WEBVTT

00:00:00.968 --> 00:00:04.968
Είμαι ενθουσιασμένος που σας μιλάω
με αυτή την τεχνολογικά προηγμένη τεχνική.

00:00:06.147 --> 00:00:08.103
Από όλους τους ανθρώπους που έζησαν ποτέ,

00:00:08.103 --> 00:00:12.712
η συντριπτική πλειοψηφία
θα έβρισκε αυτό που κάνουμε τώρα

00:00:12.736 --> 00:00:15.196
ακατανόητο, απίστευτο.

NOTE Paragraph

00:00:15.760 --> 00:00:18.753
Επειδή, για χιλιάδες αιώνες,

00:00:18.777 --> 00:00:21.712
στη σκοτεινή εποχή 
πριν την επιστημονική επανάσταση

00:00:21.736 --> 00:00:23.544
και την Αναγέννηση,

00:00:23.568 --> 00:00:26.536
οι άνθρωποι είχαν χαμηλές προσδοκίες.

00:00:26.560 --> 00:00:29.570
Για τη ζωή τους,
για τη ζωή των απογόνων τους.

00:00:29.600 --> 00:00:31.442
Τυπικά, δεν προσδοκούσαν

00:00:31.466 --> 00:00:35.913
να συμβεί ποτέ
τίποτα καινοτόμο ή καλύτερο.

00:00:36.847 --> 00:00:41.831
Αυτή η απαισιοδοξία 
εμφανίζεται ξεκάθαρα στη Βίβλο,

00:00:41.855 --> 00:00:46.069
σε ένα από τα λίγα βιβλικά αποσπάσματα 
υπογεγραμμένα από ένα συγγραφέα.

00:00:46.093 --> 00:00:49.724
Λέγεται Κοχέλετ,
είναι ένας αινιγματικός τύπος.

00:00:50.173 --> 00:00:54.458
Έγραψε, «Ό,τι έχει ήδη υπάρξει
είναι αυτό που μέλλεται να υπάρξει

00:00:55.133 --> 00:00:58.200
και αυτό που έχει ήδη γίνει
είναι αυτό που μέλλεται να γίνει,

00:00:58.736 --> 00:01:00.734
δεν υπάρχει τίποτα νέο υπό τον ήλιο.

00:01:00.734 --> 00:01:06.355
Υπάρχει κάτι για το οποίο λέγεται,
"Κοίτα, αυτό είναι νέο".

00:01:06.379 --> 00:01:10.434
Όχι, αυτό έχει ήδη γίνει
τα χρόνια πριν την εποχή μας».

NOTE Paragraph

00:01:11.427 --> 00:01:16.299
Ο Κοχελέτ περιέγραφε 
ένα κόσμο χωρίς καινοτομία.

00:01:17.252 --> 00:01:20.530
Λέγοντας καινοτομία εννοώ κάτι νέο
με την αντίληψη του Κοχελέτ,

00:01:20.554 --> 00:01:23.172
όχι απλώς κάτι που άλλαξε,

00:01:23.196 --> 00:01:26.696
αλλά μια σημαντική αλλαγή
με διαρκή αποτελέσματα,

00:01:26.720 --> 00:01:28.895
που οι άνθρωποι θα έλεγαν,

00:01:28.919 --> 00:01:30.895
«Κοίτα, αυτό είναι νέο»,

00:01:30.919 --> 00:01:33.093
και, κατά προτίμηση, «καλό».

00:01:34.061 --> 00:01:38.918
Οπότε, οι τυχαίες αλλαγές
δεν αποτελούν καινοτομία.

00:01:38.942 --> 00:01:44.149
Βέβαια, ο Ηράκλειτος έλεγε ότι δεν μπορείς
να μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι,

00:01:44.173 --> 00:01:46.990
επειδή το ποτάμι δεν είναι ίδιο,
ούτε εσύ είσαι ο ίδιος.

00:01:47.307 --> 00:01:51.399
Όμως αν το ποτάμι αλλάζει τυχαία,

00:01:51.423 --> 00:01:53.819
στην πραγματικότητα είναι το ίδιο ποτάμι.

NOTE Paragraph

00:01:54.311 --> 00:01:55.764
Αντίθετα,

00:01:55.788 --> 00:02:00.399
αν μια ιδέα σε ένα μυαλό
απλωθεί και σε άλλα μυαλά,

00:02:00.423 --> 00:02:03.204
και αλλάξει τις ζωές γενεών,

00:02:03.228 --> 00:02:04.728
αυτό είναι καινοτομία.

00:02:05.395 --> 00:02:08.323
Η ανθρώπινη ζωή χωρίς καινοτομία

00:02:08.347 --> 00:02:12.388
είναι ζωή χωρίς δημιουργικότητα,
χωρίς πρόοδο.

00:02:12.498 --> 00:02:15.990
Είναι μια στατική κοινωνία, 
με μηδαμινό συνολικό αποτέλεσμα.

00:02:16.712 --> 00:02:20.038
Σ' αυτή την κόλαση ζούσε ο Κοχέλετ.

00:02:20.419 --> 00:02:23.537
Όπως όλοι, μέχρι μερικούς αιώνες πριν.

00:02:24.228 --> 00:02:28.833
Ήταν κόλαση, επειδή για τους ανθρώπους,

00:02:28.857 --> 00:02:32.958
τα βάσανα σχετίζονται με την στατικότητα.

00:02:32.982 --> 00:02:35.831
Επειδή η στατικότητα 
δεν είναι απλά απελπιστική.

00:02:36.442 --> 00:02:38.442
Όλες οι μορφές βασάνων --

00:02:38.466 --> 00:02:42.740
η πείνα, οι πανδημίες,
οι ερχόμενοι αστεροειδείς,

00:02:42.764 --> 00:02:46.272
και πράγματα όπως ο πόλεμος και η σκλαβιά,

00:02:46.296 --> 00:02:51.797
βλάπτουν τους ανθρώπους μόνο μέχρι
δημιουργηθεί η γνώση για να τα αποφύγουμε.

NOTE Paragraph

00:02:52.631 --> 00:02:56.934
Υπάρχει μια ιστορία στη νουβέλα
του Σόμερσετ Μομ, «Ανθρώπινα Δεσμά»,

00:02:56.958 --> 00:02:58.744
για ένα αρχαίο σοφό

00:02:58.768 --> 00:03:03.831
που συνοψίζει ολόκληρη 
την ιστορία της ανθρωπότητας ως εξής,

00:03:04.529 --> 00:03:06.073
«Γεννήθηκε,

00:03:06.097 --> 00:03:08.517
υπέφερε και πέθανε».

00:03:09.296 --> 00:03:11.010
Και συνεχίζει:

00:03:11.034 --> 00:03:15.853
«Η ζωή ήταν ασήμαντη
και ο θάνατος χωρίς σημασία».

00:03:16.268 --> 00:03:21.173
Και πραγματικά, η συντριπτική πλειοψηφία 
των ανθρώπων που έζησαν ποτέ

00:03:21.197 --> 00:03:24.977
έζησαν ζωές βασανισμένες και εξαντλητικές,

00:03:25.001 --> 00:03:28.315
πριν πεθάνουν νέοι και με μεγάλο πόνο.

00:03:29.493 --> 00:03:33.704
Και ναι, στις περισσότερες γενιές

00:03:33.728 --> 00:03:37.886
δεν έγινε τίποτα καινοτόμο 
για τις επόμενες γενιές.

NOTE Paragraph

00:03:38.728 --> 00:03:45.452
Πάντως, όταν οι αρχαίοι λαοί προσπάθησαν 
να εξηγήσουν την κατάστασή τους,

00:03:46.103 --> 00:03:50.412
τυπικά το έκαναν
με μεγαλειώδεις κοσμικούς όρους.

00:03:50.794 --> 00:03:53.601
Που ήταν και σωστό, όπως αποδείχτηκε.

00:03:53.625 --> 00:03:57.420
Παρόλο που οι εξηγήσεις τους, 
οι μύθοι τους,

00:03:57.444 --> 00:03:58.982
ήταν κατά κανόνα λανθασμένες.

00:03:59.744 --> 00:04:01.807
Μερικοί προσπάθησαν να εξηγήσουν

00:04:01.831 --> 00:04:05.363
τη θλίψη και τη μονοτονία του κόσμου τους

00:04:05.387 --> 00:04:10.228
ως έναν αιώνιο πόλεμο
ανάμεσα στο καλό και το κακό,

00:04:10.252 --> 00:04:13.097
όπου οι άνθρωποι ήταν το πεδίο της μάχης.

00:04:13.637 --> 00:04:17.858
Που εξηγούσε ξεκάθαρα 
γιατί βίωναν μια βασανισμένη ζωή

00:04:17.882 --> 00:04:20.017
και γιατί η πρόοδος δεν συνέβαινε ποτέ.

00:04:20.728 --> 00:04:23.407
Αλλά δεν ήταν αλήθεια.

NOTE Paragraph

00:04:24.212 --> 00:04:26.379
Παραδόξως,

00:04:26.403 --> 00:04:29.125
όλα τα βάσανα και οι κακουχίες τους

00:04:29.149 --> 00:04:34.569
οφείλονταν απλά στον τρόπο
που επεξεργάζονταν τις ιδέες.

00:04:35.125 --> 00:04:39.367
Όντας ικανοποιημένοι από τα δόγματα
και τις ανεπιβεβαίωτες ιστορίες,

00:04:39.391 --> 00:04:41.835
αντί να τα κατακρίνουν

00:04:41.859 --> 00:04:44.276
και να προσπαθήσουν να βρουν

00:04:44.276 --> 00:04:48.696
καλύτερες εξηγήσεις για τον κόσμο
και την κατάσταση τους.

00:04:48.696 --> 00:04:53.339
Η φυσική του 20ου αιώνα πράγματι 
δημιούργησε καλύτερες εξηγήσεις,

00:04:53.363 --> 00:04:55.546
αλλά ακόμη στα πλαίσια 
ενός κοσμικού πολέμου.

00:04:55.570 --> 00:05:00.863
Αυτή τη φορά οι μαχητές ήταν η τάξη
και το χάος, ή η εντροπία.

00:05:00.887 --> 00:05:06.144
Αυτή η ιστορία δίνει ελπίδα για το μέλλον.

00:05:06.986 --> 00:05:08.177
Αλλά από μια άλλη άποψη,

00:05:08.201 --> 00:05:10.993
είναι ακόμη πιο δυσοίωνο 
από τους αρχαίους μύθους,

00:05:11.017 --> 00:05:14.791
επειδή ο κακοποιός, η εντροπία,

00:05:14.815 --> 00:05:18.418
είναι προκαθορισμένος 
να πάρει την τελική νίκη,

00:05:18.442 --> 00:05:23.323
όταν οι αμείλικτοι θερμοδυναμικοί νόμοι
αποκλείσουν κάθε καινοτομία

00:05:23.347 --> 00:05:26.480
με τον λεγόμενο 
θερμικό θάνατο του σύμπαντος.

NOTE Paragraph

00:05:26.982 --> 00:05:31.125
Τελευταία, υπάρχει μια ιστορία 
μιας επιμέρους μάχης αυτού του πολέμου,

00:05:31.149 --> 00:05:35.093
ανάμεσα στην βιωσιμότητα, που είναι τάξη,

00:05:35.117 --> 00:05:38.474
και την σπατάλη που είναι χάος --

00:05:38.498 --> 00:05:41.561
αυτή είναι η σύγχρονη εκδοχή
του καλού και του κακού,

00:05:41.585 --> 00:05:44.895
πολλές φορές με την πρόσθετη δυσκολία
ότι οι άνθρωποι είναι το κακό,

00:05:44.919 --> 00:05:47.562
ώστε δεν θα' πρεπε καν 
να προσπαθήσουμε να νικήσουμε.

00:05:47.585 --> 00:05:48.776
Και πρόσφατα,

00:05:48.800 --> 00:05:50.848
υπήρξαν μύθοι ενός άλλου κοσμικού πολέμου,

00:05:50.872 --> 00:05:55.053
ανάμεσα στην βαρύτητα, 
που προκαλεί την κατάρρευση του σύμπαντος,

00:05:55.077 --> 00:05:58.490
και την σκοτεινή ενέργεια,
που τελικά το κομματιάζει.

00:05:58.514 --> 00:05:59.720
Οπότε αυτή τη φορά,

00:05:59.744 --> 00:06:03.156
όποια κι αν νικήσει από 
αυτές τις κοσμικές δυνάμεις,

00:06:03.180 --> 00:06:04.330
εμείς τελικά θα χάσουμε.

NOTE Paragraph

00:06:05.157 --> 00:06:10.137
Όλες αυτές οι απαισιόδοξες εκδοχές
της ανθρώπινης κατάστασης

00:06:10.161 --> 00:06:12.470
περιέχουν κάποιες αλήθειες,

00:06:12.494 --> 00:06:14.422
αλλά ως προφητείες,

00:06:14.446 --> 00:06:17.517
είναι όλες τους παραπλανητικές
και όλες για τον ίδιο λόγο.

00:06:17.962 --> 00:06:22.267
Καμιά τους δεν απεικονίζει 
τους ανθρώπους όπως πραγματικά είμαστε.

00:06:22.688 --> 00:06:25.100
Όπως είπε ο Τζέικομπ Μπρονόβσκι,

00:06:25.124 --> 00:06:29.045
«Ο άνθρωπος δεν είναι 
μια φιγούρα στο τοπίο --

00:06:29.069 --> 00:06:31.847
είναι ο διαμορφωτής του τοπίου».

00:06:31.871 --> 00:06:33.022
Με άλλα λόγια,

00:06:33.046 --> 00:06:37.498
εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε
μαριονέτες των κοσμικών δυνάμεων,

00:06:37.522 --> 00:06:40.661
είμαστε χρήστες των κοσμικών δυνάμεων.

00:06:41.093 --> 00:06:42.863
Θα σας πω γι' αυτό σε λίγο,

00:06:42.887 --> 00:06:47.434
αλλά πρώτα απ' όλα, 
τι είδους πράγμα δημιουργεί καινοτομία;

00:06:48.022 --> 00:06:51.172
Η αρχή του σύμπαντος σίγουρα δημιούργησε.

NOTE Paragraph

00:06:51.196 --> 00:06:54.268
Η μεγάλη έκρηξη, σχεδόν
14 δισεκατομμύρια χρόνια πριν,

00:06:54.292 --> 00:06:57.680
δημιούργησε χώρο, χρόνο και ενέργεια,

00:06:57.704 --> 00:06:59.212
ότι αποτελεί τον φυσικό κόσμο.

00:06:59.609 --> 00:07:01.712
Και τότε, αμέσως μετά,

00:07:01.736 --> 00:07:05.307
στην πρώτη εποχή της καινοτομίας 
όπως τη λέω εγώ,

00:07:05.331 --> 00:07:08.135
με το πρώτο άτομο, το πρώτο άστρο,

00:07:08.159 --> 00:07:09.675
την πρώτη μαύρη τρύπα,

00:07:09.699 --> 00:07:11.373
τον πρώτο γαλαξία.

00:07:11.833 --> 00:07:15.000
Όμως τότε, κάποια στιγμή,

00:07:15.024 --> 00:07:18.283
η καινοτομία εξαφανίστηκε από το σύμπαν.

00:07:18.307 --> 00:07:22.442
Ίσως 12 ή 13 δισεκατομμύρια χρόνια πριν,

00:07:22.466 --> 00:07:24.506
μέχρι σήμερα,

00:07:24.530 --> 00:07:29.585
δεν υπήρξε κανένα νέο είδος 
αστρονομικού αντικειμένου.

00:07:29.609 --> 00:07:33.990
Υπήρξε μόνο αυτό που λέω εγώ
η μεγάλη μονοτονία.

00:07:34.807 --> 00:07:39.545
Οπότε, ο Κοχελέτ 
είχε τυχαία περισσότερο δίκιο

00:07:39.569 --> 00:07:42.410
για το σύμπαν πέρα από τον Ήλιο

00:07:42.434 --> 00:07:44.736
από ότι για το σύμπαν υπό τον Ήλιο.

00:07:45.156 --> 00:07:48.827
Όσο διαρκούσε η μεγάλη μονοτονία,

00:07:48.851 --> 00:07:51.414
ότι υπήρξε εκεί έξω

00:07:51.438 --> 00:07:53.406
είναι τελικά αυτό που θα υπάρξει.

00:07:53.430 --> 00:07:54.982
Και δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω

00:07:55.006 --> 00:07:59.034
για το οποίο μπορεί αληθινά να ειπωθεί,
«Κοίτα, αυτό είναι καινούριο».

NOTE Paragraph

00:07:59.646 --> 00:08:01.637
Ωστόσο,

00:08:01.661 --> 00:08:05.828
σε κάποια στιγμή της μεγάλης μονοτονίας,

00:08:05.852 --> 00:08:09.537
υπήρξε ένα γεγονός -- ασήμαντο τότε,

00:08:09.561 --> 00:08:11.760
που δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα,

00:08:11.784 --> 00:08:15.172
δεν έχει επηρεάσει τίποτα
πέρα από τον πλανήτη του --

00:08:15.196 --> 00:08:20.951
που τελικά, μπορεί να προκαλέσει 
μεγάλη κοσμική καινοτομία.

00:08:21.277 --> 00:08:24.586
Αυτό το γεγονός ήταν η πηγή της ζωής:

00:08:25.102 --> 00:08:28.204
η δημιουργία της πρώτης γενετικής γνώσης.

00:08:28.228 --> 00:08:31.085
η κωδικοποίηση βιολογικών προσαρμογών,

00:08:31.109 --> 00:08:33.109
κωδικοποίηση της καινοτομίας.

00:08:34.243 --> 00:08:38.067
Στη Γη, μεταμόρφωσε εντελώς την επιφάνεια.

00:08:38.091 --> 00:08:41.495
Γονίδια στο DNA μονοκύτταρων οργανισμών

00:08:41.519 --> 00:08:43.417
απελευθέρωσαν οξυγόνο στον αέρα,

00:08:43.441 --> 00:08:45.299
παρήγαγαν διοξείδιο του άνθρακα,

00:08:45.323 --> 00:08:48.299
τοποθέτησαν κιμωλία και σίδηρο στο έδαφος,

00:08:48.323 --> 00:08:54.347
ούτε μια κυβική ίντσα επιφάνειας 
σε κάποιο βάθος δεν έμεινε ανεπηρέαστη

00:08:54.371 --> 00:08:56.299
από αυτά τα γονίδια.

00:08:56.942 --> 00:09:02.347
Η Γη έγινε, αν όχι ένα καινοτόμο μέρος
σε κοσμική κλίμακα,

00:09:02.371 --> 00:09:03.838
σίγουρα ένα αλλόκοτο μέρος.

NOTE Paragraph

00:09:04.236 --> 00:09:07.458
Ένα απλό παράδειγμα, πέρα από τη Γη,

00:09:07.482 --> 00:09:11.990
μόνο λίγες εκατοντάδες διαφορετικές
χημικές ουσίες έχουν ανιχνευθεί.

00:09:12.411 --> 00:09:15.866
Πιθανώς να υπάρχουν μερικές
σε κάποιες τοποθεσίες χωρίς ύπαρξη ζωής,

00:09:15.890 --> 00:09:17.739
αλλά στη Γη,

00:09:17.763 --> 00:09:21.294
η εξέλιξη δημιούργησε δισεκατομμύρια 
διαφορετικές χημικές ενώσεις.

00:09:21.843 --> 00:09:24.905
Και μετά τα πρώτα φυτά, ζώα,

00:09:24.929 --> 00:09:29.738
και μετά, σε κάποια αρχαία είδη ανθρώπου

00:09:29.762 --> 00:09:31.595
την επεξηγηματική γνώση.

00:09:31.936 --> 00:09:34.944
Για πρώτη φορά στο σύμπαν,
απ' ό,τι ξέρουμε.

NOTE Paragraph

00:09:35.413 --> 00:09:40.601
Η επεξηγηματική γνώση αποτελεί
την καθοριστική προσαρμογή του είδους μας.

00:09:41.149 --> 00:09:44.244
Διαφέρει από την μη επεξηγηματική γνώση

00:09:44.268 --> 00:09:46.506
στο DNA, για παράδειγμα,

00:09:46.530 --> 00:09:48.306
όντας καθολικής εμβέλειας.

00:09:48.330 --> 00:09:52.354
Δηλαδή, ότι μπορεί να γίνει κατανοητό,

00:09:52.378 --> 00:09:55.044
μπορεί να γίνει κατανοητό μέσω
της επεξηγηματικής γνώσης.

00:09:55.068 --> 00:09:58.871
Ακόμη περισσότερο, 
οποιαδήποτε φυσική διεργασία

00:09:58.895 --> 00:10:01.776
μπορεί να ελεγχθεί 
με αυτό το είδος γνώσης,

00:10:01.800 --> 00:10:04.688
με μοναδικό όριο τους νόμους της φυσικής.

00:10:05.228 --> 00:10:08.999
Οπότε, και η επεξηγηματική γνώση, επίσης,

00:10:09.023 --> 00:10:11.956
άρχισε να μεταμορφώνει 
την επιφάνεια της Γης.

00:10:12.792 --> 00:10:18.117
Και σύντομα, η Γη θα γίνει
το μόνο γνωστό αντικείμενο στο σύμπαν

00:10:18.141 --> 00:10:23.556
που θα απομακρύνει τους ερχόμενους 
αστεροειδείς αντί να τους ελκύει.

NOTE Paragraph

00:10:24.300 --> 00:10:27.713
Ο Κοχέλετ δικαιολογημένα παραπλανήθηκε

00:10:27.737 --> 00:10:31.632
από την επώδυνη βραδύτητα 
της προόδου της εποχής του.

00:10:32.109 --> 00:10:36.395
Η καινοτομία στην ανθρώπινη ζωή ήταν τότε
πολύ σπάνια και σταδιακή στην εξέλιξή της,

00:10:36.419 --> 00:10:39.125
για να γίνει αντιληπτή 
από μια γενεά ανθρώπων.

00:10:39.149 --> 00:10:41.093
Και στη βιόσφαιρα,

00:10:41.117 --> 00:10:44.825
η εξέλιξη των νέων ειδών 
ήταν ακόμη πιο αργή.

00:10:45.140 --> 00:10:47.688
Αλλά και τα δύο συνέβαιναν.

NOTE Paragraph

00:10:48.029 --> 00:10:54.458
Οπότε, γιατί υπάρχει η μεγάλη μονοτονία 
στο σύμπαν σε μεγάλη κλίμακα,

00:10:54.482 --> 00:10:58.219
και γιατί ο πλανήτης μας
αντιστέκεται σ' αυτή την καθολική τάση;

00:10:58.902 --> 00:11:03.905
Το σύμπαν σε μεγάλο μέρος του 
είναι σχετικά απλό.

00:11:04.370 --> 00:11:06.403
Τα άστρα είναι τόσο απλά

00:11:06.427 --> 00:11:09.823
που προβλέπουμε τη συμπεριφορά τους 
δισεκατομμύρια χρόνια μετά,

00:11:09.847 --> 00:11:13.402
και αναδημιουργούμε τη γέννησή τους 
δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

00:11:14.061 --> 00:11:16.370
Και γιατί είναι το σύμπαν απλό;

00:11:16.759 --> 00:11:22.535
Επειδή οι μεγάλες, ογκώδεις,
ισχυρές οντότητες

00:11:22.559 --> 00:11:26.723
επηρεάζουν σημαντικά τις μικρότερες
και όχι το αντίστροφο.

00:11:27.617 --> 00:11:29.982
Αυτόν τον ονομάζω κανόνα της ιεραρχίας.

00:11:30.006 --> 00:11:33.236
Για παράδειγμα, όταν
ένας κομήτης χτυπά τον Ήλιο

00:11:33.260 --> 00:11:35.728
ο Ήλιος συνεχίζει όπως πριν,

00:11:35.752 --> 00:11:37.950
αλλά ο κομήτης εξαερώνεται.

00:11:38.657 --> 00:11:40.514
Για τον ίδιο λόγο,

00:11:40.538 --> 00:11:47.109
οι μεγάλες οντότητες δεν επηρεάζονται πολύ
από μικρά δικά τους κομμάτια,

00:11:47.133 --> 00:11:48.910
δηλαδή, από λεπτομέρειες.

00:11:49.609 --> 00:11:52.672
Που σημαίνει ότι 
η συνολική συμπεριφορά τους

00:11:52.696 --> 00:11:53.846
είναι απλή.

00:11:54.165 --> 00:11:57.561
Και αφού τίποτε πολύ καινούριο 
δεν συμβαίνει σε οντότητες

00:11:57.585 --> 00:11:59.323
που παραμένουν απλές,

00:11:59.347 --> 00:12:04.652
ο κανόνας της ιεραρχίας,
προκαλώντας απλότητα σε μεγάλη κλίμακα,

00:12:04.676 --> 00:12:07.347
έγινε η αιτία της μεγάλης μονοτονίας.

NOTE Paragraph

00:12:08.473 --> 00:12:11.910
Αλλά, αυτό που μας σώζει είναι ότι

00:12:11.934 --> 00:12:15.316
ο κανόνας της ιεραρχίας 
δεν είναι νόμος της φύσης.

00:12:15.918 --> 00:12:18.831
Απλά έτυχε να ισχύσει 
για τόσο πολύ καιρό στο σύμπαν,

00:12:18.855 --> 00:12:20.117
εκτός από εδώ.

NOTE Paragraph

00:12:20.141 --> 00:12:25.093
Στη βιόσφαιρά μας, αντικείμενα
μοριακού μεγέθους, τα γονίδια,

00:12:25.117 --> 00:12:28.172
ελέγχουν δυσανάλογα πολλούς πόρους.

00:12:28.615 --> 00:12:31.511
Τα πρώτα φωτοσυνθετικά γονίδια,

00:12:31.535 --> 00:12:34.282
προκαλώντας τη δική τους διαιώνιση,

00:12:34.306 --> 00:12:37.821
και μετά μεταμορφώνοντας
την επιφάνεια του πλανήτη,

00:12:37.845 --> 00:12:42.303
παραβίασαν ή αντέστρεψαν 
τον κανόνα της ιεραρχίας

00:12:42.327 --> 00:12:46.414
με τον εντυπωσιακό συντελεστή 
10 στην 40η δύναμη.

00:12:47.390 --> 00:12:51.672
Η επεξηγηματική γνώση
είναι δυνητικά πολύ ισχυρότερη

00:12:51.696 --> 00:12:53.331
εξαιτίας της καθολικότητάς της,

00:12:53.355 --> 00:12:55.712
και της ραγδαίας δημιουργίας της.

00:12:56.157 --> 00:13:00.881
Αφού η ανθρώπινη γνώση 
πέτυχε τον συντελεστή του 10 στη 40η,

00:13:00.905 --> 00:13:03.865
μάλλον θα ελέγξει
και ολόκληρο τον γαλαξία,

00:13:03.889 --> 00:13:05.817
και θα κοιτάξει πέρα από αυτόν.

NOTE Paragraph

00:13:05.841 --> 00:13:08.268
Οπότε οι άνθρωποι,

00:13:08.292 --> 00:13:12.958
και οποιοιδήποτε άλλοι δημιουργοί 
επεξηγηματικής γνώσης που ίσως υπάρχουν

00:13:12.982 --> 00:13:17.894
είναι οι ύστατοι δημιουργοί 
καινοτομίας στο σύμπαν.

00:13:18.343 --> 00:13:21.002
Εμείς είμαστε η αιτία και το μέσο

00:13:21.026 --> 00:13:27.006
με τα οποία η καινοτομία και 
η δημιουργικότητα, η γνώση, η πρόοδος,

00:13:27.030 --> 00:13:32.535
μπορούν να προκαλέσουν αντικειμενικά,
φυσικά αποτελέσματα μεγάλης κλίμακας.

00:13:33.514 --> 00:13:36.363
Από την πλευρά των ανθρώπων,

00:13:36.387 --> 00:13:40.593
η μόνη εναλλακτική κατάσταση 
στην κόλαση των στατικών κοινωνιών

00:13:40.617 --> 00:13:45.204
είναι η συνεχόμενη δημιουργία νέων ιδεών,

00:13:45.228 --> 00:13:48.309
συμπεριφορών, νέων ειδών αντικειμένων.

00:13:48.728 --> 00:13:50.862
Αυτό το ρομπότ σύντομα 
θα καταστεί παρωχημένο

00:13:50.886 --> 00:13:54.900
εξαιτίας της δημιουργίας 
νέας επεξηγηματικής γνώσης και προόδου.

NOTE Paragraph

00:13:56.204 --> 00:13:59.410
Αλλά από την κοσμική προοπτική

00:13:59.434 --> 00:14:04.188
η επεξηγηματική γνώση είναι η νέμεση
του κανόνα της ιεραρχίας.

00:14:04.752 --> 00:14:07.486
Είναι ο καταστροφέας 
της μεγάλης μονοτονίας.

00:14:08.379 --> 00:14:13.545
Οπότε είναι ο δημιουργός
της επόμενης κοσμολογικής εποχής,

00:14:13.569 --> 00:14:15.085
την Ανθρωπόκαινο.

00:14:15.966 --> 00:14:19.339
Αν μιλήσουμε για κοσμικό πόλεμο,

00:14:19.363 --> 00:14:22.768
δεν είναι αυτός που απεικονίζεται
σ' αυτές τις απαισιόδοξες ιστορίες.

00:14:22.792 --> 00:14:27.506
Είναι ένας πόλεμος 
ανάμεσα στην μονοτονία και την καινοτομία,

00:14:27.530 --> 00:14:30.962
ανάμεσα στη στατικότητα 
και τη δημιουργικότητα.

00:14:31.633 --> 00:14:33.664
Και σ' αυτόν τον πόλεμο,

00:14:33.688 --> 00:14:38.016
δεν είμαστε καταδικασμένοι να χάσουμε.

00:14:38.593 --> 00:14:45.395
Αν εφαρμόσουμε την μοναδική ικανότητα μας 
να δημιουργήσουμε επεξηγηματική γνώση,

00:14:45.419 --> 00:14:47.394
μπορεί να νικήσουμε.

NOTE Paragraph

00:14:48.175 --> 00:14:49.325
Ευχαριστώ.

NOTE Paragraph

00:14:50.095 --> 00:14:56.595
(Χειροκροτήματα)