WEBVTT

00:00:00.325 --> 00:00:02.388
Στη μέση του διδακτορικού μου

00:00:02.388 --> 00:00:05.850
είχα κολλήσει.

00:00:05.850 --> 00:00:07.630
Κάθε ερευνητική μου προσπάθεια

00:00:07.630 --> 00:00:09.246
οδηγούσε σε αδιέξοδο.

00:00:09.246 --> 00:00:11.148
Φαινόταν πως οι βασικές μου υποθέσεις

00:00:11.148 --> 00:00:13.576
απλώς δεν ίσχυαν.

00:00:13.576 --> 00:00:16.075
Αισθανόμουν σαν πιλότος στην ομίχλη,

00:00:16.075 --> 00:00:18.870
είχα χάσει κάθε αίσθηση προσανατολισμού.

00:00:18.870 --> 00:00:20.351
Είχα σταματήσει να ξυρίζομαι.

00:00:20.351 --> 00:00:23.092
Δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεββάτι.

00:00:23.092 --> 00:00:24.825
Αισθανόμουν ανάξιος

00:00:24.825 --> 00:00:27.938
να περάσω την πύλη του Πανεπιστημίου,

00:00:27.938 --> 00:00:30.206
γιατί δεν ήμουν 
σαν τον Αϊνστάιν ή τον Νεύτωνα,

00:00:30.206 --> 00:00:33.829
ή οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα, 
τα επιτεύγματα των οποίων είχα διδαχθεί.

00:00:33.829 --> 00:00:37.192
Γιατί στην επιστήμη διδασκόμαστε 
μόνο τα αποτελέσματα, όχι την πορεία.

00:00:37.192 --> 00:00:41.893
Κι έτσι, προφανώς, 
δεν μπορούσα να γίνω επιστήμονας.

NOTE Paragraph

00:00:41.893 --> 00:00:43.557
Αλλά είχα αρκετή υποστήριξη

00:00:43.557 --> 00:00:44.954
ώστε ξεπέρασα τα προβλήματα

00:00:44.954 --> 00:00:47.174
και ανακάλυψα κάτι νέο για τη φύση.

00:00:47.174 --> 00:00:49.777
Αισθάνεσαι μια υπέροχη ηρεμία,

00:00:49.777 --> 00:00:51.389
όταν είσαι ο μόνος στον κόσμο

00:00:51.389 --> 00:00:53.474
που γνωρίζει έναν νέο φυσικό νόμο.

00:00:53.474 --> 00:00:56.516
Ξεκίνησα το δεύτερο μέρος 
της διατριβής μου,

00:00:56.516 --> 00:00:57.880
και συνέβη ξανά.

00:00:57.880 --> 00:01:00.169
Κόλλησα και το ξεπέρασα.

00:01:00.169 --> 00:01:02.725
Άρχισα να σκέφτομαι πως
ίσως εδώ υπάρχει ένα μοτίβο.

00:01:02.725 --> 00:01:04.783
Ρώτησα τους άλλους φοιτητές, 
και μου είπαν,

00:01:04.783 --> 00:01:06.596
«Ναι, αυτό ακριβώς συνέβη και σ' εμάς,

00:01:06.596 --> 00:01:08.945
μόνο που κανένας δε μας μίλησε γι αυτό».

00:01:08.945 --> 00:01:11.775
Είχαμε όλοι σπουδάσει την επιστήμη 
σα να ήταν μια ακολουθία

00:01:11.775 --> 00:01:14.471
λογικών βημάτων μεταξύ 
ερώτησης και απάντησης,

00:01:14.487 --> 00:01:17.217
αλλά η έρευνα 
δεν είναι καθόλου έτσι.

NOTE Paragraph

00:01:17.217 --> 00:01:19.551
Ταυτόχρονα, σπούδαζα

00:01:19.551 --> 00:01:21.638
θεατρικό αυτοσχεδιασμό.

00:01:21.638 --> 00:01:23.072
Μελετούσα Φυσική τη μέρα,

00:01:23.072 --> 00:01:25.090
και τη νύχτα γέλια, χοροπηδητά, τραγούδια,

00:01:25.090 --> 00:01:26.402
κιθάρα.

00:01:26.402 --> 00:01:27.881
Στον θεατρικό αυτοσχεδιασμό,

00:01:27.881 --> 00:01:30.890
ακριβώς όπως στην επιστήμη,
προχωράς στο άγνωστο,

00:01:30.890 --> 00:01:32.482
καθώς πρέπει να παίξεις στη σκηνή

00:01:32.482 --> 00:01:34.005
χωρίς σκηνοθέτη, χωρίς σενάριο,

00:01:34.005 --> 00:01:36.283
χωρίς να έχεις ιδέα ποιον θα υποδυθείς

00:01:36.283 --> 00:01:38.689
ή τι θα κάνουν οι άλλοι χαρακτήρες.

00:01:38.689 --> 00:01:40.538
Όμως, αντίθετα απ' ότι στην επιστήμη,

00:01:40.538 --> 00:01:43.561
στον αυτοσχεδιασμό 
σου λένε από την πρώτη μέρα

00:01:43.561 --> 00:01:45.776
τι θα σου συμβεί όταν ανέβεις στη σκηνή.

00:01:45.776 --> 00:01:48.548
Θα αποτύχεις παταγωδώς.

00:01:48.548 --> 00:01:49.725
Θα κολλήσεις.

00:01:49.725 --> 00:01:51.843
Προπονούμαστε λοιπόν 
να μένουμε δημιουργικοί

00:01:51.843 --> 00:01:53.046
μέσα στο «κόλλημα».

00:01:53.046 --> 00:01:54.951
Για παράδειγμα, είχαμε μια άσκηση

00:01:54.951 --> 00:01:56.493
όπου στεκόμασταν όλοι σε κύκλο,

00:01:56.493 --> 00:01:59.308
και έπρεπε να χορέψουμε
τις χειρότερες κλακέτες του κόσμου

00:01:59.308 --> 00:02:01.874
και όλοι οι άλλοι χειροκροτούσαν
και επευφημούσαν,

00:02:01.886 --> 00:02:04.649
υποστηρίζοντάς σε πάνω στη σκηνή.

NOTE Paragraph

00:02:04.649 --> 00:02:06.548
Όταν έγινα καθηγητής

00:02:06.548 --> 00:02:09.911
και έπρεπε να καθοδηγήσω τους δικούς μου 
φοιτητές στην έρευνά τους

00:02:09.911 --> 00:02:11.278
συνειδητοποίησα ξανά

00:02:11.278 --> 00:02:12.990
πως δεν ξέρω τι να κάνω.

00:02:12.990 --> 00:02:14.984
Είχα μελετήσει για χιλιάδες ώρες Φυσική,

00:02:14.984 --> 00:02:16.598
Βιολογία, Χημεία,

00:02:16.598 --> 00:02:18.970
αλλά ούτε μία ώρα, ούτε μία ιδέα

00:02:18.970 --> 00:02:21.556
για το πώς να καθοδηγήσω κάποιον

00:02:21.556 --> 00:02:23.293
μέσα στο άγνωστο,

00:02:23.293 --> 00:02:25.214
για το πώς να εμπνεύσω.

NOTE Paragraph

00:02:25.214 --> 00:02:27.144
Έτσι, στράφηκα στον αυτοσχεδιασμό,

00:02:27.144 --> 00:02:29.317
και είπα στους φοιτητές μου
από την πρώτη μέρα

00:02:29.317 --> 00:02:31.768
τι θα συμβεί όταν αρχίσουν την έρευνα,

00:02:31.768 --> 00:02:34.074
και αυτό έχει να κάνει 
με τη νοητική μας εικόνα

00:02:34.074 --> 00:02:35.956
του πώς θα είναι η έρευνα.

00:02:35.956 --> 00:02:38.234
Διότι, όταν οι άνθρωποι
κάνουν οτιδήποτε,

00:02:38.234 --> 00:02:40.876
π.χ. αν θέλω να αγγίξω αυτόν τον πίνακα,

00:02:40.876 --> 00:02:42.536
το μυαλό μου πρώτα φτιάχνει
μια αναπαράσταση,

00:02:42.536 --> 00:02:44.725
μια πρόβλεψη του τι ακριβώς
θα εκτελέσουν οι μύες μου

00:02:44.725 --> 00:02:46.681
προτού ακόμα αρχίσω να κινώ το χέρι μου,

00:02:46.681 --> 00:02:48.399
και αν κολλήσω,

00:02:48.399 --> 00:02:50.274
αν η αναπαράσταση 
δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα,

00:02:50.274 --> 00:02:52.668
προκαλείται έξτρα άγχος, 
που το λέμε γνωστική δυσαρμονία.

00:02:52.668 --> 00:02:55.857
Γι' αυτό καλύτερα οι αναπαραστάσεις 
να ταιριάζουν με την πραγματικότητα!

00:02:55.857 --> 00:02:58.622
Αλλά αν πιστέψεις στον τρόπο
που διδάσκεται η επιστήμη,

00:02:58.622 --> 00:03:00.519
αν πιστέψεις τα εγχειρίδια, ενδέχεται

00:03:00.519 --> 00:03:06.813
να έχεις την ακόλουθη αναπαράσταση
για την έρευνα.

00:03:06.813 --> 00:03:10.131
Εάν η ερώτηση είναι το Α

00:03:10.131 --> 00:03:13.531
και η απάντηση το Β,

00:03:13.531 --> 00:03:18.124
τότε η έρευνα είναι μια γραμμική πορεία.

00:03:18.127 --> 00:03:21.242
Το πρόβλημα είναι
πως αν ένα πείραμα δε δουλέψει,

00:03:21.242 --> 00:03:24.904
ή αν ένας φοιτητής πέσει σε κατάθλιψη,

00:03:24.904 --> 00:03:26.990
γίνεται αντιληπτό σαν κάτι απολύτως στραβό

00:03:26.990 --> 00:03:30.020
και προκαλεί ακραίο άγχος.

00:03:30.020 --> 00:03:31.803
Γι' αυτό διδάσκω τους φοιτητές μου

00:03:31.803 --> 00:03:35.665
μια πιο ρεαλιστική αναπαράσταση.

00:03:38.860 --> 00:03:40.384
Να ένα παράδειγμα

00:03:40.384 --> 00:03:43.520
όπου η πραγματικότητα δεν ταιριάζει
με την αναπαράσταση!

00:03:46.379 --> 00:03:49.641
(Γέλια)

00:03:49.641 --> 00:03:52.840
(Χειροκρότημα)

NOTE Paragraph

00:04:01.564 --> 00:04:05.010
Λοιπόν, διδάσκω τους φοιτητές μου
μια διαφορετική αναπαράσταση.

00:04:05.010 --> 00:04:07.204
Εάν η ερώτηση είναι το Α

00:04:07.204 --> 00:04:09.385
και η απάντηση το Β,

00:04:13.320 --> 00:04:15.135
μείνε δημιουργικός μέσα στο σύννεφο,

00:04:15.135 --> 00:04:16.830
και ξεκίνα,

00:04:16.830 --> 00:04:19.313
και το πείραμα δεν δουλεύει,
το πείραμα δεν δουλεύει,

00:04:19.313 --> 00:04:21.728
το πείραμα δεν δουλεύει,
το πείραμα δεν δουλεύει,

00:04:21.728 --> 00:04:24.464
μέχρι που φτάνεις σε ένα σημείο
γεμάτο αρνητικά αισθήματα,

00:04:24.464 --> 00:04:26.682
όπου φαίνεται πως οι βασικές σου υποθέσεις

00:04:26.682 --> 00:04:27.798
δε βγάζουν πια νόημα,

00:04:27.798 --> 00:04:30.853
λες και κάποιος τράβηξε το χαλί
κάτω από τα πόδια σου.

00:04:30.853 --> 00:04:34.181
Αυτό το ονομάζω το σύννεφο.

00:04:47.685 --> 00:04:50.363
Μπορεί να χαθείς στο σύννεφο

00:04:50.363 --> 00:04:52.871
για μία μέρα, μία εβδομάδα,
ένα μήνα, ένα χρόνο,

00:04:52.871 --> 00:04:54.369
μία ολόκληρη καριέρα,

00:04:54.369 --> 00:04:56.531
αλλά καμιά φορά,
αν είσαι αρκετά τυχερός,

00:04:56.531 --> 00:04:58.387
και έχεις αρκετή υποστήριξη,

00:04:58.387 --> 00:05:00.377
μπορείς να δεις στο υλικό σου,

00:05:00.377 --> 00:05:03.625
ή ίσως, αόριστα 
στο σχήμα του σύννεφου,

00:05:03.625 --> 00:05:05.627
μια νέα απάντηση,

00:05:07.285 --> 00:05:10.969
το Γ, και να αποφασίσεις
να το κυνηγήσεις.

00:05:10.969 --> 00:05:13.458
Και το πείραμα δεν δουλεύει,
το πείραμα δεν δουλεύει,

00:05:13.458 --> 00:05:14.807
αλλά φτάνεις εκεί,

00:05:14.807 --> 00:05:16.177
και το ανακοινώνεις σε όλους

00:05:16.177 --> 00:05:19.529
δημοσιεύοντας τη γραμμική πορεία
από το Α στο Γ

00:05:19.529 --> 00:05:21.488
που είναι καλός τρόπος επικοινωνίας,

00:05:21.488 --> 00:05:23.832
όσο δεν ξεχνάς τη διαδρομή

00:05:23.832 --> 00:05:25.631
που σε έφτασε εκεί.

NOTE Paragraph

00:05:25.631 --> 00:05:27.606
Αυτό το σύννεφο είναι εγγενές κομμάτι

00:05:27.606 --> 00:05:30.210
της έρευνας, της τέχνης μας,

00:05:30.210 --> 00:05:33.420
γιατί το σύννεφο στέκεται στο σύνορο.

00:05:37.721 --> 00:05:39.990
Στέκεται στο σύνορο

00:05:39.990 --> 00:05:42.962
ανάμεσα στο γνωστό

00:05:45.795 --> 00:05:49.399
και το άγνωστο,

00:05:52.660 --> 00:05:55.565
γιατί προκειμένου να ανακαλύψεις 
κάτι πραγματικά καινούργιο,

00:05:55.565 --> 00:05:58.962
τουλάχιστον μία βασική σου υπόθεση
πρέπει να αλλάξει.

00:05:58.962 --> 00:06:02.176
Αυτό σημαίνει πως στην επιστήμη
κάνουμε κάτι ηρωικό.

00:06:02.178 --> 00:06:04.079
Κάθε μέρα, προσπαθούμε να φέρουμε
τον εαυτό μας

00:06:04.079 --> 00:06:06.171
στο σύνορο ανάμεσα 
στο γνωστό και στο άγνωστο

00:06:06.171 --> 00:06:07.822
και να αντιμετωπίσουμε το σύννεφο.

NOTE Paragraph

00:06:07.822 --> 00:06:10.177
Παρατηρήστε ότι έβαλα το Β
στην περιοχή του γνωστού,

00:06:10.177 --> 00:06:12.161
γιατί γνωρίζουμε γι' αυτό από την αρχή,

00:06:12.161 --> 00:06:15.540
αλλά το Γ είναι πάντα πιο ενδιαφέρον

00:06:15.540 --> 00:06:18.263
και πιο σημαντικό από το Β.

00:06:18.263 --> 00:06:20.456
Το Β είναι αναγκαίο για ν' αρχίσεις

00:06:20.456 --> 00:06:22.274
αλλά το Γ είναι πολύ πιο βαθύ,

00:06:22.274 --> 00:06:26.771
και αυτό είναι το καταπληκτικό 
στην έρευνα.

NOTE Paragraph

00:06:26.771 --> 00:06:29.199
Η γνώση και μόνο αυτής της λέξης,
«το σύννεφο»,

00:06:29.199 --> 00:06:31.514
μεταμόρφωσε την ερευνητική μου ομάδα.

00:06:31.514 --> 00:06:33.384
Οι φοιτητές έρχονται και μου λένε,

00:06:33.384 --> 00:06:34.982
«Ούρι, είμαι στο σύννεφο»

00:06:34.982 --> 00:06:38.148
και απαντώ, 
«Τέλεια, πρέπει να νιώθεις χάλια».

00:06:38.148 --> 00:06:40.290
(Γέλια)

00:06:40.290 --> 00:06:42.203
Αλλά είμαι μάλλον χαρούμενος,

00:06:42.203 --> 00:06:44.111
γιατί μπορεί να είμαστε κοντά στο σύνορο

00:06:44.111 --> 00:06:45.777
ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστο,

00:06:45.777 --> 00:06:47.323
και μπορεί ν' ανακαλύψουμε

00:06:47.323 --> 00:06:49.184
κάτι πραγματικά νέο.

00:06:49.184 --> 00:06:50.736
Κάπως έτσι δουλεύει ο νους μας,

00:06:50.736 --> 00:06:53.674
απλώς γνωρίζοντας ότι το σύννεφο

00:06:53.674 --> 00:06:58.100
είναι φυσιολογικό, απαραίτητο

00:06:58.100 --> 00:06:59.305
και τελικά όμορφο,

00:06:59.305 --> 00:07:02.928
μπορούμε να ενταχθούμε 
στον Σύλλογο Φίλων Σύννεφων,

00:07:02.928 --> 00:07:07.086
και να χαθεί η αίσθηση 
ότι κάτι πάει στραβά μ' εμένα.

00:07:07.408 --> 00:07:09.858
Και σαν μέντορας ξέρω τι να κάνω :

00:07:09.858 --> 00:07:12.060
να εντείνω την υποστήριξή μου
στον φοιτητή,

00:07:12.060 --> 00:07:13.821
γιατί ψυχολογικές έρευνες δείχνουν

00:07:13.821 --> 00:07:17.100
πως αν νιώθεις φόβο και απελπισία,

00:07:17.100 --> 00:07:18.377
ο νους σου εγκλωβίζεται

00:07:18.377 --> 00:07:20.928
σε ασφαλείς 
και συντηρητικούς τρόπους σκέψης.

00:07:20.928 --> 00:07:22.503
Αν θες να εξερευνήσεις
τα ριψοκίνδυνα μονοπάτια

00:07:22.503 --> 00:07:24.091
που απαιτούνται 
για να βγεις από το σύννεφο,

00:07:24.101 --> 00:07:25.652
χρειάζεσαι άλλα συναισθήματα

00:07:25.652 --> 00:07:27.853
--συναδελφικότητα, υποστήριξη, ελπίδα--

00:07:27.853 --> 00:07:29.590
που πηγάζουν από την επαφή σου
με κάποιον άλλο.

00:07:29.590 --> 00:07:31.140
Έτσι, όπως στον αυτοσχεδιασμό,

00:07:31.140 --> 00:07:35.291
έτσι και στην επιστήμη, είναι καλύτερα 
να προχωράς στο άγνωστο με παρέα.

NOTE Paragraph

00:07:35.410 --> 00:07:37.852
Γνωρίζοντας για το σύννεφο,

00:07:37.852 --> 00:07:41.176
μαθαίνεις από τον αυτοσχεδιασμό

00:07:41.176 --> 00:07:43.778
έναν αποτελεσματικό τρόπο να συζητάς

00:07:43.778 --> 00:07:45.538
μέσα στο σύννεφο.

00:07:45.538 --> 00:07:47.515
Βασίζεται στην κεντρική αρχή

00:07:47.515 --> 00:07:49.282
του αυτοσχεδιασμού.

00:07:49.282 --> 00:07:51.755
Ο θεατρικός αυτοσχεδιασμός
με βοήθησε εδώ ξανά.

00:07:51.755 --> 00:07:53.962
Είναι το ν' απαντάς «Ναι, και»

00:07:53.962 --> 00:07:57.427
στις ιδέες των άλλων ηθοποιών.

00:08:04.297 --> 00:08:07.191
Σημαίνει να δέχεσαι τις ιδέες

00:08:07.191 --> 00:08:09.702
και να χτίζεις πάνω τους, 
λέγοντας «Ναι, και».

00:08:09.702 --> 00:08:10.941
Π.χ., αν ένας ηθοποιός πει

00:08:10.941 --> 00:08:12.096
«Να μια πισίνα με νερό»

00:08:12.096 --> 00:08:13.141
και ο άλλος απαντήσει

00:08:13.141 --> 00:08:15.010
«Όχι, είναι μόνο μια σκηνή»

00:08:15.010 --> 00:08:16.748
ο αυτοσχεδιασμός τελείωσε.

00:08:16.748 --> 00:08:20.520
Τελειώνει, και όλοι απογοητεύονται.

00:08:20.520 --> 00:08:21.868
Αυτό ονομάζεται μπλοκάρισμα.

00:08:21.868 --> 00:08:23.475
Εαν δεν επικοινωνείς προσεκτικά,

00:08:23.475 --> 00:08:26.412
μπλοκάρουν 
και οι επιστημονικές συζητήσεις.

NOTE Paragraph

00:08:26.412 --> 00:08:28.648
Το να λες «Ναι, και» πάει κάπως έτσι :

NOTE Paragraph

00:08:28.648 --> 00:08:31.156
«Να μια πισίνα με νερό!»
«Ναι, ας βουτήξουμε!»

NOTE Paragraph

00:08:31.156 --> 00:08:34.165
«Κοίτα, μια φάλαινα! 
Ας πιάσουμε την ουρά της!

00:08:34.165 --> 00:08:36.266
Μας τραβάει στο φεγγάρι!»

NOTE Paragraph

00:08:36.266 --> 00:08:39.286
Το «Ναι, και» παρακάμπτει 
τον εσωτερικό μας κριτή.

00:08:39.286 --> 00:08:40.980
Όλοι έχουμε έναν εσωτερικό κριτή

00:08:40.980 --> 00:08:42.221
που προσέχει τι λέμε,

00:08:42.221 --> 00:08:44.144
ώστε να μη φαινόμαστε αισχροί,

00:08:44.144 --> 00:08:45.259
ή τρελοί, ή κοινότοποι.

00:08:45.259 --> 00:08:48.059
Στην επιστήμη ο φόβος της κοινοτοπίας
κυριαρχεί.

00:08:48.076 --> 00:08:50.243
Το «Ναι, και» προσπερνά τον κριτή

00:08:50.243 --> 00:08:52.855
και ελευθερώνει 
μια κρυμμένη δημιουργικότητα

00:08:52.855 --> 00:08:54.380
που ούτε ήξερες πως είχες,

00:08:54.380 --> 00:08:56.410
και η οποία συχνά δίνει την απάντηση

00:08:56.410 --> 00:08:58.815
στο σύννεφο.

NOTE Paragraph

00:08:58.815 --> 00:09:01.416
Η γνώση του σύννεφου

00:09:01.416 --> 00:09:02.820
και του «Ναι, και»

00:09:02.820 --> 00:09:05.679
έκανε το εργαστήριό μου πολύ δημιουργικό.

00:09:05.679 --> 00:09:08.207
Οι φοιτητές δοκιμάζουν 
τις ιδέες τους μεταξύ τους

00:09:08.207 --> 00:09:10.321
και έχουμε κάνει απρόσμενες ανακαλύψεις

00:09:10.321 --> 00:09:13.190
στη διεπαφή μεταξύ φυσικής και βιολογίας.

00:09:13.190 --> 00:09:16.140
Π.χ., είχαμε κολλήσει για έναν χρόνο

00:09:16.140 --> 00:09:19.969
προσπαθώντας να κατανοήσουμε τα πολύπλοκα
βιοχημικά συστήματα των κυττάρων.

00:09:19.982 --> 00:09:22.439
Είπαμε «Είμαστε βαθιά μέσα στο σύννεφο»

00:09:22.439 --> 00:09:24.419
και αρχίσαμε μια παιχνιδιάρικη συζήτηση

00:09:24.419 --> 00:09:26.207
όπου ο φοιτητής μου Σάι Σεν-Ορ είπε

00:09:26.207 --> 00:09:29.050
«Ας σχεδιάσουμε το δίκτυο σε ένα χαρτί»

00:09:29.050 --> 00:09:30.503
και αντί ν' απαντήσω

00:09:30.503 --> 00:09:33.654
«Αφού το έχουμε ήδη κάνει τόσες φορές
και δεν δούλεψε»,

00:09:33.688 --> 00:09:36.631
είπα «Ναι, και

00:09:36.631 --> 00:09:38.672
ας χρησιμοποιήσουμε ένα πολύ μεγάλο χαρτί»

00:09:38.672 --> 00:09:39.764
και τότε ο Ρον Μιλό είπε,

00:09:39.764 --> 00:09:42.714
«Ας χρησιμοποιήσουμε ένα τεράστιο
χαρτί αρχιτεκτονικής σχεδίασης,

00:09:42.714 --> 00:09:44.330
και ξέρω και πού θα το τυπώσουμε!»

00:09:44.330 --> 00:09:46.280
Το εκτυπώσαμε λοιπόν και το κοιτάξαμε

00:09:46.280 --> 00:09:48.789
και έτσι κάναμε 
την πιο σπουδαία μας ανακάλυψη,

00:09:48.789 --> 00:09:50.990
ότι αυτό το πολύπλοκο σύστημα αποτελείται

00:09:50.990 --> 00:09:54.453
από λίγες απλές 
και επαναλαμβανόμενες αλληλεπιδράσεις

00:09:54.453 --> 00:09:57.616
όπως τα μοτίβα στα βιτρώ.

00:09:57.616 --> 00:09:59.664
Τα λέμε μοτίβα δικτύου

00:09:59.664 --> 00:10:01.816
και είναι τα στοιχειώδη κυκλώματα

00:10:01.816 --> 00:10:03.411
που μας βοηθούν να κατανοήσουμε

00:10:03.411 --> 00:10:05.901
τη λογική αποφάσεων των κυττάρων

00:10:05.901 --> 00:10:08.750
σε όλους τους οργανισμούς, 
και στον άνθρωπο.

NOTE Paragraph

00:10:08.750 --> 00:10:10.675
Μετά από αυτό

00:10:10.675 --> 00:10:12.295
με προσκαλούσαν να δώσω ομιλίες

00:10:12.295 --> 00:10:15.306
σε χιλιάδες επισήμονες παγκοσμίως

00:10:15.306 --> 00:10:17.139
αλλά η γνώση για το σύννεφο

00:10:17.139 --> 00:10:18.271
και το «Ναι, και»

00:10:18.271 --> 00:10:20.110
έμειναν στο δικό μου εργαστήριο,

00:10:20.110 --> 00:10:22.421
καθώς στην επιστήμη 
δεν μιλάμε για την πορεία,

00:10:22.421 --> 00:10:24.674
για τίποτα υποκειμενικό ή συναισθηματικό.

00:10:24.674 --> 00:10:26.537
Μιλάμε για τα αποτελέσματα.

00:10:26.537 --> 00:10:28.796
Δεν γινόταν να μιλήσω 
γι' αυτό στα συνέδρια.

00:10:28.796 --> 00:10:30.530
Ήταν αδιανόητο.

00:10:30.530 --> 00:10:32.606
Έβλεπα άλλους επιστήμονες να κολλάνε χωρίς

00:10:32.606 --> 00:10:34.380
να έχουν ούτε μια λέξη να περιγράψουν

00:10:34.380 --> 00:10:36.181
αυτό που συμβάινει,

00:10:36.181 --> 00:10:38.714
έβλεπα τη σκέψη τους 
να περιορίζεται στα ασφαλή μονοπάτια,

00:10:38.714 --> 00:10:40.244
τις έρευνές τους να μπλοκάρουν,

00:10:40.244 --> 00:10:41.997
και να είναι δυστυχείς.

00:10:41.997 --> 00:10:43.936
Σκεφτόμουν, έτσι είναι τα πράγματα.

00:10:43.936 --> 00:10:46.127
Θα προσπαθήσω να κάνω το εργαστήριό μου
όσο το δυνατόν πιο δημιουργικό,

00:10:46.127 --> 00:10:47.637
και αν όλοι κάνουν το ίδιο,

00:10:47.637 --> 00:10:49.827
η επιστήμη θα γίνεται

00:10:49.827 --> 00:10:52.041
όλο και καλύτερη.

NOTE Paragraph

00:10:52.041 --> 00:10:54.961
Άλλαξα γνώμη

00:10:54.961 --> 00:10:57.300
όταν κατά τύχη άκουσα 
την Έβελυν Φοξ Κέλλερ

00:10:57.300 --> 00:10:58.788
να μιλά για τις εμπειρίες της

00:10:58.788 --> 00:11:00.349
ως γυναίκα στην επιστήμη.

00:11:00.349 --> 00:11:02.172
Αναρωτιόταν

00:11:02.172 --> 00:11:04.120
«Γιατί δεν μιλάμε για την υποκειμενική

00:11:04.120 --> 00:11:06.306
και συναισθηματική πλευρά της επιστήμης;

00:11:06.306 --> 00:11:10.298
Δεν είναι τυχαίο. Είναι ζήτημα αξιών».

00:11:10.298 --> 00:11:14.256
Η επιστήμη αναζητά την αντικειμενική
και ορθολογική γνώση.

00:11:14.271 --> 00:11:16.469
Αυτή είναι η ομορφιά της επιστήμης.

00:11:16.469 --> 00:11:18.425
Υπάρχει όμως και ο μύθος

00:11:18.425 --> 00:11:19.679
ότι κάνοντας επιστήμη

00:11:19.679 --> 00:11:21.979
οι καθημερινές μας πρακτικές

00:11:21.979 --> 00:11:24.419
είναι κι αυτές 
αντικειμενικές και ορθολογικές,

00:11:24.419 --> 00:11:26.851
σαν του Σποκ.

00:11:26.851 --> 00:11:28.265
Όταν ονομάζεις την επιστήμη

00:11:28.265 --> 00:11:30.078
αντικειμενική και ορθολογική,

00:11:30.078 --> 00:11:31.720
αυτόματα, η άλλη πλευρά,

00:11:31.720 --> 00:11:33.457
η υποκειμενική και συναισθηματική,

00:11:33.457 --> 00:11:35.279
στιγματίζεται ως μη-επιστημονική

00:11:35.279 --> 00:11:37.600
ή αντι-επιστημονική 
ή απειλητική για την επιστήμη,

00:11:37.600 --> 00:11:39.061
και απλά δεν μιλάμε για αυτήν.

00:11:39.061 --> 00:11:41.015
Όταν έμαθα πως

00:11:41.015 --> 00:11:43.182
υπάρχει επιστημονική κουλτούρα

00:11:43.182 --> 00:11:44.729
όλα μπήκαν στη θέση τους.

00:11:44.729 --> 00:11:46.393
Αν υπάρχει επιστημονική κουλτούρα,

00:11:46.393 --> 00:11:47.649
αυτή μπορεί να αλλάξει,

00:11:47.649 --> 00:11:49.242
κι εγώ μπορώ να βοηθήσω σ' αυτό

00:11:49.242 --> 00:11:51.954
προσπαθώντας να την αλλάξω
όπου δυνατόν.

00:11:51.954 --> 00:11:55.023
Έτσι, στην αμέσως 
επόμενη διάλεξή μου σε συνέδριο

00:11:55.023 --> 00:11:56.635
μίλησα για την έρευνά μου,

00:11:56.635 --> 00:11:58.147
και μετά μίλησα για τη σημασία

00:11:58.147 --> 00:12:00.329
της υποκειμενικότητας και
του συναισθήματος στην επιστημονική πράξη,

00:12:00.329 --> 00:12:01.549
για το ότι θα πρέπει 
να μιλάμε για όλα αυτά.

00:12:01.549 --> 00:12:02.683
Κοίταξα το ακροατήριο,

00:12:02.683 --> 00:12:05.043
και ήταν παγωμένο.

00:12:05.043 --> 00:12:08.334
Δεν καταλάβαιναν τι έλεγα

00:12:08.334 --> 00:12:09.585
στο πλαίσιο ενός συνεδρίου

00:12:09.585 --> 00:12:11.424
με πολλές συνεχόμενες παρουσιάσεις.

00:12:11.424 --> 00:12:13.906
Προσπάθησα ξανά και ξανά,
σε πολλά συνέδρια,

00:12:13.906 --> 00:12:16.279
αλλά το μήνυμα δεν περνούσε.

00:12:16.279 --> 00:12:19.185
Ήμουν στο σύννεφο.

NOTE Paragraph

00:12:19.185 --> 00:12:22.699
Κατάφερα να βγω 
από το σύννεφο χρησιμοποιώντας

00:12:22.699 --> 00:12:25.510
αυτοσχεδιασμό και μουσική.

00:12:25.510 --> 00:12:28.249
Από τότε, σε κάθε συνέδριο που πηγαίνω,

00:12:28.249 --> 00:12:31.111
δίνω μια επιστημονική ομιλία 
και μια δεύτερη, ειδική ομιλία

00:12:31.111 --> 00:12:33.274
με τίτλο «Αγάπη και φόβος στο εργαστήριο».

00:12:33.274 --> 00:12:35.321
Την ξεκινώ με ένα τραγούδι

00:12:35.321 --> 00:12:37.893
για τον μεγαλύτερο φόβο του επιστήμονα:

00:12:37.893 --> 00:12:40.805
να δουλεύεις σκληρά,

00:12:40.805 --> 00:12:43.147
να ανακαλύπτεις κάτι νέο,

00:12:43.147 --> 00:12:46.504
και κάποιος άλλος
να το δημοσιεύει πριν από εσένα.

00:12:46.504 --> 00:12:49.120
Το λέμε «ρίξιμο»

00:12:49.120 --> 00:12:52.334
και έχει απαίσια αίσθηση.

00:12:52.334 --> 00:12:54.547
Μας κάνει να φοβόμαστε 
να μιλήσουμε μεταξύ μας,

00:12:54.547 --> 00:12:55.380
και δεν είναι διασκεδαστικό,

00:12:55.380 --> 00:12:58.140
γιατί μπήκαμε στην επιστήμη 
για να μοιραζόμαστε τις ιδέες μας

00:12:58.140 --> 00:13:00.281
και να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο.

00:13:00.281 --> 00:13:02.940
Τραγουδώ λοιπόν ένα μπλουζ,

00:13:05.040 --> 00:13:10.544
το οποίο --(Χειροκρότημα)--

00:13:10.544 --> 00:13:13.767
ονομάζεται «Ριγμένος ξανά»

00:13:13.767 --> 00:13:16.425
και ζητώ από το κοινό 
να κάνει δεύτερη φωνή.

00:13:16.425 --> 00:13:20.405
Τους λέω, 
«Τα λόγια σας είναι 'Ρίξιμο, Ρίξιμο'».

00:13:20.405 --> 00:13:23.050
Ακούγεται : ♪ Ρίξιμο, Ρίξιμο! ♪

00:13:23.050 --> 00:13:24.013
Πάει έτσι:

NOTE Paragraph

00:13:24.013 --> 00:13:26.232
♪ Είμαι ριγμένος ξανά ♪

NOTE Paragraph

00:13:26.232 --> 00:13:27.975
♪ Ρίξιμο! Ρίξιμο! ♪

NOTE Paragraph

00:13:27.975 --> 00:13:29.253
Και πάμε!

NOTE Paragraph

00:13:29.253 --> 00:13:31.298
♪ Είμαι ριγμένος ξανά ♪

NOTE Paragraph

00:13:31.298 --> 00:13:32.584
♪ Ρίξιμο! Ρίξιμο! ♪

NOTE Paragraph

00:13:32.584 --> 00:13:34.479
♪ Είμαι ριγμένος ξανά ♪

NOTE Paragraph

00:13:34.479 --> 00:13:35.785
♪ Ρίξιμο! Ρίξιμο! ♪

NOTE Paragraph

00:13:35.785 --> 00:13:37.568
♪ Είμαι ριγμένος ξανά ♪

NOTE Paragraph

00:13:37.568 --> 00:13:39.207
♪ Ρίξιμο! Ρίξιμο! ♪

NOTE Paragraph

00:13:39.207 --> 00:13:40.875
♪ Είμαι ριγμένος ξανά ♪

NOTE Paragraph

00:13:40.875 --> 00:13:42.637
♪ Ρίξιμο! Ρίξιμο! ♪

NOTE Paragraph

00:13:42.637 --> 00:13:45.912
♪ Μάνα, νιώσε τον πόνο μου ♪

NOTE Paragraph

00:13:45.912 --> 00:13:49.698
♪ Ουρανοί βοηθήστε, είμαι ριγμένος ξανά ♪

00:13:50.925 --> 00:13:57.316
(Χειροκρότημα)

NOTE Paragraph

00:13:57.735 --> 00:13:58.965
Ευχαριστώ.

00:13:58.965 --> 00:14:00.464
Ευχαριστώ και για τις δεύτερες.

NOTE Paragraph

00:14:00.464 --> 00:14:02.728
Έτσι, όλοι αρχίζουν να γελούν,
παίρνουν ανάσα,

00:14:02.728 --> 00:14:04.560
βλέπουν πως κι άλλοι επιστήμονες

00:14:04.560 --> 00:14:05.867
μοιράζονται τα ίδια προβλήματα,

00:14:05.867 --> 00:14:07.782
και αρχίζουμε να μιλάμε 
για τη συναισθηματική

00:14:07.782 --> 00:14:09.522
και υποκειμενική πλευρά της έρευνας.

00:14:09.522 --> 00:14:11.706
Είναι σα να έπεσε ένα ταμπού.

00:14:11.706 --> 00:14:14.645
Επιτέλους, μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτά
σ' ένα επιστημονικό συνέδριο.

00:14:14.645 --> 00:14:18.271
Οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει
τακτικές ομάδες διαλόγου,

00:14:18.301 --> 00:14:19.930
όπου μιλούν για τα συναισθηματικά

00:14:19.930 --> 00:14:22.381
και υποκειμενικά ζητήματα 
της καθοδήγησης,

00:14:22.381 --> 00:14:23.734
του να προχωράς στο άγνωστο.

00:14:23.734 --> 00:14:25.164
γίνονται μαθήματα

00:14:25.164 --> 00:14:26.839
για τη διαδικασία της έρευνας,

00:14:26.839 --> 00:14:30.114
για το να προχωράς στο άγνωστο με παρέα,
και πολλά άλλα.

NOTE Paragraph

00:14:30.150 --> 00:14:31.484
Το όραμά μου είναι,

00:14:31.484 --> 00:14:34.946
όπως κάθε επιστήμονας 
γνωρίζει τη λέξη «άτομο»,

00:14:34.946 --> 00:14:36.913
ότι η ύλη αποτελείται από άτομα,

00:14:36.913 --> 00:14:38.867
κάθε επιστήμονας να γνωρίζει και λέξεις

00:14:38.867 --> 00:14:40.741
όπως «το σύννεφο», το «Ναι, και».

00:14:41.021 --> 00:14:43.820
Έτσι η επιστήμη θα γίνει 
πολύ πιο δημιουργική,

00:14:43.820 --> 00:14:46.824
θα κάνει πολλές ακόμα 
αναπάντεχες ανακαλύψεις

00:14:46.824 --> 00:14:49.360
προς όφελος όλων μας,

00:14:49.360 --> 00:14:51.576
και θα γίνει και πιο παιχνιδιάρικη!

00:14:51.576 --> 00:14:54.166
Θα ήθελα να θυμάστε από αυτή την ομιλία,

00:14:54.166 --> 00:14:56.862
την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσετε

00:14:56.862 --> 00:14:58.588
ένα άλυτο πρόβλημα,

00:14:58.588 --> 00:15:01.180
επαγγελματικό ή προσωπικό,

00:15:01.180 --> 00:15:03.256
ότι υπάρχει μια λέξη
γι' αυτό που συμβαίνει:

00:15:03.256 --> 00:15:04.233
το σύννεφο.

00:15:04.233 --> 00:15:05.766
Και ότι μπορείτε να διασχίσετε το σύννεφο

00:15:05.766 --> 00:15:09.224
όχι μόνοι, αλλά με κάποιον
που σας υποστηρίζει,

00:15:09.224 --> 00:15:11.260
που απαντά «Ναι, και» στις ιδέες σας,

00:15:11.260 --> 00:15:13.717
που βοηθά να λέτε «Ναι, και»
στις δικές σας ιδέες,

00:15:13.717 --> 00:15:15.464
αυξάνοντας την πιθανότητα να βρείτε,

00:15:15.464 --> 00:15:17.190
μέσα στην ταραχή του συννέφου,

00:15:17.190 --> 00:15:18.688
μια στιγμή ηρεμίας

00:15:18.688 --> 00:15:20.491
και να πρωταντικρίσετε

00:15:20.491 --> 00:15:23.741
την αναπάντεχη ανακάλυψή σας,

00:15:23.741 --> 00:15:26.465
το δικό σας Γ.

NOTE Paragraph

00:15:26.465 --> 00:15:28.785
Ευχαριστώ.

NOTE Paragraph

00:15:28.785 --> 00:15:32.785
(Χειροκρότημα)