1
00:00:01,690 --> 00:00:04,609
ผมอยากจะพูดถึงการพัฒนา
ศักยภาพของมนุษย์

2
00:00:04,633 --> 00:00:09,723
และผมขอเริ่มจากเรื่องราว
ที่มีอิทธิพลมากที่สุดของยุคสมัยใหม่

3
00:00:09,747 --> 00:00:13,527
หลายท่านในที่นี้คงจะเคยได้ยินเรื่องของ
กฎ 10,000 ชั่วโมง

4
00:00:13,551 --> 00:00:15,661
หรือบางทีก็กำลังใช้วิธีคิดนี้กับตัวเอง

5
00:00:15,685 --> 00:00:18,434
ง่าย ๆ คือ กฎนี้บอกว่า การที่จะเชี่ยวชาญ
ในเรื่องอะไรก็ตาม

6
00:00:18,458 --> 00:00:21,394
จะต้องใช้เวลาฝึกฝนอย่างจดจ่อ
ถึง 10,000 ชั่วโมง

7
00:00:21,418 --> 00:00:23,772
เพราะฉะนั้นคุณควรเริ่ม
ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

8
00:00:23,796 --> 00:00:27,711
เช่นคนดังอย่าง ไทเกอร์ วูดส์

9
00:00:27,735 --> 00:00:30,997
พ่อของเขาได้มอบไม้พัตเตอร์ให้กับเขา
เมื่อตอนอายุ 7 เดือน

10
00:00:31,408 --> 00:00:34,512
ภายใน 10 เดือน เขาก็เริ่มที่จะเลียนแบบ
การเหวี่ยงไม้ของพ่อ

11
00:00:34,973 --> 00:00:38,443
เมื่ออายุ 2 ขวบ คุณเข้าไปดูในยูทูบได้เลย
ที่เขาออกรายการโทรทัศน์

12
00:00:38,467 --> 00:00:40,125
เมื่ออายุ 21

13
00:00:40,149 --> 00:00:42,008
เขาเป็นโปรกอล์ฟที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

14
00:00:42,032 --> 00:00:43,684
นี่คือผลของกฎ 10,000 ชั่วโมง

15
00:00:43,708 --> 00:00:46,259
อีกด้านหนึ่ง
ในบรรดาหนังสือที่ขายดีที่สุด

16
00:00:46,283 --> 00:00:48,060
คือเรื่องของพี่น้องครอบครัวโพลการ์

17
00:00:48,084 --> 00:00:51,290
ที่พ่อของพวกเธอตัดสินใจสอน
การเล่นหมากรุกอย่างจริงจัง

18
00:00:51,314 --> 00:00:52,470
ตั้งแต่ยังอายุไม่มาก

19
00:00:52,494 --> 00:00:53,953
จริง ๆ เขาอยากแสดงให้เห็นว่า

20
00:00:53,977 --> 00:00:55,996
ด้วยการออกตัวเร็วในการฝึกฝนอย่างจดจ่อ

21
00:00:56,020 --> 00:00:58,438
เด็กทุกคนก็สามารถเป็น
อัจฉริยะในเรื่องอะไรก็ได้

22
00:00:58,462 --> 00:00:59,638
และอันที่จริง

23
00:00:59,662 --> 00:01:02,814
ลูกสาวสองคนจากสาม
กลายมาเป็นปรมาจารย์ด้านหมากรุก

24
00:01:02,838 --> 00:01:06,087
เมื่อผมได้เป็นนักเขียนแนววิทยาศาสตร์
ให้กับนิตยสาร Sport Illustrated

25
00:01:06,111 --> 00:01:07,267
ผมเริ่มสงสัย

26
00:01:07,291 --> 00:01:09,237
เพราะหากกฎ 10,000 ชั่วโมงนี้เป็นจริง

27
00:01:09,261 --> 00:01:11,859
เราก็น่าจะเห็นนักกีฬาเก่ง ๆ
นำหน้าไปแล้ว

28
00:01:11,883 --> 00:01:13,632
จากการ "ฝึกฝนแบบเจาะจง"

29
00:01:13,656 --> 00:01:16,395
นี่คือการฝึกฝน
ที่เน้นการแก้จุดบกพร่อง

30
00:01:16,419 --> 00:01:17,909
ไม่ใช่แค่เล่นเฉย ๆ

31
00:01:17,933 --> 00:01:20,289
อันที่จริงนักวิทยาศาสตร์
ได้ศึกษานักกีฬาแนวหน้า

32
00:01:20,313 --> 00:01:23,159
และพบว่านักกีฬาแนวหน้า
ใช้เวลาไปกับการฝึกแบบเจาะจงมากกว่า

33
00:01:23,183 --> 00:01:24,339
ก็ไม่หน้าแปลกใจอะไร

34
00:01:24,363 --> 00:01:27,757
แต่เมื่อนักวิทยาศาสตร์ติดตาม
ความก้าวหน้าของการพัฒนา

35
00:01:27,781 --> 00:01:29,119
พวกเขาพบรูปแบบดังนี้

36
00:01:29,143 --> 00:01:31,778
จริง ๆ แล้วนักกีฬาแนวหน้า
ใช้เวลาน้อยกว่า

37
00:01:31,802 --> 00:01:34,563
ในการฝึกแบบเจาะจง
ในกีฬาประเภทสุดท้าย

38
00:01:34,587 --> 00:01:37,883
และมักจะมีช่วงที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า
"ช่วงทดลอง"

39
00:01:37,907 --> 00:01:40,162
ที่นักกีฬาจะทดลอง
กิจกรรมกีฬาหลากหลายประเภท

40
00:01:40,186 --> 00:01:42,020
จนมีทักษะทัวไปและรอบด้าน

41
00:01:42,044 --> 00:01:44,197
ได้เรียนรู้ความชอบและทักษะของตัวเอง

42
00:01:44,221 --> 00:01:48,184
และชะลอการฝึกให้เชี่ยวชาญ
เมื่อเทียบกับคนรอบข้างที่ใช้เวลามากกว่า

43
00:01:48,847 --> 00:01:50,977
เมื่อผมเห็นข้อเท็จจริงนี้
ผมพูดออกมาว่า

44
00:01:51,001 --> 00:01:54,438
"เฮ้ย นี่มันขัดแย้งกับ
กฎ 10,000 ชั่วโมงไม่ใช่เหรอ"

45
00:01:54,462 --> 00:01:56,472
ผมจึงเริ่มตั้งคำถามเกี่ยวกับสาขาอื่น ๆ

46
00:01:56,496 --> 00:01:59,627
ที่เกี่ยวโยงกับความจำเป็น
ในการฝึกให้เชี่ยวชาญตั้งแต่แรกเริ่ม

47
00:01:59,651 --> 00:02:00,965
อย่างดนตรี

48
00:02:00,989 --> 00:02:02,841
ผลออกมากลับพบว่ามีรูปแบบที่คล้ายกัน

49
00:02:02,865 --> 00:02:05,281
นี่คืองานวิจัยจากสถาบันดนตรีระดับโลก

50
00:02:05,305 --> 00:02:07,666
และสิ่งที่ผมอยากให้ทุกท่านให้ความสนใจ
คือเรื่องนี้

51
00:02:07,690 --> 00:02:11,508
นักดนตรีชั้นยอดไม่ได้เริ่ม
โดยการใช้เวลาฝึกฝนอย่างเจาะจง

52
00:02:11,532 --> 00:02:12,771
มากกว่านักดนตรีทั่วไป

53
00:02:12,795 --> 00:02:14,186
จนกว่าจะถึงเครื่องดนตรีที่ 3

54
00:02:14,210 --> 00:02:16,289
พวกเขาก็เหมือนกัน
ที่มีแนวโนมจะมีช่วงทดลอง

55
00:02:16,313 --> 00:02:18,728
ไม่เว้นนักดนตรีที่เราคิดว่า
เก่งตั้งแต่ยังเล็ก

56
00:02:18,752 --> 00:02:19,958
อย่าง โหยว โหยว หม่า

57
00:02:19,982 --> 00:02:21,227
เขาก็มีช่วงทดลองเหมือนกัน

58
00:02:21,251 --> 00:02:24,083
เขาเพียงแค่ผ่านช่วงทดลองนั้น
เร็วกว่านักดนตรีทั่ว ๆ ไป

59
00:02:24,107 --> 00:02:27,295
อย่างไรก็ตาม งานวิจัยนี้
ก็แทบไม่ได้รับความสนใจ

60
00:02:27,319 --> 00:02:28,646
และสิ่งที่สำคัญไปกว่านั้น

61
00:02:28,670 --> 00:02:31,718
คือหน้าแรกของหนังสือ
"แม่เสือสอนลูก"

62
00:02:31,742 --> 00:02:34,840
ที่ผู้เขียนเล่าถึง
การให้ลูกสาวไปเรียนไวโอลิน

63
00:02:34,864 --> 00:02:37,320
มักไม่มีใครจำได้ว่า
ในตอนหลัง ๆ ของหนังสือ

64
00:02:37,344 --> 00:02:40,467
ที่ลูกสาวเธอมาหาเธอแล้วบอกว่า
"แม่เลือกเอง ไม่ใช่หนู"

65
00:02:40,491 --> 00:02:41,641
และก็เลิกเล่นไปเลย

66
00:02:41,665 --> 00:02:44,819
การที่ได้เห็นรูปแบบที่คล้ายกัน
อย่างหน้าประหลาดใจ ของกีฬาและดนตรี

67
00:02:44,843 --> 00:02:47,831
ผมเริ่มสงสัยเกี่ยวกับแวดวง
ที่ส่งผลต่อคนจำนวนมาก

68
00:02:47,855 --> 00:02:49,011
อย่างการศึกษา

69
00:02:49,035 --> 00:02:50,919
นักเศรษฐศาสตร์ได้ทำการทดลองแบบธรรมชาติ

70
00:02:50,943 --> 00:02:53,238
ในสถาบันอุดมศึกษาที่อังกฤษและสก็อตแลนด์

71
00:02:53,262 --> 00:02:55,916
ระหว่างที่เขาศึกษา
ระบบการศึกษาของทั้งสองแห่งคล้ายกัน

72
00:02:55,940 --> 00:02:59,193
เว้นแต่ว่าในอังกฤษ นักเรียนจะต้อง
ฝึกเฉพาะทางในช่วงกลางวัยรุ่น

73
00:02:59,217 --> 00:03:01,422
โดยเลือกเรียนวิชาเฉพาะ

74
00:03:01,446 --> 00:03:04,676
และในสก็อตแลนด์ นักเรียนสามารถ
ทดลองเรียนได้จนถึงระดับมหาวิทยาลัย

75
00:03:04,700 --> 00:03:05,851
หากพวกเขาต้องการ

76
00:03:05,875 --> 00:03:07,026
คำถามของเขาคือ

77
00:03:07,050 --> 00:03:09,833
ระหว่างการฝึกเฉพาะทางแต่เนิ่น ๆ
หรือชะลอไปก่อน ดีกว่ากัน

78
00:03:09,857 --> 00:03:13,352
และเขาก็พบว่าคนที่ฝึกเฉพาะทางแต่เนิ่น ๆ
มีรายได้ที่สูงกว่า

79
00:03:13,376 --> 00:03:15,538
เพราะว่ามีทักษะเฉพาะ และตรงสาขา

80
00:03:15,562 --> 00:03:18,164
คนที่ฝึกเฉพาะทางทีหลัง
ได้โอกาสทดลองหลาย ๆ สิ่ง

81
00:03:18,188 --> 00:03:20,254
และพวกเขาก็เลือกสิ่งที่เหมาะกับตัวเอง

82
00:03:20,278 --> 00:03:22,227
หรือที่เรียกว่า
"การจับคู่ที่ตรงกัน"

83
00:03:22,251 --> 00:03:24,909
เพราะฉะนั้น อัตราการเติบโตจึงเร็วกว่า

84
00:03:24,933 --> 00:03:26,090
และใน 6 ปี

85
00:03:26,114 --> 00:03:27,749
พวกเขาก็มีรายได้มากกว่า

86
00:03:27,773 --> 00:03:30,973
ในขณะเดียวกัน คนที่ฝึกฝนเฉพาะทาง
แต่เนิ่นเริ่มออกจากสายงานที่ทำ

87
00:03:30,997 --> 00:03:32,159
ในตัวเลขที่ค่อนข้างสูง

88
00:03:32,183 --> 00:03:34,692
เหตุผลสำคัญคือ พวกเขา
ถูกบีบให้เลือกเร็วเกินไป

89
00:03:34,716 --> 00:03:36,605
พวกเขาจึงเลือกตัวเลือกที่ไม่ดี

90
00:03:36,629 --> 00:03:38,835
คนที่ฝึกฝนเฉพาะทางทีหลัง
จึงเสียเปรียบในระยะแรก

91
00:03:38,859 --> 00:03:40,015
แต่ได้เปรียบในระยะยาว

92
00:03:40,039 --> 00:03:42,619
ผมคิดว่า หากเรามองการเลือกงาน
เหมือนการออกเดท

93
00:03:42,643 --> 00:03:45,514
เราคงจะไม่บีบบำคับให้ผู้คน
รีบตัดสินใจเร็วเกินไป

94
00:03:45,538 --> 00:03:48,027
การพบรูปแบบดังกล่าวอีกครั้ง
ทำให้ผมเริ่มสนใจ

95
00:03:48,051 --> 00:03:52,004
ที่จะศึกษาพื้นฐานการพัฒนา
ของผู้คนที่ผมนับถือ

96
00:03:52,028 --> 00:03:54,615
อย่าง ดุค เอลลิงตัน
ผู้ที่ขยาดการเรียนดนตรี

97
00:03:54,639 --> 00:03:56,833
แต่หันมาสนใจเบสบอล
และการวาดภาพระบายสี

98
00:03:56,857 --> 00:03:59,914
หรือ มาเรียม มีร์ซาคานี
ผู้ที่ตอนเด็ก ๆ ไม่เคยสนใจคณิตศาสตร์เลย

99
00:03:59,938 --> 00:04:01,523
ใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียนนวนิยาย

100
00:04:01,547 --> 00:04:04,059
แต่กลับได้กลายเป็น
ผู้หญิงคนเดียว

101
00:04:04,083 --> 00:04:05,239
ที่ได้รับเหรียญฟิลด์ส์

102
00:04:05,263 --> 00:04:07,535
รางวัลที่ทรงเกียรติที่สุด
ในโลกของคณิตศาสตร์

103
00:04:07,559 --> 00:04:09,774
หรือ วินเซนต์ แวน โก
ที่มี 5 อาชีพที่แตกต่างกัน

104
00:04:09,798 --> 00:04:13,314
และเขาก็คิดว่าเป็นงานในฝันของตัวเอง
ก่อนที่เขาจะเปล่งประกาย

105
00:04:13,338 --> 00:04:17,541
และในช่วง 20 ปลาย ๆ เขาได้หยิบ
หนังสือชื่อ "คู่มือวาดเขียนเบื้องต้น"

106
00:04:18,068 --> 00:04:19,392
และผลก็ออกมาอย่างที่เห็น

107
00:04:19,874 --> 00:04:23,282
คล้อด แชนนอน วิศวกรไฟฟ้า
ที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน

108
00:04:23,306 --> 00:04:26,286
เขาได้ลงเรียนวิชาปรัชญา
เพื่อที่จะเรียนให้ครบตามหลักสูตร

109
00:04:26,310 --> 00:04:29,504
และในชั้นเรียนนั้นเขาได้เรียนเรื่องตรรกะ
ที่มีมานานเกือบศตวรรษ

110
00:04:29,528 --> 00:04:32,735
ว่าประโยคที่เป็นจริงหรือเท็จนั้น
สามารถแทนด้วย 1 หรือ 0

111
00:04:32,759 --> 00:04:34,689
เหมือนการแก้โจทย์คณิตศาสตร์

112
00:04:34,713 --> 00:04:37,040
สิ่งนี่นำไปสู่การพัฒนาระบบเลขฐานสอง

113
00:04:37,064 --> 00:04:40,137
ที่เป็นพื้นฐานของ
คอมพิวเตอร์ในทุกวันนี้

114
00:04:40,161 --> 00:04:42,869
คนสุดท้าย แบบอย่างของผม
ฟรานเซส แฮสเซิลไบน์

115
00:04:42,893 --> 00:04:44,141
นี่รูปผมกับเธอ

116
00:04:44,165 --> 00:04:47,316
เธอเริ่มทำงานอย่างมืออาชีพ
ตอนอายุ 54

117
00:04:47,340 --> 00:04:49,646
และได้เติบโตเป็นซีอีโอ
ขององค์กรลูกเสือหญิง

118
00:04:49,670 --> 00:04:50,846
ที่เธอได้ให้การช่วยเหลือ

119
00:04:50,870 --> 00:04:52,612
เธอเพิ่มสมาชิก
ที่เป็นคนกลุ่มน้อย

120
00:04:52,636 --> 00:04:55,398
อาสาสมัครกว่า 130,000 คน

121
00:04:55,422 --> 00:04:58,835
และนี่คือเครื่องหมายวิชาพิเศษ
ขณะที่เธอดำรงตำแหน่ง

122
00:04:58,859 --> 00:05:01,534
ตราระบบเลขฐานสอง
สำหรับลูกเสือหญิงที่เรียนวิชาคอมพิวเตอร์

123
00:05:01,558 --> 00:05:03,627
ทุกวันนี้ ฟรานเซสบริหารองค์กรพัฒนาผู้นำ

124
00:05:03,651 --> 00:05:05,858
ที่เธอทำงานทุก ๆ วันธรรมดา
ในแมนแฮตตัน

125
00:05:05,882 --> 00:05:07,396
และเธอก็อายุเพียง 104 ปี

126
00:05:07,420 --> 00:05:08,939
ใครจะรู้ว่า ต่อไปเธอจะทำอะไร

127
00:05:08,963 --> 00:05:10,113
(เสียงหัวเราะ)

128
00:05:10,740 --> 00:05:13,592
เราไม่ค่อยจะได้ยินเรื่องราว
ของการพัฒนาแบบนี้ใช่ไหมครับ

129
00:05:13,616 --> 00:05:15,167
เรามักไม่ค่อยได้ยินงานวิจัย

130
00:05:15,191 --> 00:05:18,314
ที่พบว่านักวิทยาศาสตร์รางวัลโนเบล
มีความเป็นไปได้กว่า 22 เท่า

131
00:05:18,338 --> 00:05:19,820
ที่จะมีงานอดิเรกนอกเหนือจากงาน

132
00:05:19,844 --> 00:05:21,087
เหมือนนักวิทยาศาสตร์ทั่วไป

133
00:05:21,111 --> 00:05:22,269
เราไม่เคยได้ยินเลย

134
00:05:22,293 --> 00:05:24,738
แม้นักดนตรีที่มีชื่อเสียง
หรือผลงานที่โด่งดัง

135
00:05:24,762 --> 00:05:26,724
เราก็มักจะไม่ได้ยิน
เกี่ยวกับการพัฒนา

136
00:05:26,748 --> 00:05:28,879
ยกตัวอย่างเช่น
นักกีฬาคนนี้ ที่ผมติดตาม

137
00:05:28,903 --> 00:05:31,363
นี่คือตอนที่เขาอายุ 6 ขวบ
ใส่ชุดรักบี้ทีมสก็อตติช

138
00:05:31,387 --> 00:05:33,591
เขาลองทั้งเทนนิส
สกี มวยปล้ำ

139
00:05:33,615 --> 00:05:36,831
แม่ของเขาจริง ๆ แล้วเป็นผู้ฝึกสอนเทนนิส
แต่เธอปฏิเสธที่จะสอนเขา

140
00:05:36,855 --> 00:05:39,051
เพราะเขามักจะไม่ยอม
เขวี้ยงลูกบอลกลับมาดี ๆ

141
00:05:39,075 --> 00:05:41,304
เขาเล่นบาสเกตบอล
ปิงปอง ว่ายน้ำ

142
00:05:41,328 --> 00:05:43,497
เมื่อผู้ฝึกสอนต้องการให้เขา
เข้าพัฒนามากขึ้น

143
00:05:43,521 --> 00:05:44,672
เพื่อจะได้เล่นกับเด็กโต

144
00:05:44,696 --> 00:05:47,671
เขาปฏิเสธ เพราะเขาต้องการ
พูดคุยเล่นเรื่องนักมวยปล้ำมือโปร

145
00:05:47,695 --> 00:05:49,231
กับเพื่อน ๆ หลังการฝึกซ้อม

146
00:05:49,255 --> 00:05:50,751
และเขาก็ยังคงลองเล่นกีฬาอื่น ๆ

147
00:05:50,775 --> 00:05:53,765
แฮนด์บอล วอลเล่บอล ฟุตบอล
แบตมินตัน สเกตบอร์ด

148
00:05:53,789 --> 00:05:56,011
เด็กที่ไม่จริงจังอะไรคนนี้เป็นใครกัน

149
00:05:56,674 --> 00:05:58,530
นี่คือ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์

150
00:05:58,554 --> 00:06:01,754
ที่โด่งดังในทุก ๆ ด้าน
เหมือนกับไทเกอร์ วูดส์

151
00:06:01,778 --> 00:06:05,061
แม้แต่แฟนเทนนิสก็ไม่ค่อยรู้

152
00:06:05,085 --> 00:06:06,597
เรื่องราวการพัฒนาของเขาหรอก

153
00:06:06,621 --> 00:06:09,221
ทำไมล่ะ ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องธรรมดาก็เถอะ

154
00:06:09,245 --> 00:06:12,424
ผมคิดว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะ
เรื่องของไทเกอร์นั้นซับซ้อน

155
00:06:12,448 --> 00:06:14,835
แต่ก็เป็นเพราะมันดูเป็นเรื่องที่
เล่าแล้วเข้าใจง่าย

156
00:06:14,859 --> 00:06:17,855
และเราสามารถนำไปใช้กับอะไรก็ได้
ที่เราอยากพัฒนา

157
00:06:17,879 --> 00:06:19,241
ในชีวิตของเรา

158
00:06:19,265 --> 00:06:20,861
แต่ผมคิดว่าความคิดแบบนี้มีปัญหา

159
00:06:20,885 --> 00:06:24,416
เพราะปรากฏว่าจากหลายแง่มุม
กอล์ฟเป็นแบบอย่างที่แย่มาก

160
00:06:24,440 --> 00:06:26,696
สำหรับอะไรก็ตามที่มนุษย์ต้องการเรียนรู้

161
00:06:26,720 --> 00:06:28,050
(เสียงหัวเราะ)

162
00:06:28,074 --> 00:06:29,237
กอล์ฟเป็นตัวอย่างที่ดี

163
00:06:29,261 --> 00:06:32,732
ของ "สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบอ่อนโยน"
ตามที่นักจิตวิทยาโรบิน โฮกาธ เรียก

164
00:06:32,756 --> 00:06:35,965
สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบอ่อนโยน
จะมีขั้นตอนและเป้าหมายที่ชัดเจน

165
00:06:35,989 --> 00:06:37,839
กฎที่ชัดเจนและไม่เปลี่ยนแปลง

166
00:06:37,863 --> 00:06:41,115
เมื่อคุณทำอะไรคุณจะได้ผลตอบรับ
ที่เร็ว และตรงไปตรงมา

167
00:06:41,139 --> 00:06:43,339
หากคุณทำอีกในปีหน้า
ก็เหมือนที่คุณทำปีที่แล้ว

168
00:06:43,363 --> 00:06:45,799
หมากรุก ก็เป็น
สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบอ่อนโยน

169
00:06:45,823 --> 00:06:47,205
ขอได้เปรียบของปรมาจารย์

170
00:06:47,229 --> 00:06:49,692
คือการการใช้ความรู้
ของรูปแบบที่เกิดซ้ำ ๆ

171
00:06:49,716 --> 00:06:51,765
นั้นก็เป็นเหตุผลว่า
ทำไมหุ่นยนต์ถึงเล่นได้

172
00:06:51,789 --> 00:06:55,032
ที่ขั้วตรงข้าม คือ
สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบบิดเบี้ยว

173
00:06:55,056 --> 00:06:57,276
ที่ขั้นตอนและเป้าหมาย
อาจจะไม่ชัดเจน

174
00:06:57,300 --> 00:06:58,881
กฎอาจเปลี่ยน

175
00:06:58,905 --> 00:07:01,449
คุณอาจได้หรือไม่ได้รับผลตอบรับ
เมื่อคุณทำอะไร

176
00:07:01,473 --> 00:07:03,414
มันอาจจะถูกเลื่อน หรือไม่ถูกต้องแม่นยำ

177
00:07:03,438 --> 00:07:06,116
งานในปีหน้า อาจจะไม่เหมือนปีที่แล้ว

178
00:07:06,140 --> 00:07:10,352
แล้วสภาพแบบไหนกัน
ที่ดูเหมือนโลกที่เรากำลังอยู่ตอนนี้

179
00:07:10,376 --> 00:07:12,844
อันที่จริง ความจำเป็นในการคิด
เพื่อที่จะปรับตัวได้

180
00:07:12,868 --> 00:07:14,979
และการเชื่อมโยงสิ่งต่าง ๆ
เข้าด้วยกัน

181
00:07:15,003 --> 00:07:17,340
เป็นพื้นฐานที่เปลี่ยนแปลง
รูปแบบการคิดของเรา

182
00:07:17,364 --> 00:07:19,197
เมื่อคุณมองที่แผนภาพนี้

183
00:07:19,221 --> 00:07:22,551
วงกลมตรงกลางด้านขวา
อาจดูใหญ่สำหรับคุณ

184
00:07:22,575 --> 00:07:24,011
และสมองของคุณถูกถึงดูด

185
00:07:24,035 --> 00:07:26,170
ไปที่ความสัมพันธ์
ระหว่างองค์ประกอบและภาพรวม

186
00:07:26,194 --> 00:07:28,856
ในขณะที่คนที่ไม่เคยเห็นภาพ
ของยุคสมัยใหม่

187
00:07:28,880 --> 00:07:31,505
ที่ต้องใช้ความสามารถในการปรับตัว
ทางความคิด

188
00:07:31,529 --> 00:07:34,605
ก็จะสามารถมองเห็นได้ทันทีว่า
วงกลมตรงกลางทั้งสองมีขนาดเท่ากัน

189
00:07:35,073 --> 00:07:38,145
เราอยู่ในโลกที่มีสภาพบิดเบี้ยว

190
00:07:38,169 --> 00:07:41,680
และการมุ่งพัฒนาความเชี่ยวชาญ
อาจะไม่เป็นอย่างที่คาดไว้

191
00:07:41,704 --> 00:07:44,037
ยกตัวเอย่างเช่น
งานวิจัยในหลายประเทศ

192
00:07:44,061 --> 00:07:46,879
ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง
จำนวนปีของพ่อแม่ในการศึกษา

193
00:07:46,903 --> 00:07:48,067
คะแนนสอบของตัวเอง

194
00:07:48,091 --> 00:07:49,498
และจำนวนปีในการศึกษา
ของตัวเอง

195
00:07:49,522 --> 00:07:52,226
ความแตกต่างคือ
บางคนเรียนโดยมุ่งอาชีพเฉพาะทาง

196
00:07:52,250 --> 00:07:54,411
บางคนเรียนแบบกว้างไม่เจาะจง

197
00:07:54,435 --> 00:07:57,206
รูปแบบที่พบคือ คนที่เรียนมาตรงกับสายงาน

198
00:07:57,230 --> 00:07:59,614
มักจะได้งานหลังเรียนจบ

199
00:07:59,638 --> 00:08:01,670
และจะทำเงินได้มากกว่าในทันที

200
00:08:01,694 --> 00:08:04,099
แต่ไม่สามารถปรับตัวได้
กับโลกที่เปลี่ยนแปลง

201
00:08:04,123 --> 00:08:06,860
พวกเขาเลยใช้เวลาน้อยกว่า
ในการทำงานโดยภาพรวม

202
00:08:06,884 --> 00:08:09,786
ทำให้พวกเขาชนะในช่วงสั้น ๆ
แต่ต้องแพ้ในระยะยาว

203
00:08:09,810 --> 00:08:13,189
ลองพิจารณาการศึกษา
ที่ใช้เวลา 20 ปี ที่ผู้เชี่ยวชาญ

204
00:08:13,213 --> 00:08:16,013
ทำนายเรื่องภูมิรัฐศาสตร์
และเศรษฐศาสตร์

205
00:08:16,037 --> 00:08:20,115
คนที่ทำนายสิ่งต่าง ๆ ได้แย่ที่สุด
คือพวกผู้เชี่ยวชาญทั้งหลาย

206
00:08:20,139 --> 00:08:23,327
ผู้ที่ใช้เวลาทั้งชีวิต ไปกับการแก้ปัญหา
เพียงหนึ่งหรือสองปัญหา

207
00:08:23,351 --> 00:08:26,461
และมองโลกทั้งโลก
ด้วยตาข้างเดียว หรือติ๊ต่างเอา

208
00:08:26,485 --> 00:08:27,994
บางคนคือแย่จริง ๆ

209
00:08:28,018 --> 00:08:30,446
แม้ว่าจะสั่งสมประสบการณ์และคุณวุฒิมามาก

210
00:08:30,470 --> 00:08:35,289
คนที่ทำนายได้ดีที่สุด คือคนที่มี
ความคิดใหม่ ๆ และมีความสนใจรอบด้าน

211
00:08:35,789 --> 00:08:37,764
ในบางสาขาอย่างการแพทย์

212
00:08:37,788 --> 00:08:40,975
การพัฒนาความเชี่ยวชาญ
เป็นเรื่องที่ขาดไม่ได้และจำเป็น

213
00:08:40,999 --> 00:08:42,159
ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร

214
00:08:42,183 --> 00:08:44,112
ที่ถึงอย่างนั้น มันก็เป็นดาบสองคม

215
00:08:44,136 --> 00:08:47,776
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีการผ่าตัด
เพื่อแก้ไขอาการปวดเข่า

216
00:08:47,800 --> 00:08:49,787
และมีการศึกษาควบคุมด้วยยาหลอก

217
00:08:49,811 --> 00:08:51,727
มีคนไข้บางรายถูก "ผ่าตัดแบบหลอก ๆ"

218
00:08:51,751 --> 00:08:53,714
นั่นหมายความว่า แพทย์ลงมีดแล้ว

219
00:08:53,738 --> 00:08:55,919
ทำเสียงนั่นนี่ให้เหมือนว่ากำลังผ่าตัด

220
00:08:55,943 --> 00:08:57,612
และก็เย็บปิดเหมือนเดิม

221
00:08:57,636 --> 00:08:59,121
และก็ได้ผลดีทีเดียว

222
00:08:59,145 --> 00:09:02,298
แม้ว่าแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
ก็ยังคงทำแบบเดิมต่อไป

223
00:09:02,322 --> 00:09:03,472
เป็นล้าน ๆ

224
00:09:04,043 --> 00:09:08,260
หากการฝึกให้เชี่ยวชาญ
ไม่ใช่กลเม็ดในโลกที่บิดเบี้ยว แล้วอะไรล่ะ

225
00:09:08,284 --> 00:09:10,045
นี่เป็นเรื่องที่ยากที่จะพูดถึง

226
00:09:10,069 --> 00:09:12,283
เพราะมันไม่ได้เป็นเส้นตรงแบบนี้

227
00:09:12,307 --> 00:09:14,623
บางครั้งมันก็ดูคดเคี้ยว วนไปวนมา

228
00:09:14,647 --> 00:09:15,940
หรือมองเห็นเป็นภาพกว้าง ๆ

229
00:09:15,964 --> 00:09:17,535
มันอาจจะดูเหมือนว่าอยู่รั้งท้าย

230
00:09:17,559 --> 00:09:20,389
แต่ผมอยากจะพูดถึงกลเม็ดที่ได้ผล

231
00:09:20,413 --> 00:09:24,160
หากเราดูงานวิจัยทางเทคโนโลยีและนวัตกรรม
จะพบว่ามีการเพิ่มขึ้นของจำนวน

232
00:09:24,184 --> 00:09:26,949
สิทธิบัตรที่มีผลในวงกว้าง
ไม่ได้ถือครองโดยบุคคล

233
00:09:26,973 --> 00:09:29,845
ที่มีความสามารถแบบลึกมาก ๆ
ในด้านใดด้านหนึ่งของเทคโนโลยี

234
00:09:29,869 --> 00:09:31,706
ที่สำนักงานสิทธิบัตรอเมริกา
จัดประเภท

235
00:09:31,730 --> 00:09:34,702
และถือโดยกลุ่มบุคคล หรือบุคคล

236
00:09:34,726 --> 00:09:37,992
ที่ทำงานข้ามสาขาทางเทคโนโลยี

237
00:09:38,016 --> 00:09:40,208
และมักจะผสานหลาย ๆ สิ่ง
จากหลายแวดวงเข้าด้วยกัน

238
00:09:40,232 --> 00:09:43,663
บุคคลหนึ่งที่ผมชื่นชมผลงานของเขา
เป็นคนที่อยู่แถวหน้าของวงการ

239
00:09:43,687 --> 00:09:45,580
คือชายญี่ปุ่นนาม กุนเป โยโคอิ

240
00:09:45,604 --> 00:09:48,381
โยโคอิ ทำคะแนนได้ไม่ดี
ในการสอบวิชาอิเล็กทรอนิกส์

241
00:09:48,405 --> 00:09:51,701
เขาจึงต้องหันไปทำงานที่ไม่ยากมาก
อย่างการเป็นช่างซ่อมบำรุง

242
00:09:51,725 --> 00:09:53,546
ที่บริษัทเกมไพ่ในเกียวโต

243
00:09:53,570 --> 00:09:56,616
เขารู้ตัวดีว่าตัวเอง
ไม่มีทักษะการทำงานที่ทันสมัย

244
00:09:56,640 --> 00:09:59,564
แต่ก็มีข้อมูลบางอย่าง
ที่เขาสามารถเข้าถึงได้

245
00:09:59,588 --> 00:10:02,562
ที่ทำให้เขาสามารถผสมผสานบางสิ่ง
ที่มีอยู่แล้วเข้ากัน

246
00:10:02,586 --> 00:10:05,155
ในแบบที่ผู้เชี่ยวชาญ
มองไม่ได้จากมุมมองแคบ ๆ นั้น

247
00:10:05,179 --> 00:10:08,679
เขาจึงผสานเทคโนโลยีที่เด่น ๆ
จากอุตสาหกรรมเครื่องคิดเลข

248
00:10:08,703 --> 00:10:11,619
เข้ากับเทคโนโลยีจากอุตสาหกรรม
การผลิตนามบัตร

249
00:10:11,643 --> 00:10:13,084
และเขาก็ได้พัฒนาเกมพกพา

250
00:10:13,108 --> 00:10:14,462
และมันได้สะเทือนวงการ

251
00:10:14,486 --> 00:10:16,708
จนได้เปลี่ยนบริษัทเกมไพ่

252
00:10:16,732 --> 00:10:20,303
ที่ก่อตั้งบนอาคารไม้ชั้นล่าง
ในศตวรรษที่ 19

253
00:10:20,327 --> 00:10:22,084
สู่องค์กรที่ผลิตของเล่นและเกม

254
00:10:22,108 --> 00:10:24,334
คุณคงจะเคยได้ยินชื่อของบริษัทนี้
บริษัทนินเทนโด

255
00:10:24,358 --> 00:10:25,655
ปรัชญาการสร้างสรรค์
ของเขา

256
00:10:25,679 --> 00:10:28,860
คือ "การมองรอบ ๆ
กับเทคโนโลยีที่คนทิ้งแล้ว"

257
00:10:28,884 --> 00:10:31,812
ใช้เทคโนโลยีที่มีอยู่แล้ว
และใช้มันในรูปแบบใหม่

258
00:10:31,836 --> 00:10:33,775
ผลงานที่โดงดังที่สุดของเขาคือ

259
00:10:33,799 --> 00:10:34,979
เกมบอย

260
00:10:35,003 --> 00:10:37,440
เทคโนโลยีที่ถูกล้อเลียนอยู่บ่อย ๆ

261
00:10:37,464 --> 00:10:41,279
ที่ปล่อยออกมาพร้อมกับคู่แข่งที่มีสี
อย่าง ซากา และ อาตาริ

262
00:10:41,303 --> 00:10:42,965
และก็ชนะขาดลอย

263
00:10:42,989 --> 00:10:45,629
เพราะโยโคอิรู้ดีว่า
ลูกค้าต้องการอะไร

264
00:10:45,653 --> 00:10:46,803
ไม่ใช่สี

265
00:10:46,827 --> 00:10:50,788
แต่คือ ความทนทาน สะดวกพกพา
ราคาไม่แพง แบตเตอรี่อึด

266
00:10:50,812 --> 00:10:52,112
การมีเกมให้เลือก

267
00:10:52,136 --> 00:10:54,589
นี่คือเกมบอยของผม
ที่ผมเจอในห้องเก็บของ

268
00:10:54,613 --> 00:10:55,773
(เสียงหัวเราะ)

269
00:10:55,797 --> 00:10:57,351
คิดถึงวันวานเหมือนกัน

270
00:10:57,375 --> 00:10:59,120
แต่คุณก็เห็นหนิ ว่าไฟยังติด

271
00:10:59,144 --> 00:11:01,035
ผมลองเปิดและเล่นเกมเตอตริส

272
00:11:01,059 --> 00:11:03,045
ซึ่งผมประทับใจมาก

273
00:11:03,069 --> 00:11:05,533
เพราะถ่านหมดอายุไปแล้ว
ในปี 2007 และ 2013

274
00:11:05,557 --> 00:11:06,901
(เสียงหัวเราะ)

275
00:11:07,489 --> 00:11:11,078
ข้อได้เปรียบนี้ ก็เอาไปใช้ได้
กับวงการอื่น ๆ เหมือนกัน

276
00:11:11,102 --> 00:11:14,574
ในการศึกษาที่น่าประหลาดใจ
เกี่ยวกับเหตุผลที่นักเขียนการ์ตูน

277
00:11:14,598 --> 00:11:17,438
สามารถสร้างการ์ตูน
ที่ดังกระฉ่อนได้

278
00:11:17,462 --> 00:11:18,771
มีงานวิจัยสองชิ้นที่พบว่า

279
00:11:18,795 --> 00:11:22,327
มันไม่เกี่ยวกับจำนวนปีของประสบการณ์

280
00:11:22,351 --> 00:11:25,217
ไม่เกี่ยวกับทรัพยากรของสำนักพิมพ์

281
00:11:25,241 --> 00:11:27,457
ไม่เกี่ยวกับจำนวนการ์ตูนที่เคยตีพิมพ์

282
00:11:27,481 --> 00:11:31,949
แต่เป็นจำนวนประเภทของหนังสือ
ที่ผู้สร้างได้ทำงานมา

283
00:11:31,973 --> 00:11:33,295
และสิ่งที่น่าสนใจคือ

284
00:11:33,319 --> 00:11:36,968
บุคคลที่มีความสนใจรอบด้าน
ไม่สามารถแทนที่ได้

285
00:11:36,992 --> 00:11:38,786
ด้วยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ

286
00:11:39,154 --> 00:11:42,124
เราอาจไม่สามารถทำแบบนั้นได้

287
00:11:42,148 --> 00:11:44,957
เพราะก่อนหน้านี้
พวกเขาดูเหมือนรั้งท้าย

288
00:11:44,981 --> 00:11:48,677
และเรามักไม่สนับสนุน
คนที่ไม่น่าจะก้าวหน้าได้เร็ว

289
00:11:48,701 --> 00:11:49,878
หรือไม่มีความเชี่ยวชาญ

290
00:11:49,902 --> 00:11:52,749
อันที่จริงเจตนาดี
ของการสนับสนุนคนที่หัวไว

291
00:11:52,773 --> 00:11:55,625
เรามักจะลดขั้นตอน
ซึ่งกลับทำให้ได้ผลที่ตรงข้าม

292
00:11:55,649 --> 00:11:56,946
รวมถึงวิธีการเรียนสิ่งใหม่

293
00:11:56,970 --> 00:11:58,555
ในระดับพื้นฐาน

294
00:11:58,579 --> 00:12:02,425
ในงานวิจัยเมื่อปีที่แล้ว
นักเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เกรด 7 ในสหรัฐฯ

295
00:12:02,449 --> 00:12:05,325
ได้ถูกสุ่ม และให้เรียนรู้
ด้วยวิธีที่แตกต่างกัน

296
00:12:05,349 --> 00:12:07,925
บางคนก็ได้เรียนด้วย "การฝึกที่ละประเภท"

297
00:12:07,949 --> 00:12:09,691
เหมือนกับเวลาคุณได้โจทย์ประเภท A

298
00:12:09,715 --> 00:12:12,624
คุณจะได้ AAAA BBBB ไปเรื่อย ๆ

299
00:12:12,648 --> 00:12:14,073
การพัฒนาเร็วมาก

300
00:12:14,097 --> 00:12:15,248
เด็ก ๆ มีความสุข

301
00:12:15,272 --> 00:12:16,436
ทุกอย่างเรียบร้อยดี

302
00:12:16,460 --> 00:12:20,498
แต่เด็กอีกกลุ่มได้เรียนแบบ
"การฝึกเว้นช่วง"

303
00:12:20,522 --> 00:12:23,778
นั่นหมายถึง คุณจะได้
โจทย์ทุกรูปแบบในคราวเดียว

304
00:12:23,802 --> 00:12:25,146
และมาจากการสุ่ม

305
00:12:25,170 --> 00:12:28,097
การพัฒนาเกิดขึ้นช้า
เด็ก ๆ หงุดหงิด

306
00:12:28,121 --> 00:12:30,784
แต่แทนที่จะเรียนรู้
แค่กระบวนการทำงาน

307
00:12:30,808 --> 00:12:34,621
เด็ก ๆ ได้เรียนรู้การใช้กลวิธี
เพื่อจัดการโจทย์ประเภทต่าง ๆ

308
00:12:34,645 --> 00:12:36,240
และเมื่อถึงเวลาสอบ

309
00:12:36,264 --> 00:12:39,698
กลุ่มที่เรียนแบบเว้นช่วง
นำโด่งกลุ่มที่เรียนแบบฝึกที่ละประเภท

310
00:12:39,722 --> 00:12:41,129
ไม่ได้ใกล้กันเลย

311
00:12:41,825 --> 00:12:45,445
ผมมองว่าผลงานวิจัยนี้
นั้นขัดต่อความเข้าใจ

312
00:12:45,469 --> 00:12:46,818
แนวคิดของการเริ่มได้เร็วในช่วงแรก

313
00:12:46,842 --> 00:12:49,121
ไม่ว่าจะทำงานอะไรหรือเรียนอะไร

314
00:12:49,145 --> 00:12:50,764
หรือแต่เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ

315
00:12:50,788 --> 00:12:53,481
บางที่ก็สามารถส่งผลเสียในระยะยาวได้เช่นกัน

316
00:12:53,505 --> 00:12:56,288
และโดยธรรมชาติแล้ว
มีวิธีการมากมายที่จะประสบความสำเร็จ

317
00:12:56,312 --> 00:12:57,680
เพราะยังมีผู้คน

318
00:12:57,704 --> 00:13:01,925
และผมคิดว่าเรายังคงมักจะสนับสนุน
แต่คนที่จะเดินไปตามเส้นทางแบบไทเกอร์

319
00:13:01,949 --> 00:13:03,736
ในขณะที่โลกก็บิดเบี้ยวมากขึ้น

320
00:13:03,760 --> 00:13:06,689
และเราต้องการคนที่จะเดินไปในเส้นทาง
แบบโรเจอร์เหมือนกัน

321
00:13:06,713 --> 00:13:09,271
หรือนักฟิสิกส์หรือนักคณิตศาสตร์
ที่มีชื่อเสียง

322
00:13:09,295 --> 00:13:12,719
และนักเขียนที่เก่งกาจอย่าง
ฟรีแมน ไดสันกล่าวไว้

323
00:13:12,743 --> 00:13:15,638
และไดสันได้เสียชีวิตลงเมื่อวานนี้

324
00:13:15,662 --> 00:13:17,937
และผมหวังว่าจะพูดเพื่อให้เกียรติเขา

325
00:13:17,961 --> 00:13:22,854
เขากล่าวว่า สำหรับระบบนิเวศที่สมดุล
เราต้องการทั้งนกและกบ

326
00:13:22,878 --> 00:13:24,181
กบที่อยู่ข้างล่างในโคลน

327
00:13:24,205 --> 00:13:26,303
มองเห็นสิ่งเล็ก ๆ

328
00:13:26,327 --> 00:13:29,084
นกที่บินสูงอยู่ข้างบน
มองไม่เห็นรายละเอียดเหล่านั้น

329
00:13:29,108 --> 00:13:31,156
แต่ด้วยการผสานความรู้จากกบ

330
00:13:31,180 --> 00:13:32,491
เราต้องการทั้งคู่

331
00:13:32,515 --> 00:13:34,210
ไดสันกล่าวว่า ปัญหาอยู่ที่

332
00:13:34,234 --> 00:13:36,909
เราเอาแต่พร่ำบอกให้ทุกคนเป็นกบ

333
00:13:36,933 --> 00:13:38,135
และผมคิดว่า

334
00:13:38,159 --> 00:13:39,611
ในโลกที่บิดเบี้ยวนี้

335
00:13:39,635 --> 00:13:41,786
หลายสิ่งก็เริ่มไม่ชัดเจน

336
00:13:41,810 --> 00:13:43,102
ขอบคุณมากครับ

337
00:13:43,126 --> 00:13:46,086
(เสียงปรบมือ)