[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.32,0:00:02.39,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมเรียนปริญญาเอกนั้น
Dialogue: 0,0:00:02.39,0:00:05.85,Default,,0000,0000,0000,,ผมติดแหงกเลยครับ
Dialogue: 0,0:00:05.85,0:00:07.63,Default,,0000,0000,0000,,ทุกหนทางการวิจัยที่ผมได้ลอง
Dialogue: 0,0:00:07.63,0:00:09.25,Default,,0000,0000,0000,,นำไปสู่ทางตัน
Dialogue: 0,0:00:09.25,0:00:11.15,Default,,0000,0000,0000,,มันเหมือนกับว่าความเชื่อพื้นฐานของผม
Dialogue: 0,0:00:11.15,0:00:13.08,Default,,0000,0000,0000,,หยุดทำงาน
Dialogue: 0,0:00:13.08,0:00:16.08,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกเหมือนนักบินที่บินผ่านหมอก
Dialogue: 0,0:00:16.08,0:00:18.87,Default,,0000,0000,0000,,แล้วหลงทิศทาง
Dialogue: 0,0:00:18.87,0:00:20.35,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลิกโกนหนวด
Dialogue: 0,0:00:20.35,0:00:23.09,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ยอมลุกออกจากเตียงในตอนเช้า
Dialogue: 0,0:00:23.09,0:00:24.82,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกไม่คู่ควร
Dialogue: 0,0:00:24.82,0:00:27.98,Default,,0000,0000,0000,,กับการเดินเข้าประตูมหาวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:00:27.98,0:00:30.13,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมไม่ใช่ไอสไตน์ หรือนิวตัน
Dialogue: 0,0:00:30.13,0:00:32.28,Default,,0000,0000,0000,,หรือนักวิทยาศาสตร์ท่านใด
Dialogue: 0,0:00:32.28,0:00:33.81,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมได้เรียนรู้ผลงานของพวกท่าน\Nเพราะในวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:00:33.81,0:00:37.19,Default,,0000,0000,0000,,เราเรียนเกี่ยวกับผลลัพธ์เท่านั้น \Nไม่ใช่กระบวนการ
Dialogue: 0,0:00:37.19,0:00:41.89,Default,,0000,0000,0000,,และเห็นชัดๆ เลยว่า \Nผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ไม่ได้
Dialogue: 0,0:00:41.89,0:00:43.56,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมมีแรงสนับสนุนมากพอ
Dialogue: 0,0:00:43.56,0:00:44.95,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ผ่านมันไปได้
Dialogue: 0,0:00:44.95,0:00:47.17,Default,,0000,0000,0000,,และค้นพบความรู้ใหม่เกี่ยวกับธรรมชาติ
Dialogue: 0,0:00:47.17,0:00:49.92,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นความรู้สึกสงบอันน่าทึ่ง
Dialogue: 0,0:00:49.92,0:00:51.25,Default,,0000,0000,0000,,ที่เป็นบุคคลเดียวในโลก
Dialogue: 0,0:00:51.25,0:00:53.47,Default,,0000,0000,0000,,ที่รู้ถึงกฎใหม่แห่งธรรมชาติ
Dialogue: 0,0:00:53.47,0:00:56.52,Default,,0000,0000,0000,,และผมเริ่มโครงงานที่สอง\Nในการเรียนปริญญาเอก
Dialogue: 0,0:00:56.52,0:00:57.88,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
Dialogue: 0,0:00:57.88,0:01:00.17,Default,,0000,0000,0000,,ผมเจออุปสรรค์ แล้วก็ผ่านมันไปได้
Dialogue: 0,0:01:00.17,0:01:01.56,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เริ่มคิด
Dialogue: 0,0:01:01.56,0:01:02.71,Default,,0000,0000,0000,,บางที มันอาจมีรูปแบบอยู่ก็เป็นได้
Dialogue: 0,0:01:02.71,0:01:04.55,Default,,0000,0000,0000,,ผมถามบัณฑิตทั้งหลาย แล้วพวกเขาก็บอกว่า
Dialogue: 0,0:01:04.55,0:01:06.60,Default,,0000,0000,0000,,"ใช่เลย เกิดอย่างนั้นกับพวกเขาเป๊ะๆ เลย
Dialogue: 0,0:01:06.60,0:01:08.94,Default,,0000,0000,0000,,เว้นแต่ว่าไม่มีใครบอกเรา"
Dialogue: 0,0:01:08.94,0:01:10.90,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราอาจเรียนวิทยาศาสตร์อย่างกับว่า
Dialogue: 0,0:01:10.90,0:01:14.47,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นชุดขั้นตอนเชิงตรรกะ\Nระหว่างคำถามและคำตอบ
Dialogue: 0,0:01:14.47,0:01:17.22,Default,,0000,0000,0000,,แต่การทำวิจัยไม่ได้เป็นอะไรแบบนั้น
Dialogue: 0,0:01:17.22,0:01:19.55,Default,,0000,0000,0000,,ในเวลาเดียวกัน ผมยังได้เรียน
Dialogue: 0,0:01:19.55,0:01:21.64,Default,,0000,0000,0000,,การแสดงละครเวทีแบบด้นสด
Dialogue: 0,0:01:21.64,0:01:23.07,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น กลางวันเรียนฟิสิกส์
Dialogue: 0,0:01:23.07,0:01:25.09,Default,,0000,0000,0000,,และกลางคืน หัวเราะ กระโดด ร้องเพลง
Dialogue: 0,0:01:25.09,0:01:26.40,Default,,0000,0000,0000,,เล่นกีต้าร์ของผม
Dialogue: 0,0:01:26.40,0:01:27.88,Default,,0000,0000,0000,,ละครเวทีแบบด้นสด
Dialogue: 0,0:01:27.88,0:01:30.89,Default,,0000,0000,0000,,ก็เหมือนกับวิทยาศาสตร์ \Nคือ การเข้าหาสิ่งที่ไม่รู้
Dialogue: 0,0:01:30.89,0:01:32.30,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคุณต้องเล่นกันบนเวที
Dialogue: 0,0:01:32.30,0:01:34.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยปราศจากผู้กำกับ ปราศจากบทละคร
Dialogue: 0,0:01:34.00,0:01:36.28,Default,,0000,0000,0000,,ไม่รู้เลยว่า คุณจะเล่นเป็นอะไร
Dialogue: 0,0:01:36.28,0:01:38.69,Default,,0000,0000,0000,,หรือตัวละครอื่นจะทำอะไร
Dialogue: 0,0:01:38.69,0:01:40.54,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่เหมือนวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:01:40.54,0:01:43.56,Default,,0000,0000,0000,,ในละครเวทีด้นสด \Nพวกเขาบอกคุณแต่วันแรกว่า
Dialogue: 0,0:01:43.56,0:01:45.78,Default,,0000,0000,0000,,อะไรจะเกิดขึ้นกับคุณเมื่อคุณอยู่บนเวที
Dialogue: 0,0:01:45.78,0:01:48.55,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะทำพลาดไม่เป็นท่า
Dialogue: 0,0:01:48.55,0:01:49.72,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะเจออุปสรรค
Dialogue: 0,0:01:49.72,0:01:51.84,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็จะฝึกฝนให้มีความคิดสร้างสรรค์อยู่เสมอ
Dialogue: 0,0:01:51.84,0:01:53.05,Default,,0000,0000,0000,,ในสถานการณ์ที่เจออุปสรรค
Dialogue: 0,0:01:53.05,0:01:54.95,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างเช่น เรามีแบบฝึกหัด
Dialogue: 0,0:01:54.95,0:01:56.09,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราทุกคนยืนเป็นวงกลม
Dialogue: 0,0:01:56.09,0:01:59.06,Default,,0000,0000,0000,,และแต่ละคนต้องเต้นแท๊ปให้แย่สุดๆ
Dialogue: 0,0:01:59.06,0:02:00.64,Default,,0000,0000,0000,,และคนอื่นๆ ปรบมือ
Dialogue: 0,0:02:00.64,0:02:01.89,Default,,0000,0000,0000,,และเชียร์คุณ
Dialogue: 0,0:02:01.89,0:02:04.65,Default,,0000,0000,0000,,ให้กำลังใจคุณบนเวที
Dialogue: 0,0:02:04.65,0:02:06.56,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมเป็นศาสตราจารย์
Dialogue: 0,0:02:06.56,0:02:07.94,Default,,0000,0000,0000,,และต้องแนะแนวนักเรียนของผม
Dialogue: 0,0:02:07.94,0:02:09.91,Default,,0000,0000,0000,,ผ่านโครงงานวิจัยของพวกเขา
Dialogue: 0,0:02:09.91,0:02:11.28,Default,,0000,0000,0000,,ผมตระหนักอีกครั้งว่า
Dialogue: 0,0:02:11.28,0:02:12.99,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
Dialogue: 0,0:02:12.99,0:02:14.98,Default,,0000,0000,0000,,ผมอาจเรียนฟิสิกส์ ชีววิทยา เคมี
Dialogue: 0,0:02:14.98,0:02:16.60,Default,,0000,0000,0000,,มาหลายพันชั่วโมง
Dialogue: 0,0:02:16.60,0:02:18.97,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่มีสักชั่วโมง ไม่มีสักแนวคิดเดียว \Nที่จะสอนผมว่า
Dialogue: 0,0:02:18.97,0:02:21.56,Default,,0000,0000,0000,,จะให้คำปรึกษาอย่างไร แนะแนวใครสักคนอย่างไร
Dialogue: 0,0:02:21.56,0:02:23.29,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้เดินไปด้วยกันสู่สิ่งที่ไม่รู้
Dialogue: 0,0:02:23.29,0:02:25.21,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อสร้างแรงผลักดัน
Dialogue: 0,0:02:25.21,0:02:27.14,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงหันไปพึ่งละครเวทีด้นสด
Dialogue: 0,0:02:27.14,0:02:29.32,Default,,0000,0000,0000,,และผมบอกนักเรียนตั้งแต่วันแรกว่า
Dialogue: 0,0:02:29.32,0:02:32.22,Default,,0000,0000,0000,,อะไรกำลังจะเกิดขึ้นเมื่อคุณเริ่มทำงานวิจัย
Dialogue: 0,0:02:32.22,0:02:33.94,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องนี้เกี่ยวกับมโนภาพที่เราคาดหวัง (schema)
Dialogue: 0,0:02:33.94,0:02:35.96,Default,,0000,0000,0000,,ว่างานวิจัยจะเป็นเช่นไร
Dialogue: 0,0:02:35.96,0:02:38.23,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า เมื่อคนเราทำอะไรก็ตามแต่
Dialogue: 0,0:02:38.23,0:02:40.88,Default,,0000,0000,0000,,ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมต้องการจะจับกระดานดำนี้
Dialogue: 0,0:02:40.88,0:02:42.54,Default,,0000,0000,0000,,สมองของผมจะคาดมโนภาพขึ้นก่อน
Dialogue: 0,0:02:42.54,0:02:44.40,Default,,0000,0000,0000,,ทำนายว่ากล้ามเนื้อของผมจะทำอะไร
Dialogue: 0,0:02:44.40,0:02:46.55,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่ผมจะเริ่มขยับมือเสียอีก
Dialogue: 0,0:02:46.55,0:02:48.40,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าผมถูกขัดขวาง
Dialogue: 0,0:02:48.40,0:02:50.27,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ามโนภาพของผมไม่เข้ากับความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:02:50.27,0:02:52.56,Default,,0000,0000,0000,,จะเกิดความเครียดขึ้น เรียกว่า\Nการรับรู้ไม่ลงรอยกัน (cognitive dissonance)
Dialogue: 0,0:02:52.56,0:02:55.47,Default,,0000,0000,0000,,จึงเป็นการดีกว่า \Nถ้ามโนภาพของคุณ ตรงกับความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:02:55.47,0:02:58.62,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าคุณเชื่อในวิทยาศาสตร์แบบที่ถูกสอนกันมา
Dialogue: 0,0:02:58.62,0:03:00.52,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าคุณเชื่อตามตำรา ก็มีแนวโน้ม
Dialogue: 0,0:03:00.52,0:03:06.81,Default,,0000,0000,0000,,ว่าคุณน่าจะมีมโนภาพของงานวิจัย ตามนี้ครับ
Dialogue: 0,0:03:06.81,0:03:10.13,Default,,0000,0000,0000,,ถ้า เอ เป็นคำถาม
Dialogue: 0,0:03:10.13,0:03:13.53,Default,,0000,0000,0000,,และ บี เป็นคำตอบ
Dialogue: 0,0:03:13.53,0:03:18.12,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นแล้ว งานวิจัยก็เป็นทางตรง
Dialogue: 0,0:03:18.13,0:03:21.24,Default,,0000,0000,0000,,ปัญหาคือว่า ถ้าการทดลองไม่สำเร็จ
Dialogue: 0,0:03:21.24,0:03:24.90,Default,,0000,0000,0000,,หรือนักเรียนเกิดความเครียด
Dialogue: 0,0:03:24.90,0:03:26.99,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องแบบนี้ จะถูกมองว่าผิดปกติอย่างยิ่ง
Dialogue: 0,0:03:26.99,0:03:30.02,Default,,0000,0000,0000,,และทำให้เกิดความเครียดอย่างมาก
Dialogue: 0,0:03:30.02,0:03:31.80,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยเหตุนี้ ผมจึงสอนให้นักเรียนของผม
Dialogue: 0,0:03:31.80,0:03:35.66,Default,,0000,0000,0000,,สร้างมโนภาพที่ยึดความเป็นจริงมากกว่า
Dialogue: 0,0:03:38.86,0:03:40.38,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือตัวอย่าง
Dialogue: 0,0:03:40.38,0:03:43.52,Default,,0000,0000,0000,,เวลาที่อะไรๆ ไม่เป็นไปตามมโนภาพของคุณครับ
Dialogue: 0,0:03:46.38,0:03:49.64,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:49.64,0:03:52.84,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:04:01.56,0:04:05.01,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงสอนมโนภาพแบบใหม่ ให้นักเรียนของผม
Dialogue: 0,0:04:05.01,0:04:07.20,Default,,0000,0000,0000,,ถ้า เอ เป็นคำถาม
Dialogue: 0,0:04:07.20,0:04:09.38,Default,,0000,0000,0000,,บี เป็นคำตอบ
Dialogue: 0,0:04:13.32,0:04:14.86,Default,,0000,0000,0000,,คิดสร้างสรรค์ฝันฟุ้งในเมฆไปเรื่อยๆ
Dialogue: 0,0:04:14.86,0:04:16.83,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็เริ่มลงมือ
Dialogue: 0,0:04:16.83,0:04:19.19,Default,,0000,0000,0000,,และการทดลองมันไม่ได้ผล และก็ไม่ได้ผล
Dialogue: 0,0:04:19.19,0:04:21.73,Default,,0000,0000,0000,,และก็ไม่ได้ผล และก็ไม่ได้ผล
Dialogue: 0,0:04:21.73,0:04:24.40,Default,,0000,0000,0000,,จนคุณไปถึงดินแดนที่เชื่อมกับอารมณ์ด้านลบ
Dialogue: 0,0:04:24.40,0:04:26.68,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งกระทั่ง ความเชื่อพื้นฐานของคุณ
Dialogue: 0,0:04:26.68,0:04:27.80,Default,,0000,0000,0000,,ยังดูไม่เป็นเหตุเป็นผล
Dialogue: 0,0:04:27.80,0:04:30.85,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนมีใครมากระชากพรมใต้เท้าคุณ
Dialogue: 0,0:04:30.85,0:04:34.18,Default,,0000,0000,0000,,และผมเรียกที่นั่นว่า เมฆ
Dialogue: 0,0:04:47.68,0:04:50.36,Default,,0000,0000,0000,,คุณอาจหลงอยู่ในเมฆนี้
Dialogue: 0,0:04:50.36,0:04:52.87,Default,,0000,0000,0000,,สักวัน สัปดาห์ เดือน ปี
Dialogue: 0,0:04:52.87,0:04:54.37,Default,,0000,0000,0000,,หรือชั่วชีวิตทำงานของคุณ
Dialogue: 0,0:04:54.37,0:04:56.53,Default,,0000,0000,0000,,แต่บางที ถ้าคุณโชคดีพอ
Dialogue: 0,0:04:56.53,0:04:58.39,Default,,0000,0000,0000,,และคุณได้แรงสนับสนุนพอ
Dialogue: 0,0:04:58.39,0:05:00.38,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะเห็นได้ เมื่อดูสิ่งที่อยู่ในมือ
Dialogue: 0,0:05:00.38,0:05:03.62,Default,,0000,0000,0000,,หรือ ตั้งสติศึกษารูปร่างของเมฆ
Dialogue: 0,0:05:03.62,0:05:05.63,Default,,0000,0000,0000,,ถึงคำตอบแบบใหม่
Dialogue: 0,0:05:07.28,0:05:10.97,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือ ซี แล้วตกลงใจลองทางใหม่ดู
Dialogue: 0,0:05:10.97,0:05:13.34,Default,,0000,0000,0000,,และการทดลองก็ไม่ได้ผล การทดลองไม่ได้ผล
Dialogue: 0,0:05:13.34,0:05:14.81,Default,,0000,0000,0000,,แต่คุณก็ถึงในที่สุด
Dialogue: 0,0:05:14.81,0:05:16.03,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้น คุณก็บอกเรื่องนี้กับทุกคน
Dialogue: 0,0:05:16.03,0:05:19.53,Default,,0000,0000,0000,,โดยตีพิมพ์ผลงานที่บอกว่า เอ ไปยัง ซี
Dialogue: 0,0:05:19.53,0:05:21.49,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการสื่อสาร
Dialogue: 0,0:05:21.49,0:05:23.83,Default,,0000,0000,0000,,ตราบใดที่คุณยังไม่ลืมหนทาง
Dialogue: 0,0:05:23.83,0:05:25.63,Default,,0000,0000,0000,,ที่นำคุณไปตรงนั้น
Dialogue: 0,0:05:25.63,0:05:27.61,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ เมฆที่ว่านี้มีอยู่ตามปกติวิสัย
Dialogue: 0,0:05:27.61,0:05:30.21,Default,,0000,0000,0000,,ของการวิจัย ตามปกติวิสัยของงานประดิษฐ์
Dialogue: 0,0:05:30.21,0:05:33.42,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า เมฆจะลอยขวาง ตรงพรมแดน
Dialogue: 0,0:05:37.72,0:05:39.99,Default,,0000,0000,0000,,มันจะอยู่ตรงพรมแดน
Dialogue: 0,0:05:39.99,0:05:42.96,Default,,0000,0000,0000,,ระหว่าง ความรู้
Dialogue: 0,0:05:45.80,0:05:49.40,Default,,0000,0000,0000,,และความไม่รู้
Dialogue: 0,0:05:53.11,0:05:55.38,Default,,0000,0000,0000,,เพราะถ้าอยากค้นพบบางอย่างที่ใหม่จริงๆ นั้น
Dialogue: 0,0:05:55.38,0:05:58.96,Default,,0000,0000,0000,,อย่างน้อย ความเชื่อพื้นฐานสักอย่างของคุณ \Nจะต้องเปลี่ยนไป
Dialogue: 0,0:05:58.96,0:06:00.22,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น การศึกษาวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:06:00.22,0:06:02.18,Default,,0000,0000,0000,,จึงเป็นเรื่องกล้าหาญชาญชัยทีเดียว
Dialogue: 0,0:06:02.18,0:06:03.100,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆ วัน เราพยายามเดินทาง
Dialogue: 0,0:06:03.100,0:06:05.81,Default,,0000,0000,0000,,สู่พรมแดนระหว่างความรู้ และความไม่รู้
Dialogue: 0,0:06:05.81,0:06:07.63,Default,,0000,0000,0000,,และเผชิญหน้ากับเมฆ
Dialogue: 0,0:06:07.63,0:06:09.34,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ สังเกตว่าผมเขียน บี
Dialogue: 0,0:06:09.34,0:06:10.08,Default,,0000,0000,0000,,ไว้ในดินแดนของความรู้
Dialogue: 0,0:06:10.08,0:06:11.89,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเรารู้จักมันตั้งแต่แรกแล้ว
Dialogue: 0,0:06:11.89,0:06:15.54,Default,,0000,0000,0000,,แต่ ซี นั้น น่าสนใจยิ่งกว่า
Dialogue: 0,0:06:15.54,0:06:18.26,Default,,0000,0000,0000,,และสำคัญเสียยิ่งกว่า บี
Dialogue: 0,0:06:18.26,0:06:20.46,Default,,0000,0000,0000,,บี ก็สำคัญสำหรับการดำเนินงานวิจัย
Dialogue: 0,0:06:20.46,0:06:22.27,Default,,0000,0000,0000,,แต่ ซี เป็นอะไรที่ลึกซึ้งกว่า
Dialogue: 0,0:06:22.27,0:06:26.77,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือสิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับงานวิจัย
Dialogue: 0,0:06:26.77,0:06:28.96,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ แค่รู้จักคำนั้น 'เมฆ'
Dialogue: 0,0:06:28.96,0:06:31.51,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้กลุ่มวิจัยของผมเปลี่ยนไปเลย
Dialogue: 0,0:06:31.51,0:06:33.38,Default,,0000,0000,0000,,เพราะนักเรียนเข้ามาหาผม แล้วบอกว่า
Dialogue: 0,0:06:33.38,0:06:34.98,Default,,0000,0000,0000,,"ยูริ ผมติดอยู่ในเมฆ"
Dialogue: 0,0:06:34.98,0:06:38.15,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็บอกว่า \N"ยอดเลย รู้สึกเศร้าระทมเลยล่ะสิตอนนี้"
Dialogue: 0,0:06:38.15,0:06:40.29,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:40.29,0:06:42.20,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมมีความสุขนะครับ
Dialogue: 0,0:06:42.20,0:06:43.88,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราอาจใกล้ถึงพรมแดน
Dialogue: 0,0:06:43.88,0:06:45.78,Default,,0000,0000,0000,,ระหว่างความรู้และความไม่รู้
Dialogue: 0,0:06:45.78,0:06:47.32,Default,,0000,0000,0000,,และเรายังมีโอกาสในการค้นพบ
Dialogue: 0,0:06:47.32,0:06:49.18,Default,,0000,0000,0000,,อะไรบางอย่างที่ใหม่จริงๆ
Dialogue: 0,0:06:49.18,0:06:50.53,Default,,0000,0000,0000,,เพราะวิธีที่สมองของเราทำงานนั้น
Dialogue: 0,0:06:50.53,0:06:53.67,Default,,0000,0000,0000,,พอสมองรู้แล้วว่า เมฆนั้น
Dialogue: 0,0:06:53.67,0:06:58.10,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเรื่องปกติ เป็นสิ่งจำเป็น
Dialogue: 0,0:06:58.10,0:06:59.30,Default,,0000,0000,0000,,และอันที่จริงสวยงาม
Dialogue: 0,0:06:59.30,0:07:02.93,Default,,0000,0000,0000,,เราก็จะได้เข้าร่วมชมรมคนรักมวลเมฆ
Dialogue: 0,0:07:02.93,0:07:04.85,Default,,0000,0000,0000,,และบำบัดความรู้สึกที่ว่า
Dialogue: 0,0:07:04.85,0:07:07.41,Default,,0000,0000,0000,,ฉันมีอะไรที่ผิดปกติมากๆ
Dialogue: 0,0:07:07.41,0:07:09.86,Default,,0000,0000,0000,,และในฐานะผู้เป็นอาจารย์ ผมรู้ว่าต้องทำอย่างไร
Dialogue: 0,0:07:09.86,0:07:12.06,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือ เพิ่มกำลังใจให้นักเรียนของผม
Dialogue: 0,0:07:12.06,0:07:13.54,Default,,0000,0000,0000,,เพราะการวิจัยทางจิตวิทยาแสดงว่า
Dialogue: 0,0:07:13.54,0:07:17.10,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณรู้สึกกลัว หรือหมดหวัง
Dialogue: 0,0:07:17.10,0:07:18.10,Default,,0000,0000,0000,,จิตใจคุณจะตีกรอบ
Dialogue: 0,0:07:18.10,0:07:20.93,Default,,0000,0000,0000,,กลับไปใช้วิธีคิดแบบปลอดภัย และระมัดระวัง
Dialogue: 0,0:07:20.93,0:07:22.50,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณอยากสำรวจหนทางที่เสี่ยงกว่า
Dialogue: 0,0:07:22.50,0:07:23.89,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าจะหนีออกจากเมฆ
Dialogue: 0,0:07:23.89,0:07:25.65,Default,,0000,0000,0000,,คุณต้องพึ่งอารมณ์แบบอื่นด้วย
Dialogue: 0,0:07:25.65,0:07:27.85,Default,,0000,0000,0000,,ความสามัคคี กำลังใจ ความหวัง
Dialogue: 0,0:07:27.85,0:07:29.59,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งได้จากความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:07:29.59,0:07:31.14,Default,,0000,0000,0000,,มันก็เหมือนกับละครเวทีด้นสด
Dialogue: 0,0:07:31.14,0:07:33.44,Default,,0000,0000,0000,,ในวิทยาศาสตร์ \Nมันดีที่สุดที่จะเดินทางสู่ความไม่รู้
Dialogue: 0,0:07:33.44,0:07:35.41,Default,,0000,0000,0000,,ไปด้วยกัน
Dialogue: 0,0:07:35.41,0:07:37.85,Default,,0000,0000,0000,,การที่รู้ถึงเรื่องเมฆ
Dialogue: 0,0:07:37.85,0:07:41.18,Default,,0000,0000,0000,,คุณยังได้เรียนรู้จากละครเวทีด้นสด
Dialogue: 0,0:07:41.18,0:07:43.78,Default,,0000,0000,0000,,ถึงวิธีการสนทนาอย่างมีประสิทธิภาพ
Dialogue: 0,0:07:43.78,0:07:45.54,Default,,0000,0000,0000,,เมื่ออยู่ในเมฆ
Dialogue: 0,0:07:45.54,0:07:47.52,Default,,0000,0000,0000,,มันตั้งอยู่บนหลักการสำคัญ
Dialogue: 0,0:07:47.52,0:07:49.28,Default,,0000,0000,0000,,ของละครเวทีด้นสด
Dialogue: 0,0:07:49.28,0:07:50.38,Default,,0000,0000,0000,,ตรงนี้ ละครเวทีด้นสด
Dialogue: 0,0:07:50.38,0:07:51.67,Default,,0000,0000,0000,,ได้ช่วยผมไว้อีกครั้ง
Dialogue: 0,0:07:51.67,0:07:53.96,Default,,0000,0000,0000,,เป็นการตอบว่า "ใช่ แล้วก็"
Dialogue: 0,0:07:53.96,0:07:57.43,Default,,0000,0000,0000,,กับสิ่งที่นักแสดงคนอื่นเสนอมาให้
Dialogue: 0,0:08:04.30,0:08:07.19,Default,,0000,0000,0000,,ความหมายของมันคือ การรับคำเสนอ
Dialogue: 0,0:08:07.19,0:08:09.70,Default,,0000,0000,0000,,และต่อยอดจากนั้น โดยบอกว่า "ใช่ แล้วก็"
Dialogue: 0,0:08:09.70,0:08:10.94,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างเช่น ถ้านักแสดงคนหนึ่งบอกว่า
Dialogue: 0,0:08:10.94,0:08:12.10,Default,,0000,0000,0000,,"นี่คือสระนำ้"
Dialogue: 0,0:08:12.10,0:08:13.14,Default,,0000,0000,0000,,และอีกคนบอกว่า
Dialogue: 0,0:08:13.14,0:08:15.01,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่หนิ นี่มันเวที"
Dialogue: 0,0:08:15.01,0:08:16.75,Default,,0000,0000,0000,,การด้นสดก็จบ
Dialogue: 0,0:08:16.75,0:08:20.52,Default,,0000,0000,0000,,มันตายสนิท และทุกคนก็จะสับสนหงุดหงิด
Dialogue: 0,0:08:20.52,0:08:21.87,Default,,0000,0000,0000,,มันเรียกว่า ติดทางตัน
Dialogue: 0,0:08:21.87,0:08:23.48,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณไม่ใส่ใจเรื่องวิธีสนทนาแล้ว
Dialogue: 0,0:08:23.48,0:08:26.41,Default,,0000,0000,0000,,การสนทนาทางวิทยาศาสตร์ \Nก็จะติดทางตันได้ง่ายมากครับ\N
Dialogue: 0,0:08:26.41,0:08:28.65,Default,,0000,0000,0000,,การตอบ "ใช่ แล้วก็" เป็นแบบนี้ครับ
Dialogue: 0,0:08:28.65,0:08:31.16,Default,,0000,0000,0000,,"นี่คือบ่อน้ำ"\N"ช่าย โดดลงไปกันเหอะ"
Dialogue: 0,0:08:31.16,0:08:34.16,Default,,0000,0000,0000,,"ดูสิ มีปลาวาฬด้วย จับหางมันเลย
Dialogue: 0,0:08:34.16,0:08:36.27,Default,,0000,0000,0000,,มันดึงเราไปดวงจันทร์แล้ว"
Dialogue: 0,0:08:36.27,0:08:39.29,Default,,0000,0000,0000,,การบอกว่า "ใช่ แล้วก็" \Nจึงข้ามผ่านการวิพากษ์ในใจเรา
Dialogue: 0,0:08:39.29,0:08:40.98,Default,,0000,0000,0000,,เราทุกคนมีข้อวิพากษ์ในใจ
Dialogue: 0,0:08:40.98,0:08:42.22,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคอยจับผิด ว่าเราจะพูดอะไร
Dialogue: 0,0:08:42.22,0:08:44.14,Default,,0000,0000,0000,,คนอื่นจะได้ไม่คิดว่า เราน่ารังเกียจ
Dialogue: 0,0:08:44.14,0:08:45.26,Default,,0000,0000,0000,,หรือบ้า หรือซ้ำซาก
Dialogue: 0,0:08:45.26,0:08:46.52,Default,,0000,0000,0000,,และในวิทยาศาสตร์ ใครๆ ก็กลัว
Dialogue: 0,0:08:46.52,0:08:48.08,Default,,0000,0000,0000,,ว่าตัวเองจะดูซ้ำซาก
Dialogue: 0,0:08:48.08,0:08:50.24,Default,,0000,0000,0000,,การบอกว่า "ใช่ แล้วก็" \Nก้าวผ่านการวิพากษ์วิจารณ์
Dialogue: 0,0:08:50.24,0:08:52.86,Default,,0000,0000,0000,,และปลดปล่อยความสร้างสรรค์แอบแฝง
Dialogue: 0,0:08:52.86,0:08:54.38,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณไม่อาจรู้ด้วยซ้ำว่าคุณมี
Dialogue: 0,0:08:54.38,0:08:56.41,Default,,0000,0000,0000,,และพวกมันมักให้คำตอบ
Dialogue: 0,0:08:56.41,0:08:58.82,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับเมฆด้วย
Dialogue: 0,0:08:58.82,0:09:01.42,Default,,0000,0000,0000,,ครับ การรู้เกี่ยวกับเมฆ
Dialogue: 0,0:09:01.42,0:09:02.82,Default,,0000,0000,0000,,และการพูดว่า "ใช่ แล้วก็"
Dialogue: 0,0:09:02.82,0:09:05.68,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้ห้องทดลองของผมมีความคิดสร้างสรรค์มาก
Dialogue: 0,0:09:05.68,0:09:08.21,Default,,0000,0000,0000,,นักเรียนเริ่มเล่นกับความคิดของคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:09:08.21,0:09:10.32,Default,,0000,0000,0000,,จนค้นพบความรู้ใหม่อันน่าประหลาดใจ
Dialogue: 0,0:09:10.32,0:09:13.19,Default,,0000,0000,0000,,ในส่วนเชื่อมต่อระหว่างฟิสิกส์กับชีววิทยา
Dialogue: 0,0:09:13.19,0:09:16.14,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างเช่น เราง่วนอยู่เป็นปี
Dialogue: 0,0:09:16.14,0:09:17.29,Default,,0000,0000,0000,,ในการทำความเข้าใจ
Dialogue: 0,0:09:17.29,0:09:19.98,Default,,0000,0000,0000,,เครือข่ายชีวเคมีอันซับซ้อนในเซลล์ของเรา
Dialogue: 0,0:09:19.98,0:09:22.44,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราบอกว่า "เราอยู่ในกลุ่มเมฆทึบ"
Dialogue: 0,0:09:22.44,0:09:24.42,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็คุยกันสนุกๆ ไปเรื่อย
Dialogue: 0,0:09:24.42,0:09:26.21,Default,,0000,0000,0000,,จนนักเรียนของผม\Nไช เชน ออร์ (Shai Shen Orr) พูดขึ้นว่า
Dialogue: 0,0:09:26.21,0:09:29.05,Default,,0000,0000,0000,,"มาวาดเครือข่ายที่ว่าบนกระดาษกันเหอะ"
Dialogue: 0,0:09:29.05,0:09:30.50,Default,,0000,0000,0000,,และแทนที่จะบอกว่า
Dialogue: 0,0:09:30.50,0:09:32.65,Default,,0000,0000,0000,,"แต่เราทำอย่างนั้นมาตั้งหลายครั้งแล้ว
Dialogue: 0,0:09:32.65,0:09:33.69,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็ไม่เห็นจะได้อะไรเลย"
Dialogue: 0,0:09:33.69,0:09:36.63,Default,,0000,0000,0000,,ผมกลับบอกว่า "เอาสิ แล้วก็
Dialogue: 0,0:09:36.63,0:09:38.67,Default,,0000,0000,0000,,ใช้กระดาษใหญ่ๆ นะ"
Dialogue: 0,0:09:38.67,0:09:39.76,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้น รอน ไมโล (Ron Milo) ก็บอกว่า
Dialogue: 0,0:09:39.76,0:09:41.98,Default,,0000,0000,0000,,"เอากระดาษใหญ่ๆ\N
Dialogue: 0,0:09:41.98,0:09:43.78,Default,,0000,0000,0000,,แบบที่นักออกแบบใช้ทำพิมพ์เขียวดีกว่า \Nผมรู้ว่าจะเอาไปพิมพ์ได้ที่ไหน"
Dialogue: 0,0:09:43.78,0:09:46.28,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราก็พิมพ์เครือข่าย และมองดูมัน
Dialogue: 0,0:09:46.28,0:09:48.79,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นเอง ที่เราค้นพบความรู้ข้อสำคัญที่สุด
Dialogue: 0,0:09:48.79,0:09:50.99,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ เครือข่ายอันซับซ้อนนี้มันก็แค่
Dialogue: 0,0:09:50.99,0:09:54.45,Default,,0000,0000,0000,,เครือข่ายรูปแบบง่ายๆ จำนวนมากซ้ำๆ กัน\N
Dialogue: 0,0:09:54.45,0:09:57.62,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับแม่ลายของกระจกสี (motif)
Dialogue: 0,0:09:57.62,0:09:59.66,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราเรียกมันว่า เครือข่ายแม่ลาย (network motifs)
Dialogue: 0,0:09:59.66,0:10:01.82,Default,,0000,0000,0000,,และพวกมันเป็นวงจรพื้นฐาน
Dialogue: 0,0:10:01.82,0:10:03.20,Default,,0000,0000,0000,,ที่ช่วยให้เราเข้าใจ
Dialogue: 0,0:10:03.20,0:10:05.90,Default,,0000,0000,0000,,ตรรกะของการตัดสินใจของเซลล์
Dialogue: 0,0:10:05.90,0:10:08.75,Default,,0000,0000,0000,,ในทุกสิ่งมีชีวิต รวมถึงร่างกายของคุณ
Dialogue: 0,0:10:08.75,0:10:10.68,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นาน หลังจากนั้น
Dialogue: 0,0:10:10.68,0:10:12.30,Default,,0000,0000,0000,,ผมเริ่มได้รับเชิญไปบรรยาย
Dialogue: 0,0:10:12.30,0:10:15.31,Default,,0000,0000,0000,,ให้กับนักวิทยาศาสตร์หลายพันทั่วโลก
Dialogue: 0,0:10:15.31,0:10:17.14,Default,,0000,0000,0000,,แต่ความรู้เกี่ยวกับเมฆ
Dialogue: 0,0:10:17.14,0:10:18.27,Default,,0000,0000,0000,,และการพูดว่า "ใช่ แล้วก็"
Dialogue: 0,0:10:18.27,0:10:20.11,Default,,0000,0000,0000,,ยังคงอยู่แต่ในห้องทดลองของผม
Dialogue: 0,0:10:20.11,0:10:22.24,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า ในวิทยาศาสตร์ \Nเราไม่พูดกันถึงกระบวนการ
Dialogue: 0,0:10:22.24,0:10:24.67,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เกี่ยวกับความรู้สึก หรืออารมณ์
Dialogue: 0,0:10:24.67,0:10:26.54,Default,,0000,0000,0000,,เราพูดถึงผลลัพธ์
Dialogue: 0,0:10:26.54,0:10:28.61,Default,,0000,0000,0000,,จึงไม่มีทางจะได้พูดถึงมันในงานสัมมนา
Dialogue: 0,0:10:28.61,0:10:30.53,Default,,0000,0000,0000,,นึกภาพไม่ออกเลยครับ
Dialogue: 0,0:10:30.53,0:10:32.61,Default,,0000,0000,0000,,และผมเห็นนักวิทยาศาสตร์กลุ่มอื่นๆ \Nติดอยู่ที่ทางตัน
Dialogue: 0,0:10:32.61,0:10:34.38,Default,,0000,0000,0000,,หาคำมาบรรยายไม่ได้ด้วยซ้ำ
Dialogue: 0,0:10:34.38,0:10:35.70,Default,,0000,0000,0000,,ถึงสิ่งที่พวกเขาเผชิญ\N
Dialogue: 0,0:10:35.70,0:10:37.06,Default,,0000,0000,0000,,และวิธีการที่พวกเขาคิด
Dialogue: 0,0:10:37.06,0:10:38.58,Default,,0000,0000,0000,,ก็บีบแคบลงมาที่ทางปลอดภัย
Dialogue: 0,0:10:38.58,0:10:40.24,Default,,0000,0000,0000,,วิทยาศาสตร์ของพวกเขาไม่อาจไปถึงศักยภาพสูงสุด
Dialogue: 0,0:10:40.24,0:10:41.100,Default,,0000,0000,0000,,จนพวกเขาดูซึมกันมากๆ
Dialogue: 0,0:10:41.100,0:10:43.94,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า มันก็ธรรมดาอย่างนี้แหละ
Dialogue: 0,0:10:43.94,0:10:45.96,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะพยายามทำให้ห้องทดลองของผม\Nมีความสร้างสรรค์มากเท่าที่จะทำได้
Dialogue: 0,0:10:45.96,0:10:47.64,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าคนอื่นๆ ทำอย่างนี้เช่นกัน
Dialogue: 0,0:10:47.64,0:10:49.83,Default,,0000,0000,0000,,ถึงวันหนึ่ง วิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:10:49.83,0:10:52.04,Default,,0000,0000,0000,,ก็จะดีขึ้นกว่าเดิมในที่สุด
Dialogue: 0,0:10:52.04,0:10:54.96,Default,,0000,0000,0000,,แต่ความคิดนั้น เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:10:54.96,0:10:57.30,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมได้ฟัง เอวลิน ฟ๊อกส์ เคลเลอร์ \N(Evelyn Fox Keller) โดยบังเอิญ
Dialogue: 0,0:10:57.30,0:10:58.66,Default,,0000,0000,0000,,ตอนเธอพูดถึงประสบการณ์ของเธอ
Dialogue: 0,0:10:58.66,0:11:00.35,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะผู้หญิงในวงการวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:11:00.35,0:11:02.17,Default,,0000,0000,0000,,และเธอถามคำถามว่า
Dialogue: 0,0:11:02.17,0:11:04.12,Default,,0000,0000,0000,,"ทำไมเราไม่พูดถึงการทำงานทางวิทยาศาตร์
Dialogue: 0,0:11:04.12,0:11:06.31,Default,,0000,0000,0000,,ในแง่มุมเชิงความรู้สึก และอารมณ์กันบ้าง?"\N
Dialogue: 0,0:11:06.31,0:11:10.30,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย นี่เป็นเรื่องของค่านิยม"
Dialogue: 0,0:11:10.30,0:11:12.48,Default,,0000,0000,0000,,คืออย่างนี้ครับ วิทยาศาสตร์ค้นหาความรู้
Dialogue: 0,0:11:12.48,0:11:14.27,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีรากฐานจากหลักเหตุผล และข้อเท็จจริง
Dialogue: 0,0:11:14.27,0:11:16.47,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือความงดงามของวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:11:16.47,0:11:18.42,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรายังมีมายาคติอีกด้วยว่า
Dialogue: 0,0:11:18.42,0:11:19.68,Default,,0000,0000,0000,,การทำงานทางวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:11:19.68,0:11:21.98,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราทำกันทุกวัน เพื่อเสาะหาความรู้
Dialogue: 0,0:11:21.98,0:11:24.42,Default,,0000,0000,0000,,ก็ใช้แค่หลักเหตุผล และข้อเท็จจริงเช่นกัน
Dialogue: 0,0:11:24.42,0:11:26.85,Default,,0000,0000,0000,,เหมือน มิสเตอร์ สป๊อค (Mr. Spock)
Dialogue: 0,0:11:26.85,0:11:28.26,Default,,0000,0000,0000,,พอคุณตีตราอะไรก็ตาม
Dialogue: 0,0:11:28.26,0:11:30.08,Default,,0000,0000,0000,,ว่ามีแค่ข้อเท็จจริง และหลักเหตุผล
Dialogue: 0,0:11:30.08,0:11:31.72,Default,,0000,0000,0000,,โดยอัตโนมัติ ขั้วตรงข้าม
Dialogue: 0,0:11:31.72,0:11:33.18,Default,,0000,0000,0000,,คือความรู้สึก และอารมณ์
Dialogue: 0,0:11:33.18,0:11:35.28,Default,,0000,0000,0000,,ย่อมถูกตีตราว่า 'ไม่เป็นวิทยาศาสตร์'
Dialogue: 0,0:11:35.28,0:11:37.25,Default,,0000,0000,0000,,หรือต่อต้านวิทยาศาสตร์ \Nหรือเป็นภัยต่อวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:11:37.25,0:11:39.06,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยไม่พูดถึงมันกัน
Dialogue: 0,0:11:39.06,0:11:41.02,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมได้ยินอย่างนั้น
Dialogue: 0,0:11:41.02,0:11:43.18,Default,,0000,0000,0000,,ว่าวิทยาศาสตร์มีวัฒนธรรม
Dialogue: 0,0:11:43.18,0:11:44.73,Default,,0000,0000,0000,,ทุกอย่างเข้าล๊อคสำหรับผม
Dialogue: 0,0:11:44.73,0:11:46.39,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า ถ้าวิทยาศาสตร์มีวัฒนธรรมแล้ว
Dialogue: 0,0:11:46.39,0:11:47.65,Default,,0000,0000,0000,,วัฒนธรรมก็สามารถเปลี่ยนได้
Dialogue: 0,0:11:47.65,0:11:49.24,Default,,0000,0000,0000,,โดยมีผมเป็นตัวกระตุ้น\N
Dialogue: 0,0:11:49.24,0:11:51.95,Default,,0000,0000,0000,,ให้วัฒนธรรมของวิทยาศาสตร์เปลี่ยนไป \Nในที่ๆ ผมทำได้
Dialogue: 0,0:11:51.95,0:11:55.02,Default,,0000,0000,0000,,พอถึงการบรรยายถัดไปที่งานสัมมนา
Dialogue: 0,0:11:55.02,0:11:56.64,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงพูดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ของผม
Dialogue: 0,0:11:56.64,0:11:58.15,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมพูดถึงความสำคัญ
Dialogue: 0,0:11:58.15,0:12:00.33,Default,,0000,0000,0000,,ของแง่มุมด้านอารมณ์ และความรู้สึกของวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:12:00.33,0:12:01.45,Default,,0000,0000,0000,,และวิธีการที่เราควรพูดถึงมัน
Dialogue: 0,0:12:01.45,0:12:02.68,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็มองไปยังผู้ชม
Dialogue: 0,0:12:02.68,0:12:05.04,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาดูด้านชา
Dialogue: 0,0:12:05.04,0:12:08.33,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาไม่ได้ยินว่าผมกำลังพูดอะไร
Dialogue: 0,0:12:08.33,0:12:09.58,Default,,0000,0000,0000,,ในบริบทของ การบรรยายผ่านเพาเวอร์พอยท์
Dialogue: 0,0:12:09.58,0:12:11.42,Default,,0000,0000,0000,,10 สไลด์ต่อกัน
Dialogue: 0,0:12:11.42,0:12:13.91,Default,,0000,0000,0000,,และผมลองอีกครั้ง และอีกครั้ง\Nสัมมนาครั้งแล้วครั้งเล่า
Dialogue: 0,0:12:13.91,0:12:16.28,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็ยังคงติดชะงัก
Dialogue: 0,0:12:16.28,0:12:19.18,Default,,0000,0000,0000,,ผมติดอยู่ในเมฆ
Dialogue: 0,0:12:19.18,0:12:22.70,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในที่สุด ผมก็หลุดออกมาจากเมฆได้
Dialogue: 0,0:12:22.70,0:12:25.51,Default,,0000,0000,0000,,โดยใช้การด้นสดและดนตรี
Dialogue: 0,0:12:25.51,0:12:28.25,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่นั้น ทุกงานสัมมนาที่ผมไป
Dialogue: 0,0:12:28.25,0:12:31.11,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะบรรยายทางวิทยาศาสตร์ \Nและแถมด้วยการบรรยายพิเศษ
Dialogue: 0,0:12:31.11,0:12:33.10,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อว่า "ความรักและความกลัวในห้องทดลอง"
Dialogue: 0,0:12:33.10,0:12:35.32,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะเริ่มต้นด้วยเพลง
Dialogue: 0,0:12:35.32,0:12:37.89,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์กลัวที่สุด
Dialogue: 0,0:12:37.89,0:12:40.80,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคือ การที่เราทำงานอย่างหนัก
Dialogue: 0,0:12:40.80,0:12:43.15,Default,,0000,0000,0000,,เราค้นพบสิ่งใหม่บางอย่าง
Dialogue: 0,0:12:43.15,0:12:46.50,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดันมีคนอื่น ชิงตีพิมพ์มันไปก่อนเราเสีย
Dialogue: 0,0:12:46.50,0:12:49.12,Default,,0000,0000,0000,,เราเรียกมันว่า โดนงาบไปรับประทาน
Dialogue: 0,0:12:49.12,0:12:52.33,Default,,0000,0000,0000,,และการโดนงาบไปรับประทานนั้น รู้สึกแย่มากๆ
Dialogue: 0,0:12:52.33,0:12:54.55,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้เราไม่กล้าคุยกัน
Dialogue: 0,0:12:54.55,0:12:55.38,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งไม่สนุกเลย
Dialogue: 0,0:12:55.38,0:12:58.14,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราเข้าวงการวิทยาศาสตร์มา \Nเพื่อแบ่งปันความคิด
Dialogue: 0,0:12:58.14,0:12:59.45,Default,,0000,0000,0000,,และเรียนรู้จากกันและกัน
Dialogue: 0,0:12:59.45,0:13:02.94,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เลยเล่นเพลงบลู
Dialogue: 0,0:13:05.04,0:13:10.54,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมันก็ - (เสียงปรบมือ) -
Dialogue: 0,0:13:10.54,0:13:13.77,Default,,0000,0000,0000,,เรียกว่า "โดนงาบไปอีกแล้ว"
Dialogue: 0,0:13:13.77,0:13:16.42,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ขอผู้ชมเป็นนักร้องลูกคู่ให้ผม
Dialogue: 0,0:13:16.42,0:13:20.40,Default,,0000,0000,0000,,และผมพวกบอกพวกเขาว่า \N"เนื้อร้องคือ 'งาบ งาบ'"
Dialogue: 0,0:13:20.40,0:13:23.05,Default,,0000,0000,0000,,ทำนองประมาณนี้ครับ\N"งาบ งาบ"
Dialogue: 0,0:13:23.05,0:13:24.01,Default,,0000,0000,0000,,มันออกมาแบบนี้ครับ
Dialogue: 0,0:13:24.01,0:13:26.23,Default,,0000,0000,0000,,♪ โดนงาบไปอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:26.23,0:13:27.98,Default,,0000,0000,0000,,♪ งาบ งาบ ♪
Dialogue: 0,0:13:27.98,0:13:29.25,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมร้อง
Dialogue: 0,0:13:29.25,0:13:31.30,Default,,0000,0000,0000,,♪ โดนงาบไปอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:31.30,0:13:32.58,Default,,0000,0000,0000,,♪ งาบ งาบ ♪
Dialogue: 0,0:13:32.58,0:13:34.48,Default,,0000,0000,0000,,♪ โดนงาบไปอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:34.48,0:13:35.78,Default,,0000,0000,0000,,♪ งาบ งาบ ♪
Dialogue: 0,0:13:35.78,0:13:37.57,Default,,0000,0000,0000,,♪ โดนงาบไปอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:37.57,0:13:39.21,Default,,0000,0000,0000,,♪ งาบ งาบ ♪
Dialogue: 0,0:13:39.21,0:13:40.88,Default,,0000,0000,0000,,♪ โดนงาบไปอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:40.88,0:13:42.64,Default,,0000,0000,0000,,♪ งาบ งาบ ♪
Dialogue: 0,0:13:42.64,0:13:45.91,Default,,0000,0000,0000,,♪ โอ้แม่จ๋า รู้ไหมว่ามันเจ็บ ♪
Dialogue: 0,0:13:45.91,0:13:49.70,Default,,0000,0000,0000,,♪ สวรรค์ช่วยลูกด้วย โดนงาบอีกแล้ว ♪
Dialogue: 0,0:13:50.92,0:13:57.32,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:13:57.74,0:13:58.96,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:13:58.96,0:14:00.46,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณที่ช่วยเป็นนักร้องลูกคู่นะครับ
Dialogue: 0,0:14:00.46,0:14:02.55,Default,,0000,0000,0000,,ทุกคนก็เริ่มหัวเราะ และหายใจ
Dialogue: 0,0:14:02.55,0:14:04.56,Default,,0000,0000,0000,,รู้สึกตัวกันว่า ยังมีนักวิทยาศาสตร์คนอื่นรอบๆ ตัว
Dialogue: 0,0:14:04.56,0:14:05.87,Default,,0000,0000,0000,,ที่เจอเรื่องอย่างเดียวกันมา
Dialogue: 0,0:14:05.87,0:14:07.67,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็เริ่มพูดถึงเรื่องอารมณ์
Dialogue: 0,0:14:07.67,0:14:09.52,Default,,0000,0000,0000,,และความรู้สึก ที่เกิดขึ้นในงานวิจัย
Dialogue: 0,0:14:09.52,0:14:11.71,Default,,0000,0000,0000,,มันรู้สึกเหมือนกับเรื่องแน่นอกถูกยกออก
Dialogue: 0,0:14:11.71,0:14:14.50,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราก็พูดถึงเรื่องนี้\Nในงานสัมมนาวิทยาศาสตร์ได้เสียที
Dialogue: 0,0:14:14.50,0:14:16.69,Default,,0000,0000,0000,,และนักวิทยาศาสตร์ก็ดำเนินการต่อ\Nเพื่อก่อตั้งกลุ่มเพื่อนวิจัย
Dialogue: 0,0:14:16.69,0:14:18.30,Default,,0000,0000,0000,,ที่พวกเขามาพบปะกันเป็นประจำ
Dialogue: 0,0:14:18.30,0:14:19.93,Default,,0000,0000,0000,,และได้มีพื้นที่มาพูดคุยกันเรื่องอารมณ์
Dialogue: 0,0:14:19.93,0:14:22.23,Default,,0000,0000,0000,,และความรู้สึกที่เกิดขึ้น ตอนที่พวกเขาได้สอน
Dialogue: 0,0:14:22.23,0:14:23.59,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่พวกเขาเดินทางสู่ความไม่รู้
Dialogue: 0,0:14:23.59,0:14:25.16,Default,,0000,0000,0000,,และแม้กระทั่งเปิดหลักสูตร
Dialogue: 0,0:14:25.16,0:14:26.84,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับกระบวนการในการทำงานทางวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:14:26.84,0:14:28.73,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับการเดินทางสู่ความไม่รู้ไปด้วยกัน
Dialogue: 0,0:14:28.73,0:14:30.15,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งอื่นๆ อีกมากมาย
Dialogue: 0,0:14:30.15,0:14:31.48,Default,,0000,0000,0000,,วิสัยทัศน์ของผมก็คือ
Dialogue: 0,0:14:31.48,0:14:34.95,Default,,0000,0000,0000,,ก็เหมือนที่นักวิทยาศาสตร์ทุกคนรู้จักคำว่า \N"อะตอม"
Dialogue: 0,0:14:34.95,0:14:36.91,Default,,0000,0000,0000,,รู้ว่าสสารประกอบด้วยอะตอม
Dialogue: 0,0:14:36.91,0:14:38.40,Default,,0000,0000,0000,,นักวิทยาศาสตร์ทุกคนจะรู้จักคำศัพท์อย่าง
Dialogue: 0,0:14:38.40,0:14:40.74,Default,,0000,0000,0000,,"เมฆ"\Nการพูดว่า "ใช่ แล้วก็"
Dialogue: 0,0:14:40.74,0:14:43.82,Default,,0000,0000,0000,,และวิทยาศาสตร์จะสร้างสรรค์ขึ้นกว่านี้มาก
Dialogue: 0,0:14:43.82,0:14:46.82,Default,,0000,0000,0000,,จะมีการค้นพบที่ไม่คาดฝันอีกมากมาย
Dialogue: 0,0:14:46.82,0:14:49.36,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อประโยชน์สำหรับเราทุกคน
Dialogue: 0,0:14:49.36,0:14:51.58,Default,,0000,0000,0000,,และมันจะมีความสนุกขึ้นอีกมากด้วย
Dialogue: 0,0:14:51.58,0:14:54.17,Default,,0000,0000,0000,,และที่ผมจะขอจากพวกคุณให้จำไปจากการบรรยายนี้
Dialogue: 0,0:14:54.17,0:14:56.86,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ ครั้งหน้าที่คุณได้เผชิญ
Dialogue: 0,0:14:56.86,0:14:58.59,Default,,0000,0000,0000,,กับปัญหาที่คุณไม่สามารถแก้ได้
Dialogue: 0,0:14:58.59,0:15:01.18,Default,,0000,0000,0000,,ในการงาน หรือในชีวิต
Dialogue: 0,0:15:01.18,0:15:03.06,Default,,0000,0000,0000,,คุณใช้คำนี้ เรียกสิ่งที่คุณจะเจอได้:
Dialogue: 0,0:15:03.06,0:15:04.23,Default,,0000,0000,0000,,เมฆ
Dialogue: 0,0:15:04.23,0:15:05.77,Default,,0000,0000,0000,,และคุณสามารถผ่านเข้าไปในเมฆ
Dialogue: 0,0:15:05.77,0:15:07.17,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่ตัวคนเดียว แต่ไปด้วยกัน
Dialogue: 0,0:15:07.17,0:15:09.21,Default,,0000,0000,0000,,กับใครสักคนที่คอยสนับสนุน
Dialogue: 0,0:15:09.21,0:15:11.26,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "ใช่ แล้วก็" ต่อความคิดของคุณ
Dialogue: 0,0:15:11.26,0:15:13.58,Default,,0000,0000,0000,,และช่วยคุณพูดว่า "ใช่ แล้วก็" \Nต่อความคิดของคุณเอง
Dialogue: 0,0:15:13.58,0:15:15.46,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะเพิ่มโอกาส
Dialogue: 0,0:15:15.46,0:15:17.19,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผ่านก้อนปุยเมฆแล้ว
Dialogue: 0,0:15:17.19,0:15:18.69,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะพบกับวินาทีแห่งความสงบ
Dialogue: 0,0:15:18.69,0:15:20.49,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งคุณได้เห็นแสงแวบแรก
Dialogue: 0,0:15:20.49,0:15:23.74,Default,,0000,0000,0000,,จากการค้นพบเหนือความคาดฝัน
Dialogue: 0,0:15:23.74,0:15:26.46,Default,,0000,0000,0000,,ซี ของคุณ
Dialogue: 0,0:15:26.46,0:15:28.78,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:15:28.78,0:15:32.78,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)