1
00:00:00,325 --> 00:00:02,388
W połowie studiów doktoranckich

2
00:00:02,388 --> 00:00:05,850
beznadziejnie utknąłem.

3
00:00:05,850 --> 00:00:07,630
Każdy obierany kierunek badań

4
00:00:07,630 --> 00:00:09,246
okazywał się ślepą uliczką.

5
00:00:09,246 --> 00:00:11,148
Jakby wcześniejsze założenia

6
00:00:11,148 --> 00:00:13,076
nagle przestały się sprawdzać.

7
00:00:13,076 --> 00:00:16,075
Czułem się jak pilot lecący we mgle,

8
00:00:16,075 --> 00:00:18,870
straciłem poczucie kierunku.

9
00:00:18,870 --> 00:00:20,351
Przestałem się golić.

10
00:00:20,351 --> 00:00:23,092
Rano nie mogłem zwlec się z łóżka.

11
00:00:23,092 --> 00:00:24,825
Czułem się niegodny

12
00:00:24,825 --> 00:00:27,978
przekraczania bram uniwersytetu,

13
00:00:27,978 --> 00:00:30,126
bo nie byłem jak Einstein czy Newton,

14
00:00:30,126 --> 00:00:33,819
czy inny naukowiec,
o którego osiągnięciach się uczyłem,

15
00:00:33,819 --> 00:00:37,192
bo w nauce uczymy się
o wynikach, nie o procesie.

16
00:00:37,192 --> 00:00:41,893
Czyli nie mogłem być naukowcem.

17
00:00:41,893 --> 00:00:43,557
Ale miałem dobre wsparcie,

18
00:00:43,557 --> 00:00:44,954
wybrnąłem z tego

19
00:00:44,954 --> 00:00:47,174
i odkryłem coś nowego o naturze.

20
00:00:47,174 --> 00:00:49,447
To niesamowite uczucie spokoju,

21
00:00:49,447 --> 00:00:51,249
kiedy jesteś jedyną osobą na świecie,

22
00:00:51,249 --> 00:00:53,474
która zna nowe prawo natury.

23
00:00:53,474 --> 00:00:56,516
Rozpocząłem drugi projekt
w ramach doktoratu

24
00:00:56,516 --> 00:00:57,880
i stało się to samo.

25
00:00:57,880 --> 00:01:00,169
Utknąłem i wybrnąłem z tego.

26
00:01:00,169 --> 00:01:01,555
Zacząłem się zastanawiać,

27
00:01:01,555 --> 00:01:02,712
czy jest w tym wzór.

28
00:01:02,712 --> 00:01:04,553
Zapytałem inne osoby po studiach,

29
00:01:04,553 --> 00:01:06,596
stwierdzili, że mieli to samo,

30
00:01:06,596 --> 00:01:08,945
ale nikt o tym nie mówił.

31
00:01:08,945 --> 00:01:10,895
Wszyscy poznawaliśmy naukę

32
00:01:10,895 --> 00:01:14,471
jako serię logicznych kroków
między pytaniem a odpowiedzią,

33
00:01:14,471 --> 00:01:17,217
ale prowadzenie badań wygląda inaczej.

34
00:01:17,217 --> 00:01:19,551
W tym samym czasie uczyłem się

35
00:01:19,551 --> 00:01:21,638
na aktora teatru improwizowanego.

36
00:01:21,638 --> 00:01:23,072
Za dnia fizyka,

37
00:01:23,072 --> 00:01:25,090
nocą śmiechy, podskoki i śpiew,

38
00:01:25,090 --> 00:01:26,402
gra na gitarze.

39
00:01:26,402 --> 00:01:27,881
Teatr improwizacyjny,

40
00:01:27,881 --> 00:01:30,890
jak nauka, zagłębia się w nieznane,

41
00:01:30,890 --> 00:01:32,302
bo trzeba stworzyć scenkę

42
00:01:32,302 --> 00:01:34,005
bez reżysera, scenariusza,

43
00:01:34,005 --> 00:01:36,283
nie mając pojęcia, co przedstawić,

44
00:01:36,283 --> 00:01:38,689
ani co zrobią pozostali.

45
00:01:38,689 --> 00:01:40,538
Ale w przeciwieństwie do nauki,

46
00:01:40,538 --> 00:01:43,561
w teatrze improwizacyjnym
mówią ci pierwszego dnia,

47
00:01:43,561 --> 00:01:45,776
co się stanie, gdy wejdziesz na scenę.

48
00:01:45,776 --> 00:01:48,548
Zaliczysz sromotną porażkę.

49
00:01:48,548 --> 00:01:49,725
Zatniesz się.

50
00:01:49,725 --> 00:01:51,843
W teatrze ćwiczy się kreatywność

51
00:01:51,843 --> 00:01:53,046
w momentach blokady.

52
00:01:53,046 --> 00:01:54,951
Na przykład jest ćwiczenie,

53
00:01:54,951 --> 00:01:56,093
że stoi się w kręgu

54
00:01:56,093 --> 00:01:59,058
i każdy ma stepować najgorzej jak potrafi,

55
00:01:59,058 --> 00:02:00,644
a pozostali biją brawa,

56
00:02:00,644 --> 00:02:01,886
dopingują

57
00:02:01,886 --> 00:02:04,649
i wspierają tę osobę na scenie.

58
00:02:04,649 --> 00:02:06,557
Gdy zostałem profesorem,

59
00:02:06,557 --> 00:02:07,938
pomagałem studentom

60
00:02:07,938 --> 00:02:09,911
w ich projektach badawczych

61
00:02:09,911 --> 00:02:11,278
i znów dotarło do mnie,

62
00:02:11,278 --> 00:02:12,990
że nie wiem, co robić.

63
00:02:12,990 --> 00:02:14,984
Tysiące godzin poświęciłem fizyce,

64
00:02:14,984 --> 00:02:16,598
biologii, chemii,

65
00:02:16,598 --> 00:02:18,970
ale ani jednej godziny na to,

66
00:02:18,970 --> 00:02:21,556
jak być mentorem, jak kimś kierować,

67
00:02:21,556 --> 00:02:23,293
żeby razem iść w nieznane,

68
00:02:23,293 --> 00:02:25,214
jak motywować.

69
00:02:25,214 --> 00:02:27,144
Korzystając z wiedzy z teatru,

70
00:02:27,144 --> 00:02:29,317
pierwszego dnia powiedziałem studentom,

71
00:02:29,317 --> 00:02:32,218
co się stanie, gdy rozpoczną badania

72
00:02:32,218 --> 00:02:33,944
i że ma to związek

73
00:02:33,944 --> 00:02:35,956
z naszym schematem poznawczym badań.

74
00:02:35,956 --> 00:02:38,234
Cokolwiek robimy,

75
00:02:38,234 --> 00:02:40,876
na przykład gdybym chciał dotknąć tablicy,

76
00:02:40,876 --> 00:02:42,536
najpierw mózg buduje schemat,

77
00:02:42,536 --> 00:02:44,395
przewiduje, co zrobią mięśnie,

78
00:02:44,395 --> 00:02:46,551
zanim zdążę poruszyć ręką,

79
00:02:46,551 --> 00:02:48,129
jeśli zostanę zablokowany,

80
00:02:48,129 --> 00:02:50,274
schemat nie będzie
odpowiadał rzeczywistości,

81
00:02:50,274 --> 00:02:52,558
jest to dodatkowy stres,
dysonans poznawczy.

82
00:02:52,558 --> 00:02:55,467
Lepiej, żeby schematy
pasowały do rzeczywistości.

83
00:02:55,467 --> 00:02:58,622
Ale jeśli wierzysz w to,
czego uczą o nauce,

84
00:02:58,622 --> 00:03:00,519
i wierzysz podręcznikom,

85
00:03:00,519 --> 00:03:03,453
twój schemat poznawczy badań
wygląda pewnie tak.

86
00:03:06,813 --> 00:03:10,131
"A" jest pytaniem,

87
00:03:10,131 --> 00:03:13,531
"B" odpowiedzią,

88
00:03:13,531 --> 00:03:18,124
a badanie to bezpośrednia droga.

89
00:03:18,127 --> 00:03:21,242
Gdy eksperyment nie wychodzi

90
00:03:21,242 --> 00:03:24,904
lub student się zniechęca,

91
00:03:24,904 --> 00:03:26,990
postrzega się to jako coś złego,

92
00:03:26,990 --> 00:03:30,020
a to powoduje stres.

93
00:03:30,020 --> 00:03:31,803
Dlatego uczę studentów

94
00:03:31,803 --> 00:03:35,665
bardziej realistycznego schematu.

95
00:03:38,860 --> 00:03:40,384
To jest przykład,

96
00:03:40,384 --> 00:03:43,700
w którym rzeczywistość
nie pasuje do schematu.

97
00:03:43,700 --> 00:03:47,701
(Śmiech)

98
00:03:49,641 --> 00:03:52,840
(Brawa)

99
00:04:01,564 --> 00:04:05,010
Uczę studentów innego schematu.

100
00:04:05,010 --> 00:04:07,204
"A" jest pytaniem,

101
00:04:07,204 --> 00:04:09,385
"B" odpowiedzią.

102
00:04:13,100 --> 00:04:14,855
Trzeba być kreatywnym w chmurze.

103
00:04:14,855 --> 00:04:16,830
I zaczynamy,

104
00:04:16,830 --> 00:04:19,193
eksperymenty nie wychodzą i nie wychodzą,

105
00:04:19,193 --> 00:04:21,728
nie wychodzą i nie wychodzą,

106
00:04:21,728 --> 00:04:24,404
aż dociera się tam,
gdzie są negatywne emocje,

107
00:04:24,404 --> 00:04:26,682
gdzie wydaje się,
że wcześniejsze założenia

108
00:04:26,682 --> 00:04:27,798
nie mają już sensu,

109
00:04:27,798 --> 00:04:30,853
jakby ktoś wyciągnął spod nas dywan.

110
00:04:30,853 --> 00:04:34,181
Nazywam to miejsce chmurą.

111
00:04:47,685 --> 00:04:50,363
Można błądzić w chmurze

112
00:04:50,363 --> 00:04:52,871
dzień, tydzień, miesiąc, rok,

113
00:04:52,871 --> 00:04:54,369
całą karierę,

114
00:04:54,369 --> 00:04:56,531
ale czasem, przy odrobinie szczęścia

115
00:04:56,531 --> 00:04:58,387
i wsparcia,

116
00:04:58,387 --> 00:05:00,377
zauważa się w tym, co pod ręką,

117
00:05:00,377 --> 00:05:03,625
lub rozmyślając nad kształtem chmury,

118
00:05:03,625 --> 00:05:05,627
nową odpowiedź - "C"

119
00:05:07,285 --> 00:05:10,969
i decydujesz się na nią.

120
00:05:10,969 --> 00:05:13,338
Eksperymenty nie wychodzą i nie wychodzą,

121
00:05:13,338 --> 00:05:14,807
ale docierasz tam

122
00:05:14,807 --> 00:05:16,027
i ogłaszasz to,

123
00:05:16,027 --> 00:05:19,529
publikując artykuł,
że "A" prowadzi do "C".

124
00:05:19,529 --> 00:05:21,488
To świetny sposób komunikacji,

125
00:05:21,488 --> 00:05:23,832
o ile pamięta się ścieżkę,

126
00:05:23,832 --> 00:05:25,631
która nas tam doprowadziła.

127
00:05:25,631 --> 00:05:27,606
Chmura jest nieodłączną częścią badań,

128
00:05:27,606 --> 00:05:30,210
naszego rzemiosła,

129
00:05:30,210 --> 00:05:33,420
bo stoi na straży granicy.

130
00:05:37,721 --> 00:05:39,990
To granica

131
00:05:39,990 --> 00:05:42,962
między znanym

132
00:05:45,795 --> 00:05:49,399
a nieznanym,

133
00:05:53,110 --> 00:05:55,385
bo żeby odkryć coś zupełnie nowego,

134
00:05:55,385 --> 00:05:58,962
trzeba zmienić przynajmniej jedno
z podstawowych założeń,

135
00:05:58,962 --> 00:06:00,216
co w nauce oznacza,

136
00:06:00,216 --> 00:06:02,028
że robimy coś odważnego.

137
00:06:02,028 --> 00:06:03,999
Codziennie próbujemy dotrzeć do granicy

138
00:06:03,999 --> 00:06:05,811
między znanym i nieznanym

139
00:06:05,811 --> 00:06:07,632
i zmierzyć się z chmurą.

140
00:06:07,632 --> 00:06:09,287
Punkt "B" umieściłem w krainie

141
00:06:09,287 --> 00:06:10,080
poznanego,

142
00:06:10,080 --> 00:06:11,891
bo wiedzieliśmy o nim od początku,

143
00:06:11,891 --> 00:06:15,540
ale punkt "C" jest zawsze
bardziej interesujący

144
00:06:15,540 --> 00:06:18,263
i ważniejszy niż "B".

145
00:06:18,263 --> 00:06:20,456
"B" jest niezbędny, żeby zacząć,

146
00:06:20,456 --> 00:06:22,274
ale "C" jest bardziej dogłębny

147
00:06:22,274 --> 00:06:26,771
i to jest w badaniach niesamowite.

148
00:06:26,771 --> 00:06:28,959
Sama znajomość słowa "chmura"

149
00:06:28,959 --> 00:06:31,514
przyczyniła się do zmian
w zespole badawczym,

150
00:06:31,514 --> 00:06:33,384
bo studenci przychodzą i mówią:

151
00:06:33,384 --> 00:06:34,982
"Uri, jestem w chmurze",

152
00:06:34,982 --> 00:06:38,148
a ja na to: "Super,
pewnie czujesz się żałośnie".

153
00:06:38,148 --> 00:06:40,290
(Śmiech)

154
00:06:40,290 --> 00:06:42,203
Ale ja jestem zadowolony,

155
00:06:42,203 --> 00:06:43,881
bo możemy być blisko granicy

156
00:06:43,881 --> 00:06:45,777
między znanym a nieznanym,

157
00:06:45,777 --> 00:06:47,323
i mamy szansę odkryć

158
00:06:47,323 --> 00:06:49,184
coś całkiem nowego.

159
00:06:49,184 --> 00:06:50,526
Tak działa nasz umysł,

160
00:06:50,526 --> 00:06:54,854
wie, że chmura jest czymś

161
00:06:54,854 --> 00:06:58,100
normalnym, koniecznym,

162
00:06:58,100 --> 00:06:59,305
a nawet pięknym,

163
00:06:59,305 --> 00:07:02,928
możemy dołączyć do Stowarzyszenia
Uznania dla Chmury,

164
00:07:02,928 --> 00:07:04,846
a to uwalnia od poczucia,

165
00:07:04,846 --> 00:07:07,408
że coś jest ze mną nie tak.

166
00:07:07,408 --> 00:07:09,858
Jako mentor wiem, co robić,

167
00:07:09,858 --> 00:07:12,060
muszę lepiej wspierać studenta,

168
00:07:12,060 --> 00:07:13,541
bo według psychologów

169
00:07:13,541 --> 00:07:17,100
strach i rozpacz

170
00:07:17,100 --> 00:07:18,097
ograniczają umysł

171
00:07:18,097 --> 00:07:20,928
do bezpiecznego
i konserwatywnego myślenia.

172
00:07:20,928 --> 00:07:22,503
Żeby zgłębiać ryzykowne ścieżki

173
00:07:22,503 --> 00:07:23,891
i wydostać się z chmury,

174
00:07:23,891 --> 00:07:25,652
potrzeba innych emocji:

175
00:07:25,652 --> 00:07:27,853
solidarności, wsparcia, nadziei,

176
00:07:27,853 --> 00:07:29,590
które bierze się od innych.

177
00:07:29,590 --> 00:07:31,140
Jak w teatrze improwizacyjnym,

178
00:07:31,140 --> 00:07:33,441
tak i w nauce, w nieznane lepiej iść

179
00:07:33,441 --> 00:07:35,410
razem.

180
00:07:35,410 --> 00:07:37,852
Wiedząc o chmurze,

181
00:07:37,852 --> 00:07:41,176
od teatru improwizacyjnego
można się nauczyć

182
00:07:41,176 --> 00:07:43,778
skutecznego prowadzenia rozmów

183
00:07:43,778 --> 00:07:45,538
wewnątrz chmury.

184
00:07:45,538 --> 00:07:47,515
Podstawą jest główna zasada

185
00:07:47,515 --> 00:07:49,282
teatru improwizacyjnego,

186
00:07:49,282 --> 00:07:50,375
więc znów teatr

187
00:07:50,375 --> 00:07:51,671
przyszedł nam z pomocą.

188
00:07:51,671 --> 00:07:53,962
To mówienie "Tak, i..."

189
00:07:53,962 --> 00:07:57,427
na propozycje innych aktorów.

190
00:08:04,297 --> 00:08:07,191
Oznacza to akceptację propozycji

191
00:08:07,191 --> 00:08:09,702
i rozbudowanie ich ze słowami "Tak, i...".

192
00:08:09,702 --> 00:08:10,941
Przykładowo, aktor mówi:

193
00:08:10,941 --> 00:08:12,096
"Tu jest basen",

194
00:08:12,096 --> 00:08:13,141
a drugi na to:

195
00:08:13,141 --> 00:08:15,010
"Nie, to tylko scena"

196
00:08:15,010 --> 00:08:16,748
i koniec improwizacji.

197
00:08:16,748 --> 00:08:20,520
Padła trupem i wszyscy są sfrustrowani.

198
00:08:20,520 --> 00:08:21,868
Jest to blokowanie.

199
00:08:21,868 --> 00:08:23,475
Gdy zapominamy o komunikacji,

200
00:08:23,475 --> 00:08:26,412
w naukowych rozmowach
jest dużo blokowania.

201
00:08:26,412 --> 00:08:28,648
Mówienie "Tak, i..." wygląda tak:

202
00:08:28,648 --> 00:08:31,156
"Tu jest basen".
"Tak, wskoczmy do niego".

203
00:08:31,156 --> 00:08:34,165
"Patrzcie, wieloryb!".
"Złapmy go za ogon".

204
00:08:34,165 --> 00:08:36,266
"Ciągnie nas do księżyca!".

205
00:08:36,266 --> 00:08:39,286
Mówienie "Tak, i..." pozwala
ominąć wewnętrznego krytyka.

206
00:08:39,286 --> 00:08:40,980
Każdy ma wewnętrznego krytyka

207
00:08:40,980 --> 00:08:42,221
pilnującego naszych słów,

208
00:08:42,221 --> 00:08:44,144
żeby nie wypadły nieprzyzwoicie,

209
00:08:44,144 --> 00:08:45,259
idiotycznie, banalnie,

210
00:08:45,259 --> 00:08:46,519
a w nauce boimy się

211
00:08:46,519 --> 00:08:48,076
wyjść na banalnych.

212
00:08:48,076 --> 00:08:50,243
Mówienie "Tak, i..." omija tego krytyka

213
00:08:50,243 --> 00:08:52,855
i odblokowuje ukryte pokłady kreatywności,

214
00:08:52,855 --> 00:08:54,380
o których nie wiedzieliśmy,

215
00:08:54,380 --> 00:08:56,410
a które często niosą sposób

216
00:08:56,410 --> 00:08:58,815
na chmurę.

217
00:08:58,815 --> 00:09:01,416
Wiedza o chmurze

218
00:09:01,416 --> 00:09:02,820
i metodzie "Tak, i..."

219
00:09:02,820 --> 00:09:05,679
zwiększyła kreatywność
mojego laboratorium.

220
00:09:05,679 --> 00:09:08,207
Studenci zaczęli wymieniać się pomysłami

221
00:09:08,207 --> 00:09:10,321
i dokonaliśmy ciekawych odkryć

222
00:09:10,321 --> 00:09:13,190
z pogranicza fizyki i biologii.

223
00:09:13,190 --> 00:09:16,140
Na przykład utknęliśmy na rok,

224
00:09:16,140 --> 00:09:17,289
próbując zrozumieć

225
00:09:17,289 --> 00:09:19,982
zawiłe, biochemiczne sieci
w komórkach ciała.

226
00:09:19,982 --> 00:09:22,439
Stwierdziliśmy: "Jesteśmy
głęboko w chmurze",

227
00:09:22,439 --> 00:09:24,419
po czym mieliśmy zabawną dyskusję,

228
00:09:24,419 --> 00:09:26,207
i student Shai Shen Orr mówi:

229
00:09:26,207 --> 00:09:29,050
"Narysujmy tę sieć na papierze".

230
00:09:29,050 --> 00:09:30,503
Zamiast powiedzieć,

231
00:09:30,503 --> 00:09:32,654
że robiliśmy to już wiele razy

232
00:09:32,654 --> 00:09:33,688
i to nie działa,

233
00:09:33,688 --> 00:09:36,631
powiedziałem: "Tak,

234
00:09:36,631 --> 00:09:38,672
i użyjmy papieru dużego formatu",

235
00:09:38,672 --> 00:09:39,764
a Ron Milo na to:

236
00:09:39,764 --> 00:09:41,984
"Użyjmy papieru dla architektów,

237
00:09:41,984 --> 00:09:43,780
wiem, gdzie można to wydrukować",

238
00:09:43,780 --> 00:09:46,280
więc wydrukowaliśmy sieć,
spojrzeliśmy na nią

239
00:09:46,280 --> 00:09:48,789
i wtedy dokonaliśmy
najważniejszego odkrycia,

240
00:09:48,789 --> 00:09:50,990
że ta złożona sieć składa się

241
00:09:50,990 --> 00:09:54,453
z kilku prostych,
powtarzających się wzorów interakcji,

242
00:09:54,453 --> 00:09:57,616
jak motywy w witrażu.

243
00:09:57,616 --> 00:09:59,664
Nazywam je motywami sieci

244
00:09:59,664 --> 00:10:01,626
i są to podstawowe połączenia,

245
00:10:01,626 --> 00:10:03,201
pozwalające zrozumieć logikę,

246
00:10:03,201 --> 00:10:05,901
według której komórki podejmują decyzje

247
00:10:05,901 --> 00:10:08,750
we wszystkich organizmach,
włącznie z naszym.

248
00:10:08,750 --> 00:10:10,675
Tuż po tym

249
00:10:10,675 --> 00:10:12,295
na zaproszenie przemawiałem

250
00:10:12,295 --> 00:10:15,306
przed tysiącami naukowców
na całym świecie,

251
00:10:15,306 --> 00:10:17,139
ale wiedza o chmurze

252
00:10:17,139 --> 00:10:18,271
i mówieniu "Tak, i..."

253
00:10:18,271 --> 00:10:20,110
pozostała w moim laboratorium,

254
00:10:20,110 --> 00:10:22,241
bo w nauce nie mówi się o procesie,

255
00:10:22,241 --> 00:10:24,674
rzeczach subiektywnych czy emocjonalnych.

256
00:10:24,674 --> 00:10:26,537
Na konferencji mówi się o wynikach.

257
00:10:26,537 --> 00:10:28,606
Więc nie było jak o tym opowiedzieć.

258
00:10:28,606 --> 00:10:30,530
To było nie do pomyślenia.

259
00:10:30,530 --> 00:10:32,606
Inni naukowcy, którzy utknęli,

260
00:10:32,606 --> 00:10:34,380
nie wiedzieli, jak opisać to,

261
00:10:34,380 --> 00:10:35,701
co się dzieje.

262
00:10:35,701 --> 00:10:37,056
Tok myślenia był zawężony

263
00:10:37,056 --> 00:10:38,584
do bezpiecznych rozwiązań,

264
00:10:38,584 --> 00:10:40,244
nauce brakowało potencjału,

265
00:10:40,244 --> 00:10:41,997
a oni byli przygnębieni.

266
00:10:41,997 --> 00:10:43,936
Pomyślałem, że tak po prostu jest.

267
00:10:43,936 --> 00:10:45,957
Rozwinę kreatywność w moim laboratorium

268
00:10:45,957 --> 00:10:47,637
i jeśli każdy zrobi to samo,

269
00:10:47,637 --> 00:10:49,827
to nauka byłaby

270
00:10:49,827 --> 00:10:52,041
coraz lepsza.

271
00:10:52,041 --> 00:10:54,961
To podejście zmieniło się diametralnie,

272
00:10:54,961 --> 00:10:57,300
gdy usłyszałem, jak Evelyn Fox Keller mówi

273
00:10:57,300 --> 00:10:58,658
o swoich doświadczeniach

274
00:10:58,658 --> 00:11:00,349
jako kobieta nauki.

275
00:11:00,349 --> 00:11:02,172
Zapytała:

276
00:11:02,172 --> 00:11:04,120
"Czemu nie rozmawiamy o subiektywnych

277
00:11:04,120 --> 00:11:06,306
i emocjonalnych aspektach nauki?

278
00:11:06,306 --> 00:11:10,298
To nie przypadek. To kwestia wartości".

279
00:11:10,298 --> 00:11:12,476
Nauka poszukuje wiedzy

280
00:11:12,476 --> 00:11:14,271
obiektywnej i racjonalnej.

281
00:11:14,271 --> 00:11:16,469
To w nauce jest piękne.

282
00:11:16,469 --> 00:11:18,425
Ale jest pewien kulturalny mit,

283
00:11:18,425 --> 00:11:19,679
że tworzenie nauki,

284
00:11:19,679 --> 00:11:21,979
to, co robimy, żeby dotrzeć do wiedzy,

285
00:11:21,979 --> 00:11:24,419
jest też obiektywne i racjonalne,

286
00:11:24,419 --> 00:11:26,851
jak Spock ze Star Treka.

287
00:11:26,851 --> 00:11:28,265
Gdy uważamy coś

288
00:11:28,265 --> 00:11:30,078
za obiektywne i racjonalne,

289
00:11:30,078 --> 00:11:31,720
automatycznie druga strona,

290
00:11:31,720 --> 00:11:33,177
subiektywna i emocjonalna,

291
00:11:33,177 --> 00:11:35,279
jest uważana za pseudonaukę,

292
00:11:35,279 --> 00:11:37,250
antynaukę lub zagrożenie dla nauki,

293
00:11:37,250 --> 00:11:39,061
dlatego o tym się nie mówi.

294
00:11:39,061 --> 00:11:41,015
Gdy usłyszałem,

295
00:11:41,015 --> 00:11:43,182
że istnieje kultura nauki,

296
00:11:43,182 --> 00:11:44,729
wszystko nabrało sensu,

297
00:11:44,729 --> 00:11:46,393
bo skoro nauka ma kulturę,

298
00:11:46,393 --> 00:11:47,649
kulturę można zmienić,

299
00:11:47,649 --> 00:11:49,242
a ja mogę być inicjatorem,

300
00:11:49,242 --> 00:11:51,954
wpływając na kulturę nauki gdzie się da.

301
00:11:51,954 --> 00:11:55,023
Na następnej konferencji

302
00:11:55,023 --> 00:11:56,635
mówiłem o swoich badaniach,

303
00:11:56,635 --> 00:11:58,147
a później o istocie

304
00:11:58,147 --> 00:12:00,329
subiektywizmu i emocjach w nauce

305
00:12:00,329 --> 00:12:01,449
i jak o tym rozmawiać.

306
00:12:01,449 --> 00:12:02,683
Spojrzałem na widownię,

307
00:12:02,683 --> 00:12:05,043
a oni nie reagowali.

308
00:12:05,043 --> 00:12:08,334
Nie docierały do nich moje słowa
w kontekście konferencji,

309
00:12:08,334 --> 00:12:10,295
gdzie 10 prezentacji PowerPoint

310
00:12:10,295 --> 00:12:11,704
pokazywano jedną po drugiej.

311
00:12:11,704 --> 00:12:13,906
Próbowałem ponownie
na innych konferencjach,

312
00:12:13,906 --> 00:12:16,279
ale nic nie docierało.

313
00:12:16,279 --> 00:12:19,185
Byłem w chmurze.

314
00:12:19,185 --> 00:12:22,699
Ostatecznie udało mi się wyjść z chmury

315
00:12:22,699 --> 00:12:25,510
dzięki improwizacji i muzyce.

316
00:12:25,510 --> 00:12:28,249
Odtąd na każdej konferencji
daję naukowy wykład,

317
00:12:28,249 --> 00:12:31,111
a po nim specjalny wykład pod tytułem

318
00:12:31,111 --> 00:12:33,104
"Miłość i strach w laboratorium",

319
00:12:33,104 --> 00:12:35,321
który zaczynam piosenką

320
00:12:35,321 --> 00:12:37,893
o największej obawie każdego naukowca,

321
00:12:37,893 --> 00:12:40,805
że mimo ciężkiej pracy

322
00:12:40,805 --> 00:12:43,147
i odkrycia czegoś nowego,

323
00:12:43,147 --> 00:12:46,504
ktoś inny opublikuje to przed nami.

324
00:12:46,504 --> 00:12:49,120
Mówimy, że ktoś nas wyprzedził

325
00:12:49,120 --> 00:12:52,334
i jest to okropne uczucie.

326
00:12:52,334 --> 00:12:54,407
Przez to boimy się ze sobą rozmawiać,

327
00:12:54,407 --> 00:12:55,380
a nie w tym sęk,

328
00:12:55,380 --> 00:12:58,140
bo weszliśmy w świat nauki,
żeby dzielić się pomysłami

329
00:12:58,140 --> 00:12:59,451
i uczyć się od siebie,

330
00:12:59,451 --> 00:13:02,940
dlatego śpiewam piosenkę

331
00:13:05,040 --> 00:13:10,544
(Brawa)

332
00:13:10,544 --> 00:13:13,767
pod tytułem "Znów wyprzedzony".

333
00:13:13,767 --> 00:13:16,425
Proszę widownię o śpiewanie chórków

334
00:13:16,425 --> 00:13:20,405
Mówię, żeby śpiewali "Znów, znów".

335
00:13:20,405 --> 00:13:23,050
Brzmi to tak: "Znów, znów!"

336
00:13:23,050 --> 00:13:24,013
Brzmi to tak.

337
00:13:24,013 --> 00:13:26,232
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

338
00:13:26,232 --> 00:13:27,975
♪Znów! Znów!♪

339
00:13:27,975 --> 00:13:29,253
I jedziemy.

340
00:13:29,253 --> 00:13:31,298
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

341
00:13:31,298 --> 00:13:32,584
♪Znów! Znów!♪

342
00:13:32,584 --> 00:13:34,479
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

343
00:13:34,479 --> 00:13:35,785
♪Znów! Znów!♪

344
00:13:35,785 --> 00:13:37,568
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

345
00:13:37,568 --> 00:13:39,207
♪Znów! Znów!♪

346
00:13:39,207 --> 00:13:40,875
♪Znów mnie ktoś wyprzedził♪

347
00:13:40,875 --> 00:13:42,637
♪Znów! Znów!♪

348
00:13:42,637 --> 00:13:45,912
♪Mamo, ból przeszywa mnie na wskroś♪

349
00:13:45,912 --> 00:13:49,698
♪Niebiosa pomóżcie,
znów wyprzedził mnie ktoś♪

350
00:13:50,925 --> 00:13:55,276
(Brawa)

351
00:13:57,735 --> 00:13:58,965
Dziękuję.

352
00:13:58,965 --> 00:14:00,464
Dziękuję za chórki.

353
00:14:00,464 --> 00:14:02,548
Każdy zaczyna śmiać się, oddychać,

354
00:14:02,548 --> 00:14:04,560
zauważać, że wokoło są inni naukowcy

355
00:14:04,560 --> 00:14:05,867
z podobnymi problemami.

356
00:14:05,867 --> 00:14:07,672
Zaczynamy rozmawiać o emocjach

357
00:14:07,672 --> 00:14:09,522
i subiektywizmie w badaniach.

358
00:14:09,522 --> 00:14:11,706
Jakby największe tabu
zostało przełamane.

359
00:14:11,706 --> 00:14:14,505
Nareszcie rozmawiamy o tym
na konferencji naukowej.

360
00:14:14,505 --> 00:14:16,691
Naukowcy zaczęli formować grupy,

361
00:14:16,691 --> 00:14:18,301
które spotykają się regularnie

362
00:14:18,301 --> 00:14:19,930
i dyskutują o emocjach

363
00:14:19,930 --> 00:14:22,231
i subiektywnych stronach mentorstwa,

364
00:14:22,231 --> 00:14:23,594
gdy wkracza się w nieznane.

365
00:14:23,594 --> 00:14:25,164
Nawet zainicjowali kursy

366
00:14:25,164 --> 00:14:26,839
o procesie tworzenia nauki,

367
00:14:26,839 --> 00:14:28,734
o wspólnym wkraczaniu w nieznane

368
00:14:28,734 --> 00:14:30,150
i wiele innych.

369
00:14:30,150 --> 00:14:31,484
W mojej wizji,

370
00:14:31,484 --> 00:14:34,946
tak jak każdy naukowiec zna słowo "atom"

371
00:14:34,946 --> 00:14:36,913
i wie, że atomy tworzą materię,

372
00:14:36,913 --> 00:14:38,397
będzie znał takie słowa,

373
00:14:38,397 --> 00:14:40,741
jak "chmura", mówienie "Tak, i...",

374
00:14:40,741 --> 00:14:43,820
a nauka nabierze kreatywności,

375
00:14:43,820 --> 00:14:46,824
dokona większej ilości
niespodziewanych odkryć

376
00:14:46,824 --> 00:14:49,360
z korzyścią dla nas wszystkich

377
00:14:49,360 --> 00:14:51,576
i będzie weselsza.

378
00:14:51,576 --> 00:14:54,166
Chciałbym, żebyście
zapamiętali z tej prelekcji,

379
00:14:54,166 --> 00:14:56,862
że następnym razem,
gdy napotkacie problem,

380
00:14:56,862 --> 00:14:58,588
którego nie możecie rozwiązać,

381
00:14:58,588 --> 00:15:01,180
w życiu zawodowym czy prywatnym,

382
00:15:01,180 --> 00:15:03,056
jest słowo na to, co zobaczycie:

383
00:15:03,056 --> 00:15:04,233
chmura.

384
00:15:04,233 --> 00:15:05,766
Możecie przez nią przejść

385
00:15:05,766 --> 00:15:07,174
wspólnie z kimś,

386
00:15:07,174 --> 00:15:09,212
kto jest wam wsparciem

387
00:15:09,212 --> 00:15:11,260
i mówi "Tak, i..." na wasze pomysły

388
00:15:11,260 --> 00:15:13,577
i pomaga wam powiedzieć to samo,

389
00:15:13,577 --> 00:15:15,464
przez co zwiększają się szanse na to,

390
00:15:15,464 --> 00:15:17,190
że między kłębami chmury

391
00:15:17,190 --> 00:15:18,688
dozna się spokoju,

392
00:15:18,688 --> 00:15:20,491
gdy w prześwicie mignie

393
00:15:20,491 --> 00:15:23,741
to niespodziewane odkrycie,

394
00:15:23,741 --> 00:15:26,465
twoje "C".

395
00:15:26,465 --> 00:15:28,785
Dziękuję.

396
00:15:28,785 --> 00:15:35,125
(Brawa)