1
00:00:00,036 --> 00:00:04,605
ตอนที่ฉันตกลงจะมาทำสิ่งนี้ ฉันไม่รู้

2
00:00:04,605 --> 00:00:10,285
ว่าเขาอยากให้ฉันมาพูดหรือมาร้องเพลง

3
00:00:10,285 --> 00:00:15,333
แต่พอเขาบอกว่าหัวข้อคือเรื่องภาษา

4
00:00:15,333 --> 00:00:20,104
ฉันรู้สึกว่า
ฉันต้องพูดเกี่ยวกับอะไรสักอย่างบ้างแหละ

5
00:00:20,104 --> 00:00:24,453
ฉันมีปัญหา

6
00:00:24,453 --> 00:00:26,467
มันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในโลก

7
00:00:26,467 --> 00:00:27,664
ฉันสบายดี

8
00:00:27,664 --> 00:00:29,413
ฉันไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

9
00:00:29,413 --> 00:00:31,314
ฉันรู้ว่าอีกหลายๆ คนบนโลกใบนี้

10
00:00:31,314 --> 00:00:35,482
ต้องเจอกับอะไรที่แย่กว่ามากมาย

11
00:00:35,482 --> 00:00:41,432
แต่สำหรับฉัน ภาษาและดนตรี

12
00:00:41,432 --> 00:00:45,867
เกิดการเชื่อมโยงกัน
อย่างเหนียวแน่นผ่านสิ่งสิ่งนี้

13
00:00:45,867 --> 00:00:53,556
ประเด็นคือ ฉันติดอ่าง

14
00:00:53,556 --> 00:00:56,104
มันอาจจะดูตลกพิกล 
เพราะชีวิตของฉันที่ผ่านมา

15
00:00:56,104 --> 00:00:59,902
ก็ใช้เวลาอยู่บนเวทีซะเยอะ

16
00:00:59,902 --> 00:01:02,926
ใครๆ ก็คงจะคิดว่าฉันคุ้นเคย

17
00:01:02,926 --> 00:01:05,358
กับการอยู่ต่อหน้าสาธารณะ
และรู้สึกสบายๆ ที่ยืนอยู่ตรงนี้

18
00:01:05,358 --> 00:01:07,798
พูดคุยกับพวกคุณ

19
00:01:07,798 --> 00:01:12,568
แต่จริงๆ แล้ว 
ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้

20
00:01:12,568 --> 00:01:16,919
ซึ่งรวมถึง ณ เวลานี้ด้วย 
สิ่งที่ฉันกลัวอย่างสุดชีวิตคือ

21
00:01:16,919 --> 00:01:20,229
การพูดในที่สาธารณะ

22
00:01:20,229 --> 00:01:24,931
ส่วนการร้องเพลงในที่สาธารณะน่ะ 
คนละเรื่องเลย (เสียงหัวเราะ)

23
00:01:24,939 --> 00:01:28,432
เดี๋ยวอีกแป๊บหนึ่งค่อยว่ากัน

24
00:01:28,432 --> 00:01:34,342
ฉันไม่เคยพูดถึงมันอย่างเปิดอกขนาดนี้มาก่อน

25
00:01:34,342 --> 00:01:36,674
ฉันคิดว่ามันเป็นเพราะฉันอยู่ด้วยความหวังมาตลอด

26
00:01:36,674 --> 00:01:39,218
ว่าเมื่อฉันเป็นผู้ใหญ่

27
00:01:39,218 --> 00:01:45,490
ฉันจะเลิกติดอ่าง

28
00:01:45,490 --> 00:01:48,705
ฉันโตมากับความคิดที่ว่าเมื่อฉันโตแล้ว

29
00:01:48,705 --> 00:01:51,912
ฉันจะได้เรียนภาษาฝรั่งเศส

30
00:01:51,912 --> 00:01:55,190
และเมื่อฉันโต 
ฉันจะเรียนรู้การจัดการเรื่องเงินๆ ทองๆ

31
00:01:55,190 --> 00:01:57,468
และเมื่อฉันโต ฉันจะเลิกติดอ่าง

32
00:01:57,468 --> 00:01:59,791
แล้วฉันจะสามารถพูดในที่สาธารณะ
และอาจจะเป็นนายกรัฐมนตรี

33
00:01:59,791 --> 00:02:03,156
และทุกอย่างก็เป็นไปได้... ก็นะ

34
00:02:03,156 --> 00:02:06,556
(เสียงหัวเราะ)

35
00:02:06,556 --> 00:02:09,605
ฉะนั้นฉันจึงสามารถพูดถึงมันได้

36
00:02:09,605 --> 00:02:13,427
เพราะฉันมาถึงจุดที่ —

37
00:02:13,427 --> 00:02:17,367
คือ ฉันก็ 28 แล้ว

38
00:02:17,367 --> 00:02:19,857
ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าฉันโตแล้ว

39
00:02:19,857 --> 00:02:21,679
(เสียงหัวเราะ)

40
00:02:21,679 --> 00:02:23,681
และฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว

41
00:02:23,681 --> 00:02:27,757
ผู้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยอาชีพนักแสดง

42
00:02:27,757 --> 00:02:30,659
ทั้งๆที่มีปัญหาเรื่องการพูด

43
00:02:30,659 --> 00:02:34,867
ฉันเลยคิดว่าฉันน่าจะเปิดอกพูดความจริงดีกว่า

44
00:02:34,867 --> 00:02:38,849
การพูดติดอ่างมีหลายๆ แง่มุมที่น่าสนใจ

45
00:02:38,849 --> 00:02:42,223
สำหรับฉัน สิ่งที่แย่ที่สุดที่จะเกิดขึ้นได้

46
00:02:42,223 --> 00:02:45,485
คือการไปเจอกับคนติดอ่างอีกคนหนึ่ง

47
00:02:45,485 --> 00:02:48,701
(เสียงหัวเราะ)

48
00:02:48,701 --> 00:02:51,908
มันเกิดขึ้นตอนที่ฉันอยู่ที่เมืองฮัมบูร์ก

49
00:02:51,908 --> 00:02:53,911
มีผู้ชายคนหนึ่ง 
ตอนที่เราทำความรู้จักกันเขาพูดว่า

50
00:02:53,911 --> 00:02:57,532
"สวัสดี ผ-ผ-ผ-ผมชื่อโจ"

51
00:02:57,532 --> 00:03:01,793
แล้วฉันก็พูดว่า 
"โอ้ สวัสดี ฉ-ฉ-ฉ-ฉันชื่อเม็ก"

52
00:03:01,793 --> 00:03:04,450
ลองจินตนาการดูสิว่า
ฉันตกใจแค่ไหนตอนที่ระลึกได้ว่า

53
00:03:04,450 --> 00:03:06,355
เขาคิดว่าฉันล้อเลียนเขาอยู่

54
00:03:06,355 --> 00:03:10,450
(เสียงหัวเราะ)

55
00:03:12,197 --> 00:03:17,230
คนอื่นคิดว่าฉันเมาตลอดเวลา

56
00:03:17,230 --> 00:03:20,630
(เสียงหัวเราะ)

57
00:03:20,630 --> 00:03:24,306
หลายคนคิดว่าฉันลืมชื่อของพวกเขา

58
00:03:24,306 --> 00:03:28,997
เวลาที่ฉันลังเลก่อนที่จะพูดออกมา

59
00:03:28,997 --> 00:03:31,220
แล้วมันเป็นอะไรที่แปลกมาก เพราะว่า

60
00:03:31,220 --> 00:03:35,459
คำนามนี่เป็นอะไรที่แสบที่สุดเลย

61
00:03:35,459 --> 00:03:39,249
ถ้าฉันกำลังจะใช้คำว่า "วันพุธ" ในประโยค

62
00:03:39,249 --> 00:03:42,152
และฉันกำลังจะมาถึงคำนั้นแล้ว

63
00:03:42,152 --> 00:03:45,121
และฉันรู้สึกว่าฉันจะติดอ่างหรืออะไรประมาณนั้น

64
00:03:45,121 --> 00:03:48,431
ฉันสามารถเปลี่ยนคำนั้นเป็น "วันพรุ่งนี้"

65
00:03:48,431 --> 00:03:50,490
หรือ "วันที่ถัดจากวันอังคาร"

66
00:03:50,490 --> 00:03:52,883
หรืออะไรอย่างอื่นสักอย่าง

67
00:03:52,883 --> 00:03:57,866
มันดูเยอะ แต่มันก็ช่วยให้ผ่านไปได้

68
00:03:57,866 --> 00:04:00,408
เพราะที่ผ่านมาฉันก็เรียนรู้ที่จะ

69
00:04:00,408 --> 00:04:04,795
พลิกแพลงใช้ช่องโหว่ตรงนี้ของการพูด

70
00:04:04,795 --> 00:04:07,926
แบบที่ว่า ในวินาทีสุดท้าย

71
00:04:07,926 --> 00:04:12,207
คุณพลิกเปลี่ยนคำคำนั้นไป
แล้วหลอกสมองตัวเอง

72
00:04:12,207 --> 00:04:15,915
แต่ชื่อคนมันไม่ใช่อะไรที่เปลี่ยนได้

73
00:04:15,915 --> 00:04:17,864
(เสียงหัวเราะ)

74
00:04:19,813 --> 00:04:21,762
ช่วงที่ฉันร้องเพลงแจ๊สบ่อยๆ

75
00:04:21,762 --> 00:04:27,285
ฉันทำงานบ่อยกับนักเปียโนคนหนึ่งที่ชื่อสตีฟ

76
00:04:27,285 --> 00:04:29,899
คุณคงพอจะสรุปได้ว่า

77
00:04:29,899 --> 00:04:33,173
เสียง "ส" กับ "ต" ไม่ว่าจะอยู่รวมกันหรือแยกกัน

78
00:04:33,173 --> 00:04:36,216
เป็นจุดอ่อนแท้ๆ ของฉันเลย

79
00:04:37,287 --> 00:04:39,439
แต่ฉันก็ต้องแนะนำนักดนตรี

80
00:04:39,439 --> 00:04:42,651
ในขณะที่เสียงจังหวะในพื้นหลังกำลังเล่นอยู่

81
00:04:42,651 --> 00:04:45,500
แล้วพอมาถึงสตีฟ

82
00:04:45,500 --> 00:04:51,271
ฉันก็มักจะติดอยู่ที่ "สต"

83
00:04:51,271 --> 00:04:53,943
แล้วมันเป็นอะไรที่น่าอายและอึดอัดมาก
แถมยังเป็นตัวทำลายบรรยากาศที่ดีเยี่ยม

84
00:04:56,615 --> 00:04:59,287
พอเกิดขึ้นหลายๆ ครั้ง

85
00:04:59,287 --> 00:05:04,387
สตีฟเลยยินดีที่จะใช้ชื่อ "ซีฟ" แทน

86
00:05:04,387 --> 00:05:08,982
แล้วเราก็ผ่านกันมาแบบนี้ (เสียงหัวเราะ)

87
00:05:09,887 --> 00:05:12,238
ฉันไปรับการบำบัดมาเยอะอยู่

88
00:05:12,238 --> 00:05:14,525
และวิธีการรักษาหนึ่งที่แพร่หลายคือการใช้

89
00:05:14,525 --> 00:05:19,433
เทคนิคหนึ่งที่เรียกว่าการพูดแบบลื่นไหล

90
00:05:19,433 --> 00:05:24,858
ซึ่งก็คือการที่คุณแทบจะร้องทุกอย่างออกมาเป็นเพลง

91
00:05:24,858 --> 00:05:27,210
ประมาณว่าเชื่อมทุกคำเข้าด้วยกัน

92
00:05:27,210 --> 00:05:31,475
เป็นท่วงทำนอง เหมือน
การพูดของครูโรงเรียนอนุบาล

93
00:05:31,475 --> 00:05:35,454
แล้วมันทำให้คุณฟังดูใจเย็นมาก
เหมือนทานยาแวเลียมไปซะเยอะ

94
00:05:35,454 --> 00:05:39,246
แล้วทุกอย่างช่างสงบสุขเหลือเกิน (เสียงหัวเราะ)

95
00:05:39,246 --> 00:05:42,373
ซึ่งนั่นไม่ใช่ตัวฉันที่แท้จริง

96
00:05:42,373 --> 00:05:45,698
ฉันก็ใช้วิธีนั้นอยู่หรอก

97
00:05:45,698 --> 00:05:52,532
ฉันใช้มันเวลาไปออกรายการโทรทัศน์

98
00:05:52,532 --> 00:05:55,911
หรือเวลาต้องให้สัมภาษณ์รายการวิทยุ

99
00:05:55,911 --> 00:06:00,774
เมื่อมูลค่าของเวลาออกอากาศอยู่ที่จุดสูงสุด

100
00:06:00,774 --> 00:06:03,828
(เสียงหัวเราะ)

101
00:06:03,828 --> 00:06:08,216
ฉันผ่านมันไปด้วยวิธีนี้เพื่องานของฉัน

102
00:06:08,216 --> 00:06:10,933
แต่ในฐานะศิลปินคนหนึ่งที่รู้สึกว่าผลงาน

103
00:06:10,933 --> 00:06:16,903
ควรเกิดขึ้นบนพื้นฐานของความซื่อสัตย์

104
00:06:16,903 --> 00:06:20,937
และความเป็นจริง

105
00:06:20,937 --> 00:06:24,671
หลายครั้งมันทำให้รู้สึกว่าเป็นการหลอกลวง

106
00:06:24,671 --> 00:06:27,885
ซึ่งก็คือเหตุผลว่าทำไมก่อนที่ฉันจะร้องเพลง
ฉันอยากจะบอกคุณ

107
00:06:27,885 --> 00:06:31,544
ว่าการร้องเพลงมีความหมายอย่างไรกับฉัน

108
00:06:31,544 --> 00:06:35,595
มันเป็นอะไรมากกว่าการทำเสียงเพราะๆ

109
00:06:35,595 --> 00:06:40,997
และมันเป็นอะไรมากกว่าการทำเพลงดีๆ

110
00:06:40,997 --> 00:06:46,531
มันมากกว่าการรู้สึกเป็นที่รู้จักหรือมีคนเข้าใจ

111
00:06:46,531 --> 00:06:52,696
มันมากกว่าการทำให้คุณสามารถรู้สึกสิ่งที่ฉันรู้สึก

112
00:06:52,696 --> 00:06:55,385
มันไม่ใช่เรื่องของตำนาน

113
00:06:55,385 --> 00:07:00,427
หรือการสร้างตนเองให้เป็นตำนานสำหรับคุณ

114
00:07:00,427 --> 00:07:05,805
ด้วยกลไกอะไรสักอย่าง

115
00:07:05,805 --> 00:07:10,305
ของโสตประสาทสมองมนุษย์

116
00:07:10,305 --> 00:07:15,761
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดอ่างเวลาร้องเพลง

117
00:07:15,761 --> 00:07:19,517
ตอนที่ฉันเด็กๆ นั่นเป็นวิธีหนึ่งในการรักษา

118
00:07:19,517 --> 00:07:21,970
และสำหรับฉันมันก็ได้ผลมาก

119
00:07:21,970 --> 00:07:27,850
การร้องเพลงน่ะ ฉันเลยทำซะเยอะ

120
00:07:27,850 --> 00:07:31,993
และนั่นก็เป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้ในวันนี้

121
00:07:31,993 --> 00:07:36,358
(เสียงปรบมือ)

122
00:07:36,358 --> 00:07:39,849
ขอบคุณค่ะ

123
00:07:42,010 --> 00:07:46,583
สำหรับฉันแล้ว การร้องเพลงคือ
การปลดเปลื้องความกังวลทุกอย่าง

124
00:07:46,583 --> 00:07:55,430
มันเป็นเวลาเดียวที่ฉันรู้สึกว่า
สามารถสื่อความได้อย่างคล่องแคล่ว

125
00:07:55,430 --> 00:07:58,856
มันเป็นเวลาเดียวที่สิ่งที่ออกมาจากปากของฉัน

126
00:07:58,856 --> 00:08:01,448
มีความหมายตรงเป๊ะกับสิ่งที่ฉันต้องการจะสื่อ

127
00:08:01,448 --> 00:08:03,731
(เสียงหัวเราะ)

128
00:08:03,731 --> 00:08:06,668
ฉันรู้ว่านี่คือ TED Talk

129
00:08:06,668 --> 00:08:10,417
แต่ตอนนี้ฉันจะร้องเพลงแทนละ

130
00:08:10,417 --> 00:08:11,976
นี่เป็นเพลงที่ฉันแต่งขึ้นเมื่อปีที่แล้ว

131
00:08:11,976 --> 00:08:14,374
ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ

132
00:08:14,374 --> 00:08:19,548
(เสียงปรบมือ)

133
00:08:27,321 --> 00:08:33,180
(เสียงเปียโน)

134
00:08:42,819 --> 00:08:46,692
♪ ฉันคงจะเป็นผู้เลอโฉมได้ ♪

135
00:08:46,692 --> 00:08:50,168
♪ แต่จมูกของฉัน ♪

136
00:08:50,168 --> 00:08:53,802
♪ ใหญ่เกินไปนิด ♪

137
00:08:53,802 --> 00:08:57,300
♪ สำหรับใบหน้าของฉัน ♪

138
00:08:57,300 --> 00:09:01,175
♪ และฉันคงจะเป็นนักช่างฝันได้ ♪

139
00:09:01,175 --> 00:09:04,640
♪ แต่ความฝันของฉัน ♪

140
00:09:04,640 --> 00:09:08,251
♪ ยิ่งใหญ่เกินไปหน่อย ♪

141
00:09:08,251 --> 00:09:11,840
♪ สำหรับพื้นที่แค่นี้ ♪

142
00:09:11,840 --> 00:09:15,777
♪ และฉันคงจะเป็นเทพธิดาได้ ♪

143
00:09:15,777 --> 00:09:19,450
♪ แต่บุญบารมีของฉัน ♪

144
00:09:19,450 --> 00:09:22,886
♪ จืดจางลงในแสงแพรวพราว ♪

145
00:09:22,886 --> 00:09:26,407
♪ จากความสง่างามของคุณ ♪

146
00:09:26,407 --> 00:09:30,164
♪ และฉันคงจะเป็นตัวโจ๊ก ♪

147
00:09:30,164 --> 00:09:38,939
♪ แต่ไพ่ใบนั้นกลับดูงี่เง่าเมื่อคุณวาง ♪

148
00:09:38,939 --> 00:09:43,174
♪ ไพ่เอส ♪

149
00:09:55,701 --> 00:09:59,469
♪ ฉันอยากจะรู้ ♪

150
00:09:59,469 --> 00:10:03,238
♪ มีดวงดาวบ้างไหมในขุมนรก ♪

151
00:10:03,238 --> 00:10:06,917
♪ และฉันอยากจะรู้ ♪

152
00:10:06,917 --> 00:10:10,721
♪ อยากจะรู้ว่าคุณจะบอกฉันได้ไหม ♪

153
00:10:10,721 --> 00:10:17,705
♪ ว่าคุณทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างที่ฉันรู้ไป ♪

154
00:10:17,705 --> 00:10:24,585
♪ ว่าฉันไม่มีสิทธิ์จะเลือกหรือว่าจะปล่อยมันไป ♪

155
00:10:38,022 --> 00:10:42,186
♪ และฉันจะอยู่ตลอดไป ♪

156
00:10:42,186 --> 00:10:45,471
♪ แต่บ้านของฉัน ♪

157
00:10:45,471 --> 00:10:49,150
♪ กลับห่างไกลเกินไปนิด ♪

158
00:10:49,150 --> 00:10:51,973
♪ จากที่นี่ ♪

159
00:10:51,973 --> 00:10:56,327
♪ และฉันสาบานว่าฉันพยายามแล้ว ♪

160
00:10:56,327 --> 00:10:59,938
♪ ที่จะไปให้ช้าลง ♪

161
00:10:59,938 --> 00:11:06,883
♪ เวลาที่เดินอยู่กับคุณ ♪

162
00:11:06,883 --> 00:11:09,168
♪ แต่สิ่งเดียวที่ฉันคิดได้ ♪

163
00:11:09,168 --> 00:11:14,616
♪ ระหว่างที่เดินทางผ่านแต่ละเมืองอย่างไร้จุดหมาย ♪

164
00:11:14,616 --> 00:11:21,785
♪ ฉันดูสวยไหมยามฝนตก ♪

165
00:11:21,785 --> 00:11:25,210
♪ และฉันก็ไม่รู้ว่าใครสักคน ♪

166
00:11:25,210 --> 00:11:28,733
♪ ที่แสนจะน่ารัก ♪

167
00:11:28,733 --> 00:11:34,391
♪ ทำให้ฉันรู้สึกน่าเกลียดได้อย่างไร ♪

168
00:11:34,391 --> 00:11:37,465
♪ มีแต่ความอับอาย ♪

169
00:11:43,595 --> 00:11:47,296
♪ และฉันก็อยากจะรู้ ♪

170
00:11:47,296 --> 00:11:50,852
♪ ว่ามีดวงดาวบ้างไหมในขุมนรก ♪

171
00:11:50,852 --> 00:11:54,624
♪ และฉันก็อยากจะรู้ ♪

172
00:11:54,624 --> 00:11:58,282
♪ อยากจะรู้ว่าคุณจะบอกฉันได้ไหม ♪

173
00:11:58,282 --> 00:12:05,459
♪ ว่าคุณทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างที่ฉันรู้ไป ♪

174
00:12:05,459 --> 00:12:12,007
♪ ว่าฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกหรือจะปล่อยมันไป ♪

175
00:12:40,620 --> 00:12:45,061
ขอบคุณมากค่ะ (เสียงปรบมือ)