 00:08:45.702 --> 00:08:49.493 چرا که ادبیات اساسا یک هنر است؛ 00:08:49.517 --> 00:08:51.180 که زیرمجموعه هنر قرار می‌گیرد. 00:08:51.204 --> 00:08:52.752 و کاری که ما نویسندگان می‌کنیم، 00:08:52.776 --> 00:08:57.855 با ادبیات شخصیت‌ها و تاریخ‌های کاملا جدیدی خلق می‌کنیم. 00:08:57.879 --> 00:09:00.895 و این برای ما بسیار جالب است که ببینیم 00:09:00.919 --> 00:09:06.006 نویسندگان می‌توانند چه نوع عمق و روحیات و عواطف خاصی را 00:09:06.030 --> 00:09:08.638 در این شخصیت‌های خیالی بگنجانند. 00:09:08.662 --> 00:09:11.283 به نحوی که -- یک نگاه به این بیندازید. 00:09:11.307 --> 00:09:13.561 یک سری از کتاب‌ها وجود دارند 00:09:13.585 --> 00:09:15.824 که به موضوع شخصیت‌های داستانی پرداخته‌ا‌ند. 00:09:15.848 --> 00:09:19.815 مثلا کل یک کتاب راجع به یک شخصیت داستانی خیالی است. 00:09:19.839 --> 00:09:22.010 یک کتاب کامل راجع به جرج ف‌ بابیت 00:09:22.034 --> 00:09:23.871 از کتاب «بابیت» اثر سینکلر لوئیس است. 00:09:23.895 --> 00:09:26.562 من تضمین می‌کنم که این کتاب از «بابیت» طولانی‌تر است، 00:09:26.586 --> 00:09:27.784 که یک داستان کوتاه است. 00:09:27.808 --> 00:09:29.547 کسی آن را به یاد دارد؟ 00:09:29.571 --> 00:09:32.762 کار خوبی است، به نظر من حتی از «خیابان اصلی» بهتر است. 00:09:32.786 --> 00:09:34.156 این نظر من است. 00:09:34.180 --> 00:09:37.889 ما هیچ وقت این حقیقت که ادبیات جالب است را زیر سوال نبرده‌ایم. 00:09:38.434 --> 00:09:39.989 برخلاف آن، 00:09:40.013 --> 00:09:44.077 زبان‌شناسان هم علاقه چندانی به این که زبان‌‌های ساختگی می‌توانند به عنوان یک 00:09:44.101 --> 00:09:47.968 تلاش هنری درباره عمق وجود انسان چه چیزی به ما بیاموزند ندارند. NOTE Paragraph 00:09:48.520 --> 00:09:51.397 یک مثال کوچک می‌زنم. 00:09:51.421 --> 00:09:54.144 سال‌ها پیش در مجله فارغ التحصیلان کالیفرنیا 00:09:54.168 --> 00:09:57.008 مقاله‌ای راجع به من نوشته شده بود. 00:09:57.032 --> 00:09:58.633 وقتی این مقاله را نوشتند، 00:09:58.657 --> 00:10:01.077 دنبال آدمی در جبهه مخالف من بودند، 00:10:01.101 --> 00:10:03.561 که در نظر اول کمی عجیب به نظر می‌آید. 00:10:03.585 --> 00:10:05.275 اینکه راجع به آدمی حرف می‌زنید 00:10:05.299 --> 00:10:08.442 و همزمان از یکی از مخالفان او می‌خواهید که حرف بزند. NOTE Paragraph 00:10:08.466 --> 00:10:09.742 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:10:09.766 --> 00:10:12.425 مخصوصا که در حال تمجید آن آدم هستید، بگذریم. 00:10:12.449 --> 00:10:14.972 موفق شدند که یکی از 00:10:14.996 --> 00:10:17.321 برجسته‌ترین زبان شناسان زمان ما را پیدا کنند، 00:10:17.345 --> 00:10:20.371 جورج لکاف که در دانشگاه برکلی زبان شناس است. 00:10:20.395 --> 00:10:23.957 کسی که آثارش برای همیشه شاخه‌ی زبان شناسی همچنین 00:10:23.981 --> 00:10:25.458 علوم شناختی را عوض کرده است. 00:10:25.482 --> 00:10:28.757 وقتی که از او درباره کار من و زبانی که ساخته‌ام سوال شد، او گفت، 00:10:28.781 --> 00:10:32.426 «کارهای زیادی هست که باید در مطالعه زبان انجام شود. 00:10:32.450 --> 00:10:35.206 باید وقت خود را صرف چیزی واقعی کنید.» 00:10:35.230 --> 00:10:36.381 بله. 00:10:36.405 --> 00:10:38.864 «چیزی واقعی». این شما را یاد چیزی نمی‌اندازد؟ 00:10:38.888 --> 00:10:42.627 با استفاده از یکی از نظریه‌هایی که خودش ابداع کرده، 00:10:42.651 --> 00:10:45.346 بگذارید شما را به این استعاره ذهنی ارجاع دهم: 00:10:45.370 --> 00:10:46.638 زبان یک ابزار است. 00:10:46.662 --> 00:10:50.093 به نظر می‌رسد که او برمبنای همین استعاره ذهنی کارمی‌کند؛ 00:10:50.117 --> 00:10:54.184 یعنی زبان وقتی مفید است که برای ایجاد ارتباط استفاده شود. 00:10:54.208 --> 00:10:57.506 در غیراین صورت زبان بی‌استفاده است. 00:10:57.530 --> 00:11:00.372 ممکن است از خود سوال کنید: ما با زبان‌های مرده چه می‌کنیم؟ 00:11:00.396 --> 00:11:01.612 به هر حال. NOTE Paragraph 00:11:01.636 --> 00:11:03.043 خوب، یه خاطر این عقیده، 00:11:03.067 --> 00:11:06.929 ممکن است این نهایت پوچی باشد 00:11:06.953 --> 00:11:10.366 که یک دوره Duolingo برای یادگیری زبان High Valyrian بگذرانیم 00:11:10.390 --> 00:11:12.938 که من برای سریال «تاج و تخت» در شبکه HBO خلق کردم. 00:11:12.962 --> 00:11:16.586 ممکن است از خودتان بپرسید خوب این ۷۴۰،۰۰۰ نفر دقیقا چه چیزی یاد می‌گیرند؟ NOTE Paragraph 00:11:17.368 --> 00:11:19.630 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:11:19.654 --> 00:11:21.717 بیاید یک نگاهی به آن بیندازیم. 00:11:21.741 --> 00:11:23.376 چه چیزی یاد می‌گیرند؟ 00:11:23.400 --> 00:11:25.760 چه چیزی می‌توانند یاد بگیرند؟ 00:11:25.784 --> 00:11:28.583 اگر زبان انگلیسی را زبان مقابل آن در نظر بگیریم -- 00:11:28.607 --> 00:11:31.141 این برای انگلیسی زبانان است -- 00:11:31.165 --> 00:11:33.220 انگلیسی زبانان چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. 00:11:33.244 --> 00:11:36.558 مثلا این جمله که احتمالا آنها هیچوقت برای ارتباط استفاده نخواهند کرد 00:11:36.582 --> 00:11:37.746 در تمام طول عمرشان: 00:11:37.770 --> 00:11:39.336 "Vala ābre urnes." 00:11:39.360 --> 00:11:40.733 یعنی «مرد زن را می‌بیند» 00:11:40.757 --> 00:11:42.647 آن خط میانی کوچک فهرست معانی آن است، 00:11:42.671 --> 00:11:44.887 بنابرایت ترجمه‌ی لغت به لغت آن می‌شود این. 00:11:44.911 --> 00:11:47.700 و آنها چیزهای بسیار جالبی یاد می‌گیرند، 00:11:47.724 --> 00:11:49.600 مخصوصا اگر انگلیسی زبان باشند. 00:11:49.624 --> 00:11:52.854 یاد می‌گیرند که فعل می‌تواند در پایان جمله بیاید. 00:11:52.878 --> 00:11:55.846 در صورتی که در انگلیسی اتفاق نمی‌افتد وقتی دو استدلال دارید. 00:11:55.870 --> 00:11:57.608 آنها یاد می‌گیرند که گاهی 00:11:57.632 --> 00:12:01.490 یک زبان معادلی برای حرف تعریف «the» ندارد -- جای آن خالی است. 00:12:01.514 --> 00:12:03.133 این کاری است که از زبان برمی‌آید. 00:12:03.157 --> 00:12:06.942 آنها یاد می‌گیرند که گاهی یک حرف صدادار می‌تواند طولانی‌تر باشد، 00:12:06.966 --> 00:12:08.927 به جای اینکه با کیفیت متفاوتی تولید شود 00:12:08.951 --> 00:12:12.133 همانطور که حروف صدادارکشیده ما هستند؛ 00:12:12.157 --> 00:12:15.657 آنها یاد می‌گیرند که این دستور زبان‌های کوچک وجود خارجی دارند. 00:12:15.681 --> 00:12:16.836 هوم؟ هوم؟ 00:12:16.860 --> 00:12:20.172 این صرف پایانی اسم‌ها «حالات» نامیده می‌شود -- NOTE Paragraph 00:12:20.196 --> 00:12:21.212 (خنده) NOTE Paragraph 00:12:21.236 --> 00:12:24.537 که می‎گوید چه کسی با چه کسی در یک جمله چکار می‌کند. 00:12:24.561 --> 00:12:27.588 حتی وقتی ترتیب واژگانی را عوض نمی‌کنیم 00:12:27.612 --> 00:12:29.334 و پایان‌ها را جابه‌جا می‌کنیم. 00:12:29.358 --> 00:12:32.350 و این نقش‌ها را در جمله عوض می‌کند. 00:12:32.374 --> 00:12:38.138 چیزی که یاد می‌گیرند این است که زبان کارهای مختلفی انجام می‌دهد. 00:12:38.513 --> 00:12:40.845 که به همین خاطر یادگیری زبان می‌تواند جالب باشد. 00:12:41.997 --> 00:12:45.767 چیزی که یاد می‌گیرند احترام گذاشتن به زبان است. 00:12:45.791 --> 00:12:49.974 و این حقیقت که ۸۸ درصد آمریکایی‌ها زبان انگلیسی را فقط در خانه صحبت می‌کنند، 00:12:49.998 --> 00:12:52.609 لزوما چیز بدی نیست. NOTE Paragraph 00:12:52.633 --> 00:12:56.436 می‌دانید چرا زبان‌ها در سیاره ما می‌میرند؟ 00:12:56.796 --> 00:13:02.018 به این خاطر نیست که دولت یک زبان را به گروه کوچک تحمیل می‌کند، 00:13:02.042 --> 00:13:04.556 یا چونکه گروه بزرگی از گویشوران آنها از بین می‌روند. 00:13:04.580 --> 00:13:07.656 این قبلا اتفاق افتاده و هنوز هم تکرار می‌شود، 00:13:07.680 --> 00:13:09.705 اما دلیل اصلی این نیست. 00:13:10.268 --> 00:13:13.046 دلیل اصلی این است که وقتی کودک در یک خانواده به دنیا می‌آید 00:13:13.070 --> 00:13:16.625 که زبانی را صحبت می‌کنند که جامعه آن را صحبت نمی‌کند، 00:13:16.649 --> 00:13:18.656 کودک آن را یاد نمی‌گیرد. 00:13:18.680 --> 00:13:19.965 چرا؟ 00:13:19.989 --> 00:13:24.291 چون که جامعه آن زبان را به رسمیت نمی‌شناسد. 00:13:24.315 --> 00:13:26.228 چون آن زبان به کار نمی‌آید. 00:13:26.252 --> 00:13:31.236 چون آن کودک با آن زبان نمی‌تواند در جامعه کار پیدا کند. 00:13:31.260 --> 00:13:35.291 چرا که اگر زبان فقط یک ابزار است، 00:13:35.315 --> 00:13:37.692 در این صورت زبان بومی آنها 00:13:37.716 --> 00:13:39.961 به مفیدی زبان High Valyrian می‌شود 00:13:39.985 --> 00:13:41.449 پس چرا خود را به زحمت بیندازند؟ NOTE Paragraph 00:13:43.387 --> 00:13:44.537 حالا... 00:13:46.514 --> 00:13:50.903 شاید مطالعه‌ی زبان منجر به روان شدن زبانی نشود. 00:13:50.927 --> 00:13:53.177 اما شاید این مساله‌ی مهمی نباشد. 00:13:53.855 --> 00:13:56.966 شاید اگر مردم بیشتر به مطالعه زبان‌های بیشتری بپردازند، 00:13:56.990 --> 00:13:59.608 موجب شود که تحمل زبانی بالا برود 00:13:59.632 --> 00:14:01.520 و استعمار زبانی کمتر شود. 00:14:01.949 --> 00:14:04.933 شاید اگر ما بیشتر به زبان به خاطر خود آن احترام بگذریم -- 00:14:04.957 --> 00:14:09.849 که درواقع بزرگترین ابداع در تاریخ بشر است -- 00:14:09.873 --> 00:14:11.079 آن وقت در آینده، 00:14:11.103 --> 00:14:14.992 می‌توانیم احیا شدن زبان‌های در حال انقراض را جشن بگیریم، 00:14:15.016 --> 00:14:16.683 برخلاف اشیای موجود در موزه. NOTE Paragraph 00:14:17.176 --> 00:14:18.992 Kirimvose (زبان High Valyrian) متشکرم. NOTE Paragraph 00:14:18.992 --> 00:14:20.388 (تشویق حضار)