1
00:00:01,640 --> 00:00:03,180
[Art21 "Extended Play"]

2
00:00:06,140 --> 00:00:09,860
ผมเป็นคนขี้กังวลมาก
ผมกำลังเขียนตัวละครผู้หญิงคนหนีึ่ง

3
00:00:11,480 --> 00:00:14,060
ผ่านความทรงจำ
ผ่านเรื่องราวของเธอ

4
00:00:16,880 --> 00:00:18,480
มันเป็นเหมือนการทดลอง

5
00:00:18,480 --> 00:00:21,000
เล่าเรื่องจากจุดยืน
ของคนอื่นที่ไม่ใช่ผม

6
00:00:22,560 --> 00:00:25,460
ซึ่่งอันตรายมากครับ
[หัวเราะ]

7
00:00:25,460 --> 00:00:27,720
["คริส แวร์: ไม่ใช่ตัวเรา"]

8
00:00:30,500 --> 00:00:32,100
ตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียนศิลปะ

9
00:00:32,100 --> 00:00:34,220
มีคนบอกว่า ผมเขียนรูปผู้หญิงไม่ได้

10
00:00:36,440 --> 00:00:39,600
นั่นก็ตัดจำนวนมนุษยชาติ
ไปครึ่งหนึ่งแล้ว

11
00:00:41,580 --> 00:00:43,940
ผมจำได้แม่นว่า
อาจารย์ท่านหนึ่งบอกผมว่า

12
00:00:43,940 --> 00:00:47,100
"ถ้าเธอวาดรูปผู้หญิง
เธอกำลังยึดครองผู้หญิงด้วยสายตา"

13
00:00:47,620 --> 00:00:49,820
แล้วคุณไม่วาดรูปผู้หญิง จากนั้น

14
00:00:49,820 --> 00:00:54,329
ซื้อตรงต่อสิ่งที่เรียกว่า
เป็นประสบการณ์อย่างเดียวที่คุณมี

15
00:00:54,329 --> 00:00:59,840
หรือคุณพยายามขยายความเข้าใจและ
ความเห็นออกเห็นใจต่อพื่อนมนุษย์ให้มากขึ้น

16
00:01:00,820 --> 00:01:03,620
ในฐานะนักเขียนผิวขาว ผมไม่กล้าคิดว่า

17
00:01:03,620 --> 00:01:07,600
ผมจะสามารถเขียนจาก
จุดยืนของคนอื่นได้

18
00:01:11,280 --> 00:01:14,890
ตอนนี้ผมกำลังวาด
กิริยาท่าทางของผู้หญิง

19
00:01:14,890 --> 00:01:16,890
ที่กำลังปัดผมออกจากตา

20
00:01:16,890 --> 00:01:19,060
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนเธอกำลังปวดหัว

21
00:01:19,880 --> 00:01:23,530
โจแอน โคลทำตัวประหลาดกับผู้หญิงอายุน้อยกว่า

22
00:01:23,530 --> 00:01:25,409
และนั่นเป็นเพราะว่า เธอคิดว่าเป็นไปได้ที่

23
00:01:25,409 --> 00:01:27,750
เธออาจจะมีความเกี่ยวข้องกับ
ผู้หญิงอายุน้อยกว่าคนนี้

24
00:01:27,750 --> 00:01:29,880
เพราะเธอเวียนวนอยู่กับ
ความทรงจำและความคิด...

25
00:01:29,880 --> 00:01:31,579
แต่ผู้อ่านยังเห็นจุดนี้ได้ไม่ชัดนัก

26
00:01:31,579 --> 00:01:34,560
ผมกำลังปรับสมดุลย์อารมณ์สองสามอย่าง
ณ จุดนี้

27
00:01:34,560 --> 00:01:36,890
ผมพยายามทำให้รู้สึกเหมือนจริง

28
00:01:36,890 --> 00:01:39,140
ไม่ใช่อะไรที่ไม่สมเห็นสมผล 
หรือการแสดงไม่สมจริง

29
00:01:42,160 --> 00:01:46,030
ตัวละครตัวนี้เป็นคุณครูโรงเรียนประถม
ที่เป็นคนผิวดำ

30
00:01:46,030 --> 00:01:50,600
ซึ่งสอนที่โรงเรียนเอกชน
ระหว่างปี 1960 และ 1970

31
00:01:51,990 --> 00:01:54,920
ผมหวังว่าผมสามารถสื่อเรื่องอันซับซ้อน

32
00:01:54,920 --> 00:01:58,300
เกี่ยวกับสถานการณ์ไม่ธรรมดาที่อาจเกิดขึ้น

33
00:02:00,670 --> 00:02:03,380
ผมรู้สึกประหม่ามาก
เวลาที่เขียนเรื่องแบบนี้

34
00:02:03,380 --> 00:02:05,400
นี่ผมทำถูกหรือเปล่า
นี่ผมทำผิดหรือเปล่า

35
00:02:05,400 --> 00:02:06,780
มันออกมาสื่อถึงความเห็นอกเห็นใจไหม

36
00:02:06,780 --> 00:02:09,370
ผมกำลังพูดสิ่งที่ผมเองก็ไม่เข้าใจหรือเปล่า

37
00:02:09,370 --> 00:02:10,370
อื่น ๆ อีก

38
00:02:10,370 --> 00:02:13,200
เป็นคำถามที่ซับซ้อนกับนักเขียน

39
00:02:16,940 --> 00:02:18,500
[คริส]
--ขอบคุณสำหรับอาหารครับ

40
00:02:18,960 --> 00:02:19,660
[มาร์นีย์ แวร์]
--ยินดีค่ะ

41
00:02:19,660 --> 00:02:20,340
[หัวเราะ]

42
00:02:20,660 --> 00:02:21,540
[คราร่า แวร์]
--ป็อป!

43
00:02:21,540 --> 00:02:22,240
[คริส แวร์]
--ป็อป!

44
00:02:22,580 --> 00:02:26,660
อาจารย์หลายท่านของผม
จะให้ผมกับเพื่อนร่วมชั้น

45
00:02:26,670 --> 00:02:29,140
หาเรื่องที่เราสนใจจริงๆ เพียงเรื่องหนึ่ง

46
00:02:29,140 --> 00:02:30,270
แล้วเขียนเกี่ยวกับเรื่องนั้น

47
00:02:30,270 --> 00:02:31,410
ผมไม่อยากทำอยากนั้น

48
00:02:31,410 --> 00:02:34,100
ผมอยากจะเขียนเกี่ยวกับทุกอย่าง...

49
00:02:34,100 --> 00:02:36,120
หรืออะไรก็ได้
เพราะชีวิตเป็นแบบนั้น

50
00:02:36,120 --> 00:02:37,120
[หัวเราะ]

51
00:02:39,460 --> 00:02:41,320
..ผมไม่รู้เหมือนกันว่า
ผมดูเป็นอย่างไรตอนเคี้ยว

52
00:02:41,320 --> 00:02:42,800
..แต่บอกได้เลยว่าไม่อยากรู้หรอก

53
00:02:45,660 --> 00:02:48,239
ขึ้นอยู่กับผมที่เป็นศิลปินเป็นคนตัดสินใจ

54
00:02:48,239 --> 00:02:51,830
ว่าผมสามารถพยายามรู้สึก
ผ่านอีกคนหนึ่งมากเท่าใด

55
00:02:51,830 --> 00:02:54,080
แล้วไม่ให้รู้สึก

56
00:02:54,080 --> 00:02:56,400
อ่อนไหวเกินไปหรือไม่สมจริง

57
00:03:00,720 --> 00:03:04,820
อย่างไรก็ตาม ผมพยายามออกจากข้อจำกัด
และความเข้าใจ

58
00:03:04,820 --> 00:03:08,020
ความรู้สึกของผมต่อคนอื่น
จากสิ่งที่ผมทำ

59
00:03:12,280 --> 00:03:14,980
แล้วเสี่ยงกับความล้มเหลว ขายหน้า

60
00:03:14,980 --> 00:03:16,720
แต่มันคือสิ่งที่คุณต้องเสี่ยง

61
00:03:25,420 --> 00:03:27,380
ศิลปะคือการพยายามค้นหา

62
00:03:27,380 --> 00:03:30,820

ว่าความรู้สึกที่กำลังเกิดกับคุณ
เป็นความรู้สึกแบบเดียวกันกับที่ผมมีหรือเปล่า