WEBVTT

00:00:01.358 --> 00:00:03.587
คุณเคยรู้สึกเหงาไหม

00:00:04.842 --> 00:00:07.557
ความรู้สึกอยากเชื่อมโยงกับผู้คนท้นขึ้นในใจ

00:00:07.581 --> 00:00:10.662
แต่กลับเหมือนว่าคุณไม่มีใคร
ที่อยากติดต่อไปหามาก ๆ แม้สักคน

00:00:11.877 --> 00:00:14.689
ไม่ก็ นี่คือคืนวันศุกร์
และคุณก็อยากอยู่กับคนอื่น ๆ

00:00:14.713 --> 00:00:20.266
แต่คุณไม่มีแรงออกไปข้างนอก แทนที่
จะทำอย่างนั้น คุณจึงนั่งอยู่บ้านทั้งเย็น

00:00:20.290 --> 00:00:21.796
ดูเน็ตฟลิกซ์ (Netflix)

00:00:21.820 --> 00:00:24.977
และ รู้สึกเหงายิ่งกว่าเคย

00:00:25.001 --> 00:00:26.624
คุณรู้สึกเหมือนปีศาจ

00:00:26.648 --> 00:00:29.145
ท่ามกลางมนุษย์ที่รู้ว่าจะทำตัวยังไง

00:00:30.193 --> 00:00:34.252
นี่คือความเหงาที่ฉันเคยรู้สึก

NOTE Paragraph

00:00:35.856 --> 00:00:37.241
ฉันคือศิลปิน

00:00:37.265 --> 00:00:39.764
ฉันจัดการกับโลกที่เปี่ยมด้วยอารมณ์ของฉัน

00:00:39.835 --> 00:00:42.124
ด้วยการแบ่งปันความรู้สึกผ่านศิลปะ

00:00:42.846 --> 00:00:45.776
ถ้าคุณแบ่งปันความรู้สึกคุณให้ใครสักคนฟัง

00:00:45.800 --> 00:00:48.719
และพวกเขาเข้าใจ 
และรู้สึกอย่างนั้นเช่นเดียวกัน

00:00:49.379 --> 00:00:52.576
คุณได้สร้างความผูกพันทางอารมณ์
ที่สื่อถึงกันอย่างล้ำลึก

00:00:53.456 --> 00:00:57.687
นี่คือเหตุผลว่าทำไม
คุณที่มีคนนับร้อยอยู่รายล้อมคุณ

NOTE Paragraph

00:00:57.711 --> 00:01:00.567
ผลัดเปลี่ยนจากคนหนึ่ง
ไปสู่อีกคนที่เป็นอีกตัวเลือก

00:01:00.591 --> 00:01:02.895
ถึงยังคงรู้สึกเปล่าเปลี่ยวได้

00:01:02.919 --> 00:01:07.507
นั่นเพราะความผูกพันลึกล้ำเหล่านั้น
ยังไม่ได้ถูกสร้างขึ้น

NOTE Paragraph

00:01:09.258 --> 00:01:12.070
ฉันคือเด็กหญิงที่มีความสุขตลอดเวลา

00:01:12.094 --> 00:01:14.751
ฉันคิดว่าเราแทบไม่มีรูปถ่ายของฉันเลยสักรูป

00:01:14.775 --> 00:01:17.752
ที่ฉันจะไม่ยิ้มแป้นหรือหัวเราะ
หรือเล่นตลกไปเรื่อย

00:01:17.776 --> 00:01:20.246
และมันดำเนินต่อไปจนกระทั่ง...

00:01:20.270 --> 00:01:22.193
อืม มันก็ยังเป็นอย่างนั้นนะ

00:01:22.217 --> 00:01:26.477
ถึงอย่างนั้นฉันก็เคยมีเพื่อนหลายกลุ่ม

00:01:26.501 --> 00:01:30.102
จนกระทั่งเมื่อเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ 
ฉันย้ายไปอีกเมือง

00:01:30.126 --> 00:01:32.947
เพื่อทำงานแรกของฉันในฐานะนักวาดการ์ตูน

00:01:33.857 --> 00:01:38.670
และก็เหมือนกับคนหนุ่มสาวส่วนมาก
ทั่วโลกในวัยกำลังเติบโต

00:01:38.694 --> 00:01:42.698
ฉันทุ่มเทแรงกายทั้งหมดของฉัน
ไปที่ชีวิตการทำงาน

00:01:43.816 --> 00:01:49.486
แต่ถ้าคุณใช้ประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์
ของขีดจำกัดที่คุณสามารถทำในแต่ละวัน

00:01:49.510 --> 00:01:51.608
พยายามประสบความสำเร็จ
ในหน้าที่การงาน

00:01:51.632 --> 00:01:53.228
แน่นอนว่าไม่เหลือแรงอะไร

00:01:53.252 --> 00:01:56.189
ไว้ดูแลเรื่องอื่น ๆ ที่สำคัญในชีวิตของคุณ

00:01:56.213 --> 00:01:58.228
อย่างเช่นเรื่องมนุษยสัมพันธ์

00:01:59.665 --> 00:02:04.353
การหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์ในฐานะผู้ใหญ่
คือการทำงาน

00:02:05.520 --> 00:02:09.071
คุณจำเป็นต้องติดต่อสร้างสัมพันธ์อยู่เสมอ

00:02:09.095 --> 00:02:11.668
คุณจำเป็นต้องเปิดใจ
คุณจำเป็นต้องซื่อสัตย์

00:02:11.692 --> 00:02:13.811
ทั้งหมดนี้คือสื่งที่ฉันดิ้นรนพยายาม

00:02:13.835 --> 00:02:16.848
เพราะฉันมักพรางความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน

00:02:16.872 --> 00:02:19.096
ด้วยการพยายามแสร้งว่ามีความสุขอยู่ตลอดเวลา

00:02:19.120 --> 00:02:21.488
แล้วก็พยายามทำให้ทุกคนมีความสุขเหมือนกัน

00:02:21.512 --> 00:02:23.803
ด้วยการพยายามแก้ไขปัญหาของพวกเขา

00:02:24.843 --> 00:02:28.207
และฉันรู้ พวกเราหลายคนรู้สึกผิดกับสิ่งนี้

00:02:28.231 --> 00:02:32.082
เพราะว่ามันเป็นทางที่ง่าย
ที่จะไม่ต้องคิดถึงปัญหาของตัวเอง

00:02:32.106 --> 00:02:33.384
จริงไหม

00:02:33.408 --> 00:02:34.888
หืม หืม หืม

NOTE Paragraph

00:02:34.912 --> 00:02:37.174
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:37.198 --> 00:02:38.348
โอเค

NOTE Paragraph

00:02:39.428 --> 00:02:42.213
แล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึง

00:02:42.237 --> 00:02:47.343
เมื่อฉันตกอยู่ความสัมพันธ์ที่ทำร้ายจิตใจ

00:02:47.367 --> 00:02:48.891
แค่ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เอง

00:02:49.492 --> 00:02:51.713
เขาตีตัวออกห่างฉัน

00:02:51.737 --> 00:02:55.370
และทิ้งฉันให้รู้สึกโดดเดี่ยว
อย่างที่ไม่เคยเป็นมา

00:02:56.565 --> 00:02:58.347
มันเป็นจุดที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตของฉัน

00:02:58.371 --> 00:03:01.451
แต่มันก็เป็นเสียงเรียกที่ปลุกให้ฉันตื่น

00:03:01.475 --> 00:03:03.463
เพราะว่านี่คือครั้งแรก

00:03:03.487 --> 00:03:06.552
ที่ฉันรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวจริง ๆ

NOTE Paragraph

00:03:08.354 --> 00:03:11.396
คนส่วนมากทุ่มความรู้สึกของเขา
ลงไปในงานศิลปะของตนเอง

00:03:11.747 --> 00:03:16.246
จึงมีหนังสือ ภาพยนตร์ ภาพวาด 
ดนตรี จำนวนนับไม่ถ้วน

00:03:16.270 --> 00:03:19.130
ทั้งหมดอัดแน่นไปด้วยอารมณ์แท้จริงของศิลปิน

00:03:19.154 --> 00:03:21.966
เพราะฉันเองก็เป็นศิลปิน
ฉันก็ทำเหมือนกัน

00:03:21.990 --> 00:03:24.228
ฉันแบ่งปันความรู้สึกของฉัน

00:03:25.199 --> 00:03:29.606
ฉันอยากช่วยผู้คน
จัดการกับความรู้สึกโดดเดี่ยว

00:03:29.630 --> 00:03:32.253
ฉันต้องการทำให้พวกเขาเข้าใจมัน

00:03:32.277 --> 00:03:36.241
รับรู้ถึงมันได้จริงๆ ผ่านงานศิลปะของฉัน

00:03:36.265 --> 00:03:39.758
ในรูปแบบของเรื่องราวที่สามารถโต้ตอบได้

00:03:39.782 --> 00:03:41.111
วิดีโอเกม

NOTE Paragraph

00:03:42.825 --> 00:03:45.062
ซึ่งในเกมของพวกเรา

00:03:45.086 --> 00:03:48.431
เราเรียกมันว่า ¨ทะเลแห่งความอ้างว้าง¨

00:03:48.455 --> 00:03:50.956
คุณคือตัวละครที่ชื่อว่า เคย์

00:03:50.980 --> 00:03:54.358
ผู้ทุกข์ทรมานจากความโดดเดี่ยวมากเหลือเกิน

00:03:54.382 --> 00:03:56.696
จนเอาความรู้สีกภายในของเธอ

00:03:56.720 --> 00:03:57.958
ทั้งความโกรธ

00:03:57.982 --> 00:04:01.771
ความรู้สึกสิ้นหวัง รู้สึกไร้ค่า

00:04:01.795 --> 00:04:03.774
ไปลงกับโลกภายนอก

00:04:03.798 --> 00:04:05.334
และเธอได้กลายเป็นปีศาจ

00:04:05.869 --> 00:04:08.086
ในเกม ใช่ เคย์นั่นล่ะ

00:04:08.110 --> 00:04:11.093
แท้จริงแล้วคือตัวแทนของฉันเอง

00:04:11.117 --> 00:04:15.222
และเส้นทางที่ฉันได้ผ่านมา
ระหว่างเอาชนะอุปสรรคของฉัน

00:04:16.309 --> 00:04:18.421
จริงๆ แล้วตัวเกมคือจิตใจของเคย์

00:04:18.445 --> 00:04:23.268
คุณได้ก้าวเข้าสู่โลก
ที่ท่วมไปด้วยน้ำตาของเธอ

00:04:23.292 --> 00:04:27.494
และสภาพอากาศยังเปลี่ยนตามอารมณ์ของเธอด้วย

00:04:27.518 --> 00:04:29.461
ขึ้นกับว่าอารมณ์กำลังเปลี่ยนไปอย่างไร

00:04:30.301 --> 00:04:35.620
และสิ่งเดียวที่เคย์ติดตัวไว้

00:04:35.644 --> 00:04:37.497
เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น

00:04:37.521 --> 00:04:39.130
คือกระเป๋าเป้ของเธอ

00:04:40.272 --> 00:04:44.973
มันคือกระเป๋าเป้
ที่เราแบกมันไปด้วยตลอดชั่วชีวิตของเรา

00:04:44.997 --> 00:04:48.252
เมื่อเคย์ไม่รู้วิธีจัดการกับอารมณ์ของเธอ
อย่างถูกทาง

00:04:48.276 --> 00:04:51.024
กระเป๋าเป้ของเธอจึงขยายใหญ่ขึ้น
และใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

00:04:51.048 --> 00:04:52.492
จนกระทั่งมันระเบิดออก

00:04:52.516 --> 00:04:56.874
และท้ายที่สุดเธอก็ถูกบังคับให้
เอาชนะอุปสรรคของเธอ

NOTE Paragraph

00:04:58.135 --> 00:05:03.221
ในเนื้อเรื่อง เรานำเสนอ
ความโดดเดี่ยวในหลายรูปแบบ

00:05:04.443 --> 00:05:08.428
ความโดดเดี่ยวผ่านการกีดกันทางสังคม
เป็นสิ่งเจอกันบ่อยมาก

00:05:09.041 --> 00:05:12.983
ในเกม น้องชายของเคย์ถูกกลั่นแกล้ง
ในโรงเรียนของเขา

00:05:13.007 --> 00:05:15.655
และเขาแค่ต้องการหลบซ่อนและหนีไปให้พ้น

00:05:15.679 --> 00:05:19.923
เราจึงนำเสนอเขาในฐานะปีศาจนกขนาดใหญ่
ถูกรายล้อมด้วยหมอกหนา

00:05:21.317 --> 00:05:23.816
ผู้เล่นต้องเดินผ่านเข้าไปในโรงเรียนของเขา

00:05:23.840 --> 00:05:27.592
รับรู้และรู้สึกถึงความบอบช้ำ

00:05:27.616 --> 00:05:29.437
ที่น้องชายคนนั้นต้องประสบพบเจอ

00:05:30.488 --> 00:05:33.442
เพราะนานแสนนานแล้วที่ไม่มีใคร
ตั้งใจฟังเขาจริง ๆ

00:05:34.081 --> 00:05:39.513
แต่ในทันทีที่เพื่อนและครอบครัวเริ่มฟังเขา

00:05:39.537 --> 00:05:44.350
ก้าวแรกสู่การก้าวพ้นความโดดเดี่ยวประเภทนี้
ได้เริ่มขึ้นแล้ว

NOTE Paragraph

00:05:44.374 --> 00:05:48.343
เราแสดงถึงความโดดเดี่ยวในความสัมพันธ์
ด้วยเช่นกัน

00:05:48.367 --> 00:05:53.139
เหมือนกับตอนที่พ่อแม่ยอมอยู่ด้วยกัน
แค่เพื่อลูก ๆ ของพวกเขา

00:05:53.163 --> 00:05:56.022
แต่สุดท้ายกลายเป็นทำร้าย
ครอบครัวทั้งครอบครัว

00:05:57.182 --> 00:06:03.279
พวกเราให้ผู้เล่นตกอยู่ตรงกลาง
ตอนที่พ่อแม่กำลังทะเลาะกันตรงนั้นจริง ๆ

00:06:03.303 --> 00:06:05.154
และคุณโดนทำร้ายอยู่ตรงกลาง

00:06:05.545 --> 00:06:10.146
พวกเขาไม่แม้แต่จะเห็นว่าลูกสาวของเขา
เคย์ ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ

00:06:10.170 --> 00:06:11.891
จนกระทั่งเธอทนไม่ไหว

NOTE Paragraph

00:06:13.016 --> 00:06:18.047
นอกจากนั้นพวกเรายังแสดงถึงความโดดเดี่ยว
ผ่านปัญหาสุขภาพจิต

00:06:18.071 --> 00:06:22.150
โดยใช้แฟนของเคย์
ผู้ทุกข์ทรมานจากอาการซึมเศร้า

00:06:22.174 --> 00:06:24.692
และแสดงให้เห็นว่าในบางครั้ง

00:06:24.716 --> 00:06:30.296
การใส่ใจกับสุขภาวะของตัวเองเป็นอันดับแรก
เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

00:06:31.770 --> 00:06:35.233
แฟนของเธอมักจะพรางความรู้สึกของเขา

00:06:35.257 --> 00:06:39.352
ดังนั้นเขาปรากฏกาย เป็นหมาป่าสีขาว
ผู้เปล่งประกายและแสนสันโดษ

00:06:39.376 --> 00:06:43.828
แต่เมื่อเขาเริ่มมีปฏิสัมพันธ์
กับแฟนสาวของเขา เคย์

00:06:43.852 --> 00:06:45.439
หน้ากากก็ร่วงหล่น

00:06:45.463 --> 00:06:48.829
และเราได้เห็นสุนัขสีดำอยู่ใต้หน้ากาก

00:06:48.853 --> 00:06:50.152
นั่นคือความซึมเศร้า

NOTE Paragraph

00:06:51.355 --> 00:06:54.623
บ่อยครั้งเราเลือกที่จะยิ้ม

00:06:54.647 --> 00:06:58.304
แทนที่จะจัดการกับปัญหาที่อยู่ในมือ

00:06:58.328 --> 00:07:01.006
ซึ่งท้ายที่สุดกลับทำให้มันเลวร้ายยิ่งขึ้น

00:07:01.030 --> 00:07:03.138
กระทบผู้คนรอบตัวเรา

00:07:03.162 --> 00:07:05.220
และทำลายความสัมพันธ์ของเรา

NOTE Paragraph

00:07:07.561 --> 00:07:08.827
ในส่วนตัวของเคย์เอง

00:07:08.851 --> 00:07:13.248
เรานำเสนอด้วยการแยกอารมณ์พื้นฐานของเธอ
ออกมาเป็นส่วนๆ

00:07:14.457 --> 00:07:15.732
บางอารมณ์ช่วยเหลือคุณ

00:07:15.756 --> 00:07:17.880
บางอารมณ์พยายามที่จะหยุดคุณ

00:07:18.994 --> 00:07:22.165
ความแคลงใจในตัวเองคือสัตว์ตัวใหญ่ยักษ์

00:07:22.189 --> 00:07:25.408
พยายามเป่าหูเคย์ตลอดเวลาว่าเธอไร้ค่าแค่ไหน

00:07:25.432 --> 00:07:27.690
ว่าเธอควรยอมแพ้ซะ

00:07:28.167 --> 00:07:29.646
เหมือนกับในชีวิตจริงนั่นแหละ

00:07:30.531 --> 00:07:32.869
เมื่อความแคลงใจในตัวเองกำลังขวางทางชีวิต

00:07:32.893 --> 00:07:35.128
และดูราวกับว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวข้ามมัน

00:07:36.271 --> 00:07:40.705
การทลายความแคลงใจในตัวเองที่มีอยู่ทั่วไป
เป็นกระบวนการแบบค่อยเป็นค่อยไป

00:07:40.729 --> 00:07:44.501
แต่ในเกมคุณสามารถลดขนาดมันอย่างช้า ๆ

00:07:44.525 --> 00:07:46.981
จนมันเปลี่ยนจากความแคลงใจในตัวเอง

00:07:47.005 --> 00:07:48.791
ไปเป็นความสงสัยที่ดี

00:07:48.815 --> 00:07:51.445
จนคุณสามารถไว้ใจคำแนะนำของมันในท้ายที่สุด

00:07:52.544 --> 00:07:55.251
เรานำเสนอเรื่องการทำร้ายตัวเองด้วย

00:07:55.769 --> 00:07:57.391
มันคือปีศาจขนาดมหึมา

00:07:57.415 --> 00:08:00.722
ซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ บริเวณใต้ผิวน้ำตลอดเวลา

00:08:01.627 --> 00:08:04.635
จริง ๆ แล้ว การทำร้ายตัวเอง
คือศัตรูหลักของเกม

00:08:04.659 --> 00:08:08.673
มันพยายามทำให้คุณจมลงในทะเลน้ำตาอยู่เสมอ

00:08:09.432 --> 00:08:11.857
แต่ต่อให้มันทำให้คุณจมได้จริง ๆ

00:08:11.881 --> 00:08:13.878
คุณจะตื่นขึ้นในชั่วขณะก่อนที่คุณจะจม

00:08:13.902 --> 00:08:16.732
และคุณจะมีโอกาสที่จะเริ่มต้นอีกครั้ง

00:08:17.432 --> 00:08:19.913
พวกเราต้องการแสดงให้เห็นว่า

00:08:19.937 --> 00:08:22.711
เราทุกคนต่างผ่านความยากลำบากในชีวิต

00:08:22.711 --> 00:08:23.761
เราทุกคน

00:08:23.761 --> 00:08:29.458
แต่อย่างน้อยถ้าคุณลุกขึ้น
และพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้า

00:08:29.482 --> 00:08:34.079
มีแนวโน้มอย่างมากที่คุณจะสามารถ
ก้าวข้ามผ่านอุปสรรค

00:08:34.103 --> 00:08:35.599
ทีละก้าว ทีละก้าว

NOTE Paragraph

00:08:37.742 --> 00:08:43.897
ความรื่นรมย์คือสิ่งที่เคย์ไม่สามารถ
โอบกอดหรือได้สัมผัส

00:08:43.921 --> 00:08:46.675
มันเป็นสิ่งที่อยู่ห่างไกลเสมอ

00:08:46.699 --> 00:08:49.198
เราใช้ตัวเคย์ในวัยเด็กแทนความเบิกบานใจ

00:08:49.222 --> 00:08:50.590
เธอใส่เสื้อกันฝนสีเหลืองสด

00:08:50.614 --> 00:08:53.834
เธอจึงไม่อ่อนแอต่อทะเลน้ำตา

00:08:53.858 --> 00:08:57.101
แต่ความเบิกบานสามารถกลายเป็นความหมกมุ่นได้

00:08:57.125 --> 00:08:59.188
และเริ่มเป็นอันตรายต่อเคย์

00:08:59.212 --> 00:09:02.284
เหมือนกับตอนที่เธอเริ่มหมกมุ่นกับแฟนของเธอ

00:09:02.974 --> 00:09:08.656
ความเบิกบานใจไม่มีทางกลับสู่สภาวะปกติ
จนกว่าเคย์จะรู้ตัวว่า

00:09:08.680 --> 00:09:13.502
ความสุขของเธอนั้น
ไม่ควรขึ้นอยู่กับคนอื่น

00:09:13.526 --> 00:09:15.700
ยกเว้นตัวเธอเอง

NOTE Paragraph

00:09:17.977 --> 00:09:20.904
ปีศาจทุกตัวของเรามีลักษณะใหญ่โตและน่ากลัว

00:09:20.928 --> 00:09:24.203
แต่ถ้าคุณก้าวข้ามความไม่อยากทำ
และเผชิญหน้ากับมัน

00:09:24.227 --> 00:09:28.278
ไม่นานคุณจะเห็นว่า
พวกมันไม่ใช่ปีศาจเลยสักนิด

00:09:28.302 --> 00:09:33.603
เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่เปราะบาง
ที่รู้สึกประดังประเดจากสิ่งที่โถมใส่ชีวิต

NOTE Paragraph

00:09:36.325 --> 00:09:39.062
ทุก ๆ อารมณ์เหล่านั้น

00:09:39.086 --> 00:09:42.511
การสงสัยในตัวเอง
หรือแม้กระทั่งการทำร้ายตัวเอง

00:09:42.535 --> 00:09:44.838
ไม่ได้หายไปจากเกมของพวกเราเสียทีเดียว

00:09:46.292 --> 00:09:52.190
ใจความหลักจึงไม่ใช่แค่วิ่งไขว่คว้า
ความเบิกบานใจหรือความสุข

00:09:52.214 --> 00:09:55.164
แต่คือการโอบกอดทุก ๆ อารมณ์ของคุณ

00:09:55.188 --> 00:09:57.365
และนำมันเข้าสู่สมดุล

00:09:59.138 --> 00:10:02.934
ทำใจรับความรู้สึกไม่ดีในบางครั้งได้

NOTE Paragraph

00:10:05.468 --> 00:10:09.099
ทุก ๆ คนมีเรื่องราวของความโดดเดี่ยว
ให้เล่าขาน

00:10:09.123 --> 00:10:13.888
ความตระหนักรู้ในครั้งนี้
เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งสำหรับฉัน

00:10:13.910 --> 00:10:16.053
ทำให้ฉันเปิดใจกับอารมณ์ของตัวเองมากขึ้น

00:10:16.077 --> 00:10:19.842
และเอาใจใส่กับชีวิตส่วนตัวของฉัน

00:10:19.866 --> 00:10:22.270
เพื่อนของฉัน ครอบครัวของฉันมากขึ้นด้วย

00:10:23.274 --> 00:10:24.641
ตอนที่เราปล่อยเกมนี้ออกไป

00:10:24.665 --> 00:10:27.985
แฟนเกมหลายพันคนเขียนถึงเรา

00:10:28.009 --> 00:10:30.606
ทุกคนแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขากับเรา

00:10:30.630 --> 00:10:35.439
และบอกเราว่า
พวกเขาไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไปแล้ว

00:10:35.463 --> 00:10:37.796
เพียงเพราะเขาได้เล่นเกมของเรา

00:10:38.497 --> 00:10:41.419
หลายคนเขียนถึงเราว่าเขารู้สึกถึงความหวัง

00:10:41.443 --> 00:10:45.102
ว่าจะมีอนาคตที่ดีกว่าสำหรับพวกเขา
เป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี

00:10:45.955 --> 00:10:48.625
อีกหลายคนเขียนถึงเรา
ว่าตอนนี้พวกเขากำลังจะไปบำบัด

00:10:49.584 --> 00:10:54.054
เพียงเพราะเขาได้เล่นเกมของเรา

00:10:54.078 --> 00:10:57.060
และรู้สึกมีความหวังว่าจะก้าวข้าม
ความยากลำบากของพวกเขาได้

00:10:59.155 --> 00:11:00.629
เกมของเราไม่ใช่การบำบัด

00:11:00.653 --> 00:11:02.273
มันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อการบำบัด

00:11:02.297 --> 00:11:05.217
แค่เพื่อนของฉันและฉัน
แบ่งปันเรื่องราวของเราก็เท่านั้น

00:11:05.241 --> 00:11:07.932
ผ่านศิลปะของพวกเรา ซึ่งก็คือวิดีโอเกม

00:11:07.956 --> 00:11:11.711
แต่พวกเรารู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง

00:11:11.711 --> 00:11:12.711
สำหรับทุก ๆ ข้อความ

00:11:12.711 --> 00:11:14.447
ที่ทำให้ได้รู้ว่าผู้คนรู้สึกดีขึ้น

00:11:14.471 --> 00:11:17.999
เพียงเพราะพวกเราแบ่งปันเรื่องราวของเรา
กับพวกเขา

NOTE Paragraph

00:11:19.456 --> 00:11:20.915
ซึ่ง...

00:11:20.939 --> 00:11:27.932
ฉันเอาชนะความอยากช่วยคนอื่นไม่ได้เสียหมด

00:11:27.956 --> 00:11:30.129
แต่ไม่เห็นเป็นเรื่องยากจนอยากพยายามชนะแล้ว

00:11:30.740 --> 00:11:32.113
ฉันรักมัน

00:11:32.137 --> 00:11:36.748
ฉันแค่ต้องทำให้พอดี

00:11:36.772 --> 00:11:39.843
ไม่ให้มันขัดความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งอีกต่อไป

00:11:39.867 --> 00:11:42.402
แต่จะช่วยให้ฉันผูกสัมพันธ์กับผู้คน
ได้เสียด้วยซ้ำ

NOTE Paragraph

00:11:44.264 --> 00:11:47.743
ดังนั้น ถ้าคุณมีปีศาจข้างใน

00:11:47.767 --> 00:11:51.456
ที่เกิดมาจากอารมณ์ด้านลบ

00:11:51.480 --> 00:11:54.915
เป้าหมายไม่ใช่แค่การฆ่าปีศาจ

00:11:54.939 --> 00:11:58.775
แต่ต้องเข้าใจว่ามนุษย์อย่างเรา ๆ 
นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน

NOTE Paragraph

00:11:59.918 --> 00:12:06.173
ให้มองดูว่าส่วนไหนของชีวิตคุณที่ใหญ่เกิน
จนขาดแคลนด้านอื่น ๆ

00:12:06.920 --> 00:12:10.354
มองดูว่าอารมณ์ไหนที่คุณแทบไม่รู้สึก

00:12:10.378 --> 00:12:11.928
หรือ รู้สึกมากเกินไปในบางที

00:12:11.952 --> 00:12:14.511
และตั้งเป้าลดอารมณ์ที่ขึ้นสูงเหล่านั้น

00:12:15.191 --> 00:12:17.772
เรื่องทั้งหมดส่วนใหญ่เกี่ยวกับความเข้าใจ

00:12:17.796 --> 00:12:21.500
ว่าทุกลักษณะของอารมณ์และความยากลำบาก

00:12:21.524 --> 00:12:23.939
ทำให้เราเป็นในสิ่งที่เรียกว่า

00:12:23.963 --> 00:12:25.183
มนุษย์

NOTE Paragraph

00:12:26.162 --> 00:12:27.324
ขอบคุณ

NOTE Paragraph

00:12:27.348 --> 00:12:29.142
(เสียงปรบมือ)