1
00:00:00,968 --> 00:00:04,968
از اینکه به این شکل نوین
با شما صحبت می کنم به وجد آمده ام.

2
00:00:06,167 --> 00:00:08,079
از تمام انسانهایی که تا کنون زیسته اند،

3
00:00:08,103 --> 00:00:12,712
اکثریت قریب به اتفاقشان
کاری را که اینجا می کنیم

4
00:00:12,736 --> 00:00:15,196
نمی فهمند و باور نمی کنند.

5
00:00:15,760 --> 00:00:18,753
چون برای هزاران قرن،

6
00:00:18,777 --> 00:00:21,712
در دوران تاریک قبل از انقلاب علمی

7
00:00:21,736 --> 00:00:22,874
و روشنگری،

8
00:00:23,438 --> 00:00:26,266
مردم توقع کمی داشتند.

9
00:00:26,560 --> 00:00:29,576
از زندگیشان،
و زندگی فرزندانشان.

10
00:00:29,600 --> 00:00:31,442
معمولا، منتظر بودند

11
00:00:31,466 --> 00:00:35,913
که هیچ وقت اتفاقی
مشخصا تازه یا بهتر پیش نیاید.

12
00:00:36,847 --> 00:00:41,691
این نگاه بدبینانه در انجیل
کاملا مشهود است،

13
00:00:41,855 --> 00:00:46,034
در یکی از معدود عبارات انجیل
که نام نویسنده اش مشخص است.

14
00:00:46,093 --> 00:00:49,504
نام او کوهلِت بود،
که شخصیتی مرموز است.

15
00:00:50,173 --> 00:00:54,458
نوشته است که، «آنچه تا کنون هست،
همان خواهد ماند،

16
00:00:55,133 --> 00:00:58,200
و آنچه تا حالا شده همان هم خواهد شد؛

17
00:00:58,616 --> 00:01:01,314
هیچ چیز جدیدی زیر نور خورشید نیست.

18
00:01:01,970 --> 00:01:06,185
اگر چیزی بود که گفتند،
(ببین، این تازه است.)

19
00:01:06,379 --> 00:01:10,434
نه، چون قبلا در دورانی
قبل از ما اتفاق افتاده است.»

20
00:01:11,427 --> 00:01:16,049
کوهلت دنیایی را بدون
تازگی توصیف می کرد.

21
00:01:17,252 --> 00:01:20,530
و منظورم از تازگی چیزهایی
جدید از نگاه کوهلت است،

22
00:01:20,554 --> 00:01:22,942
نه تنها چیزی که تغییر کرده،

23
00:01:23,026 --> 00:01:26,206
بلکه تغییری واضح با تاثیری پایدار،

24
00:01:26,720 --> 00:01:28,895
وقتی که مردم واقعا می گویند،

25
00:01:28,919 --> 00:01:30,645
«ببین این چیز جدیدی است،»

26
00:01:30,919 --> 00:01:33,093
و ترجیحا هم «خوب.»

27
00:01:34,061 --> 00:01:38,918
پس، تغییرات کاملا تصادفی
تازگی محسوب نمی شوند.

28
00:01:38,942 --> 00:01:44,149
بسیار خوب، هراکلیتوس گفته است هیچکس
نمی تواند در یک رودخانه دوبار قدم بگذارد،

29
00:01:44,173 --> 00:01:46,990
چون آن دیگر همان رودخانه نیست،
و او هم دیگر همان شخص نیست.

30
00:01:47,307 --> 00:01:50,939
اما اگر تغییر رودخانه تصادفی است،

31
00:01:51,423 --> 00:01:53,819
واقعا همان رودخانه است.

32
00:01:54,311 --> 00:01:55,596
بر خلاف آن،

33
00:01:55,788 --> 00:01:59,899
اگر یک ایده در ذهنی
به ذهن دیگران گسترده شود،

34
00:02:00,423 --> 00:02:03,204
و زندگی ها را برای نسل ها تغییر دهد،

35
00:02:03,228 --> 00:02:04,728
این تازگی است.

36
00:02:05,395 --> 00:02:08,323
زندگی انسان بدون تازگی

37
00:02:08,347 --> 00:02:11,684
زندگی بدون خلاقیت،
بدون پیشرفت است.

38
00:02:12,498 --> 00:02:15,990
جامعه ای ساکن و بازی بی حاصل است.

39
00:02:16,712 --> 00:02:20,038
جهنمی واقعی که کوهلت در آن زندگی می کرد.

40
00:02:20,419 --> 00:02:23,537
مثل همه، تا همین چند قرن قبل.

41
00:02:24,228 --> 00:02:27,803
مثل جهنم بود، چون برای انسان ها،

42
00:02:28,857 --> 00:02:32,958
رنج و سکون ارتباطی نزدیک دارند.

43
00:02:32,982 --> 00:02:35,831
چون سکون تنها خسته کننده نیست.

44
00:02:36,442 --> 00:02:38,442
تمامی انواع رنج --

45
00:02:38,466 --> 00:02:42,740
قحطی، بیماری های واگیر، سنگ های آسمانی
در برخورد با زمین،

46
00:02:42,764 --> 00:02:45,522
و چیزهایی مانند جنگ و برده داری،

47
00:02:46,296 --> 00:02:51,797
تنها تا زمانی مردم را رنج می دهد
که آگاهی جلوگیری از آن را ایجاد کنیم.

48
00:02:52,631 --> 00:02:56,934
در کتاب «پایبندیهای انسانی»
سامرست موآم داستانی است

49
00:02:56,958 --> 00:02:58,744
درباره حکیمی از دوران کهن

50
00:02:58,768 --> 00:03:03,831
که تمامی تاریخ انسانیت
را اینگونه خلاصه می کرد،

51
00:03:04,529 --> 00:03:06,073
«او به دنیا آمد،

52
00:03:06,097 --> 00:03:08,517
رنج کشید و مرد.»

53
00:03:09,296 --> 00:03:11,010
و از این ها بسیار است:

54
00:03:11,034 --> 00:03:15,573
«زندگی بی ارزش است و مرگ بی نتیجه.»

55
00:03:16,108 --> 00:03:20,953
و در واقع، اکثریت قریب به اتفاق
انسانهایی که تا کنون زیسته اند

56
00:03:21,097 --> 00:03:24,877
زندگیهایی پر از رنج و سختی داشته اند،

57
00:03:25,001 --> 00:03:28,315
پیش از آنکه در عذاب جوانمرگ شوند.

58
00:03:29,493 --> 00:03:33,704
و آری، در بیشتر ادوار

59
00:03:33,728 --> 00:03:37,886
نتایج تازه ای برای
نسل های بعدی شان نداشته.

60
00:03:38,728 --> 00:03:45,452
در هر صورت، وقتی که مردمان باستان
می خواستند اوضاع شان را توضیح دهند،

61
00:03:46,103 --> 00:03:50,412
معمولا از الفاظ شکوهمند آسمانی
استفاده می کردند.

62
00:03:50,794 --> 00:03:53,601
چیزی که بعدها مشخص شد، کار درستی است.

63
00:03:53,625 --> 00:03:57,420
اگرچه توضیح واقعی شان، اسطوره هایشان،

64
00:03:57,444 --> 00:03:58,982
عموما دروغین بود.

65
00:03:59,744 --> 00:04:01,807
بعضی ها خواستند

66
00:04:01,831 --> 00:04:05,363
ناامیدی و یکنواختی جهان شان

67
00:04:05,387 --> 00:04:10,228
را از طریق نبرد بی پایان
میان خیر و شر توضیح دهند،

68
00:04:10,252 --> 00:04:13,097
که انسانها در آن خود میدان جنگ بودند.

69
00:04:13,637 --> 00:04:17,858
که به سادگی بیانگر این است که چرا
تجربه خودشان پر از زجر است.

70
00:04:17,882 --> 00:04:20,017
و چرا هیچ وقت پیشرفتی حاصل نشد.

71
00:04:20,728 --> 00:04:23,407
اما این واقعیت نداشت.

72
00:04:24,212 --> 00:04:26,379
در کمال شگفتی،

73
00:04:26,403 --> 00:04:29,125
تمام درگیری و رنج شان

74
00:04:29,149 --> 00:04:34,569
تنها به خاطر شیوه تحلیل نظرهایشان بود.

75
00:04:35,125 --> 00:04:39,367
که تنها تعصبات و افسانه ها
را می پذیرفتند

76
00:04:39,391 --> 00:04:41,835
به جای نقد کردن آنها

77
00:04:41,859 --> 00:04:48,327
و تلاش برای یافتن توضیحات بهتری
از اوضاع خود وجهان.

78
00:04:48,696 --> 00:04:53,339
فیزیک قرن بیستم
توضیحات بهتری را بوجود آورد،

79
00:04:53,363 --> 00:04:55,546
اما همچنان به شکلی از یک جنگ کیهانی.

80
00:04:55,570 --> 00:05:00,863
این بار، طرفین مبارزه
نظم و آشوب، یا انتروپی بودند.

81
00:05:00,887 --> 00:05:06,144
آن داستان اجازه امید به آینده را می داد.

82
00:05:06,986 --> 00:05:08,177
اما به شکلی دیگر،

83
00:05:08,201 --> 00:05:10,993
حتی از افسانه های باستانی هم سیاه تر است،

84
00:05:11,017 --> 00:05:14,791
چون شخصیت بد آن، یعنی انتروپی،

85
00:05:14,815 --> 00:05:18,418
پیشاپیش معین است که برنده نهایی است،

86
00:05:18,442 --> 00:05:23,323
چرا که قوانین بی رحم ترمودینامیک
مانع از هر تغییر جدیدی

87
00:05:23,347 --> 00:05:26,480
در آنچه مرگ گرمایشی نامیده شده می شود.

88
00:05:26,982 --> 00:05:31,125
این روزها، داستانی از یک مبارزه محلی
در این جنگ گفته می شود،

89
00:05:31,149 --> 00:05:35,093
میان ماندگاری، که نظم است،

90
00:05:35,117 --> 00:05:38,474
و اسراف گرایی، که آشوب است --

91
00:05:38,498 --> 00:05:41,561
این برداشتی امروزی از خیر و شر است،

92
00:05:41,585 --> 00:05:44,895
غالبا با این تغییر اضافه
که انسان ها شر هستند،

93
00:05:44,919 --> 00:05:47,052
پس حتی برای پیروزی تلاشی هم نباید کرد.

94
00:05:47,585 --> 00:05:48,776
و اخیرا،

95
00:05:48,800 --> 00:05:50,848
داستان هایی از جنگ
کیهانی دیگری گفته می شود،

96
00:05:50,872 --> 00:05:55,053
میان جاذبه،
که جهان را درهم می پاشاند،

97
00:05:55,077 --> 00:05:58,490
و انرژی تاریک، که نهایتا خردمان می کند.

98
00:05:58,514 --> 00:05:59,720
پس این دفعه،

99
00:05:59,744 --> 00:06:03,156
هر کدام از این نیروهای کیهانی پیروز شوند،

100
00:06:03,180 --> 00:06:04,330
ما باخته ایم.

101
00:06:05,157 --> 00:06:10,137
تمامی این نگاه های بدبینانه به آینده بشریت

102
00:06:10,161 --> 00:06:12,160
شامل حقایقی هم هستند،

103
00:06:12,494 --> 00:06:14,422
اما مانند همه پیشگویی ها،

104
00:06:14,446 --> 00:06:17,517
تمامیشان به یک دلیل گمراه کننده اند.

105
00:06:17,962 --> 00:06:22,267
هیچکدام شان نمایشگر
آنچه ما انسانها واقعا هستیم نیستند.

106
00:06:22,688 --> 00:06:25,100
همانطور که جیکوب برونوسکی گفته است،

107
00:06:25,124 --> 00:06:29,045
«انسان نقش دیگری در این تابلو نیست --

108
00:06:29,069 --> 00:06:31,847
او خودش نقاش این تصویر است.»

109
00:06:31,871 --> 00:06:33,022
به عبارت دیگر،

110
00:06:33,046 --> 00:06:37,498
انسان ها بازیچه نیروهای کیهانی نیستند،

111
00:06:37,522 --> 00:06:40,661
ما بهره برداران نیروهای کیهانی هستیم.

112
00:06:41,093 --> 00:06:42,863
جلوتر این را بیشتر توضیح می دهم،

113
00:06:42,887 --> 00:06:47,434
اما اول اینکه، چه گونه چیزی
تازگی را خلق می کند؟

114
00:06:48,022 --> 00:06:51,172
خوب ،آغاز جهان حتما اینگونه بوده.

115
00:06:51,196 --> 00:06:54,268
مهبانگ، نزدیک به ۱۴ میلیارد سال پیش،

116
00:06:54,292 --> 00:06:57,680
فضا، زمان و انرژی را خلق کرد،

117
00:06:57,704 --> 00:06:59,212
همگی فیزیکی.

118
00:06:59,609 --> 00:07:01,712
و بعد، یکباره،

119
00:07:01,736 --> 00:07:05,307
آنچه که من دوران اول تازگی می نامم،

120
00:07:05,331 --> 00:07:08,135
با اولین اتم ها، اولین ستاره،

121
00:07:08,159 --> 00:07:09,675
اولین سیاهچاله،

122
00:07:09,699 --> 00:07:11,373
اولین کهکشان.

123
00:07:11,833 --> 00:07:15,000
اما بعد، در زمانی،

124
00:07:15,024 --> 00:07:18,283
تازگی از جهان رخت بر بست.

125
00:07:18,307 --> 00:07:22,442
شاید همان ۱۲ یا ۱۳ میلیارد سال اول،

126
00:07:22,466 --> 00:07:24,506
درست تا همین زمان امروز.

127
00:07:24,530 --> 00:07:29,585
دیگر هیچ شئ کیهانی جدیدی بوجود نیامده.

128
00:07:29,609 --> 00:07:33,990
تنها آنچه نامش را یکنواختی بزرگ
گذاشته ام وجود دارد.

129
00:07:34,807 --> 00:07:39,545
پس، کوهلت اتفاقا بسیار درست می گفت

130
00:07:39,569 --> 00:07:42,410
از جهان فراتر از خورشید

131
00:07:42,434 --> 00:07:44,736
تا جهانی که در زیر نور خورشید بود.

132
00:07:45,156 --> 00:07:48,827
همان قدر که یکنواختی بزرگ ادامه دارد،

133
00:07:48,851 --> 00:07:51,154
آنچه که در آنجاست

134
00:07:51,438 --> 00:07:53,406
همانی است که خواهد بود.

135
00:07:53,430 --> 00:07:54,982
و هیچ چیزی آنجا نیست

136
00:07:55,006 --> 00:07:59,034
که واقعا بتوان گفت،
«ببین، این جدید است.»

137
00:07:59,646 --> 00:08:00,897
در هر صورت،

138
00:08:01,661 --> 00:08:05,828
زمانی در طول یکنواختی بزرگ،

139
00:08:05,852 --> 00:08:09,537
چیزی پیش آمد --
که ربطی به زمان نداشت،

140
00:08:09,561 --> 00:08:11,760
و حتی میلیاردها سال بعد،

141
00:08:11,784 --> 00:08:14,612
تاثیری فراتر از سیاره خودش نداشته است --

142
00:08:15,196 --> 00:08:20,951
اما شاید نهایتا، بتواند
تازگی مهم کیهانی را موجب شود.

143
00:08:21,277 --> 00:08:24,586
آن اتفاق شروع حیات بود:

144
00:08:25,102 --> 00:08:28,204
خلق اولین آگاهی ژنتیکی،

145
00:08:28,228 --> 00:08:31,085
برنامه نویسی سازگاری های زیست شناختی،

146
00:08:31,109 --> 00:08:33,109
برنامه نویسی تازگی.

147
00:08:34,243 --> 00:08:38,067
روی زمین، کاملا سطحش را تغییر داد.

148
00:08:38,091 --> 00:08:41,495
ژن هایی در دی ان ای موجودات تک سلولی

149
00:08:41,519 --> 00:08:43,417
اکسیژن را در هوا قرار دادند،

150
00:08:43,441 --> 00:08:45,299
و CO2 را بیرون کشیدند،

151
00:08:45,323 --> 00:08:48,299
گچ و اکسید آهن را در زمین قراردادند،

152
00:08:48,323 --> 00:08:54,347
به سختی یک اینچ مکعب
از سطح را تا عمقی می توان یافت

153
00:08:54,371 --> 00:08:56,299
که از این ژن ها اثر نگرفته.

154
00:08:56,942 --> 00:09:02,347
زمین تبدیل به محلی تازه
در اندازه های کیهانی شد،

155
00:09:02,371 --> 00:09:03,838
قطعا جایی عجیب.

156
00:09:04,236 --> 00:09:07,458
تنها برای مثال، فراتر از زمین،

157
00:09:07,482 --> 00:09:11,990
تنها چند صد ترکیب شیمیایی
متفاوت شناسایی شده.

158
00:09:12,411 --> 00:09:15,866
احتمالا، تعداد بیشتری هم در محل های
بدون حیات دیگر باشند،

159
00:09:15,890 --> 00:09:17,069
اما روی زمین،

160
00:09:17,763 --> 00:09:21,294
تکامل میلیاردها ترکیب شیمیایی پدید آورده.

161
00:09:21,843 --> 00:09:24,905
و بعد اولین گیاهان، جانوران،

162
00:09:24,929 --> 00:09:29,738
و سپس، در برخی از گونه های اجداد ما،

163
00:09:29,762 --> 00:09:31,595
دانش توصیفی.

164
00:09:31,936 --> 00:09:34,944
برای اولین بار در جهان،
تا جایی که می دانیم.

165
00:09:35,413 --> 00:09:40,291
دانش توصیفی تطابق معین کننده گونه ماست.

166
00:09:41,149 --> 00:09:44,244
که با دانش غیر توصیفی

167
00:09:44,268 --> 00:09:46,506
مثلا در دی ان ای متفاوت است،

168
00:09:46,530 --> 00:09:48,306
در جهانی بودن.

169
00:09:48,330 --> 00:09:52,354
این را باید گفت،
هرآنچه باید فهمیده شود،

170
00:09:52,378 --> 00:09:55,044
از طریق دانش توصیفی درک می شود.

171
00:09:55,068 --> 00:09:58,191
و بیش از آن، هر فرآیند فیزیکی

172
00:09:58,895 --> 00:10:01,776
می تواند توسط چنین آگاهی هدایت شود،

173
00:10:01,800 --> 00:10:04,688
که اندازه اش تنها توسط
قوانین فیزیک محدود می شود.

174
00:10:05,228 --> 00:10:08,999
و همینطور، دانش توصیفی هم،

175
00:10:09,023 --> 00:10:11,956
شروع به تغییر پوسته زمین کرد.

176
00:10:12,792 --> 00:10:18,117
و به زودی زمین تنها جسم شناخته شده ای
در جهان خواهد بود

177
00:10:18,141 --> 00:10:23,556
که به جای جذب سیارک ها به خود
از آنها فاصله می گیرد.

178
00:10:24,300 --> 00:10:27,713
اشتباه کوهلت قابل درک است

179
00:10:27,737 --> 00:10:31,632
به خاطر کندی دردناک پیشرفت زمانه اش.

180
00:10:32,109 --> 00:10:36,395
تازگی در زندگی انسان همچنان
بسیار نادر است، بسیار تدریجی است،

181
00:10:36,419 --> 00:10:38,982
تا بتوان در یک نسل به آن توجه کرد.

182
00:10:39,149 --> 00:10:41,093
و در زیست کره،

183
00:10:41,117 --> 00:10:44,825
تکامل گونه های جدید حتی کندتر است.

184
00:10:45,140 --> 00:10:47,688
اما هر دو آنها اتفاق می افتند.

185
00:10:48,029 --> 00:10:54,458
حالا، چرا چنین یکنواختی بزرگی
در جهان وجود دارد،

186
00:10:54,482 --> 00:10:58,219
و چه چیزی باعث می شود که سیاره ما
در مقابل چنین مسیری باشد؟

187
00:10:58,902 --> 00:11:03,905
خوب، جهان در نگاه کلان نسبتا ساده است.

188
00:11:04,370 --> 00:11:06,403
ستاره ها آنقدرساده اند

189
00:11:06,427 --> 00:11:09,823
که می توانیم رفتارشان را
میلیاردها سال بعد پیشبینی کنیم،

190
00:11:09,847 --> 00:11:13,402
و حدس بزنیم که چگونه
میلیاردها سال قبل تشکیل شده اند.

191
00:11:14,061 --> 00:11:16,370
پس چرا جهان ساده است؟

192
00:11:16,759 --> 00:11:22,290
اساسا، دلیلش این است که
چیزهای بزرگ و سنگین و قدرتمند

193
00:11:22,559 --> 00:11:26,723
روی چیزهای کوچکتر
اثر زیادی می گذارند و نه بر عکسش.

194
00:11:27,617 --> 00:11:29,982
من نام این را قانون سلسله مراتب گذاشته ام.

195
00:11:30,006 --> 00:11:33,236
برای مثال، وقتی یک ستاره دنباله دار
با خورشید برخورد می کند،

196
00:11:33,260 --> 00:11:35,728
خورشید همانی که بود باقی می ماند،

197
00:11:35,752 --> 00:11:37,950
اما ستاره دنباله دار بخار می شود.

198
00:11:38,657 --> 00:11:39,854
به همین دلیل،

199
00:11:40,538 --> 00:11:46,339
چیزهای بزرگ خیلی از اجزای
کوچک خودشان اثر نمی گیرند،

200
00:11:47,133 --> 00:11:48,910
یعنی از جزئیاتشان.

201
00:11:49,609 --> 00:11:52,483
که یعنی عملکرد کلی آنها

202
00:11:52,696 --> 00:11:53,846
ساده است.

203
00:11:54,165 --> 00:11:57,411
و چون هیچ چیز خیلی جدیدی
برایشان پیش نمی آید

204
00:11:57,585 --> 00:11:58,963
ساده هم باقی می ماند،

205
00:11:59,347 --> 00:12:04,652
قانون سلسله مراتب،
با ایجاد سادگی در اندازه های بزرگ،

206
00:12:04,676 --> 00:12:07,347
موجب ایجاد یکنواختی بزرگ شده است.

207
00:12:08,473 --> 00:12:11,910
اما نکته اصلی این که

208
00:12:11,934 --> 00:12:15,316
قانون سلسله مراتب یک قانون طبیعی نیست.

209
00:12:15,918 --> 00:12:18,831
چنین شده که تا کنون در جهان باقی مانده،

210
00:12:18,855 --> 00:12:20,117
غیر از اینجا.

211
00:12:20,141 --> 00:12:24,523
در زیست کره ما، اجسامی
در اندازه مولکول، ژن ها،

212
00:12:25,117 --> 00:12:28,172
منابع کاملا نامتناسبی را کنترل می کنند.

213
00:12:28,615 --> 00:12:31,511
اولین ژن های فتوسنتز،

214
00:12:31,535 --> 00:12:34,282
با تکثیر خودشان،

215
00:12:34,306 --> 00:12:37,821
و در ادامه متحول کردن سطح سیاره،

216
00:12:37,845 --> 00:12:42,303
از قانون سلسله مراتب تخطی کردند
یا برعکسش عمل کردند

217
00:12:42,327 --> 00:12:46,414
با ضریب دیوانه وار ۱۰ به توان ۴۰.

218
00:12:47,390 --> 00:12:51,432
دانش توصیفی ذاتا خیلی قدرتمندتر است

219
00:12:51,696 --> 00:12:53,191
به خاطر جهانی بودن،

220
00:12:53,355 --> 00:12:55,712
و سریعتر ایجاد می شود.

221
00:12:56,157 --> 00:13:00,881
وقتی که دانش انسان به ضریب
۱۰ به توان ۴۰ دست یابد،

222
00:13:00,905 --> 00:13:03,865
کاملا کنترل کهکشان را در دست می گیرد،

223
00:13:03,889 --> 00:13:05,817
و به فراتر از آن توجه خواهد کرد.

224
00:13:05,971 --> 00:13:07,658
پس انسان ها،

225
00:13:08,292 --> 00:13:12,498
و دیگر خالقین توصیفی که
ممکن است آنجا وجود داشته باشند،

226
00:13:12,982 --> 00:13:17,894
اصلی ترین عوامل تازگی در جهان هستند.

227
00:13:18,343 --> 00:13:20,652
ما دلیل و راهکاری هستیم

228
00:13:21,026 --> 00:13:26,476
که تازگی و خلاقیت، دانش، پیشرفت،

229
00:13:27,030 --> 00:13:32,470
می تواند هدفمند شود،
اثرات فیزیکی بزرگ داشته باشد.

230
00:13:33,514 --> 00:13:35,887
از دیدگاه انسان ها،

231
00:13:36,387 --> 00:13:40,243
تنها جایگزین زندگی جهنمی جوامع ساکن

232
00:13:40,617 --> 00:13:45,204
خلق مداوم ایده های تازه است،

233
00:13:45,228 --> 00:13:48,309
رفتارها، انواع نویی از اهداف.

234
00:13:48,728 --> 00:13:50,862
این ربات به زودی از رده خارج می شود،

235
00:13:50,886 --> 00:13:54,900
به خاطر دانش توصیفی جدید، توسعه.

236
00:13:56,204 --> 00:13:59,410
اما از دیدگاه کیهانی،

237
00:13:59,434 --> 00:14:04,188
دانش توصیفی انتقام قانون سلسله مراتب است.

238
00:14:04,752 --> 00:14:07,486
نابود کننده یکنواختی بزرگ است.

239
00:14:08,379 --> 00:14:13,545
خالق دوران کیهانی جدیدی است،

240
00:14:13,569 --> 00:14:15,085
عصر آنتروپوسِن.

241
00:14:15,966 --> 00:14:19,339
اگر کسی بتواند از نبرد کیهانی صحبت کند،

242
00:14:19,363 --> 00:14:22,768
چیزی نیست که توسط
این داستان های بدبینانه تصویر شود.

243
00:14:22,792 --> 00:14:27,506
نبردی میان یکنواختی و تازگی است،

244
00:14:27,530 --> 00:14:30,962
میان ایستایی و خلاقیت.

245
00:14:31,633 --> 00:14:33,664
و در این نبرد،

246
00:14:33,688 --> 00:14:38,016
قرار نیست طرف ما بازنده باشد.

247
00:14:38,593 --> 00:14:45,395
اگرتصمیم بگیریم تا ظرفیت یگانه خود را
به دانش توصیفی اختصاص دهیم،

248
00:14:45,419 --> 00:14:47,394
می توانیم پیروز شویم.

249
00:14:48,175 --> 00:14:49,325
متشکرم.

250
00:14:50,095 --> 00:14:56,595
(تشویق حضار)