WEBVTT

00:00:01.640 --> 00:00:03.180
[Art21 "Extended Play"]

00:00:06.140 --> 00:00:09.860
ผมเป็นคนขี้กังวลมาก
ผมกำลังเขียนตัวละครผู้หญิงคนหนีึ่ง

00:00:11.480 --> 00:00:14.060
ผ่านความทรงจำ
ผ่านเรื่องราวของเธอ

00:00:16.880 --> 00:00:18.480
มันเป็นเหมือนการทดลอง

00:00:18.480 --> 00:00:21.000
เล่าเรื่องจากจุดยืน
ของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม

00:00:22.560 --> 00:00:25.460
ซึ่่งอันตรายมากครับ
[หัวเราะ]

00:00:25.460 --> 00:00:27.720
["คริส แวร์: ไม่ใช่ตัวเรา"]

00:00:30.500 --> 00:00:32.100
ตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนศิลปะ

00:00:32.100 --> 00:00:34.220
มีคนบอกว่า ผมเขียนรูปผู้หญิงไม่ได้

00:00:36.440 --> 00:00:39.600
นั่นก็ตัดจำนวนมนุษยชาติ
ไปครึ่งหนึ่งแล้ว

00:00:41.580 --> 00:00:43.940
ผมจำได้แม่นว่า
อาจารย์ท่านหนึ่งบอกผมว่า

00:00:43.940 --> 00:00:47.100
"ถ้าเธอวาดรูปผู้หญิง
เธอกำลังยึดครองผู้หญิงด้วยสายตา"

00:00:47.620 --> 00:00:49.820
แล้วคุณไม่วาดรูปผู้หญิง จากนั้น

00:00:49.820 --> 00:00:54.329
ซื้อตรงต่อสิ่งที่เรียกว่า
เป็นประสบการณ์อย่างเดียวที่คุณมี

00:00:54.329 --> 00:00:59.840
หรือคุณพยายามขยายความเข้าใจและ
ความเห็นออกเห็นใจต่อพื่อนมนุษย์ให้มากขึ้น

00:01:00.820 --> 00:01:03.620
ในฐานะนักเขียนผิวขาว ผมไม่กล้าคิดว่า

00:01:03.620 --> 00:01:07.600
ผมจะสามารถเขียนจาก
จุดยืนของคนอื่นได้

00:01:11.280 --> 00:01:14.890
ตอนนี้ผมกำลังวาด
กิริยาท่าทางของผู้หญิง

00:01:14.890 --> 00:01:16.890
ที่กำลังปัดผมออกจากตา

00:01:16.890 --> 00:01:19.060
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนเธอกำลังปวดหัว

00:01:19.880 --> 00:01:23.530
โจแอน โคลทำตัวประหลาดกับผู้หญิงอายุน้อยกว่า

00:01:23.530 --> 00:01:25.409
และนั่นเป็นเพราะว่า เธอคิดว่าเป็นไปได้ที่

00:01:25.409 --> 00:01:27.750
เธออาจจะมีความเกี่ยวข้องกับ
ผู้หญิงอายุน้อยกว่าคนนี้

00:01:27.750 --> 00:01:29.880
เพราะเธอเวียนวนอยู่กับ
ความทรงจำและความคิด...

00:01:29.880 --> 00:01:31.579
แต่ผู้อ่านยังเห็นจุดนี้ได้ไม่ชัดนัก

00:01:31.579 --> 00:01:34.560
ผมกำลังปรับสมดุลย์อารมณ์สองสามอย่าง
ณ จุดนี้

00:01:34.560 --> 00:01:36.890
ผมพยายามทำให้รู้สึกเหมือนจริง

00:01:36.890 --> 00:01:39.140
ไม่ใช่อะไรที่ไม่สมเห็นสมผล 
หรือการแสดงไม่สมจริง

00:01:42.160 --> 00:01:46.030
ตัวละครตัวนี้เป็นคุณครูโรงเรียนประถม
ที่เป็นคนผิวดำ

00:01:46.030 --> 00:01:50.600
ซึ่งสอนที่โรงเรียนเอกชน
ระหว่างปี 1960 และ 1970

00:01:51.990 --> 00:01:54.920
ผมหวังว่าผมสามารถสื่อเรื่องอันซับซ้อน

00:01:54.920 --> 00:01:58.300
เกี่ยวกับสถานการณ์ไม่ธรรมดาที่อาจเกิดขึ้น

00:02:00.670 --> 00:02:03.380
ผมรู้สึกประหม่ามาก
เวลาที่เขียนเรื่องแบบนี้

00:02:03.380 --> 00:02:05.400
นี่ผมทำถูกหรือเปล่า
นี่ผมทำผิดหรือเปล่า

00:02:05.400 --> 00:02:06.780
มันออกมาสื่อถึงความเห็นอกเห็นใจไหม

00:02:06.780 --> 00:02:09.370
ผมกำลังพูดสิ่งที่ผมเองก็ไม่เข้าใจหรือเปล่า

00:02:09.370 --> 00:02:10.370
อื่น ๆ อีก

00:02:10.370 --> 00:02:13.200
เป็นคำถามที่ซับซ้อนกับนักเขียน

00:02:16.940 --> 00:02:18.500
[คริส]
--ขอบคุณสำหรับอาหารครับ

00:02:18.960 --> 00:02:19.660
[มาร์นีย์ แวร์]
--ยินดีค่ะ

00:02:19.660 --> 00:02:20.340
[หัวเราะ]

00:02:20.660 --> 00:02:21.540
[คราร่า แวร์]
--ป็อป!

00:02:21.540 --> 00:02:22.240
[คริส แวร์]
--ป็อป!

00:02:22.580 --> 00:02:26.660
อาจารย์หลายท่านของผม
จะให้ผมกับเพื่อนร่วมชั้น

00:02:26.670 --> 00:02:29.140
หาเรื่องที่เราสนใจจริงๆ เพียงเรื่องหนึ่ง

00:02:29.140 --> 00:02:30.270
แล้วเขียนเกี่ยวกับเรื่องนั้น

00:02:30.270 --> 00:02:31.410
ผมไม่อยากทำอยากนั้น

00:02:31.410 --> 00:02:34.100
ผมอยากจะเขียนเกี่ยวกับทุกอย่าง...

00:02:34.100 --> 00:02:36.120
หรืออะไรก็ได้
เพราะชีวิตเป็นแบบนั้น

00:02:36.120 --> 00:02:37.120
[หัวเราะ]

00:02:39.460 --> 00:02:41.320
..ผมไม่รู้เหมือนกันว่า
ผมดูเป็นอย่างไรตอนเคี้ยว

00:02:41.320 --> 00:02:42.800
..แต่บอกได้เลยว่าไม่อยากรู้หรอก

00:02:45.660 --> 00:02:48.239
ขึ้นอยู่กับผมที่เป็นศิลปินเป็นคนตัดสินใจ

00:02:48.239 --> 00:02:51.830
ว่าผมสามารถพยายามรู้สึก
ผ่านอีกคนหนึ่งมากเท่าใด

00:02:51.830 --> 00:02:54.080
แล้วไม่ให้รู้สึก

00:02:54.080 --> 00:02:56.400
อ่อนไหวเกินไปหรือไม่สมจริง

00:03:00.720 --> 00:03:04.820
อย่างไรก็ตาม ผมพยายามออกจากข้อจำกัด
และความเข้าใจ

00:03:04.820 --> 00:03:08.020
ความรู้สึกของผมต่อคนอื่น
จากสิ่งที่ผมทำ

00:03:12.280 --> 00:03:14.980
แล้วเสี่ยงกับความล้มเหลว ขายหน้า

00:03:14.980 --> 00:03:16.720
แต่มันคือสิ่งที่คุณต้องเสี่ยง

00:03:25.420 --> 00:03:27.380
ศิลปะคือการพยายามค้นหา

00:03:27.380 --> 00:03:30.820

ว่าความรู้สึกที่กำลังเกิดกับคุณ
เป็นความรู้สึกแบบเดียวกันกับที่ผมมีหรือเปล่า