Ah, Dünya'nın okyanusları. Çok güzeller, ilham veriyorlar ve hayat sağlıyorlar. Onlar ayrıca fark ettiğiniz gibi az çok bozulmuş hâlde. Örneğin Seyşeller'de, insan hareketleri ve iklim değişikliği mercanları mahvetti. Aşırı avlanma balık stoklarını sıfırladı. Biyo çeşitlilik tehlikede. Öyleyse ne yapabiliriz? Tabii ki bazı koruma yöntemleri. Doğa çok esnek. Deniz alanları stratejik olarak korunduğunda tüm ekosistemler eski gücüne kavuşabilir. Ancak denizel korunma alanı yaratmak kolay değil. İlk olarak nereyi koruyacağınızı çözmeniz gerekiyor. Bu mercan kayalıkları uluslararası avlanma rotasını kaplıyor ve bu balık kuluçkasıyla etkileşime giriyor. Her şey birbiriyle ilişkili. Ve deniz koruma planlarında bir alanın diğerini nasıl etkilediği dikkate alınmalı. Bir de herkesin buna katılımını sağlamak gerek. Kıyısal ekonomiler genelde balıkçılık ve turizme dayanıyor. Halk işini yapamayacağını düşünürse alanın başarılı olması için gereken yerel destek şansınız ortadan kalkar. Deniz koruma alanları güçlendirilmeli de. Bu da hükûmetin bizzat plana dâhil olması gerek demek. Para desteği yeterli olmayacak. Son olarak da koruma para gerektiriyor. Çok para. Ada ve kıyısal ulus hükûmetleri sularını korumak isteyebilir ama bu ulusların genellikle çok borcu var ve korumayı öncelik yapmak için güçleri yetmiyor. Deniz koruması finansmanı için hayırseverlere güvenirsek belki burada küçük bir koruma alanı, şurada da küçük bir tane elde ederiz. Ama uzun etkili olabilmesi için. daha hızlı bir şekilde daha çok deniz koruma alanı lazım. Öyleyse akıllı okyanus koruması nasıl bir şey? Hem yerli ekonomiyi hem de karmaşık ekosistemleri dikkate alan hükûmet desteği ve dikkatli planlamayı ve de parayı nasıl elde ederiz? Nature Conservancy'den cesur bir fikri sizinle paylaşmak istiyoruz. Bu fikir, bütün bunları tek hamlede kapsamayı hedefliyor. Şunu fark ettiler ki ada ve kıyı uluslarının borçları onları koruma amaçlarına ulaştıracak yegane şey. TNC'nin fikri bu borcu yeniden yapılandırarak finansman ve siyasi iradeyi canlandırmak ve böylelikle kayalıkları, mangrov ve balık av alanlarını korumak. Örneğin daha iyi bir faiz oranından faydalanmak için evinizi yeniden finanse ederseniz belki de çatı yalıtımı için para artırabilirsiniz. Blue Bonds for Conservation'ın kıyısal ülkeler için yaptığı şey bu. Borcu yeniden finanse edin, parayı, denizel koruma alanı yapmada kullanın. Bağımsız borç yapılandırması tabii ki bundan daha karmaşık ama temel olarak böyle. Yatırımcılar hemen 40 milyon dolar harcarsa 1,6 milyarlık okyanus korumasına yol verebilir. İşte iş bu şekilde yapılıyor. Adım 1: Anlaşmayı sağlamak. Kıyısal bir ulus kendi okyanus alanlarının en az %30'unu koruyabilir. Karşılığında Nature Conservancy; yatırımcılar, kamu finansmanları ve uluslararası gelişim örgütlerini dâhil ederek ülkenin borcunun bir kısmını yeniden yapılandırmayı görüşecekler, bu daha düşük faiz oranları ve daha uzun ödeme vadeleri demek. Adım 2: Bir deniz planı yaratmak. Aynı anda Nature Conervancy hem deniz bilimcilerle çalışıyor hem de hükûmet liderleri ve yerel hissedarlarla, böylece insanların ihtiyaçlarıyla okyanus ihtiyaçlarını birleştirecek ayrıntılı bir plan yaratmaya çalışacak. Adım 3: Uzun ömürlülük için aktive etmek. TNC bağımsız sürdürülen koruma güven fonu kuruyor. Borç yapılandırmasından gelen para yeni koruma alanlarını desteklemek için bu fona gidiyor. Bu fon, daha sonra taahhütleri için hükûmetleri sorumlu tutuyor, Blue Bonds'un gerçek koruma çalışmalarını finanse etmesini sağlıyor. Bu işe yarayabilir mi? Çoktan yaradı bile. 2016'da Seyşeller'de ulusal koruma planı yaratmada yardımcı oldu. TNC, hükûmetin 22 milyarlık borcunu yeniden yapılandırdı. Karşılığında hükûmet deniz alanlarının %30'unu korumak üzere anlaştı. Bugün, 400.000 km kare okyanus alanını korumak için Seyşeller yola koyulmuş durumda. Bu alan kabaca Almanya büyüklüğünde. Seyşeller mercan kayalıklarını koruyor, balıkçılığını tazeliyor, iklim değişikliğine dayanıklılığını geliştiriyor. Aynı anda, ekonomisini güçlendiriyor. Bu başarı diğer hükûmetlere not aldırıyor. Çoğu katılmak istiyor. Bunu büyük çapta ölçeklendirme fırsatı var. Ve hızlı bir şekilde. TNC bunun mümkün olduğu 20 ulus daha belirledi. Ama yapmak için çekirdek sermaye gerek. Ve tüm paydaşlarla çalışarak anlaşmaları yapılandıracak ve koruma planları geliştirebilecek yerel ekipler bulmak için de. İhtiyaç duyulan desteği beş yıl içinde elde edebilirlerse dört milyon km kare okyanus alanını koruyabilirler. Bu 10 Almanya demek. Bu, tüm dünya okyanuslarındaki koruma alanlarını inanılmaz bir %15 oranıyla artırabilir. Dünyanın devasa mercan kayalıklarının yenilenmesini ve sayısız türe koruma sunulmasını sağlar. Bu gerçekten harika olurdu. Ve bu sadece bir başlangıç. Dünyada böyle bir borç dönüştürmenin işe yarayacağı 20 değil, neredeyse 100 ülke var. Bu yaklaşımla herkes kazanır. Hükûmetler, yerel vatandaşlar, finansmanlar ve en önemlisi okyanuslarımız. Yani aslında, hepimiz kazanıyoruz. Ah, Dünya'nın okyanusları. [Audacious Project]