1 00:00:02,246 --> 00:00:07,193 Είμαι υπερήφανος πατέρας δύο πανέμορφων παιδιών, 2 00:00:07,217 --> 00:00:11,535 τον Ελάιτζα, 15 και την Οκτάβια, 12. 3 00:00:12,313 --> 00:00:15,630 Όταν ο Ελάιτζα ήταν στην τετάρτη τάξη, 4 00:00:15,654 --> 00:00:17,218 ήρθε σε μένα, 5 00:00:17,242 --> 00:00:20,103 ήρθε σπίτι από το σχολείο γεμάτος ενθουσιασμό 6 00:00:20,127 --> 00:00:25,046 για το τι είχε μάθει εκείνη τη μέρα για την αφροαμερικάνικη ιστορία. 7 00:00:25,070 --> 00:00:29,502 Είμαι Αφροαμερικανός και καθηγητής σπουδών Πολιτισμού, 8 00:00:29,526 --> 00:00:31,667 κι έτσι, όπως μπορείτε να φανταστείτε, 9 00:00:31,691 --> 00:00:34,642 η αφροαμερικάνικη κουλτούρα είναι κάτι σοβαρό στο σπίτι μου. 10 00:00:34,642 --> 00:00:38,888 Έτσι, ήμουν πολύ περήφανος που ο γιος μου ήταν ενθουσιασμένος για ό,τι είχε μάθει 11 00:00:38,912 --> 00:00:40,457 εκείνη τη μέρα στο σχολείο. 12 00:00:40,457 --> 00:00:42,027 Έτσι του είπα, «Τι έμαθες;» 13 00:00:42,051 --> 00:00:45,529 Μου είπε, «Έμαθα για τη Ρόζα Πάρκς». 14 00:00:45,907 --> 00:00:48,959 Είπα, «Εντάξει, τι έμαθες για τη Ρόζα Πάρκς;» 15 00:00:48,983 --> 00:00:54,497 Είπε, «Έμαθα ότι η Ρόζα Παρκς ήταν μια ευπαθής ηλικιωμένη μαύρη γυναίκα 16 00:00:54,521 --> 00:00:56,371 τη δεκαετία του 1950 17 00:00:56,395 --> 00:00:58,829 στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. 18 00:00:58,853 --> 00:01:01,103 Και έκατσε στο λεωφορείο, 19 00:01:01,127 --> 00:01:03,095 και τα πόδια της πονούσαν 20 00:01:03,119 --> 00:01:08,052 και όταν ο οδηγός τής είπε να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό, 21 00:01:08,076 --> 00:01:10,752 αρνήθηκε επειδή τα πόδια της πονούσαν. 22 00:01:10,776 --> 00:01:12,041 Ήταν μια δύσκολη μέρα, 23 00:01:12,065 --> 00:01:13,883 και ήταν κουρασμένη από την καταπίεση, 24 00:01:13,907 --> 00:01:15,796 και δεν έδινε τη θέση της. 25 00:01:15,820 --> 00:01:17,863 Και έκανε πορεία με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, 26 00:01:17,863 --> 00:01:19,965 και πίστευε στη μη βία». 27 00:01:19,989 --> 00:01:23,153 Και υποθέτω πως πρέπει να κοίταξε το πρόσωπό μου 28 00:01:23,177 --> 00:01:27,707 και να είδε πως ήμουν κάτι λιγότερο από εντυπωσιασμένος 29 00:01:27,731 --> 00:01:29,064 από αυτό 30 00:01:29,484 --> 00:01:30,704 ...εμ... 31 00:01:30,754 --> 00:01:32,084 το μάθημα ιστορίας. 32 00:01:32,134 --> 00:01:36,788 Και έτσι σταμάτησε και είπε «Μπαμπά τι συμβαίνει; Τι κατάλαβα λάθος;» 33 00:01:36,812 --> 00:01:38,901 Είπα, «Γιε μου, δεν κατάλαβες τίποτα λάθος, 34 00:01:38,901 --> 00:01:41,769 αλλά νομίζω πως η δασκάλα σου κατάλαβε πολλά πράγματα λάθος». 35 00:01:41,769 --> 00:01:42,719 (Γέλια) 36 00:01:42,743 --> 00:01:44,415 Είπε, «Λοιπόν, τι εννοείς;» 37 00:01:44,439 --> 00:01:47,679 Είπα, «Η Ρόζα Παρκς δεν ήταν κουρασμένη. 38 00:01:48,780 --> 00:01:51,329 Δεν ήταν ηλικιωμένη. 39 00:01:51,353 --> 00:01:54,409 Και σίγουρα δεν πονούσαν τα πόδια της». 40 00:01:54,433 --> 00:01:55,597 Εκείνος είπε, «Τι;» 41 00:01:55,621 --> 00:01:56,526 Εγώ είπα, «Ναι! 42 00:01:56,526 --> 00:01:58,998 Η Ρόζα Πάρκς ήταν μόνο 42 ετών» -- 43 00:01:59,941 --> 00:02:02,839 Ναι, σοκαριστήκατε, σωστά; Δεν το είχατε ακούσει ποτέ αυτό. 44 00:02:02,839 --> 00:02:04,586 «Η Ρόζα Παρκς ήταν μόνο 42 ετών, 45 00:02:04,610 --> 00:02:09,354 είχε δουλέψει μόνο έξι ώρες εκείνη τη μέρα, και ήταν μοδίστρα 46 00:02:09,378 --> 00:02:11,746 και τα πόδια της ήταν μια χαρά. 47 00:02:11,770 --> 00:02:12,901 (Γέλια) 48 00:02:12,925 --> 00:02:15,624 Για το μόνο πράγμα που ήταν κουρασμένη, 49 00:02:15,648 --> 00:02:18,071 ήταν η ανισότητα. 50 00:02:18,095 --> 00:02:20,161 Ήταν κουρασμένη από την καταπίεση». 51 00:02:20,185 --> 00:02:21,473 Και ο γιος μου είπε, 52 00:02:21,497 --> 00:02:25,455 «Τότε, γιατί η δασκάλα μου να μου πει αυτό το πράγμα; 53 00:02:25,479 --> 00:02:27,353 Αυτό με μπερδεύει». 54 00:02:27,377 --> 00:02:30,779 Επειδή αγαπούσε τη δασκάλα του και ήταν καλή δασκάλα, 55 00:02:30,803 --> 00:02:33,746 μια νεαρή λευκή γυναίκα 20-κάτι χρονών 56 00:02:33,770 --> 00:02:37,481 πραγματικά έξυπνη, που τον βοηθούσε, οπότε μου άρεσε κι εμένα. 57 00:02:37,505 --> 00:02:40,498 Αλλά ήταν μπερδεμένος. «Γιατί να μου το πει αυτό;» είπε. 58 00:02:40,522 --> 00:02:44,437 Είπε, «Μπαμπά, πες μου περισσότερα. Πες μου περισσότερα για τη Ρόζα Παρκς». 59 00:02:44,437 --> 00:02:46,934 Και είπα, «Γιε μου, θα κάνω κάτι καλύτερο». 60 00:02:46,934 --> 00:02:48,217 Είπε, «Τι;» 61 00:02:48,217 --> 00:02:50,121 Είπα, «Θα αγοράσω την αυτοβιογραφία της 62 00:02:50,121 --> 00:02:52,360 και θα σε αφήσω να τη διαβάσεις μόνος σου». 63 00:02:52,360 --> 00:02:54,899 (Γέλια) 64 00:02:55,787 --> 00:02:57,944 Έτσι, όπως μπορείτε να φανταστείτε, 65 00:02:58,453 --> 00:03:03,090 ο Ελάιτζα δεν ήταν ενθουσιασμένος γι' αυτή τη μακροσκελή ανάθεση εργασίας 66 00:03:03,114 --> 00:03:06,892 που του είχε μόλις δώσει ο πατέρας του, αλλά την πήρε ζεστά. 67 00:03:07,451 --> 00:03:11,097 Και επέστρεψε αφού τη διάβασε, 68 00:03:11,121 --> 00:03:15,039 και ήταν ενθουσιασμένος γι' αυτά που είχε μάθει. 69 00:03:15,063 --> 00:03:22,062 Είπε, «Μπαμπά, δεν ήταν μόνο η Ρόζα Παρκς ενάντια στη βία, 70 00:03:22,086 --> 00:03:26,152 αλλά κι ο παππούς της Ρόζα Πάρκς, που βασικά τη μεγάλωσε 71 00:03:26,152 --> 00:03:28,806 και ήταν αρκετά ανοιχτόχρωμος για να μοιάζει με λευκός, 72 00:03:28,830 --> 00:03:33,394 συνήθιζε να περπατά στην πόλη με το όπλο του στη θήκη, 73 00:03:33,394 --> 00:03:38,449 και όλοι ήξεραν πως αν έμπλεκες με τα παιδιά και τα εγγόνια του Κου Παρκς, 74 00:03:38,473 --> 00:03:42,684 θα έβαζε μια τάπα στον πισινό τους». 75 00:03:42,708 --> 00:03:43,910 (Γέλια) 76 00:03:43,934 --> 00:03:45,094 Σωστά; 77 00:03:45,118 --> 00:03:47,437 Δεν ήταν κάποιος που θα τα έβαζες μαζί του. 78 00:03:47,922 --> 00:03:53,790 Και είπε, «Επίσης έμαθα ότι η Ρόζα Πάρκς παντρεύτηκε έναν άντρα στο Ρέιμοντ 79 00:03:53,814 --> 00:03:56,977 που έμοιαζε πολύ με τον παππού της». 80 00:03:57,884 --> 00:03:59,329 Oργάνωνε. 81 00:03:59,353 --> 00:04:01,669 Ήταν ένας ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα. 82 00:04:01,693 --> 00:04:05,308 Oργάνωνε εκδηλώσεις 83 00:04:05,332 --> 00:04:10,271 και μερικές φορές οι εκδηλώσεις γίνονταν στο σπίτι της Ρόζα Παρκς. 84 00:04:10,295 --> 00:04:12,315 Και μια φορά η Ρόζα Παρκς σχολίασε 85 00:04:12,339 --> 00:04:14,654 πως υπήρχαν τόσα πολλά όπλα στο τραπέζι, 86 00:04:14,678 --> 00:04:17,946 γιατί προετοιμάζονταν μήπως κάποιος έρθει σπάζοντας την πόρτα 87 00:04:17,970 --> 00:04:20,733 και ήταν έτοιμοι για οτιδήποτε επρόκειτο να συμβεί, 88 00:04:20,757 --> 00:04:23,247 που η Ρόζα Παρκς είπε, «Υπήρχαν τόσα όπλα στο τραπέζι 89 00:04:23,247 --> 00:04:26,340 που ξέχασα να τους προσφέρω καφέ ή φαγητό». 90 00:04:26,832 --> 00:04:29,403 Αυτή ήταν η Ρόζα Πάρκς. 91 00:04:29,427 --> 00:04:34,113 Και στην ουσία, όταν η Ρόζα Παρκς καθόταν στο λεωφορείο εκείνη τη μέρα, 92 00:04:34,137 --> 00:04:36,775 περιμένοντας τους αστυνομικούς να φθάσουν 93 00:04:36,799 --> 00:04:39,746 και χωρίς να ξέρει τι επρόκειτο να συμβεί σε εκείνη, 94 00:04:39,746 --> 00:04:41,951 δεν σκεφτόταν καθόλου τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, 95 00:04:41,951 --> 00:04:43,641 τον οποίο μετά δυσκολίας γνώριζε. 96 00:04:43,641 --> 00:04:46,271 Δεν σκεφτόταν τη μη βία ή τον Γκάντι. 97 00:04:46,295 --> 00:04:48,226 Σκεφτόταν τον παππού της, 98 00:04:48,250 --> 00:04:52,276 έναν οπλοφόρο που δε σήκωνε πολλά. 99 00:04:52,300 --> 00:04:55,838 Αυτόν σκεφτόταν η Ρόζα Πάρκς. 100 00:04:55,862 --> 00:04:59,536 Ο γιός μου ήταν μαγεμένος από τη Ρόζα Παρκς, 101 00:04:59,560 --> 00:05:02,507 και ήμουν περήφανος γι' αυτόν βλέποντας αυτόν τον ενθουσιασμό. 102 00:05:03,125 --> 00:05:05,183 Αλλά είχα ακόμη ένα πρόβλημα. 103 00:05:05,207 --> 00:05:07,762 Επειδή έπρεπε να πάω στο σχολείο του 104 00:05:07,786 --> 00:05:09,987 και να συζητήσω το θέμα με τη δασκάλα του, 105 00:05:09,987 --> 00:05:13,116 επειδή δεν ήθελα να συνεχίσει να διδάσκει στα παιδιά 106 00:05:13,140 --> 00:05:15,512 μια προφανώς ψευδή ιστορία. 107 00:05:15,885 --> 00:05:17,316 Έτσι, είχα ιδιαίτερη αγωνία, 108 00:05:17,340 --> 00:05:20,800 αρχικά επειδή καταλάβαινα, ως Αφροαμερικανός άνδρας, 109 00:05:20,824 --> 00:05:23,168 πως όταν μιλάς στους λευκούς περί ρατσισμού 110 00:05:23,192 --> 00:05:25,197 ή οτιδήποτε που είναι φυλετικά ευαίσθητο, 111 00:05:25,221 --> 00:05:27,179 συνήθως είναι δύσκολο. 112 00:05:27,203 --> 00:05:33,263 Η λευκή κοινωνιολόγος Ρόμπιν Ντι Άντζελο το ονομάζει «λευκή ευθραυστότητα». 113 00:05:33,287 --> 00:05:35,084 Υποστηρίζει ότι, στην ουσία, 114 00:05:35,108 --> 00:05:39,147 επειδή οι λευκοί έχουν τόσο μικρή εμπειρία στο να προκαλούνται 115 00:05:39,171 --> 00:05:40,644 για το λευκό τους προνόμιο 116 00:05:40,668 --> 00:05:44,163 που ακόμη και μια μικρή πρόκληση να βρεθεί μπροστά τους 117 00:05:44,187 --> 00:05:46,010 συνήθως κλαίνε, 118 00:05:46,034 --> 00:05:47,185 θυμώνουν 119 00:05:47,209 --> 00:05:48,360 ή τρέχουν. 120 00:05:48,384 --> 00:05:49,389 (Γέλια) 121 00:05:49,413 --> 00:05:52,400 Και τα έχω βιώσει όλα αυτά. 122 00:05:52,424 --> 00:05:58,236 Και έτσι, όταν σκεφτόμουν να μιλήσω στη δασκάλα του, 123 00:05:58,260 --> 00:05:59,833 δεν ήμουν χαρούμενος γι' αυτό, 124 00:05:59,857 --> 00:06:01,920 αλλά το έβλεπα ως αναγκαίο κακό 125 00:06:01,944 --> 00:06:06,246 της προσπάθειας μου να μεγαλώσω παιδιά ως μαύρος γονέας. 126 00:06:06,270 --> 00:06:08,461 Έτσι φώναξα τον Ελάιτζα και του είπα, 127 00:06:08,461 --> 00:06:12,364 «Ελάιτζα, πρόκειται να κανονίσω ένα ραντεβού με τη δασκάλα σου 128 00:06:12,364 --> 00:06:14,240 και να προσπαθήσω να το διορθώσω αυτό 129 00:06:14,240 --> 00:06:15,681 και ίσως και με τον διευθυντή. 130 00:06:15,681 --> 00:06:16,662 Τι γνώμη έχεις;» 131 00:06:16,686 --> 00:06:17,837 Και ο Ελάιτζα είπε, 132 00:06:17,861 --> 00:06:19,997 «Μπαμπά έχω μια καλύτερη ιδέα». 133 00:06:20,415 --> 00:06:22,998 Και είπα, «Αλήθεια; Ποια είναι η ιδέα σου;» 134 00:06:22,998 --> 00:06:27,628 Και απάντησε, «Έχουμε μια εργασία με δημόσια ομιλία, 135 00:06:27,652 --> 00:06:30,217 γιατί να μην χρησιμοποιήσω αυτή τη δημόσια ομιλία 136 00:06:30,241 --> 00:06:33,804 για να καταρρίψω τους μύθους σχετικά με τη Ρόζα Πάρκς;» 137 00:06:34,756 --> 00:06:35,913 Και είπα, 138 00:06:36,815 --> 00:06:38,922 «Λοιπόν, αυτή είναι μια καλή ιδέα». 139 00:06:39,850 --> 00:06:43,083 Έτσι, ο Ελάιτζα πάει στο σχολείο, 140 00:06:43,107 --> 00:06:44,886 κάνει την παρουσίασή του, 141 00:06:44,910 --> 00:06:46,404 γύριζει πίσω σπίτι, 142 00:06:46,428 --> 00:06:48,801 και μπορούσα να δω ότι είχε συμβεί κάτι θετικό. 143 00:06:48,825 --> 00:06:50,736 Είπα, «Λοιπόν, τι συνέβη γιε μου;» 144 00:06:51,231 --> 00:06:53,411 Είπε, «Λοιπόν, αργότερα εκείνη τη μέρα, 145 00:06:53,435 --> 00:06:55,379 η δασκάλα με πήρε στην άκρη, 146 00:06:55,403 --> 00:06:59,999 και μου απολογήθηκε γιατί έδωσε λάθος πληροφορίες». 147 00:07:00,771 --> 00:07:04,299 Και μετά κάτι άλλο θαυμάσιο συνέβη την επόμενη μέρα. 148 00:07:04,323 --> 00:07:08,032 Στην ουσία δίδαξε ένα νέο μάθημα για τη Ρόζα Παρκς, 149 00:07:08,056 --> 00:07:12,370 γεμίζοντας τα κενά που είχε αφήσει και διορθώνοντας τα λάθη που είχε κάνει. 150 00:07:12,394 --> 00:07:16,988 Και ήμουν τόσο, τόσο περήφανος για τον γιο μου. 151 00:07:17,956 --> 00:07:20,644 Αλλά μετά το σκέφτηκα. 152 00:07:21,875 --> 00:07:23,090 Και θύμωσα. 153 00:07:23,565 --> 00:07:25,121 Και θύμωσα πραγματικά. 154 00:07:26,344 --> 00:07:28,062 Γιατί; Γιατί να θυμώσω; 155 00:07:28,878 --> 00:07:33,852 Επειδή ο εννιάχρονος γιος μου έπρεπε να μορφώσει τη δασκάλα του 156 00:07:33,876 --> 00:07:35,367 για την ιστορία του, 157 00:07:35,391 --> 00:07:38,441 έπρεπε να μορφώσει τη δασκάλα του για τη δική του ανθρωπιά. 158 00:07:38,465 --> 00:07:40,134 Είναι εννέα χρονών. 159 00:07:40,784 --> 00:07:44,001 Θα έπρεπε να σκέφτεται για το μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο 160 00:07:44,025 --> 00:07:46,496 ή την πρόσφατη κινηματογραφική ταινία. 161 00:07:46,520 --> 00:07:50,687 Δε θα έπρεπε να σκέφτεται το να πρέπει να πάρει την ευθύνη 162 00:07:50,711 --> 00:07:53,074 της μόρφωσης της δασκάλας του, 163 00:07:53,098 --> 00:07:56,161 των συμμαθητών του, 164 00:07:56,185 --> 00:07:58,652 για τον εαυτό του, για την ιστορία του. 165 00:07:58,676 --> 00:08:00,597 Αυτό ήταν ένα βάρος που κουβαλούσα. 166 00:08:00,597 --> 00:08:02,284 Αυτό ήταν ένα βάρος που κουβαλούσαν 167 00:08:02,284 --> 00:08:04,348 οι γονείς μου και οι γενιές πριν από αυτούς. 168 00:08:04,348 --> 00:08:08,945 Και τώρα έβλεπα τον γιο μου να έχει πάρει αυτό το βάρος επίσης. 169 00:08:09,513 --> 00:08:14,113 Βλέπετε, γι' αυτό η Ρόζα Παρκς έγραψε την αυτοβιογραφία της. 170 00:08:14,113 --> 00:08:16,205 Γιατί κατά τη διάρκεια της ζωής της, 171 00:08:16,229 --> 00:08:17,745 αν μπορείτε να φανταστείτε, 172 00:08:17,769 --> 00:08:22,384 κάνετε αυτό το φανταστικό πράγμα, 173 00:08:22,408 --> 00:08:26,327 είστε ζωντανοί και μιλάτε για ακτιβισμό των πολιτικών δικαιωμάτων, 174 00:08:26,351 --> 00:08:28,284 και μια ιστορία αναδύεται 175 00:08:28,308 --> 00:08:31,199 στην οποία κάποιος λέει στον κόσμο 176 00:08:31,223 --> 00:08:33,863 ότι ήσουν ηλικιωμένη και κουρασμένη 177 00:08:33,887 --> 00:08:36,208 και ήσουν απλώς ακτιβίστρια κατά λάθος, 178 00:08:36,232 --> 00:08:40,093 όχι ότι είχες υπάρξει ακτιβίστρια έως τότε για 20 χρόνια, 179 00:08:40,117 --> 00:08:43,491 όχι ότι το μποϊκοτάζ είχε σχεδιαστεί για μήνες, 180 00:08:43,515 --> 00:08:47,986 όχι πως δεν ήσουν καν η πρώτη ή ακόμη η δεύτερη ή ακόμη η τρίτη γυναίκα 181 00:08:48,010 --> 00:08:49,867 που είχε συλληφθεί κάνοντάς το αυτό. 182 00:08:51,160 --> 00:08:55,992 Γίνεσαι μια τυχαία ακτιβίστρια, ακόμη και όσο ήταν ζωντανή. 183 00:08:56,016 --> 00:08:59,146 Έτσι έγραψε την αυτοβιογραφία για να διορθώσει τις πληροφορίες, 184 00:08:59,170 --> 00:09:02,055 επειδή αυτό που ήθελε να θυμίσει στους ανθρώπους 185 00:09:03,468 --> 00:09:05,567 ήταν πως έτσι 186 00:09:05,591 --> 00:09:06,782 ήταν 187 00:09:07,813 --> 00:09:10,984 το 1950 188 00:09:11,008 --> 00:09:13,725 το να προσπαθείς να είσαι μαύρος στην Αμερική 189 00:09:13,749 --> 00:09:16,277 και να πολεμάς για τα δικαιώματά σου. 190 00:09:16,481 --> 00:09:20,068 Στη διάρκεια του χρόνου που κράτησε το μποϊκοτάζ, 191 00:09:21,298 --> 00:09:23,927 υπήρξαν πάνω από τέσσερις βομβαρδισμοί εκκλησιών. 192 00:09:23,951 --> 00:09:26,955 Το σπίτι του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ βομβαρδίστηκε δύο φορές. 193 00:09:27,392 --> 00:09:30,865 Τα σπίτια αρχηγών πολιτικών δικαιωμάτων βομβαρδίστηκαν στο Μπέρμινγκχαμ. 194 00:09:31,587 --> 00:09:36,855 Ο άνδρας της Ρόζα Παρκς κοιμόταν τη νύχτα με ένα όπλο, 195 00:09:36,879 --> 00:09:39,146 επειδή λάμβαναν συνεχείς απειλές θανάτου. 196 00:09:39,170 --> 00:09:41,676 Στην ουσία, η μητέρα της Ρόζα Παρκς ζούσε μαζί τους, 197 00:09:41,676 --> 00:09:44,360 και μερικές φορές περίμενε πάνω από το τηλέφωνο για ώρες 198 00:09:44,360 --> 00:09:47,714 έτσι ώστε να μην τηλεφωνήσει κανείς με απειλές θανάτου, 199 00:09:47,714 --> 00:09:49,609 γιατί ήταν συνεχές και επίμονο. 200 00:09:49,633 --> 00:09:52,260 Στην ουσία, υπήρξε τόση ένταση, 201 00:09:52,284 --> 00:09:54,941 υπήρξε τόση πίεση, υπήρξε τόση τρομοκρατία, 202 00:09:54,965 --> 00:09:57,836 που η Ρόζα Παρκς και ο σύζυγός της, έχασαν τις δουλειές τους, 203 00:09:57,836 --> 00:09:59,330 και έμειναν άνεργοι 204 00:09:59,354 --> 00:10:03,456 και τελικά έπρεπε να φύγουν και να μετακομίσουν μακριά από το Νότο. 205 00:10:05,558 --> 00:10:08,512 Αυτή είναι η πραγματικότητα των πολιτικών δικαιωμάτων 206 00:10:08,536 --> 00:10:13,154 που η Ρόζα Παρκς ήθελε να σιγουρευτεί ότι οι άνθρωποι θα καταλάβαιναν. 207 00:10:13,981 --> 00:10:19,552 Έτσι λέτε, «Λοιπόν, Ντέιβιντ, τι έχει αυτό να κάνει με εμένα; 208 00:10:19,576 --> 00:10:21,506 Είμαι ένα καλοπροαίρετο άτομο. 209 00:10:21,530 --> 00:10:23,064 Δεν είχα ποτέ σκλάβους. 210 00:10:23,088 --> 00:10:25,267 Δεν προσπαθώ να καλύψω τα λάθη στην ιστορία. 211 00:10:25,267 --> 00:10:27,155 Είμαι καλό παιδί. Είμαι καλό άτομο». 212 00:10:28,073 --> 00:10:30,446 Αφήστε με να σας πω τι έχει να κάνει με εσάς, 213 00:10:30,470 --> 00:10:32,934 και θα σας το πω λέγοντάς σας μια ιστορία 214 00:10:32,958 --> 00:10:36,485 για έναν καθηγητή μου, έναν λευκό καθηγητή, 215 00:10:36,509 --> 00:10:40,874 όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, ο οποίος ήταν εξαιρετικό άτομο. 216 00:10:40,898 --> 00:10:42,176 Θα τον πούμε «Φρεντ». 217 00:10:43,061 --> 00:10:47,710 Και ο Φρεντ έγραφε την ιστορία για το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, 218 00:10:47,734 --> 00:10:50,215 αλλά έγραφε ειδικά για ένα περιστατικό 219 00:10:50,239 --> 00:10:52,151 που του συνέβη στη Βόρεια Καρολίνα 220 00:10:52,175 --> 00:10:56,438 όταν ένας λευκός άνδρας πυροβόλησε εν ψυχρώ έναν μαύρο άνδρα σε ανοιχτό χώρο 221 00:10:56,462 --> 00:10:57,995 και δεν καταδικάστηκε ποτέ. 222 00:10:58,769 --> 00:11:00,991 Και έτσι ήταν αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, 223 00:11:00,991 --> 00:11:04,273 και φώναξε ένα ζευγάρι φίλων καθηγητών 224 00:11:04,297 --> 00:11:08,878 και κάλεσε εμένα να διαβάσω ένα προσχέδιο πριν την τελική υποβολή. 225 00:11:08,902 --> 00:11:10,744 Και ήμουν κολακευμένος που με κάλεσε 226 00:11:10,768 --> 00:11:12,792 Ήμουν απλώς ένας απόφοιτος φοιτητής τότε. 227 00:11:12,792 --> 00:11:16,420 Αισθανόμουν ωραία. Σκεφτόμουν, «ΟΚ, ναι». 228 00:11:16,444 --> 00:11:19,014 Κάθομαι γύρω από διανοούμενους, 229 00:11:19,038 --> 00:11:23,540 και διαβάζω το προσχέδιο του βιβλίου. 230 00:11:23,564 --> 00:11:25,559 Και υπήρξε μια στιγμή στο βιβλίο 231 00:11:25,583 --> 00:11:28,226 που βρήκα βαθιά προβληματική, 232 00:11:28,250 --> 00:11:29,415 και έτσι είπα, 233 00:11:29,439 --> 00:11:33,015 «Φρεντ», καθώς καθόμασταν συζητώντας για το προσχέδιο, 234 00:11:33,039 --> 00:11:37,726 είπα, «Φρεντ, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα με αυτή τη στιγμή που μιλάς 235 00:11:37,750 --> 00:11:40,968 για την υπηρέτριά σου στο βιβλίο σου». 236 00:11:40,992 --> 00:11:47,685 Και μπορούσα να δω τον Φρεντ να σφίγγεται λίγο. 237 00:11:47,709 --> 00:11:51,472 Είπε, «Τι εννοείς; Αυτή είναι μια εξαιρετική ιστορία». 238 00:11:51,496 --> 00:11:53,347 Συνέβη όπως ακριβώς την περιέγραψα». 239 00:11:53,371 --> 00:11:56,281 Είπα, «Μμμ...μπορώ να σου δώσω ένα άλλο σενάριο;» 240 00:11:56,950 --> 00:11:58,279 Τώρα, ποια είναι η ιστορία; 241 00:11:58,303 --> 00:11:59,920 Ήταν 1968. 242 00:12:00,649 --> 00:12:03,785 Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ μόλις είχε δολοφονηθεί. 243 00:12:04,443 --> 00:12:08,580 Η υπηρέτριά του, «εσωτερική»-- θα την πούμε «Μέημπελ», 244 00:12:08,604 --> 00:12:09,809 ήταν στην κουζίνα. 245 00:12:10,706 --> 00:12:12,312 Ο μικρός Φρέντ ήταν οκτώ χρονών. 246 00:12:12,336 --> 00:12:14,177 Ο μικρός Φρεντ έρχεται στην κουζίνα, 247 00:12:14,968 --> 00:12:21,119 και η Μέημπελ, που την είχε δει μόνο γελαστή, εξυπηρετική και χαρούμενη, 248 00:12:21,143 --> 00:12:23,425 είναι σκυμμένη στον νιπτήρα, 249 00:12:23,449 --> 00:12:24,859 και κλαίει 250 00:12:25,896 --> 00:12:27,311 με λυγμούς, 251 00:12:28,479 --> 00:12:29,684 απαρηγόρητη. 252 00:12:30,604 --> 00:12:34,781 Και ο μικρός Φρεντ έρχεται κοντά της και λέει, «Μέημπελ, τι συμβαίνει;» 253 00:12:35,941 --> 00:12:37,980 Η Μέημπελ γυρίζει και λέει, 254 00:12:38,004 --> 00:12:42,550 «Τον σκότωσαν! Σκότωσαν τον αρχηγό μας. Σκότωσαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. 255 00:12:42,574 --> 00:12:45,916 Είναι νεκρός! Είναι τέρατα». 256 00:12:47,054 --> 00:12:48,873 Και ο μικρός Φρεντ λέει, 257 00:12:48,897 --> 00:12:52,222 «Θα είναι εντάξει, Μέημπελ. Θα είναι εντάξει, θα είναι εντάξει». 258 00:12:52,246 --> 00:12:55,345 Και τον κοίταξε και του λέει, «Όχι, δεν πρόκειται να είναι καλά. 259 00:12:55,369 --> 00:12:57,311 Δεν άκουσες τι σου είπα; 260 00:12:57,335 --> 00:12:59,614 Σκότωσαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ». 261 00:13:01,106 --> 00:13:03,087 Και ο Φρεντ, 262 00:13:03,111 --> 00:13:04,484 γιος ενός ιερέα, 263 00:13:05,882 --> 00:13:08,344 κοιτάζει την Μέημπελ και λέει, 264 00:13:08,368 --> 00:13:13,369 «Μα, Μέημπελ, ο Ιησούς δεν πέθανε στον σταυρό για τις αμαρτίες μας;» 265 00:13:13,784 --> 00:13:15,326 Δεν ήταν αυτό καλό αποτέλεσμα; 266 00:13:15,350 --> 00:13:18,742 Ίσως να είναι κι αυτό ένα καλό αποτέλεσμα. 267 00:13:18,766 --> 00:13:23,399 Ίσως ο θάνατος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να οδηγήσει σε καλό αποτέλεσμα». 268 00:13:24,100 --> 00:13:26,374 Και καθώς ο Φρεντ λέει την ιστορία, 269 00:13:26,398 --> 00:13:30,140 λέει ότι η Μέημπελ κάλυψε το στόμα της με το χέρι της, 270 00:13:31,417 --> 00:13:33,986 έσκυψε και έδωσε στον μικρό Φρεντ μια αγκαλιά, 271 00:13:35,002 --> 00:13:37,579 και μετά πλησίασε το παγοδοχείο, 272 00:13:37,603 --> 00:13:39,879 και πήρε δύο αναψυκτικά, 273 00:13:39,903 --> 00:13:41,359 του έδωσε ένα 274 00:13:41,383 --> 00:13:44,228 και τον έστειλε να παίξει με τα αδέρφια του. 275 00:13:44,948 --> 00:13:46,511 Και εκείνος είπε, 276 00:13:46,535 --> 00:13:52,169 «Αυτή ήταν η απόδειξη πως στις πιο βασανιστικές στιγμές του φυλετικού αγώνα 277 00:13:52,193 --> 00:13:55,445 δύο άνθρωποι μπορούσαν να ξεπεράσουν τις ρατσιστικές γραμμές 278 00:13:55,469 --> 00:13:57,665 και να μοιραστούν την ανθρωπιά τους 279 00:13:57,689 --> 00:14:00,359 σύμφωνα με την αγάπη και τη στοργή». 280 00:14:00,383 --> 00:14:04,228 Και είπα, «Φρεντ, αυτά είναι αηδίες». 281 00:14:04,252 --> 00:14:06,252 (Γέλια) 282 00:14:06,803 --> 00:14:08,179 (Χειροκρότημα) 283 00:14:08,203 --> 00:14:11,155 Ο Φρεντ είπε, 284 00:14:11,179 --> 00:14:14,752 «Μα, δεν καταλαβαίνω, Ντέιβιντ. Αυτή είναι η ιστορία». 285 00:14:14,776 --> 00:14:16,930 Είπα, «Φρεντ, άσε με να σου κάνω μια ερώτηση» 286 00:14:17,732 --> 00:14:23,951 Είπα, «Ήσουν στη Βόρεια Καρολίνα το 1968. 287 00:14:23,975 --> 00:14:27,280 Αν η Μέημπελ είχε πάει στην κοινότητά της --ήσουν οχτώ χρονών-- 288 00:14:27,304 --> 00:14:30,531 πώς νομίζεις ότι τα οχτάχρονα Αφροαμερικάνικα παιδιά θα τη φώναζαν; 289 00:14:30,531 --> 00:14:33,358 Νομίζεις θα τη φώναζαν με το μικρό της όνομα;» 290 00:14:33,358 --> 00:14:35,346 Όχι, θα τη φώναζαν «Κυρία Μέημπελ». 291 00:14:35,346 --> 00:14:38,260 ή θα τη φώναζαν «Κυρία Τζόνσον» ή «Θεία Τζόνσον». 292 00:14:38,260 --> 00:14:41,285 Δεν θα τολμούσαν να τη φωνάξουν με το μικρό της όνομα, 293 00:14:41,285 --> 00:14:43,487 επειδή αυτό θα ήταν η ύψιστη έλλειψη σεβασμού. 294 00:14:43,487 --> 00:14:45,829 Και παρόλα αυτά, τη φώναζες με το μικρό της όνομα 295 00:14:45,829 --> 00:14:47,513 κάθε μέρα που δούλευε, 296 00:14:47,513 --> 00:14:49,685 και ποτέ δεν το σκέφτηκες αυτό». 297 00:14:49,709 --> 00:14:52,718 Είπα, «Να σου κάνω άλλη μια ερώτηση: Η Μέημπελ ήταν παντρεμένη; 298 00:14:53,255 --> 00:14:54,729 Είχε παιδιά; 299 00:14:54,753 --> 00:14:56,421 Σε ποιά εκκλησία πήγαινε; 300 00:14:56,445 --> 00:14:58,675 Ποιο ήταν το αγαπημένο της γλυκό;» 301 00:15:00,754 --> 00:15:04,667 Ο Φρεντ δεν μπορούσε να απαντήσει καμία από αυτές τις ερωτήσεις. 302 00:15:05,337 --> 00:15:08,828 Είπα, «Φρεντ, αυτή η ιστορία δεν είναι για τη Μέημπελ. 303 00:15:08,852 --> 00:15:10,791 Αυτή η ιστορία είναι για σένα» 304 00:15:10,883 --> 00:15:13,850 Είπα, «Αυτή η ιστορία έκανε εσένα να νιώσεις καλά, 305 00:15:13,874 --> 00:15:16,127 αλλά αυτή η ιστορία δεν είναι για τη Μέημπελ. 306 00:15:16,127 --> 00:15:17,651 Η πραγματικότητα είναι, 307 00:15:17,675 --> 00:15:20,229 πως αυτό που συνέβη ήταν, πως η Μέημπελ έκλαιγε, 308 00:15:20,253 --> 00:15:22,353 το οποίο δεν ήταν κάτι που συνήθιζε να κάνει, 309 00:15:22,353 --> 00:15:24,118 και άφησε τις άμυνές της. 310 00:15:24,637 --> 00:15:26,269 Και μπήκες στην κουζίνα, 311 00:15:26,293 --> 00:15:29,790 και τη βρήκες σε μια αδύναμη στιγμή όπου είχε χάσει τις άμυνές της. 312 00:15:30,278 --> 00:15:33,764 Και επειδή σκεφτόσουν τον εαυτό σου σαν κάποιο από τα παιδιά της, 313 00:15:33,788 --> 00:15:38,470 δεν αναγνώρισες πως ήσουν στην ουσία το παιδί του αφεντικού της. 314 00:15:38,899 --> 00:15:41,263 Και άρχισε να σου φωνάζει. 315 00:15:41,287 --> 00:15:42,795 Και μετά έπιασε τον εαυτό της, 316 00:15:42,795 --> 00:15:45,057 να συνειδητοποιεί ότι «Αν του φωνάζω 317 00:15:45,081 --> 00:15:47,658 και πάει και το πει στους γονείς του, 318 00:15:47,682 --> 00:15:50,104 θα μπορούσα να χάσω τη δουλειά μου». 319 00:15:50,934 --> 00:15:53,223 Και έτσι συγκράτησε τον εαυτό της και -- 320 00:15:53,247 --> 00:15:57,845 παρόλο που χρειαζόταν συμπαράσταση -- κατέληξε να συμπαραστέκεται σε εσένα 321 00:15:57,869 --> 00:15:59,498 και να σου λέει να φύγεις, 322 00:15:59,522 --> 00:16:03,197 ίσως γιατί μετά θα μπορούσε να τελειώσει τον θρήνο της με ησυχία». 323 00:16:04,033 --> 00:16:05,658 Και ο Φρεντ ήταν έκπληκτος. 324 00:16:05,782 --> 00:16:09,802 Και συνειδητοποίησε πως είχε παρερμηνεύσει εκείνη τη στιγμή. 325 00:16:10,230 --> 00:16:13,590 Και βλέπετε, αυτό κάνανε στη Ρόζα Παρκς. 326 00:16:13,614 --> 00:16:19,040 Επειδή είναι πολύ ευκολότερο να χωνέψεις μια γιαγιά με πόδια που πονάνε, 327 00:16:19,064 --> 00:16:22,485 η οποία δεν αντιστέκεται επειδή θέλει να αγωνιστεί για την ανισότητα, 328 00:16:22,509 --> 00:16:25,364 αλλά γιατί της πονάνε τα πόδια της και η πλάτη της 329 00:16:25,364 --> 00:16:26,462 και δούλευε όλη μέρα. 330 00:16:27,269 --> 00:16:30,074 Βλέπετε, οι γιαγιάδες δεν είναι τρομακτικές. 331 00:16:30,098 --> 00:16:32,250 Αλλά οι νέες, ριζοσπαστικές μαύρες γυναίκες 332 00:16:32,274 --> 00:16:34,415 που δε σηκώνουν τίποτα από κανέναν 333 00:16:34,439 --> 00:16:35,943 είναι πολύ τρομακτικές, 334 00:16:35,967 --> 00:16:37,853 που αντιστέκονται στην εξουσία 335 00:16:37,877 --> 00:16:39,941 και είναι πρόθυμες να πεθάνουν γι' αυτό -- 336 00:16:39,965 --> 00:16:42,240 εκείνες δεν είναι το είδος των ανθρώπων 337 00:16:42,264 --> 00:16:45,024 που μας κάνουν να νοιώθουμε άνετα. 338 00:16:47,270 --> 00:16:48,441 Έτσι εσείς λέτε, 339 00:16:49,258 --> 00:16:50,978 «Τι θέλεις να κάνω, Ντέιβιντ; 340 00:16:51,002 --> 00:16:54,262 Δεν ξέρω τι να κάνω». 341 00:16:55,159 --> 00:16:57,656 Λοιπόν, αυτό που θα σας έλεγα είναι, 342 00:16:57,680 --> 00:16:59,725 πως υπήρχε μια εποχή όπου, 343 00:16:59,749 --> 00:17:01,965 αν ήσασταν Εβραίοι, δεν ήσασταν λευκοί, 344 00:17:01,989 --> 00:17:03,997 αν ήσασταν Ιταλός, δεν ήσασταν λευκοί, 345 00:17:04,021 --> 00:17:05,919 αν ήσασταν Ιρλανδοί, δεν ήσασταν λευκοί 346 00:17:05,943 --> 00:17:07,105 σε αυτή τη χώρα. 347 00:17:07,129 --> 00:17:12,137 Πήρε καιρό πριν οι Ιρλανδοί, οι Εβραίοι και οι Ιταλοί να γίνουν λευκοί. 348 00:17:12,843 --> 00:17:14,014 Σωστά; 349 00:17:14,038 --> 00:17:16,189 Υπήρχε μια εποχή στην οποία ήσασταν «άλλοι», 350 00:17:16,213 --> 00:17:19,193 όταν ήσασταν οι άνθρωποι εκτός. 351 00:17:21,736 --> 00:17:23,016 Ο Τόνι Μόρισον είπε, 352 00:17:23,040 --> 00:17:26,765 «Αν, για να είσαι εσύ ψηλός, εγώ θα πρέπει να πέσω στα γόνατα, 353 00:17:26,789 --> 00:17:28,163 τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα». 354 00:17:28,187 --> 00:17:31,305 Λέει, «η Λευκή Αμερική έχει ένα σοβαρό πρόβλημα». 355 00:17:32,583 --> 00:17:37,596 Ειλικρινά, δεν ξέρω αν οι φυλετικές σχέσεις θα βελτιωθούν στην Αμερική. 356 00:17:38,127 --> 00:17:39,922 Αλλά ξέρω πως αν θα βελτιωθούν, 357 00:17:39,946 --> 00:17:43,904 θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις κατάμουτρα. 358 00:17:44,619 --> 00:17:46,797 Το μέλλον των παιδιών μου εξαρτάται από αυτό. 359 00:17:46,797 --> 00:17:49,539 Το μέλλον των παιδιών των παιδιών μου εξαρτάται από αυτό. 360 00:17:49,731 --> 00:17:51,622 Και, είτε το ξέρετε είτε όχι, 361 00:17:51,646 --> 00:17:55,812 το μέλλον των παιδιών σας και των παιδιών των παιδιών σας 362 00:17:55,836 --> 00:17:57,119 εξαρτάται από αυτό, επίσης. 363 00:17:57,632 --> 00:17:58,786 Ευχαριστώ. 364 00:17:58,810 --> 00:18:00,205 (Χειροκρότημα)