0:00:00.325,0:00:02.388
من در میانه دوره دکترای خود،

0:00:02.388,0:00:05.850
ناامیدانه گیر کرده بودم.

0:00:05.850,0:00:07.630
هر مسیری را که برای پژوهش امتحان میکردم

0:00:07.630,0:00:09.246
منتهی به بن بست بود.

0:00:09.246,0:00:11.148
فرضیات اولیه ام

0:00:11.148,0:00:13.076
غلط از آب درمی آمد.

0:00:13.076,0:00:16.075
احساس خلبانی را داشتم که در میان مه پرواز می کند،

0:00:16.075,0:00:18.870
و همه حواس جهت یابی خود را از دست داده بودم.

0:00:18.870,0:00:20.351
صورتم را اصلاح نمی کردم.

0:00:20.351,0:00:23.092
صبح نمی توانستم از رختخواب بیرون بیایم.

0:00:23.092,0:00:24.825
احساس می کردم

0:00:24.825,0:00:27.978
ارزش آن را ندارم که از در دانشگاه وارد شوم،

0:00:27.978,0:00:30.126
چون مانند انیشتین یا نیوتن

0:00:30.126,0:00:32.279
یا دانشمندان دیگری نبوم که از نتایج کارشان

0:00:32.279,0:00:33.810
آگاه بودم، چون در علم،

0:00:33.810,0:00:37.192
فقط نتایج کار را می بینیم، نه مراحل انجام آن را.

0:00:37.192,0:00:41.893
و بنابراین بدیهی بود که نمی توانستم یک دانشمند باشم.

0:00:41.893,0:00:43.557
ولی با حمایت خوبی که از من شد،

0:00:43.557,0:00:44.954
انجامش دادم و

0:00:44.954,0:00:47.174
و چیز جدیدی درباره طبیعت کشف کردم.

0:00:47.174,0:00:49.917
احساس آرامش عجیبی داره

0:00:49.917,0:00:51.249
که تنها شخصی در جهان باشی،

0:00:51.249,0:00:53.474
که قانون جدیدی از طبیعت را میدونی.

0:00:53.474,0:00:56.516
و دومین پروژه دکترایم را آغاز کردم،

0:00:56.516,0:00:57.880
و دوباره همان اتفاق افتاد.

0:00:57.880,0:01:00.169
گیر کردم و تمامش کردم.

0:01:00.169,0:01:01.555
و شروع کردم به این فکر

0:01:01.555,0:01:02.712
که شاید الگویی در اینجا وجود دارد.

0:01:02.712,0:01:04.553
از سایر دانش آموختگان پرسیدم، و آنها گفتند،

0:01:04.553,0:01:06.596
"بله، برای ما هم دقیقاً همین اتفاق افتاد،

0:01:06.596,0:01:08.945
با این تفاوت که هیچ کس چیزی درباره اش به ما نگفت."

0:01:08.945,0:01:10.895
همه ما علم را طوری یاد گرفته ایم که گویا

0:01:10.895,0:01:14.471
یک سری مراحل منطقی بین پرسش و پاسخ است،

0:01:14.471,0:01:17.217
ولی در پژوهش اصلاً چنین نیست.

0:01:17.217,0:01:19.551
در همان زمان در حال یادگیری

0:01:19.551,0:01:21.638
تئانر بداهه بودم.

0:01:21.638,0:01:23.072
یعنی روزها فیزیک،

0:01:23.072,0:01:25.090
و شبها، خندیدن، پریدن، آواز خواندن

0:01:25.090,0:01:26.402
و نواختن گیتارم.

0:01:26.402,0:01:27.881
تئاتر بداهه،

0:01:27.881,0:01:30.890
تئاتر بداهه، درست مانند علم، به سوی ناشناخته ها میرود،

0:01:30.890,0:01:32.302
چون ناچار هستید نمایش را سر صحنه

0:01:32.302,0:01:34.005
بدون کارگردان، بدون نمایشنامه،

0:01:34.005,0:01:36.283
بدون اینکه بدانید چه چیزی را قرار است به تصویر بکشید

0:01:36.283,0:01:38.689
یا سایر شخصیتها چه خواهند کرد.

0:01:38.689,0:01:40.538
ولی برخلاف علم،

0:01:40.538,0:01:43.561
در نئاتر بداهه، از روز اول به شما میگویند

0:01:43.561,0:01:45.776
وقتی روی صحنه میروید چه اتفاقی برایتان خواهد افتاد.

0:01:45.776,0:01:48.548
مفتضحانه شکست خواهید خورد.

0:01:48.548,0:01:49.725
گیر خواهید کرد.

0:01:49.725,0:01:51.843
و ما تمرین میکردیم تا همان جا که گیر می کنیم ،

0:01:51.843,0:01:53.046
خلاقیت خود را حفظ کنیم.

0:01:53.046,0:01:54.951
مثلاً تمرینی داشتیم که همگی

0:01:54.951,0:01:56.093
به شکل دایره می ایستادیم،

0:01:56.093,0:01:59.058
و هر کس باید بدترین رقص پای جهان را انجام میداد،

0:01:59.058,0:02:00.644
و بقیه تشویق می کردند و

0:02:00.644,0:02:01.886
به شما آفرین می گفتند،

0:02:01.886,0:02:04.649
از شما سر صحنه حمایت میکردند.

0:02:04.649,0:02:06.557
وقتی که استاد شدم

0:02:06.557,0:02:07.938
باید دانشجوهایم را

0:02:07.938,0:02:09.911
در پروژه های تحقیقاتی شان راهنمایی می کردم،

0:02:09.911,0:02:11.278
دوباره متوجه شدم،

0:02:11.278,0:02:12.990
نمیدانم چکار کنم.

0:02:12.990,0:02:14.984
هزاران ساعت فیزیک،زیست شناسی و

0:02:14.984,0:02:16.598
شیمی خوانده بودم

0:02:16.598,0:02:18.970
ولی دریغ از یک ساعت، دریغ از یک تصور کلی

0:02:18.970,0:02:21.556
از اینکه چگونه باید تربیت کرد، چگونه کسی را راهنمایی کرد

0:02:21.556,0:02:23.293
با هم به سوی ناشناخته ها رفت،

0:02:23.293,0:02:25.214
درباره برانگیختن.

0:02:25.214,0:02:27.144
پس به تئاتر بداهه روی آوردم،

0:02:27.144,0:02:29.317
از روز اول به دانشجویانم گفتم

0:02:29.317,0:02:32.218
هنگام شروع پژوهش چه اتفاقی خواهد افتاد

0:02:32.218,0:02:33.944
و این مربوط به الگوی ذهنی

0:02:33.944,0:02:35.956
ما از پژوهش است.

0:02:35.956,0:02:38.234
چون میدانید که هر گاه افراد کاری انجام میدهند،

0:02:38.234,0:02:40.876
مثلاً من میخواهم به این تخته سیاه دست بزنم،

0:02:40.876,0:02:42.536
در ابتدا مغز من الگویی می سازد،

0:02:42.536,0:02:44.395
یک پیش بینی از آنچه عضلات من انجام خواهند داد

0:02:44.395,0:02:46.551
حتی پیش از اینکه حرکت دستم را شروع کنم،

0:02:46.551,0:02:48.399
و اگر مغز مانع شود،

0:02:48.399,0:02:50.274
اگر الگوی من با واقعیت سازگار نباشد،

0:02:50.274,0:02:52.558
منجر به استرس اضافی به نام ناسازگاری شناختی خواهد شد.

0:02:52.558,0:02:55.467
به همین دلیل بهتر است الگوهای ذهنی شما مطابق با واقعیت باشد.

0:02:55.467,0:02:58.622
ولی اگر به روش تدریس علم اعتقاد داشته باشید،

0:02:58.622,0:03:00.519
و به کتب درسی معتقد باشید، قابلیت آن را دارید

0:03:00.519,0:03:06.813
که این الگوی پژوهش را در ذهن داشته باشید.

0:03:06.813,0:03:10.131
اگر A پرسش،

0:03:10.131,0:03:13.531
و B پاسخ باشد،

0:03:13.531,0:03:18.124
آنگاه پژوهش یک مسیر مستقیم است.

0:03:18.127,0:03:21.242
مسئله این است که اگر آزمایشی موفق نباشد،

0:03:21.242,0:03:24.904
یا دانشجویی افسرده شود،

0:03:24.904,0:03:26.990
آن را قطعاً اشتباه تلقی می کنند

0:03:26.990,0:03:30.020
و باعث استرس فراوان می شود.

0:03:30.020,0:03:31.803
و به همین دلیل به دانشجوهایم

0:03:31.803,0:03:35.665
الگوی واقع بینانه تری یاد میدهم.

0:03:38.860,0:03:40.384
یک مثال می آورم

0:03:40.384,0:03:43.520
که در آن هیچ چیز با الگوی شما سازگار نیست.

0:03:46.379,0:03:49.641
(خنده حاضرین)

0:03:49.641,0:03:52.840
(تشویق حاضرین)

0:04:01.564,0:04:05.010
بنابراین به دانشجوهایم الگوی متفاوتی یاد میدهم.

0:04:05.010,0:04:07.204
اگر A پرسش

0:04:07.204,0:04:09.385
و B پاسخ باشد،

0:04:13.320,0:04:14.855
خلاقیت ابری داشته باشید،

0:04:14.855,0:04:16.830
و شروع به رفتن می کنید،

0:04:16.830,0:04:19.193
و تجربه ناموفق، تجربه ناموفق،

0:04:19.193,0:04:21.728
تجربه ناموفق، تجربه ناموفق،

0:04:21.728,0:04:24.404
تا هنگامی که به جایی میرسید که با احساسات منفی همراه است

0:04:24.404,0:04:26.682
جایی که به نظر میرسد فرضیات اولیه شما

0:04:26.682,0:04:27.798
با عقل جور در نمی آیند،

0:04:27.798,0:04:30.853
مثل اینکه ناگهان زیر پایتان خالی میشود،

0:04:30.853,0:04:34.181
و من اسم اینجا را ابر میگذارم.

0:04:47.685,0:04:50.363
حال ممکن است در ابرها ناپدید شوید

0:04:50.363,0:04:52.871
برای یک روز، یک هفته، یک ماه، یک سال،

0:04:52.871,0:04:54.369
تمام عمر حرفه ای،

0:04:54.369,0:04:56.531
ولی گاهی، اگر به حد کافی خوش شانس باشید

0:04:56.531,0:04:58.387
و حمایت کافی داشته باشید،

0:04:58.387,0:05:00.377
ممکن است در منابعی که در دسترس دارید،

0:05:00.377,0:05:01.543
یا شاید از طریق الهام و به شکل یک ابر،

0:05:03.877,0:05:05.627
پاسخ تازه ای پیدا کنید،

0:05:07.285,0:05:10.969
به نام C و تصمیم بگیرید آن را دنبال کنید.

0:05:10.969,0:05:13.338
و تجربه ناموفق، تجربه ناموفق،

0:05:13.338,0:05:14.807
ولی شما ادامه میدهید،

0:05:14.807,0:05:16.027
و سپس با انتشار یک مقاله به نام A آن گاه C،

0:05:16.027,0:05:19.529
همه را در جریان میگذارید،

0:05:19.529,0:05:21.488
که روش خوبی برای ارتباط است،

0:05:21.488,0:05:23.832
ولی به شرطی که مسیر را گم نکنید،

0:05:23.832,0:05:25.631
مسیری که شما را به آنجا رساند.

0:05:25.631,0:05:27.606
حال این ابر بخش جدا نشدنی

0:05:27.606,0:05:30.210
از پژوهش است، بخش جدا نشدنی از هنر ما،

0:05:30.210,0:05:33.420
چرا که ابر مانند نگهبان مرزی است.

0:05:37.721,0:05:39.990
نگهبان مرز بین

0:05:39.990,0:05:42.962
شناخته ها

0:05:45.795,0:05:49.399
و ناشناخته ها،

0:05:53.110,0:05:55.385
چرا که برای کشف چیزی که واقعاً تازه باشد،

0:05:55.385,0:05:58.962
حداقل یکی از فرضیات اولیه شما باید تغییر کند،

0:05:58.962,0:06:00.216
و معنی اش این است که در علم،

0:06:00.216,0:06:02.178
ما کار کاملاً قهرمانانه ای اجام میدهیم.

0:06:02.178,0:06:03.999
هر روز، تلاش می کنیم خود را

0:06:03.999,0:06:05.811
به مرز بین شناخته ها و ناشناخته ها برسانیم

0:06:05.811,0:06:07.632
و با ابر روبرو شویم.

0:06:07.632,0:06:09.337
حال توجه کنید که من B را

0:06:09.337,0:06:10.080
در سرزمین شناخته ها قرار داده ام،

0:06:10.080,0:06:11.891
چون در ابتدا آن را می شناختیم،

0:06:11.891,0:06:15.540
ولی C همیشه جذاب تر و

0:06:15.540,0:06:18.263
مهم تر از B است.

0:06:18.263,0:06:20.456
بنابراین B برای ادامه راه ضروری است،

0:06:20.456,0:06:22.274
ولی C بسیار عمیق تر است،

0:06:22.274,0:06:26.771
و این همان نکته شگفت انگیز درباره پژوهش است.

0:06:26.771,0:06:28.959
حال دانستن آن کلمه، ابر،

0:06:28.959,0:06:31.514
در گروه تحقیقاتی من متحول کننده بوده است،

0:06:31.514,0:06:33.384
چون دانشجویان به من مراجعه می کنند و می گویند،

0:06:33.384,0:06:34.982
"یوری!، من در ابر هستم،"

0:06:34.982,0:06:38.148
و من می گویم، "عالی است، حتماً احساس تیره بختی می کنی."

0:06:38.148,0:06:40.290
(خنده حاضرین)

0:06:40.290,0:06:42.203
ولی من به نوعی خوشحال هستم،

0:06:42.203,0:06:43.881
زیرا احتمالاً به مرز بین شناخته ها

0:06:43.881,0:06:45.777
و ناشناخته ها نزدیک شده ایم،

0:06:45.777,0:06:47.323
و جایی ایستاده ایم که شانس کشف

0:06:47.323,0:06:49.184
یک چیز واقعاً جدید را داریم،

0:06:49.184,0:06:50.526
چون روش کار ذهن ما،

0:06:50.526,0:06:53.674
طوری است که تقریباً میداند ابر

0:06:53.674,0:06:58.100
یک چیز عادی، ضروری،

0:06:58.100,0:06:59.305
و واقعاً زیباست،

0:06:59.305,0:07:02.928
میتوانیم به انجمن تکریم ابر بپیوندیم،

0:07:02.928,0:07:04.846
و این کار باعث خنثی شدن این احساس زهرآگین می شود

0:07:04.846,0:07:07.408
که من یک مشکل اساسی دارم.

0:07:07.408,0:07:09.858
و به عنوان یک مرشد، میدانم چه باید بکنم،

0:07:09.858,0:07:12.060
اینکه حمایتم را از دانشجو بیشتر کنم،

0:07:12.060,0:07:13.541
زیرا پژوهش در روانشناسی نشان میدهد

0:07:13.541,0:07:17.100
که اگر احساس ترس و ناامیدی داشته باشید،

0:07:17.100,0:07:18.097
مغزتان در حد افکار

0:07:18.097,0:07:20.928
بسیار بی خطر و محافظه کارانه عقیم می شود.

0:07:20.928,0:07:22.503
اگر دوست داشتید مسیرهای پرخطری را

0:07:22.503,0:07:23.891
که برای خروج از ابر لازم است، امتحان کنید،

0:07:23.891,0:07:25.652
احساسات دیگری لازم دارید--

0:07:25.652,0:07:27.853
همبستگی، حمایت، امید--

0:07:27.853,0:07:29.590
که حاصل ارتباط شما با دیگری است،

0:07:29.590,0:07:31.140
بنابراین مانند تئاتر بداهه،

0:07:31.140,0:07:33.441
در علم، بهترین کار رفتن به درون ناشناخته ها

0:07:33.441,0:07:35.410
با هم است.

0:07:35.410,0:07:37.852
پس با دانستن درباره ابر،

0:07:37.852,0:07:41.176
از تئاتر بداهه نیز

0:07:41.176,0:07:43.778
روش بسیار مؤثری برای مکالمه

0:07:43.778,0:07:45.538
در داخل ابر یاد می گیرید.

0:07:45.538,0:07:47.515
اساس آن بر اصل محوری

0:07:47.515,0:07:49.282
تئاتر بداهه استوار است،

0:07:49.282,0:07:50.375
پس اینجا هم تئاتر بداهه،

0:07:50.375,0:07:51.671
دوباره به کمکم آمد.

0:07:51.671,0:07:53.962
اسمش این است که به

0:07:53.962,0:07:57.427
پیشنهادهای سایر بازیگرها بگوییم "بله، و."

0:08:04.297,0:08:07.191
بدین ترتیب پیشنهادها را می پذیریم

0:08:07.191,0:08:09.702
و با گفتن "بله، و،" بر اساس آنها ادامه میدهیم.

0:08:09.702,0:08:10.941
به عنوان مثال، اگر یک بازیگر بگوید،

0:08:10.941,0:08:12.096
"اینجا استخر است،"

0:08:12.096,0:08:13.141
و بازیگر دیگر بگوید،

0:08:13.141,0:08:15.010
"نه، اینجا فقط یک صحنه است،"

0:08:15.010,0:08:16.748
بداهه تمام می شود.

0:08:16.748,0:08:20.520
بداهه می میرد، و همه احساس سرخوردگی می کنند.

0:08:20.520,0:08:21.868
به این میگویند مانع شدن.

0:08:21.868,0:08:23.475
اگر به فکر برقراری ارتباط نباشید،

0:08:23.475,0:08:26.412
گفتگوهای علمی به موانع متعددی برخورد می کنند.

0:08:26.412,0:08:28.648
گفتن "بله، و" اینگونه است.

0:08:28.648,0:08:31.156
"اینجا یک استخر است."[br]"بله، بیا بپریم داخلش."

0:08:31.156,0:08:34.165
"ببین، یک نهنگ! بیا از دمش بگیریم.

0:08:34.165,0:08:36.266
ما را تا ماه دنبال خودش می برد!"

0:08:36.266,0:08:39.286
پس با گفتن "بله، و" منتقد درونی خود را نادیده میگیریم.

0:08:39.286,0:08:40.980
همه ما یک منتقد درونی داریم

0:08:40.980,0:08:42.221
که مانند یک نگهبان مراقب گفتار ماست،

0:08:42.221,0:08:44.144
تا مردم فکر نکنند ما مستهجن

0:08:44.144,0:08:45.259
یا دیوانه یا تقلیدی هستیم،

0:08:45.259,0:08:46.519
و علم پر از ترس بظاهر غیر اصل

0:08:46.519,0:08:48.076
به نظر رسیدن است.

0:08:48.076,0:08:50.243
گفتن "بله، و" منتقد را کنار میزند

0:08:50.243,0:08:52.855
و صداهای پنهان خلاقیت را آشکار می کند،

0:08:52.855,0:08:54.380
صداهایی که حتی از وجود آنها مطلع نبودید

0:08:54.380,0:08:56.410
واغلب حامل پاسخی

0:08:56.410,0:08:58.815
درباره ابر هستند.

0:08:58.815,0:09:01.416
پس می بینید که دانستن درباره ابر

0:09:01.416,0:09:02.820
و درباره گفتن "بله، و"

0:09:02.820,0:09:05.679
آزمایشگاه مرا به شدت خلّاق کرد.

0:09:05.679,0:09:08.207
دانشجوها شروع به یک بازی حذفی با ایده های یکدیگر کردند،

0:09:08.207,0:09:10.321
و ما به کشف های جالبی در مرز بین

0:09:10.321,0:09:13.190
فیزیک و زیست شناسی دست یافتیم.

0:09:13.190,0:09:16.140
مثلاً، یک سال وقفه معطل شدیم

0:09:16.140,0:09:17.289
تا از شبکه های ظریف بیوشیمیایی

0:09:17.289,0:09:19.982
در داخل سلولهایمان، سر در بیاوریم،

0:09:19.982,0:09:22.439
و گفتیم: "عمیقاً داخل ابر هستیم،"

0:09:22.439,0:09:24.419
و گفتگویی شبیه بازی داشتیم

0:09:24.419,0:09:26.207
که یکی از دانشجوهایم به نام شای شن اور می گفت،

0:09:26.207,0:09:29.050
"بیایید این شبکه را روی یک تکه کاغذ رسم کنیم،"

0:09:29.050,0:09:30.503
و من به جای اینکه بگویم،

0:09:30.503,0:09:32.654
"ولی ما این کار را بارها انجام داده ایم

0:09:32.654,0:09:33.688
و مؤثر نبوده است،"

0:09:33.688,0:09:36.631
گفتم، "بله، و

0:09:36.631,0:09:38.672
بیایید از یک تکه کاغذ خیلی بزرگ استفاده کنیم،"

0:09:38.672,0:09:39.764
و سپس رون میلو گفت،

0:09:39.764,0:09:41.984
"بیایید از یک نوع کاغذ بسیار بزرگ

0:09:41.984,0:09:43.780
طرحهای اولیه معماری استفاده کنیم که میدونم کجا میشه پرینتش کرد"

0:09:43.780,0:09:46.280
نقشه رو پرینتش کردیم و بهش نگاه کردیم،

0:09:46.280,0:09:48.789
و مهمترین کشفمون رو همین جا بدست اوردیم

0:09:48.789,0:09:50.990
که این بود که این شبکه پیچیده از یه سری

0:09:50.990,0:09:54.453
الگوهای تعاملی تکرار شونده ساخته شده

0:09:54.453,0:09:57.616
مثل نقش و نگارهای یک شیشه مشجر.

0:09:57.616,0:09:59.664
ما اونو شبکه مشجر نامگذاری کردیم.

0:09:59.664,0:10:01.816
و مدارات پایه ای شدند که به ما برای فهم

0:10:01.816,0:10:03.201
منطق اینکه چگونه سلولها در

0:10:03.201,0:10:05.901
همه ارگانیسمها منجمله بدن

0:10:05.901,0:10:08.750
ما تصمیم گیری می کنند

0:10:08.750,0:10:10.675
بعدش دعوت ازمن برای

0:10:10.675,0:10:12.295
انجام سخنرانیهایی برای

0:10:12.295,0:10:15.306
انجام سخنرانیهایی برای هزاران دانشمند در سرتاسر جهان

0:10:15.306,0:10:17.139
ولی دانش مرتبط با ابر

0:10:17.139,0:10:18.271
ولی دانش مرتبط با ابر

0:10:18.271,0:10:20.110
فقط درون آزمایشگاه شخصیم باقی ماند.

0:10:20.110,0:10:22.241
همونطور که دیدید در علم کسی از فرایند،

0:10:22.241,0:10:24.674
ادراکات ذهنی و احساسات صحبت نمیکند

0:10:24.674,0:10:26.537
و فقط درباره نتایج صحبت میشود.

0:10:26.537,0:10:28.606
که البته هیچ راهی برای صحبت درباره این مسائل در کنفرانسها هم نیست.

0:10:28.606,0:10:30.530
و اصلا قابل تفکر نیستن.

0:10:30.530,0:10:32.606
من دانشمندانی در گروههای دیگر رو دیدم که گیر کردن

0:10:32.606,0:10:34.380
بدون اینکه حتی بتوانند

0:10:34.380,0:10:35.701
با یک کلمه مشاهداتشون رو بیان کنن.

0:10:35.701,0:10:37.056
و روش تفکر اونها

0:10:37.056,0:10:38.584
به یک سری مسیرهای بسیار امن فروکاهیده شد

0:10:38.584,0:10:40.244
و علموشون به حداکثر بالندگیش نرسید

0:10:40.244,0:10:41.997
و واقعا به بدبختی رسیدن.

0:10:41.997,0:10:43.936
من به این نتیجه رسیدم که دلیلش راه انتخابیشونه.

0:10:43.936,0:10:45.957
من سعی خواهم کرد که تا جای ممکن آزمایشگاهم رو خلاق نگه دارم

0:10:45.957,0:10:47.637
و اگر هرشخص دیگری همین کار رو انجام بده

0:10:47.637,0:10:49.827
علم روز به روز

0:10:49.827,0:10:52.041
بهتر و بهتر میشه.

0:10:52.041,0:10:54.961
من برای شنیدن سخنرانی اولین فاکس کلر

0:10:54.961,0:10:57.300
که من برای شنیدن سخنرانی اولین فاکس کلر

0:10:57.300,0:10:58.316
رفته بودم که در مورد تجربیاتش به

0:10:59.332,0:11:00.349
عنوان یک زن دانشمند بود.

0:11:00.349,0:11:02.172
او پرسید:

0:11:02.172,0:11:04.120
«چرا ما در مورد ذهنیات فلسفی

0:11:04.120,0:11:06.306
و جنبه های احساسی انجام کارهای علمی صحبت نمیکنیم؟

0:11:06.306,0:11:10.298
درصورتیکه چیزی شانسی بدست نمیاد و موضوع بسیار ارزشمندیه».

0:11:10.298,0:11:12.476
همونطور که دیدید علم دنبال دانشی میگرده

0:11:12.476,0:11:14.271
که عینی(آبجکتیو) و منطقی باشه.

0:11:14.271,0:11:16.469
که مطلب زیبایی در مورد علم است.

0:11:16.469,0:11:18.425
ولی ما اسطوره ای فرهنگی(باور عامه) هم داریم که

0:11:18.425,0:11:19.679
کار علمی که هر روزه انجام میدیم

0:11:19.679,0:11:21.979
تا دانش بدست بیاریم،

0:11:21.979,0:11:24.419
فقط عینی و منطقیه،

0:11:24.419,0:11:26.851
مثل آقای اسپاک.

0:11:26.851,0:11:28.265
و وقتی هم به چیزی برچسب

0:11:28.265,0:11:30.078
عینی و منطقی خورده میشود، علم است.

0:11:30.078,0:11:31.720
به طور اتوماتیک و از سوی دیگر

0:11:31.720,0:11:33.177
اگر به چیزی برچسب ذهنگرا(سابجکتیو) و احساسی زده بشه

0:11:33.177,0:11:35.279
به صورت غیر علمی برچسب زده میشه

0:11:35.279,0:11:37.250
یا حتی ضد علم و تهدید کننده علم نام میگیره

0:11:37.250,0:11:39.061
که ما هیچ وقت درموردش صحبت نکرده ایم.

0:11:39.061,0:11:41.015
خلاصه اینکه وقتی اینو شنیدم

0:11:41.015,0:11:43.182
که علم فرهنگ خاص خودش رو داره

0:11:43.182,0:11:44.729
همه چیز در نگاهم سر جای خودش قرار گرفت

0:11:44.729,0:11:46.393
زیرا علم فرهنگ خودش رو داره

0:11:46.393,0:11:47.649
و فرهنگ هم میتونه تغییر کنه

0:11:47.649,0:11:49.242
و منم میتونم تغییرش بدم

0:11:49.242,0:11:51.954
وهرچقدر بتونم برای تغییرش تلاش کنم.

0:11:51.954,0:11:55.023
بنابراین در سخنرانی بعدیم در مورد

0:11:55.023,0:11:56.635
علم خودم صحبت کردم

0:11:56.635,0:11:58.147
و بعدش در مورد اهمیت

0:11:58.147,0:12:00.329
مباحث ذهنی و احساسی انجام تحقیقات علمی صحبت کردم

0:12:00.329,0:12:01.449
و اینکه چگونه باید در موردشون حرف زد

0:12:01.449,0:12:02.683
و بعدش به شنوندگان نگاه کردم و

0:12:02.683,0:12:05.043
و دیدم همشون آرومن.

0:12:05.043,0:12:08.334
اونا نمیتونستن چیزی که

0:12:08.334,0:12:09.585
من میگم رو با

0:12:09.585,0:12:11.424
یه کنفرانس پاورپوینتی درک کنن.

0:12:11.424,0:12:13.906
و همینطور کنفرانس به کنفرانس تلاش پشت تلاش

0:12:13.906,0:12:16.279
ولی از پسش بر نیومدم.

0:12:16.279,0:12:19.185
در ابر بودم!

0:12:19.185,0:12:22.699
و ناگهان به کمک بدیهه سرایی و موسیقی موفق

0:12:22.699,0:12:25.510
به خروج از ابر شدم

0:12:25.510,0:12:28.249
بعد از اون به هر کنفرانسی که میرفتم،

0:12:28.249,0:12:31.111
اول یه بحث علمی میکردم و بعدش یه بحث خاص که

0:12:31.111,0:12:33.104
«عشق و ترس در آزمایشگاه» نام داشت

0:12:33.104,0:12:35.321
که با خوندن یه ترانه درمورد

0:12:35.321,0:12:37.893
مورد بزرگترین ترس دانشمندان شروع میشد

0:12:37.893,0:12:40.805
که با کار فراوان یک چیز جدید

0:12:40.805,0:12:43.147
کشف میکنیم

0:12:43.147,0:12:45.138
و یه نفر دیگه قبل از ما چاپش میکنه.

0:12:47.129,0:12:49.120
ما اونو اسکوپ شدن مینامیم،

0:12:49.120,0:12:52.334
که فرد اسکوپ شده احساس وحشتناکی پیدا میکنه.

0:12:52.334,0:12:54.547
این باعث میشه که ما بترسیم با هم صحبت کنیم

0:12:54.547,0:12:55.380
که اصلا خوب نیست

0:12:55.380,0:12:58.140
چون ما وارد علم میشیم که بتونیم ایده ها و دانسته هامون

0:12:58.140,0:12:59.451
رو با هم به اشتراک بگذاریم

0:12:59.451,0:13:02.940
خوب به همین دلیل من یه ترانه تو ژانر بلوز ساختم.

0:13:05.040,0:13:10.544
که -تشویق-

0:13:10.544,0:13:13.767
«دوباره اسکوپ شده» نام داره

0:13:13.767,0:13:16.425
و من از حضار خواستم که با من بخونن

0:13:16.425,0:13:20.405
و بهشون گفتم «مقالتون اسکوپه، اسکوپه»

0:13:20.405,0:13:23.050
اینطوری«اسکوپ، اسکوپ»

0:13:23.050,0:13:24.013
یه صدایی مثل این.

0:13:24.013,0:13:26.232
♪ من دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:26.232,0:13:27.975
♪ اسکوپه اسکوپ! ♪

0:13:27.975,0:13:29.253
پس دوباره میریم سراغش.

0:13:29.253,0:13:31.298
♪ من دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:31.298,0:13:32.584
♪ اسکوپه اسکوپ! ♪

0:13:32.584,0:13:34.479
♪ من دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:34.479,0:13:35.785
♪ اسکوپه اسکوپ! ♪

0:13:35.785,0:13:37.568
♪ من دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:37.568,0:13:39.207
♪ اسکوپه اسکوپ! ♪

0:13:39.207,0:13:40.875
♪ من دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:40.875,0:13:42.637
♪ اسکوپه اسکوپ! ♪

0:13:42.637,0:13:45.912
♪وای مادر جان میتونی بفمی چقدر ناراحتم؟ ♪

0:13:45.912,0:13:49.698
♪ ای خدا به فریادم برس که دوباره اسکوپ شدم ♪

0:13:50.925,0:13:57.316
(تشویق)

0:13:57.735,0:13:58.965
سپاسگذارم.

0:13:58.965,0:14:00.464
سپاس برای اینکه همراهم خوندید

0:14:00.464,0:14:02.548
خوب باعث شد همه بخندن و نفس بکشن و

0:14:02.548,0:14:04.560
متوجه بشن که دانشمندانی هم اطرافشون هستن که با

0:14:04.560,0:14:05.867
همین مشکل دست به گریبانن

0:14:05.867,0:14:07.672
و به این صورت ما در مورد احساسات

0:14:07.672,0:14:09.522
و ذهنیاتی که در پژوهشها با آن برخورد میکنیم، صحبت کردیم.

0:14:09.522,0:14:11.706
احساس میکنم یک تابوی بزرگ برداشته شده.

0:14:11.706,0:14:14.505
آخر سر تونستیم در این مورد تو یه کنفرانس علمی حرف بزنیم.

0:14:14.505,0:14:16.691
و دانشمندانی که کار گروهی را فراموش کرده اند

0:14:16.691,0:14:18.301
و اینکه به طور منظم دیدار کنن

0:14:18.301,0:14:19.930
و فضایی بسازن که بتونن در مورد احساسات

0:14:19.930,0:14:22.231
و مباحث ذهنی که در هنگام مواجهه با ناشناخته ها

0:14:22.231,0:14:23.594
با آنها روبرو میشوند گفتگو کنند.

0:14:23.594,0:14:25.164
یا حتی دوره های درسی جدید

0:14:25.164,0:14:26.839
درباره فرایند انجام کار علمی و

0:14:26.839,0:14:28.734
گروهی رفتن به سوی ناشناخته ها

0:14:28.734,0:14:30.150
و بسیاری چیزهای دیگر، ایجاد کنن.

0:14:30.150,0:14:31.484
خوب، دیدگاه من اینه که

0:14:31.484,0:14:34.946
همونطور که هر دانشمندی کلمه اتم رو میشناسه

0:14:34.946,0:14:36.913
و اینکه ماده از اتم ساخته شده

0:14:36.913,0:14:38.397
هر دانشمندی هم باید کلماتی نظیر ابر، گفتن بله و رو بدونند.

0:14:38.397,0:14:40.741
هر دانشمندی هم باید کلماتی نظیر ابر، گفتن بله و روبدونند.

0:14:40.741,0:14:43.820
و به این صورت دانشمندان بسیار خلاقتر خواهند شد

0:14:43.820,0:14:46.824
و کشفیات بسیار بیشتری خواهند داشت که

0:14:46.824,0:14:49.360
همه ما از آن بهره خواهیم برد.

0:14:49.360,0:14:51.576
و بسیار بیشتر هم لذت خواهیم برد.

0:14:51.576,0:14:54.166
چیزی که میخوام ازاین گفتگو به خاطر داشته باشید

0:14:54.166,0:14:56.862
اینه که دفعه دیگه که با

0:14:56.862,0:14:58.588
یه مشکل در زندگی

0:14:58.588,0:15:01.180
یا کار روبرو میشید

0:15:01.180,0:15:03.056
برای حالتی که با اون مواجه میشید یک کلمه وجود داره:

0:15:03.056,0:15:04.233
ابر!

0:15:04.233,0:15:05.766
و شما میتونید ازش بیرون بیاین

0:15:05.766,0:15:07.174
نه به تنهایی بلکه با همدیگر

0:15:07.174,0:15:09.212
با شخصی که مرجع یا پشتیبانتونه

0:15:09.212,0:15:11.260
کسی که به ایده هاتون «بله و» میگه

0:15:11.260,0:15:13.577
کمک میگه که به ایده هاتون «بله و» بگید

0:15:13.577,0:15:15.464
تا شانس خروج ازطلسم ابره رو بیشتر کنه

0:15:15.464,0:15:17.190
تا شانس خروج ازطلسم ابره رو بیشتر کنه

0:15:17.190,0:15:18.688
وقتی که یه نگاه اجمالی داشته باشید

0:15:18.688,0:15:20.491
وقتی که ی اون لحظه آرامش رو خواهید دید

0:15:20.491,0:15:23.741
که بر اثر کشف غیرمنتظره پدید میاد

0:15:23.741,0:15:26.465
همون C خودتون.

0:15:26.465,0:15:28.785
سپاس.

0:15:28.785,0:15:32.785
(تشویق)