Η μέρα μου ξεκινάει
ακριβώς όπως η δική σας.

(Γέλια)

Όταν ξυπνώ το πρωί,

κοιτάζω το τηλέφωνό μου

και μετά πίνω μια κούπα καφέ.

Μετά όμως ξεκινά πραγματικά
η δική μου μέρα.

Ίσως να μην είναι σαν τη δική σας,
επειδή ζω τη ζωή μου ως έργο τέχνης.

Φανταστείτε τον εαυτό σας
σε μια τεράστια κοσμηματοθήκη

με όλα τα όμορφα πράγματα
που έχετε δει ποτέ στη ζωή σας.

Μετά φανταστείτε ότι
το σώμα σας είναι ένας καμβάς.

Και πάνω σ' αυτόν τον καμβά

έχετε μια αποστολή
να δημιουργήσετε ένα αριστούργημα

χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα
της κοσμηματοθήκης σας.

Μόλις έχετε φτιάξει το αριστούργημά σας,

ίσως να σκεφτείτε,
«Ουάου, εγώ το δημιούργησα αυτό.

Αυτός είμαι σήμερα».

Μετά θα πάρετε τα κλειδιά του σπιτιού,

θα βγείτε έξω από την πόρτα,
έξω στον κόσμο,

ίσως να πάρετε μέσα μαζικής μεταφοράς
για το κέντρο της πόλης...

Πιθανότατα να περπατήσετε στους δρόμους
ή να πάτε για ψώνια.

Αυτή είναι η ζωή μου, καθημερινά.

Όταν βγαίνω απ' το σπίτι,

αυτά τα έργα τέχνης είναι εγώ.

Είμαι τέχνη.

Έχω ζήσει ως τέχνη
όλη την ενήλικη ζωή μου.

Ζώντας ως τέχνη έγινα ο εαυτός μου.

Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό
που λέγεται Φιλόνγκλι, στην Αγγλία,

και αναφέρθηκε τελευταία φορά
στην καταγραφή του Γουλιέλμου,

οπότε αυτό είναι το πνεύμα.

(Γέλια)

Με μεγάλωσαν οι παππούδες μου

και ήταν έμποροι αντικών,

οπότε μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον
από ιστορία κι όμορφα πράγματα.

Είχα τα πιο απίθανα ρούχα για κούκλες.

Οπότε φαντάζεστε, ξεκίνησε από τότε.

Μετακόμισα στο Λονδίνο όταν ήμουν 17
για να γίνω μοντέλο.

Και μετά πήγα να σπουδάσω φωτογραφία.

Δεν ήμουν χαρούμενος
με τον εαυτό μου τότε,

οπότε πάντα έψαχνα διέξοδο.

Μελέτησα τα έργα του Ντέιβιντ ΛαΣαπέλ

και του Στίβεν Άρνολντ.

Είναι φωτογράφοι που επιμελήθηκαν
και δημιούργησαν κόσμους

που για μένα ήταν άκρως εντυπωσιακοί.

Οπότε μια μέρα αποφάσισα να περάσω
απ' τον επιφανειακό κόσμο της μόδας

στον επιφανειακό κόσμο της τέχνης.

(Γέλια)

Αποφάσισα να ζω τη ζωή μου
ως ένα έργο τέχνης.

Πέρασα ώρες και μήνες να φτιάχνω πράγματα.

Βασίζομαι πάντα
σε μια παραμάνα, σαν αυτή --

(Γέλια)

Δεν είναι ποτέ αρκετά μεγάλες.

(Γέλια)

Χρησιμοποιώ τα υφάσματά μου ξανά και ξανά,

οπότε ανακυκλώνω ό,τι χρησιμοποιώ.

Όταν ντύνομαι έχω ως οδηγό το χρώμα,
την υφή και το σχήμα.

Σπάνια έχω κεντρική ιδέα.

Βρίσκω όμορφα πράγματα από όλο τον κόσμο

και τα μετατρέπω σε τρισδιάστατη ταπισερί

πάνω σε ένα βασικό στρώμα
που καλύπτει όλο μου τη σιλουέτα...

γιατί δεν είμαι χαρούμενος
με το σώμα μου.

(Γελάει)

Ρωτώ τον εαυτό μου, «Πρέπει να βγάλω κάτι

ή να βάλω κάτι;

Ίσως 100 κομμάτια;»

Κάποιες φορές το κάνω αυτό.

Σας το λέω, δεν είναι πολύ άνετο --

ίσως λίγο --

(Γέλια)

Ίσως να έχω μια παραμάνα να με τρυπά

όταν έχω μια συζήτηση μαζί σας,

οπότε θα παραπονεθώ κάπως --

(Γέλια)

Συνήθως μου παίρνει 20 λεπτά να ετοιμαστώ

κάτι που κανείς δεν πιστεύει.

Είναι αλήθεια --

μερικές φορές.

Είναι η δική μου εκδοχή μπλούζας και τζιν.

(Γέλια)

Όταν ντύνομαι, χτίζω σαν αρχιτέκτονας.

Βάζω τα πάντα προσεκτικά
μέχρι να νιώσω ότι ταιριάζουν.

Μετά, παίρνω πολλές ιδέες
από συνειδητά όνειρά.

Βασικά, πάω για ύπνο για να σκεφτώ ιδέες

κι έμαθα τον εαυτό μου να ξυπνά
για να της γράψω.

Φοράω πράγματα μέχρι να διαλυθούν

και μετά, τους δίνω νέα ζωή.

Το χρυσό σύνολο, για παράδειγμα --

ήταν το σύνολο που φόρεσα
στο κοινοβούλιο στο Λονδίνο.

Είναι φτιαγμένα από πανοπλία,
πούλια και σπασμένα κοσμήματα.

Ήμουν ο πρώτος που φόρεσα
πανοπλία στο κοινοβούλιο

από τότε που ο Όλιβερ Κρόμγουελ
την απαγόρευσε τον 17ο αιώνα.

Κάτι για να είναι ωραίο
δεν χρειάζεται να είναι ακριβό.

Φτιάξτε ρούχα από σκουπιδοσακούλες
ή σκουπίδια που βρίσκετε στο δρόμο.

Ποτέ δεν ξέρετε.

Ίσως καταλήξουν στις σελίδες της «Vogue».

Έχω πάνω από 6.000 κομμάτια
στη συλλογή μου,

από ρωμαϊκά δαχτυλίδια 2.000 ετών
μέχρι αρχαία βουδιστικά τεχνουργήματα.

Θέλω να μοιράζομαι με άλλους
αυτό που κάνω κι αυτά που έχω,

γι' αυτό αποφάσισα
να φτιάξω μια έκθεση τέχνης,

που αυτή τη στιγμή
ταξιδεύει σε μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Περιέχει μια στρατιά από εμένα --

γλυπτά σε πραγματικό μέγεθος
όπως βλέπετε.

Είναι εδώ --

Είναι η ζωή μου.

Είναι τρισδιάστατες ταπισερί
της ύπαρξής μου ζώντας ως τέχνη.

Περιέχουν πλαστικούς κρυστάλλους,
μαζί με διαμάντια,

κουτάκια μπύρας και μετάξι,
όλα σε ένα σύνολο.

Μ' αρέσει που ο θεατής
δεν μπορεί να κάνει εικασίες

για το τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο.

Το βρίσκω σημαντικό να εξερευνώ
πολιτισμούς μέσα απ' τα έργα μου.

Χρησιμοποιώ τα ρούχα ως μέσο εξερεύνησης

και εκτιμώ τους ανθρώπους
απ' όλο τον κόσμο.

Καμιά φορά ο κόσμος νομίζει
ότι είμαι καλλιτέχνις ή ντραγκ κουίν.

Δεν είμαι.

Αν και η ζωή μου φαίνεται
να είναι μια παράσταση,

δεν είναι.

Είναι πολύ αληθινή.

Πολλοί ανταποκρίνονται
όπως θα έκαναν με οποιοδήποτε έργο τέχνης.

Πολύς κόσμος γοητεύεται και απορροφάται.

Κάποιοι περπατάνε γύρω μου
και κοιτάνε ντροπαλά στην αρχή.

Μετά έρχονται και λένε
ότι αγαπούν ή μισούν αυτό που κάνω.

Κάποιες φορές απαντώ
κι άλλες φορές αφήνω την τέχνη να μιλήσει.

Το πιο ενοχλητικό πράγμα στον κόσμο είναι

όταν ο κόσμος θέλει
να αγγίξει το έργο τέχνης.

Αλλά καταλαβαίνω.

Αλλά σε πολλές σύγχρονες τέχνες,

ο κόσμος είναι απαξιωτικός.

Κάποιοι είναι επικριτικοί,

άλλοι είναι προσβλητικοί.

Νομίζω ότι προέρχεται
απ' τον φόβο του διαφορετικού --

του άγνωστου.

Υπάρχουν πολλές αντιδράσεις
σ' αυτό που κάνω

κι έχω μάθει να μην τις παίρνω προσωπικά.

Δεν έχω ζήσει ποτέ
ως Ντάνιελ Λίσμορ, το άτομο.

Έχω ζήσει ως Ντάνιελ Λίσμορ,
το έργο τέχνης.

Κι έχω αντιμετωπίσει κάθε εμπόδιο
ως έργο τέχνης.

Μπορεί να είναι δύσκολο...

ειδικά αν η γκαρνταρόμπα σου
χρειάζεται δοχείο 12 μέτρων,

τρεις αποθηκευτικούς χώρους
και 30 κουτιά απ' το ΙΚΕΑ.

(Γέλια)

Και μερικές φορές μπορεί
να είναι δύσκολο να μπεις σε αμάξι

και μερικές φορές --

σήμερα το πρωί δεν χωρούσα
να μπω στην πόρτα του μπάνιου,

οπότε ήταν ένα πρόβλημα.

(Γέλια)

Τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου;

Ο κόσμος το λέει όλη την ώρα,

αλλά τι σημαίνει πραγματικά

και γιατί έχει σημασία;

Πώς αλλάζει η ζωή όταν επιλέξεις
να είσαι αμετανόητα ο εαυτός σου;

Έπρεπε να αντιμετωπίσω δυσκολίες και νίκες
καθώς ζούσα τη ζωή μου ως τέχνη.

Έχω μπει σε ιδιωτικά τζετ

και ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο.

Τα έργα μου εκτέθηκαν
σε μουσεία υψηλού κύρους

και είχα την ευκαιρία --

παρεμπιπτόντως
αυτοί είναι η γιαγιά κι ο παππούς μου,

είναι αυτοί που με μεγάλωσαν,

και να 'μαι --

(Γέλια)

(Χειροκρότημα)

Λοιπόν, μπήκα σε ιδιωτικά τζετ,
ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο,

κι όμως, δεν ήταν εύκολο

επειδή κατά καιρούς ήμουν άστεγος,

με έφτυναν,

με κακομεταχειρίζονταν,

με εκφόβιζαν όλη μου τη ζωή,

άπειρα άτομα με απέρριψαν

κι έχω μαχαιρωθεί.

Όμως αυτό που με πλήγωσε περισσότερο

ήταν που μπήκα στη λίστα
των πιο κακοντυμένων.

(Γέλια)

Ίσως είναι δύσκολο να είσαι ο εαυτός σου,

αλλά ανακάλυψα
πως είναι ο καλύτερος τρόπος.

Ορίστε οι κακοντυμένοι.

(Γελάει)

Όπως λέει κι η φράση,
«Όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι».

Έχω καταλάβει ότι η αυτοπεποίθηση
είναι κάτι που επιλέγεις

Έχω καταλάβει ότι η αυθεντικότητα
είναι απαραίτητη κι έχει δύναμη.

Προσπάθησα να περάσω χρόνο
για να είμαι σαν τους άλλους.

Δεν πέτυχε.

Είναι πολύ δύσκολο
να μην είσαι ο εαυτός σου.

Θα σας κάνω κάποιες ερωτήσεις.

Ποιοι είστε;

Πόσες εκδοχές σας υπάρχουν;

Και έχω μία τελευταία ερώτηση:

Τις χρησιμοποιείτε όλες υπέρ σας;

Στην πραγματικότητα, όλοι μπορούν
να φτιάξουν το δικό τους αριστούργημα.

Πρέπει να το δοκιμάσετε κάποια στιγμή.

Έχει αρκετή πλάκα.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα και επευφημίες)