Γεια σας Ταραχοποιά Στοιχεία...
Καλωσήρθατε στην Ταραχή.

Το όνομά μου δεν έχει καμία σημασία.

Ο Καπιταλισμός, ως ένα διεθνές
και διασυνδεόμενο σύστημα

οικονομικής κυριαρχίας,
παίρνει διάφορες μορφές

σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Αυτό συμβαίνει εν μέρει από την ανάγκη να ενσωματώθεί
στις τοπικές συνήθειες και συνθήκες,

και εν μέρει από την ίδια του τη δομή.

Σε κάποια εδάφη, η τοπική ζωή
χρωματίζεται από την σημασία της περιοχής

στην παγκόσμια οικονομία
ως πχ μια πηγή αγροτικής παραγωγής,

είτε ως πηγή εξόρυξης πρώτων υλών.

Εγώ έρχομαι από μια περιοχή που παράγει κάρβουνο.

Ο παππούς μου ήταν ανθρακωρύχος... όλοι μου οι πρόγονοι ήταν...

Αλλες περιοχές, όπως το Δέλτα του ποταμού Pearl
στην νοτιοανατολική Κίνα,

έχουν επιλεγεί για το ανεξάντλητο "απόθεμα"
φτηνού εργατικού δυναμικού

και έχουν μετατραπεί σε παγκόσμια κέντρα
φτηνής βιομηχανικής παραγωγής.

Εδώ, gadget υψηλης τεχνολογίας παράγονται μαζικά

κάτω από το άγρυπνο βλέμμα
του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος

και αποστέλλονται στις αγορές
του Παγκόσμιου Βορρά,

καταλήγοντας στις μητροπόλεις,

που η κάθε μια ανταγωνίζεται ώστε να καταστεί
κυρίαρχος κόμβος πολιτιστικής παραγωγής,

έρευνας, ανάπτυξης
και πληροφορίας.

Αλλά παρόλο που ο τοπικός χαρακτήρας
της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης

και αλλοτρίωσης διαφέρει,
κάθε γωνία αυτής της παγκόσμιας αυτοκρατορίας

συνδέεται με μια ενοποιητική λογική,

που στόχο έχει να κυριαρχήσει στις ζωές μας

για τα προνόμια μια μικρής μειονότητας.

Ο Εξευγενισμός (Gentrification),
ως μια πρωταρχική μέθοδος αστικού μετασχηματισμού

στον καπιταλισμό,

εμφανίζεται διαφορετικά σε διαφορετικές πόλεις και γειτονιές,
αλλά για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Αλλά ο "εξευγενισμός" (όπως και το οικονομικό σύστημα
του οποίου αποτελεί μέρος),

έχει μια τάση προς την ομογενοποίηση,

αναπλάθωντας γειτονιές που μοιάζουν περίεργα ίδιες

με άλλες αντίστοιχες
στην άλλη πλευρά του πλανήτη.

Οπως είδαμε και στο πρώτο επεισόδιο,

εκείνοι που βρίσκονται στη δίνη αυτής της διαδικασίας
βιώνουν αυτές τις άλλαγες

καταρχήν με την βία του εκτοπισμού,

και την γενική αποδόμηση
των κοινοτήτων

στις οποίες μεγάλωσαν.

Πολλοί άνθρωποι, δεν αρκούνται
στο ρόλο του παθητικού παρατηρητή,

του ξεριζώματός τους
και αποφασίζουν να αντισταθούν.

Στις επόμενες σκηνές θα δούμε μερικές

από τις ιστορίες αντίστασης,
στο Bay Area του Σαν Φρανσίσκο,

το Βερολίνου και το Μόντρεαλ.

Θα μιλήσουμε με αρκετά άτομα

που κάνουν τα εδάφη τους, εστίες αγώνα
ενάντια στην καταπάτηση

από εταιρίες υψηλής τεχνολογίας
και πανάκριβες μπουτίκ

... και κάνουν πολύ Ταραχή.

Η Silicon Valley βρίσκεται νότια
του Σαν Φρανσίσκο και του Όκλαντ,

και αναδύθηκε στον Ψυχρό Πόλεμο,
λαμβάνοντας τεράστια χρηματοδότηση

από τον Στρατό και την Κυβέρνηση
για να παράξει υψηλή τεχνολογία.

Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, πολλές από αυτές τις εταιρίες
στράφηκαν σε εμπορικό-καταναλωτικό μοντέλο.

Ηταν η ίδια περίοδος
που γεννήθηκε το ιντερνετ

και έγινε η χρηματιστηριακή φούσκα
των μετοχών τεχνολογίας ( το λεγόμενο dot com boom).

Αυτό που βλέπουμε τώρα, είναι πως το επιχειρηματικό μοντέλο
της Google και της Apple,

δεν πρόκειται να "σκάσει" απαραίτητα

όπως το μοντέλο των εταιριών στα τέλη του '90-αρχές 2000.

Στο Σαν Φρανσίσκο υπάρχουν
πολλές μικρότερες start-up εταιρίες.

Υπάρχουν επίσης τεράστιες εταιρίες όπως το Twitter,
στο κέντρο της πόλης.

Αυτές οι εταιρίες στην Silicon Valley έδωσαν
την δυνατότητα στους εργαζόμενούς τους,

να μετακινούνται
προς και από την δουλειά τους,

και να ζουν σε "cool"
και πολιτιστικά ενδιαφέρουσες γειτονιές,

στο Σαν Φρανσίσκο και το Όκλαντ.

Ο Εξευγενισμός έχει αντίκτυπο
σε όλη την Bay Area.

Υπάρχουν παντού μικρές, ατομικές,
όμορφες πράξεις αντίστασης

με δράστες εκμεταλλευόμενους
και καταπιεσμένους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους.

Τα μεγαλύτερα σημεία ανάφλεξης των αντιστάσεων
είναι το Σαν Φρανσίσκο και το Όκλαντ .

Πολλές γκαλερί και καλλιτέχνες,
ακόμα και κάποιοι καλοπροαίρρετοι,

συμμετέχουν στη διαδικασία εξευγενισμού
φτιάχνοντας έργα και χώρους

που εξυπηρετούν το "εξευγενισμένο" κοινό.

Συμμετέχουν και με το να μην αναγνωρίζουν ειλικρινώς
το πόσο δυναμικά εμπλέκονται τα έργα τους

στην στήριξη της βιομηχανίας του real estate
και του αποκλεισμού των ντόπιων κουλτούρων.

Η KHY είναι ένα graffiti crew,
ένα δίκτυο δημιουργών και ριζοσπαστών,

αλλά και ένα ευρύτερο κίνημα, μέσω του οποίου
άνθρωποι από διαφορετικές γειτονιές,

χώρους και κοινότητες, εκφράζουν την αγάπη,
την οργή και την αλληλεγγύη τους.

Συμμετέχουμε σε τοπικά project δρόμου
που παράγουν

τόσο πολιτισμική όσο και υλική αντίσταση
αλλά και τη σύναψη δεσμών

με καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους από τη γειτονιά.
Οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν λίγη

ή και καθόλου πρόσβαση
σε θεσμικούς ακτιβισμούς και κέντρα τεχνών.

Κατά βάση η "τέχνη του δρόμου" είναι νόμιμη,

και γι αυτό δεν στέκεται ενάντια στην "αξία" της ιδιοκτησίας.

Ούτε συνεισφέρει στον αγώνα για τους ελεύθερους δημόσιους χώρους.

Κάθε "χτύπημα" graffiti αντιπαρατίθεται
με την λογική της ιδιοκτησίας

και την ψευδαίσθηση
ότι το κράτος μπορεί να μας ελέγχει κάθε στιγμή.

Παρόλ' αυτά , το graffitiι μπορεί
να στοιχηθεί πίσω από τους σκοπούς του Εξευγενισμού,

αν δεν λάβει υπόψην του πολλούς παράγοντες.

Όταν το graffiti είναι και παράνομο
και ρητά ριζοσπαστικό στην πρόθεσή του,

δεν αποτελεί μόνο μια υλική πράξη αντίστασης,

αλλά και έναν τρόπο επικοινωνίας και έμπνευσης,

διερεύνησης και εξοικείωσης με το περιβάλλον μας,

και δημιουργίας εμπιστοσύνης
στην ικανότητα κάποιου να κάνει δράσεις,

είτε μόνος του είτε ως κομμάτι μιας ομάδας.

Το Project Χαρτογράφης Ενάντια στις Εξώσεις
είναι μια ομάδα

ψηφιακής αποτύπωσης και εξιστόρησης, κατασκευής ψηφιακών χαρτών,

δημιουργίας κοινοτικών δράσεων,

και συνεργατικής έρευνας, ενάντια στις εξώσεις.

Δουλεύουμε συλλογικά με διάφορους ανθρώπους από τις κοινότητες

και αυτή τη στιγμή περίπου 50 άνθρωποι
ασχολούνται με αυτό το Project.

Ανακαλύψαμε πως οι εξώσεις ακολουθούν συγκεκριμένο μοτίβο,
με αυτό που οι άνθρωποι στις γειτονιές

ονομάζουν το φαινόμενο "Σταση Λεωφορείων της Google".

Βασικά δεν είναι μόνο στάσεις λεωφορείων της Google
αλλά και άλλων μεγάλων εταιριών,

που χρησιμοποιούνται
για την μεταφορά των εργαζομένων τους.

Ανακαλύψαμε πως το 69% των εξώσεων
γίνονται σε 4 μπλοκ γειτονιών

όπου υπάρχουν στάσεις λεωφορίων για εργαζόμενους μεγάλων εταιρειών..

Το 2013,
αποφασίσαμε να μπλοκάρουμε ένα.

Πήραν μέρος διάφοροι ακτιβιστές
ενάντια στην αστική ανάπλαση στο Bay Area,

στο πρώτο μπλοκάρισμα λεωφορείου.

Αργότερα άλλες ομάδες όπως το Eviction Free San Francisco
(Σαν Φρανσίσκο χωρίς Εξώσεις)

έκαναν τα δικά τους μπλοκαρίσματα.

Πολλές αναρχικές ομάδες στο Όκλαντ
έκαναν μπλοκαρίσματα επίσης.

Τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν πολύ με αυτές τις δράσεις.

Και πιστεύω πως όλοι ξαφνικά, τοπικά,

σε επίπεδο ολόκληρης της χώρας αλλά και παγκόσμια,

έμαθαν για την στενή σχέση μεταξύ
της κερδοσκοπίας της βιομηχανίας του real estate

των εταιριών υψηλής τεχνολογίας και των εξώσεων.

Η αστυνομία είναι συνεργός στο gentrification

γιατί παρέχουν την "αναγκαία" φυσική βία.

Η αστυνομία είναι αυτή
που εκτελεί τις εκκενώσεις,

εκφοβίζει και απειλεί χώρους της εργατικής τάξης,

παρενοχλεί άστεγους, παρανομοποιεί σεξεργάτριες,
στοχοποιεί ως μέλη συμμοριών διάφορυς νεαρούς,

και γενικά ασκούν βία πάνω μας
για να μας δείξουν

πως δεν μας επιτρέπεται η πρόσβαση
σε αυτές τις περιοχές πλέον.

Και στις δύο πόλεις, συμβαίνουν διαρκώς
δολοφονίες από την αστυνομία,

κυρίως ανθρώπων από την μαύρη και την latino κοινότητα.
οι οποίες σχετίζονται με τον εξευγενισμό.

Πολλοί από τους δολοφονημένους, διαβιούσαν απλά
σε "διεκδικούμενους" κοινωνικούς χώρους,

όπως εργατογειτονιές και πάρκα,
που είχαν μπει στο στόχαστρο του εξευγενισμού.

Ο δήμος δημιούργησε apps για τα κινητά τηλέφωνα,
όπου μπορείς να κάνεις κράτηση σε δημόσιους χώρους άθλησης.

Μπορείς να πληρώσεις μέσω του app,
μια "χρονομερίδα" του δημόσιου χώρου άθλησης.

Εχει συμβεί το εξής επικό,
όπου κάποιοι εργαζόμενοι

από το Dropbox και το Air BnB
κανόνισαν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι

σε δημόσιο γήπεδο μέσω του app,

και προσπάθησε να εκδιώξει με τη βία
παρέες έγχρωμων νεαρών που έπαιζαν στο γήπεδο,

επειδή είχαν κάνει κράτηση μέσω app!

Στο μεταξύ οι νεαροί
έπαιζαν μπάλα εκεί για χρόνια

και εννοείται πως αγνοούσαν
τα πάντα γι αυτό το application.

Δεν είχε χρειαστεί να πληρώσουν ποτέ στο "γήπεδό τους"...

- Αν θέλετε να παίξετε μπάλα,
θα παίξετε μπάλα όπως όλοι μας.

- Δεν παίζουμε "μπάλα". Εχουμε κανονίσει αγώνα.
Νοικιάσαμε τον χώρο!

- Επειδή έχετε φράγκα
και πληρώσατε για το γήπεδο

δεν σημαίνει πως πως θα μας διώξετε για μια γαμω-ώρα!

- Πληρώσαμε 80 δολάρια το άτομο!

-Μαλακίες! Μαλακίες!.

Ευτυχώς μετά το περιστατικό, έγινε μια διαμαρτυρία

και οι νεαροί κράτησαν το "δικαίωμα"
να παίζουν στο γήπεδο

χωρίς app!

Τα "Sideshows" είναι μεγάλες
και παράνομες εκδηλώσεις

με οχήματα που κάνουν "καγκουριλίκια".

οργανώνονται με έναν αποκεντρωμένο τρόπο

από τη έγχρωμη
νεολαία της εργατικής τάξης,

και συγκεντρώνουν εκατοντάδες
αν όχι χιλιάδες συμμετέχοντες.

Οι διαταγές για διάλυση των sideshows
από τα μπατσικά που καταφτάνουν

αγνοούνται και συχνά δέχονται επιθέσεις
με μπουκάλια και άλλα αντικείμενα και εκδιώκονται .

Fuck the police!

Τα sideshows λειτουργούν ως

ένας συλλογικός τρόπος ενάντια στην αποξένωση,

το άγχος και την καταπίεση
της ζωής σε γειτονιές

που παλεύουν ενάντια στην φτώχεια και την βία.

Στο Βερολίνο, η μέση τιμή κατοικιών
αυξήθηκε πάνω από 20% πέρυσι,

κι η πόλη κέρδισε τον αμφιλεγόμενο τίτλο
της πιο hot αγοράς ακινήτων στον κόσμο.

Μεγάλο μέρος της αύξησης οφείλεται
σε ένα κύμα κερδοσκοπίας επί της αγοράς ακινήτων,

η οποία πυροδοτήθηκε εν μέρη από την
μεγάλης κλίμακας εκποίηση,

του πρώην δημάρχου,
Klaus Wowereit,

πάνω από 110,000 μονάδων εργατικής κατοικίας
σε ιδιώτες μεσίτες

και τράπεζες επενδύσεων όπως η Goldman Sachs.

Η ταχεία άνοδος των τιμών των
ακινήτων συνοδεύτηκε

από έναν καταιγισμό κατασκευών
νέων πολυόροφων πολυκατοικιών

που μεταμορφώνει τον χαρακτήρα
των εργατικών γειτονιών.

Κι αυτό συμβαίνει σε μία πόλη
που το 85% των κατοίκων είναι ενοικιαστές.

Μαζί με τη ραγδαία άυξηση του
κόστους ζωής, εδώ και χρόνια

το Βερολίνο προβάλει τον εαυτό του
ως η νέα Silicon Valley της Ευρώπης.

Ούσα ήδη φυτώριο ενός ολοένα αυξανόμενου
αριθμού πολυεθνικών start-ups στον τομέα της τεχνολογίας ,

η πόλη πρόσφατα επιλεχτηκε
ως μέρος για τις νέες εγκαταστάσεις της Google,

με πλάνο να ανοίξει μαγαζί στην τρέντι
εργατική γειτονιά του Kreuzberg.

Αυτή η ανακοίνωση προκάλεσε την
άμεση αντίδραση των κατοίκων

καθώς και των υπερασπιστών προαστασίας ψηφιακών
προσωπικών δεδομένων,

μετατρέποντας το προτεινόμενο προπύργιο
της Google σε ένα ισχυρό σύμβολο

των δεινών του gentrification,μιας πόλης που
"κινείται" από τον τομέα της τεχνολογίας & της πληροφορικής

και της ευρύτερης αναδιάρθρωσης
της παγκόσμιας οικονομίας

από τη βιομηχανία της τεχνολογίας

Ο κόσμος εδώ φοβάται πολύ
πως το Βερολίνο θα γίνει

ένα νέο Σαν Φρανσίσκο, ή ένα νέο Τορόντο,
ή ένα νέο Λονδίνο

όπου οι πλέον ευπαθείς ομάδες
θα εκδιωχθούν από τα κέντρα

και θα παραμεριστούν στην περιφέρεια.

Το Kreuzberg υπήρξε ιστορικά
κέντρο κοινωνικών αγώνων.

Αναρχικές ομάδες
ανθούσαν εδώ από τη δεκαετία του 90s,

και πολλά κινήματα
οργανώθηκαν σε αυτή τη γειρονιά.

Από πέρυσι,
πολλές ομάδες και άτομα

κινητοποιήθηκαν κατά της εγκατάστασης
της Google στο Kreuzberg.

Από τη μία πολύς κόσμος
από τη γειτονιά

που επηρρεάζεται
από τον εκτοπισμό που εξελίσσεται

αγωνίζεται κατά τις καπιταλιστικής
αναδιάρθρωσης της πόλης.

Βίωσαν την αύξηση του κόστους
ζωής τα προηγούμενα χρόνια

με τις start-ups να έρχονται στην περιοχή.

Οι εγκαταστάσεις της Google
απλά θα επιταχύνουν αυτή τη διαδικασία.

Από την άλλη όλο και περισσότεροι
αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως η Google

βρίσκεται στο κέντρο ενός αναπτυσσόμενου συστήματος
απολυταρχικού τεχνολογικού ελέγχου.

Με έναν πολύ αντι-ιεραρχικό τρόπο,
συγκροτήθηκε ένα δίκτυο κόσμου που αντιτίθεται σε αυτό.

Πρώτα με αφίσες στους δρόμους,

μετά ανοιχτές συνελέυσεις
στην αναρχική βιβλιοθήκη, Kalabal!k.

Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό εδώ είναι
να βλέπεις αυτά τα αντι-ιεραρχικά δίκτυα

με κόσμο να ενεργεί χωρίς πραγματική κεντρική διαχείριση
να εμπλέκεται σε πολλές και διαφορετικές άμεσες δράσεις

από γκράφιτι στους τοίχους των εγκαταστάσεων της
Google, μέχρι σε σε επιθέσεις με μπογιές.

Έγιναν ακάλεστες διαδηλώσεις

κάθε μήνα στον χώρο των εγκαταστάσεων,

και μια επίθεση με μολοτοφ στο συνεργαζόμενο χώρο της
στο εργοστάσιο της Start-Up υψηλής τεχνολογίας Gοrlitzer Park.

Επίσης, η εφημερίδα "Shitstorm"(Σκατοθύελλα)
που κυκλοφορεί 8000 φύλλα

έχει άρθρα που ασκούν κριτική στη Google
και τον κόσμο που αυτή εκπροσωπεί,

από μια αναρχική οπτική.

H Google είναι μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις
που λειτουργεί σήμερα ως σημείο σύγκλισης

της πληροφορικής, της κυβερνητικής, της νανοτεχνολογίας
της νευροεπιστήμης και της βιοτεχνολογίας.

Κια αυτό αποτελεί κάτι περισσότερο από
μια αναβάθμιση του βιομηχανικού συστήματος,

αλλά αποτελεί μια θεμελιώδη αλλαγή
προς μια μορφή εξουσίας-ως-κυριαρχία.

Επομένως δε θέλουμε με τίποτα
μια τέτοια οργάνωση για γείτονα.

Δε πρόκειταιι για καμιά μορφή υπερ-καπιταλιστικά
καθοδηγούμενου gentrification.

Είναι η Google.

Είναι η αυτοκρατορία της Google που ευθύνεται για τη μαζική
παρακολούθηση του καθένα μας πάνω στη γη.

Αυτή ήταν που στην πραγματικότητα κανονικοποίησε
ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στη μαζική παρακολούθηση.

Οπότε όταν αγωνιζόμαστε κατά του gentrification
αγωνιζόμαστε επίσης και κατά της μαζικής παρακολούθησης.

Αγωνιζόμαστε επίσς ενάντια
μιας τεχνολογικής δυστοπίας.

Κι επίσης αγωνιζόμαστε ενάντια
αυτού του υπερ-καπιταλισμού.

Τα μέτρα ασφάλειας γύρω από το μέρος
που πρόκειται να γίνουν οι εγκατάσεις της Google

αυξήθηκαν τρομερά όταν οι ακτιβιστές ξεκίνησαν
τις επιθέσεις στο ίδιο το κτήριο.

Έχουμε σταματήσει να μετράμε τις επιθέσεις
με μπογιές και τα γκράφιτι.

Με διάφορες γραμματοσειρές και χρώματα
έχουν ήδη γράψει "Fuck Google"

σε όλη την πρόσοψη του κτηρίου.

έτσι στην αρχή βάλανε μερικούς φύλακες,
μετά βάλαν φύλακες μέρα-νύχτα.

Μετά περισσότερους φρουρούς.

Μετά βλέπαμε συχνά και
αστυνομικούς να περνάνε.

Η Google προσπαθούσε να
αντιμετωπίσει τις προσπάθειές μας να ακουστεί η κριτική μας

με το να ρίχνει χρήματα στους επιχειρηματίες,

στους πολιτικούς και σε διάφορους άλλους θεσμούς της πόλης,

και κάνοντας τηις δικές τους απαντητικές
στην κριτική μας δημόσιες σχέσεις.

Μέχρι πρόσφατα οι περισσότερες ομάδες
υπήρξαν ενωμένες πάνω σε μια κοινή πρακτική

μη συνεργασίας με τις αρχές.

Αλλά στρατηγικές τύπου διαίρει και βασίλευε
άρχισαν

να καθιερώνονται ανάμεσά τους.

Η αστυνομία του Βερολίνου αντιδρά με έναν τρόπο
που εξυπηρετούσε τα οικονομικά συμφέροντα

της Google και όσων ήθελαν να
πάρουν τον έλεγχο της πόλης μας.

Είδαμε επίσης την πολιτική βούληση της τοπική διοίκηση της πόλης

για ένα gentrification τεχνολογικού τύπου.

και μια μεταμόρφωση των ζωών μας και των γειτονιών μας
σε μορφή "start-up"

Είναι ξεκάθαρο για μας πως δεν έχει καμία
σημασία ποιός πολιτικός είναι στην εξουσία

μια και κάθε φορά θα πάρουν
εκείνες τις αποφάσεις που εξυπηρετούν το κεφάλαιο.

Αυτό που ελπίζουμε να καταφέρουμε είναι
να κάνουμε την πόλη λιγότερο

ελκυστική σε τέτοιες επιχειρήσεις.

Αν διώξουμε την Google από το Kreuzberg,
ελπίζουμε πως κι άλλες επιχειρήσεις,

κι άλλοι γίγαντες της Silicon Valley,
θα το σκεφτούν δυο φορές

πριν κάνουν τα ίδια.

Από όλες τις αποικιοκρατούμενες περιοχές του
καναδικού κράτους

το Montreal ξεχωρίζει ανάμεσα στις
μεγάλες πόλεις,

τόσο για την "παράδοση"
στην αντίσταση

όσο και για τα προσιτά νοίκια.

Και παρόλο που ο εξευγενισμός δεν εξελίσσεται
με πολύ γρήγορους ρυθμούς

όπως σε άλλες κεντρικές πόλεις
της χώρας,

όπως το Toronto και η περιοχή του
Vancouver,

η περίπτωση του Montreal μοιάζει με άλλες
αμέτρητες περιπτώσεις

gentrification που έχουν
συμβεί παγκόσμια.

Δηλαδή, μιλάμε για αυξανόμενη ανοικοδόμηση συγκροτημάτων
κατοικιών και άλλων πολυτελών εγκαταστάσεων,

για εκρηκτική αύξηση του Airbnb,

και για την εμφάνιση αμέτρητων boutique,
trendy εστιατορίων και hipster καφετεριών

που απευθύνονται στους τουρίστες
και στους εύπορους κατοίκους.

Αγοράσαμε ένα κτίριο σε μια περιοχή
που θεωρούταν

γκέτο και από ένα "χρέπι"
μεταμορφώθηκε σε αυτό εδώ:

σε ένα υπερπολυτελές
υπέροχο men's club

που μόνο στα όνειρά μας
θα πηγαίναμε σε κάτι τέτοιο.

Με αυτές τις αλλαγές εκτοπίζεται κόσμος
από τις εργατικές γειτονιές

και τις γειτονιές μεταναστών

κάτι που έχει προκαλέσει
εκτεταμένες συλλογικές αντιστάσεις,

με πολυάριθμες ανώνυμες επιθέσεις

που οργανώνονται στην πόλη
από τον πολυπληθή αναρχικό χώρο.

Σε πολλές περιπτώσεις ο κόσμος
χρησιμοποιεί "αποικιοκρατικά" σχήματα λόγου

τα οποία ουσιαστικά νομιμοποιούν
τον εξευγενισμό στο Park Ex.

Πολύ συχνά αποκαλούν τις γειτονιές
εξωτικές,

ή κρυμμένο θησαυρό
ή καινούρια ανακάλυψη.

Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τα
εστιατόρια και πολλή λίγη έγνοια

για τους ανθρώπους
που ζουν στη γειτονιά.

Η Parc Extension είναι μια γειτονιά
που κατοικείται κυρίως από εργάτες,

μετανάστες και φτωχούς,

και βρίσκεται στο περίπου στο κεντρικό νότιο
τμήμα της Tiotiake, αλλιώς Montreal.

Σήμερα, η Park Ex είναι από τις πιο
φτωχές γειτονιές του Καναδά.

Η Plaza Hutchison πάντα αποτελούσε
το κεντρικό σημείο συνάντησης

των κατοίκων της Park Ex.

Την άνοιξη του 2017, το κτίριο της
Plaza Hutchison αγοράστηκε

από την BSR για να μετατραπεί σε
πολυτελή διαμερίσματα.

Από την αρχή, ο υπεύθυνος του έργου Ron Basal
ήταν ειλικρινής στις δηλώσεις του

για το ότι αυτά τα διαμερίσματα
θα νοικιαστούν σε "τιμές της αγοράς"

και όχι σε προσιτές
τιμές.

Προσπαθήσαμε να παρέμβουμε
στη διαδικασία αδειοδότησης,

και διακόψαμε αρκετά δημοτικά
συμβούλια για να

εμποδίσουμε τους υπεύθυνους
να παραχωρήσουν την άδεια.

Η αστυνομία μας ανάγκασε με τη βία
να αποχωρήσουμε.

Προχώρησε σε βία και συλλήψεις

με κατηγορίες
πολλών μελών της επιτροπής.

Νομίζω είναι ξεκάθαρο ότι ο
Basal δεν ενδιαφέρεται

καθόλου για το
καλό της γειτονιάς.

Τον ενδιαφέρει μόνο να βγάλει κέρδη
από τους εκτοπισμούς των κατοίκων.

Η εμπειρία μας έδειξε ότι το να
ασχολείσαι με τα τοπικά ζητήματα

μόνο καλό μπορεί να φέρει.

Υπήρχαν πολλές στιγμές

-άρνηση πληρωμών ενοικίου
στο Toronto και το Hamilton,

ή καταλήψεις κτιρίων
στο Montreal-

όπου αντιλαμβάνεσαι ότι
μπορείς να είσαι αποτελεσματικός

και χωρίς τις διοικητικές και
πολιτικές διασυνδέσεις

στον αγώνα
ενάντια στον εξευγενισμό.

Νομίζω ότι ήμασταν έμπνευση
για τη Hochelaga και το St. Henri,

μέρη στα οποία έγιναν κινητοποιήσεις από
μεγάλος μέρος της κοινότητας

και από αυτόνομες και
παρόμοιες ομάδες, οι οποίες

έδρασαν πιο
συγκρουσιακά.

Πιστεύουμε ότι αυτές οι ομάδες
υπήρξαν πολύ σημαντικές στο να

γίνει αντιληπτό ότι
ο εξευγενισμός είναι μια βίαιη διαδικασία

και ότι όλα αυτά τα καφέ
και τα πολυτελή μαγαζιά

δεν απευθύνονται σε όσους

ζουν στη γειτονιά.
Ελπίζουμε να γίνει και άλλη δουλειά

τους ερχόμενους μήνες και να γίνει
ξεκάθαρο στους εργολάβους και τους οπαδούς του εξευγενισμού

ότι αν προσπαθήσουν να
ξεκινήσουν τέτοια έργα

θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε
κάθε τους κίνηση.

Ξέρουμε ότι ο εξευγενισμός
πάει χέρι- χέρι με την

αστυνομική βία και την
κρατική καταστολή.

Και ειδικά το Park Ex είναι μία γειτονιά
που θεωρείται επικίνδυνη

-λόγω των διαφόρων φυλών-με έντονη παρουσία
και παρενοχλήσεις από την αστυνομία.

Για μας είναι διαρκές ζητούμενο να κάνουμε
τις γειτονιές μας

αφιλόξενες για εκείνους που
επιθυμούν τον εξευγενισμό

αλλά και να περιορίσουμε
τους λόγους για τους οποίους

απαιτείται αστυνομική παρουσία
στη γειτονιά.

Η St. Henri αποτελούσε ιστορικά
γειτονιά λευκών εργατών.

Εντάξει...στην πραγματικότητα
ιστορικά λέγεται περιοχή Kanienkehaka

αλλά αυτό είναι το
θέμα με τον εξευγενισμό.

Διαγράφει την αποικιοκρατική
βία και τους εκτοπισμούς που ακόμα συνεχίζονται.

Μερικές φορές οι αγώνες ενάντια στο gentrification
περιορίζονται από μια στάση του στυλ

"θέλουμε να μείνουμε εδώ" κι αυτό μπορεί
προσδώσει στους αγώνες ψιλό-χάλια σημεία

ειδικά στο πλαίσιο ενός λευκού
γαλλόφωνο εργατικού πληθυσμού

και να προκαλέσει αντιδράσεις προς τις εκτοπισμένες
ομάδες που έρχονται εδώ από όλο τον κόσμο.

Στα νοτιοδυτικά είχαμε και τις
καλές μας στιγμές.

Για παράδειγμα, η κατάληψη το 2013,
με τη συμμετοχή του POPIR

που ανάγκασε την πόλη να αποσπάσει μερικά οικόπεδα
στη γειτονιά από την ιδιωτική αγορά.

Δεν έχω τίποτα, καμία συμπόνοια, τίποτα!

Είναι πανκ, είναι αναρχικοί.
Είναι από το black bloc.

Υπάρχει μια ποικιλία δράσεων στον αγώνα

ενάντια στον εξευγενισμό
στο Μόντρεαλ, όπως πάντα.

Η "sausage heist" (κλοπή του λουκάνικου)
έχει ενδιαφέρον. Θυμίζει το Ρομπέν των Δασών.

Σάββατο βράδυ, λίγο πριν κλείσει
το κατάστημα του Maxime Tremblay

30 άτομα μπούκαραν μέσα.

Οι μισοί από αυτούς είχαν τσάντες,
στις οποίες έβαλαν τρόφιμα...

Είπαν στον υπάλληλο:
"Σκάσε, μην κουνηθείς"

"Μην κάνεις κάτι, το μόνο που
θέλουμε είναι να κλέψουμε προϊόντα."

Πέταξαν καπνογόνα,
έκλεψαν τρόφιμα, έβαψαν με σπρέι

και έκαναν αφισοκόλληση στα τζάμια.

Το μήνυμά τους;
Gentrifiers, δρόμο!

Ήταν μια θρασύδειλη πράξη,
με στόχο πολλές επιχειρήσεις

το Σάββατο, κοντά στο κλείσιμο τα μεσάνυχτα.

Μια ομάδα ατόμων
που φορούσε γυαλιά του σκι,

έσπασε τις τζαμαρίες 4 επιχειρήσεων.

Ντυμένοι όλοι στα μαύρα
οι βάνδαλοι προκάλεσαν ζημιές στις βιτρίνες

όπως φαίνεται σε αυτό το βίντεο
της Global News.

Όσον αφορά τις επιθέσεις,
το μεγαλύτερο μέρος της επικοινωνίας

έγινε μέσω ανώνυμων διαδικτυακών
κοινοτήτων.

Κάποιες φορές κολλάμε αφίσες
άλλες γράφουμε συνθήματα

ή μοιράζουμε κείμενα.

Κόσμος μοιράζει τα κείμενα
πόρτα πόρτα.

Τα media, προβάλλουν τις πιο
θεαματικές επιθέσεις

δεν μας υποστηρίζουν, και
ο κόσμος δε βασίζεται σε αυτά

για να προπαγανδίσει
τις δράσεις ή το σκεπτικό του.

Δεν είναι βανδαλισμός
είναι τρομοκρατία

στους κατοίκους της περιοχής.

Ο Corey Shapiro έχει κάποιες
επιχειρήσεις στη St. Henri.

Δύο από τις επιχειρήσεις του
σπάστηκαν μεσα στο σαβ/κο.

Ο Corey Shapiro
λίγα χρόνια πριν ήταν

γραφική φιγούρα και ο "ηγέτης"
τoυ εξευγενισμού στη St. Henri.

Στην περιοχή που μένω στο Μόντρεαλ
με φωνάζουν

...The Notorious Gentrifier
(διαβόητο εξευγενιστή)

Κάλεσε τους καταστηματάρχες να
ενωθούν

και να προσλάβουν security
για τα μαγαζιά τους.

Το κυριλέ μαγαζί με γυαλιά,
L' Archive, που είναι δικό του έτρωγε συνεχώς

φτυσιές και είχε τσαντιστεί.

Μια φορά κάποιος έφαγε κλήση για φτύσιμο
στο L' Archive γιατί ασφαλίτες

την είχαν στήσει έξω από το μαγαζί το βράδυ.

Οι μπάτσοι πάντα προστάτευαν
όσους είχαν λεφτά.

Στη Hochelaga συγκεκριμένα,
η άφιξη των γιάπηδων και των επιχειρήσεών τους,

η πλατεία valois, και τα συγκροτήματα κατοικιών
έπαιξαν σίγουρα σημαντικό ρόλο.

Η πόλη προσπαθεί να αλλάξει το στίγμα
της γειτονιάς αλλάζοντας το όνομα της περιοχής σε HOMA

- που είναι μια τόσο χιπστεράδικη
μίξη των Hochelaga-Maisonneuve.

Θέλουν να αλλάξουν την εικόνα αυτής της
γειτονιάς από μια σκληροτράχηλη εργατική γειτονιά

και περιοχή με ψιλο-παραβατικότητα
σε μια παιδική χαρά για τους γιάπις.

Και φυσικά αυτό δεν είναι παρά η συνέχεια

ενός καπιταλιστικού αποικιοκρατικού
πρότζεκτ κατοχής.

Οι αστυνομικές δυνάμεις του Μόντρεαλ
παίζουν τεράστιο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.

Απομάκρυναν σεξεργάτες από το δρόμο,
τοξικοεξαρτημένους, και άστεγους.

Μπορούν να λένε όσο θέλουν πως είναι
και καλά αντικειμενικοί και ουδέτεροι

αλλά οι νόμοι που εφαρμόζουν
ωφελούν τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες ακινήτων.

Υπήρχαν διάφορα αιτήματα από επιχειρηματίες,

κυρίως από όσους αποτέλεσαν στόχο
άμεσων δράσεων,

για να αυξηθούν οι κάμερες παρακολούθησης
στη γειτονιά.

Θέλουν να διασφαλίσουν πως αν κάποιος
κάνει την παραμική παράβαση

θα έχουν αποδείξεις και καταδίκες.

Η συνεργασία κράτους
και καπιταλιστών είναι τόσο κραυγαλέα.

Το Projet Montreal όπως ονομάστηκε
για μια και καλά 'κοινωνική μίξη',

είναι μια άλλη κωδική λέξη για το gentrification.

Αυτοί είναι φιλαράκια και ανυπομονούν
για το πότε η περιοχή θα γίνει καλύτερη,

δηλαδή πιο πλούσια και αποστειρωμένη.

Υπάρχουν κοινωνικές ομάδες
διαχειρίζονται τις ζημιές

και παρέχουν αμοιβαία βοήθεια που είναι κάτι καλό.

Γίνονται ενδιαφέρουσες άμεσες δράσεις
χωρίς κάποια κεντρική καθοδήγηση

κι αυτό συνεχίζεται όντας
αποτελεσματικό σε κάποιες περιπτώσεις.

Κάποιες επιχειρήσεις χτυπήθηκαν τόσο άσχημα,
που αναγκάστηκαν να κλείσουν για να καθαριστούν.

Είναι τρομακτικό γιατί δεν είναι η πρώτη φορά.

Ανησυχεί τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών.
Θυμώνοι τους πλούσιους.

Δείχνει πως οι μπάτσοι ειναι
κατά κάποιο τρόπο αναποτελεσματικοί,

και σίγουρα αφήνει περιθώρια
για εκδίκηση που θα προσφέρει κάθαρση.

Όταν μιλάμε για εδαφικότητα,
πρέπει να την αντιλαμβανόμαστε με όρους γης

και όχι γειτονιών μιας και ξεκάθρα
οριοθετεί χώρους.

Δε θα έπρεπε να χωρίζουμε το νησί σε
τετράγωνα και σε μικρότερα τετράγωνα.

Δεν είναι μια απόφαση που μπορούμε να πάρουμε εμείς
ενώ συνήθως χρησιμοποιείται από το κράτος

για χαρτογράφηση και για τον καλύτερο έλεγχο
της πόλης έτσι κι αλλιώς.

Οι πολιτικοί του δήμου προσπαθούν
συνεχώς να κατευνάσουν τους αγώνες, να τους κάνουν ειρηνικούς.

Αν τους ακούσουμε, καμία δράση πέρα από τις εκλογές
δε θα αποτελούσε λύση.

Είναι εγγενώς κατά των συγκρούσεων.

Ενώ συχνά μπορεί να βιώνεται ως τέτοια,
ο αγώνας ενάντια στο gentrification

δεν είναι ενα παιχνίδι που λήγει με ισοπαλία.

Με την οργάνωση και την πραγμάτωση
των συλλογικών αντιστάσεων

ενάντια στις δυνάμεις που τροφοδοτούν
και προωθούν αυτή τη διαδικασία,

οι κοινότητες δυναμώνουν και γίνονται πιο ανθεκτικές,

ακόμα κι όταν αντιμετωπίζουν τις τριβές
που προκαλούν οι εκτοπισμοί.

Τα μαθήματα που πήραμε από τις δράσεις
για την αποτροπή της κατασκευής

ενός πολυτελούς συγκροτήματος κατοικιών
μπορούν να εφαρμοστούν σε επόμενους αγώνες

για να σταματήσουμε το ξεπούλημα
των κοινωνικών κατοικιών.

Τακτικές που αναπτύχθηκαν σε έναν
αγώνα ενάντια στο άνοιγμα μιας νέας καφετέριας

μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να ασκηθεί πίεση
κατά περιβόητων άθλιων ιδιοκτητών.

Όταν κινούμαστε σε νέα
εδάφη διεθνώς,

είτε πρόκειται για σκοτεινούς διαδρόμους
όπου πάμε να βγάλουμε τις κάμερες παρακολούθησης ,

είτε πρόκειται για διαδρόμους κτηρίων
για να χτυπήσουμε την πόρτα των γειτόνων μας

-- από το κάθε ένα θα αποκομίσουμε ικανότητες
που δε θα αναπτύσσαμε

αν δεν είχαμε πάρει εξ αρχής
την πρωτοβουλία να δράσουμε.

Η εμπιστοσύνη και η μαχητικότητα είναι μεταδοτικές.

Τακτικές και στρατηγικές που ακονίζονται
στον αγώνα μπορεί να φανούν καταλυτικές,

με το να διαδίδονται πέραν
των αρχικών συμμετοχόντων

και εμπνέοντας άλλους στο να αναλάβουν παρόμοιες
δράσεις και να υπερασπιστούν τις γειτονιές τους.

Νομίζω πως σε μεγάλο βαθμό η σημασία,
ξέρετε, του κέντρου,

επηρεάσε άμεσα τον κόσμο στην οργάνωση.

Πιστεύουμε πως είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε
το ποιός έρχεται στις συναντήσεις μας.

Ποιά είναι η κατεύθυνση τον στόχων μας;
Και πως τους επικοινωνούμε στον κόσμο;

Γίνεται σημαντική δουλεία,
ή απλά - ξέρετε - μοιράζουμε κείμενα,

χτυπώντας πόρτες,

για να επικοινωνήσουμε με όποιον κόσμο βρίσκουμε;

Ξεκινάς με τους κοντινούς και με
τους συντρόφους που πραγματικά εμπιστεύεσαι.

Μπορείς να ξεκινήσεις με πολύ μικρά πράγμτατα όπως τα αυτοκόλλητα,
ή και με όσο μεγαλύτερα θες,

αλλά δράσε το συντομότερο.

Βεβαιωθείτε πως την ομάδα σας
δε την ενώνουν μόνο οι κοινές απόψεις,

αλλά και η φιλία και η αλληλεγγύη.

Πάνω απ' όλα πιστεύουμε πως
είναι σημαντικό να βρισκόμαστε

και σε άλλους αγώνες κατά της φτώχειας, του ρατσισμού
και του εκτοπισμού από τις γειτονιές.

Πάρε μαθήματα, αναπτύξου και χτίσε
μαζί με κόσμο που ασχολείται με άλλα πεδία

και κουλτούρες έτσι ώστε δίκτυα να αναπτύσσονται
πέρα από μικρούς, ριζοσπαστικούς κύκλους.

Οργάνωσε αυτά τα δίκτυα με μια
τοπική οπτική

αλλά με καθολικό / παγκόσμιο στόχο
και παγκόσμια εμβέλεια.

Βεβαιώσου ότι κάνεις ό,τι μπορείς για να εμπνεύσεις
τον κόσμο με όσα συμβαίνουν.

Νομίζω είναι σημαντικό για μας να
θυμόμαστε πως πατάμε σε κλεμμένα εδάφη,

να θυμόμαστε όλους αυτούς που εκτοπίστηκαν αρχικά

και να συνεχίζουμε να στηρίζουμε τους αγωνες
στεκόμενοι αλληλέγγυοι και στους ντόπιους πληθυσμούς.

Από το να συσσωρεύσουμε αυτή γνώση
και να δημιουργήσουμε αυτούς τους αγώνες από το μηδέν

και να συλλέξουμε δεδομένα
μέχρι το να περάσουμε σε άμεσες δράσεις.

Διαφορετικές ομάδες μπορούν να ιεραρχίσουν
διαφορετικά πράγματα.

Δεν είναι απαραίτητο όλοι να ασχολούνται με τις πολιτικές.

Δε χρειάζεται όλοι να φτιάχνουν χάρτες,

δε χρειάζεται όλοι, καταλαβαίνετε,
να οργανώνουν άμεσες δράσεις.

Αλλά, αν διαφορετικές ομάδες μπορούν να
αναλάβουν διαφορετικά πράγματα,

ή ίσως διαφορετικές ομάδες θα μπορούσαν, ξέρετε,
να δρουν σε διαφορετικές γειτονιές,

ή να έχουν διαφορετικές τοπικές αρμοδιότητες,
Πιστεύω πως οι αγώνες θα είναι

πιο δυναμικοί και αποτελεσματικοί.

Οπότε, πρέπει να διευρύνουμε την ανάλυσή μας,
πρέπει να βρούμε τρόπους να συνδέσουμε τους αγώνες

με την αυτονομία της κοινότητας και την αμοιβαία βοήθεια.

Πρέπει να μείνουμε προσηλωμένοι στον
βραχυπρόθεσμο στόχο μας,

αλλά και να τον συνδέσουμε με τους μακρυπρόθεσμους στόχους.

Επιδιώξτε να μείνετε στις γειτονίες σας,

να αναπτύξετε σχέσεις με τους γείτονές σας
που δεν είναι αναρχικοί

μη φοβάστε τις μαχητικές τακτικές αλλά
μη τις φετιχοποιείται κιόλας.

Ο αγώνας κατά του gentrification δεν είναι απαραίτητα
αγώνας κατά του καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας.

Έχει ένα πιο περιορισμένο πεδίο εφαρμογής,
και αυτό ανοίγει μέχρι την ανάκτηση.

Δυστυχώς, νομίζω πως έχει γίνει
μια φετιχοποίηση

των τακτικών και των συζητήσεων από όλες τις πλευρές.

Τόσο στην οργάνωση των κοινοτήτων
όσο και στις αποκεντρωμένες επιθέσεις.

θα έλεγα πως έχω ενοχληθεί
από τους λαϊκίστικους λόγους

και την αφηρημένη δόμηση της κοινότητας
από τα αριστερά,

και τις μαλακισμένες τοποθετήσεις εκτός των διαδικασιών.

Νομίζω πως έχει ενδιαφέρον να συζητήσουμε
αυτές τις διαφορετικές τακτικές

για να είμαστε ειλικρινείς σχετικά με το τι επιτυγχάνουν
και ποια είναι τα όριά τους.

Και για να είμαστε ανοιχτοί
στα διαφορετικά πράγματα που συμβαίνουν.

Και να εμπλεκόμαστε σε αυτούς τους αγώνες
μέσα από διάφορες κλίμακες

και μέσα από διάφορες τακτικές,

είναι πραγματικά σημαντικό, και νομίζω επιβάλλεται
αυτές οι διαδικάσίες

και αυτοί οι αγώνες να διατηρήσουν τις
αντι-ρατσιστικές, αντι-καπιταλιστικές και φεμινιστικές

προσεγγίσεις τους στον τρόπο οργάνωσης
και στη θεώρησή τους.

Πιστεύω πως είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Η συνειδητή επιθυμία για την καθολική ελευθερία
απαιτεί να μεταμορφώσουμε τους εαυτούς μας

και τις σχέσεις μας με το
περιεχόμενο των επαναστατικών αγώνων.

Δεν είναι απαραίτητο μόνο να τρέχουμε στη μία
και στην άλλη δράση,

αλλά το να κατακτούμε και να μαθαίνουμε πως να χρησιμοποιούμε
όλα αυτά τα εργαλεία που μπορούμε να κάνουμε

δικά μας και να τα χρησιμοποιήσουμε
κατά του υπάρχοντος

που στηρίζεται στην κυριαρχία.

Ιδιαίτερα, πρέπει να αναλύσουμε τον κόσμο και τη
δράση μας εντός του,

τις προσωπικές μας σχέσεις και το αήττητο πνεύμα.

Έχει επίσης καταστεί αναγκαίο
να αναγνωρίσουμε και με αποφασιστικότητα

να αποφύγουμε εκείνα τα εργαλεία κοινωνικής αλλαγής
που πρεσφέρει η τρέχουσα τάξη πραγμάτων

που το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν
τη λογική της κυριαρχίας και της υποταγής,

της ανάθεσης, της διαπραγμάτευσης,
τη συλλογή υπογραφών, του ευαγγελισμού

τη δημιουργία μαζικών εικόνων για τους εαυτούς μας,
και τα λοιπά...

Αυτά τα διευρυμένα εργαλεία ενισχύουν
συγκεκριμένα την ιεραρχία και τον διαχωρισμό

και την εξάρτηση από τις δομές εξουσίας,

και για αυτό και μας προσφέρονται
να τα χρησιμοποιήσουμε στους αγώνες μας.

Fuck off Google (x 6)

Δε ξέρω αν βοηθάει.

Μιας και οι πόλεις μας συνεχίζουν
σταθερά να μεταμορφώνονται

σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου,

πετώντας περισότερους εργάτες,
διαφυλετικούς και προσφυγικούς πληθυσμούς,

σε νέα προαστιακά γκέτο,

οι αγώνες κατά του gentrification θα γίνονται όλο και
επιτακτικοί και επείγοντες.

Αλλά για όσο άνθρωποι θα συνεχίσουν να ζουν σε πόλεις,

αυτά τα αστικά περιβάλλοντα
θα συνεχίσουν να είναι τόποι αντίστασης.

Το σχήμα που θα παίρνει αυτή η αντίσταση,
και το μέτρο της αποτελεσματικότητας της

θα εξαρτάται από τις πραγματικές δράσεις που θα γίνονται
για να χτιστεί η αλληλεγγύη στις γειτονίες μας,

να προετοιμάσουμε τη συλλογική μας άμυνα,
και να οξύνουμε τα επιθετικά μας μέσα.

Αυτή η διαδικασία απαιτεί ενεργή και
αφοσιωμένη δέσμευση

από τη μεριά των επαναστατών
που πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με υπομονή

για να δομήσουν σχέσεις αμοιβαίας
εμπιστοσύνης και σεβασμού,

και την ταπεινότητα να μάθουν και να υιοθετήσουν
τις στρατηγικές και τις τακτικές μας με το τρόπο που πρέπει.

Οπότε, σε αυτό το σημείο,
θα θέλαμε να σας θυμίσουμε πως ο Ταραξίας

προορίζεται για ομαδικές προβολές,

και ως μέσο προώθησης των συζητήσεων
και της συλλογικής οργάνωσης

Σας ενδιαφέρει να εμπλακείτε περισσότερο
στον αγώνα κατά του gentrification

και να υπερασπιστείτε τη γειτονία σας;

Σκεφτείτε τότε να συναντηθείτε με μερικούς συντρόφους,

και να οργανώσετε μια προβολή αυτού του βίντεο,
και να συζητήσετε από που θα μπορούσατε να ξεκινήσετε.

Υποτιτλισμός-μετάφραση: Θερσίτης-χώρος ραδιουργίας και ανατροπής
thersitis.espiv.net